ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ
Αθήνα, 11 Φεβρουαρίου 2010
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Συσκέψεις για θέματα αστυνόμευσης, αντεγκληματικής πολιτικής, δασοπυρόσβεσης και ασφάλειας ναυσιπλοΐας, θα έχει ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη, κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του, το ερχόμενο Σάββατο 13 Φεβρουαρίου, στο Νομό της Εύβοιας.
Ο κ. Μιχάλης Χρυσοχοΐδης θα συναντηθεί με το Γενικό Αστυνομικό Διευθυντή Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας και με αξιωματικούς υπηρεσιών της Εύβοιας.
Επίσης, θα έχει συναντήσεις με τον Περιφερειακό Διευθυντή και τους διοικητές των Πυροσβεστικών υπηρεσιών του Νομού, αλλά και με το Διοικητή της 2ης Περιφερειακής Διοίκησης και τους Λιμενάρχες της Εύβοιας.
Ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη στο πλαίσιο των επιθεωρήσεων που πραγματοποιεί, το τελευταίο χρονικό διάστημα, στις αστυνομικές, πυροσβεστικές και λιμενικές υπηρεσίες, επισημαίνει στους αρμόδιους Αξιωματικούς τη σημασία της διακλαδικότητας και της συνεργασίας μεταξύ τους, για την εξυπηρέτηση και τη διασφάλιση της καθημερινότητας των πολιτών.
Τον κ. Υπουργό, θα συνοδεύει ο Γενικός Γραμματέας Ασφάλειας Ναυσιπλοΐας κ. Αθανάσιος Χριστόπουλος.
Με την ολοκλήρωση της επιθεώρησης των υπηρεσιών, ο κ. Μιχάλης Χρυσοχοΐδης θα παραχωρήσει συνέντευξη τύπου στα γραφεία της Νομαρχιακής Επιτροπής ΠΑΣΟΚ στη Χαλκίδα (Λυκόφρωνος 1, Χαλκίδα/Πλατεία Αγ.Νικολάου), ενώ στις 22.00 θα εκφωνήσει ομιλία στο Ξενοδοχείο «Εύβοια Palace ».
Το 1979 μαζί με Παπαντίνα, Νέστορα, Τζιμόπουλο (παλιά μέλη Μακεδονομάχων, IDOLS κ.α.) φτιάχνει το σχήμα "Εταιρία Καλλιτεχνών" με αγγλικό στίχο. 
Είναι σαν να γίνεται κάποιος κομμάτι της ιστορίας του ρεμπέτικου και λαϊκού μας τραγουδιού, ακούγοντας αυτά τα τραγούδια, ερμηνευμένα με το μοναδικό τρόπο της Μπελλου.
Τα ζεις αυτά τα τραγούδια είναι σαν να σε «διακτινίζουν» στα καπηλειά του χθες, η αν θέλετε στις «κοσμικές ταβέρνες» εκείνης της εποχής, των δεκαετιών ΄50-΄60.
Η πρώτη έκδοση αυτού του δίσκου, έγινε το Μάρτη του 1984, και έσπασε ρεκόρ πωλήσεων.
Και πώς να μην γίνει κάτι τέτοιο, όταν ο κόσμος διψούσε για καλό τραγούδι, για λαϊκό τραγούδι, για ρεμπέτικο;
Ας μην ξεχνάμε, ότι η κυκλοφορία αυτού του δίσκου έγινε στις αρχές της πιο δύσκολης για το Ελληνικό τραγούδι δεκαετίας, της δεκαετίας του 80’, που το τραγούδι μας άρχισε να παίρνει πια την κάτω βόλτα, επηρεασμένο από «ξένες προσμίξεις».
Οι πωλήσεις ήταν τεράστιες, χωρίς όμως να συμβεί το φαινόμενο των ημερών μας με τους χρυσούς και πλατινένιους δίσκους.
«Το δικό σου το μαράζι λοιπόν φίλε μου, Πριν το χάραμα θα ακούσω, και θα σου πω Πως θα περάσει η βραδιά, με την Μικρή του καμηλιέρη»….
Σωτηρία Μπελλου, «ΠΡΙΝ ΤΟ ΧΑΡΑΜΑ».
Ο μεγάλος Σολίστας του μπουζουκιού 
Η μοίρα των μεγάλων τραγουδιστών που όσο κι αν έχουν πουλήσει χιλιάδες δίσκους, κάποια στιγμή εκείνοι που εισέπραξαν τα χρήματα τους πετάνε στην άκρη.
Συνέβη στη Μπελλου τότε, το ‘ζησε μετά ο Τσαουσακης, αλλά και πέρα από το ρεμπέτικο, μήπως ξέρει κανείς πόσα πήρε ο Παπασιδερης από τα εκατομμύρια που έφερε η φωνή του σε κάποιους;
Φίλοι, αλλά από μακριά με τη Σωτηρία. 
Είναι ένας τρόπος, για να γίνει μια «πρώτη» γνωριμία, με την πόλη, την οποία τραγούδησαν οι μεγάλοι συνθέτες του Ελληνικού τραγουδιού, μια γνωριμία με την ΙΣΤΟΡΙΑ γενικότερα.
Εκτός βέβαια των ιστορικών στοιχείων της πόλης, σε κάθε τραγούδι, υπάρχει ιστορική αναφορά, πότε και από ποιον γράφηκε, και σε ποιον δίσκο υπάρχει.
Αξίζει να δούμε τι γράφει ο συγγραφέας του βιβλίου, αντί προλόγου!
«Θεσσαλονίκη.
Για πολλούς μια ακόμη πόλη χτισμένη πλάι σε κάποιο κύμα. Για μένα, ένας ακόμη σταθμός.
Κάθε φορά που κατέβαινα στο σταθμό της, με το σακάκι ριχτό στον ώμο, η που έφτανα στο Βαρδάρη με τ’ αυτοκίνητο μου, η που πάταγε το αεροπλάνο στη Μικρα, κι έλυνα τη ζώνη, κάτι μ’ έσφιγγε μέσα μου.
Κάτι απροσδιόριστο, μα και τόσο συγκρατημένα συγκεκριμένο.
Η πόλη αυτή είναι η πατρίδα της μάνας μου!
«Πατρίδα», τη λεν και όσοι γεννήθηκαν και μεγάλωσαν λίγα χιλιόμετρα πλάι της……
Έπειτα ήταν κι οι Θείοι μου, που όλο ιστορίες για την Νύφη του Θερμαϊκού ήταν.
Κι αυτός ο Θειος μου, ο Λάζαρος Ζουρνατζης, που όποτε έπινε, μου έλεγε το 
Μια από αυτές τις μορφές, είναι ο ΝΙΚΟΣ ΞΥΛΟΥΡΗΣ, και λέω είναι, γιατί δεν έφυγε στιγμή από κοντά μας.
Πάμε να γνωρίσουμε τον βίο του, που αν και «σύντομος», μπήκε στην «αιωνιότητα». Γεννήθηκε στις 7 Ιουλίου του 1936 στα Ανώγεια της Κρήτης .
Επιστρέφουν στ ΄Ανώγεια μετά την απελευθέρωση. 
Την επιτυχία του πρώτου εκείνου τραγουδιού ακολουθούν αρκετές ακόμα ηχογραφήσεις σε μικρά δισκάκια. 
Τον Μάιο του 1971 ξεκινούν κοινές εμφανίσεις στην μπουάτ "Λήδρα" στην Πλάκα. Μέσα στην καρδιά της δικτατορίας η φωνή του Ξυλούρη, είτε λέει τα τραγούδια του Μαρκόπουλου, είτε παραδοσιακά τραγούδια της Κρήτης, γίνεται σημαία αντίστασης. "Πότε θα κάνει ξαστεριά" ,"Αγρίμια κι αγριμάκια μου"...Ακολουθούν δυο ακόμα κύκλοι τραγουδιών του Γιάννη Μαρκόπουλου, η "Ιθαγένεια" και ο "Στρατής ο θαλασσινός" αλλά και συνεργασίες με τον Σταύρο Ξαρχάκο ("Διόνυσε καλοκαίρι μας", "Συλλογή"), τον Χριστόδουλο Χάλαρη ("Τροπικός της παρθένου", "Ακολουθία") και τον Χρήστο Λεοντή ("Καπνισμένο τσουκάλι"). 
