ΕΜΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ «ΚΑΜΕΡΕΣ»

Και αποφάσισαν λέει να βάλουν κάμερες, προκειμένου (λέει) να γίνεται αυτό το πώς το λένε οι μορφωμένοι και νομικά καταρτισμένοι «έλεγχος έκτροπων». Τώρα αλλιώς το είπαν, αλλά σε ελεύθερη μετάφραση δική μου, αυτό σημαίνει. Ελλάδα η χώρα των «ταλέντων». Ζήλεψαν ρε παιδί μου τις τηλεοπτικές παραγωγές και είπαν να τις κάνουν «δημόσιες». Οπότε τώρα θα έχουμε τον νέο «big brother», και μάλιστα «ανοιχτού τύπου». Παγκόσμια πατέντα. Τώρα, ο κάθε Έλληνας, η κάθε Ελληνίδα, θα μπορεί να επιδεικνύει το ταλέντο του, το οποίο αφού περάσει από την ειδική «επιτροπή» (εισαγγελία, υπουργείο εσωτερικών, ΕΥΠ, αστυνομία, και λιμεναρχείο Κοζάνης) είτε που θα μείνει στην ελευθερία, είτε που θα καταλήξει σε κάποιο «ευαγές» ίδρυμα. Και εγώ έλεγα γιατί ξαφνικά ανέβηκε η κίνηση στα μαγαζιά με ρούχα παπούτσια και κοσμήματα. Ε δε μπορείς να βγεις στην τηλεόραση σαν λέτσος! Πρέπει να είσαι σωστά ντυμένος και μακιγιαρισμένος, για να μην καίγεσαι στα πλάνα. Πρέπει να πούμε ένα μεγάλο ευχαριστώ στους αρμόδιους για την απόφαση αυτή, διότι έτσι πλεον δίνεται η δυνατότητα στον καθένα να γίνει πρωταγωνιστής, χωρίς κληρώσεις και άλλες αηδίες οι οποίες γινόταν στους ιδιωτικούς τηλεοπτικούς σταθμούς. Δεν μπορώ να καταλάβω πάντως ορισμένους οπισθοδρομικούς οι οποίοι δεν θέλουν τις κάμερες, και μιλούν για «φακέλωμα» και καταπάτηση των ελευθεριών! Καλά βρε αχάριστοι Έλληνες, εδώ το κράτος που δεν έχει λεφτά κάνει ένα σωρό έξοδα για την κάθε τηλεοπτική, ψωναρα, σας κάνει «πρωταγωνιστές», και εσείς δεν θέλετε τις κάμερες, και μιλάτε για φακέλωμα; Θα πέσει φωτιά να σας κάψει. Τι σχέση έχει το φακέλωμα βρε ανιστόρητοι με τις κάμερες; Καμιά απολύτως. Βλέπετε εσείς κανένα ντοσιέ, κανέναν φάκελο; Όχι. Πως θα μας φακελώσουν στις κάμερες ε;. Ξέρετε βρε παλιοέλληνες πόσο θα κοστίσουν οι κάμερες, και όχι μόνο η αγορά τους, αλλά και η «εκπαίδευση» των χειριστών τους, και η εγκατάσταση; Ξέρετε πόσο θα κοστίσουν τα «βαν» των εξωτερικών μεταδόσεων, και τα μικρόφωνα που σε ακούν από απόσταση; Και μόνο τέτοια μικρόφωνα που χρησιμοποιούν και κάνουν τα πλάνα πιο «φυσικά», δεν σε αγχώνουν ότι σε παίρνει εκείνη την ώρα κάμερα, θα έπρεπε να σας κάνουν να χοροπηδάτε από χαρά. Και εσείς έχετε το θράσος και μιλάτε για φακέλωμα; Ποιο κράτος θα έκανε όλα αυτά για τους πολίτες του; Τώρα εντάξει, θα τραβούν και κανέναν αναρχικό που τα σπάει και τα καίει, αλλά αυτό ΜΟΝΟ σε εξαιρετικές περιπτώσεις. Και βγαίνει και ο άλλος και λέει ότι δεν θέλει να τον τραβάει η κάμερα όταν είναι στο αμάξι με κάποιον γιατί θα ξερόυν τις κινήσεις του, και αυτό είναι λέει «Ευαίσθητο Προσωπικό Δεδομένο». Ρε άντε τσάπισε τις μπάμιες σου από κει που μου έμαθες και τα προσωπικά δεδομένα. Εδώ μίλησε ο Εισαγγελέας. Δεν ξέρει αυτός, και ξέρεις βρε χάπατο εσύ; Αντί να λες ευχαριστώ που θα συμμετάσχεις στην μεγαλύτερη κινηματογραφική Κρατική παραγωγή (τύφλα ναχει το Μπέν Χούρ δηλαδή) τζάμπα (σε άλλες χώρες πληρώνουν με έκτακτες εισφορές), εσύ βρε διαμαρτύρεσαι και είσαι αρνητικός; Θα πέσει φωτιά να σε κάψει, και όχι τίποτα άλλο, αλλά υπάρχει φόβος να κάψει και τα πανάκριβα «σκηνικά». Αντί να ετοιμαστείς και να φορέσεις την πιο καλή σου φάτσα (αν δεν έχεις καλή κάθε Πέμπτη έχει σφαγείο όλο και κάτι θα βρεις) και να ετοιμαστείς για «γκρο πλαν», μου το παίζεις και καλά «αγωνιστής δικαιωμάτων»; Άμα δε σου αρέσει ρε φίλε, άλλαξε χώρα. Αλλά ξέρω γιατί είσαστε αντιδραστικοί κάποιοι. Θέλατε για σκηνοθέτη τον Αγγελόπουλο η τον Βιντιάδη. Λυπάμαι αλλά κάτι τέτοιο δεν γίνεται, καθότι την σκηνοθεσία την ανέλαβε το Υπουργείο Εσωτερικών. Έλληνιδες και Έλληνες, καλά «πλάνα».

Η ΚΥΡΙΑ ΤΟΥ ΣΟΥΠΕΡ ΜΑΡΚΕΤ

Σάββατο πρωί, και μετά τον καφέ ξεκίνησα για το σούπερ μάρκετ για τα καθιερωμένα ψώνια. Στη διαδρομή σκεφτόμουν τι τιμές θα αντικρύσω πάλι στα ράφια. Θα ήταν οι ίδιες με της δευτέρας, η θα είχαν ανεβεί κι άλλο; Τον τελευταίο καιρό η ακρίβεια δεν περιγράφεται. Αφού όποτε πάω στο σούπερ μάρκετ βλέπω γυναίκες έντρομες να αφήνουν πίσω στο ράφι το προϊόν που ήθελαν να αγοράσουν, λες και η επαφή με αυτό τους έκαψε το χέρι. Ρε που καταντήσαμε. Έφτασα λοιπόν, και πριν βγω από το αυτοκίνητο, πήρα ένα υπογλώσσιο καλού κακού, όχι τίποτα άλλο, αλλά είμαι και σε επικίνδυνη ηλικία. Μόλις μπήκα, κοντοστάθηκα, και έριξα μια ματιά στα ταμεία, και σε τι είχε αγοράσει ο καθένας. Ε ρε περασμένα μεγαλεία, και διηγοντας τα να κλαις. Που είναι οι εποχές που ο καθένας ψώνιζε δυο καρότσια πράγματα, χρήσιμα και άχρηστα. Τώρα, ούτε το καλαθάκι δεν παίρνουν, και αν το παίρνουν δεν το γεμίζουν! Είδα λοιπόν, άλλος να έχει πάρει ένα γάλα, και Κανά δυο άλλα ψιλοπράγματα, άλλος να ψάχνει ακόμα και το πεντάλεπτο…. Είδα και κάτι νούμερα στα καντράν των ταμειακών, που με έκοψε κρύος ιδρώτας. Ευτυχώς είχα πάρει υπογλώσσιο. Αποφάσισα να προχωρήσω επιτέλους, για να πάρω ότι χρειαζόμουν. Μπροστά μου ήταν μια κυρία με ένα καρότσι τεράστιο, το οποίο είχε μέσα ήδη κάμποσα πράγματα. ¨Ορέ (σκέφτηκα) έτσι και γεμίσει τούτη η «νταλίκα», δεν θα της φτάνουν τέσσερα κατοστάρικα για να πληρώσει. Συνέχισα, και ξανασυναντήθηκα με την κυρία αυτή στον επόμενο «διάδρομο», και παραξενεύτηκα με την ταχύτητα που ανέβαινε η στάθμη του καροτσιού! Τι στο καλό, με «φορτωτή» ψωνίζει; Ταυτόχρονα, είδα και ένα «σημάδι φτώχειας» επάνω της, είδα δυο «μονόπετρα» σαν κοτρόνες και τότε κατάλαβα. Φτώχεια καταραμένη και των γονέων. Τέλος πάντων, έκανα τα ψώνια μου, πήγα γρήγορα τα πράγματα στο αυτοκίνητο, και γύρισα πίσω, έτσι από περιέργεια για να δω την «λυπητερή» που θα πλήρωνε η κυρία, και τι ψώνισε. Περίμενα που λέτε και σε λίγο εμφανίστηκε ένα καρότσι που θύμιζε πιο πολύ φορτηγό ανατρεπόμενο με σηκωμένα τα «παραπέτα», ξεχειλισμένο. Από πίσω η κυρία ίσα που φαινόταν. Το σαγόνι μου κόντεψε να χτυπήσει στο πάτωμα. Τόσο απότομα άνοιξε το στόμα μου. Πω πω, η χαρά της ταμειακής ήταν η κυρία αυτή. Αλλά νέα έκπληξη με περίμενε, διότι η κυρία δεν ήταν μόνη. Ένα δεύτερο «καρότσι» το ίδιο γεμάτο ηρθε και παρκάρισε δίπλα στο πρώτο, σπρωγμένο από έναν κύριο που μάλλον ο σύζυγος της θα ήταν, η ο οδηγός του «φωρτοταξι» που θα τα κουβαλούσε όλα αυτά. Και άρχισε το πανηγύρι, δηλαδή άρχισαν να αραδιάζουν τα πράγματα για να τα χτυπήσει η ταμίας. Έχουμε και λέμε. Σερβιέτες (με το συμπάθιο), ζυμαρικά, γάλατα εβαπορέ, διάφορες συσκευασίες από τα ψυγεία (τυροκομικά αλλαντικά, κλπ) καμιά σαρανταριά κουτιά σκυλοτροφές και άλλα τόσα γατοτροφες, σαμπουάν, κορεατικά, αφρόλουτρα, κάτι κρεμες ενυδατικες, μπουκάλια ουίσκι, μπύρες, χαρτικά, κάτι κολόνιες, φρούτα και λαχανικά, απορρυπαντικά, μπισκότα, κατεψυγμένες πίτες, πίτσες, συκωτάκια πουλιών, ψαρικά, και ένα σωρό άλλα σε άγνωστες για μένα συσκευασίες και σε τεράστιες ποσότητες. Φαίνεται θα ψώνιζαν για κανένα ίδρυμα, γιατί ακόμα και πολύτεκνοι να ήταν, όλα αυτά έφταναν για ένα τάγμα. Όπως έμαθα όμως, αυτά ήταν τα ψώνια τα δικά τους ! Η φουκαριάρα η ταμίας χτυπούσε και χτυπούσε, και τελειωμό δεν είχε. Και έφτασε η «μαγική» στιγμή. Η ώρα της «σούμας». Εγώ πήρα ακόμα ένα υπογλώσσιο μήπως και μου έρθει κανένα εγκεφαλικό άσχετα με το αν δεν πλήρωνα. Και το ποσόν είναι….. Η μηχανή τα είχε παίξει παρόλο που ήταν τελευταίας τεχνολογίας. Αφού κόντεψε να μείνει από χαρτί. 589,63. Τζάμπα πράμα ρε παιδιά. Και ενώ περίμενα να έβγαζε η κυρία η ο κύριος κάποια πιστωτική κάρτα, η κυρία άνοιξε ένα τσαντάκι και έβγαλε ένα πακέτο διακοσάευρα και πλήρωσε. Όλοι είχαμε κολλήσει στο θέαμα αυτό. Αυτό ήταν. Κόσμος, και κοσμάκης. Υπάρχουν εκείνοι που βγαίνουν για ψώνια έχοντας μαζί τους κανένα τριχίλιαρο, και υπάρχουν και οι άλλοι, που μετρούν ακόμα και τα πολύ ψιλά, για να βγάλουν την εβδομάδα. Ελλάδα 2007.

ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΕΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΕΣ

Όταν έκαναν το θεσμό της δημοτικής αστυνομίας οι μεγάλοι φωστήρες της πολιτικής, φαίνεται ότι δεν υπολόγισαν κάποιες λεπτομέρειες σχετικές με την νομοθεσία, τις αρμοδιότητες, και το προσωπικό που θα στελέχωνε την όποια δημοτική αστυνομία Φαίνεται ότι και η δημοτική αστυνομία έγινε για τα ρουσφέτια των δημάρχων. Έχουμε λοιπόν δήμους σε όλη τη χώρα που έχουν τη δική τους αστυνομία η οποία σαν σκοπό της έχει την διευκόλυνση των δημοτών, αλλά και να ξαλαφρώσει την άλλη, την κρατική από κάποιες αρμοδιότητες οι οποίες την απασχολούν και χάνει πολύτιμο χρόνο από την γενική αστυνόμευση. Αρμοδιότητες όπως το παρκάρισμα, η ρύπανση των πόλεων, κλπ. Και δουλεύουν οι δημοτικοί αστυνομικοί, αλλά κάνουν σωστά τη δουλειά τους; Ξέρουν ποια είναι τα καθήκοντα τους και πως πρέπει να τα ασκήσουν αυτά; Έχουν λάβει την ανάλογη εκπαίδευση – ενημέρωση; Η συμπεριφορά τους είναι σωστή απέναντι στου πολίτες; Αυτά, και άλλα ερωτηματικά απασχολούν πολύ κόσμο γιατί δυστυχώς όπως αποδεικνύεται καθημερινά, σε πολλές πόλεις η δημοτική αστυνομία δεν λειτουργεί σωστά βάσει καταγγελιών από πολίτες. Παρατηρήθηκε το φαινόμενο των «σερίφηδων», της απαράδεκτης όλο τσαμπουκά συμπεριφοράς, και του παραλογισμού. Είναι φαινόμενα που εξοργίζουν τους πολίτες, και δεν γίνεται κάποια κίνηση για να εκλείψουν Ένα παράδειγμα όλων αυτών, και άλλων πολλών, είναι και το περιστατικό της περασμένης εβδομάδας την Θεσσαλονίκη, με πρωταγωνιστές δημοτικούς αστυνομικούς, και κατοίκους μιας γειτονιάς. Μπήκε η δημοτική αστυνομία στην οδό Ιασωνιδου, και άρχισε να γραφεί και να ξηλώνει πινακίδες όχι μόνο από τα διπλοπαρκαρισμένα αυτοκίνητα, αλλά και από εκείνα που ήταν κανονικά παρκαρισμένα. Όλα τα αυτοκίνητα ήταν κατοίκων της περιοχής, οι οποίοι μη βρίσκοντας παρκινγκ για να παρκάρουν σωστά, στάθμευσαν τα αυτοκίνητα τους όπως βόλευε, και πήγαν σπίτια τους. Αποτέλεσμα αυτής της ενέργειας, ήταν να μαζευτούν οι κάτοικοι της περιοχής, και να αρχίσουν οι διαπληκτισμοί και οι φασαρίες, γιατί κανείς δεν ήθελε να μείνει χωρίς πινακίδα το αυτοκίνητο του, και να μη μπορεί να πάει στη δουλειά του. Τα επεισόδια κράτησαν αρκετή ώρα, και στο τέλος αναγκάστηκε ο υπεύθυνος της δημοτικής αστυνομίας (ο οποίος είναι απόστρατος αξιωματικός της αστυνομίας) να επιστρέψει τις πινακίδες, και να σβήσει τις κλήσεις. Αυτό ήταν ένα «δείγμα» του παραλογισμού που επικρατεί όχι μόνο στην γείτονα πόλη, αλλά και σε πολλές άλλες. Αξίζει να σημειωθεί ότι από τότε που ξεκίνησε η δράση της δημοτικής αστυνομίας στην Θεσσαλονίκη και ειδικά στο κέντρο της πόλης, άχησαν να έχουν «απώλειες» οι επιχειρήσεις, γιατί ποιος θα τολμήσει να παρκάρει για να ψωνίσει ρισκάροντας να μείνει χωρίς πινακίδες; Δεν λέω, καλό είναι να μπει μια τάξη επιτέλους, και αυτό ισχύει για όλους τους δήμους, αλλά πριν αρχίσουν να γραφούν για παράνομο παρκάρισμα, ας κοιτάξουν πρώτα να κάνουν παρκινγκ. Που θα βάλει ο κόσμος τα αυτοκίνητα του; Όταν οι ίδιοι οι δήμοι δεν φροντίζουν να δημιουργήσουν τις κατάλληλες υποδομές, όπως καταλαβαίνετε δημιουργούνται ένα σωρό προβλήματα. Και να επιστρέψω στο «προσωπικό» της δημοτικής αστυνομίας. Με ποια κριτήρια προσλαμβάνονται σε αυτές τις θέσεις; Μήπως με τα γνωστά του «αφισοκολλητή»; Λέει κάποιος στα παιδιά αυτά ότι άλλο δημοτική, και άλλο κανονική αστυνομία; Τους λέει ότι πρέπει να είναι ευγενικοί με τους πολίτες, και όχι προκλητικοί και ότι δεν πρέπει να το παίζουν «εξουσία» (ειδικά αυτό ισχύει και για πολλούς κανονικούς αστυνομικούς αλλά για αυτούς θα τα πούμε άλλη φορά); Τους είπε κανείς ότι δεν πρέπει να παραβιάζουν τον ΚΟΚ όταν οδηγούν τα αυτοκίνητα του δήμου; Πολλά τα ερωτηματικά, και είμαι πολύ περίεργος να δω ποιος, και πως θα τα απαντήσει.

ΑΚΡΑΙΑ ΚΑΙΡΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ

Αλήθεια, τι είναι αυτό; Τι εννοούν όταν μιλούν για «Ακραία Καιρικά Φαινόμενα» και βγάζουν ειδικά δελτία; Πολλοί θα μου πουν ότι ως ακραία καιρικά χαρακτηρίζονται οι καταιγίδες, οι θαλασσοταραχές, οι έντονες χιονοπτώσεις, όλα αυτά δηλαδή που θέτουν σε επιφυλακή τον κρατικό μηχανισμό. Αναρωτιέμαι, αν παλιά δεν συνεβαίνανε όλα αυτά τα φαινόμενα. Απ’ όσα θυμάμαι όμως, και παλιά είχαμε μπορες και καταιγίδες, ανεμοθύελλες, χιόνια, παγετό, αλλά δεν συνεβαινε αυτό που συμβαίνει σήμερα, ο «πανικός» που επικρατεί και η όποια κινητοποίηση. Θα πουν πολλοί, ότι παλιά ήταν διαφορετικά. Σίγουρα ήταν, αλλά και αυτά τα φυσικά φαινόμενα ήταν τα ίδια, μόνο που δεν προξενούσαν τόσα προβλήματα και καταστροφές, γιατί ακόμα τότε δεν είχε βάλει η «πρόοδος» το χεράκι της. Και ξέρετε κάτι; Όποτε ακούω τον όρο αυτό, σκέφτομαι ότι είναι το καλύτερο «άλλοθι» για την όποια ανοργανωσιά και έλλειψη υποδομών σήμερα. Εκτός του ότι το «ακραίο» τρομοκρατεί τον κόσμο, γλυτώνει από πολλούς μπελάδες τους αρμόδιους «σχεδιαστές» σε περίπτωση καταστροφών. Τι μας φταίει η έντονη βροχόπτωση αν πλημμυρίζουν ένα σωρό περιοχές, αφού σε ΚΑΜΙΑ από αυτές δεν έχουν γίνει τα αντιπλημμυρικά έργα που πρέπει, και όπως πρέπει; Γιατί να παραπονιούνται εκείνοι που πλημμύρισαν τα σπίτια τους, όταν τα έχουν χτίσει μέσα σε ρέματα; Τι μας φταίει η βροχή που κατεβάζει ολόκληρα βουνά λάσπης μέσα σε κατοικημένες περιοχές, όταν έχουμε κάψει τα φυσικά «φράγματα», τα δάση; Τι μας φταίει η έντονη χιονόπτωση για το ότι κλείνουν και παγώνουν οι δρόμοι, όταν το ίδιο το κράτος δεν λαμβάνει σωστά τα μέτρα που πρέπει για να αντιμετωπίσει αυτή την κατάσταση; Τι μας φταίει η φουρτούνα όταν δεν μας κόβει και βγαίνουμε στα ανοιχτά με μπουρίνι, η όταν τα κύματα καταστρέφουν λιμενικές εγκαταστάσεις οι οποίες έγιναν πρόχειρα; Τα τελευταία χρόνια, ακούμε πολύ συχνά για ακραία καιρικά φαινόμενα, αλλά δεν κοιτάμε ότι ενώ συμβαίνουν με τα όποια αποτελέσματα, δεν κάνουμε κάτι για να τα αντιμετωπίσουμε, για να τα προλάβουμε. Και βλέπουμε με μια μπορα πόλεις να μετατρέπονται σε λίμνες. Ποιος φταίει; Η μπορα ρε παιδιά. Δεν φταίει ο δήμος που δεν καθάρισε τα φρεάτια όμβριων, ούτε εμείς που πετάμε τα χαρτιά πάνω στις σχάρες των φρεατίων και τις βουλώνουμε. Η μπορα φταίει, αυτό το ακραίο καιρικό. Βλέπουμε δρόμους να κλείνουν από χιόνι και πάγο. Ποιος φταίει; Μα το ακραίο καιρικό, το χιόνι. Δεν φταίει ο δήμος, η Νομαρχία, η το όποιο «συντονιστικό» που δεν έβγαλαν εγκαίρως αλατιέρες στους δρόμους. Δεν φταίει κανείς απ’ αυτούς αν δεν υπάρχουν εκχιονιστικά γιατί δεν χιονίζει συχνά, με αποτέλεσμα όταν χιονίσει να γίνει μπάχαλο (θυμηθείτε τι έγινε προπερσι στον νομό). Δεν φταίνε οι οδηγοί που χωρίς αλυσίδες πάνε να περάσουν από το χιόνι και τον πάγο, κλείνοντας έτσι το δρόμο στα εκχιονιστικά. Κανείς από όλους αυτούς δεν φταίει. Μόνο τα «Ακραία Καιρικά Φαινόμενα» φταίνε. Ωραίο άλλοθι, πολύ βολικό, και φοριέται πολύ τα τελευταία χρόνια. Και αφού εισπράξουμε τα αποτελέσματα των «ακραίων» φαινόμενων τα οποία δεν είναι και τα καλύτερα τις περισσότερες φορές γιατί είμαστε του «θεραπεύειν» και όχι του «προλαμβάνειν» βγαίνουν οι «ειδικοί» να κάνουν δηλώσεις και σχόλια του τύπου «Οι υπηρεσίες μας κινητοποιήθηκαν άμεσα και αντιμετώπισαν τα προβλήματα που προέκυψαν». Αποφεύγουν βέβαια να πουν ότι ΚΑΝΕΝΑ πρόβλημα δεν θα προέκυπτε αν εργαζόταν σωστά στην πρόληψη, και όχι μόνο στην αντιμετώπιση η οποία τις πιο πολλές φορές γίνεται και λάθος γιατί είπαμε…. Τα φαινόμενα ήταν …. «ακραία».