"Αντώνης Μπριλλάκης, διαδρομές και αναζητήσεις της αριστεράς μετά τον εμφύλιο" ISBN: 978-960-14-2068-4
Αρ. σελίδων: 333
Το τέλος του εμφυλίου πολέμου βρήκε την οργανωμένη εγχώρια Αριστερά απολύτως εξουθενωμένη και τον λαό της αποκλεισμένο, επιτηρούμενο και διωκόμενο. Στις σκέψεις και τις συμπεριφορές των νικητών κυριαρχούσε η επιθυμία του κοινωνικού και πολιτικού εξοβελισμού μιας ενοχλητικής Αριστεράς, η οποία ανδρώθηκε τη δεκαετία του ’40 και με το χειραφετητικό της πρόταγμα διατάραξε τις ισορροπίες του παρελθόντος.Η γρήγορη ανασύνταξη της Αριστεράς, κάτω από αυτές τις άκρως αντίξοες συνθήκες, αποτέλεσε ένα μοναδικό, σε διεθνές επίπεδο, επίτευγμα, συλλογικό έργο χιλιάδων αγωνιστών, λιγότερο ή περισσότερο γνωστών. Ιδιαίτερη πρωταγωνιστική θέση μεταξύ αυτών κατέχει ο Αντώνης Μπριλλάκης, ο οποίος συνέδεσε τη ζωή του με την ταραγμένη ιστορία της Αριστεράς, τις καλές και μελανές της στιγμές, τις αντιφάσεις, τις συγκρούσεις, τις νίκες και τις ήττες της.
Η παρούσα έκδοση βασίζεται στο αρχείο του Αντώνη Μπριλλάκη που απόκειται ταξινομημένο στα Αρχεία Σύγχρονης Κοινωνικής ιστορίας (ΑΣΚΙ). Αποτελείται από δύο διακριτές ενότητες. Η πρώτη περιέχει ένα σχεδίασμα βιογραφίας και σημειώματα που γράφτηκαν για τον πολιτικό βίο του Αντώνη Μπριλλάκη, ενώ η δεύτερη περιλαμβάνει κείμενα που συνέταξε ο ίδιος. Πρόκειται για αδημοσίευτα και δημοσιευμένα άρθρα, κείμενα ομιλιών, πολιτικών αναλύσεων και παρεμβάσεων σε θέματα επικαιρότητας από τη νεανική αντιστασιακή του δράση και την ΕΠΟΝ, από την εποχή της ΕΔΑ, από τη δράση του Πατριωτικού Μετώπου (ΠΑΜ) κατά τα χρόνια της δικτατορίας, καθώς και αποτυπώσεις της πολιτικής του δράσης από τη Μεταπολίτευση μέχρι τον θάνατό του το 1994. Η κατάταξή τους είναι χρονολογική και θεματική, ενώ η επιλογή τους υπακούει σε δύο βασικά κριτήρια: στην παρουσίαση της πολιτικής σκέψης του προσώπου αλλά και στην ανάδειξη ενός αριστερού προβληματισμού σε σημαντικές στιγμές της μακράς αυτής ιστορικής περιόδου.
Ακολούθησε ξενάγηση στο χώρο και αμέσως μετά η καθιερωμένη κοπή πίτας της Πανθρακικής Ομοσπονδίας από τον Γιώργο Πεταλωτή, παρουσία του Διοικητικού Συμβουλίου της Ομοσπονδίας, καθώς και του, επίσης Θρακιώτη, Υφυπουργού Εσωτερικών Γιώργου Ντόλιου.
Ο Γιώργος Πεταλωτής ενημερώθηκε από τη διοίκηση και τα μέλη για τις δραστηριότητες της Πανθρακικής Ομοσπονδίας Νοτίου Ελλάδος σε όλα τα επίπεδα, ενώ εξέφρασε τη στήριξη του στην προσπάθεια που κάνει η Ομοσπονδία για τη διαφύλαξη και τη διάδοση ηθών, εθίμων, ιστορίας, γλώσσας και παράδοσης. 
Άλλωστε, τόνισε, ο σεβασμός στις παραδόσεις μας είναι πρωταρχικό στοιχείο στις δύσκολες μέρες που διανύουμε. 
Για μια και μοναδική βραδιά, δυο «σταθερές αξίες» της Ελληνικής POP & ROCK σκηνής, ξεσήκωσαν νέους και …. «νέους» με μεγάλα τραγούδια από το Ελληνικό και Ξένο πεντάγραμμο.
Ο λόγος για τους Δημήτρη Πουλικάκο και Γιάννη Γιοκαρίνη.
Δυο καλλιτέχνες με «βαριά ιστορία» στο χώρο.
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Η βραδιά ξεκίνησε με το συγκρότημα «ΛΟΥΔΙΑΣ», το οποίο παρουσίασε τραγούδια τόσο από την τελευταία δισκογραφική του δουλειά, όσο και από τις παλαιότερες ξεσηκώνοντας το κοινό! 
Θα επανέλθουμε με τους εν λόγο κυρίους του «ΛΟΥΔΙΑ» με άρθρο αφιέρωμα τόσο στην συγκεκριμένη εκδήλωση της Τετάρτης, όσο και γενικότερα στην πορεία τους.
Μου δόθηκε η ευκαιρία να βρεθώ στο καμαρίνι με τους ΠΟΥΛΙΚΑΚΟ και ΓΙΟΚΑΡΙΝΗ πριν και μετά την εμφάνιση τους, τα είπαμε, θυμηθήκαμε πολλά παλιά και καταλήξαμε να μιλάμε για την POP & ROCK μουσική σκηνή του σήμερα, αλλά και για τη δισκογραφία, και την πορεία της στις μέρες μας.
Και οι δυο δήλωσαν ότι σήμερα , υπάρχει rock ελληνικό, υπάρχουν πολλά και καλά μουσικά σχήματα - συγκροτήματα, αλλά…..
Η δισκογραφία «έχει πεθάνει». 
Γι αυτό το λόγο άλλωστε, ο κόσμος δεν έχει την ευκαιρία να ακούσει τα «άλλα» τραγούδια, τη…. «συνέχεια» όλων όσων είχε μάθει, είχε αγαπήσει.
Τα καλά γκρουπάκια θα τα πετύχεις σε κάποιο live.
Μη περιμένεις να τα βρεις κάπου δισκογραφικά.
Οι λόγοι είναι «γνωστοί», πέρα από τους όποιους οικονομικούς.
Γνωρίζω πολλά χρόνια τον Δημήτρη Πουλικάκο και το Γιάννη Γιοκαρίνη.
Οι δυο τους Υπήρξαν συνεργάτες στο παρελθόν χαρίζοντας μας όχι μόνο τις δικές τους δημιουργίες, αλλά και δουλειές άλλων καλλιτεχνών (σαν παραγωγός ο Δημήτρης Πουλικάκος τότε και όχι μόνο και σαν μουσικός ο Γιάννης Γιοκαρίνης στα «πέτρινα χρόνια» της ελληνικής pop & rock σκηνής).
Θυμηθήκαμε πολλά, καλαμπουρίσαμε (άλλωστε όσοι γνωρίζουν προσωπικά τους δυο αυτούς κυρίους, ξέρουν καλά ότι είναι άνθρωποι της παρέας, που δεν χάνουν ευκαιρία για πειράγματα), και ήρθε η ώρα να βγει στη σκηνή ο Γιάννης Γιοκαρίνης.
Όση ώρα τραγουδούσε, όλο το club τον συνόδευε στα τραγούδια του.
«Νοσταλγός του rock&roll, Ευλαμπία-ς, Τσικαμπούμ, και άλλα».
Τελείωσε ο Γιάννης το πρόγραμμα του, και ήρθε η ώρα του Δημήτρη, ο οποίος είπε πολλά, τα είπε καλά προκαλώντας βροχή χειροκροτημάτων, κάνοντας και αυτός με τη σειρά του όλους να τραγουδούν.
Και το καλύτερο; 
Γιοκαρίνης - Πουλικάκος, η Πουλικάκος – Γιοκαρίνης μαζί στη σκηνή!
Όμορφες στιγμές, πολύ τραγούδι, και πάνω απ’ όλα οι δυο καλλιτέχνες δεν ξέχασαν τους «άλλους», τους φίλους (Σιδηρόπουλο, Ασιμο, Hendrix….) και ένα σωρό άλλα «ιερά τέρατα» του μουσικού στερεώματος.
Την Τετάρτη για ακόμα μια φορά είδα το κοινό να αποτελείται από ΟΛΕΣ τις ηλικίες.
Αυτό το είδα και στην Αθήνα, και όπου έδιναν συναυλία οι Πουλικάκος Γιοκαρίνης, μαζί, η χώρια.
Το club του Μύλου ηταν ασφυκτικά γεμάτο.
Η βραδιά, αν και έξω είχε κρύο, μέσα ηταν πολύ ζεστή.
Περιμένουμε να επαναληφτεί, όπως περιμένουμε και τα καινούργια τραγούδια του Γιάννη Γιοκαρίνη, εκείνα που έχει στο συρτάρι, και τα άλλα, τα σκόρπια κάπου στο Βαρνάβα.
Περιμένουμε το Δημήτρη Πουλικάκο να δώσει και εκείνος κομμάτια όπως τότε, που ηταν «ΖΩΝΤΑΝΟΙ ΣΤΟ ΚΥΤΤΑΡΟ».