Σάββατο 1 Ιουλίου 2017

ΗμερησιοΣ ΧαρτηΣ ΠροβλεψηΣ Κινδυνου ΠυρκαγιαΣ


ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΤΟΡΓΗ


8.4" COLOR LCD RADAR Model MODEL1815

8.4" COLOR LCD RADAR Model MODEL1815
Fully Automatic Gain for Simplified Use
MODEL1815 is an 8.4” color LCD radar designed for pleasure craft and small fishing boats. The Radar has easy-to-use, intuitive controls, while maintaining the high performance you expect from FURUNO products. Even in poor visibility such as fog or storms, the radar produces detailed pictures of coastline and targets at short ranges by utilizing narrow pulses and dual IF bandwidths. The waterproof display makes it ideal for exposed installations, such as fly bridges.
MODEL1815 utilizes our Fast Target Tracking™, True Trail Mode and True View Mode technologies to ensure optimum performance in detecting and ranging targets of interest.
Specifications
ANTENNA
Peak Output Power 4 kW
Type 460 mm (19") radome
Frequency 9410 MHz ± 30 MHz
Beam Width (Horizontal) 5.2°
Beam Width (Vertical) 25°
Range Scales 0.0625 - 36 NM
Minimum Range 25 m
Antenna Rotation Speed 24 rpm
Weight 6.5 kg 14.3 lb
DISPLAY
Display Unit 8.4" color LCD
Display Mode Head-up, Course-up*, North-up*, True view, True motion**
* Heading data required
** Heading data and position data required
Other Mode / Functions Fast Target Tracking™ (TT), AIS, Echo Trails
Weight Bracket mount: 2.2 kg 4.9 lb
Flush mount: 1.6 kg 3.5 lb
ENVIRONMENT
Temperature Antenna unit: -25°C to +55°C
Processor unit: -15°C to +55°C
Waterproofing Antenna unit: IPX6
Display unit: IP56
POWER SUPPLY
Power Supply / Consumption Current 12-24 VDC, 3.2-1.6 A

ΧΕΙΡΟΠΟΙΗΤΑ ΠΙΑΝΑ ΚΑΙ ΛΑΤΕΡΝΕΣ

Το εργαστήριο κατασκευής χειροποίητων Πιάνων και Λατερνών του ΠΑΝΟΥ ΙΩΑΝΝΙΔΗ σας περιμένει!
Μπορείτε να επισκεφτείτε και τον ιστοχώρο του κάνοντας ΚΛΙΚ ΕΔΩ

CRT Millenium CB

CRT Millenium CB
ΚΩΔΙΚΟΣ (SKU): CRT-MILLENIUM 
CRT MILLENIUM 
Το Νέο μικρό και οικονομικό CB ραδιοτηλέφωνο απο την CRT (το μικρότερο CB στόν κόσμο όπως το CRT one)
ΓΙΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
Τα επιπλέον χαρακτηριστικά σε σύγκριση με το CRT ΟΝΕ είναι:
Αποσπόμενο μικρόφωνο με RJ45
Έυκολη απόσπαση του μηχανήματος απο την βάση(ειδική Βάση) χωρίς βίδες!
Πλήκτρα UP/DOWN( αλλαγής καναλιών,μενού )εκτός απο το μικρόφωνο τώρα και στο μηχάνημα.
Καινούργια ευδιάκριτη οθόνη σε ανοιχτό μπλε χρώμα
ΧΑΡΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ Norm CITIZEN BAND
Mode AM / FM European Multinorms
Power 4 Watts AM / 4 Watts FM
S-METER Yes
SQUELCH Manual or Automatic (ASQ)
RF GAIN Yes : adjust sensibility on RX
SCAN function Yes : automatic search of busy channels
Various functions Keypad lock + CH9/CH19 emergency
Bonus Detachable microphone + Quick disconnect bracket + External speaker Jack 3.5
Display Blue LCD
Size 120 x 110 x 27 mm
Weight 470 gr
Guaranty 2 years

Φτου ξελευτερία

Φτου ξελευτερία
Συγγραφέας: Μικρά μολύβια
Εικονογράφος: Ναταλία Καπατσούλια
Ημερομηνία έκδοσης: 22 Μαίου 2017
Σχήμα: 14Χ21
Σελίδες: 96
Εξώφυλλο: Μαλακό
ISBN: 978-960-567-134-1
Σοκολάτες, ηλεκτρονικές συσκευές,
λούτρινα αρκουδάκια, βιβλία και ταινίες χτίζουν ψηλούς τοίχους γύρω από τις ψυχές έξι παιδιών. Παιδιά που τρέφονται από την ανασφάλεια και τον φόβο να αντιμετωπίσουν τον πραγματικό κόσμο. Ένας φανταστικός κόσμος που «ρουφάει»
τον Ζαχαρία, τη Σοφία, τον Μένιο, τον Άγγελο,
τον Χρύσανθο, τον Ρανά και τα αντικείμενα της εμμονής τους. Εμμονές που μέσα από περιπέτειες γίνονται πια παρελθόν. Το παρελθόν που γίνεται μάθημα για το μέλλον. Το μέλλον τούς ανήκει…
Θα ζήσουν ελεύθεροι;

Line 6 Helix | Πολυεφέ ηλεκτρικής κιθάρας!


Εφέ & Πετάλια Line 6
LINE 6 Helix LT Πολυεφέ Ηλεκτρικής Κιθάρας
LINE 6 Helix Πολυεφέ Ηλεκτρικής Κιθάρας
LINE 6 Helix Rack Προενισχυτής Ηλεκτρικής Κιθάρας

Νέα κυκλοφορία "Έγκλημα στη Σμύρνη" του Suphi Varim

                              - Δ Ε Λ Τ Ι Ο   Τ Υ Π Ο Υ-
 

Suphi Varim



Έγκλημα στη Σμύρνη

 
Μετάφραση: Βασίλης Δανέλλης

 
 
ISBN: 978-960-221-746-7, σχ. 21x14,
σελ. 184, α΄ έκδοση Ιούνιος 2017,
τιμή 12,00€ (χωρίς ΦΠΑ)
Βραβείο Καλύτερου Αστυνομικού Μυθιστορήματος 2014
του περιοδικού Dunya Kitap

Σμύρνη, αρχές 20ού αιώνα. Ο Σωκράτης Ελισαίος είναι ιδιωτικός ντετέκτιβ. Η δουλειά του είναι να ξετρυπώνει κακοπληρωτές και πλαστογράφους για λογαριασμό λεβαντίνων και ελλήνων έμπορων. Η φιλία του με τον επιθεωρητή Τζεβντέτ Σαμί τού εξασφαλίζει πληροφορίες, κι εκείνος για αντάλλαγμα βοηθάει την αστυνομία στις υποθέσεις της. Τίποτα πολύ δύσκολο, ποτέ ανθρωποκτονία. Αυτή τη φορά όμως, ο Ελισαίος θα βρεθεί μπροστά σε δύο πτώματα. Η έρευνά του θα τον οδηγήσει στα δρομάκια του Τουρκομαχαλά, της Αρμενοσυνοικίας και της εβραϊκής συνοικίας, στις αριστοκρατικές συνοικίες των Ελλήνων, στα αρχοντικά των Λεβαντίνων στα περίχωρα του Μπουρνόβα και του Μπουτζά, και φυσικά στην Προκυμαία και τα καπηλειά του λιμανιού.

Ο Σουπχί Βαρίμ ζωντανεύει τη Σμύρνη στα χρόνια της ακμής της, λίγο πριν την Καταστροφή, όπου οι κάτοικοί της απολαμβάνουν την κοσμοπολίτικη ατμόσφαιρα και την πολυπολιτισμικότητά της. Στις σελίδες του βιβλίου, ο αναγνώστης θα συναντήσει ιστορικά κτίρια και τοπωνύμια της πόλης που σήμερα έχουν χαθεί, όπως το Γραικικό Νοσοκομείο, τα πολυτελή ξενοδοχεία Κράμερ και Ελπινίκη, το θέατρο Pathé, τις γειτονιές, τα σχολεία και τις εκκλησίες των Ελλήνων, των Φράγκων και των Αρμενίων.
 
Ο Suphi Varim γεννήθηκε στη Σμύρνη, όπου και ζει. Κατέχει διδακτορικό τίτλο στις οικονομικές επιστήμες. Το πρώτο του βιβλίο ήταν Ο μάγος της Θούλης, ενώ στην συνέχεια ακολούθησε η «Τριλογία της Σμύρνης», η οποία περιλαμβάνει τα αστυνομικά μυθιστορήματα ΜονομαχίαΕφιάλτης και Σκιά, καθώς και τα δύο πρώτα μυθιστορήματα της «Κόκκινης Τριλογίας», Κόκκινη Σμύρνη και Η κόκκινη λάμψη μες το σκοτάδι μου. Το Έγκλημα στη Σμύρνη έχει βραβευτεί στην Τουρκία με το Βραβείο Καλύτερου Αστυνομικού Μυθιστορήματος 2014 του περιοδικού Dunya Kitap.

Το εγωιστικό γονίδιο – 40ής επετειακή έκδοση

Το εγωιστικό γονίδιο
ISBN: 978-618-5111-65-6
Πανόδετο, 560 σελ., 14 × 21 εκ., Α/Μ, 27,50 € (χωρίς ΦΠΑ)

Richard Dawkins
Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης
Το εγωιστικό γονίδιο – 40ής επετειακή έκδοση
Ένα βιβλίο που θα διαβάζεται όλο τον 21ο αιώνα
Μετάφραση – Επιστημονική επιμέλεια:
Παν. Δεληβοριάς, δρ βιολογίας

 
Λίγα λόγια για το βιβλίο
ΣΤΙΣ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ του 1960 και του 1970, κάτι ριζικά νέο άρχισε να πλανάται στον αέρα: νέοι τρόποι κατανόησης των φυσικών συστημάτων, νέοι τρόποι σκέψης που θέτουν υπό αμφισβήτηση πολλές από τις βασικές παραδοχές μας. Η βιολογία του νου, οι πρόοδοι στην εξελικτική βιολογία, η φυσική, η τεχνολογία της πληροφορίας, η γενετική, η νευροβιολογία, η ψυχολογία, η μηχανολογία, η χημεία των υλικών: όλα αποτελούν ζωτικής σημασίας θέματα σε σχέση με το τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος. Για πρώτη φορά είχαμε τόσο τα εργαλεία όσο και τη θέληση να καταπιαστούμε με την επιστημονική μελέτη της ανθρώπινης φύσης.
Κανείς δεν διακρίθηκε, δεν επηρέασε και δεν υπήρξε πιο σημαντικός για την επανάσταση της επιστημονικής σκέψης από τον εξελικτικό βιολόγο Richard Dawkins, ο οποίος, πριν από 40 χρόνια, με τη δημοσίευση του βιβλίου του Το εγωιστικό γονίδιο άλλαξε την αντίληψή μας για τη θέση μας στη Φύση.
Ο Dawkins είναι άνθρωπος των ιδεών, των σημαντικών εκείνων ιδεών που πραγματικά επηρεάζουν και αλλάζουν τις ζωές των ανθρώπων —μετασχηματίζοντας και τον τρόπο που σκέφτονται οι άλλοι επιστήμονες, ωθώντας τους να σκεφτούν με έναν διαφορετικό, εποικοδομητικό τρόπο. Αν δεν έχετε διαβάσει το Εγωιστικό γονίδιο, κάντε το τώρα. Και αν το είχατε κάνει κάποτε, ξαναδιαβάστε το τώρα. Είναι το βιβλίο που θα διαβάζεται όλο τον 21ο αιώνα.
Στα Αγγλικά, το βιβλίο πρωτοεκδόθηκε το 1976 και επανεκδόθηκε το 1989· η τριακονταετής επετειακή έκδοσή του έγινε το 2006, ενώ η τεσσαρακονταετής επετειακή έκδοση τον Ιούνιο του 2016 από τον οίκο Oxford University Press. Η 40ής επετειακή έκδοση περιλαμβάνει έναν νέο Επίλογο, ενώ η ελληνική εκδοχή της έχει τύχει νέας και εκτεταμένης επιμέλειας.
 
Είπαν για το βιβλίο
 «Τα βιβλία που αφορούν την επιστήμη ανήκουν συνήθως σε δύο κατηγορίες: εκείνα που εξηγούν την επιστήμη στο ευρύ κοινό, αποσκοπώντας στο να εκλεπτύνουν τη σκέψη του· και εκείνα που προσπαθούν να πείσουν τους συναδέλφους επιστήμονες να στηρίξουν μια νέα θεωρία. Τα βιβλία που καταφέρνουν και τα δύο σπανίζουν. Ένα ήταν Η καταγωγή των ειδών του Δαρβίνου. Άλλο ένα είναι το Εγωιστικό γονίδιο του Dawkins. Αυτό, αφότου εκδόθηκε πριν από 40 χρόνια, παραμένει αστραφτερό μπεστ-σέλερ και στοιχείο διαμόρφωσης της επιστημονικής σκέψης. [...]»
—Matt Ridley, Nature (2016)
 «Το βιβλίο πρέπει να διαβαστεί, και μπορεί να διαβαστεί, από σχεδόν οποιονδήποτε. Περιγράφει με εξαιρετική μαεστρία μια νέα όψη της θεωρίας της εξέλιξης. [...] Φέρει εις πέρας το φαινομενικά ακατόρθωτο έργο της χρησιμοποίησης απλής, μη τεχνικής γλώσσας στην παρουσίαση ορισμένων δυσνόητων και εν μέρει μαθηματικών θεμάτων της πρόσφατης εξελικτικής σκέψης. Αυτά, ιδωμένα επιτέλους στο πλήρες εύρος τους σε τούτο το βιβλίο, θα ξαφνιάσουν και θα αναζωογονήσουν ακόμη και τους ερευνητές βιολόγους, οι οποίοι ίσως νόμιζαν ότι τα γνώριζαν ήδη. Ωστόσο, επαναλαμβάνω, το βιβλίο παραμένει ευκολοδιάβαστο για όποιον κατέχει τις ελάχιστες βασικές επιστημονικές γνώσεις. [...]»
—William Hamilton, Βραβείο Crafoord Βιολογίας, Science (1977)
 «Το βιβλίο, παρότι γράφτηκε για να διαβάζεται από το ευρύ κοινό, συνιστά σοβαρή συνεισφορά στο πεδίο της βιολογίας. [...] Αυτό που προσφέρει είναι μια νέα οπτική του κόσμου μας. [...]»
—John Maynard Smith, Βραβείο Crafoord Βιολογίας, The London Review of Books (1982)
 «Το βιβλίο αποτελεί μια περίτεχνη επαναδιατύπωση των κεντρικών προβλημάτων της κοινωνιοβιολογίας. [...] Είναι εμβριθές, πνευματώδες, ιδιαίτερα καλογραμμένο. [...]»
—Σερ Peter Medawar, Βραβείο Νόμπελ Φυσιολογίας ή Ιατρικής
 
Ο συγγραφέας
Richard  Dawkins
Ο RICHARD DAWKINS είναι βρετανός ηθολόγος και εξελικτικός βιολόγος. Κατείχε την έδρα Charles Simonyi για την Κατανόηση της Επιστήμης από το Ευρύ Κοινό στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης μέχρι το 2008, οπότε και συνταξιοδοτήθηκε. Σήμερα είναι ομότιμος καθηγητής του New College, στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης.
Το συγγραφικό του έργο τού έχει αποφέρει επί τιμή διδακτορίες στην επιστήμη και στα γράμματα. Έχει τιμηθεί με πολλά βραβεία, μεταξύ των οποίων το Βραβείο της Βασιλικής Εταιρείας Λογοτεχνίας το 1987, το Βραβείο Michael Faraday της Βασιλικής Εταιρείας το 1990, το Βραβείο Nakayama το 1994, το Διεθνές Βραβείο Cosmos το 1997, το Βραβείο Kistler το 2001, το Βραβείο Shakespeare το 2005, το Βραβείο Lewis Thomas για Συγγραφικό Έργο στην Επιστήμη (2006) και το Βραβείο Nierenberg για Επιστημονικό Έργο χάριν του Δημοσίου Συμφέροντος (2009).
 
Τα περιεχόμενα του βιβλίου
Πρόλογος στην τριακονταετή επετειακή έκδοση
Πρόλογος στη δεύτερη έκδοση
Προλογικό σημείωμα στην πρώτη έκδοση
Πρόλογος στην πρώτη έκδοση
1. Γιατί υπάρχουν οι άνθρωποι;
2. Οι αντιγραφείς
3. Αθάνατα σπειράματα
4. Η γονιδιακή μηχανή
5. Επιθετικότητα: σταθερότητα και η εγωιστική μηχανή
6. Γονιδιοτεχνία
7. Οικογενειακός προγραμματισμός
8. Η μάχη των γενεών
9. Η μάχη των φύλων
10. Εσύ ξύσε μου την πλάτη και εγώ θα σε καβαλήσω
11. Μιμίδια: οι νέοι αντιγραφείς
12. Τα καλά παιδιά τερματίζουν πρώτα
13. Το μακρύ χέρι του γονιδίου
Επίλογος στην τεσσαρακονταετή επετειακή έκδοση
Σημειώσεις
Βιβλιογραφία
Ευρετήριο
 
Εκδόσεις Κάτοπτρο
Κορυζή 8, 117 43 Αθήνα
web site: www.katoptro.gr

Τα Μέρη του Λόγου

Τα μέρη του λόγου 
Η Βούλα Επιτροπάκη, που ζει και δρα στην Κρήτη, είχε ως σήμερα εκδώσει δυο βιβλία, τo διπλό Πράξη (Animustestandi – Corpus), 2007 και την πλακέτα Σκανδιναβικός περίπατος, 2008, και τα δύο με ποίηση επιπέδου. Τώρα, μετά από 8 χρόνια σιωπής, εκδίδει το τριπλό βιβλίο Τα Μέρη του Λόγου (Erotundatastructuraverborum, ποιητικό δοκίμιο για το ψέμα της γραφής, Συνθέσεις, Πορτραίτα, Τοπία και Παιχνίδι), ένα βιβλίο που, νομίζω, συνιστά μια αληθινή ποιητική πραγμάτωση.
Τα τρία επιμέρους βιβλία είναι εσωτερικά το καθένα και μεταξύ τους δομημένα, με παραλλαγές του ίδιου ύφους και τα ίδια γλωσσικά γνωρίσματα και ποιότητα. Ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της σύνθεσής τους είναι η χρήση λατινικών όρων, ως εσωτερικών στοιχείων, νομικών κυρίως (η Επιτροπάκη άσκησε μάχιμη δικηγορία και εισήγαγε την έννοια του δικαίου στην ποίησή της), η χρήση παρένθετων λειτουργικών προσθηκώνμε μικρότερα τυπογραφικά στοιχεία, η παράθεση «βιβλιογραφίας» που δηλώνει τις ποιητικές της οφειλές και επίσης λειτουργικών «σημειώσεων», και μαζί ενός πίνακα ερμηνείας των λατινικών όρων.
Η πρώτη εντύπωση από το βιβλίο είναι η εμφανής ποιότητα, που η διαπίστωσή της αναπτύσσεται όσο, προοδευτικά, επιτυγχάνεται η προσπέλασή της με τη βαθμιαία υπέρβαση των δυσκολιών που παρουσιάζει ηιδιαιτερότητάτης, όπως γ.π. η ετυμολογική έμφαση στις λέξεις, ιδιαίτερα με το συνταίριασμα διπολικής σημασίας που προκύπτει απ’ το αραίωμα των συνθετικών τους. Γενικό βασικό χαρακτηριστικό είναι η γλωσσική λειτουργία του γενετικού ρυθμού του δεκαπεντασύλλαβου, στιχικού ή με ποικιλία εμπλεκόμενου, πλήρους ή στα ημιστίχιά του, με γλωσσικά σύνολα. Η κυριαρχία αυτού του γλωσσικού ρυθμού, καθαρά προφορικού, κατορθώνει να αφομοιώσει την εκλεκτική, μέχρι και στη χρήση σπάνιων λέξεων, γλώσσα της ποιήτριας, και, με τη γλωσσικά δρώσα δύναμή του, πραγματοποιεί ένα λειτουργικό διάλογο με τη γραφή, και υπό την πρωτογενή ζωγραφική της φύση (η Επιτροπάκη είναι και ζωγράφος).
Αυτό το χαρακτηριστικό γέννησε και το «ποιητικό δοκίμιο για το ψέμα της γραφής», που σκοπός, στόχος του είναι να δικαιώσει οντολογικά το «ψεύδος» του συμβατικού της γραφής και, άρα, να αναγάγει τη γραπτή ποίηση στη ζωντανή προφορικότητα. Το σημαντικό στοιχείο σ’ αυτή την τάση είναι ότι δεν εξυπηρετείται φιλοσοφικά, νοηματικά από τη βαθιά καλλιέργεια της ποιήτριας αλλά ότι, ακριβώς, η ποιητική της δύναμη, η αντλημένη από τον ζωντανό κρητικό δεκαπεντασύλλαβο, που της ανοίγει, γενικά το γλωσσικό της δρόμο, και με ποικίλες άνετες προσλήψεις, ότι αυτή η δύναμη έχει αφομοιώσει την εξωτερική καλλιέργεια και προκύπτει αυθόρμητη και πηγαία και με την πιο ουσιαστική έννοια του όρου ερωτική. ΄Οσο λοιπόν προχωράει κανείς σε ολοένα και πιο άνετη φυσιολογική πρόσληψη αυτής της ποίησης επικυρώνεται η αξία της, που, για τον πιο ελεύθερο αναγνώστη, τον πιο παρθενικά ερωτικό είναι δεδομένη, ακούγεται, με την πρώτη της ελεύθερη ανάγνωση.
Και προχωράει αυτή η ποίηση της Επιτροπάκη ελεύθερη στο δεύτερο βιβλίο της τριπλής σύνθεσης, ξεκινώντας με Συνθέσεις, όπου συντίθενται, ως μέρη του λόγου, τα δεδομένα της πραγματικότητας αναπτύσσοντας την υπέρβαση του αλήθεια – ψέμα υπό την επικύρωση των ίδιων των πραγμάτων, και πάντα υπό τη λειτουργία του νόμου, του πνευματικού δικαίου, που η ποιήτρια το προσλαμβάνει εξαρχής και ριζικά στην ποίησή της ως οντολογικό δεδομένο και συστατικό της πραγματικότητας. Μαζί, και αυτονόητα γι’ αυτή την ποίηση κατασταλάζεται η πνευματική και γλωσσική της παιδεία, με κυρίαρχο πάντα γενετικό-διαμορφωτικό στοιχείο της γλώσσας της το δεκαπεντασύλλαβο και τα λεξικά του σύνολα, που η γεύση του διαποτίζει όποια γλωσσική διάθεση και εμπειρία συντίθεται, ώστε το αποτέλεσμα είναι μια λεξική, τονική μουσικότητα, δηλαδή μια μουσική προφορικότητα, που, προφανώς, προκύπτει από την ψυχική εμπειρία της ποιήτριας στην τοπική-πολιτισμική πραγματικότητα της ζωής της, που την ώθησε στην καλλιέργεια, την εξωτερική, των πραγμάτων και της γνώσης, και την ενδοσκοπική, της ψυχικής και βιολογικής της ζωής. Που θα πει, πως αυτή η ποίηση συνιστά μια ερωτική αυτοπραγμάτωση, καθώς λειτουργεί συνθέτοντας, ή ακυρώνοντας, τη διάσταση ψέμα – αλήθεια, σε μια αληθινή πραγματικότητα υπερβατική της υλικο-πνευματικής πρόσληψης του όντος. Το μέσα της σ’ αυτή την τάση και πραγμάτωση είναι τα μέρη του λόγου, που τελικά είναι ποίηση - πράγματα, η ποιήτρια - αυτό, μια ερωτική σύνθεση του εγώ – εσύσε ποίηση. Με το πρώτο βιβλίο της τριάδας της η ποιήτρια έχει αφήσει ελεύθερη την ταύτιση γραφής – λόγου, ώστε και να αφήνεται ελεύθερη η ποίηση σ’ αυτό το δεύτερο βιβλίο. Επόμενα μέρη του είναι Πορτραίτα και Τοπία, που, με προηγούμενες τις Συνθέσεις, προεξαγγελτικές και συνθετικές τους, ολοκληρώνουν την αναφορά-ποιητική πραγμάτωση του άνθρωπος – κόσμος, υπό την ισχύ του ερωτικού χαρακτήρα αυτής της ποίησης. Ώστε, μετά και το πρώτο βιβλίο της τριάδας, το δεύτερο προσλαμβάνεται με μια άνετη ευχαρίστηση, καθώς η ποίηση προχωράει ελεύθερη και ωραία την οδό της.
Το τρίτο βιβλίο των Μερών του λόγου ονομάζεται Παιχνίδι και ξεκινάει μ’ ένα μότο απ’ τον Παλλαδά, για τον οποίo η ζωή είναι ένα παιχνίδι, και γι’ αυτό συμβουλεύει «ή μάθε παίζειν (…) ή φέρε τας οδύνας» Εδώ η ποίηση των Μερών του λόγου, που πάντα αναλογίζεται και ξαφνιάζεται με την τροπή από ψέμα, απίστευτο, σε θέαση της πραγματικότητας, ολότελα πια ελεύθερη, παίζει. Η λέξη είναι πολύσημη, και μάλιστα στο κρητικό ιδίωμα, και, πάντως, έτσι κι αλλιώς, το παιχνίδι είναι μια βαθιά και πλατιά οντολογική πραγματικότητα(ας θυμηθούμε και το σχετικό θαυμάσιο βιβλίο του Huizinga). Το παιχνίδι δεν είναι καλό ή κακό, ευχάριστο ή δυσάρεστο, είναι απλά και μόνο πραγματικό και συνθετικό, ή μπορεί να αναλυθεί στις ποικίλες οντολογικές καταστάσεις. Είναι δηλαδή ερωτικό. Τα Μέρη του λόγου της Επιτροπάκη, παίζοντας δυαδικά με ψέμα – αλήθεια, λόγος – πράγμα, εγώ – το άλλο, αναπτύσσονται από ποιητική δοκιμιακή γλώσσα και περνώντας από μνήμες, αναφορές, οντολογικές καταστάσεις διάφορες, και με ποίηση πάντα ακμαία καταλήγουν στην αναγωγή στο παιχνίδι, πετυχαίνοντας κάτι μέγιστο: την πραγμάτωση αληθινά οντολογικής ερωτικής ποίησης, ή, πιο σωστά: την ερωτική πραγμάτωση λόγος-πράγμα. Και αυτό, ακόμη, δείχνει τι είναι και τι μπορεί να κάνει, να γίνει η ποίηση. Έτσι, το Παιχνίδι γίνεται, μετά και το προηγούμενο βιβλίο, μια ελεύθερη ανάγνωση για τον εσύ-αναγνώστη, ώστε αυτοπραγματώνεται. Αποτέλεσμα:
Και στρογγυλεύει/ λάμποντας/ κορόμηλο η αγάπη.
Η Επιτροπάκη λοιπόν μας προσφέρει μια ποίηση πρωτοποριακή, ευχάριστη και με την προσεκτική, ανάγνωσή της αναπτυσσόμενη ποιοτικά, γιατί είναι μια ποίηση περιεκτική, ριζικά ερωτική. Ζητάει, και πετυχαίνει την άμεση και ελεύθερη ανταπόκριση προς το αιτούμενο της ποίησης, την αναφορά και ένωση με το εσύ της υλικο-πνευματικής πραγματικότητας, ώστε να συμπραγματώνεται με αυτό και, έτσι, με την ερωτική αυτή πραγμάτωση, να τρέπει το «ψέμα» της γραφής σε ελεύθερα πορευόμενη ποίηση, οδό ζωής.Πρέπει λοιπόν η ποίηση αυτή να διαβαστεί με μια συμπεριφορά λειτουργικής, δημιουργικής πρόσληψης. Φυσικά, όλα κρίνονται από τον αναγνώστη, και αυτό το σημείωμα δε δικαιούται να προκαταλάβει σε τίποτα. Δικαιούται όμως, ως γνώμη αντικειμενικά θεμελιωμένη στο αυτονόητο, να επισημάνει, ή να θυμίσει, πόσο μας είναι απαραίτητη η ετοιμότητα πρόσληψης πνευματικών προσφορών προφανώς ποιοτικών, όπως αυτή της Επιτροπάκη, μέσα στην κρατούσα υδροκεφαλική και ετσιθελική ποιητική μας κατάσταση την κυριότατα αφομοιωμένη στην ευρύτατη πνευματική μας παρακμή, ενώ η ποίηση θα έπρεπε να είναι πάντα πηγή υγείας ή, έστω, Καβαφικό «φάρμακο». Ας αρχίσουμε λοιπόν να ζητάμε πνευματική και γλωσσική καθαρότητα στη, γεωγραφική και καθόλου πολιτισμική, «περιφέρεια» και εύρος της. Ίσως κάπως έτσι ο καλός, ελεύθερος αναγνώστης χαρεί να προσλάβει την ποίηση της Επιτροπάκη. Αφού μάλιστα ανάλογα τέτοια πνευματικά συναπαντήματα σκάνε εδώ κι εκεί «περιφερειακά»,και κάνουν ν’ ανθίζουν οι ελπίδες μας για γνησιότητα, επιτέλους, και ειλικρίνεια ζωής και γλώσσας – ενιαία.
Σ. Λ. Σκαρτσής Οκτώβρης 2016 

Τα μέρη του λόγου 
Η Βούλα Επιτροπάκη, που ζει και δρα στην Κρήτη, είχε ως σήμερα εκδώσει δυο βιβλία, τo διπλό Πράξη (Animustestandi – Corpus), 2007 και την πλακέτα Σκανδιναβικός περίπατος, 2008, και τα δύο με ποίηση επιπέδου. Τώρα, μετά από 8 χρόνια σιωπής, εκδίδει το τριπλό βιβλίο Τα Μέρη του Λόγου (Erotundatastructuraverborum, ποιητικό δοκίμιο για το ψέμα της γραφής, Συνθέσεις, Πορτραίτα, Τοπία και Παιχνίδι), ένα βιβλίο που, νομίζω, συνιστά μια αληθινή ποιητική πραγμάτωση.
Τα τρία επιμέρους βιβλία είναι εσωτερικά το καθένα και μεταξύ τους δομημένα, με παραλλαγές του ίδιου ύφους και τα ίδια γλωσσικά γνωρίσματα και ποιότητα. Ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της σύνθεσής τους είναι η χρήση λατινικών όρων, ως εσωτερικών στοιχείων, νομικών κυρίως (η Επιτροπάκη άσκησε μάχιμη δικηγορία και εισήγαγε την έννοια του δικαίου στην ποίησή της), η χρήση παρένθετων λειτουργικών προσθηκώνμε μικρότερα τυπογραφικά στοιχεία, η παράθεση «βιβλιογραφίας» που δηλώνει τις ποιητικές της οφειλές και επίσης λειτουργικών «σημειώσεων», και μαζί ενός πίνακα ερμηνείας των λατινικών όρων.
Η πρώτη εντύπωση από το βιβλίο είναι η εμφανής ποιότητα, που η διαπίστωσή της αναπτύσσεται όσο, προοδευτικά, επιτυγχάνεται η προσπέλασή της με τη βαθμιαία υπέρβαση των δυσκολιών που παρουσιάζει ηιδιαιτερότητάτης, όπως γ.π. η ετυμολογική έμφαση στις λέξεις, ιδιαίτερα με το συνταίριασμα διπολικής σημασίας που προκύπτει απ’ το αραίωμα των συνθετικών τους. Γενικό βασικό χαρακτηριστικό είναι η γλωσσική λειτουργία του γενετικού ρυθμού του δεκαπεντασύλλαβου, στιχικού ή με ποικιλία εμπλεκόμενου, πλήρους ή στα ημιστίχιά του, με γλωσσικά σύνολα. Η κυριαρχία αυτού του γλωσσικού ρυθμού, καθαρά προφορικού, κατορθώνει να αφομοιώσει την εκλεκτική, μέχρι και στη χρήση σπάνιων λέξεων, γλώσσα της ποιήτριας, και, με τη γλωσσικά δρώσα δύναμή του, πραγματοποιεί ένα λειτουργικό διάλογο με τη γραφή, και υπό την πρωτογενή ζωγραφική της φύση (η Επιτροπάκη είναι και ζωγράφος).
Αυτό το χαρακτηριστικό γέννησε και το «ποιητικό δοκίμιο για το ψέμα της γραφής», που σκοπός, στόχος του είναι να δικαιώσει οντολογικά το «ψεύδος» του συμβατικού της γραφής και, άρα, να αναγάγει τη γραπτή ποίηση στη ζωντανή προφορικότητα. Το σημαντικό στοιχείο σ’ αυτή την τάση είναι ότι δεν εξυπηρετείται φιλοσοφικά, νοηματικά από τη βαθιά καλλιέργεια της ποιήτριας αλλά ότι, ακριβώς, η ποιητική της δύναμη, η αντλημένη από τον ζωντανό κρητικό δεκαπεντασύλλαβο, που της ανοίγει, γενικά το γλωσσικό της δρόμο, και με ποικίλες άνετες προσλήψεις, ότι αυτή η δύναμη έχει αφομοιώσει την εξωτερική καλλιέργεια και προκύπτει αυθόρμητη και πηγαία και με την πιο ουσιαστική έννοια του όρου ερωτική. ΄Οσο λοιπόν προχωράει κανείς σε ολοένα και πιο άνετη φυσιολογική πρόσληψη αυτής της ποίησης επικυρώνεται η αξία της, που, για τον πιο ελεύθερο αναγνώστη, τον πιο παρθενικά ερωτικό είναι δεδομένη, ακούγεται, με την πρώτη της ελεύθερη ανάγνωση.
Και προχωράει αυτή η ποίηση της Επιτροπάκη ελεύθερη στο δεύτερο βιβλίο της τριπλής σύνθεσης, ξεκινώντας με Συνθέσεις, όπου συντίθενται, ως μέρη του λόγου, τα δεδομένα της πραγματικότητας αναπτύσσοντας την υπέρβαση του αλήθεια – ψέμα υπό την επικύρωση των ίδιων των πραγμάτων, και πάντα υπό τη λειτουργία του νόμου, του πνευματικού δικαίου, που η ποιήτρια το προσλαμβάνει εξαρχής και ριζικά στην ποίησή της ως οντολογικό δεδομένο και συστατικό της πραγματικότητας. Μαζί, και αυτονόητα γι’ αυτή την ποίηση κατασταλάζεται η πνευματική και γλωσσική της παιδεία, με κυρίαρχο πάντα γενετικό-διαμορφωτικό στοιχείο της γλώσσας της το δεκαπεντασύλλαβο και τα λεξικά του σύνολα, που η γεύση του διαποτίζει όποια γλωσσική διάθεση και εμπειρία συντίθεται, ώστε το αποτέλεσμα είναι μια λεξική, τονική μουσικότητα, δηλαδή μια μουσική προφορικότητα, που, προφανώς, προκύπτει από την ψυχική εμπειρία της ποιήτριας στην τοπική-πολιτισμική πραγματικότητα της ζωής της, που την ώθησε στην καλλιέργεια, την εξωτερική, των πραγμάτων και της γνώσης, και την ενδοσκοπική, της ψυχικής και βιολογικής της ζωής. Που θα πει, πως αυτή η ποίηση συνιστά μια ερωτική αυτοπραγμάτωση, καθώς λειτουργεί συνθέτοντας, ή ακυρώνοντας, τη διάσταση ψέμα – αλήθεια, σε μια αληθινή πραγματικότητα υπερβατική της υλικο-πνευματικής πρόσληψης του όντος. Το μέσα της σ’ αυτή την τάση και πραγμάτωση είναι τα μέρη του λόγου, που τελικά είναι ποίηση - πράγματα, η ποιήτρια - αυτό, μια ερωτική σύνθεση του εγώ – εσύσε ποίηση. Με το πρώτο βιβλίο της τριάδας της η ποιήτρια έχει αφήσει ελεύθερη την ταύτιση γραφής – λόγου, ώστε και να αφήνεται ελεύθερη η ποίηση σ’ αυτό το δεύτερο βιβλίο. Επόμενα μέρη του είναι Πορτραίτα και Τοπία, που, με προηγούμενες τις Συνθέσεις, προεξαγγελτικές και συνθετικές τους, ολοκληρώνουν την αναφορά-ποιητική πραγμάτωση του άνθρωπος – κόσμος, υπό την ισχύ του ερωτικού χαρακτήρα αυτής της ποίησης. Ώστε, μετά και το πρώτο βιβλίο της τριάδας, το δεύτερο προσλαμβάνεται με μια άνετη ευχαρίστηση, καθώς η ποίηση προχωράει ελεύθερη και ωραία την οδό της.
Το τρίτο βιβλίο των Μερών του λόγου ονομάζεται Παιχνίδι και ξεκινάει μ’ ένα μότο απ’ τον Παλλαδά, για τον οποίo η ζωή είναι ένα παιχνίδι, και γι’ αυτό συμβουλεύει «ή μάθε παίζειν (…) ή φέρε τας οδύνας» Εδώ η ποίηση των Μερών του λόγου, που πάντα αναλογίζεται και ξαφνιάζεται με την τροπή από ψέμα, απίστευτο, σε θέαση της πραγματικότητας, ολότελα πια ελεύθερη, παίζει. Η λέξη είναι πολύσημη, και μάλιστα στο κρητικό ιδίωμα, και, πάντως, έτσι κι αλλιώς, το παιχνίδι είναι μια βαθιά και πλατιά οντολογική πραγματικότητα(ας θυμηθούμε και το σχετικό θαυμάσιο βιβλίο του Huizinga). Το παιχνίδι δεν είναι καλό ή κακό, ευχάριστο ή δυσάρεστο, είναι απλά και μόνο πραγματικό και συνθετικό, ή μπορεί να αναλυθεί στις ποικίλες οντολογικές καταστάσεις. Είναι δηλαδή ερωτικό. Τα Μέρη του λόγου της Επιτροπάκη, παίζοντας δυαδικά με ψέμα – αλήθεια, λόγος – πράγμα, εγώ – το άλλο, αναπτύσσονται από ποιητική δοκιμιακή γλώσσα και περνώντας από μνήμες, αναφορές, οντολογικές καταστάσεις διάφορες, και με ποίηση πάντα ακμαία καταλήγουν στην αναγωγή στο παιχνίδι, πετυχαίνοντας κάτι μέγιστο: την πραγμάτωση αληθινά οντολογικής ερωτικής ποίησης, ή, πιο σωστά: την ερωτική πραγμάτωση λόγος-πράγμα. Και αυτό, ακόμη, δείχνει τι είναι και τι μπορεί να κάνει, να γίνει η ποίηση. Έτσι, το Παιχνίδι γίνεται, μετά και το προηγούμενο βιβλίο, μια ελεύθερη ανάγνωση για τον εσύ-αναγνώστη, ώστε αυτοπραγματώνεται. Αποτέλεσμα:
Και στρογγυλεύει/ λάμποντας/ κορόμηλο η αγάπη.
Η Επιτροπάκη λοιπόν μας προσφέρει μια ποίηση πρωτοποριακή, ευχάριστη και με την προσεκτική, ανάγνωσή της αναπτυσσόμενη ποιοτικά, γιατί είναι μια ποίηση περιεκτική, ριζικά ερωτική. Ζητάει, και πετυχαίνει την άμεση και ελεύθερη ανταπόκριση προς το αιτούμενο της ποίησης, την αναφορά και ένωση με το εσύ της υλικο-πνευματικής πραγματικότητας, ώστε να συμπραγματώνεται με αυτό και, έτσι, με την ερωτική αυτή πραγμάτωση, να τρέπει το «ψέμα» της γραφής σε ελεύθερα πορευόμενη ποίηση, οδό ζωής.Πρέπει λοιπόν η ποίηση αυτή να διαβαστεί με μια συμπεριφορά λειτουργικής, δημιουργικής πρόσληψης. Φυσικά, όλα κρίνονται από τον αναγνώστη, και αυτό το σημείωμα δε δικαιούται να προκαταλάβει σε τίποτα. Δικαιούται όμως, ως γνώμη αντικειμενικά θεμελιωμένη στο αυτονόητο, να επισημάνει, ή να θυμίσει, πόσο μας είναι απαραίτητη η ετοιμότητα πρόσληψης πνευματικών προσφορών προφανώς ποιοτικών, όπως αυτή της Επιτροπάκη, μέσα στην κρατούσα υδροκεφαλική και ετσιθελική ποιητική μας κατάσταση την κυριότατα αφομοιωμένη στην ευρύτατη πνευματική μας παρακμή, ενώ η ποίηση θα έπρεπε να είναι πάντα πηγή υγείας ή, έστω, Καβαφικό «φάρμακο». Ας αρχίσουμε λοιπόν να ζητάμε πνευματική και γλωσσική καθαρότητα στη, γεωγραφική και καθόλου πολιτισμική, «περιφέρεια» και εύρος της. Ίσως κάπως έτσι ο καλός, ελεύθερος αναγνώστης χαρεί να προσλάβει την ποίηση της Επιτροπάκη. Αφού μάλιστα ανάλογα τέτοια πνευματικά συναπαντήματα σκάνε εδώ κι εκεί «περιφερειακά»,και κάνουν ν’ ανθίζουν οι ελπίδες μας για γνησιότητα, επιτέλους, και ειλικρίνεια ζωής και γλώσσας – ενιαία.
Σ. Λ. Σκαρτσής Οκτώβρης 2016
Τα Μέρη του Λόγου 
ποίηση 
συγγραφέας:Βούλα Επιτροπάκη
Isbn: 978-960-579-063-9 set
Διαστάσεις: 17Χ24
Σύνθεση των ποιητικών συλλογών: Συνθέσεις-Πορτραίτα-Τοπία, Παιχνίδι, Erotundata
Σελίδες:206
Λιανική Τιμή: 18,00 ευρώ

ποίηση 
συγγραφέας:Βούλα Επιτροπάκη
Isbn: 978-960-579-063-9 set
Διαστάσεις: 17Χ24
Σύνθεση των ποιητικών συλλογών: Συνθέσεις-Πορτραίτα-Τοπία, Παιχνίδι, Erotundata
Σελίδες:206
Λιανική Τιμή: 18,00 ευρώ

Χρηστικές πληροφορίες για την αποδοχή των εφ' όρου ζωής πιστοποιητικών αναπηρίας


Καθημερινά δεχόμαστε τηλεφωνικές κλήσεις από όλη την Ελλάδα με αφορμή
το θέμα που αναδείξαμε, της άρνησης ορισμένων δημοσίων υπηρεσιών να
πράξουν το αυτονόητο, να κάνουν δεκτά όπως ορίζει η έννομη τάξη της
χώρας μας, τα "εφ' όρου ζωής" πιστοποιητικά αναπηρίας, προκαλώντας
μέγιστη ταλαιπωρία στους Ανθρώπους με Ειδικές Ανάγκες. Για διευκόλυνση
σας παραθέτουμε περισσότερες χρηστικές πληροφορίες σχετικά με τη σειρά
των ενεργειών που θα σας βοηθήσουν να αντιμετωπίσετε ανάλογες
ζημιογόνες για εσάς καταστάσεις.
1. Στην περίπτωση που η δημόσια υπηρεσία αρνείται να κάνει δεκτό το
πιστοποιητικό αναπηρίας σας το οποίο φέρει σημείωση για την ισχύ του
"εφ' όρου ζωής", θα πρέπει με έγγραφη αίτηση σας να ζητήστε την
τεκμηριωμένη βάσει νόμων έγγραφη απόρριψη του.
2. Μην δεχτείτε τα όσα θα σας αναφέρουν, προφορικά ή και γραπτά, τα
οποία παρουσιάζουν ως απαραίτητο και απόλυτα αναγκαίο το να
εξεταστείτε από την επιτροπή του ΚΕ.Π.Α., υποδεικνύοντας μάλιστα σειρά
σχετικών εγκυκλίων που φυσικά δεν έχουν την ισχύ νόμου. Ο νόμος είναι
με το μέρος σας. Η έννομη τάξη της Ελλάδας ορίζει πως το επίσημο
δημόσιο έγγραφο διατηρεί την ισχύ του έως την ημερομηνία λήξης του,
άρα εφ' όρου ζωής.
3. Μην αποδέχεστε τα όσα σας αναφέρουν για το δήθεν ανίσχυρο
πιστοποιητικό αναπηρίας που νόμιμα κατέχετε. Δεδομένου ότι κανένας
νόμος δεν το έχει καταργήσει, αυτό είναι απόλυτα ισχυρό ως επίσημο
δημόσιο έγγραφο, ακόμη και στην περίπτωση που η υγειονομική επιτροπή
που το εξέδωσε με ισχύ εφ' όρου ζωής έχει πάψει να λειτουργεί μετά την
01-09-2011.
Το σημείο - κλειδί
4. Καμία δημόσια υπηρεσία δεν έχει το δικαίωμα να αρνηθεί να δεχτεί
ένα επίσημο εν ισχύ δημόσιο έγγραφο. Κανείς προϊστάμενος δεν έχει την
νομική ισχύ να υπογράψει απαντητικό έγγραφο που θα αναγράφει πως δεν
κάνει δεκτό το αναμφισβήτητα έγκυρο δημόσιο έγγραφο που αποτελεί το
νόμιμο πιστοποιητικό αναπηρίας σας με ισχύ εφ' όρου ζωής. Αυτό είναι
το σημείο - κλειδί. Επικεντρώστε το ενδιαφέρον σας και επιμείνετε
ακριβώς σε αυτό.
5. Όπως έχουμε διαπιστώσει στην απάντηση τους στην πρώτη σας αίτηση
αναφέρουν διάφορους λόγους που επιβάλλουν την προσκόμιση
πιστοποιητικού αναπηρίας ΚΕ.Π.Α., χωρίς όμως να εστιάζουν στο σημείο -
κλειδί της υπόθεσης, το οποίο αποτελεί και το αίτημα σας. Το σημείο -
κλειδί είναι η αδυναμία να εκδοθεί απαντητικό έγγραφο στο οποίο να
αναγράφεται ότι δεν κάνουν δεκτό το εν λόγω πιστοποιητικό αναπηρίας
σας. Σε διαφορετική περίπτωση διαπράττεται παράπτωμα, γεγονός που
μπορεί να επιφέρει συνέπειες εκ του νόμου για τον υπογράφοντα.
Σχετικά με την ισχύ της ιατρικής κρίσης Ανωτάτων Υγειονομικών Επιτροπών
6. Για κάθε πιστοποιητικό αναπηρίας που έχει εκδοθεί από Α.ΣΥ.Ε.,
Α.Ν.Υ.Ε., Α.Α.Υ.Ε., Ανώτατη Υγειονομική Επιτροπή της Ελληνικής
Αστυνομίας, Ανώτατη Υγειονομική Επιτροπή του Πυροσβεστικού Σώματος, το
οποίο αποτελεί υγειονομική κρίση περί της αναπηρίας του εξεταζομένου
κατά την στιγμή της εξέτασης του από την εν λόγω επιτροπή και το οποίο
συνήθως δεν φέρει σημείωση περί της ισχύος του εφ' όρου ζωής,
επισημαίνουμε πως σύμφωνα με την ΠΟΛ 1034 γίνεται δεκτό, απαιτείται
όμως η ταυτόχρονη προσκόμιση ενός αποκόμματος πρόσφατης πληρωμής της
σύνταξης αναπηρίας του ενδιαφερομένου, που αποδεικνύει όπως και το
σχετικό πιστοποιητικό αναγράφει, πως η αναπηρία είναι μόνιμη.
http://takisalexandrakis.blogspot.gr/2017/06/blog-post.html
2017-06-22_30 Επιστολή προς Πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα - Παράκληση για
παρέμβαση του Πρωθυπουργού για την αποδοχή των εν ισχύ πιστοποιητικών
αναπηρίας
http://takisalexandrakis.blogspot.gr/2017/06/2017-06-2119.html
ΠΟΛ 1034/2017 - Λύση στο ζήτημα της διάρκειας ισχύος των
πιστοποιητικών αναπηρίας από Ανώτατες Υγ. Επιτροπές Ενόπλων Δυνάμεων
και αποδοχή από τις Δ.Ο.Υ. όλων των εν ισχύ πιστοποιητικών αναπηρίας
http://takisalexandrakis.blogspot.gr/2017/06/10342017.html
Υπάρχει σχέδιο δράσης για την υποστήριξη Ανθρώπων με Ειδικές Ανάγκες
σε περίπτωση φυσικής καταστροφής;
http://takisalexandrakis.blogspot.gr/2017/06/blog-post_17.html
2017-06-05_27 Δελτίο τύπου Σωματείου Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες Ν.
Λακωνίας - Ενημερωτικό σημείωμα - Στον παλμό των εξελίξεων
Συχνά αναφερόμαστε στο θέμα της επικείμενης μείωσης των συντάξεων και
των επιδομάτων αναπηρίας, παραθέτοντας στοιχεία από έγκυρες πηγές και
αποσπάσματα των μνημονίων και των εφαρμοστικών νόμων και εγκυκλίων. Οι
εκτιμήσεις μας για την αναμενόμενη πολιτική λαμβάνουν υπόψη την σκληρή
πραγματικότητα των αριθμών, τις προσταγές των μνημονίων και σαφώς
έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τις πολιτικές και στενά συνδικαλιστικές
εξαγγελίες περί του αντιθέτου που ωραιοποιούν τα πράγματα.
http://takisalexandrakis.blogspot.gr/2017/06/2017-06-0527.html
Αλεξανδράκης Τάκης
 skype name: liquid-takis
 blog: http://takisalexandrakis.blogspot.gr/
 mobile phone: +306932-312-912
 Facebook name: takis alexandrakis
 Twitter: @talexandrakis