ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΘΡΑΚΗΣ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

« ΨΑΛΤΗΡΙ»

Παραδοσιακά μουσικά όργανα

Εμ. Μπενάκη 101 ΤΚ 10681 Αθήνα Τηλ. 210 3304198 Αγαπητοί φίλοι του σaντουριού , Αφορμή γι’ αυτήν την επικοινωνία μαζί σας είναι η ολοκλήρωση ενός πρότυπου σαντουριού που κατασκεύaσα , του “ΑΦ-ΑΙΡΕΣΙΣ».

Η δουλειά μου όλα αυτά τα χρόνια είναι βασισμένη στη γενιά των μαστόρων που δεν υπάρχουν πια και ιδιαίτερα του Ι. Ζαφειρόπουλου.

Είναι γνωστή και η συνεχής αναζήτησή μου για καλύτερα υλικά και τεχνικές που θα καλύψουν τις ανάγκες του σύγχρονου μουσικού.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο φτιάχτηκε το “ΑΦ-ΑΙΡΕΣΙΣ», το οποίο είναι αφαιρετικό, καθώς έχει φύγει καθετί «περιττό», αλλά και «αιρετικό» μιας και έχουν χρησιμοποιηθεί ανθρακονήματα (carbon fiber), καθώς και άλλα σύγχρονα υλικά. Τα αποτελέσματα είναι εντυπωσιακά τόσο στον ήχο όσο και στη χρηστικότητα μιας και το “ΑΦ-ΑΙΡΕΣΙΣ» ζυγίζει κάτι λιγότερο από επτά (7) κιλά, δηλαδή είναι 30% ελαφρύτερο από ένα μέσο σαντούρι , παρόλο που έχει τις διαστάσεις κανονικού σαντουριού. Ελάτε να το δείτε και να το ακούσετε στο εργαστήρι, αφού πρώτα κλείσουμε ένα ραντεβού τηλεφωνικώς . Με εκτίμηση, Σπύρος Μαμάης Επισκεφθείτε την ανανεωμένη ιστοσελίδα http://www.santouri.gr/

«ΔΗΜΩΔΗ ΑΣΜΑΤΑ» ΜΕ ΤΟΝ ΑΓΑΘΩΝΑ

Όταν ο φίλος μου ΑΓΑΘΩΝΑΣ ΙΑΚΩΒΙΔΗΣ μου μίλησε γι αυτή τη δουλειά, πραγματικά ξαφνιάστηκα!
Όχι επειδή ο Αγάθωνας τραγούδησε Παραδοσιακό Τραγούδι.
Όχι γι αυτό!
Ο Αγάθωνας μπορεί να τραγουδήσει ΤΑ ΠΑΝΤΑ.
Ξαφνιάστηκα γιατί μέχρι και την μέρα που το έμαθα από τον ΙΔΙΟ αγνοούσα την ύπαρξη αυτού του CD, όπως και άλλων που θα τα γνωρίσουμε σε προσεχείς παρουσιάσεις..
Απεναντίας, μέχρι και εκείνη την ημέρα είχα ενημερωθεί για την δισκογραφική κίνηση απ’ όλες τις εταιρίες μέσω «επιλεκτικών» (όπως αποδείχτηκε) δελτίων τύπου για ένα σωρό «hitakia» και νέες ΑΔΙΑΦΟΡΕΣ δισκογραφικές δουλειές.
Ίσως η εταιρία του έκρινε ότι το CD αυτό με τα παραδοσιακά ΔΕΝ χρειαζόταν να μαθευτεί από τον κόσμο, ίσως η εταιρία έκρινε ότι το παραδοσιακό «ΔΕΝ ΠΟΥΛΑΕΙ» οπότε θα ηταν τζάμπα κόπος η όποια προβολή – παρουσίαση;
Πολλά ΙΣΩΣ.
Αποτέλεσμα όλων αυτών ηταν το CD «ΔΗΜΩΔΗ ΑΣΜΑΤΑ – ΜΕ ΤΟΝ ΑΓΑΘΩΝΑ», να είναι ουσιαστικά ΑΓΝΩΣΤΟ στον κόσμο.
Έγραψα παλιότερα αρκετά άρθρα με τα οποία έσερνα τον «εξάψαλμο» στις δισκογραφικές εταιρίες.
Μέσα από τις Ραδιοφωνικές μου εκπομπές, είχα έρθει σε «κόντρα στον αέρα» με εκπροσώπους δισκογραφικών εταιριών ακριβώς για το λόγο του ότι τις καλές δουλειές, εκείνες που πραγματικά ΑΞΙΖΟΥΝ με τις τακτικές τους τις πετούν στα ΑΖΗΤΗΤΑ.
Έτσι στα ΑΖΗΤΗΤΑ έμεινε και αυτή η δουλειά του ΑΓΑΘΩΝΑ η οποία δεν είναι ότι κι ότι.
Ο ΑΓΑΘΩΝΑΣ ερμηνεύει 17 ΔΙΑΜΑΝΤΙΑ , ΔΥΣΚΟΛΑ τραγούδια από την Παράδοση μας.
Και τα ερμηνεύει ΜΟΝΑΔΙΚΑ!
Ο ΑΓΑΘΩΝΑΣ μέσα από το CD «ΔΗΜΩΔΗ ΑΣΜΑΤΑ», κάνει ένα ΤΑΞΙΔΙ στην Ελλάδα, παρασέρνοντας μας στο να γνωρίσουμε τον Μουσικό Κόσμο κάθε περιοχής της πατρίδας μας.
Με ΠΟΛΥ ΜΕΡΑΚΙ (κάτι που τον χαρακτηρίζει) και στα «Πατήματα» των παλιών Μεγάλων του Δημοτικού Τραγουδιού ερμηνεύει τραγούδια που κάποια τα είχαμε πρωτοακούσει από τα ΙΕΡΑ ΤΕΡΑΤΑ του Δημοτικού Τραγουδιού ΓΙΩΡΓΟ ΠΑΠΑΣΙΔΕΡΗ, ΦΩΤΗ ΧΑΛΚΙΑ, ΚΑΨΑΛΗ, και άλλους.
Πάρα πολλές από εκείνες τις ηχογραφήσεις χάθηκαν με το πέρασμα των χρόνων, και μαζί με αυτές κινδύνεψαν να χαθούν και τα τραγούδια.
Ο ΑΓΑΘΩΝΑΣ με ένα επιτελείο καταξιωμένων μουσικών συγκέντρωσε τα τραγούδια αυτά (αλλά και πολλά άλλα) και τα ερμήνευσε ΓΙΑ ΕΜΑΣ, τους φίλους του, το κοινό του που τον αγαπά και ξέρει ότι οι δουλειές του ΟΛΕΣ γίνονται με σεβασμό στους Δημιουργούς, χωρίς τις όποιες σύγχρονες διασκευές, σημάδι ΑΥΘΕΝΤΙΚΟΤΗΤΑΣ μοναδικό!
Τα «ΔΗΜΩΔΗ ΑΣΜΑΤΑ με τον Αγάθωνα» κυκλοφόρησαν το 2002.
Ο ΓΙΩΡΓΗΣ ΜΕΛΙΚΗΣ γράφει για τον Αγάθωνα και αυτή τη δουλειά.
«Ο Αγάθωνας αποτελεί μια γνήσια και αυθεντική λαϊκή φωνή μέσα στον ομογενοποιημένο ηχοπολτό των καιρών μας.
Το πρωτογνώρισα το 1984 όταν ηχογραφήσαμε στο Επταπύργιο το Ρεμπέτικο Τραγούδι «Πέρα στο Γεντί Κουλέ τα κάστρα βροντούν»
Ένα τραγούδι που συμπεριέλαβα στην ηχητική πραγματεία για τη Θεσσαλονίκη που κυκλοφόρησε το 1985 με αφορμή τα 2500 χρόνια από την ίδρυση της, και ίσως να ηταν η πρώτη δισκογραφική του κατάθεση.
Από τότε μέχρι και σήμερα με δύναμη ψυχής, αφοσίωση και κυρίως ωριμότητα, παραμένει στο χώρο του ρεμπέτικου ένας από τους κύριους εκφραστές του.
Ένας ερμηνευτής που κρατώντας το πρότυπο της ηχητικής και αισθητικής ερμηνείας και εκτέλεσης των τραγουδιών, που ηχογραφήθηκαν στην Ελλάδα και στο εξωτερικό την περίοδο του Μεσοπολέμου, ανατροφοδοτεί και ανακυκλώνει αμφίδρομα, όπως η κλεψύδρα το δημοτικό με το ρεμπέτικο, όπως οι μεγάλοι και θρυλικοί ερμηνευτές της εποχής.
Το εγχείρημα να κυκλοφορήσει ένα δίσκο με δημοτικά τραγούδια που τόσο στην ερμηνεία, όσο και στην γενικότερη αισθητική τους ταυτίζονται με εκείνα του Μεσοπολέμου, αποτελεί μια ανάσα στον καταιγισμό της εύκολης δισκογραφίας.
Με τα τραγούδια εκείνα μεγάλωσαν γενιές Ελλήνων και ακόμα συγκινούν .
Τώρα με την γερή και στέρεα φωνή του ο Αγάθωνας βάζει μια ακόμα σφραγίδα στο διαχρονικό τους ταξίδι που για αυτόν μπορεί να ηταν όνειρο, αλλά για τους φίλους της δημοτικής μουσικής μια Ελληνική Πολιτισμική πραγματικότητα, που γεμίζει την καρδιά και την σκέψη, βάζει φτερά στα πόδια και ανατροφοδοτεί τα καταπονημένα από την πολιτιστική επάρκεια των καιρών μας συναισθήματα.
Απρίλιος 2002 ΓΙΩΡΓΗΣ ΜΕΛΙΚΗΣ Θεσσαλονίκη»
Αποκτήστε φίλοι μου το CD «ΔΗΜΩΔΗ ΑΣΜΑΤΑ με τον Αγάθωνα» και γνωρίστε μερικά από τα ΜΕΓΑΛΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ αυτού του τόπου!

Σταύρος Καψάλης

Ο Σταύρος Καψάλης κατάγεται από τη Ζίτσα Ιωαννίνων, από τη μουσική οικογένεια του Πολυχρόνη Καψάλη, και είναι κλαρινίστας της «πρώτης» γραμμής από κάθε άποψη.
Έχει μεγάλο όνομα στην Ήπειρο , για αυτό τον συναντάμε σε πάρα πολλές δουλειές. Πολλοί είναι εκείνοι που τον καλούν συχνά στην Θεσσαλία που τον γνωρίζουν από την συνεργασία του με τον Αντώνη Κυρίτση ο οποίος είναι από την Καρδίτσα.
Έχει ηχογραφήσει με όλους τους Ηπειρώτες τραγουδιστές και μουσικούς εκατοντάδες τραγούδια, και σαν μουσικός είναι «ακέραιος» με πιο σύγχρονο παίξιμο από τους παλιούς.
Εκτός από τα Ηπειρώτικα παίζει πολύ καλά τα Ρουμελιώτικα και τα Μωραίτικα. Ο Σταύρος Καψάλης εργάστηκε πολλά χρόνια στο «Σούλι», στο «Ελληνικό χωριό», στον «Σκάρο». Με τον Γιώργο Κούρτη, τον Δημήτρη Βάγια, τη Μαρια Σαλτού, και άλλους.
Ο Σταύρος Καψάλης είναι σε θέση να συνοδέψει οποιονδήποτε τραγουδιστή τόσο σε παραδοσιακά, όσο και σε νεώτερα τραγούδια.
Έχει παίξει σε όλες τις εκδηλώσεις της Πανηπειρωτικής Ομοσπονδίας, σε εκατοντάδες ραδιοτηλεοπτικές εκπομπές και σε πολλά κράτη του εξωτερικού.

Αλέκος Κιτσάκης

Ο άνθρωπος τον οποίο αποκαλούν «Αηδόνι της Ηπείρου». Ο Αλέκος Κιτσάκης γεννήθηκε στο Ριζοβούνι Πρέβεζας, το οποίο είναι γνωστό «Λάκκα Σούλι».

Σε ηλικία οκτώ μηνών ορφάνεψε από μητέρα, και ένα χρόνο αργότερα, και από πατέρα. Τον μικρό Αλέκο και τον μεγαλύτερο αδελφό του Σταύρο τους μεγάλωσε ο θείος τους Γιώργος Γιαννακάκης.

Σε ηλικία έξι χρόνων ο θειος του «σκάρισε» με την στάνη.

Ο μικρός Αλέκος, όλη την μέρα που έβοσκε τα πρόβατα ήταν με το τραγούδι στο στόμα, κάτι που έκανε τους συγχωριανούς του να καταλάβουν ότι έχει ταλέντο στο τραγούδι.

Μάλιστα τον έπαιρναν στο καφενείο, τον κερνούσαν λουκούμι, και τον έβαζαν να τραγουδήσει. Ένας μακρινός του συγγενής ο Νίκος Σουλιώτης με δυσκολία τον πήρε από τον θειο του και τον πήγε στην Αθήνα, δήθεν για καλύτερα, αλλά εκεί τον βρήκαν τα χειρότερα.

Από τσοπάνος γιδιών στα βουνά της Ηπείρου, έγινε φύλακας γουρουνιών στο Γουδί.

Ο μικρός Αλέκος διαμαρτυρήθηκε και απείλησε τον συγγενή του ότι θα ξαναπάει στο χωριό αν δε του έβρισκε άλλη δουλειά, και ο Σουλιώτης τον γνώρισε στον πρόεδρο της Πανηπειρωτικής Συνομοσπονδίας, που τον καλούσε να τραγουδάει σε κάθε εκδήλωση της.

Ο Γενικός Γραμματέας, και ταμίας της Πανηπειρωτικής είχαν πιστέψει στο ταλέντο του Αλέκου, και αποφάσισαν να τον παρουσιάσουν στο θέατρο της Κυβέλης.Έτσι, σε ηλικία 12 ετών, ο Αλέκος Κιτσάκης ντυμένος τσολιάς βγαίνει στη σκηνή και τραγουδάει την «Τζαβέλαινα», κατενθουσιάζοντας όλο το ακροατήριο.

Στην συγκεκριμένη εκδήλωση ήταν και η μεγάλη ΜΑΡΙΚΑ ΚΟΤΟΠΟΥΛΗ, που έτρεξε να τον συγχαρεί. Όταν όμως έμαθε την ιστορία του, τον γνώρισε στη Βασίλισσα Φρειδερίκη, και της εξήγησε ότι είναι ένα φτωχό παιδί που έχει ανάγκη από βοήθεια.

Μάλιστα τον έβαλε να τραγουδήσει, και αυτό ήταν κάτι που συγκίνησε την Φρειδερίκη, η οποία πήρε τον μικρό Αλέκο στο παλάτι.

Στη συνέχεια η Πανηπειρωτική σε συνεννόηση με τη βασίλισσα τον έστειλε σε ιδιωτικό σχολείο του οποίου τα έξοδα πλήρωνε το παλάτι.

Το 1948 η Πανηπειρωτική συνεννοήθηκε με τον γενικό διευθυντή των ορφανοτροφείων, και τον έστειλε στην Κέρκυρα, στο Αχίλλειο Ίδρυμα.

Σε επίσκεψη της εκεί η Φρειδερίκη τον είδε και τον ρώτησε γιατί προτίμησε να πάει εκεί. Ο Κιτσάκης της απάντησε ότι « ήρθα να ψυχαγωγήσω τα τόσο δυστυχισμένα αδέλφια μου».

Συγκινημένη απ’ αυτή την απάντηση η Φρειδερίκη έδωσε εντολή στον γραμματέα της να του εκδώσει επί τόπου άδεια εισόδου στο παλάτι για οποιαδήποτε ώρα θελήσει.

Ο Κιτσάκης αυτή την άδεια ούτε στιγμή δεν τη θεώρησε σημαντική, σε σημείο που την πέταξε η την έχασε. Τον Σεπτέμβρη του 1949 πάει στην Πάτρα στο «Σκαγιοπούλειο Ορφανοτροφείο», όπου τελειώνει τη μέση Γεωπονική σχολή.

Το 1952 στην Αθήνα μέσω του Διευθυντή του Ηπειρωτικού Μέλλοντος και τον γνωριμιών του έρχεται σε επαφή με τον διευθυντή του Εθνικού Ωδείου τον μεγάλο ΜΑΝΩΛΗ ΚΑΛΟΜΟΙΡΗ.

Όταν τον άκουσε ο Καλομοίρης, του έδωσε υποτροφία για το Εθνικό Ωδείο. Συμμαθήτρια του Κιτσάκη ήταν η υψίφωνος Αντιγόνη Σγούρδα, ενώ φωνητικά του έκανε η Μάγγη Καρατζά, η οποία ήταν συνεργάτιδα του ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ.

Όλα αυτά ήταν καλά, αλλά και η φτώχια ήταν φτώχια.

Για καλή του τύχη μια μέρα που τραγουδούσε σε μια εκδήλωση της Πανηπειρωτικής, τον άκουσε ο τότε διευθυντής του Ε.Ι.Ρ και τον προσέλαβε να τραγουδάει δυο φορές την εβδομάδα στο ραδιόφωνο.

Βρισκόμαστε στα 1953, και δυο χρόνια μετά, το 1955 «Γραμμοφώνησε» τα πρώτα του τραγούδια. Το ξεκίνημα είχε γίνει, και ο Αλέκος Κιτσάκης έγινε αποδεκτός από το Πανελλήνιο.

Εδώ πρέπει να επισημάνω ότι ο Αλέκος Κιτσάκης εκτός από μεγάλος τραγουδιστής, είναι και ένας «πολυγραφότατος» στιχουργός δημοτικών τραγουδιών, αλλά και συνθέτης, και έχει υμνήσει την πατρίδα του την Ήπειρο σε μεγάλο βαθμό.

Στα 100 τραγούδια του, τα 80 μιλούν για την Ήπειρο, και για τους Ηπειρώτες, κάτι που έκανε τους Ηπειρώτες σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη να τον λατρεύουν και να τον καλούν σε όλες τις εορταστικές εκδηλώσεις.

Μια από τις έξι φορές που πήγε στην Αυστραλία, το 1983, έδωσε συναυλία σε ανοικτό χώρο και μάζεψε 120.000 κόσμο.

Αυτό το γεγονός έκανε μια εφημερίδα της ομογένειας να γράψει:

«Η επίσκεψη του μεγάλου Έλληνα τραγουδιστή Αλέκου Κιτσάκη στην Αυστραλία, επισκίασε και αυτή του Κωνσταντίνου Καραμανλή.

ΞΑΝΘΙΠΠΗ ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΗ - ΑΛΗΣΜΟΝΗΤΕΣ ΠΑΤΡΙΔΕΣ

Με μεγάλη συγκίνηση, σας παρουσιάζω μια δισκογραφική δουλειά, που καμία σχέση δεν έχει με εκείνες που σε καθημερινή σχεδόν βάση, άμεσα και έμμεσα, μας τις «επιβάλουν» με το έτσι θέλω οι δισκογραφικές εταιρίες μέσα από τα μουσικά ραδιόφωνα, αλλά και από κάποιους τηλεοπτικούς διαύλους. Πρόκειται για μια δουλειά, καταπληκτική, που δημιουργήθηκε με πολύ μεράκι, και προκαλεί πρωτόγνωρα θα έλεγα συναισθήματα.
Το 2002, η Δημοτική αρχή των Μουδανιών, επιμελήθηκε την παραγωγή του CD με τίτλο ΑΛΗΣΜΟΝΗΤΕΣ ΠΑΤΡΙΔΕΣ, του οποίου τα τραγούδια ερμηνεύει η εξαιρετική ερμηνεύτρια ΞΑΝΘΙΠΠΗ ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΗ. Πολλοί θα σκεφτούν ότι «εντάξει, και τι έγινε, ακόμα ένα cd με παραδοσιακά τραγούδια». Δεν είναι όμως έτσι.

Τα τραγούδια αυτά, έχουν να κάνουν με την προσφυγιά, την Μικρά Ασία, τα παλιά Μουδανιά, το Πελαδάρι, τους Ελιγμούς, την Καλόλημνο, τις «παλιές πατρίδες», που τόσο βίαια εγκαταλείφτηκαν στη μεγάλη συμφορά. Ακόμα και σήμερα, μετά από τόσα χρόνια, τα τραγούδια αυτά φέρνουν και στους νεότερους εικόνες από το σπίτι Εκεί, με τη μουριά στη μέση της αυλής, και τα βραδάκια με το άρωμα του μαχαλά τα καλοκαίρια. Και ας μην πήγαν ποτέ στα παλιά τα μέρη. Τα τραγούδια αυτά τους ταξιδεύουν.
Πριν προχωρήσω στην παρουσίαση, πρέπει να επισημάνω ότι την επιμέλεια της έκδοσης του CD έχει ο Ποιητής, στιχουργός, Λάκης Τεάζης, ο οποίος είναι και σύζυγος της Ξανθίππης Καραθανάση.

Γράφει ο Λάκης Τεάζης για την «Προσφυγιά»: «Από μικρό παιδί άκουγα εκεί στην ιδιαίτερη Πατρίδα μου το Κιάτο, για πρόσφυγες και συνοικισμούς. Δεν κρύβω ότι η ρατσιστική εποχή τότε, μας μάθαινε να βλέπουμε αυτούς τους ανθρώπους σαν κάτι κατώτερο από εμάς. Εγώ μεγαλώνοντας και μαθαίνοντας κατάλαβα άλλα για τους πρόσφυγες. Σήμερα τολμώ να πω ότι αν αυτοί οι άνθρωποι δεν είχαν ξεριζωθεί από τις Πατρίδες τους και ριζώσει στην Ελλάδα, εμείς όλοι ίσως τρώγαμε ακόμα με τα χέρια.
Κοιμήθηκα πολλές φορές στο παρελθόν με το εφιαλτικό όνειρο του ξεριζωμού.Ξενιτεύτηκα για σπουδές και βιοπορισμό και έζησα στο πετσί μου τι είναι η Πατρίδα.Μετά την εφηβεία μου γνώρισα Λόγιους, Ιερωμένους, Καλλιτέχνες, και άλλους απλούς ανθρώπους, που με την αρχοντιά τους με μάγεψαν.

Ακόμα και από τις νεώτερες γενιές των προσφύγων, απόχτησα με την συναναστροφή μαζί τους καλύτερη αισθητική, μετριάζοντας και αποβάλλοντας από τα ένστικτα μου το βάρβαρο, δόλιο και σκληρό ύφος του παλιό – Ελλαδίτη. Το αχ, του ξεριζωμού όμως το κουβαλάνε ακόμα. Αυτό βύζαξε μέχρι σήμερα τα Τραγούδια τους, τα χαρούμενα η τα μελαγχολικά. Η νοσταλγία και ο ρομαντισμός είναι καθοριστικά στοιχεία Κουλτούρας για τον άνθρωπο. Απροκάλυπτα μπορώ να πω, πως το παλιομοδίτικο είναι το σύγχρονο και το διαχρονικό.
Ας επιστρέψουμε λοιπόν πίσω στο Καβαφικό ταξίδι, γιατί μπροστά μας παραμονεύουν σκουπίδια. Τα σημερινά πρότυπα των Ελλήνων, πίσω από τη σκοπιμότητα των εμπόρων, ξεθωριάζουν ραγδαία και χαίρομαι πολύ που τίποτα δεν μένει ούτε θα μείνει από δαύτα. Η Τέχνη του τραγουδιού, βάναυσα κακοποιημένη στα χρόνια μας, λες και ένδοξο παρελθόν δεν άφησε τα ίχνη του, καραδοκεί μαζί με τον τζόγο και τα ναρκωτικά να αποτελειώσει ότι άφησε πίσω τους ο κακός εννοούμενος Πολιτισμός της Δύσης, και πέραν του Ατλαντικού.

Όμως ας ελπίζουμε. Μια Πατρίδα δεν είναι μόνο η Γεωγραφία. Είναι το Πνεύμα μιας δυνατής θέλησης, που αντιστέκεται στο χυδαίο. Με αυτά τα κριτήρια χωρίς φτιασιδώματα έγινε αυτή η δουλειά. Τα τραγούδια αφελή και αθώα, θα μπούνε σε κάθε σπίτι να γλυκάνουν το «αχ’ του κοσμάκη. Εμείς κουρασμένοι από την προσπάθεια, θα κοιμηθούμε με ελαφριά συνείδηση, γιατί απλά κάναμε καλά την δουλειά μας. Ευχαριστώ όλους απ’ την καρδιά μου που με βοήθησαν να γίνει αυτή η δουλειά.»Λάκης Τεάζης.
Αυτά γράφει σαν παρουσίαση ο Λάκης Τεάζης, και ας δούμε τώρα και το σημείωμα του Τέως Δημάρχου Μουδανιών Απόστολου Δαλαμπίρα.:«Η ξενητειά, η αγάπη, ο ξεριζωμός, τα βάσανα. Θέματα που ζωντανεύουν μέσα από την Τέχνη του Μικρασιατικού Τραγουδιού. Μεσ’ τα πικραμένα χείλη των προσφύγων, κρατήθηκαν τόσα χρόνια αυτά τα τραγούδια. Έργο Πολιτιστικό των Αλησμόνητων Πατρίδων. Πιστεύω ότι κάναμε μια καλή προσπάθεια. Σ’ αυτό βοήθησε και η σπουδαία Μουδανιώτισσα Τραγουδίστρια, η Ξανθίππη Καραθανάση.Τραγούδησε με το μεράκι της και την ωραία φωνή της αυτά τα τραγούδια, και μας έφερε πιο κοντά στις Αλησμόνητες Πατρίδες.
Επειδή κάποτε όλοι φεύγουμε, ήθελα με αυτό το Έργο να μείνει κάτι για τις επερχόμενες γενιές. Ευχαριστώ όσους εργάστηκαν γι αυτή τη δουλειά. Αυτά τα τραγούδια τα αφιερώνουμε στους Άξιους Προγόνους μας, που με Πίστη, Ήθος και Ανδρεία, φτιάξανε τα Νέα Μουδανιά, πανέμορφα, στην πανέμορφη αγκαλιά της Χαλκιδικής».Απόστολος Δαλαμπίρας.
Είκοσι «Διαμάντια» της Παράδοσης της Μικράς Ασίας περιλαμβάνει αυτό cd ΑΛΗΣΜΟΝΗΤΕΣ ΠΑΤΡΙΔΕΣ, το οποίο σας το προτείνω ανεπιφύλακτα.Εκτός από το «βιβλιαράκι» με την γενική παρουσίαση, το cd συνοδεύεται και με ακόμα ένα βιβλίο, το οποίο φέρει τον τίτλο «Η ΑΝΟΙΞΗ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ», και είναι ένα «αφήγημα» από την ίδια την Ξανθίππη Καραθανάση, μια «βιογραφία», με πολλές εικόνες μνήμης από τα Μουδανιά του χθες, όπως η μεγάλη αυτή τραγουδίστρια τα θυμάται.

Με τρόπο απλό, ΜΟΝΑΔΙΚΟ, Ανθρώπινο, ξετυλίγει το κουβάρι των αναμνήσεων της, και γράφει ξεκινώντας το βιβλίο…«Ο φόβος μου πάντα ήταν μαζί και η λύπη γιατί δε σπούδασα σε ανώτερα εκπαιδευτικά ιδρύματα. Παρόλα αυτά όμως, προσπάθησα να γράψω αυτό το βιβλίο.Δεν είμαι συγγραφέας και μ’ αυτό το βιβλίο δεν επιδιώκω επαίνους.
Το έγραψα, όπως μπορούσα, και αφορά τις προσωπικές μου εμπειρίες . Απεχθάνομαι όμως και μερικούς σπουδαγμένους που με τη φλυαρία τους, γραπτή η προφορική, γεμίζουν εμάς ανασφάλεια και κατωτερότητα. Εγώ έγραψα, γιατί χορτάριασε μέσα μου η σιωπή, κι έβγαλε κλώνους και άνθη.Ξανθίππη Καραθανάση.
ΑΛΗΣΜΟΝΗΤΕΣ ΠΑΤΡΙΔΕΣ.Βρείτε το, αποκτήστε το, και σας εγγυώμαι ότι θα περάσετε μοναδικές στιγμές ακούγοντας τα τραγούδια, ενώ θα διαβάζετε το αφήγημα αυτής της Μεγάλης τραγουδίστριας, που αν και δεν πήγε σε ανώτερα εκπαιδευτικά ιδρύματα, Έγινε μέλος της ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ μας.