ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΕΣ

Ένας θεσμός, στον οποίο πρέπει να συμμετέχουμε ΟΛΟΙ.
Στους δύσκολους καιρούς που διανύουμε, οι Εθελοντές Πυροσβέστες είναι εκείνοι που μπορούν να παίξουν σημαντικό ρόλο στις δύσκολες στιγμές που περνούν οι συνάνθρωποι μας, ενισχύοντας με την προσφορά τους την Πυροσβεστική Υπηρεσία.
Ο εθελοντισμός στη χώρα μας, και αυτό το έχω ξαναγράψει, είναι κάτι παρεξηγημένο.
Σε σχέση με τις υπόλοιπες χώρες, η Ελλάδα στον Εθελοντισμό γενικότερα είναι πολλά χρόνια πίσω δυστυχώς.
Οι Εθελοντές Πυροσβέστες, είναι μια κατηγορία η οποία θα έλεγα ότι είναι η ΑΝΩΤΕΡΗ στον εθελοντισμό, αφού καλούνται να συμμετάσχουν στην Προστασία της ζωής και της περιουσίας των συνανθρώπων μας από φυσικές καταστροφές, και από πυρκαγιές.
Πλημμύρες, σεισμοί, θεομηνίες, και ατυχήματα, καλείται ο Έλληνας πυροσβέστης να αντιμετωπίσει, και μαζί με τον επαγγελματία πυροσβέστη ανάλογα εκπαιδεύεται, και συμμετέχει ο Εθελοντής.
Ας δούμε όμως κάποιες λεπτομέρειες σχετικές με τον θεσμό του Εθελοντή Πυροσβέστη.
«Ο Θεσμός του Εθελοντή Πυροσβέστη καθιερώθηκε πρόσφατα και στη χώρα μας με το Ν. 1951/1991 που ψηφίστηκε, πρέπει να τονισθεί, ομόφωνα απ' όλες τις πτέρυγες της Βουλής.
Το έργο του Εθελοντή Πυροσβέστη είναι τιμητικό και άμισθο. Ο θεσμός μπορεί να υλοποιηθεί με την ίδρυση εθελοντικών Πυροσβεστικών Σταθμών σε Δήμους, Κοινότητες και Συνδέσμους Δήμων και Κοινοτήτων. Εθελοντικοί μπορούν να συσταθούν με κοινή Απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών, Δημόσιας Τάξης και Οικονομικών, σε Δήμους, πολυάνθρωπες Κοινότητες ή Συνδέσμους Κοινοτήτων που μπορούν να διαθέσουν ένα εξοπλισμένο πυροσβεστικό όχημα, κατάλληλο χώρο για την στέγασή του και τουλάχιστον είκοσι Εθελοντές Πυροσβέστες. Σε κάθε Εθελοντικό Πυροσβεστικό Σταθμό που θα ιδρύεται θα υπηρετούν και τρεις (3) επαγγελματίες πυροσβέστες απαραίτητοι για τη Διοίκηση, το συντονισμό και την εκπαίδευση των εθελοντών πυροσβεστών.
Ας δούμε αναλυτικά και το Προεδρικό διάταγμα.
«Άρθρο 1
Σκοπός και αποστολή
Σκοπός καθιέρωσης του θεσμού του εθελοντή πυροσβέστη είναι η ενίσχυση της υπαρχούσης πυροπροστασίας με την εθελούσια συμμετοχή των πολιτών και η αντιμετώπιση των αναγκών πυροπροστασίας στην Επικράτεια. Προορισμός και αποστολή του εθελοντή πυροσβέστη είναι η ασφάλεια και προστασία της ζωής των πολιτών ως και της περιουσίας αυτών και του κράτους κατά των κινδύνων του πυρός, των πλημμύρων και των λοιπών θεομηνιών. Η ανωτέρω αποστολή ασκείται στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων του Πυροσβεστικού Σώματος.
Το έργο του εθελοντή πυροσβέστη είναι τιμητικό και άμισθο.
Άρθρο 2
Εθελοντικοί Πυροσβεστικοί Σταθμοί και Κλιμάκια
Εθελοντικοί Πυροσβεστικοί Σταθμοί ή Κλιμάκια συνιστώνται κατά τον τρόπο που ορίζεται στα άρθρα 10 και 11 του παρόντος σε δήμους, κοινότητες ή συνδέσμους κοινοτήτων, κατόπιν αιτήσεών των. Οι Εθελοντικοί Πυροσβεστικοί Σταθμοί και τα Κλιμάκια υπάγονται διοικητικά και επιχειρησιακά στην Υπηρεσία του Πυροσβεστικού Σώματος, στην περιοχή της οποίας εδρεύουν.
Οι Πυροσβεστικοί σταθμοί διακρίνονται σε Α' ή Β' τάξης. Με την ίδρυση κάθε Εθελοντικού Πυροσβεστικού Σταθμού συνιστάται στο Πυροσβεστικό Σώμα μία (1) οργανική θέση Ανθυποπυραγού - Υποπυραγού, που τοποθετείται ως Διοικητής, μία (1) οργανική θέση Πυρονόμου, που τοποθετείται ως αναπληρωτής αυτού και μία (1) Πυροσβέστη οδηγού.
Σε περίπτωση κατάργησης Εθελοντικών Πυροσβεστικού Σταθμού οι υπηρετούντες στις παραπάνω οργανικές θέσεις θεωρούνται υπεράριθμοι μέχρις ότου καταλάβουν κενές θέσεις.
Άρθρο 3
Αρμοδιότητες των Εθελοντικών Πυροσβεστικών Σταθμών και Κλιμακίων
Οι αρμοδιότητες των Εθελοντικών Πυροσβεστικών Σταθμών και Κλιμακίων ασκούμενες πάντοτε με την καθοδήγηση και επίβλεψη της Υπηρεσίας του Πυροσβεστικού Σώματος, στην περιοχή της οποίας εδρεύουν, είναι:
α. Η κατάσβεση των πυρκαγιών, η λήψη και επιβολή προληπτικών μέτρων κατά του κινδύνου που προκαλείται από την επέκτασή τους και η παροχή βοήθειας προς διάσωση εκείνων που κινδυνεύουν απ' αυτές.
β. Η εφαρμογή προληπτικών μέτρων προς αντιμετώπιση των κινδύνων και ζημιών που επέρχονται από πλημμύρες, καταρρεύσεις, θεομηνίες και γενικά από οποιαδήποτε φυσικά ή χημικά αίτια.
γ. Η παροχή πρώτων βοηθειών στους παθόντες από τις ανωτέρω αιτίες και άμεση διακομίσει τους σε νοσοκομεία ή κλινικές.
δ. Ο έλεγχος εφαρμογής των προληπτικών μέτρων που υποδεικνύονται από την Επαγγελματική Πυροσβεστική Υπηρεσία κατά του κινδύνου του πυρός σε συνοικισμούς, εργαστήρια, βιομηχανικές και βιοτεχνικές εγκαταστάσεις, αποθήκες εύφλεκτων υλών, πολυσύχναστα δημόσια κέντρα και θεάματα, νοσοκομεία, κλινικές, θεραπευτήρια και γενικά εκεί όπου ανακύπτουν κίνδυνοι από συνωστισμό ή πυρκαγιά. Ο ανωτέρω έλεγχος ασκείται μόνο από το προσωπικό του Πυροσβεστικού Σώματος που υπηρετεί στους Εθελοντικούς Πυροσβεστικούς Σταθμούς σύμφωνα με την εκάστοτε ισχύουσα νομοθεσία για την πυροπροστασία.
Άρθρο 4
Προέλευση εθελοντών πυροσβεστών
Οι εθελοντές πυροσβέστες προέρχονται από άρρενες ή θήλεις πολίτες που κατοικούν μόνιμα στο δήμο ή την κοινότητα ή την περιοχή του συνδέσμου κοινοτήτων, που εδρεύει ο Εθελοντικός Πυροσβεστικός Σταθμός ή το Εθελοντικό Πυροσβεστικό Κλιμάκιο και έχουν τα παρακάτω προσόντα:
α. Ηλικία 18 - 55 ετών και
β. Καλή υγεία που πιστοποιείται από το πλησιέστερο νοσοκομείο.
Οι εθελοντές πυροσβέστες, που διετέλεσαν στο παρελθόν μόνιμοι πυροσβεστικοί υπάλληλοι, μπορούν να διατηρήσουν την ιδιότητα του εθελοντή πυροσβέστη μέχρι το 65ο έτος της ηλικίας τους.
Άρθρο 5
Εκπαίδευση των εθελοντών πυροσβεστών
Οι εθελοντές πυροσβέστες πριν αναλάβουν την εκτέλεση πυροσβεστικών καθηκόντων εκπαιδεύονται θεωρητικά και πρακτικά από υπαλλήλους του Πυροσβεστικού Σώματος που υπηρετούν με απόσπαση στον Εθελοντικό Πυροσβεστικό Σταθμό ή το Εθελοντικό Πυροσβεστικό Κλιμάκιο.
Μετά από την περάτωση της εκπαίδευσης και αφού πιστοποιηθεί η ικανότητά τους οι εκπαιδευθέντες εφοδιάζονται με ειδική κάρτα, που βεβαιώνει την ιδιότητά τους και αναλαμβάνουν τα καθήκοντά τους στον Εθελοντικό Πυροσβεστικό Σταθμό ή στο Εθελοντικό Πυροσβεστικό Κλιμάκιο, που υπηρετούν.
Οι εθελοντές πυροσβέστες και μετά την ανάληψη των πυροσβεστικών καθηκόντων εκπαιδεύονται συνεχώς από το επαγγελματικό πυροσβεστικό προσωπικό του Σταθμού που ανήκουν ή από υπαλλήλους της Υπηρεσίας του Πυροσβεστικού Σώματος, στην περιοχή της οποίας εδρεύουν.
Άρθρο 6
Υποχρεώσεις δήμων και κοινοτήτων
Οι δήμοι, οι κοινότητες ή σύνδεσμοι κοινοτήτων, στους οποίους ιδρύονται Εθελοντικοί Πυροσβεστικοί Σταθμοί ή Κλιμάκια, αναλαμβάνουν τις παρακάτω υποχρεώσεις:
α. Να εφοδιάζουν του Εθελοντικούς Πυροσβεστικούς Σταθμούς με κατάλληλα, πλήρως εξοπλισμένα, πυροσβεστικά οχήματα και τον απαραίτητο μηχανολογικό εξοπλισμό. Σε περίπτωση βλάβης ή ανεπάρκειας του μηχανολογικού εξοπλισμού των Εθελοντικών Πυροσβεστικών Σταθμών μπορεί αυτοί να ενισχύονται από το Πυροσβεστικό Σώμα, μετά από πρόταση του Διοικητή του Επαγγελματικού Πυροσβεστικού Σταθμού, στην περιοχή του οποίου εδρεύουν. Κατά την έναρξη λειτουργίας των Εθελοντικών Πυροσβεστικών Σταθμών μπορεί να γίνει με την ίδια διαδικασία προσωρινή παραχώρηση του αναγκαίου μηχανολογικού εξοπλισμού από το Πυροσβεστικό Σώμα για χρόνο μέχρι δώδεκα (12) μήνες, με την υποχρέωση του οικείου δήμου ή κοινότητας ή συνδέσμου κοινοτήτων να προμηθευτεί τον εξοπλισμό αυτόν στον ίδιο χρόνο.
β. Να στεγάζουν τους Σταθμούς αυτούς σε κατάλληλα κτίρια με τις απαραίτητες τηλεφωνικές εγκαταστάσεις και συστήματα συναγερμού.
γ. Να παρέχουν τα αναγκαία είδη ιματισμού και εξαρτύσεως στους εθελοντές πυροσβέστες της περιφέρειας.
δ. Να τοποθετούν πυροσβεστικά υδροστόμια και να παρέχουν νερό στους Πυροσβεστικούς Σταθμούς σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 8 του άρθρου 2 του ν.1590/1986 (ΦΕΚ 49 Α').
ε. Να παίρνουν κάθε αναγκαίο μέτρο για την εύρυθμη λειτουργία των παραπάνω Πυροσβεστικών Σταθμών σε συνεργασία με την Επαγγελματική Πυροσβεστική Υπηρεσία, στην περιοχή της οποίας εδρεύουν.
Η καταλληλότητα των πυροσβεστικών οχημάτων, του μηχανολογικού εξοπλισμού και των κτιριακών εγκαταστάσεων που διαθέτουν οι δήμοι, οι κοινότητες ή σύνδεσμοι κοινοτήτων για την ίδρυση Εθελοντικών Πυροσβεστικών Σταθμών πιστοποιείται από την Επαγγελματική Πυροσβεστική Υπηρεσία, στην περιοχή της οποίας υπάγονται.
Οι δήμοι, οι κοινότητες ή σύνδεσμοι κοινοτήτων της παραγράφου 1 αυτού του άρθρου έχουν υποχρέωση να εγγράφουν στον ετήσιο προϋπολογισμό τους τις αναγκαίες πιστώσεις για τον εξοπλισμό των οχημάτων και μηχανημάτων και γενικότερα για την αντιμετώπιση των λειτουργικών δαπανών των Εθελοντικών Πυροσβεστικών Σταθμών της περιοχής τους.
Η συντήρηση και επισκευή των πυροσβεστικών οχημάτων και λοιπού μηχανολογικού εξοπλισμού των Εθελοντικών Πυροσβεστικών Σταθμών βαρύνουν το Δημόσιο (Πυροσβεστικό Σώμα).
Άρθρο 7
Υποχρεώσεις των εργοδοτών
Οι εργοδότες έχουν υποχρέωση να επιτρέπουν τη συμμετοχή στο πυροσβεστικό έργο των εθελοντών πυροσβεστών, που απασχολούνται στην επιχείρησή τους, σε περιπτώσεις που καλούνται για επέμβαση σε πυρκαγιά ή άλλο συμβάν της καθ' ύλην αρμοδιότητάς τους, του χρόνου της απασχόλησης στα πυροσβεστικά τους καθήκοντα θεωρουμένου ως χρόνου απασχόλησης στην κύρια εργασία τους.
Άρθρο 8
Κίνητρα προσέλευσης πολιτών ως εθελοντών πυροσβεστών
Οι εθελοντές πυροσβέστες που έχουν διετή συνεχή ευδόκιμη εθελοντική υπηρεσία και έχουν τα απαιτούμενα προσόντα προτιμώνται κατά τους διαγωνισμούς για κατάταξη στο Πυροσβεστικό Σώμα, έναντι των άλλων υποψηφίων που έχουν τα ίδια προσόντα. Το ποσοστό των εκάστοτε κενών οργανικών θέσεων που υποχρεωτικά πληρούνται από εθελοντές πυροσβέστες ορίζεται σε 20% αυτών. Το ποσοστό αυτό μπορεί να αυξάνεται με απόφαση του Υπουργού Δημοσίας Τάξης.
Στους εθελοντές πυροσβέστες παρέχει το δικαίωμα εισόδου δωρεάν στις αίθουσες δημοσίων θεαμάτων και στους αθλητικούς χώρους της περιοχής ευθύνης του Εθελοντικού Πυροσβεστικού Σταθμού που υπηρετούν, υπό τον όρο ότι δεν θα υπερβαίνουν τα πέντε (5) άτομα.
Στους εθελοντές πυροσβέστες απονέμονται οι ηθικές και υλικές αμοιβές, που απονέμονται και στους επαγγελματίες και στους επαγγελματίες πυροσβέστες. Οι δαπάνες απονομής των υλικών αμοιβών βαρύνουν το Δημόσιο (Αρχηγείο Πυροσβεστικού Σώματος).
Στους εθελοντές πυροσβέστες που συμπληρώνουν έξι (6) μήνες υπηρεσία το έτος, παρέχει ετησίως έκπτωση σε ποσοστό είκοσι στα εκατό (20%) επί φόρου εισοδήματος και μέχρι ποσού αναλογούντος φόρου εκατό χιλιάδων (100.000) δραχμών. Το ποσό μπορεί ν' αναπροσαρμόζεται με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών. Η συμπλήρωση της ανωτέρω υπηρεσίας βεβαιώνεται από τους Εθελοντικούς Πυροσβεστικούς Σταθμούς που υπηρετούν οι ενδιαφερόμενοι ή από τον Επαγγελματικό Πυροσβεστικό Σταθμό στην περιοχή του οποίου ασκούν τα καθήκοντα τους. Η παραπάνω παράγραφος καταργήθηκε με την παρ. 7 του άρθρου 43 του Ν. 2065/1992 " Διαμόρφωση της άμεσης φορολογίας και άλλες διατάξεις" ( ΦΕΚ 113, τεύχος Α).
Με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Δημόσιας Τάξης, μετά από πρόταση του Αρχηγού Πυροσβεστικού Σώματος μπορεί να παρέχεται εφ' άπαξ ειδική αποζημίωση στο εθελοντικό προσωπικό των Εθελοντικών Πυροσβεστών Σταθμών και Κλιμακίων που έλαβε μέρος στην αντιμετώπιση μεγάλων πυρκαγιών και εκτεταμένων Θεομηνιών, εφ' όσων η περιοχή τους έχει κηρυχθεί σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Στον προϋπολογισμό εξόδων του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης (Αρχηγείου Πυροσβεστικού Σώματος )εγγράφονται κατ' έτος πιστώσεις για την καταβολή της ανωτέρω αποζημίωσης.
Άρθρο 9
Ασφαλιστική κάλυψη των εθελοντών πυροσβεστών
Σε περίπτωση ατυχήματος που θα συμβεί κατά την εκπλήρωση της αποστολής τους, οι εθελοντές πυροσβέστες καλύπτονται από το δικό τους ασφαλιστικό φορέα, το Δε ατύχημά θεωρείται ότι έλαβε χώρα κατά την κύρια απασχόληση τους, εξ αιτίας αυτής και γι΄ αυτή , βεβαιώνεται Δε και αντιμετωπίζεται από τις σχετικές διατάξεις που διέπουν το φορέα της κύριας απασχόλησης τους.
Με δαπάνη του Δημοσίου παρέχεται νοσοκομειακή και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη στους εθελοντές πυροσβέστες που είναι ανασφάλιστοι και νοσηλεύονται από αίτια,, που οφείλονται στην ενάσκηση των εθελοντικών τους καθηκόντων. Οι παραπάνω εθελοντές πυροσβέστες νοσηλεύονται στην ίδια θέση, που νοσηλεύονται και οι επαγγελματίες πυροσβέστες. Στον προϋπολογισμό εξόδων του Υπουργείου Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων εγγράφονται κατ' έτος πιστώσεις για την αντιμετώπιση των παραπάνω δαπανών.
Άρθρο 9 Ν.2019/92 Στο άρθρο 9 του ν. 1951/1991 Καθιέρωση του θεσμού του Εθελοντή Πυροσβέστη και άλλες διατάξεις (ΦΕΚ. 84 Α΄) προστίθεται παράγραφος 3 έχει ως εξής:
Η διάταξη του άρθρου 1 του ν.δ. 2998/1954 περί επεκτάσεως των ισχυουσών διατάξεων του Δημοσιοϋπαλληλικού Κωδικός, περί αστικής ευθύνης των δημοσίων υπαλλήλων εις τους στρατιωτικούς εν γένει και εις τους ανήκοντας εις τα Σώματα Ασφαλείας και το Λιμενικό Σώμα (ΦΕΚ 210 Α΄), επεκτείνεται και στους εθελοντές πυροσβέστες μόνον κατά την ενάσκηση των καθηκόντων τους.
Άρθρο 10
Οργάνωση και λειτουργία των Εθελοντικών Πυροσβεστικών Σταθμών και Κλιμακίων
Με προεδρικό διάταγμα που εκδίδεται με πρόταση των Υπουργών Εσωτερικών, Οικονομικών και Δημοσίας Τάξης, καθορίζονται οι προϋποθέσεις ίδρυσής, προαγωγής, υποβιβασμού και κατάργησης Εθελοντικών Σταθμών Α΄ ή Β΄ Τάξης και ρυθμίζονται θέματα :
α) οργάνωσης, λειτουργίας και εξοπλισμού των Εθελοντικών Πυροσβεστικών Σταθμών και Κλιμακίων, β) αύξηση ή μείωσης του επαγγελματικού πυροσβεστικού προσωπικού αυτών, γ) επιλογής, εκπαίδευσης, καθηκόντων και υποχρεώσεων των εθελοντών πυροσβεστών, δ) βαθμολογικής εξέλιξης των εθελοντών πυροσβεστών και αντιστοιχίας των βαθμών τους προς τους βαθμούς των επαγγελματιών πυροσβεστών, ε) προϋποθέσεων και διαδικασίας προαγωγών εθελοντών πυροσβεστών, ζ) απονομής ηθικών και υλικών αμοιβών και η) προϋποθέσεων και διαδικασίας απώλειας της ιδιότητας του εθελοντή πυροσβέστη.
Άρθρο 11
Σύσταση και κατάργηση των Εθελοντικών Πυροσβεστικών Σταθμών και Κλιμακίων
Με κοινή απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών, Οικονομικών και Δημόσιας Τάξης, που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως ιδρύονται Εθελοντικοί Πυροσβεστικοί Σταθμοί Α΄ και Β΄ Τάξης.
Με απόφαση του Αρχηγού Πυροσβεστικού Σώματος που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, ιδρύονται Εθελοντικά Πυροσβεστικά Κλιμάκια.
Άρθρο 14
Έναρξη ισχύος
Η ισχύς του νόμου αυτού αρχίζει από τη δημοσίευση του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
Να λοιπόν το Προεδρικό Διάταγμα, και περιμένω να σας δω στην Πυροσβεστική σαν Εθελοντές.
Ελάτε να γνωρίσετε από κοντά τους ανθρώπους που με κίνδυνο και της ίδιας τους της ζωής επεμβαίνουν και σώζουν ζωές και περιουσίες.
Ελάτε να συμμετάσχετε και εσείς, στον Θεσμό του Εθελοντή Πυροσβέστη.

ΔΟΜΝΑ ΣΑΜΙΟΥ-Η ΑΚΟΥΡΑΣΤΗ ΑΓΩΝΙΣΤΡΙΑ.

Ένας ελάχιστος φόρος τιμής είναι αυτό το κείμενο, σε μια μεγάλη φυσιογνωμία που ΜΑΧΕΤΑΙ πραγματικά, για να σώσει και να διαδώσει το Δημοτικό μας τραγούδι.
Τραγουδίστρια, Λαογράφος, Εθνομουσικολόγος, η Δόμνα Σαμίου αποτελεί για όλους εμάς Φωτεινό Παράδειγμα προς μίμηση.
Η Δόμνα Σαμίου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1928 από Μικρασιάτες γονείς, που ήρθαν από το Μπαϊντίρι.
Μεγαλωμένη στα προσφυγικά της Καισαριανής, το πρώτο πράγμα που θυμάται είναι το τραγούδι.
Ήξερε και τραγουδούσε όχι μόνο τα τραγούδια της εποχής που άκουγε αλλά και όλους τους βυζαντινούς ύμνους.
Της άρεσε πολύ να πηγαίνει κάθε Κυριακή με τον πατέρα της στην εκκλησία.Εκεί καθόταν πιο δίπλα από τους ψάλτες και έψελνε.
Οι οικονομικές δυσκολίες της εποχής την έκαναν σε ηλικία 12 ετών να πιάσει δουλειά σε ένα φραγκοραφτάδικο στο κέντρο της Αθήνας.
Όμως ήρθε ο πόλεμος, ο ιδιοκτήτης έφυγε για το πόλεμο και έτσι σταμάτησε τη δουλειά.
Την περίοδο της Κατοχής έπιασε δουλειά σε κάποιο σπίτι, στο Κολωνάκι, αλλά το τραγούδι έπαιζε τον πρώτο ρόλο στη ζωή της.
Οι άνθρωποι του σπιτιού , που την άκουγαν όσο έκανε δουλειές να τραγουδάει, κατάλαβαν την αγάπη της γι' αυτό και την σύστησαν στον Σίμωνα Καρά που στη συνέχεια έγινε ο δάσκαλός της .Έτσι λοιπόν σε ηλικία 13 ετών, άρχισε να παρακολουθεί μαθήματα στο Σύλλογο προς Διάδοσιν της Εθνικής Μουσικής, όπου ιδρυτής ήταν ο Σίμων Καράς, όπου της παρέδωσε τα πρώτα μαθήματα Βυζαντινής Μουσικής και τη βοήθησε να κατακτήσει τα μυστικά των δημοτικών τραγουδιών.
Ο Σίμων Καράς ήταν όπως η ίδια συνηθίζει να λέει «ο σταθμός της ζωής της».
Με τον εξίσου παραδοσιακό τρόπο της αυστηρής σχέσης δασκάλου - μαθητή, διαμόρφωσε παραπέρα τις γνώσεις, τη φωνή και την τεχνική της, κυρίως όμως την έβαλε στον δρόμο της έρευνας και στην ηθικοπνευματική προοπτική της μετάδοσης, ωθώντας την στην διπλή, ή μάλλον τριπλή καριέρα που αργότερα ακολούθησε. Έτσι η Δόμνα έγινε αυτή η πολύπλευρη και μοναδική προσωπικότητα: φορέας και ταυτόχρονα καταγραφέας της παραδοσιακής μουσικής, ερμηνεύτρια των δημοτικών τραγουδιών και ταυτόχρονα μελετήτριά τους, συλλέκτρια και παραγωγός δίσκων, δασκάλα και εμψυχώτριά των νέων στη στροφή τους προς την παράδοση αλλά και των παλιότερων στην επανανακάλυψή της.
Μαζί του ήταν στην ΕΙΡ από το 1954 εως το 1971, όπου ήρθε η χούντα και τα παράτησε.
Τη δεκαετία του 1960 αγόρασε το πρώτο της μαγνητόφωνο και γύρισε όλη την Ελλάδα ηχογραφώντας του ντόπιους τραγουδιστές.
Όλα αυτά τα έκανε με δικά της έξοδα, μόνο και μόνο γιατί είχε και έχει πάθος με το δημοτικό τραγούδι.
Αργότερα συνεργάστηκε με την Ελληνική Τηλεόραση σε μια μεγάλη σειρά ντοκιμαντέρ με τίτλο «Μουσικό Οδοιπορικό».
Με αυτές της αναζητήσεις της είχε σαν αποτέλεσμα την δημιουργία ενός σημαντικού αρχείου.Σκοπός της ήταν να διαφυλάξει καταγράφοντας και ταξινομώντας τα, τα δημοτικά τραγούδια και τη μουσική παράδοση της Ελλάδας.
Από το 1960 κυκλοφορούσαν οι δίσκοι της στην Ελλάδα, τη Γαλλία και τη Σουηδία.
Το 1971 για πρώτη εμφανίζεται ως ερμηνεύτρια στο κοινό, όταν την κάλεσε ο Διονύσης Σαββόπουλος, στο Κύτταρο και στο Ροντέο να παρουσιάσει μαζί με τους τότε μουσικούς συνεργάτες της, παραδοσιακά τραγούδια, τα οποία οι περισσότεροι και κυρίως οι νεαροί φοιτητές που αποτελούσαν το κοινό του - αγνοούσαν.
Σήμερα, συναντούμε και πάλι τη Δόμνα Σαμίου να εργάζεται ασταμάτητα, και παράλληλα να αντιμετωπίζει και τους όποιους άσχετους που από την άγνοια τους φτάνουν σε σημείο να την κυνηγούν (βλέπε μήνυση για τα σκωπτικά τραγούδια, είδηση που έκανε το γύρω του κόσμου).

ΒΑΣΙΛΗΣ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ

Ένας μεγάλος ηθοποιός, ένας ΔΑΣΚΑΛΟΣ για πολλούς υπήρξε ο αξέχαστος Βασίλης Διαμαντόπουλος!
Ο Βασίλης Διαμαντόπουλος γεννήθηκε το 1920 στον Πειραιά και σπούδασε στις δραματικές σχολές του Εθνικού Θεάτρου και του Θεάτρου Τέχνης.
Στο Θέατρο Τέχνης έκανε και την πρώτη του εμφάνιση το 1942 παίζοντας μαζί με το δάσκαλό του, Κάρολο Κουν, στην ιστορική «Αγριόπαπια» του Ιψεν, με την οποία το «Θέατρο Τέχνης» έκανε την πρώτη του εμφάνιση στο θέατρο «Αλίκης» (νυν «Μουσούρη»).Ήδη από την πρώτη του εκείνη εμφάνιση κοντά στον Κουν μέχρι και το ’49, που παρέμεινε στο Θέατρο Τέχνης, ερμήνευσε περισσότερους από 30 ρόλους που τον καθιέρωσαν ως πρωταγωνιστή του ελληνικού θεάτρου.
Ανάμεσα στα έργα που ερμήνευσε εκείνη την εποχή και τα «Έτσι είναι, αν έτσι νομίζετε» του Πιραντέλο, «Ρόσμερσχολμ» και «Βρικόλακες» του Ιψεν, «Για ένα κομμάτι γης» του Κόλντγουελ, «Βυσσινόκηπος» του Τσέχοφ, «Εμείς και ο χρόνος» και «Ο ανακριτής έρχεται» του Πρίσλεϊ, «Ήταν όλοι τους παιδιά μου» και «Ο θάνατος του εμποράκου» του Άρθουρ Μίλερ, «Ματωμένος γάμος» του Λόρκα, «Πόθοι κάτω από τις λεύκες» του Ο’ Νιλ, «Το φιόρο του Λεβάντε» του Ξενόπουλου, «Λεωφορείο ο πόθος» του Ουίλιαμς, «Άννα Λουκάστα» του Τζόρνταν και άλλα. Στη συνέχεια συνεργάστηκε με τον θίασο της Κατερίνας στη «Νίνα» του Ρουσέν και το 1950 προσελήφθη στο Εθνικό Θέατρο.
Εκεί έπαιξε σε παραστάσεις σταθμούς: «Ερρίκος Δ΄» του Πιραντέλο, «Άνθρωποι και ποντίκια» του Στάινμπεκ, «Τρεις αδελφές» και «Βυσσινόκηπος» του Τσέχωφ, «Αγία Ιωάννα» του Μπέρναρντ Σο, τα περισσότερα σε σκηνοθεσία Κουν. Το 1953-1954 συγκροτεί προσωπικό θίασο και ανεβάζει το «Εκατομμυριούχοι της Νάπολης» του Ντε Φιλίπο πάλι με σκηνοθέτη τον Κουν και το «Ο άνθρωπος, το κτήνος και η αρετή» του Πιραντέλο.Το καλοκαίρι του ’54 συνεργάζεται με τον θίασο του Νίκου Χατζίσκου και είναι ο πάτερ Λαυρέντιος στο «Ρωμαίος και Ιουλιέτα», που ανεβαίνει στο θέατρο «Εθνικού Κήπου». Το ’54-’55 κάνει μια έκτακτη εμφάνιση στο νέο «Θέατρο Τέχνης», που έχει ξεκινήσει την πορεία του στο υπόγειο του «Ορφέα», με τα μονόπρακτα του Τσέχωφ «Αρκούδα», «Οι βλαβερές συνέπειες του καπνού» και του Πιραντέλο «Ο άνθρωπος με το λουλούδι στο στόμα». Επανέρχεται στο Εθνικό Θέατρο: «Χειμωνιάτικο παραμύθι» του Σαίξπηρ, «Εκκλησιάζουσες» του Αριστοφάνη, «Η ηδονή της τιμιότητας» του Πιραντέλο, «Η άμαξα» του Μεριμέ, «Βασιλιάς Ληρ» του Σαίξπηρ, Ιάγος στον «Οθέλο» του Σαίξπηρ.Το 1958 μια σημαντική στιγμή στην καριέρα του: ο Βασίλης Διαμαντόπουλος ιδρύει το «Νέο Θέατρο», που εγκαινιάζει το σημερινό θέατρο «Αλάμπρα» και λειτουργεί έως το 1966 με πρωταγωνίστρια την τότε σύντροφό του Μαρία Αλκαίου.
Ανεβάζει: «Παραμύθι χωρίς όνομα» του Καμπανέλλη, «Τα δέντρα πεθαίνουν όρθια» του Κασόνα ­ μια παράσταση που αφήνει εποχή και γίνεται θρύλος ­ «Το φιόρο του Λεβάντε» του Ξενόπουλου, «Γαλιλαίος» του Μπρεχτ, «Σαββάτο, Κυριακή, Δευτέρα» του Ντε Φιλίπο, «Πέντε στρέμματα παράδεισος» των Σταύρου - Φραγκιά, «Το νησί της Αφροδίτης» του Πάρνη, «Αθάνατη πολυαγαπημένη» του Ρούσσου (όπου ερμήνευσε τον Μπετόβεν, άλλον ένα ρόλο του που πολυσυζητήθηκε), «Η τύχη της Μαρούλας» του Κορομηλά και άλλα.
Για την προσφορά του τότε είχε τιμηθεί από την πολιτεία με το Χρυσό Σταυρό Γεωργίου Α΄.Η δικτατορία του ’67 ανακόπτει τη θεατρική του πορεία.
Ο Βασίλης Διαμαντόπουλος αυτοεξορίζεται στο Παρίσι.Επιστρέφοντας στην Ελλάδα συνεργάστηκε κατ’ αρχήν με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος και αργότερα με το «Θέατρο Σάτιρα» του Γιώργου Μιχαλακόπουλου, θέατρο στην ίδρυση του οποίου συμμετείχε και ο ίδιος.
Οι δυο τους το 1972 γράφουν ιστορία με το τηλεοπτικό τους δίδυμο. Λουκάς ο Βασίλης Διαμαντόπουλος και Σόλων ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος, στην εκπληκτική τηλεοπτική σειρά «Εκείνος κι Εκείνος» με τα γεμάτα αντικαθεστωτικούς υπαινιγμούς κείμενα του Κώστα Μουρσελά. Ένα χρόνο αργότερα οι δύο ηθοποιοί θα κάνουν μία ακόμα επιτυχία περιοδεύοντας στην Ελλάδα με την πολιτική επιθεώρηση «Ω, τι κόσμος, μπαμπά» του Κώστα Μουρσελά, σε μουσική του Βασίλη Δημητρίου, αλλά και το «Ας παίξουμε τους δολοφόνους» του Φάιφερ, τον «Συνεργό» του Ντίρενματ. Τα επόμενα χρόνια εμπλουτίζει το προσωπικό «δραματολόγιο» με πρωταγωνιστικές εμφανίσεις σε μερικά ακόμα από τα σημαντικότερα έργα του παγκόσμιου ρεπερτορίου: «Ασήμαντος πόνος» του Πίντερ, «Σχολείο γυναικών» του Μολιέρου, «Σφήκες» του Αριστοφάνη, «Παραθεριστές» του Γκόρκυ, «Φοίνισσες» του Ευριπίδη με σκηνοθέτες τον Μίνωα Βολανάκη, τον Ντίνο Γιαννόπουλο, τον Γιώργο Μιχαηλίδη, τον Λεωνίδα Τριβιζά και άλλους.
Θα παίξει τον Καρένιν στην «Άννα Καρένινα» που ανεβάζει η Κάτια Δανδουλάκη, θα ανεβάσει ο ίδιος στη Νίκαια το «Μίστερο μπούφο» του Ντάριο Φο, θα παίξει με την Κατερίνα Βασιλάκου «Δωδέκατη νύχτα» του Σαίξπηρ, με τον Ανδρέα Μπάρκουλη στο «Σλουθ» του Άντονι Σάφερ και θα είναι ο Αζντάκ στον «Κύκλο με την κιμωλία» του Μπρεχτ και ο Βολπόνε στην ομώνυμη κωμωδία του Μπεν Τζόνσον, που ανεβάζει ο Μίνως Βολανάκης. Το 1993 ιδρύει το «Σύγχρονο Θέατρο» και ανεβάζει την «Ανάκριση» του Πέτερ Βάις. Εκεί έπαιξε και τον τελευταίο του ρόλο στο θέατρο. Είχε γράψει, επίσης, το θεατρικό «Οι καλικαντζαραίοι», που παρουσίασε το 1979 στον Λυκαβηττό. ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ:«Μαρίνος Κοντάρας» του Τζαβέλλα, «Τελευταία αποστολή» του Τσιφόρου, «Νυχτερινή περιπέτεια» του Τερζάκη, «Η αρπαγή της Περσεφόνης» του Γρηγορίου, «Το αμαξάκι» του Ντίνου Δημόπουλου, «Ερωτικές ιστορίες» του Καψάσκη, «Ψηλά τα χέρια, Χίτλερ» του Μανθούλη και άλλες.
Η τελευταία του κινηματογραφική εμφάνιση ήταν στην ταινία του Βασίλη Μπουντούρη «Μπίζνες στα Βαλκάνια».ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΕκτός από το «Εκείνος κι εκείνος», έπαιξε στις σειρές «Ο συμβολαιογράφος», «Χατζηεμμανουήλ», «Αλέξανδρος Δελμούζος», «Λαυρεωτικά» και άλλες και, το 1977, στην «Κλειδαρότρυπα» (σε δικό του σενάριο και σκηνοθεσία)και στη σειρά του Κώστα Κουτσομύτη «Η αγάπη άργησε μια μέρα».Δίδαξε υποκριτική από νέος στις δραματικές σχολές του «Θεάτρου Τέχνης» και του Εθνικού Θεάτρου, ενώ ίδρυσε και δική του δραματική σχολή, που λειτούργησε παράλληλα με το «Νέο Θέατρο».
Το 1989 δημιούργησε το «Θεατρικό Εργαστήρι» και πιο πρόσφατα, τη δραματική σχολή «Ίασμος».Υπήρξε ενεργό μέλος του ΣΕΗ και είχε αναπτύξει συνδικαλιστική και πολιτική δραστηριότητα στον χώρο του ΚΚΕ. Πρώτη σύζυγός του ήταν η ηθοποιός και, κατόπιν, παραγωγός στο ραδιόφωνο Τώνια Καράλη, με την οποία είχε αποκτήσει μία κόρη, και δεύτερη η ηθοποιός Μαρίνα Γεωργίου, με την οποία απόκτησε έναν γιο.
Πέθανε στα 79 του χρόνια από ανακοπή καρδιάς.

ΣΤΕΛΙΟΣ ΒΑΜΒΑΚΑΡΗΣ ΣΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΤΟΥ «ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ»

Ο πατέρας του, ο ΜΑΡΚΟΣ, δίκαια χαρακτηρίστηκε από τους ανθρώπους του ρεμπέτικου σαν ο «Πατριάρχης» του Ρεμπέτικου τραγουδιού!Άφησε πίσω του μια ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΟΝΑΔΙΚΗ, τραγούδια βγαλμένα από «Βάσανα, πικρές, και φαρμάκια».Κοντά στον Πατριάρχη του ρεμπέτικου, ο μικρός τότε Στέλιος, επάνω στο πατάρι.Τα χρόνια πέρασαν, και ο Στέλιος όσο μεγάλωνε, ακλουθούσε τα βήματα του Μάρκου, του Δημιουργού!Ας τον γνωρίσουμε όμως λίγο καλύτερα!Ο Στέλιος Βαμβακάρης γεννήθηκε στον Πειραιά το 1947. Δευτερότοκος γιός του πατριάρχη του Ελληνικού τραγουδιού, του σημαντικότερου εκπροσώπου της γενιάς του ρεμπέτικου, του Mάρκου Βαμβακάρη. O Στέλιος Βαμβακάρης μεγάλωσε ανάμεσα στους σημαντικότερους ανθρώπους του ελληνικού τραγουδιού, δημιουργούς και συντελεστές που το όνομα τους αποτελεί μύθο για της νεότερες γενιές. Από την ηλικία των 5 ετών ακολουθούσε τον πατέρα του στα κουτούκια και άρχισε να μαθαίνει μπουζούκι στην ηλικία των επτά. Έγινε επαγγελματίας μουσικός στα 12 χρόνια του και στα 17 του καθόταν ήδη στη σκηνή στο πλάι τού πατέρα του συνθέτοντας παράλληλα και τα πρώτα δικά του τραγούδια. Εμφανίζεται σαν επαγγελματίας παίκτης μπουζουκιού, δίπλα σε άλλους διάσημους ρεμπέτες όπως ο Στράτος, ο Kηρομίτης, ο Παπαϊωάννου, ο Tσιτσάνης, ο Παγιουμτζής, ο Περπινιάδης. Kαθώς οι εποχές αλλάζουν, ο Στέλιος Βαμβακάρης δεν αντιμετωπίζει το ρεμπέτικο σαν μουσειακό είδος. Οι συνεργασίες του απλώνονται από τους κλασικούς ρεμπέτες και προς πρωτοκλασάτα ονόματα του λαϊκού και έντεχνου πενταγράμμου, όπως ο Γιώργος Zαμπέτας, η Kαίτη Γκρέυ.Ταυτόχρονα συνθέτει τραγούδια. Στις συνεργασίες του θα ήταν παράληψη να μην αναφέρουμε η Bίκυ Mοσχολιού. με την οποία έχει υπογράψει τον ομώνυμο δίσκο σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου, τη Σωτηρία Mπέλλου για την οποία είχε γράψει αρκετά κομμάτια ανάμεσα στα οποία και το πασίγνωστο «Άνοιξα πόρτα στη ζωή» καθώς επίσης και τη μελοποίηση πολλών ανέκδοτων κομματιών σε στίχους του πατέρα του Mάρκου όπως το «Xαϊδάρι». Έχει γράψει αγαπημένα τραγούδια και για φωνές όχι αυθεντικά λαϊκές. Τραγούδια όπως το «H Φαντασία στην Εξουσία» που ερμήνευε ο Παύλος Σιδηρόπουλος, το «Έβγα ήλιε για να λάμψω», που υπήρξε μεγάλη επιτυχία για το Νίκο Ξυλούρη, και βέβαια πολλά τραγούδια για τον Γιώργο Νταλάρα με τον οποίο έχει κάνει δύο δίσκους στο παρελθόν, τους «Οι Mάηδες και οι ήλιοι μου» και «Άπονα Mάτια». O Στέλιος Βαμβακάρης ήταν από τους πρώτους μουσικούς που επιχείρησε να εξερευνήσει τις κοινές ρίζες του ρεμπέτικου και του μπλουζ. Αυτή η αναζήτηση τον έφερε σε συνεργασία με καλλιτέχνες θρύλους του είδους όπως ο John Lee Hooker και η Angela Brown. Σημαντικότερη στιγμή αυτής της αναζήτησης ήταν η ηχογράφηση μιας δισκογραφικής δουλειάς με τον διάσημο αμερικανό μπλουζίστα Λουιζιάνα Pεντ, η οποία παρουσιάστηκε και ζωντανά σε μια κοινή εμφάνιση των δύο καλλιτεχνών. Έχει ακόμα συνθέσει μουσική για ταινίες και θεατρικά έργα με πιο πρόσφατη δουλειά, τη μουσική για την ταινία του Γιώργου Πανουσόπουλου: «Mια μέρα τη νύχτα», με παραγωγό τη V2. Πρόσφατη δισκογραφική δουλειά του η συμμετοχή του Στέλιου Βαμβακάρη στον δίσκο-φόρο τιμής του Γιώργου Νταλάρα στον MAPKO BAMBAKAPH. Εδώ και καιρό κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις ΚΑΚΤΟΣ «Ο Άγιος Μάγκας» ένα βιβλίο του Μάνου Τσιλιμίδη βασισμένο στις αφηγήσεις του Στέλιου Βαμβακάρη για την ζωή του με τον πατέρα του Μάρκο και τις αναμνήσεις του από την εποχή εκείνη . Από τις συχνές επισκέψεις του σε φεστιβάλ στο εξωτερικό, πιο πρόσφατη αυτή στο Barbican Centre του Λονδίνου. Εκεί τoν Ιούνιο του 2004 εμφανίσθηκε στα πλαίσια του WORLD GOT THE BLUES Festival ,μαζί με την Cesaria Evora και τον Taj Mahal.

ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΚΑΡΤΣΟΣ-ΛΑΚΗΣ ΤΕΑΖΗΣ «ΚΑΤΙ ΦΤΑΙΕΙ»

Παρόλο που η δισκογραφία μας κάθε φορά παράγει κάποια «κιλά» τραγούδια, εγώ μένω σταθερός στην ΙΣΤΟΡΙΑ του τραγουδιού, και στους ανθρώπους της, συνθέτες, στιχουργούς, τραγουδιστές, που την έγραψαν, αλλά και την τίμησαν!
Σε εκείνη λοιπόν την εποχή, και σε εκείνους τους ανθρώπους, αναφέρεται και η σημερινή μας «γνωριμία – πρόταση»!
Ήταν το 1976, όταν η Ελληνική Δισκογραφία έδωσε στον κόσμο μια καταπληκτική δουλειά, η οποία υπογράφεται από δυο εξαιρετικούς δημιουργούς, τον ΧΡΗΣΤΟ ΓΚΑΡΤΣΟ στην μουσική, και τον ΛΑΚΗ ΤΕΑΖΗ στους στίχους, η καλύτερα στην….. ποίηση!
Είναι τα χρόνια, που σχεδόν κάθε δισκογραφική δουλειά που κυκλοφορεί, περιέχει ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ, ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΕΣ, και όχι τα αποτελέσματα μιας «επεξεργασίας» στον υπολογιστή. Η δουλειά λοιπόν που κυκλοφορεί με τις ποιο πάνω «υπογραφές, έχει τίτλο «ΚΑΤΙ ΦΤΑΙΕΙ», και μέσα από αυτήν εγώ προσωπικά ξεχωρίζω ένα ΠΟΙΗΜΑ (χωρίς να θέλω να υποτιμήσω και τα υπόλοιπα εξαιρετικά τραγούδια), με τίτλο «ΣΤΟ ΣΕΦΕΡΗ»!

«Θυμάμαι ακόμα πριν πεθάνεις δυο λόγια που ‘γραψες στο χιόνι

πως όπου πας και όπου φτάνεις «παντού η Ελλάδα σε πληγώνει».
Κι αν δεν σε μαθαν οι πολλοί Συγχώρεσε τους ποιητή

Άλλοι τα φταίνε κι όχι αυτοί.

Μίλησε τόσο η σιωπή σου Σε μας κι αν έφυγες μακριά

Κι ακόμα τώρα η γη νυχτώνει Έξω απ’ την πόρτα του φονιά.
Δεν σ’ έχω κλάψει ούτε μια ώρα Και δεν σ’ αρνιέμαι ούτε στιγμή

Κάλλιο να κλαις είναι μια χώρα Όμως ποτέ τον ποιητή»!

Υπέροχο! Καταπληκτικό! Και μια ερμηνεία από τον Αντώνη Καλογιάννη, που σε ανατριχιάζει!
Με τιμά με την φιλία του ο Λάκης Τεάζης, και χαίρομαι που κάθε φορά που μιλάμε για τραγούδια, μαθαίνω ιστορικά γεγονότα του τραγουδιού από εκείνον. Εδώ να πούμε μερικά πράγματα για τον Χρήστο Γκάρτσο, τον συνθέτη, για να τον γνωρίσουμε λίγο καλύτερα, αυτόν και το έργο του!Ο Χρήστος Γκάρτσος, εμφανίζεται κι αυτός στο τραγούδι στις αρχές της δεκαετίας του 70’, και μάλιστα σαν τραγουδιστής (!) στη μπουάτ «Σκορπιός», δίπλα στον μεγάλο Κώστα Χατζή. Την καριέρα του σαν συνθέτης, την ξεκινάει το 1976, με την συλλογή «Κάτι Φταίει», που σας παρουσιάζω – προτείνω.. Από τον πρώτο του αυτό δίσκο βγήκαν υπέροχα τραγούδια, όπως «Λυπημένο μου κορίτσι, Στο Σεφέρη, Κάτι φταίει, και άλλα» σε στίχους Λάκη Τεαζη!
Αργότερα, ακολουθούν κι άλλα όμορφα τραγούδια σε διάφορους δίσκους, με κορυφαίους ερμηνευτές (Γ. Νταλάρας κ.α), και σε στίχους μεγάλων στιχουργών (Λάκης Τεαζης, Σωτια Τσωτου, Γιώργος Σκούρτης, κ.α )!
Το 1980, μελοποιεί έναν πολύ μεγάλο ποιητή, τον ΠΑΜΠΛΟ ΝΕΡΟΥΝΤΑ, σε ελεύθερη απόδοση του ΛΕΥΤΕΡΗ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, και κυκλοφορεί τον δίσκο «ΤΑ ΕΡΩΤΙΚΑ», ο οποίος αποτελεί και μια από τις καλύτερες στιγμές της μελοποιημένης ποίησης!
Αυτός ήταν ο Χρήστος Γκάρτσος.Αποκτήστε φίλοι μου το άλμπουμ «ΚΑΤΙ ΦΤΑΙΕΙ», και απολαύστε ΜΕΓΑΛΕΣ στιγμές του Ελληνικού τραγουδιού!

ΟΤΑΝ ΤΟ ΜΠΟΥΖΟΥΚΙ ΣΥΝΑΝΤΑ ΤΟΝ BRAHMS

Σήμερα, θα ασχοληθούμε με κάτι λίγο «διαφορετικό», με ακούσματα από τον χώρο της κλασσικής μουσικής, αλλά!!!!
Ο «πρωταγωνιστής» σε αυτά τα ακούσματα, παρόλο που παίζει η Συμφωνική Ορχήστρα της Ουγγαρίας, είναι το μπουζούκι! Και για να ακριβολογήσω, το μπουζούκι του ΘΑΝΑΣΗ ΠΟΛΥΚΑΝΔΡΙΩΤΗ!
Ο μεγάλος αυτός Συνθέτης, αλλά και ΣΟΛΙΣΤΑΣ, μαζί με την Συμφωνική Ορχήστρα της Ουγγαρίας, σας παρουσιάζει την «Σχέση του Μπραμς με το Μπουζούκι»!Η σημερινή μας δισκογραφική πρόταση λοιπόν, είναι αυτή!«BRAHMS & BOUZOUKI»SOLOIST: THANASSIS POLYKANDRIOTISFAILONI ORCHESTRA of the Hungarian State Opera.
Ναι φίλοι μου, ένας μεγάλος σολίστας, συναντά έναν Μεγάλο Κλασσικό, και φέρνει κοντά μας, τον «διάλογο» τους! Μπορώ να πω άφοβα, ότι αυτή η δισκογραφική δουλειά, θα είναι για όλους μια ΜΟΝΑΔΙΚΗ εμπειρία! Εξαιρετικά μουσικά θέματα, και μια εκτέλεση, μοναδική!
Ο Πολυκανδριωτης, καταφέρνει τον «ξερό μεταλλικό» ήχο του μπουζουκιού, να τον γλυκάνει με μοναδικό τρόπο, και να τον ανεβάσει πάνω από μια ολόκληρη συμφωνική ορχήστρα!
Τα έργα αριθμός 5, 4, 6, 11, 1, 21, 16, 7, 8, 17, και 9 του BRAHMS, αποτελούν την «ΑΛΛΗ» μουσική άποψη στα σημερινά δεδομένα. Παρόλο που το συγκεκριμένο cd το οποίο σήμερα σας προτείνω, το έχω ακούσει άπειρες θα έλεγα φορές, δεν παύει να με συναρπάζει.
Είναι κάτι το οποίο δεν το βαριέσαι, και δεν πρόκειται ποτέ να το βαρεθείς και να το «πετάξεις» σε μια άκρη όπως ίσως κάνεις με κάποια cd. Είναι ο ήχος της Ελλάδας, μέσα στην Σάλα της Όπερας της Ουγγαρίας. Είναι ο ήχος που πρέπει να είναι στα αυτιά όλων μας.

Όσοι είναι λάτρεις της κλασσικής μουσικής, θα εκτιμήσουν αυτό το υπέροχο άκουσμα, γιατί ο μεγάλος κλασσικός δεν «χάνει αξία» με την απόδοση των έργων του από το μπουζούκι! Ο Σολίστας Πολυκανδριωτης, με σεβασμό, παίρνει τις συνθέσεις του μεγάλου κλασσικού, και με το μπουζούκι του τις «απογειώνει», και τις προσθέτει «λάμψη»!
Είναι μια δισκογραφική δουλειά, που δεν πρέπει να λείψει από καμία δισκοθήκη.Μια δισκογραφική δουλειά, που «καλύπτει» δυο διαφορετικούς «κόσμους» ταυτόχρονα! Εκείνον της κλασσικής μουσικής, και τον άλλον, τον δικό μας, της λαϊκής μουσικής!
Αποκτήστε στο μεταξύ το cd που σας προτείνω, και ξεκινήστε την γνωριμία σας με τον ΣΟΛΙΣΤΑ Πολυκανδριώτη!Καλή ακρόαση!

ΞΑΝΘΙΠΠΗ ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΗ - ΑΛΗΣΜΟΝΗΤΕΣ ΠΑΤΡΙΔΕΣ

Με μεγάλη συγκίνηση, σας παρουσιάζω μια δισκογραφική δουλειά, που καμία σχέση δεν έχει με εκείνες που σε καθημερινή σχεδόν βάση, άμεσα και έμμεσα, μας τις «επιβάλουν» με το έτσι θέλω οι δισκογραφικές εταιρίες μέσα από τα μουσικά ραδιόφωνα, αλλά και από κάποιους τηλεοπτικούς διαύλους. Πρόκειται για μια δουλειά, καταπληκτική, που δημιουργήθηκε με πολύ μεράκι, και προκαλεί πρωτόγνωρα θα έλεγα συναισθήματα.
Το 2002, η Δημοτική αρχή των Μουδανιών, επιμελήθηκε την παραγωγή του CD με τίτλο ΑΛΗΣΜΟΝΗΤΕΣ ΠΑΤΡΙΔΕΣ, του οποίου τα τραγούδια ερμηνεύει η εξαιρετική ερμηνεύτρια ΞΑΝΘΙΠΠΗ ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΗ. Πολλοί θα σκεφτούν ότι «εντάξει, και τι έγινε, ακόμα ένα cd με παραδοσιακά τραγούδια». Δεν είναι όμως έτσι.

Τα τραγούδια αυτά, έχουν να κάνουν με την προσφυγιά, την Μικρά Ασία, τα παλιά Μουδανιά, το Πελαδάρι, τους Ελιγμούς, την Καλόλημνο, τις «παλιές πατρίδες», που τόσο βίαια εγκαταλείφτηκαν στη μεγάλη συμφορά. Ακόμα και σήμερα, μετά από τόσα χρόνια, τα τραγούδια αυτά φέρνουν και στους νεότερους εικόνες από το σπίτι Εκεί, με τη μουριά στη μέση της αυλής, και τα βραδάκια με το άρωμα του μαχαλά τα καλοκαίρια. Και ας μην πήγαν ποτέ στα παλιά τα μέρη. Τα τραγούδια αυτά τους ταξιδεύουν.
Πριν προχωρήσω στην παρουσίαση, πρέπει να επισημάνω ότι την επιμέλεια της έκδοσης του CD έχει ο Ποιητής, στιχουργός, Λάκης Τεάζης, ο οποίος είναι και σύζυγος της Ξανθίππης Καραθανάση.

Γράφει ο Λάκης Τεάζης για την «Προσφυγιά»: «Από μικρό παιδί άκουγα εκεί στην ιδιαίτερη Πατρίδα μου το Κιάτο, για πρόσφυγες και συνοικισμούς. Δεν κρύβω ότι η ρατσιστική εποχή τότε, μας μάθαινε να βλέπουμε αυτούς τους ανθρώπους σαν κάτι κατώτερο από εμάς. Εγώ μεγαλώνοντας και μαθαίνοντας κατάλαβα άλλα για τους πρόσφυγες. Σήμερα τολμώ να πω ότι αν αυτοί οι άνθρωποι δεν είχαν ξεριζωθεί από τις Πατρίδες τους και ριζώσει στην Ελλάδα, εμείς όλοι ίσως τρώγαμε ακόμα με τα χέρια.
Κοιμήθηκα πολλές φορές στο παρελθόν με το εφιαλτικό όνειρο του ξεριζωμού.Ξενιτεύτηκα για σπουδές και βιοπορισμό και έζησα στο πετσί μου τι είναι η Πατρίδα.Μετά την εφηβεία μου γνώρισα Λόγιους, Ιερωμένους, Καλλιτέχνες, και άλλους απλούς ανθρώπους, που με την αρχοντιά τους με μάγεψαν.

Ακόμα και από τις νεώτερες γενιές των προσφύγων, απόχτησα με την συναναστροφή μαζί τους καλύτερη αισθητική, μετριάζοντας και αποβάλλοντας από τα ένστικτα μου το βάρβαρο, δόλιο και σκληρό ύφος του παλιό – Ελλαδίτη. Το αχ, του ξεριζωμού όμως το κουβαλάνε ακόμα. Αυτό βύζαξε μέχρι σήμερα τα Τραγούδια τους, τα χαρούμενα η τα μελαγχολικά. Η νοσταλγία και ο ρομαντισμός είναι καθοριστικά στοιχεία Κουλτούρας για τον άνθρωπο. Απροκάλυπτα μπορώ να πω, πως το παλιομοδίτικο είναι το σύγχρονο και το διαχρονικό.
Ας επιστρέψουμε λοιπόν πίσω στο Καβαφικό ταξίδι, γιατί μπροστά μας παραμονεύουν σκουπίδια. Τα σημερινά πρότυπα των Ελλήνων, πίσω από τη σκοπιμότητα των εμπόρων, ξεθωριάζουν ραγδαία και χαίρομαι πολύ που τίποτα δεν μένει ούτε θα μείνει από δαύτα. Η Τέχνη του τραγουδιού, βάναυσα κακοποιημένη στα χρόνια μας, λες και ένδοξο παρελθόν δεν άφησε τα ίχνη του, καραδοκεί μαζί με τον τζόγο και τα ναρκωτικά να αποτελειώσει ότι άφησε πίσω τους ο κακός εννοούμενος Πολιτισμός της Δύσης, και πέραν του Ατλαντικού.

Όμως ας ελπίζουμε. Μια Πατρίδα δεν είναι μόνο η Γεωγραφία. Είναι το Πνεύμα μιας δυνατής θέλησης, που αντιστέκεται στο χυδαίο. Με αυτά τα κριτήρια χωρίς φτιασιδώματα έγινε αυτή η δουλειά. Τα τραγούδια αφελή και αθώα, θα μπούνε σε κάθε σπίτι να γλυκάνουν το «αχ’ του κοσμάκη. Εμείς κουρασμένοι από την προσπάθεια, θα κοιμηθούμε με ελαφριά συνείδηση, γιατί απλά κάναμε καλά την δουλειά μας. Ευχαριστώ όλους απ’ την καρδιά μου που με βοήθησαν να γίνει αυτή η δουλειά.»Λάκης Τεάζης.
Αυτά γράφει σαν παρουσίαση ο Λάκης Τεάζης, και ας δούμε τώρα και το σημείωμα του Τέως Δημάρχου Μουδανιών Απόστολου Δαλαμπίρα.:«Η ξενητειά, η αγάπη, ο ξεριζωμός, τα βάσανα. Θέματα που ζωντανεύουν μέσα από την Τέχνη του Μικρασιατικού Τραγουδιού. Μεσ’ τα πικραμένα χείλη των προσφύγων, κρατήθηκαν τόσα χρόνια αυτά τα τραγούδια. Έργο Πολιτιστικό των Αλησμόνητων Πατρίδων. Πιστεύω ότι κάναμε μια καλή προσπάθεια. Σ’ αυτό βοήθησε και η σπουδαία Μουδανιώτισσα Τραγουδίστρια, η Ξανθίππη Καραθανάση.Τραγούδησε με το μεράκι της και την ωραία φωνή της αυτά τα τραγούδια, και μας έφερε πιο κοντά στις Αλησμόνητες Πατρίδες.
Επειδή κάποτε όλοι φεύγουμε, ήθελα με αυτό το Έργο να μείνει κάτι για τις επερχόμενες γενιές. Ευχαριστώ όσους εργάστηκαν γι αυτή τη δουλειά. Αυτά τα τραγούδια τα αφιερώνουμε στους Άξιους Προγόνους μας, που με Πίστη, Ήθος και Ανδρεία, φτιάξανε τα Νέα Μουδανιά, πανέμορφα, στην πανέμορφη αγκαλιά της Χαλκιδικής».Απόστολος Δαλαμπίρας.
Είκοσι «Διαμάντια» της Παράδοσης της Μικράς Ασίας περιλαμβάνει αυτό cd ΑΛΗΣΜΟΝΗΤΕΣ ΠΑΤΡΙΔΕΣ, το οποίο σας το προτείνω ανεπιφύλακτα.Εκτός από το «βιβλιαράκι» με την γενική παρουσίαση, το cd συνοδεύεται και με ακόμα ένα βιβλίο, το οποίο φέρει τον τίτλο «Η ΑΝΟΙΞΗ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ», και είναι ένα «αφήγημα» από την ίδια την Ξανθίππη Καραθανάση, μια «βιογραφία», με πολλές εικόνες μνήμης από τα Μουδανιά του χθες, όπως η μεγάλη αυτή τραγουδίστρια τα θυμάται.

Με τρόπο απλό, ΜΟΝΑΔΙΚΟ, Ανθρώπινο, ξετυλίγει το κουβάρι των αναμνήσεων της, και γράφει ξεκινώντας το βιβλίο…«Ο φόβος μου πάντα ήταν μαζί και η λύπη γιατί δε σπούδασα σε ανώτερα εκπαιδευτικά ιδρύματα. Παρόλα αυτά όμως, προσπάθησα να γράψω αυτό το βιβλίο.Δεν είμαι συγγραφέας και μ’ αυτό το βιβλίο δεν επιδιώκω επαίνους.
Το έγραψα, όπως μπορούσα, και αφορά τις προσωπικές μου εμπειρίες . Απεχθάνομαι όμως και μερικούς σπουδαγμένους που με τη φλυαρία τους, γραπτή η προφορική, γεμίζουν εμάς ανασφάλεια και κατωτερότητα. Εγώ έγραψα, γιατί χορτάριασε μέσα μου η σιωπή, κι έβγαλε κλώνους και άνθη.Ξανθίππη Καραθανάση.
ΑΛΗΣΜΟΝΗΤΕΣ ΠΑΤΡΙΔΕΣ.Βρείτε το, αποκτήστε το, και σας εγγυώμαι ότι θα περάσετε μοναδικές στιγμές ακούγοντας τα τραγούδια, ενώ θα διαβάζετε το αφήγημα αυτής της Μεγάλης τραγουδίστριας, που αν και δεν πήγε σε ανώτερα εκπαιδευτικά ιδρύματα, Έγινε μέλος της ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ μας.

ΔΙΠΛΗ ΠΡΟΤΑΣΗ ΣΕ ΕΝΑ CD.

Η ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΣΤΑ ΛΑΙΚΑ ΤΟΥ ΜΑΝΟΥ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΗ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΤΡΑΓΟΥΔΑ ΜΑΝΟ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙ-ΒΑΣΙΛΗ ΤΣΙΤΣΑΝΗ
Αυτός είναι ο διπλός τίτλος του CD, με του οποίου την ερμηνεύτρια θα κάνουμε μια όμορφη γνωριμία! Πρόκειται για μια σπάνιας ομορφιάς δισκογραφική δουλειά, που από το βινύλιο μεταφέρθηκε στο cd. Αν και είμαι λάτρης του βινυλίου, και έχω τους δυο πρωτότυπους δίσκους (LP), δεν μπορώ να μην σταθώ στο «πλεονέκτημα» που έχουν οι σημερινοί συλλέκτες της μουσικής, να αποκτήσουν δυο διαφορετικές δουλειές μαζί!
Μια πολύ μεγάλη τραγουδίστρια, η Αλεξάνδρα Κυριακάκη, πιο γνωστή σαν ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ σκέτο, χωρίς επίθετο, ερμηνεύει με μοναδικό τρόπο 24 μεγάλα τραγούδια, με «βαριές» υπογραφές κυριότητας!ΚΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ, ΜΠΟΥΡΜΠΟΥΛΗΣ, ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ, ΓΚΑΤΣΟΣ, ΒΙΡΒΟΣ, ΤΣΙΤΣΑΝΗΣ, είναι μερικά από τα ονόματα που υπογράφουν τα τραγούδια που ερμηνεύει σ’ αυτό το cd η Αλεξάνδρα.
Ας την γνωρίσουμε όμως λίγο καλύτερα, γιατί μπορώ να πω ανεπιφύλακτα, ότι το «φαινόμενο» Αλεξάνδρα είναι από τα σπάνια στο χώρο της Ελληνικής μουσικής.Η Αλεξάνδρα, είναι η «μάχιμη» τραγουδίστρια, όχι όμως του πάλκου! Ας δούμε μια παρουσίαση που της έκανε η εφημερίδα «ΤΟ ΒΗΜΑ» στις 16 Μαρτίου 2003.
«Την Αλεξάνδρα (Κυριακάκη) έχουμε να την δούμε και να την ακούσουμε «ζωντανά» από τη δεκαετία του '90 όπου και εμφανιζόταν στο «Cafe Παράσταση» με τον ταμπουρά της. Το 1983 κυκλοφόρησε το τελευταίο της άλμπουμ «Η Αλεξάνδρα τραγουδά Χατζιδάκι - Τσιτσάνη». Και από τότε σιωπή, παρ' όλο που για την ίδια «η τέχνη είναι κραυγή». Η ίδια μιλώντας στο «Βήμα» με αφορμή την εμφάνισή της στις «Φωνές» (21/3) δείχνει ότι κατ' αρχήν δεν τα πάει καλά ούτε με τη νύχτα ούτε με τις συνεντεύξεις και πολύ περισσότερο με τις φωτογραφίες. «Τι τα θέλεις τώρα όλα αυτά», αναρωτιέται. Χωρίς να είναι απόμακρη, απεναντίας μάλιστα, θεωρεί ότι δεν υπάρχει κάποιος σημαντικός λόγος για να μιλήσει.
«Τι τον ενδιαφέρει τον κόσμο τι έχω κάνει, γιατί σταμάτησα να εμφανίζομαι σε κέντρα, γιατί έχω σταματήσει να ηχογραφώ άλμπουμ. Καλά είμαι εδώ που βρίσκομαι» σημειώνει. Πιθανόν να μην έχει άδικο. Από την άλλη πλευρά όμως έχει στη δεκατριάχρονη «επίσημη» παρουσία της στη μουσική συνεργασίες με τον Μάνο Χατζιδάκι, τον Βασίλη Τσιτσάνη, τον Γιώργο Ζαμπέτα, τον Γιάννη Παπαϊωάννου.

«Λίγα και καλά», σημειώνει η Αλεξάνδρα σε κάποιο σημείο της συζήτησης. Τις ζητάμε να μας περιγράψει τη συνεργασία της με τον Χατζιδάκι και τον Τσιτσάνη. «Δεν μπορώ να τους περιγράφω, εγώ τους τραγουδάω» ανταπαντά. «Μου αρέσει πολύ η μουσική και το τραγούδι αλλά όχι η νύχτα. Δεν είναι φυσιολογικό να κοιμάσαι το πρωί και να ξυπνάς το βράδυ.
Δεν το μπορώ αυτό. Εγώ θέλω κάθε πρωί να ξυπνώ και να βλέπω από το παράθυρό μου τη χαραυγή. Αυτό θεωρώ φυσιολογική ζωή. Δεν μπορώ όμως να αρνηθώ ότι η νύχτα μου έδωσε χρήματα. Μου αρέσει όμως να κάνω στη ζωή μου ότι αγαπώ και ότι πιστεύω». Η Αλεξάνδρα άρχισε την πορεία της στον καλλιτεχνικό χώρο ως ηθοποιός στο πλευρό του Μάνου Κατράκη στο Ελληνικό Λαϊκό Θέατρο σε ηλικία 15 ετών.
Εγκαταλείπει όμως το θέατρο και πέφτει στην αγκαλιά του τραγουδιού «για βιοποριστικούς λόγους», όπως επισημαίνει η ίδια. Το 1973 κυκλοφορεί το πρώτο της άλμπουμ με τίτλο «Τα ωραία του Τσιτσάνη». «Μουσική σημαίνει συνεχής έρευνα» τονίζει η Αλεξάνδρα και συνεχίζει: «Δεν υπάρχει τέλος στη μουσική. Η μουσική είναι η επιστήμη των επιστημών».
«Μαμούνι» χαρακτηρίζει η ίδια τον εαυτό της «έμπλεξα με τον ταμπουρά μέσα από την επαφή μου με τους ρεμπέτες. Και από τότε συνεχίζω να ψάχνω και να ψάχνομαι με το συγκεκριμένο όργανο. Κάπου στις αρχές της δεκαετίας του '90 ο Μάνος Χατζιδάκις της είχε ζητήσει να ηχογραφήσει ένα δίσκο όπου θα παίζει η ίδια ταμπουρά και θα τραγουδά.
Αρνήθηκε.«Δεν τόλμησα να το κάνω επειδή δεν ήμουν έτοιμη» λέει. «Δεν μπορώ να αντιμετωπίζω ό,τι κάνω ανεύθυνα. Άλλωστε χωρίς ευγένεια και καλλιέργεια δεν υπάρχει ζωή»Αυτά είπε η Αλεξάνδρα στο ΒΗΜΑ.Ο μεγάλος ρεμπέτης ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ, είχε πει για την Αλεξάνδρα!
«Αυτή η Αλεξάνδρα είναι μεγάλη τραγουδίστρια, και με λίγη δουλειά θ’ αφήσει εποχή»Και άφησε εποχή.Ας γνωρίσουμε λίγο πιο αναλυτικά την δισκογραφία της!1973- ΤΑ ΩΡΑΙΑ ΤΟΥ ΤΣΙΤΣΑΝΗ1975- ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ1976- ΣΤΟ ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙ1976- ΖΩΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠ’ ΤΟ ΘΕΟΦΙΛΟ1977- ΚΑΘΕ ΒΡΑΔΥ1978- Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ Η ΑΓΑΠΗ1979- ΜΙΑ ΒΡΑΔΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ1980- Η ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΣΤΑ ΛΑΙΚΑ ΤΟΥ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙ1983- Η ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΤΡΑΓΟΥΔΑ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙ-ΤΣΙΤΣΑΝΗΑξίζει να αποκτήσετε όλοι το cd «Η ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΣΤΑ ΛΑΙΚΑ ΤΟΥ ΜΑΝΟΥ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙ- Η ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΤΡΑΓΟΥΔΑ ΜΑΝΟ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙ ΒΑΣΙΛΗ ΤΣΙΤΣΑΝΗ».Δυο LP σε ένα CD, και μοναδικές ερμηνείες καταπληκτικών τραγουδιών από την Αλεξάνδρα.Καλή ακρόαση.

ΤΑ ΠΙΚΡΟΣΑΒΒΑΤΑ

«Ψυχές μαραγκιασμένες σα σφουγγάριαΡουφάνε λίγο ήλιο απ’ το κρασίΚι αζήτητες σ’ απόμερα πατάριαΔιψάνε για μια στάλα θαλασσί»….

Όταν πρωτοακουσα αυτά τα τραγούδια, μπορώ να πω ότι συγκλονίστηκα.Η σύμπραξη των Θεοδωράκη – Παπαδόπουλου και Μητροπάνου, είχε σαν αποτέλεσμα ένα μουσικό ταξίδι στα «Πικροσάββατά» μας στις στιγμές της ζωής μας, ίσως σε εκείνες που δεν ξέρουμε πως υπάρχουν.Δυο μεγάλοι δημιουργοί, και ένας ερμηνευτής που η φωνή του κάνει τα τραγούδια να χτυπάνε σαν «σφυριές» στο σήμερα.
«ΤΑ ΠΙΚΡΟΣΑΒΒΑΤΑ» αν και είναι μια παλιά δισκογραφική δουλειά, είναι αυτό που λέμε «Διαχρονική». Είναι ίσως μια «γέφυρα» στις στιγμές του χθες με την πραγματικότητα, τα όνειρα και τα παράπονα του σήμερα. Μόνο που το χθες, ήταν πιο απλό, πιο ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ από το σήμερα, το σύνθετο, το δύσκολο, το χωρίς όνειρα.

Ο Λευτέρης Παπαδόπουλος για ακόμα μια φορά μέσα από την Λαϊκή του ποίηση ζωγραφίζει μικρά και μεγάλα γεγονότα, κάποιες αλήθειες και όνειρα μέσα από τις φτωχογειτονιές και μας τα δίνει για να γίνουν ένα με την καθημερινότητα μας. Ο Μίκης Θεοδωράκης από την δική του μεριά, στολίζει με τα δικά του «λαϊκά μοτίβα» αυτά τα πανέμορφα ποιήματα, τα τόσο απλά και ανθρώπινα.

«Όλα τα πικροσάββατα στο καπηλειό τα πίναμεΚανέναν δεν κερνούσαμε μόνο του χάρου δίναμε»…..Μια καταπληκτική δισκογραφική δουλειά, η οποία πρέπει να υπάρχει σε όλες τις δισκοθήκες.