ΑΠΟ ΤΟ Ε-PONTOS
Δύο αθλητές βραβεύτηκαν από τον Πολιτιστικό Σύλλογο Ποντίων Θρυλορίου
• «Ήρθαμε να γνωριστούμε με τα αδέρφια μας»
Στα πλαίσια των εκδηλώσεων για την Αγία Μαρίνα Θρυλορίου, που διοργάνωσε ο Πολιτιστικός Σύλλογος Ποντίων του χωριού, προσκλήθηκαν και βραβευτήκαν την Παρασκευή 16 Ιουλίου δυο αθλητές στα αγωνίσματα της πάλης, ποντιακής καταγωγής, με διακρίσεις σε παγκόσμιο επίπεδο.
Ο λόγος για τους Γιώργο Ποζίδη και Γιώργο Μουστόπουλο, που τίμησαν τις εκδηλώσεις του Θρυλορίου και αποτέλεσαν ένα παράδειγμα προς μίμηση για τα νέα παιδιά, για να δώσουν τον αγώνα τους στη ζωή.
Ο Γιώργος Ποζίδης, έχοντας διακριθεί στη δεκαετία του ’80 σε Ελλάδα, Ευρώπη, και παγκοσμίως, με δυο ευρωπαϊκά μετάλλια και συμμέτοχη στην εξάδα στις ολυμπιάδες της Μόσχας και του Λος Άντζελες, διατέλεσε προπονητής της εθνικής ομάδας, αλλά και πρόεδρος της ομοσπονδίας μέχρι το 2004. Ο Γιώργος Μουστόπουλος από τη μεριά του, έχει να επιδείξει 10 πανελλήνια πρωταθλήματα στο αγώνισμα της ελευθέρας πάλης και πολλές παγκόσμιες διακρίσεις.
Τους συναντήσαμε στο ξενοδοχείο Chris & Eve, όπου διέμεναν, κατά την παραμονή τους στην πόλη μας, και μίλησαν στον ΠτΘ για τις διακρίσεις τους, τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν όταν ξεκίνησαν και για τους λόγους, που παραβρεθήκαν στις εκδηλώσεις του πολιτιστικού συλλόγου ποντίων Θρυλορίου, κάνοντας μια εκτενέστερη αναφορά στο ποντιακό στοιχείο.
Γιώργος Ποζίδης, «Η ράτσα μας είχε αγωνιστές»
ΠτΘ: Κύριε Ποζίδη, έχετε διακριθεί στο άθλημα της πάλης, όχι μόνο σε πανελλαδικό, αλλά και σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο. Πόσο δύσκολο ήταν για εκείνα τα χρόνια για έναν αθλητή να ασχοληθεί με το άθλημα και να φτάσει ψηλά;
Γ.Π.: Όταν πρωτοξεκίνησα να ασχολούμαι με το άθλημα, ήταν οι εποχές δύσκολες, δε θέλω να πω «πέτρινα χρόνια». Απλά, είχα την ατυχία να γεννηθώ σε χωριό, στην Πτολεμαΐδα, και πρώτη φορά ξεκίνησα τον αθλητισμό, όταν ήμουν 20 χρονών. Ήταν δύσκολο να ξεκινήσεις από τα 20 και να διακριθείς. Έκανα την προσπάθειά μου και κατάφερα να διακριθώ γρήγορα σε πανελλαδικό επίπεδο. Τα δύσκολα ήταν τα πρώτα 4-5 χρόνια, μετά μπήκαμε σε μια σειρά. Η Ομοσπονδία έδινε και κάποια ψιλοκίνητρα και μπορούσαμε να ανταπεξέλθουμε στις ανάγκες του πρωταθλητισμού.
ΠτΘ: Από την εμπειρία σας με τα διοικητικά μέχρι πριν λίγα χρόνια, πιστεύετε, ότι υπάρχει στήριξη σήμερα στους αθλητές των αγωνισμάτων της πάλης;
Γ.Π.: Μπορώ να πω ότι δεν υπάρχει στήριξη στα νέα παιδιά. Τον καιρό, που ανέλαβα στην ομοσπονδία, είχαμε προϋπολογισμό 4,5 εκ. €, το 2004 κόπηκε στα 2,5 εκ € και τώρα έχει φτάσει στο 1εκ. €. Οπότε, καταλαβαίνετε, ενώ υπήρχε ένας προγραμματισμός, μια οργάνωση σε όλη την Ελλάδα, σωματεία πολλά, τοπικές επιτροπές, προετοιμασίες, όλα αυτά δεχτήκαν ένα πλήγμα. Τώρα είναι δύσκολα τα πράγματα. Ακούω για παιδιά που πληρώνουν για να πάνε σε αγώνες.
ΠτΘ: Υπάρχουν, εντούτοις, διακρίσεις και σε αυτήν την περίοδο…
Γ.Π.: Βέβαια υπάρχουν διακρίσεις. Φέτος, μάλιστα, είχαμε ένα παιδί που βγήκε παγκόσμιος πρωταθλητής στα βαρέα βάρη. Υλικό σαφώς και υπάρχει. Ειδικά, από τότε, που ήρθαν από τη Ρωσία οι δικοί μας, οι πόντιοι, υπάρχει κατάλληλο υλικό, για να μας φέρει διακρίσεις.
ΠτΘ: Όσον αφορά τους πόντιους, παρατηρούμε τα τελευταία χρόνια να στελεχώνουν τις εθνικές ομάδες σε αυτά τα αθλήματα σε ένα ιδιαίτερα μεγάλο ποσοστό. Πώς εξηγείται αυτό;
Γ.Π.: Καταρχήν, όσον αφορά το άθλημα το δικό μας, πιστεύω, από τη μια μεριά δεν το καλλιεργούν μεθοδικά στην Ελλάδα, από την άλλη δεν είναι από τα αγαπημένα, όσο άλλα αθλήματα. Και πραγματικά, τόσο τα προηγούμενα χρόνια, όσο και σήμερα, πολλές φορές, εκτός από «ίδης» και «άδης», δεν βλέπουμε στις εθνικές. Μονοπωλούν σε μεγάλο βαθμό τις συμμετοχές. Η αλήθεια είναι πως η δική μας η ράτσα ήταν αγωνιστές. Από τα γεννοφάσκια τους τα παιδιά σκληραγωγούνταν, για να μπορούν να ανταπεξέλθουν στη ζωή. Πάντοτε στη ζωή τους ήταν μετανάστες, από τον Πόντο στη Ρωσία, από τη Ρωσία στις στέπες και στη Σιβηρία, μετά εδώ στην Ελλάδα. Και πάλι πρόσφυγες είναι οι καημένοι, «ρωσοπόντιους» τους ανεβάζουμε, «τυχοδιώκτες» τους λέμε. Και από τότε, που ήρθαν οι δικοί μας, μετά τη μικρασιατική καταστροφή, «τουρκόσπορους» τους έλεγαν, αν και κουβαλούσαν έναν πολιτισμό 2500 χρόνων.
ΠτΘ: Τέτοιες συμπεριφορές από μερίδα των ντόπιων, πού νομίζετε ότι οφείλονται;
Γ.Π.: Βασική ευθύνη έχει η πολιτεία, που μέσω της παιδείας δεν φρόντισε να μάθει την ιστορία στους Έλληνες. Ακόμη και σήμερα, τα παιδιά στο σχολείο δεν μαθαίνουν τίποτα για τους πόντιους. Ο Πόντος ήταν η συνέχεια του Βυζαντίου. Δεν το ξέρουν αυτό τα παιδιά και δεν τα ενδιαφέρει να μάθουν. Από τη μικρασιάτικη καταστροφή μέχρι σήμερα, είναι διαχρονικές οι ευθύνες της ελληνικής πολιτείας. Θέλουμε στήριξη σε αυτήν την προσπάθεια.
ΠτΘ: Αυτός είναι και ο σκοπός, άλλωστε, που παρίσταστε στις εκδηλώσεις του πολιτιστικού συλλόγου ποντίων θρυλοριου, που διεξάγονται αυτές τις μέρες…
Γ.Π.: Στηρίζουμε πάντοτε τέτοιου είδους εκδηλώσεις. Πρέπει και η πολιτεία να τις στηρίζει. Είναι μια προσπάθεια να γνωριστούμε με τα αδέλφια μας και να βρούμε τις ρίζες μας. Ιδιαίτερα η περιοχή της Θράκης είναι μια ευαίσθητη περιοχή και απαιτείται στήριξη του ελληνικού στοιχείου. Εμείς έχουμε διατηρήσει την ποντιακή παράδοση και οφείλουμε να τη μεταδώσουμε στα παιδιά μας. Είμαστε λαός, που επιβάλλεται με την παράδοση και τον πολιτισμό, και πρέπει αυτά να τα στηρίζουμε πάντοτε.
Γιώργος Μουστόπουλος, «Φεύγουν με τον καιρό οι προκαταλήψεις»
ΠτΘ: Κύριε Μουστόπουλε, ήρθατε από τη Ρωσία σε νεαρή ηλικία. Ποιες συνθήκες αντιμετωπίσατε στην Ελλάδα, ως προς την ενασχόλησή σας με το άθλημα της πάλης;
Γ.Μ.: Στην Ελλάδα ήρθα στα τέλη της δεκαετίας του ’80, σε ηλικία περίπου 20 χρονών. Μετά τη γενοκτονία των ποντίων και την εγκατάσταση των δικών μου στη Ρωσία, το 1949 σταλθήκαν στο Καζακστάν, εξαπατημένοι, πως δήθεν θα οδηγούνταν στην Ελλάδα. Εκεί γεννήθηκα και μεγάλωσα και, όταν ξεκίνησα να ασχολούμαι με την πάλη, πήγα στην Τασκένδη, για να σπουδάσω στη γυμναστική ακαδημία. Κατόπιν άνοιξαν τα σύνορα και μπόρεσα να έρθω στη μητέρα πατρίδα.
Όταν έφτασα στην Αθήνα, έχοντας συγγενείς, που μπορούσαν να με βοηθήσουν, συνέχισα να ασχολούμαι μα την πάλη. Τα πρώτα δυο χρόνια αντιμετώπισα πολλές δυσκολίες με την απόκτηση της ιθαγένειας. Να φανταστείτε, στην Ολυμπιάδα της Βαρκελώνης, το ’92, για 20 μέρες πρόλαβα να συμμετάσχω.
ΠτΘ: Βοήθεια από την πολιτεία στις προσπάθειες σας, όσον αφορά τον αθλητισμό, είχε προσφερθεί;
Γ.Μ.: Εμείς, όταν ήρθαμε, περισσότερο με τη βοήθεια των δικών μας καταφέραμε, όσα καταφέραμε. Και στη συνέχεια, όταν ήρθαν άλλα παιδιά, τα βοηθήσαμε και είχαμε και επιτυχίες. Ως επί το πλείστον, αυτό που κάναμε, το κάναμε με δικές μας δυνάμεις. Μαζεύαμε μόνοι μας λεφτά για να πάμε σε αγώνες, αλλά βοηθούσαν και όσοι ήταν ισχυρότεροι οικονομικά.
ΠτΘ: Θα προτείνατε σε κάποιον νέο να ασχοληθεί με το άθλημα σήμερα;
Γ.Μ.: Πολύ δύσκολα θα το έκανα αυτό. Όπως είπα, η πολιτεία δεν βοηθάει και, επομένως, όποιος θέλει να ασχοληθεί, πρέπει να το κάνει με δικές του δυνάμεις.
ΠτΘ: Όσον αφορά την αντιμετώπιση από τους ντόπιους κατοίκους τα πρώτα εκείνα χρόνια, όταν ήρθατε στην Ελλάδα, πώς σας υποδέχτηκαν;
Γ.Μ.: Η αντιμετώπιση του κόσμου στην Αθήνα δεν ήταν η καλύτερη, είχαμε προβλήματα. Οι περισσότεροι ήταν επιφυλακτικοί μαζί μας. Δικαιολογημένο σε ένα βαθμό, αφού δεν μας ήξεραν, μας νόμιζαν για ξένους. Κι αυτό, γιατί δεν γνώριζαν την ιστορία μας και τι είχαμε περάσει. Εδώ, στη βόρεια Ελλάδα, ήταν πιο εύκολα τα πράγματα, γιατί ζούσαν πολλοί πόντιοι, αδέλφια μας, που είχαν έρθει σε προηγούμενες περιόδους. Γενικά, πάντως, μετά από 20 χρόνια, μπορώ να πω, ότι αρχίζουν να φεύγουν αυτές οι προκαταλήψεις, αφού καταλάβαμε, ότι έχουμε το ίδιο αίμα και το πνεύμα μας είναι ίδιο.
ΠτΘ: Ποιος ο σκοπός της συμμετοχής σας στις εκδηλώσεις του πολιτιστικού συλλόγου ποντίων Θρυλορίου; Ποια η σημασία τέτοιων εκδηλώσεων;
Γ.Μ.: Ήρθαμε εδώ σε μια προσπάθεια να ενισχύσουμε τις εκδηλώσεις του ποντιακού συλλόγου και πάνω από όλα να γνωρίσουμε το ποντιακό στοιχειό, να γνωριστούμε με αυτούς, που είχαν έρθει νωρίτερα και να απαλειφτεί η διάκριση ανάμεσα σε πόντιους και «ρωσοπόντιους». Έχουμε ίδιο αίμα και προσωπικά πιστεύω, ότι σε μερικά χρόνια δε θα υπάρχει τέτοιος διαχωρισμός.
ΔΗΜΟΣ ΧΑΝΙΩΝ
ΚΟΙΝΩΦΕΛΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΔΗΜΟΥ ΧΑΝΙΩΝ
Κ.Ε.ΔΗ.Χ
ΑΚΤΗ ΕΝΩΣΕΩΣ - ΠΑΛΙΟ ΤΕΛΩΝΕΙΟ
ΤΗΛ. : 28210 87098 - 28210 87077
FAX : 28210 74332
Web SIte : www.dipeh.gr
Email : dipeh@otenet.gr
ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΑΝΤΑΜΩΜΑ 2010
1/8/2010
ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΑΝΤΑΜΩΜΑ 2010
Το Πολιτιστικό Αντάμωμα αποκτά κάθε χρόνο νέο ενδιαφέρον καθώς ενισχύεται και αναδεικνύει τη φιλία, την ειρήνη των λαών, τον πολιτισμό και την παράδοση.
Συγκροτήματα από την Ελλάδα, τον Πόντο και το εξωτερικό μαζί με ένα πλήθος χορευτών του Χορευτικού Ομίλου Χανίων «Ο Ψηλορείτης» θα σας χαρίσουν μια ξεχωριστή βραδιά, σε ένα Αντάμωμα με κοινές πανανθρώπινες αξίες της παράδοσης και του πολιτισμού.
Από την Ελλάδα θα συμμετέχουν χορευτικές ομάδες της Καλλιτεχνικής Στέγης Ποντίων Βορείου Ελλάδας, της Ένωσης Ποντίων Λαγκαδά και Περιχώρων και του Πολιτιστικού Συλλόγου Μεσημερίου Χαλκιδικής.
Ο Χ.Ο.Χ. «Ο Ψηλορείτης» ιδρύθηκε το 1980 με πρωτοβουλία του δασκάλου κ. Κώστα Μπούτζουκα. Οι δραστηριότητες του είναι γνωστές τοπικά στο Πανελλήνιο, αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο.
Ο Όμιλος στα 30 χρόνια της πορείας του έχει προσφέρει στα πολιτιστικά δρώμενα του τόπου μας, έχει ταξιδέψει σε όλη την Ελλάδα, αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο (Ευρώπη, Αφρική, Ασία, Αμερική) με μικρούς και μεγάλους χορευτές, με πολλές διακρίσεις σε Διεθνή Φεστιβάλ (1ο Βραβείο στη Μογγολία το 2005, Ειδική Τιμητική Διάκριση στη Λιθουανία το 2007, κ.α.).
Ο Χ.Ο.Χ. «Ο Ψηλορείτης» οργανώνει στα Χανιά πολλές εκδηλώσεις με σημαντικότερες την καθιερωμένη «Γιορτή Τσικουδιάς», «το Πολιτιστικό Αντάμωμα», ενώ μεγάλη επιτυχία σημείωσε το 5ο Διεθνές Συμπόσιο για την έρευνα του χορού.
Είναι μέλος του Ελληνικού Εθνικού τμήματος C I O F F, και μέλος της Διεθνούς Οργάνωσης Λαϊκής Τέχνης I.O.V. της UNESCO.
«Μέσα από τους χορούς, τα τραγούδια και τη πολιτιστική μας κουλτούρα συνοψίζεται το μεγαλείο της φυλής μας και της κληρονομιάς μας.»
Αυτές τις αξίες υπηρετεί ο Χορευτικός Όμιλος Χανίων «Ο Ψηλορείτης» 30 Χρόνια ανελλιπώς.
Η εκδήλωση έχει τεθεί υπό την αιγίδα της Διεθνούς Οργάνωσης Λαϊκής Τέχνης I.O.V. UNESCO.
Στη γενέτειρα του, την κοσμοπολίτικη Κεφαλονιά θα εκθέσει τα νέα του έργα ο γνωστός εικαστικός καλλιτέχνης και καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Εικαστικών Τεχνών της Αθήνας Μιχαήλ Ρωμανός, παρουσιάζοντας μία θεματική ενότητα εμπνευσμένη από την ιστορία του νησιού, εστιασμένη στην προσεισμική περίοδο της πόλης του Ληξουρίου, με αφορμή τα εγκαίνια του Μουσείου Ληξουρίου, την Κυριακή 1η Αυγούστου 2010, στις 8μμ.
Ο Μιχαήλ Ρωμανός ύστερα από την επιτυχημένη εκπροσώπηση της Ελληνικής τέχνης στη θιεθνή έκθεση του παγκοσμίως γνωστού Ιδρύματος "John F. Kennedy Center for the Performing Arts" στην Ουάσινγκτον και την πρόσφατη μεγάλη έκθεση "Δρώμενα Τέχνης 2010" του Athens Fine Arts Festival, που επιμελήθηκε υπό την αιγίδα του Πολιτισμικού Οργανισμού του Δήμου Αθηναίων, επιστρέφει στην γενέτειρα του, με μία έκθεση έκπληξη, που ξυπνά μνήμες από το παρελθόν μέσα από τις ζωγραφισμένες εικόνες του, που θυμίζουν κιτρινισμένες καρτ- ποστάλ των αρχών του περασμένου αιώνα, ενθύμια μίας άλλης εποχής... με τίτλο: "Έν Ληξουρίω,".
Τη συγκεκριμένη ενότητα των έργων, ο καλλιτέχνης, έχει ειδικά φιλοτεχνήσει για την έκθεση των εγκαινίων του Μουσείου Παλικής, τα οποία αποτελούν αφαιρετικές τοπιογραφίες που προτρέπουν το θεατή να αναζητήσει το ταξίδι στον παρελθόντα χρόνο και στην ιστορία του Ληξουρίου, πριν οι καταστροφικοί σεισμοί του 1953 καταστρέψουν ολοσχερώς την "Όμορφη Χωροπούλα" του γνωστού σατιρικού ποιητή Ανδρέα Λασκαράτου.
Ο καθηγητής πανεπιστημίου και γνωστός ακαδημαϊκός κύριος Ευάγγελος Μουτσόπουλος, σχολιάζει μεταξύ άλλων:
"...Τα έργα του εικαστικού καλλιτέχνη Μιχαήλ Ρωμανού, μας μεταφέρουν σε ονειρικές εικόνες μέσα από τις οποίες κατορθώνει την τέλεια αναδομή της οπτικής εμπειρίας. Οι ευφάνταστες εικόνες του, περιέχουν μουσικότητα και ένα ρυθμό στον οποίο ανήκει τόσο το συναίσθημα όσο και η ποίηση, μετουσιώνοντας τη χρωστική ύλη σε γλαφυρή γραφή που τόσο εμπνευσμένα και δημιουργικά χειρίζεται και συλλαμβάνει την αλήθεια πίσω από την οπτική αντικειμενικότητα. Στα έργα αυτά, στιγμές μεταξύ άλλων ποίησης και δημιουργίας, αποτυπώνονται και εκφράζονται μέσα από το προσωπικό τρόπο γραφής του..."
Εγκαίνια έκθεσης & εγκαίνια Μουσείου Ληξουρίου: Κυριακή 1η Αυγούστου 2010, ώρα 8μμ.
Η εικόνα συμπληρώνεται και από τινάγματα, αίσθημα μυρμηγκιάσματος, και σουβλιών.
Αυτό το βασανιστικό πρόβλημα στην σκλήρυνση κατά πλάκας λύνεται από εμπειρία, όχι τόσο με παυσίπονα όσο με συνδυασμό κατασταλτικών και αντιεπιληπτικών φαρμάκων.
Ο συνδυασμός αυτός είναι συχνά επιτυχής κυρίως αν δοθεί έγκαιρα.
Δικηγόροι, μηχανικοί, συμβολαιογράφοι, φαρμακοποιοί και ορκωτοί λογιστές παίρνουν σειρά, μετά τους ιδιοκτήτες φορτηγών και βυτιοφόρων, στο άνοιγμα του επαγγέλματός τους, που θα γίνει με νομοσχέδιο- σκούπα ώς το τέλος του χρόνου.
* ΜΟΡΦΩΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΜΕΣΑΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ "Ο ΠΟΝΤΟΣ"
* Από τα βάσανα της προσφυγιάς στην κορυφή του κόσμου 
* ΕΝΩΣΗ ΠΟΝΤΙΩΝ ΠΙΕΡΙΑΣ 