«Ρωμαϊκή Αγορά» του Μάνου Χατζιδάκη

Ρωμαϊκή αγορά του Μάνου Χατζιδάκη - 27/9/2009 Χώρος Εκδήλωσης: Μ.Μ.Θ Είδος Εκδήλωσης: Μουσική Vip: 25 € Κανονικό: 15 € Φοιτητικό: 15 € Λεωφορεία: 15,16

«Ρωμαϊκή Αγορά» του Μάνου Χατζιδάκη Με τη Συμφωνική Ορχήστρα Δήμου Θεσσαλονίκης υπό τη διεύθυνση του Μίλτου Λογιάδη με τη Σαββίνα Γιαννάτου και τον Βασίλη Γισδάκη Ο διευθυντής της Ορχήστρας των Χρωμάτων, της Ορχήστρας του Μάνου Χατζιδάκι, Μίλτος Λογιάδης συμπράττει με τη Συμφωνική Ορχήστρα του Δήμου Θεσσαλονίκης και παρουσιάζουν μια από τις πιο δημοφιλείς δουλειές του κορυφαίου Έλληνα συνθέτη: τη «Ρωμαϊκή Αγορά».

Τριάντα πέντε τραγούδια που ο Χατζιδάκις είχε συνθέσει από το 1947 έως το 1985 και παρουσιάστηκαν το 1986 σε μια μοναδική συναυλία στο ομώνυμο αρχαίο μνημείο της Αθήνας. «Μια πόλη μαγική, «Χάρτινο το Φεγγαράκι», «Μην τον ρωτάς τον ουρανό», «Περιμπανού», «Οδός ονείρων», «Η μπαλάντα του Ούρι» και άλλες σπουδαίες συνθέσεις του Μάνου Χατζιδάκι, συνθέσεις που αγαπήθηκαν από τον κόσμο αλλά και από τον ίδιο τον δημιουργό τους, περιλαμβάνονται στη «Ρωμαϊκή Αγορά».

Μαρία Φαραντούρη, Βασίλης Λέκκας, Ηλίας Λιούγκος και Έλλη Πασπαλά είχαν ερμηνεύσει τα τραγούδια στην περίφημη συναυλία του 1986, ενώ ο ίδιος ο Χατζιδάκις έγραφε σχετικά σ' ένα σπουδαίο αυτοβιογραφικό κείμενο: «H ζωή μου δεν ήταν η ζωή ενός μουσικού. Ήταν περισσότερο η ζωή ενός επικίνδυνου και ανήσυχου νέου, που η Μουσική κατάφερε κάπως να τον ηρεμήσει και να τον κάνει "κατ' επιφάνεια νόμιμο".

Πολλοί περιφρονούν την αποκλειστική απασχόληση και τη κατάληξή μου στο τραγούδι, ιδίως οι λεγόμενοι "σοβαροί" μουσικοί.

Γιατί ποτέ τους δεν κατάφεραν να τραγουδήσουν και ούτε θα τραγουδήσουν ποτέ.

Είναι σαν τους ανέραστους, τους βιολογικά άρρωστους, που περιφρονούν τον έρωτα και υποβαθμίζουν τη σημασία του για να δικαιολογήσουν την ατροφική τους ύπαρξη». Εξιστορώντας την ιστορία των τραγουδιών του, μιλά για τα τραγούδια που επέλεξε να περιλάβει στη «Ρωμαϊκή Αγορά»: «...Καθώς καταλαβαίνετε δεν τα έγραψα για να διασκεδάσετε.

Τα έγραψα για να τ' ακούσετε και για να κάνετε δικό σας ό,τι σας ταιριάζει ή ό,τι σας αρμόζει. T' άλλα αφήστε τα για τους άλλους και ό,τι περισσεύει για μένα.

Γιατί πρέπει να σας ομολογήσω πως τα τραγούδια μου τα 'γραψα για να συμπληρώσω τα κενά της προσωπικής μου ζωής.

Γι' αυτό και η ευαισθησία μου στον τρόπο που τα αποδέχεστε.

Προσοχή! Μη με πληγώσετε παίρνοντας αυτό που σας ανήκει».

Και καταλήγει: «Η Ρωμαϊκή αγορά περιέχει όσα τραγούδια μου διάλεξα για να σας τα ξαναδώσω με λεπτομέρειες που υπηρετούν τη μουσική και όχι την ειδωλολατρία ενός επηρμένου και κορεσμένου κοινού.

Συγχρόνως ελπίζω να σας βοηθήσω έτσι να με δείτε πιο σωστά και πιο αληθινά».

Blogs και radiobubble για το Μάνο Χατζιδάκι

ΑΠΟ ΤΟ http://www.radiobubble.gr/ Mακριά από επετείους και μνημόσυνα... Γιατί βαρεθήκαμε να μην ακούμε τα τραγούδια του από τα συμβατικά Μέσα. Γιατί η τέχνη του παραμένει η καλύτερη αφορμή... για να κάνουμε τέχνη. Δευτέρα 16 Μαρτίου, απλώνουμε μέσα από τα blogs και τα social networks, ως τον νέο επικίνδυνο ιό του διαδικτύου, εκπομπές, κείμενα, ήχους, εικόνες, μουσικές, podcasts, λέξεις, βίντεο, ποιήματα, vcasts, θεατρικά... ό,τι για εμάς είναι “Χατζιδάκις”... Σύνθημα: για να μη συνηθίσουμε ποτέ

«Μια μωβ σκιά»...

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Αρθρο του ΜΑΝΟΥ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙ για τα επεισόδια που έγιναν τον Μάιο του 1986... Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Το Τέταρτο» «...Μια μωβ σκιά Μαΐου ξάπλωσε στον τόπο.

Οσα συνέβησαν στα Εξάρχεια και στη Νομική Σχολή.

Και στην οδό Σκουφά και Σόλωνος, Μαυρομιχάλη και Ιπποκράτους ενόχλησαν τους Ελληνες πολίτες και αγανάκτησαν τον Τύπο ολόκληρο.

Γιατί δεν τους εξολοθρεύουν και δεν τους σπάνε το κεφάλι.

Γιατί δεν ρίχνουν δακρυγόνα.

Και η Σύγκλητος και οι φοιτητές όλων των παρατάξεων, όλοι αγανακτισμένοι με τα τριάντα-εκατό παιδιά που δεν το βάζουν κάτω, δεν εννοούνε να παραδεχτούν πως η όποια ελευθερία ανήκει μόνο στους αστυνομικούς και τους ηλικιωμένους.

Που δεν μπορούν να αντιληφθούν γιατί καταδιώκονται αδιάκοπα, προπηλακίζονται ατελείωτα και συνεχώς υποχρεούνται να δέχονται εξευτελισμούς.

Κι ο προπηλακισμός αρχίζει από τον δάσκαλο, τον επιστάτη του σχολείου, από τον οδηγό και τον εισπράκτορα του λεωφορείου, απ' τον καθηγητή και τον δημόσιο λειτουργό ώς τον δημόσιο υπάλληλο, από τους αξιωματικούς κι εκπαιδευτές στο κέντρο κατατάξεως ώς τον τυχαίο μοτοσικλετιστή της τροχαίας που θα του ζητήσει άδειες, ταυτότητες και πιστοποιητικά.

Ως τον γιατρό του νοσοκομείου που θα τον πάνε σηκωτό, ύστερα από τη γροθιά του οργάνου της τάξεως.

Και το γνωρίζουμε πολύ καλά. Εξύβριση αρχής - έτσι ονομάζεται η απαίτηση εξηγήσεων.

Χειροδικία κατά της αρχής - έτσι είθισται να αποκαλείται η ενστικτώδης κίνηση του αμυνόμενου νέου.

Και η ιστορία δεν έχει τέλος.

Η ανωνυμία και η εισαγγελική αρχή θα του προσφέρει ή μια τραυματική αγανάκτηση ισόβια ή τον επιζητούμενο από την πολιτεία ευνουχισμό του.

Αυτή είναι μια καθημερινή πραγματικότητα και, δυστυχώς, γνησίως ελληνική τα πρόσφατα και τελευταία σαράντα χρόνια - όσα είχα δηλαδή την ευτυχία να ζήσω σαν επώνυμος πολίτης εις τούτον τον ένδοξον κατά τα άλλα τόπον μας.

Μια μωβ σκιά Μαΐου σκέπασε την Αθήνα.

Κι όμως δεν βρέθηκε ένας δημοσιογράφος, μια εφημερίδα ν' αγανακτήσει και να διαμαρτυρηθεί, να καταγγείλει την αλήθεια για αυτό το τρίγωνο του αίσχους.

Σκουφά, Μαυρομιχάλη και Ιπποκράτους.

Κι άρχισε μια σκόπιμη, ύποπτη κι έντεχνη σύγχυση τριών ασχέτων μεταξύ των περιπτώσεων. Οι νεαροί των Εξαρχείων να παρουσιάζονται ίδιοι με τους αλήτες των γηπέδων, τους επονομαζόμενους χούλιγκανς, και επιπλέον να καλλιεργείται η εντύπωση στην κοινή γνώμη, με στήλες ολόκληρες των θλιβερών εφημερίδων μας, ότι οι νέοι αυτοί, οι αναρχικοί, είναι οι βομβιστές και ίσως οι πιθανοί δράστες των δολοφονιών ή εμπρησμών.

Και φυσικά, όταν με το καλό τελειώσει η δίωξη των εκατό, σαράντα ή είκοσι παιδιών και η όλη επιχείρηση στεφθεί με «επιτυχία», να πάρει τις διαστάσεις ενός πραγματικού θριάμβου... κατά του εγκλήματος.

Την ίδια ώρα που δολοφονούνται εκδότες και οι δολοφόνοι δεν ανευρίσκονται. Δολοφονούνται πολίτες και οι δολοφόνοι δεν αποκαλύπτονται.

Πεθαίνουν νέοι από ξυλοδαρμούς και οι δράστες κυκλοφορούν ανενόχλητοι και, τέλος, δεν... ανακαλύπτονται.

Την ίδια ώρα η πολιτεία αγανακτεί διότι υπάρχουν μερικά ζωντανά της κύτταρα που αντιδρούν άτεχνα, ανοργάνωτα, ίσως μ' αφέλεια, σ' όλην αυτή την οργανωμένη κρατική ασχήμια, αντί να βλογάμε τον Θεό που βρίσκονται ακόμη μερικοί που δεν συνήθισαν στην «παρουσία του τέρατος». (...)

Κορίτσια κι αγόρια με γυαλιά, έτσι καθώς κοιτάτε με απορία κι αγανάκτηση για ό,τι συμβαίνει γύρω σας, είμαι μαζί σας.

Και σας αγαπώ». ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 09/12/2008

24 ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΟΥ ΜΑΝΟΥ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙ ΓΙΑ ΝΕΟΥΣ ΠΙΑΝΙΣΤΕΣ 1&2

ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ FAGOTTO24 ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΟΥ ΜΑΝΟΥ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙ ΓΙΑ ΝΕΟΥΣ ΠΙΑΝΙΣΤΕΣ 1

Μεταγραφή: Τάκης Φαραζής

Το έργο του Μάνου Χατζιδάκι αποτελεί αναμφισβήτητα ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της πολιτιστικής κληρονομιάς της χώρας μας.

Η μουσική του άλλοτε στην πρωτότυπη μορφή της και άλλοτε μέσα από διαφορετικού ύφους προσεγγίσεις συνεχίζει να συγκινεί, να εμπνέει και να τροφοδοτεί όχι μόνο τις γενιές που μεγάλωσαν μ’ αυτήν αλλά και τις νεότερες όπως συμβαίνει με κάθε τι αληθινό στη μουσική και την τέχνη γενικότερα.

Μια προσέγγιση, αυτή τη φορά όμως με στόχο εκπαιδευτικό είναι κι αυτή η πιανιστική ανθολογία που περιλαμβάνει μερικά από τα πιο γνωστά τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι. Σαν μουσικός είχα την τύχη να παίξω τραγούδια του με πολλούς σημαντικούς Έλληνες ερμηνευτές.

Σαν δάσκαλος του πιάνου επίσης αισθάνθηκα την ανάγκη να αναζητήσω παράλληλα με τα κλασικά ή πιο σύγχρονα μουσικά ρεύματα και ένα ρεπερτόριο ελληνικής μουσικής μέσα από αυτό που ονομάζουμε έντεχνο ελληνικό τραγούδι.

Τα τραγούδια του Μάνου ήταν η ιδεώδης λύση λόγω της απήχησής τους σε όλες τις ηλικίες, της απλότητάς τους και της εξαιρετικής μελωδικότητας που τα διακρίνει.

Έτσι γεννήθηκε η ιδέα αυτής της ανθολογίας σαν μια συμβολή στη δημιουργία μιας εκπαιδευτικής και ψυχαγωγικής μουσικής πρότασης, βασισμένη σε ένα υλικό σύγχρονων ελληνικών μουσικών θεμάτων.

Πρότυπο σ’ αυτή μου την προσπάθεια υπήρξαν οι εξαιρετικές διασκευές του Γιάννη Κωνσταντινίδη πάνω σε γνωστά θέματα ελληνικής παραδοσιακής μουσικής, με μόνη διαφορά ότι το επίπεδο των σπουδαστών στο οποίο ήθελα να απευθύνεται το βιβλίο αφορούσε κυρίως τα αρχικά στάδια της σπουδής του πιάνου δεδομένου ότι η ήδη υπάρχουσα αξιόλογη βιβλιογραφία με διασκευές τραγουδιών του Μάνου Χατζιδάκι απευθύνεται σε πιο προχωρημένους σπουδαστές.

Η πρόθεσή μου ήταν να διατηρήσω την καθαρότητα των μελωδιών προσθέτοντας μόνο τα απολύτως απαραίτητα αρμονικά και αντιστικτικά στοιχεία έτσι ώστε τα τραγούδια να αποκτήσουν μια όσο το δυνατόν λιτή μορφή, κρατώντας ταυτόχρονα όλο το χρώμα, τη λεπτότητα και το χιούμορ που τα διακρίνουν.

Σε ορισμένα κομμάτια έχει δοθεί ένα ύφος εμφανώς πιο κλασικό που παραπέμπει άλλοτε στο αντιστικτικό ύφος των συνθετών του μπαρόκ κι άλλοτε στην απλότητα και τη διαύγεια των παιδικών κομματιών για πιάνο του Μότσαρτ, επιρροές που ούτως ή άλλως είναι εμφανείς στο έργο του Μάνου Χατζιδάκι.

Στην προσπάθεια επίσης να γίνει το βιβλίο αυτό όσο το δυνατόν πιο χρήσιμο, στην έκδοση συμπεριλαμβάνονται οι αντίστοιχοι οδηγοί και οι στίχοι των τραγουδιών.

Έτσι το υλικό στο σύνολό του μπορεί να χρησιμοποιηθεί και από σπουδαστές άλλων μουσικών οργάνων, μουσικούς καθώς και εκπαιδευτικούς που θα ήθελαν να διδάξουν τα τραγούδια αυτά όχι μόνο στα Ωδεία αλλά και στα σχολεία, αφού ήδη τα περισσότερα από αυτά διδάσκονται συχνά στο μάθημα της μουσικής στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση στη σολιστική, χορωδιακή ή και την οργανική μορφή τους.

Στην περίπτωση αυτή θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί εκτός από τους οδηγούς και η πιανιστική εκδοχή των κομματιών για ντουέτα, τρίο ή γενικότερα για μικρά μαθητικά σύνολα μιας και η γραφή τους είναι κυρίως δίφωνη ή τρίφωνη οπότε οι μουσικές γραμμές μπορούν να μοιραστούν σχετικά εύκολα σε αντίστοιχα όργανα όπως φλάουτο, βιολί, κιθάρα, μεταλλόφωνο, βιολοντσέλο, ακκορντεόν, με μικρές τροποποιήσεις ή προσθήκες ανάλογα με τη φαντασία του κάθε δασκάλου.

Με το σκεπτικό λοιπόν αυτό, το βιβλίο απευθύνεται εκτός από τους νέους πιανίστες και σε ένα ευρύ κοινό εκπαιδευτικών και δασκάλων πιάνου, σπουδαστών άλλων οργάνων, ερασιτεχνών ή αυτοδίδακτων μουσικών κάθε ηλικίας που αναζητούν ένα ψυχαγωγικό ρεπερτόριο για σόλο όργανο, ντουέτα ή μικρά σύνολα μέσα από απλές διασκευές.

Ένα εξίσου σημαντικό μέρος της έκδοσης αυτής εκτός από το βιβλίο αποτελεί το CD με τίτλο 24 τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι που κυκλοφορεί επίσης από τις εκδόσεις Fagotto.

Στην ηχογράφηση περιλαμβάνονται οι πιανιστικές διασκευές αυτής της έκδοσης καθώς και ορισμένες ενορχηστρωμένες εκδοχές που προσφέρουν μια πιο πλούσια και ηχητικά πιο ανάγλυφη εικόνα των τραγουδιών του Μ.Χατζιδάκι.

Έτσι το C.D παράλληλα με τον ψυχαγωγικό του χαρακτήρα διατηρεί τη χρησιμότητά του σαν βοηθητικό υλικό στη μελέτη των συγκεκριμένων διασκευών με τις 24 πιανιστικές μινιατούρες σε μια σχεδόν συνεχή ροή.

Οι τονικότητες επιλέχθηκαν για να εξυπηρετήσουν όσο το δυνατόν καλύτερα τη ροή αυτή, κρατώντας ως επί το πλείστον τις αυθεντικές (αν και στα περισσότερα κομμάτια υπάρχουν διαφορετικές εκδοχές αναλόγως με τους ερμηνευτές που τα τραγούδησαν).

Οι ίδιες τονικότητες επιλέχθηκαν και για τους οδηγούς για λόγους ομοιογένειας του υλικού.

Οι προτεινόμενες όμως ταχύτητες στις πιανιστικές εκδοχές είναι σε ορισμένες περιπτώσεις ελαφρά διαφοροποιημένες από αυτές των οδηγών μιας και στις διασκευές υπάρχει συχνά παρέμβαση στο ύφος σε σύγκριση με τις αυθεντικές εκτελέσεις.

Ακόμα αξίζει να αναφερθεί ότι οι πιανιστικές αυτές εκδοχές έχουν δύο επίπεδα ανάγνωσης.

Το πρώτο όσον αφορά τις νότες είναι για τα περισσότερα κομμάτια αρκετά απλό έτσι ώστε να είναι προσιτά στους σπουδαστές χωρίς ιδιαίτερες τεχνικές απαιτήσεις.

Οι λεπτομέρειες όμως που αφορούν τη φρασεολογία, τη δακτυλοθεσία, τους χρωματισμούς, τις τρίλιες και το πεντάλ αντισταθμίζουν εσκεμμένα την απλότητα της μουσικής γραφής με σκοπό να διατηρούν τα κομμάτια το ενδιαφέρον τους και για πιο προχωρημένους πιανίστες δίνοντας μεγαλύτερη έμφαση στην ερμηνεία.

Έτσι μπορεί να είναι στην εκτίμηση του κάθε δασκάλου ή και του κάθε μαθητή αν θα δουλέψει μόνο στο πρώτο ή και στα δύο επίπεδα.

Όπου δε κρίνεται σκόπιμο, μπορούν να γίνονται οι απαραίτητες απλουστεύσεις για να διευκολυνθούν και οι πλέον αρχάριοι.

Τέλος θα ήθελα να ευχαριστήσω το Νίκο Θερμό για την υποστήριξή του σε αυτό το εγχείρημα, τη Χρύσα Οικονομάκη, την Αφροδίτη Πουρνάρη και τη Γεωργία Αλεβιζάκη για την πολύτιμη συνεργασία τους καθώς επίσης και τον Γιώργο Χατζιδάκι για το ενδιαφέρον του για την έκδοση αυτή.

Η μουσική του Μάνου Χατζιδάκι πάντα γοητευτική, παιχνιδιάρικη, τρυφερή, νοσταλγική, μαςπροκαλεί να την ανακαλύπτουμε ξανά μέσα από διαφορετικά πρίσματα και να την προσφέρουμε στις νεότερες γενιές κρατώντας πάντα τη φρεσκάδα της.

Για το λόγο αυτό της αξίζει δικαιωματικά μια σπουδαία θέση στον τομέα της μουσικής εκπαίδευσης στη χώρα μας, μιας και μπορεί να καλλιεργήσει με τρόπο ιδανικό τη μουσική ευαισθησία ιδιαίτερα στις μικρές ηλικίες.

Εύχομαι η έκδοση του βιβλίου αυτού να συνεισφέρει σε μια τέτοια κατεύθυνση και να προσφέρει σε μαθητές και δασκάλους ένα απολαυστικό ταξίδι στα μουσικά τοπία του Μάνου Χατζιδάκι.

ΣXHMA: 22Χ31 - ΣΕΛΙΔΕΣ: 62

ISBN:979-0-801151-16-2

«Ο ΝΟΤΗΣ ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ ΣΥΝΑΝΤΑ ΤΟ ΜΑΝΟ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙ»

ΠΡΟΒΟΛΕΑΣ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

Νότης Μαυρουδής και Αναστασία Μουτσάτσου

Μαζί τους: οι Παναγιώτης Μάργαρης και Μάνος Αβαράκης

Μετρό

Από τις 17 Οκτωβρίου & κάθε Παρασκευή - Σάββατο

Μια μοναδική παράσταση θα φιλοξενήσει η Μουσική Σκηνή «ΜΕΤΡΟ» για την έναρξη της φετινής μουσικής περιόδου, από τις 17 Οκτωβρίου και κάθε Παρασκευή και Σάββατο.

Ο ιδιαίτερα αγαπητός και σημαντικός συνθέτης και κιθαρίστας Νότης Μαυρουδής, μαζί με την αγαπημένη ερμηνεύτρια Αναστασία Μουτσάτσου δημιουργούν μια μοναδική παράσταση – αφιέρωμα στη διαδρομή του Μάνου Χατζιδάκι και τη μουσική συνάντησή του με τον Νότη Μαυρουδή.

Στην παράσταση - αφιέρωμα θα κυριαρχήσουν αγαπημένα τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι, αλλά και τα γνωστότερα και πιο αγαπημένα τραγούδια του Νότη Μαυρουδή, διασκευασμένα με τον μοναδικό τρόπο του Νότη Μαυρουδή και του Παναγιώτη Μάργαρη.

Ένα πρόγραμμα βασισμένο σε σημαδιακά τραγούδια των δύο συνθετών που αγαπήθηκαν από πολλές και διαφορετικές γενιές ακροατών.

Μαζί τους οι σολίστες:

Παναγιώτης Μάργαρης στην κιθάρα και Μάνος Αβαράκης στις φυσαρμόνικες.

Οι βραδιές αυτές περιέχουν ύφος, ατμόσφαιρα, στιλ, μνήμες, όλα όσα αναζητάει κανείς μέσα στα τραγούδια.

Και τα τραγούδια είναι που μας προσφέρουν τέτοια συναισθήματα…!

όπως λέει χαρακτηριστικά ο Νότης Μαυρουδής.

Μετρό: Γκύζη και Κάλβου

Τηλ. 210 6439089

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΟΡΧΗΣΤΡΑΣ ΤΩΝ ΧΡΩΜΑΤΩΝ. Σάββατο, 27 Σεπτεμβρίου 2008 (19:30)

ΜΑΔΡΙΤΗ - Auditorio Nacional de MúsicaΜΑΔΡΙΤΗ - Auditorio Nacional de Música

Α’ Μέρος

Γιάννης Χρήστου : “ Η μουσική του φοίνικα ”

Γιώργος Κουρουπός : « Το κίτρινο ποτάμι» για φωνή και ορχήστρα δωματίου, βασισμένο σε Κινέζικη ποίηση.

Σολίστ : Μαρία Μητσοπούλου, σοπράνο

Β’ Μέρος

Θεόδωρος Αντωνίου : «Κομμός Β’» Oriol Cruixent : “Signs in the Sand” για σόλο τενόρο και συμφωνική ορχήστρα βασισμένο στο ποίημα “Ballade I” του Georg Trakl Σολίστ : Γιάννης Χριστόπουλος, τενόρος

Γιώργος Κουμεντάκης : “Amor Fati” βασισμένο σε κρητικά θέματα, αφιερωμένο στον Νίκο Καζαντζάκη

Διευθύνει ο Μίλτος Λογιάδης

Ο ΚΥΡ ΑΝΤΩΝΗΣ!

Μια ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΄"ερμηνεία" του τραγουδιού από την Μελίνα, και τον μεγάλο συνθέτη! Για ανθρώπους με αισθήματα, αδιόρθωτους ρομαντικούς που σκέφτονται τον δικό τους κυρ Αντώνη!

Το βίντεο είναι από το http://www.greektube.org

ΔΙΠΛΗ ΠΡΟΤΑΣΗ ΣΕ ΕΝΑ CD.

Η ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΣΤΑ ΛΑΙΚΑ ΤΟΥ ΜΑΝΟΥ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΗ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΤΡΑΓΟΥΔΑ ΜΑΝΟ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙ-ΒΑΣΙΛΗ ΤΣΙΤΣΑΝΗ
Αυτός είναι ο διπλός τίτλος του CD, με του οποίου την ερμηνεύτρια θα κάνουμε μια όμορφη γνωριμία! Πρόκειται για μια σπάνιας ομορφιάς δισκογραφική δουλειά, που από το βινύλιο μεταφέρθηκε στο cd. Αν και είμαι λάτρης του βινυλίου, και έχω τους δυο πρωτότυπους δίσκους (LP), δεν μπορώ να μην σταθώ στο «πλεονέκτημα» που έχουν οι σημερινοί συλλέκτες της μουσικής, να αποκτήσουν δυο διαφορετικές δουλειές μαζί!
Μια πολύ μεγάλη τραγουδίστρια, η Αλεξάνδρα Κυριακάκη, πιο γνωστή σαν ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ σκέτο, χωρίς επίθετο, ερμηνεύει με μοναδικό τρόπο 24 μεγάλα τραγούδια, με «βαριές» υπογραφές κυριότητας!ΚΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ, ΜΠΟΥΡΜΠΟΥΛΗΣ, ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ, ΓΚΑΤΣΟΣ, ΒΙΡΒΟΣ, ΤΣΙΤΣΑΝΗΣ, είναι μερικά από τα ονόματα που υπογράφουν τα τραγούδια που ερμηνεύει σ’ αυτό το cd η Αλεξάνδρα.
Ας την γνωρίσουμε όμως λίγο καλύτερα, γιατί μπορώ να πω ανεπιφύλακτα, ότι το «φαινόμενο» Αλεξάνδρα είναι από τα σπάνια στο χώρο της Ελληνικής μουσικής.Η Αλεξάνδρα, είναι η «μάχιμη» τραγουδίστρια, όχι όμως του πάλκου! Ας δούμε μια παρουσίαση που της έκανε η εφημερίδα «ΤΟ ΒΗΜΑ» στις 16 Μαρτίου 2003.
«Την Αλεξάνδρα (Κυριακάκη) έχουμε να την δούμε και να την ακούσουμε «ζωντανά» από τη δεκαετία του '90 όπου και εμφανιζόταν στο «Cafe Παράσταση» με τον ταμπουρά της. Το 1983 κυκλοφόρησε το τελευταίο της άλμπουμ «Η Αλεξάνδρα τραγουδά Χατζιδάκι - Τσιτσάνη». Και από τότε σιωπή, παρ' όλο που για την ίδια «η τέχνη είναι κραυγή». Η ίδια μιλώντας στο «Βήμα» με αφορμή την εμφάνισή της στις «Φωνές» (21/3) δείχνει ότι κατ' αρχήν δεν τα πάει καλά ούτε με τη νύχτα ούτε με τις συνεντεύξεις και πολύ περισσότερο με τις φωτογραφίες. «Τι τα θέλεις τώρα όλα αυτά», αναρωτιέται. Χωρίς να είναι απόμακρη, απεναντίας μάλιστα, θεωρεί ότι δεν υπάρχει κάποιος σημαντικός λόγος για να μιλήσει.
«Τι τον ενδιαφέρει τον κόσμο τι έχω κάνει, γιατί σταμάτησα να εμφανίζομαι σε κέντρα, γιατί έχω σταματήσει να ηχογραφώ άλμπουμ. Καλά είμαι εδώ που βρίσκομαι» σημειώνει. Πιθανόν να μην έχει άδικο. Από την άλλη πλευρά όμως έχει στη δεκατριάχρονη «επίσημη» παρουσία της στη μουσική συνεργασίες με τον Μάνο Χατζιδάκι, τον Βασίλη Τσιτσάνη, τον Γιώργο Ζαμπέτα, τον Γιάννη Παπαϊωάννου.

«Λίγα και καλά», σημειώνει η Αλεξάνδρα σε κάποιο σημείο της συζήτησης. Τις ζητάμε να μας περιγράψει τη συνεργασία της με τον Χατζιδάκι και τον Τσιτσάνη. «Δεν μπορώ να τους περιγράφω, εγώ τους τραγουδάω» ανταπαντά. «Μου αρέσει πολύ η μουσική και το τραγούδι αλλά όχι η νύχτα. Δεν είναι φυσιολογικό να κοιμάσαι το πρωί και να ξυπνάς το βράδυ.
Δεν το μπορώ αυτό. Εγώ θέλω κάθε πρωί να ξυπνώ και να βλέπω από το παράθυρό μου τη χαραυγή. Αυτό θεωρώ φυσιολογική ζωή. Δεν μπορώ όμως να αρνηθώ ότι η νύχτα μου έδωσε χρήματα. Μου αρέσει όμως να κάνω στη ζωή μου ότι αγαπώ και ότι πιστεύω». Η Αλεξάνδρα άρχισε την πορεία της στον καλλιτεχνικό χώρο ως ηθοποιός στο πλευρό του Μάνου Κατράκη στο Ελληνικό Λαϊκό Θέατρο σε ηλικία 15 ετών.
Εγκαταλείπει όμως το θέατρο και πέφτει στην αγκαλιά του τραγουδιού «για βιοποριστικούς λόγους», όπως επισημαίνει η ίδια. Το 1973 κυκλοφορεί το πρώτο της άλμπουμ με τίτλο «Τα ωραία του Τσιτσάνη». «Μουσική σημαίνει συνεχής έρευνα» τονίζει η Αλεξάνδρα και συνεχίζει: «Δεν υπάρχει τέλος στη μουσική. Η μουσική είναι η επιστήμη των επιστημών».
«Μαμούνι» χαρακτηρίζει η ίδια τον εαυτό της «έμπλεξα με τον ταμπουρά μέσα από την επαφή μου με τους ρεμπέτες. Και από τότε συνεχίζω να ψάχνω και να ψάχνομαι με το συγκεκριμένο όργανο. Κάπου στις αρχές της δεκαετίας του '90 ο Μάνος Χατζιδάκις της είχε ζητήσει να ηχογραφήσει ένα δίσκο όπου θα παίζει η ίδια ταμπουρά και θα τραγουδά.
Αρνήθηκε.«Δεν τόλμησα να το κάνω επειδή δεν ήμουν έτοιμη» λέει. «Δεν μπορώ να αντιμετωπίζω ό,τι κάνω ανεύθυνα. Άλλωστε χωρίς ευγένεια και καλλιέργεια δεν υπάρχει ζωή»Αυτά είπε η Αλεξάνδρα στο ΒΗΜΑ.Ο μεγάλος ρεμπέτης ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ, είχε πει για την Αλεξάνδρα!
«Αυτή η Αλεξάνδρα είναι μεγάλη τραγουδίστρια, και με λίγη δουλειά θ’ αφήσει εποχή»Και άφησε εποχή.Ας γνωρίσουμε λίγο πιο αναλυτικά την δισκογραφία της!1973- ΤΑ ΩΡΑΙΑ ΤΟΥ ΤΣΙΤΣΑΝΗ1975- ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ1976- ΣΤΟ ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙ1976- ΖΩΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠ’ ΤΟ ΘΕΟΦΙΛΟ1977- ΚΑΘΕ ΒΡΑΔΥ1978- Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ Η ΑΓΑΠΗ1979- ΜΙΑ ΒΡΑΔΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ1980- Η ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΣΤΑ ΛΑΙΚΑ ΤΟΥ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙ1983- Η ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΤΡΑΓΟΥΔΑ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙ-ΤΣΙΤΣΑΝΗΑξίζει να αποκτήσετε όλοι το cd «Η ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΣΤΑ ΛΑΙΚΑ ΤΟΥ ΜΑΝΟΥ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙ- Η ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΤΡΑΓΟΥΔΑ ΜΑΝΟ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙ ΒΑΣΙΛΗ ΤΣΙΤΣΑΝΗ».Δυο LP σε ένα CD, και μοναδικές ερμηνείες καταπληκτικών τραγουδιών από την Αλεξάνδρα.Καλή ακρόαση.