Σταύρος Καψάλης

Ο Σταύρος Καψάλης κατάγεται από τη Ζίτσα Ιωαννίνων, από τη μουσική οικογένεια του Πολυχρόνη Καψάλη, και είναι κλαρινίστας της «πρώτης» γραμμής από κάθε άποψη.
Έχει μεγάλο όνομα στην Ήπειρο , για αυτό τον συναντάμε σε πάρα πολλές δουλειές. Πολλοί είναι εκείνοι που τον καλούν συχνά στην Θεσσαλία που τον γνωρίζουν από την συνεργασία του με τον Αντώνη Κυρίτση ο οποίος είναι από την Καρδίτσα.
Έχει ηχογραφήσει με όλους τους Ηπειρώτες τραγουδιστές και μουσικούς εκατοντάδες τραγούδια, και σαν μουσικός είναι «ακέραιος» με πιο σύγχρονο παίξιμο από τους παλιούς.
Εκτός από τα Ηπειρώτικα παίζει πολύ καλά τα Ρουμελιώτικα και τα Μωραίτικα. Ο Σταύρος Καψάλης εργάστηκε πολλά χρόνια στο «Σούλι», στο «Ελληνικό χωριό», στον «Σκάρο». Με τον Γιώργο Κούρτη, τον Δημήτρη Βάγια, τη Μαρια Σαλτού, και άλλους.
Ο Σταύρος Καψάλης είναι σε θέση να συνοδέψει οποιονδήποτε τραγουδιστή τόσο σε παραδοσιακά, όσο και σε νεώτερα τραγούδια.
Έχει παίξει σε όλες τις εκδηλώσεις της Πανηπειρωτικής Ομοσπονδίας, σε εκατοντάδες ραδιοτηλεοπτικές εκπομπές και σε πολλά κράτη του εξωτερικού.

Κλαρίνο

Πριν από περίπου 270 χρόνια ο Γερμανός Γουσταύος Ντένερ τελειοποίησε το παλιό γαλλικό πνευστό όργανο «κάλαμο» και δημιούργησε τις βάσεις του σημερινού κλαρίνου.

Το όργανο αυτό είναι η κυριότερη οικογένεια των πνευστών οργάνων.

Τα κλαρίνα είναι τα πιο νέα ξύλινα πνευστά αν εξαιρέσει κανένας τα σαξόφωνα που είναι ακόμα πιο σύγχρονης κατασκευής.

Με τη βαθμιαία προσθήκη διάφορων κλειδιών, το κλαρίνο απόκτησε τη δυνατότητα να έχει μεγαλύτερη έκταση ήχου. Ο ήχος του κλαρίνου είναι ζεστός και πλούσιος.

Η παραγωγή του γίνεται από ένα καλάμι που είναι εφαρμοσμένο στο περιστόμιο του κλαρίνου και όταν ο εκτελεστής πιέσει τα χείλη του, τότε αυτό πάλλεται και αποδίδει τον ήχο.

Είναι ένα όργανο που έχει πολλούς θαυμαστές και είναι από εκείνα τα μουσικά όργανα που μόνο του ή μέσα σε ορχήστρα μπορεί ν’ αποδώσει ήχους χαρούμενους ή λυπητερούς ανάλογα με το είδος της μουσικής που παίζεται. Πολλές φορές το ακούμε να παίζει, από λαϊκό κλαρινίστα, σε γάμους και πανηγύρια.

Να εκτελεί χαρούμενους ή λεβέντικους σκοπούς. Και είναι τόσο ζωντανοί οι ήχοι που ακούγονται, ώστε ξεσηκώνουν όλους τους παρισταμένους να γλεντήσουν και να διασκεδάσουν.

Όπως το κλαρίνο, σαν όργανο, χρησιμοποιείται σε γιορταστικές εκδηλώσεις, χρησιμοποιείται, ακόμα, και σε θλιβερές.

Υπάρχουν μέρη, κυρίως χωριά, που συνοδεύουν λυπητερά γεγονότα κάτω από τους ήχους αυτού του οργάνου, που, σαν να έχει ψυχή και συμπονεί, θρηνεί μαζί με τους παρισταμένους βγάζοντας τότε ήχους θλιβερούς και πένθιμους.

Εύκολα μπορεί να καταλάβει κανένας πόσο ρόλο παίζει ο εκτελεστής. Όλα εξαρτώνται από το χειρισμό που κάνει αυτός στο κλαρίνο, από την πίεση των χειλιών του και από τα συναισθήματα που τον κατέχουν.

Η έκταση του ήχου του οργάνου είναι μεγάλη αλλά για την απόδοσή της μεγαλύτερης δυνατής έκτασης και για τεχνική ευκολία των εκτελεστών, κατασκευάσθηκαν κλαρίνα σε διαφορετικά μεγέθη και τόνους.

Η φιλολογία έργων για κλαρίνο είναι αρκετά μεγάλη. Διάσημοι συνθέτες όπως ο Μότσαρτ, ο Μπραμς κ.ά., έχουν γράψει έργα για μουσική δωματίου και αρκετά κοντσέρτα.

Γι αυτό και το κλαρίνο κατέχει μια σημαντική θέση ανάμεσα στην οικογένεια των πνευστών οργάνων.