Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα δημήτρια. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα δημήτρια. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τετάρτη 1 Οκτωβρίου 2014

PEER GYNT, no man's land, 49α Δημήτρια Θέατρο Αυλαία

Η θεατρική ομάδα «The 3rd person theatre group»
μετά τη διάκρισή της με τη διεθνή υποτροφία Ibsen Scholarship 2013
από το θεσμό του Ibsen Awards στη Νορβηγία
και την άκρως επιτυχημένη παρουσίαση του έργου
στην Αθήνα στο θέατρο Θησείο τον περασμένο χειμώνα
παρουσιάζει την παράσταση
PEER GYNT, no mans land.
του Henrik Ibsen
Στο πλαίσιο των 49ων ΔΗΜΗΤΡΙΩΝ που διοργανώνει ο Δήμος Θεσσαλονίκης
στις 2 και 3 Οκτωβρίου 2014
στο Θέατρο Αυλαία στις 21:00
Promo video:
Φωτογραφίες
photo_peer_gynt_no_mans_land4.JPG
Πρόκειται για μια διασκευή για 3 ηθοποιούς πάνω στο έργο του Henrik Ibsen, Πέερ Γκυντ. O Πεερ Γκυντ, ζει μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας. Ο Henrik Ibsen χρησιμοποιώντας το έπος, ως κώδικα δημιουργίας, στήνει τον Πεερ Γκυντ, έναν αντιήρωα στο πρότυπό του πιεστικού, ανταγωνιστικού άντρα, που με δίψα λαχταρά την επιτυχία. Η περιπέτεια του Πέερ μετατρέπεται σε ένα προσωπικό ταξίδι υποσυνειδήτου, όλα τα επεισόδια γίνονται αφηγήσεις και η πλοκή  εκτυλίσσεται μέσα από 3 άξονες, Per Gynt, Όσε, Σούλβαιγ. Ο Πέερ, ως βασικός άξονας που αντιπροσωπεύει τη ζωή, ένα πλάσμα που ανταγωνίζεται τη φύση και ξεπερνά το προσπαθεί να την ξεπεράσει, θάνατο μέσα απ το κυνήγι της εξουσίας. Γύρω του υπάρχει η Όσε, η μητέρα του και η Σούλβαιγ, η αγαπημένη του. Η Όσε, προσωποποίηση της μάνας γης, της πατρίδας του και η Σούλβαιγ, σύμβολο της πίστης και της συγχώρεσης, γίνονται οι 2 επιπλέον πόλοι του έργου, και υποδύονται τα πολλά πρόσωπα που εμφανίζονται στη διαδρομή του Πέερ σε ένα σύμπαν άχρονο, άτοπο, έναν μη τόπο. Ιδανικά όλοι τόποι.
Η ομάδα βραβεύτηκε με τη διεθνή υποτροφία Ibsen Scholarship 2013 από το θεσμό του Ibsen Awards στη Νορβηγία για την παράσταση “Peer Gynt, no mans land”. Η βράβευση έγινε στις 18 Σεπτεμβρίου 2013 στο Skien της Νορβηγίας.
Συντελεστές:
Μετάφραση:  Κωνσταντίνος Χατζόπουλος
Διασκευή/Δραματουργική επεξεργασία:  Σέβη Ματσακίδου
Σκηνοθεσία: Αντιγόνη Φρυδά, Ελένη Ζαραφίδου, Βαλάντης  Φράγκος
Σκηνικά:   Γιάννης  Θεοδωράκης
Κοστούμια: Βασιλική Σύρμα
Μουσική:   Γιάννης Σαββίδης
Φωτισμοί:   Κατερίνα  Παπαδάκου
Ηθοποιοί:  Αντιγόνη Φρυδά, Ελένη Ζαραφίδου, Βαλάντης  Φράγκος
Βοηθός σκηνοθέτη:   Δομνίκη Μητροπούλου
Σχεδιασμός Βίντεο παράστασης: Εύη Στάμου
Μοντάζ: Pietro Radin
Camera: Πέτρος Κέφαλος
Σχεδιασμός αφίσας: Μαγδαληνή Στεφανάτου
Σχεδιασμός promo video:   Βαγγέλης Κολότσιος
Οργάνωση παραγωγής: ART MINDS (Γιάννης Γκουντάρας, Δάφνη Μουστακλίδου)
Πληροφορίες παράστασης
Χώρος: Θέατρο Αυλαία, Κτίριο ΧΑΝΘ, πλευρά Τσιμισκή
Ημερομηνίες και ώρες παραστάσεων: Πέμπτη 2/10 και Παρασκευή 3/10 στις 21:00
Διάρκεια παράστασης: 90 λεπτά
Πληροφορίες – κρατήσεις: 2310237700, www.avlaiatheatre.gr
Εισιτήρια: Προπώληση: 10 ευρώ, ταμείο τις ημέρες της παράστασης: 12 ευρώ. Η προπώληση ξεκίνησε.
* Ο θεσμός των International Ibsen Scholarship
Ιδρύθηκε το 2007 από τη Νορβηγική Κυβέρνηση. Στόχος του είναι να βραβεύει καινοτόμες προτάσεις στο πεδίο του δράματος και του performing arts τα οποία διαπνέονται από κοινωνικοπολιτικό χαρακτήρα, με θέματα παρμένα από έργα του Henrik Ibsen. Σε συνεργασία με την πολιτεία του Skien, πόλη καταγωγής του Ibsen, κάθε 4 χρόνια εκλέγεται ένα συμβούλιο που αξιολογεί τις αιτήσεις που καταφθάνουν από όλο τον κόσμο, και κάνει την επιλογή για να βραβεύσει τα καλύτερες προτάσεις. Οι λόγοι που το συμβούλιο κάνει τις επιλογές κάθε χρόνο, δημοσιεύονται τη μέρα που ανακοινώνονται οι βραβευμένες ομάδες. Το ποσό που φέτος εγκρίθηκε από το υπουργείο πολιτισμού της Νορβηγίας και μοιράστηκε στις βραβευμένες προτάσεις είναι 135.000 ευρώ. Το International Ibsen Scholarship δέχτηκε για το 2013, 99 αιτήσεις από 56 χώρες. Τα κριτήρια του συμβουλίου για την επιλογή ήταν τόσο καλλιτεχνικά όσο και κοινωνικά. Τους απασχολούσε να υπάρχουν μέσα στις προτάσεις νέες ιδέες για το ανέβασμα έργων του Ίψεν, καθώς και να μπορεί κανείς να διαγνώσει μέσα στις προτάσεις, ανησυχίες και ερωτήματα πάνω στα κοινωνικοπολιτικά ζητήματα που βιώνουν στη χώρα τους οι αιτούντες. Με βάση αυτά τα κριτήρια το συμβούλιο του  Ibsen Scholarship 2013 βράβευσε την  πρόταση Peer Gynt. No Man's Land
** Η ομάδα The 3rd person theatre group δημιουργήθηκε από τους ηθοποιούς Βαλάντη Φράγκο, Αντιγόνη Φρυδά και Ελένη Ζαραφίδου. Ο Βαλάντης Φράγκος έχει πραγματοποιήσει Διεθνείς Οικονομικές και Πολιτικές Σπουδές στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας είναι απόφοιτος της  Σχολής Δραματικής Τέχνης "Δήλος" . Η Αντιγόνη Φρυδά έχει σπουδάσει Ηλεκτρολόγος Μηχανικός και Μηχανικός Ηλεκτρονικών Υπολογιστών στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης  και είναι αριστούχος απόφοιτος του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος. Επίσης έχει παρακολουθήσει την θερινή Ακαδημία στο Στούντιο Υποκριτικής της Νέας Υόρκης Stella Adler. Η Ελένη Ζαραφίδου έχει σπουδάσει Ελληνική Λογοτεχνία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και είναι αριστούχος  απόφοιτος του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος. Όλα τα μέλη της ομάδας ζουν και εργάζονται ως ηθοποιοί στην Αθήνα. Η ομάδα, μελετώντας κλασσικά κείμενα και επιχειρώντας πολυπρισματική έρευνα γύρω από εποχές, ρεύματα, κινήματα, ιστορικά δεδομένα κτλ  πειραματίζεται πάνω σε παραδοσιακές φόρμες και εξετάζει τα όρια της ανθρώπινης εμπειρίας για να οδηγηθεί  στη δημιουργία παραστάσεων  που ενεργοποιούν τη μνήμη, τόσο τη συλλογική όσο και την προσωπική, προτείνοντας ένα ανοιχτό περιβάλλον αναθεώρησης και  επαναδιαπραγμάτευσης  της ίδιας της ανθρώπινης ύπαρξης, με εργαλεία το παιχνίδι και την απόλαυση που αυτό προσφέρει. 

Παρασκευή 4 Οκτωβρίου 2013

Τα 48α Δημήτρια στο ΚΘΒΕ: Γκόλφω

Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος
Τα 48α Δημήτρια στο ΚΘΒΕ
 
Φράσεις, όπως το «χρωστάς καρδιά», επιβεβαιώνουν τον βαθιά ποιητικό χαρακτήρα του κειμένου. Ένα κείμενο, που σφύζει από συναίσθημα, ρομαντισμό και «καρδιά». Η «Γκόλφω» είναι κάτι περισσότερο από θεατρικό έργο. Είναι πολιτιστική κληρονομιά και θησαυρός λαϊκής τέχνης. Σαν πίνακας του Θεόφιλου. Είναι η ελληνική απάντηση στον Σαίξπηρ και την «Ιουλιέτα» του, υπογραμμίζει ο σκηνοθέτης Νίκος Καραθάνος, ο οποίος δίνει νέα πνοή στον άκρως ποιητικό, πένθιμο, αλλά και κωμικό δεκαπεντασύλλαβο του Περεσιάδη. Η «Γκόλφω» στη νέα της εκδοχή, είναι κάτι περισσότερο από βουκολικό δράμα ή κωμειδύλλιο, όπως χαρακτηρίζεται συνήθως το έργο. Είναι μία αυθεντική λαϊκή παράσταση υψηλής αισθητικής, που κρατάει το μαύρο χρώμα του πένθους - ακόμα και στις φουστανέλες - και μιλά με ευαισθησία για το εδώ και το τώρα της σύγχρονης ελληνικής περιπέτειας. Με τρυφερότητα και χιούμορ, ο Νίκος Καραθάνος, μας υπενθυμίζει τις πρώτες ύλες της ελληνικής ταυτότητας, εστιάζοντας και σχολιάζοντας την χαμένη μας φυσικότητα και το «επιτηδευμένο», που έχει γίνει δεύτερή μας φύση. Μία εξαιρετική παράσταση, σαν απόσταγμα ελληνικότητας και παγκόσμιας σοφίας. 
Το θέμα του έργου; Πανάρχαιο, αλλά πάντα επίκαιρο. Στο ορεινό χωριό που κυλούν τα νερά της Στύγας, εκεί όπου σύμφωνα με τους αρχαίους μύθους ήταν η πύλη για τον Κάτω Κόσμο και όπου θνητοί και αθάνατοι έπαιρναν τον ιερότερο όρκο, η Γκόλφω και ο Τάσος, δύο νεαρά παιδιά, ορκίζονται αιώνια αγάπη. Η Γκόλφω, πιστή στον όρκο της, αρνείται τον άρχοντα που θέλει να την παντρευτεί, αλλά ο Τάσος, αψηφώντας τον δικό του, δέχεται να πάρει γυναίκα του την πλούσια νέα που του προξενεύουν. Όταν αλλάξει γνώμη, θα είναι πολύ αργά…         
Γκόλφω
του Σπυρίδωνος Περεσιάδη
Σκηνοθεσία: Νίκος Καραθάνος
Σκηνικά – Κοστούμια: Έλλη Παπαγεωργακοπούλου
Μουσική: Άγγελος Τριανταφύλλου
Κίνηση: Αμάλια Μπένετ
Φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος
Βοηθός σκηνοθέτη: Διώνη Κουρτάκη
Επεξεργασία κειμένου: Γιούλα Μπούνταλη
Διανομή
Γκόλφω: Εύη Σαουλίδου / Λυδία Φωτοπούλου / Αλίκη Αλεξανδράκη    
Τάσος: Χάρης Φραγκούλης / Νίκος Καραθάνος / Γιάννης Βογιατζής
Σταυρούλα (κόρη του Ζήση): Μαρία Διακοπαναγιώτη     
Δήμος (εξάδελφος της Γκόλφως): Γιάννης Κότσιφας                     
Αστέρω (τσοπάνισσα, μάνα της Γκόλφως): Χριστίνα Μαξούρη     
Θανάσουλας (τσοπάνος): Γιώργος Μπινιάρης                   
Ζήσης (τσέλιγκας): Άγγελος Παπαδημητρίου          
Γιάννος (φίλος του Κίτσου): Μιχάλης Σαράντης    
Κίτσος (ανιψιός του Ζήση):  Άγγελος Τριανταφύλλου
Άγγλοι περιηγητές: Αλίκη Αλεξανδράκη, Χριστίνα Μαξούρη, Άγγελος Παπαδημητρίου, Λυδία Φωτοπούλου
ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ:
15 ΕΥΡΩ ΚΑΝΟΝΙΚΟ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ (ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΑΙ ΘΕΩΡΕΙΑ), 12 ΕΥΡΩ ΕΚΠΤΩΤΙΚΟ.
12 ΕΥΡΩ ΚΑΝΟΝΙΚΟ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ (Α ΚΑΙ Β΄ΕΞΩΣΤΗΣ), 10 ΕΥΡΩ ΕΚΠΤΩΤΙΚΟ. 
Ώρες λειτουργίας ταμείων
Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών (Εθνικής Αμύνης 2): Τρίτη-Kυριακή: 9.30 π.μ.-21.30 μ.μ
Βασιλικό θέατρο (Πλατεία Λευκού Πύργου): Τρίτη-Κυριακή: 9.30 π.μ.-21.30 μ.μ
Τηλέφωνα κρατήσεων- Πληροφορίες: 2315 200200 & www.ntng.gr

Πέμπτη 3 Οκτωβρίου 2013

Jam Jazz Club Nikolas Anadolis Solo, Magnus Öström Band

03 Οκτωβριος Πεμπτη
Ώρα: 20:30
Αίθουσα Δοκιμών ΚΟΘ, πρώην κιν/φος Παλλάς
Πληροφορίες για τον χώρο

Τιμές εισιτηρίων:
Είσοδος: 12€
Φοιτητές: 10€
Κάτοχοι κάρτας ανεργίας: 5€
Jam Jazz Club
Nikolas Anadolis Solo, Magnus Öström Band

Ελληνοσουηδική τζαζ συναστρία

Φωτογραφία: Eric de Gellis
Μια εκρηκτική Ελληνοσουηδική συμμαχία: ο Θεσσαλονικιός Νικόλας Αναδολής σ’ ένα jam jazz session, παρέα με τον διάσημο ντράμερ των E.S.T., Μagnus Öström. Οι πρωταγωνιστές της βραδιάς, μετά τις ωριαίες τους, ξεχωριστές μουσικές παραστάσεις, θα ενώσουν τις δυνάμεις τους σε μια απρόβλεπτη αυτοσχεδιαστική συνεύρεση.
Nikolas Anadolis
Η τζαζ είναι στο αίμα του. Ήταν τεσσάρων ετών, όταν ξεκίνησε να παίζει στο πιάνο παιδικά τραγουδάκια που άκουγε από τη γιαγιά του και αργότερα jazz κομμάτια (Oscar Peterson, Dave Brubeck κ.α) από τις κασέτες του μπαμπά. Ο πατέρας και ντράμερ Σωτήρης Αναδολής, τον μύησε από πολύ νωρίς, στους τζαζ και swing δρόμους. Οι αυτοσχεδιασμοί είναι ένα από τα ισχυρά του χαρτιά. Ακόμα και όταν παίζει κλασική μουσική, παραδίδεται στην έμπνευση της στιγμής. Στις συναυλίες του, εκτός από τις δικές του συνθέσεις, διασκευάζει με την προσωπική του, ξεχωριστή ματιά κι αισθητική, κομμάτια αγαπημένων του συνθετών. Από τις πιο σπουδαίες του εμπειρίες; Η βραδιά στο «Blue Note Club» της Νέας Υόρκης, τον Απρίλιο του 2010, ανοίγοντας τη συναυλία του Michel Camilo, τον οποίο θαυμάζει από πιτσιρικάς. Μία ακόμα σημαντική στιγμή, είναι η συνάντηση του με τους Luis και Francois Moutin - έπαιξαν μαζί στο Παρίσι, στο πλαίσιο του διεθνούς διαγωνισμού Martial Solal, όπου κέρδισε το πρώτο βραβείο. Γεννημένος στη Θεσσαλονίκη το 1991, ο Νικόλας Αναδολής, ολοκληρώνει τις σπουδές του, με προεδρική υποτροφία, στο Berklee College of Music της Βοστόνης το 2012. Έχει ήδη αρχίσει, να κατακτά, καλπάζοντας, την παγκόσμια σκηνή της τζαζ.
http://www.nikolasjazz.com
Magnus Öström
To 1993 ξεκίνησε μία ακόμα μουσική επανάσταση με τους E.S.T.- τον ντράμερ Magnus Öström και τον παιδικό του φίλο και πιανίστα Esbjörn Svensson, ο οποίος όμως έχασε τη ζωή του σε δυστύχημα, πριν από πέντε χρόνια. Οι Esbjörn Svensson Trio ή αλλιώς E.S.T., γράφουν τη δική τους ιστορία στην παγκόσμια τζαζ, μέσα από εξαιρετικούς (και άκρως ευπώλητους) δίσκους και αμέτρητες συναυλίες, έχοντας κάνει ήδη τρεις φορές το γύρο του κόσμου.
Με τον Esbjörn Svensson ήταν γειτονόπουλα. Το πρώτο γκρουπ που έφτιαξαν είχε το όνομα «Προσοχή στους αρχάριους». Σήμερα οι E.S.T θεωρούνται η μπάντα με τη μεγαλύτερη επιρροή στη τζαζ μουσική, τουλάχιστον για την πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα. Οι TIMES του Λονδίνου, έχουν ανακηρύξει το «Live in Hamburg», ως το «άλμπουμ της δεκαετίας». Μετά τον άδικο χαμό του φίλου του, o Öström, χρειάστηκε δύο χρόνια για να ξαναμπεί στο στούντιο, ηχογραφώντας, αυτή τη φορά, την θλίψη του, σ’ ένα μελαγχολικό άλμπουμ που ισορροπεί ανάμεσα στην τζαζ, την art-rock και την ηλεκτρονική μουσική, με ολοφάνερες τις αναφορές στις θρυλικές εποχές. Το πιο συγκινητικό θέμα, το αφιερωμένο «Ballad for E». Οι κριτικές για το «Thread of Life» ήταν σχεδόν διθυραμβικές. Το 2012, ο Öström κερδίζει το Echo Jazz βραβείο, ως ο καλύτερος ντράμερ σε διεθνές επίπεδο.
Αυτή την εποχή κυκλοφορεί το καινούργιο του άλμπουμ με τίτλο: «Αναζητώντας τον Δία», τον «κομιστή του φωτός», όπως υπογραμμίζει ο ίδιος. Μπορεί η απώλεια να είναι ακόμα ορατή σε κάποια κομμάτια, ωστόσο διαχέονται παντού η προοπτική, η δύναμη και η επόμενη μέρα. Έχοντας στο πλευρό του, από το 2010, τη νέα του μπάντα, τους εξαιρετικούς σολίστες, Ανδρέα Χουρδάκη (κιθάρα), Thobias Karlsson (μπάσο) και Daniel Karlsson (πλήκτρα), ο Öström ανοίγει καινούργιους ορίζοντες. Το τελευταίο κομμάτι του άλμπουμ, «At The End Of Eternity», είναι ένας ύμνος στην ελπίδα.
Magnus Öström Band
Magnus Öström : ντραμς
Ανδρέας Χουρδάκης : κιθάρα
Tobias Karlsson : κοντραμπάσο
Daniel Karlsson : πιάνο, πλήκτρα
www.magnusostrom.com

Τετάρτη 2 Οκτωβρίου 2013

Νέα Ελλάδα - The making of Από την ομάδα "Οι όπερες των ζητιάνων"

02 Οκτωβριος Τεταρτη
Ώρα: 20:30
Δημαρχιακό Μέγαρο
Πληροφορίες για τον χώρο

Τιμές εισιτηρίων:
Είσοδος: 10€
Φοιτητές: 8€
Προσκλήσεις σε κατόχους κάρτας ανεργίας
Νέα Ελλάδα - The making of
Από την ομάδα "Οι όπερες των ζητιάνων"


Πως συνδέονται ο συνθέτης Richard Wagner, η τραυματισμένη ελληνική ψυχή του 2013, η γερμανική δύναμη και η αναγέννηση της Ελλάδας; Η Εταιρεία Μουσικού Θεάτρου, με το σκωπτικό όνομα «Οι όπερες των ζητιάνων» επιστρέφει δυναμικά, στο πλαίσιο των 48ων Δημητρίων, με μία ολοκαίνουργια παραγωγή (σε συνεργασία με την 4η Biennale AGORA και τα 48α Δημήτρια) και με επικίνδυνες απαντήσεις σε θανάσιμες ερωτήσεις.
Η επέτειος των 200 χρόνων από τη γέννηση του Richard Wagner, δεν είναι μόνο γερμανική γιορτή, είναι και δική μας. Αναλογιστείτε πόσες φορές έχετε ακούσει την φράση «γερμανική ηγεμονία» τα τελευταία (πόσα;) χρόνια και θα μπείτε στο πνεύμα των «ζητιάνων», οι οποίοι φτιάχνουν τη δική τους αντι-όπερα, με καμβά τις μουσικές του Wagner. Ενός καλλιτέχνη, ο οποίος με το δικό του ιδιαίτερο τρόπο, ανακίνησε το εθνικό φαντασιακό. Οι μουσικές του λειτουργούν σαν «φύλλα πορείας» και για τον ελληνικό λαό, που αναγκάζεται να αναδιοργανώσει τον τρόπο ζωής του σε όλα τα επίπεδα: στην οικογένεια, στην εργασία, στο δημόσιο χώρο, έχοντας πάνω από το κεφάλι του μία εκ νέου φορτισμένη σχέση, με την ιδέα της περίφημης γερμανικής ηγεμονίας.
Νέα Ελλάδα- The Making-Of: Μουσικοθεατρική παράσταση ή έργο σε εξέλιξη; Οι δημιουργοί της ομάδας «Οι όπερες των ζητιάνων», επιχειρούν κάτι άκρως αναζωογονητικό και φιλόδοξο: να διαπραγματευτούν, με τρόπο καλλιτεχνικό, μερικές από τις πιο φορτισμένες πτυχές του φαντασιακού της νεότερης Ελλάδας, όπως αυτές κρυσταλλώνονται γύρω από τις έννοιες της παρακμής, του θανάτου, της αναγέννησης και του… rebranding του Έθνους. Σκέψεις δηλαδή, άκρως επίκαιρες, μέσα στο 2013. Κεντρική ιδέα για την καλλιτεχνική αυτή πρόταση, αποτελεί η χρήση ενός δημόσιου, εμβληματικού χώρου - το Δημαρχιακό Μέγαρο - όπου η σχέση του θεατή με το μουσικοθεατρικό γεγονός θα αναπροσδιοριστεί ριζικά.
«Νέους, ασυμπλεγμάτιστους, ευλαβικά ασεβείς και ουσιαστικά καινοτόμους» χαρακτήρισε η εφημερίδα «Καθημερινή» τους δημιουργούς της εταιρείας μουσικού θεάτρου «Οι όπερες των ζητιάνων». Η περιπέτειά τους, ξεκινάει στην Αθήνα το 2002 από το συνθέτη Χαράλαμπο Γωγιό, το σκηνογράφο Κωνσταντίνο Ζαμάνη και την υπεύθυνη παραγωγής Γαβριέλλα Τριανταφύλλη, με σκοπό την παραγωγή παραστάσεων (αντι) όπερας και μουσικού θεάτρου χαμηλού κόστους και σύγχρονης αισθητικής. Η φιλοσοφία της «Εταιρείας»; Το μουσικό θέατρο, κάθε άλλο παρά είδος που οφείλει να παράγεται από - και για - «ειδικούς», αποτελεί τέχνη προσβάσιμη σε κάθε λογής θεατές, εφόσον προσεγγίζεται με τον κατάλληλο τρόπο: ως θέατρο, και όχι ως «θέαμα».
Νέα Ελλάδα- The Making-Of (2013)
Μουσικοθεατρικό work-in-progress για την άνοδο, την πτώση και το rebranding του Έθνους
Μουσική: Χαράλαμπος Γωγιός, Ρίχαρντ Βάγκνερ
Κείμενα: Μαρία Τοπάλη, Δημήτρης Δημόπουλος
Μουσική διεύθυνση, πλήκτρα, μελόντικα: Χαράλαμπος Γωγιός
Σκηνοθεσία: Αλέξανδρος Ευκλείδης
Παρέμβαση στο χώρο- επιμέλεια κοστουμιών: Κωνσταντίνος Ζαμάνης
Σχεδιασμός χαρτονομισμάτων: Δημήτρης Κανελλόπουλος, Γιώργος Γιάκος – The Comeback Studio
Δραματουργική συνεργασία: Κατερίνα Κωνσταντινάκου, Παναγιώτα Κωνσταντινάκου
Λαμβάνουν μέρος: Λυδία Ζερβάνου (υψίφωνος, βιολοντσέλο), Ιωάννα Φόρτη (μεσόφωνος, μπαγλαμάς), Χρήστος Κεχρής (τενόρος, κιθάρα), Αλέξανδρος Ευκλείδης, Λίνα Καλπαζίδου (Κορυφαίοι)
Συμμετέχει ο Χορός της Μεσαίας Τάξης
www.thebeggarsoperas.gr

Δευτέρα 30 Σεπτεμβρίου 2013

ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ (48 ΔΗΜΗΤΡΙΑ) στο Principal Club Theater..

Χαρμολύπη Studio Matejka

30 Σεπτεμβριος Δευτερα ΕΩΣ 01 Οκτωβριος Τριτη
Ώρα: 21:00
Μπενσουσάν Χαν
Πληροφορίες για τον χώρο

Τιμές εισιτηρίων:
Γενική είσοδος: 8€
Φοιτητές: 5€
Προσκλήσεις σε κατόχους κάρτας ανεργίας.
Χαρμολύπη
Studio Matejka

υπό την αιγίδα του Ινστιτούτου Grotowski

Η Χαρμολύπη βασίζεται σε προσωπικές ιστορίες της ερμηνεύτριας, η οποία τις αφηγείται μέσα από το σώμα της. «Εκεί που οι λέξεις αποτυχαίνουν και σβήνουν, αναλαμβάνει δράση το σώμα, που έχει τη δική του γλώσσα και ιστορία» υποστηρίζει η ηθοποιός, Αλεξάνδρα Καζάζου. «Μια γλώσσα που περιλαμβάνει όλα τα απολεσθέντα κομμάτια του εαυτού μας, ώστε να ξαναβγούμε στο φως, μακριά από το σκοτάδι και το υπαρξιακό μηδέν - να επιστρέψουμε στον εαυτό μας, στη ζωή ή στον θάνατο». Η Χαρμολύπη είναι μια σόλο performance, που εμπεριέχει το «άλφα και το ωμέγα» της ανθρώπινης φύσης. Ένας χάρτης με τις σκέψεις και τις περιπέτειες μιας γυναίκας, η οποία ψάχνει να βρει τη χαμένη της ισορροπία, ανάμεσα στο όνειρο και την πραγματικότητα. Με την αόρατη παρουσία του Grotowski, να εμπνέει και να δυναμιτίζει τις αισθήσεις.
Αλεξάνδρα Καζάζου. Ελληνοπολωνέζα, γεννημένη στο Βρότσλαβ της Πολωνίας. Μετά τις θεατρικές της σπουδές στο Τμήμα Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ., εργάζεται ως ηθοποιός στην Πειραματική Σκηνή της «Τέχνης». Παράλληλα, με φίλους και συνεργάτες της, ιδρύουν στην Αθήνα, τη θεατρική ομάδα Asypka. Είναι μέλος του StudioMatejka και του Odra Ensemble. Διδάσκει Αρχαία Ελληνική τραγωδία στο Πανεπιστήμιο του Βρότσλαβ. Κύριο ερευνητικό της πεδίο, είναι η λειτουργία του χορού στο αρχαίο δράμα και η σύνδεσή του με καταστάσεις και γεγονότα της καθημερινής ζωής. Από τις σπουδαιότερες εμπειρίες που έχει ζήσει, η επίσκεψή της − για ερευνητικούς λόγους − στη βάση του Γκουαντάναμο, στην Κούβα.
Studio Matejka. Ανοίγει τις πόρτες του το 2010, ως θεατρικό εργαστήριο που εξερευνά τις σύγχρονες τεχνικές σωματικής έκφρασης και performance. Μέσα από την πρακτική έρευνα, οι performers μαθαίνουν να αναπτύσσουν τη δύναμή τους, την ευκινησία τους και την επιδεξιότητά τους, να επικοινωνούν με το σώμα τους, μέσα από ένα ευρύ φάσμα ιδεών, εικόνων και λέξεων. Το Studio, το οποίο βρίσκεται σε διαρκή δικτύωση-επικοινωνία με αντίστοιχους φορείς ανά τον κόσμο, διευθύνει ο Matej Matejka, με συνεργάτες 8 performers από 7 διαφορετικές χώρες.
Ο Matej Matejka είναι ο ιδρυτής και η «ψυχή» του StudioMatejka. Σπουδάζει υποκριτική στη Μπρατισλάβα, τη Σλοβακία και αργότερα στο JAMUUniversity, στο Brno της Τσεχίας. Από το 2005, συνεργάζεται με το Ινστιτούτο Grotowski, εξερευνώντας τη σωματική έκφραση στο θέατρο. Παράλληλα, παραδίδει σεμινάρια με τίτλο «Ξυπνώντας το σώμα που ακούει», στο Ινστιτούτο Grotowski και στο TeatrZAR της Πολωνίας, καθώς και σε ολόκληρο τον κόσμο.
Χαρμολύπη
Δημιουργία - ερμηνεία: Αλεξάνδρα Καζάζου
Σκηνοθεσία: MatejMatejka
Μουσική: DitteBerkeley, DanielHan
Μουσική και ηχητική επιμέλεια: DitteBerkeley
Δραματουργική επεξεργασία: MatejMatejka, BryanBrown
Επιμέλεια κίνησης: MagdalenaKoza, VivienWood
Κοστούμια: AgnieszkaKatyńska
www.studiomatejka.com

Κυριακή 29 Σεπτεμβρίου 2013

Ο ΣΙΣΥΦωΣ Εικαστική ομάδα ΕΝ-ΦΛΩ

29 Σεπτεμβριος Κυριακη
Ώρα: 12:00 Πλατεία Αριστοτέλους
Ελεύθερη προσέλευση
Ο ΣΙΣΥΦωΣ
Εικαστική ομάδα ΕΝ-ΦΛΩ
Διαδραστική performance
Ο Σαίξπηρ στον Ερρίκο τον IV, τονίζει τη συντομία της ανθρώπινης ζωής και τη σκοπιμότητα αυτής της συντομίας στην αντίσταση και ανάδειξη του ανθρώπου, πατώντας στα κεφάλια των βασιλιάδων. Ποιος είναι ο βασιλιάς; Μήπως ο χρόνος; 
Ο άνθρωπος είναι ταυτόσημος με το χρόνο. Ο εν-χρονισμός του ανθρώπου συντελείται με τον εξ-ανθρωπισμό του χρόνου. Το ασυνείδητο της  πορείας του χρόνου εκδηλώνεται και καθίσταται αληθές εντός της ιστορικής συνείδησης. Μια τεχνική και γλωσσική κοινωνία κατέχει την ιστορική συνείδηση του παρόντος, αλλά για να φτάσει στη συνείδηση του χρόνου θα πρέπει να τον βλέπει, όχι σαν αυτό που παρέρχεται, αλλά σαν αυτό που επανέρχεται. Η ολοσχερής άρνηση της στατικότητας του χρόνου ως περίφρακτη μορφή ενός χώρου/ δωματίου, ως ερείπιος χώρος ή ερείπιος χρόνος, ανάγκασε τους ανθρώπους να αντιληφθούν ευρύτερα τον χρόνο στην κυκλική ή σπειροειδή του κίνηση, σαν αέναη δηλαδή επανάληψη, νομαδικότητα, εποχικότητα.
Στις καπιταλιστικές κοινωνικές μορφές, αυτή η κίνηση συνδέεται με την εργασία ως μόχθο. Ο μόχθος ως κοινωνική οικειοποίηση του χρόνου –η παραγωγή δηλαδή και αναπαραγωγή του ανθρώπου διά της ανθρώπινης εργασίας μέσα στην κοινωνική σχέση του κεφαλαίου– αναπτύσσεται εντός μιας κοινωνίας διαχωρισμένης σε τάξεις. Εδώ μιλάμε για την εξουσία του χρόνου, την επανάληψη του Σισύφειου μόχθου, σε ένα μη αναστρέψιμο χρόνο του ζώντος, ως μια επιβλαβή εμπειρία. Αυτός που κατέχει το προνόμιο της απόλαυσης βιωμένων γεγονότων είναι αυτός που κοιτά και παρατηρεί το θέαμα του χρόνου, της ταυτοτικής επανάληψης του βιώματος, ως ρωμαϊκό θέαμα. Ο χρόνος, έτσι, στην κίνησή του παραμένει ένα κλειστό πεδίο αδυνατότητας, ομογενοποιείται, γίνεται κενός χρόνος.
Κι ενώ οι άνθρωποι αρχικά πίστευαν ότι μέσα στην κενή/ ομοιογενή ιστορική επανάληψη θα κατάφερναν να είναι προφυλαγμένοι, ανέδειξαν, τελικώς, την Ιστορία ως αλλότρια συνθήκη. Έτσι, ο καθησυχαστικός κυκλικός τρόπος σύνταξης της ζωής γίνεται ανήσυχος και φτάνει να είναι συγκρουσιακός στον πυρήνα του. Ο χρόνος της σύγκρουσης είναι ο γεμάτος χρόνος που αναδεικνύει την ιστορία ως ανοιχτό πεδίο δυνατοτήτων, ο σισύφειος αγώνας μετατρέπεται έτσι (από επαναληπτική υποταγή) σε ροή αντίστασης.
Αυτή την αντίφαση, ως ιστορική συνθήκη του σημερινού ανθρώπου, πραγματεύεται το έργο. Οι ΕΝ-ΦΛΩ, αφού αντλήσουν ιστορικό χρόνο από το σπρώξιμο ενός μαρτυρικού βάρους, στα όρια της πυρίκαυστης Θεσσαλονίκης του 1917, συνοδευόμενοι από το φιλοθεάμον κοινό θα οδηγήσουν το βαρύ φορτίο σ’ έναν χώρο θεάματος και συν-τροφής, στον χώρο της κοινωνίας που συντροφεύει, συντρώγει. Ο φοβικός εκπεσμός θα φανερωθεί με το «βολονταριστικό» ρίξιμο του χρόνου-φορτίου με το παράδοξο βάρος στην θάλασσα, σαν μια κατάρρευση, το αντίθετο δηλαδή της ανέλκυσης- μια καθέλκυση στον βυθό, ώστε να σβηστούν όλα τα ίχνη ακόμα και αυτό της προγενέστερης βύθισης.
Ομάδα ΕΝ-ΦΛΩ
Καληάνθη Βογδοπούλου
Γεωργία Δαμιανού
Ειρήνη Μνατσακανιάν
Eυαγγελία Καραστέργιου
Γιώτα Καρβουνιάρη
Γιώργος Κεβρεκίδης
Χάρης Κοντοσφύρης
Ελένη Νίσκα
Άννα Πιάτου
‘Ελενα Προβατά
Άννα Μαρία Σαμαρά
Δήμητρα Σιατερλή
Γαβριήλ Φτελκόπουλος
Μάγδα Χριστοπούλου

Τετάρτη 25 Σεπτεμβρίου 2013

Τα 48α Δημήτρια στο ΚΘΒΕ

Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος
Τα 48α Δημήτρια στο ΚΘΒΕ
Ενημερωθείτε για τις παραστάσεις των 48ων Δημητρίων που παρουσιάζονται στο Θέατρο Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών του ΚΘΒΕ.
Ανοίξτε τα Δελτία Τύπου και δείτε φωτογραφικό υλικό από τις παραστάσεις, κάνοντας κλικ στα ομώνυμα links:
Παρασκευή 27/09/13
“Άσκηση Σύσσημον” (Εταιρεία Θεάτρου "Χώρος")
Σάββατο 5/10/13
“The Roots” (CCN de La Rochelle / Poitou-Charentes, Kader Attou / Cie Accrorap)
Πέμπτη 10, Παρασκευή 11/10/13
"Γκόλφω" του Σπυρίδωνος Περεσιάδη (Μια παράσταση του Εθνικού Θεάτρου, Συνδιοργάνωση: Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος –  48α Δημήτρια

Τρίτη 24 Σεπτεμβρίου 2013

Τα 48α Δημήτρια στο ΚΘΒΕ

Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος
Τα 48α Δημήτρια στο ΚΘΒΕ
Ενημερωθείτε για τις παραστάσεις των 48ων Δημητρίων που παρουσιάζονται στο Θέατρο Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών του ΚΘΒΕ.
Ανοίξτε τα Δελτία Τύπου και δείτε φωτογραφικό υλικό από τις παραστάσεις, κάνοντας κλικ στα ομώνυμα links:
Παρασκευή 27/09/13
“Άσκηση Σύσσημον” (Εταιρεία Θεάτρου "Χώρος")
Σάββατο 5/10/13
“The Roots” (CCN de La Rochelle / Poitou-Charentes, Kader Attou / Cie Accrorap)
Πέμπτη 10, Παρασκευή 11/10/13
"Γκόλφω" του Σπυρίδωνος Περεσιάδη (Μια παράσταση του Εθνικού Θεάτρου, Συνδιοργάνωση: Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος –  48α Δημήτρια

Τετάρτη 20 Οκτωβρίου 2010

45α ΔΗΜΗΤΡΙΑ - ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ

«ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟ ΝΙΚΟ ΓΚΑΤΣΟ»  
Συναυλία του Σταύρου Ξαρχάκου με ερμηνεύτρια την Έλλη Πασπαλά  
* 23/10/2010  
* ΩΡΑ: 21:00  
* ΧΩΡΟΣ: ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ   
* ΚΑΝΟΝΙΚΟ: 40,30,20,10€  
* ΛΕΩΦΟΡΕΙΑ: 5,6,8,33,76  
* ΜΑΘΗΤΙΚΟ-ΦΟΙΤΗΤΙΚΟ: 10€  
 Μια συναυλία, απόδοση πνευματικού χρέους στον ποιητή της ψυχής του ελληνικού λαού απ' αιώνων. Ο Σταύρος Ξαρχάκος που με το πρωτοπόρο, προσωπικό του ύφος σφράγισε τη σύγχρονη ιστορία της έντεχνης μουσικής, ανέλαβε την ενορχήστρωση διαχρονικών τραγουδιών, σε ποίηση του Νίκου Γκάτσου (Χάρτινο το φεγγαράκι, Αθανασία, Άσπρο περιστέρι, Αν θυμηθείς τ' όνειρο μου, Κεμάλ, Το δίχτυ, Ο Γιάννης ο φονιάς, Έλα σ’ εμένα, Νυν και αεί, Τ’ όνειρο καπνός, Είχα φυτέψει μια καρδιά, Το πρακτορείο, κλπ.) που υπογράφουν όχι μόνο ο Σταύρος Ξαρχάκος, αλλά και ο Μάνος Χατζιδάκις, ο Μίκης Θεοδωράκης και ο Δήμος Μούτσης. Ερμηνεύονται μοναδικά από τη βαθιά φωνή της Έλλης Πασπαλά.  
Ο Νίκος Γκάτσος γεννήθηκε στην Ασέα της Αρκαδίας.  
Τις γυμνασιακές του σπουδές έκανε στην Τρίπολη, όπου γνώρισε τα λογοτεχνικά βιβλία, αλλά και τις μεθόδους αυτοδιδασκαλίας ξένων γλωσσών.  
Στη συνέχεια μετέβη στην Αθήνα όπου φοίτησε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ήξερε ήδη αρκετά καλά αγγλικά και γαλλικά και είχε μελετήσει τον Παλαμά, τον Σολωμό, το δημοτικό τραγούδι, όπως και τις νεωτεριστικές τάσεις στην ποίηση της Ευρώπης.  
Στην Αθήνα, όπου εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του, άρχισε να έρχεται σε επαφή με τους λογοτεχνικούς κύκλους της εποχής.  
Πρωτοδημοσίευσε ποιήματά του, μικρά σε έκταση και με κλασικό ύφος, στα περιοδικά Νέα Εστία το 1931 και Ρυθμός το 1933. 
Συνδέθηκε με το ρεύμα του ελληνικού υπερρεαλισμού.  
Μοναδικό του βιβλίο υπήρξε η ποιητική συλλογή Αμοργός του 1943, που επηρέασε βαθιά την ελληνική ποίηση. Παρ’ όλα αυτά, το έργο του αυτό θεωρείται κορυφαίο ποιητικό έργο του ελληνικού υπερρεαλισμού.  
Από τότε δημοσίευσε τρία ακόμη ποιήματα: το Ελεγείο (1946, Φιλολογικά Χρονικά), το Ο Ιππότης και ο Θάνατος (1947, Μικρό Τετράδιο) και το Τραγούδι του παλιού καιρού (1936, Ο Ταχυδρόμος), αφιερωμένο στον Σεφέρη. Έγραψε επίσης μελέτες και σχόλια πάνω στην ποίηση.  
Ο Γκάτσος ασχολήθηκε ιδιαίτερα με τη μετάφραση έργων, κυρίως για λογαριασμό του Εθνικού Θεάτρου, του Θεάτρου Τέχνης και του Λαϊκού Θεάτρου. Η υπόλοιπη συνεισφορά του ήρθε με τη μορφή στίχων για τραγούδια γνωστών συνθετών, όπως ο Μάνος Χατζιδάκις, ο Σταύρoς Ξαρχάκoς και άλλοι. Μεταξύ των δημιουργιών του περιλαμβάνονται τα εξής: Αθανασία, Της γης το χρυσάφι, Ρεμπέτικο, Αρχιπέλαγος, Πήρες το μεγάλο δρόμο, Πορνογραφία, Λαϊκή Αγορά, Η μικρή Ραλλού, Μια γλώσσα μια πατρίδα, Αν θυμηθείς τα’ ονειρό μου, Η νύχτα, Αντικατοπτρισμοί, Τα κατά Μάρκον, America America κ.ά. Ιδιαίτερη σχέση είχε ο ποιητής με τον Χατζιδάκι. Ήταν για μεγάλο διάστημα και μέχρι το θάνατό του επίλεκτο μέλος της ομάδας Xατζιδάκι, Eλύτη, Tσαρούχη, Mποσταντζόγλου και Αργυράκη.  
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ  
Σταύρος Ξαρχάκος (διεύθυνση ορχήστρας) ‘Ελλη Πασπαλά (solist) Αχιλλέας Γουάστωρ (πιάνο) Δημήτρης Καλαντζής (πιάνο, keyboards) Βασίλης Δρογκάρης (ακορντεόν) Ηρακλής Ζάκκας (μπουζούκι) Διαμαντής Σιδερίδης (μπουζούκι) Γιώργος Μπεχλιβάνογλου (κλασική κιθάρα) Νίκος Σαμπαζιώτης (ακουστική κιθάρα) Νίνο Κιτάνι (πνευστά) Δημήτρης Καραγάνης (πνευστά) Σταύρος Καβαλιεράτος (κόντρα μπάσο) Γιάννης Χατζής (drums) Νίκος Καρατζάς (κρουστά) Μπράϊαν Κούν (ηχολήπτης)

Δευτέρα 18 Οκτωβρίου 2010

45α ΔΗΜΗΤΡΙΑ - ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ



«ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΚΩΣΤΗΣ»  
 Έκθεση γλυπτικής  
* 18/10/2010  
* ΩΡΑ: 19:30  
* ΧΩΡΟΣ: CASA BIANCA  
* ΕΙΔΟΣ: ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ  
* ΕΙΣΟΔΟΣ: ΕΛΕΥΘΕΡΗ  
* ΛΕΩΦΟΡΕΙΑ: 3,5,6,8,30,33,76  
Έκθεση γλυπτικής ενός καλλιτέχνη που έχει να επιδείξει έντονη διεθνή δραστηριότητα με το έργο του να έχει σαφώς «στιγματιστεί» από το μεσογειακό περιβάλλον της Ελλάδος: ο ήλιος, τα χρώματα, λόγοι παλιοί για 4.000 χρόνια στην βαθύτατη αρχαιότητα, ο ταύρος (Μινώταυρος), η εικόνα του φιλοσόφου.  
Ένα έργο που, όπως σημειώνει ο διευθυντής του Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης της Αμβέρσας Florent Bex «δε θα μπορούσε ποτέ να είχε γεννηθεί μέσα από το γκρισάιγ των βόρειων περιφερειών».  
«O δημιουργός ως μονάδα της συμπαντικής οντότητας μοιάζει να αποτελεί άξονα της δράσης μιας αέναης αμφισβήτησης και αναδιαπραγμάτευσης όλων αυτών που θεωρούνται δεδομένα.
Είναι εκείνος, χωρίς αυτό να αποτελεί κάτι ηρωικό, που καλείται να γειώσει τις δραματικές εντάσεις μιας σκληρής και αδυσώπητης καθημερινότητας και να τις αποσυμπιέσει οδηγώντας τις, στα φωτεινά νερά της δημιουργίας. 
Αντιτάσσει το φως και την δράση απέναντι στην κατήφεια και την απαλλοτρίωση της ανθρώπινης σκέψης που καταρρακώνεται από ευτελή και χυδαία προϊόντα. 
Αποτελεί μοχλό αποσυμπίεσης, και μέσα από την παραβατικότητα του καταργεί παραδοσιακές «αξίες» και θέσφατα, διαρρηγνύει τον υμένα της ιδρυματικής και ανούσιας αστικής αντίληψης και προσπαθεί να συνάξει το έλασσον άμεσο, με το απώτερο και το συμπαντικό, που οδηγεί στην ψυχική ανάταση και στην «ελευθερία».  
Εξ’ άλλου τι είναι η τέχνη για τον δημιουργό; Μια ακροβασία είναι σε τεντωμένο σκοινί. Μια καθημερινή εναγώνια προσπάθεια να ανακαλέσει στην επιφάνεια από το σκότος της ύπαρξης του, μύχιες σκέψεις και θολά οράματα, που θα τα «παγώσει» σε σταθερές εικόνες για να δημιουργήσουν στη συνέχεια πεδία δράσης για πολλούς.  
Χωρίς αναζήτηση το έργο είναι ανιαρό. Δίχως φορτία και αναταράξεις το εικαστικό γεγονός είναι ύποπτο και στατικό, που μοιραία οδηγεί τον δημιουργό του σε μαρασμό και καλλιτεχνική στειρότητα. Αυτός οφείλει να λειτουργεί ως εξαιρετικά εκπαιδευμένος μαχητής, που πρέπει να αντιδρά αστραπιαία ακόμη και στο ελάχιστο θρόισμα».  
Κωστής Γεωργίου, 6 Ιουλίου 2010

45α ΔΗΜΗΤΡΙΑ - ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ

«ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤETΣΗΣ»  
Έκθεση έργων από τη συλλογή του Στέφανου Ζαχαριάδη  
 * 18/09/2010 -15/11/2010    
* ΩΡΑ: 19:30  
* ΧΩΡΟΣ: ΚΕΝΤΡΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΤΟΥΜΠΑΣ  
* ΕΙΔΟΣ: ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ   
* ΕΙΣΟΔΟΣ: ΕΛΕΥΘΕΡΗ    
* ΛΕΩΦΟΡΕΙΑ: 14,30,37  
Είκοσι αριστουργήματα του Παναγιώτη Τέτση, που προέρχονται από τη συλλογή του Στέφανου Ζαχαριάδη. 
Πρόκειται για λάδια, ακουαρέλες και παστέλ που απεικονίζουν την Αθήνα, την Ύδρα, τη Σίφνο, τις ελληνικές θάλασσες, πρόσωπα, εσωτερικά και νεκρές φύσεις. Έργα αντιπροσωπευτικά της εικαστικής παρουσίας του καλλιτέχνη, που δημιουργήθηκαν από την εποχή του Παρισιού στα 1955 έως τις μέρες μας.  
Ο Παναγιώτης Τέτσης γεννήθηκε το 1925 στην Ύδρα. Το 1940 πήρε τα πρώτα μαθήματα ζωγραφικής από τον γερμανό ζωγράφο και χαράκτη Κλάους Φρισλάντερ. Από το 1943 έως το 1949 σπουδάζει στην Σχολή Καλών Τεχνών. Το 1951 εργάζεται ως επιμελητής στη έδρα του ελεύθερου σχεδίου της Ανωτάτης Σχολής Αρχιτεκτόνων του ΕΜΠ, με καθηγητή τον Νίκο Χατζηκυριάκο-Γκίκα. Από το 1953 έως το 1956, με υποτροφία του Ι.Κ.Υ., σπουδάζει χαρακτική στη Σχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού. Το 1976 εκλέγεται καθηγητής στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, στο Γ’ Εργαστήριο Ζωγραφικής, όπου διδάσκει μέχρι το 1991. Το 1989 εκλέγεται Πρύτανης της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών και το 1993 Ακαδημαϊκός, ενώ το 1999 του απονέμεται η διάκριση του Ανωτέρου Ταξιάρχη του Φοίνικος. Από το 2004 έως το 2007 διατελεί πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της Εθνικής Πινακοθήκης.  
Η εκθεσιακή του δραστηριότητα αρχίζει το 1948 με την πρώτη ατομική του έκθεση στην γκαλερί Ρόμβος, ενώ το 1949 γίνεται μέλος της ομάδας «Αρμός Α’» και αργότερα «Αρμός Β’». Ακολουθούν ατομικές διοργανώσεις και συμμετοχές σε ομαδικές, Πανελλήνιες και σημαντικές διεθνείς εκθέσεις ζωγραφικής και χαρακτικής.  
Το 1999 η Εθνική Πινακοθήκη οργανώνει μεγάλη αναδρομική έκθεση και στη συνέχεια τον τιμά με δύο ακόμη εκθέσεις στα παραρτήματά της, στην Κέρκυρα το 2002 και στο Ναύπλιο το 2010. Το 2003 ο Δήμος της Φλωρεντίας φιλοξενεί έργα του στο Salone del Brunelleschi και το 2006 το Ίδρυμα Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή στην Άνδρο. Στα 60 χρόνια της καλλιτεχνικής του δημιουργίας ο Παναγιώτης Τέτσης παραμένει πιστός στην παραστατική ζωγραφική.  
Με την παλέτα του αναδεικνύει τη δύναμη του ελληνικού φωτός. Κατεξοχήν κολορίστας, διαλύει το περίγραμμα και χτίζει τις φόρμες του με χρώμα. Πρόσωπα, τοπία, αντικείμενα, θέματα οικεία, καθημερινά, αγαπητά στον καλλιτέχνη μεταπλάθονται σε παχιές χρωματικές επιφάνειες, φαινομενικά ελεύθερες, που πολλές φορές φθάνουν στην αφαίρεση, ουσιαστικά όμως δομημένες ώστε η σύνθεση να διέπεται από αρμονία και ισορροπία.

Κυριακή 17 Οκτωβρίου 2010

45α ΔΗΜΗΤΡΙΑ - ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ

«PUSH» SYLVIE GUILLEM ΚΑΙ RUSSELL MALIPHANT 
παγκοσμίου φήμης χορευτικό ντουέτο  
* 17,18/10/2010  
* ΩΡΑ: 21:00  
* ΧΩΡΟΣ: ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ  
Από τις μεγαλύτερες μπαλαρίνες όλων των εποχών και κορυφαία της γενιάς της, η διασημότερη εν ζωή χορεύτρια, η super star Συλβί Γκιγιέμ και το hot είδωλο του σύγχρονου χορού, ο χορευτής και χορογράφος, Ράσελ Μάλιφαντ, παρουσιάζουν την παράσταση που λάτρεψε το παγκόσμιο κοινό και ύμνησε η διεθνής κριτική!  
Το θρυλικό πλέον «PUSH», μαζί με τα SOLO, SHIFT και TWO, στην πιο επιτυχημένη μείξη, στη συνάντηση κορυφής του κλασικού μπαλέτου με την πρωτοπορία.  
Σε μια «συγκλονιστική συνεύρεση του μέλλοντος με την ιστορία». Με «Αυτό που θα μείνει στη μνήμη μας σαν η καλύτερη παράσταση της καριέρας τους» κατά τον διεθνή τύπο, έρχονται στην Ελλάδα δύο «ιερά τέρατα» της παγκόσμιας χορευτικής σκηνής!  
Από τη μία η μεγαλύτερη εν ζωή χορεύτρια, η προστατευόμενη του Ρούντολφ Νουρέγιεφ, η Μούσα του Κένεθ Μακ Μίλαν και του Γουίλιαμ Φορσάιθ, η μοναδική Συλβί Γκιγιέμ!  
Η διάσημη Γαλλίδα super star με τις πρωτόγνωρεςδεξιότητες που άλλαξαν τα πρότυπα των σωματότυπων και τα γενικότερα δεδομένα στον κλασσικό χορό, και την καθιέρωσαν ως κορυφαία των κορυφαίων στο παγκόσμιο καλλιτεχνικό στερέωμα.  
Η περίφημη «αύρα» της, η «απαράμιλλη τεχνική» της, η «ανατριχιαστική ευλυγισία» της, η «εξωπραγματική ταχύτητα και ισορροπία», το χιούμορ αλλά και τα πασίγνωστα καπρίτσια της, δόμησαν στο όνομά της τον γνωστότερο σύγχρονο σκηνικό μύθο! Από την άλλη το χοτ είδωλο της τελευταίας δεκαετίας, ο φημισμένος χορευτής και χορογράφος Ράσελ Μάλιφαντ, που έχει τιμηθεί το 2003 με το βραβείο Λώρενς Ολίβιε.  
Ο πρωτοπόρος δημιουργός που άνοιξε νέους δρόμους στο σύγχρονο χορό, ιδρύοντας ένα καινούριο «χορογραφικό λεξιλόγιο» μια καθαρή κομψή νέα γλώσσα, με απαιτητική σωματικότητα, υπαινικτικό αισθησιασμό και μαγνητική ενέργεια.  
Ένα νέο δεδομένο στην κοινωνία της μοντέρνας και ανατρεπτικής κινησιολογικής τέχνης, που στη σύμπραξή του με τον προσωπικό κώδικα της Συλβί Γκιγιέμ, δημιουργούν μια άκρως επιτυχή μείξη, μια «συγκλονιστική συνεύρεση του Μέλλοντος με την Ιστορία».  
Σε μια μεγάλη παράσταση που στη διεθνή της περιοδεία υμνήθηκε από τους κριτικούς και λατρεύτηκε από το κοινό.  
«Συν – χορογράφος» - όπως τον αποκάλεσαν, ένας από τους διασημότερους φωτιστές του κόσμου, ο περίφημος Μάικλ Χαλς!

Κυριακή 10 Οκτωβρίου 2010

9-10 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ ΤΟ ΤΣΙΡΚΟ του Νίκου Ζακόπουλου Εταιρεία Θεάτρου "ΚΟΥΛΑ Η ΠΛΑΝΙΔΟΥ" φεστιβάλ3

Ομάδα Καλλιτεχνών Ούγκα Κλάρα  «μικρό φεστιβάλ 3» 
φεστιβάλ νέων θεατρικών σχημάτων 
ΘΕΑΤΡΟ “3ος ΟΡΟΦΟΣ”, Καθολικών 4 
Ακολουθεί η παράσταση ΤΟ ΤΣΙΡΚΟ του Νίκου Ζακόπουλου, η νέα θεατρική παραγωγή της Εταιρείας Θεάτρου "ΚΟΥΛΑ Η ΠΛΑΝΙΔΟΥ"
Ένα τσίρκο εν πλω με προορισμό τη "γη της επαγγελίας". Ένα ζευγάρι γελωτοποιών χρίζεται κατά λάθος (ή κατ’ ανάγκη;) παγκόσμιο σύμβολο ιδανικού. Κάθε επιβάτης ταγμένος στο προσωπικό του νούμερο. Ο εκφωνητής καθοδηγεί και υπνωτίζει. Εικοσιτέσσερις εικόνες – εικοσιτέσσερα διαφημιστικά σποτ προωθούν, εν αγνοία των πρωταγωνιστών τους, ό, τι "πουλιέται και αγοράζεται" υπό την επωνυμία Αfta-City. Υπάρχει πραγματικά η Αfta-City ή πρόκειται για την πιο επιτυχημένη διαφημιστική καμπάνια όλων των εποχών; Ένα παρελθόν ιδωμένο μέσα από ένα φίλτρο μέλλοντος. Ένα μέλλον ιδωμένο μέσα από ένα φίλτρο παρελθόντος. Γιατί η ιστορία και η διαφήμιση επαναλαμβάνονται… 
Ταυτότητα της παράστασης: 
Σκηνοθεσία: Καπή Φωτεινή, Κουβούσης Θανάσης, Στυλιανίδη Αναστασία  
Σκηνικά-Κοστούμια: Χρύσα Δαπόντε - Κούλα η Πλανιδού  
Μουσική: Τάσος Σωτηράκης  
Φωτισμοί: Παναγιώτης Μανούσης  
Διανομή 
Εξαρχόπουλος Κωνσταντίνος, Ζώη Κασσιανή, Ιωακείμ Χριστίνα, Καπή Φωτεινή, Κουβούσης Θανάσης, Λώλος Στέφανος, Μαρινάκου Γεωργία, Παρτσουνίδου Κέλλυ, Στυλιανίδη Αναστασία 
Η Φωνή 
Τάκης Ζαχαράτος 
Πληροφορίες της παράστασης:
Οργάνωση: Ομάδα Καλλιτεχνών Ούγκα Κλάρα
Εκδήλωση: Μικρό Φεστιβάλ 3
Ημερομηνίες: 9-10 Οκτωβρίου 2010
Τόπος διεξαγωγής: Θέατρο 3ος Όροφος, Καθολικών 4, Θεσσαλονίκη
Εισιτήρια: 15 ευρώ, φοιτητικό 10 ευρώ.
Πληροφορίες: 2310 535747, http://www.ougaklara.gr/
Ώρες παραστάσεων: 21:00  

Υπεύθυνη Επικοινωνίας: Δάφνη Μουστακλίδου, 6972294695, dafni.artminds@gmail.com,

Η Ομάδα Καλλιτεχνών Ούγκα Κλάρα επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού.

Στο πλαίσιο των 45ων Δημητρίων, Δήμος Θεσσαλονίκης
Υπό την αιγίδα του Ελληνικού Κέντρου του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου
Συνεργάτης: Art Minds, γραφείο οργάνωσης παραγωγής και προώθησης καλλιτεχνικών εκδηλώσεων

Δευτέρα 27 Σεπτεμβρίου 2010

45α ΔΗΜΗΤΡΙΑ



«ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΡΑΜΗΣ»
ΡΕΣΙΤΑΛ ΤΡΑΓΟΥΔΙΩΝ 2000-2010 με τέσσερις μουσικούς και τραγούδι η Κορίνα Λεγάκη
Σύνθεση-πιάνο: Δημήτρης Μαραμής
* 27/09/2010
* ΩΡΑ: 21:00
* ΧΩΡΟΣ: ΝΕΟ ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ ΦΟΥΑΓΙΕ
* ΕΙΔΟΣ: ΝΕΟΙ ΣΥΝΘΕΤΕΣ
* ΕΙΣΟΔΟΣ: ΕΛΕΥΘΕΡΗ
* ΛΕΩΦΟΡΕΙΑ: 3,5,6,8,33,39,70,71,78,
 Ο Δημήτρης Μαραμής, μετά την επιτυχημένη του πορεία ως συνθέτης, με τέσσερις προσωπικούς δίσκους στο ενεργητικό του, 31 θεατρικά έργα σε Ελλάδα και Βρετανία καθώς και μουσικές του για κινηματογράφο και τηλεόραση παρουσιάζει το Ρεσιτάλ Τραγουιδών 2000-2010. Παρουσίαση των καλύτερων αποσπασμάτων από όλους τους κύκλους τραγουδιών του συνθέτη από το 2000 μέχρι το 2010 με ερμηνεύτρια την Κορίνα Λεγάκη και τον συνθέτη στο πιάνο. «Σκοτεινός Έρωτας» Κύκλος 12 τραγουδιών σε ποίηση Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα και απόδοση Σωτήρη Τριβιζά. Έχει δισκογραφηθεί και κυκλοφορήσει δύο φορές: ολόκληρος ο κύκλος με ερμηνευτή τον Μάριο Φραγκούλη από τη «SONY» (2007), ο μισός κύκλος με ερμηνευτή τον Μίνω Θεοχάρη από την «Μικρή Άρκτο» (2004). «Κυριακές μες στο Χειμώνα» Κύκλος 6 τραγουδιών σε ποίηση ποιητών του Μεσοπολέμου: Κ. Γ. Καρυωτάκης, Μ. Πολυδούρη, Ν. Λαπαθιώτης, Τ. Άγρας & Μ. Παπανικολάου. Έχει δισκογραφηθεί και κυκλοφορήσει με ερμηνευτή τον Κωνσταντίνο Κληρονόμο από τις εκδόσεις «Σοκόλης-Κουλεδάκης» (2006). «Σκηνές από Βουβή Ταινία» Κύκλος 10 τραγουδιών σε στίχους Σωτήρη Τριβιζά. Έχει δισκογραφηθεί και κυκλοφορήσει με ερμηνευτή τον Κωνσταντίνο Κληρονόμο από τις εκδόσεις «Οδός Πανός-Seven Group» (2008). «Σαν δέσμη από Τριαντάφυλλα» Κύκλος τραγουδιών σε ποίηση Κ.Γ. Καρυωτάκη και Μ. Πολυδούρη. Ανέκδοτος κύκλος, ανάθεση των 43ων ΔΗΜΗΤΡΙΩΝ (2008). «Παράφωνη Χαρά Μου» Ανέκδοτος Κύκλος σε στίχους Μιχάλη Γκανά (2010).

Τετάρτη 22 Σεπτεμβρίου 2010

45α ΔΗΜΗΤΡΙΑ - ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ

«ESTHONIAN NATIONAL OPERA BOY’S CHOIR» Παιδική Χορωδία από την Εσθονία * 22/09/2010 * ΩΡΑ: 20:00 * ΧΩΡΟΣ: Ι. Ν. ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ * ΕΙΔΟΣ: ΧΟΡΩΔΙΑ * ΕΙΣΟΔΟΣ: ΕΛΕΥΘΕΡΗ * ΛΕΩΦΟΡΕΙΑ: 16,23 Χορωδία Αγοριών της Εσθονικής Εθνικής Όπερας / Σε συνεργασία με την Πρεσβεία της Εσθονίας Η πολυβραβευμένη Χορωδία Αγοριών λειτουργεί ως χορωδιακό στούντιο με τρία διαφορετικά επίπεδα. Συνολικά περίπου 150 ταλαντούχοι νέοι τραγουδιστές μελετάνε φωνητική μουσική σε χορωδία. Χαίρει αναγνώρισης όχι μόνο σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες αλλά και πιο μακριά (Καναδάς, Ηνωμένες Πολιτείες, Αυστραλία, Ιαπωνία). Υπό της μπαγκέτας διεθνούς κύρους μαέστρων, έχει εκτελέσει με επιτυχία μεγάλα έργα. Καλλιτεχνικός Διευθυντής και Κύριος Μαέστρος: Hirvo Surva Βοηθός μαέστρος: Maarja Soone Πιάνο / Εκκλησιαστικό Όργανο: Andres Lemba Διευθύνων Σύμβουλος: Anne Ojalo Ιδρύθηκε το 1971 ως χορωδία αγοριών της Κρατικής Ακαδημαϊκής Χορωδίας Ανδρών. Το 1997η χορωδία υιοθετήθηκε από την Εσθονική Εθνική Όπερα. Για τριάντα χρόνια, η χορωδία διευθύνετο από τον ιδρυτή της, καθηγητή Venno Laul, μέχρι το διορισμό, το 2001, του Hirvo Surva ως Καλλιτεχνικό Διευθυντή. Η Χορωδία Αγοριών λειτουργεί ως χορωδιακό στούντιο με τρία διαφορετικά επίπεδα. Συνολικά περίπου 150 ταλαντούχοι νέοι τραγουδιστές μελετάνε φωνητική μουσική σε χορωδία. Η χορωδία χαίρει αναγνώρισης όχι μόνο σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες αλλά και πιο μακριά (Καναδάς, Ηνωμένες Πολιτείες, Αυστραλία, Ιαπωνία). Υπό της μπαγκέτας διεθνούς κύρους μαέστρων, έχει εκτελέσει με επιτυχία μεγάλα έργα, όπως War Requiem του Benjamin Britten, Carmina Burana του Carl Orff, Symphony of Psalms του Stravinsky, Paulus του Mendelssohn και άλλα. Η χορωδία συμμετέχει στο έξοχο διεθνές project – την εκτέλεση του Russian Requiem της Lera Auerbach στη Βρέμη (Γερμανία 2007), στην Cuenca (Ισπανία 2008), στο Tallinn (Εσθονία 2009) και στη Ρίγα (Λετονία 2009). Η χορωδία είναι δικαιολογημένα υπερήφανη για το ρόλο της στην εισαγωγή και προώθηση της εσθονικής μουσικής σε ακροατήρια τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό και για τις παραστάσεις mainstream κλασικής μουσικής της, με τα υψηλότερα επαγγελματικά πρότυπα. Το 2003 βραβεύτηκε με το πρώτο βραβείο στο Διαγωνισμό Χορωδιών της Ένωσης των Εσθονικών Ανδρικών Χορωδιών και στο Διαγωνισμό Χορωδίας του Llangollen στη Ουαλία. Το 2005 η χορωδία κέρδισε δύο Χρυσά Μετάλλια στο Διαγωνισμό Χορωδίας του Olomouc (Τσεχική Δημοκρατία). Το 2006 βραβεύτηκε με το Χρυσό Βραβείο στον Προκριματικό Διαγωνισμό στο Χορωδιακό Φεστιβάλ του Cantemus (Ουγγαρία). Συμμετείχε ως εξέχων προσκεκλημένος στο Διεθνές Φεστιβάλ Ανδρικής Χορωδιακής Φωνής του Cornwall το Μάιο του 2007 (Ηνωμένο Βασίλειο) και τον Ιούλιο του 2008 στο Παγκόσμιο Φεστιβάλ τραγουδιού για αγόρια και άνδρες στη Πράγα και στο Hradec Kralove (Τσεχική Δημοκρατία).

Τρίτη 21 Σεπτεμβρίου 2010

45α ΔΗΜΗΤΡΙΑ - ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ

«Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΑΣ» Η Ελένη Κοκκίδου σε ένα καταπληκτικό μονόλογο που προέκυψε από την αληθινή ιστορία της πόρνης Πανωραίας όπως την κατέγραψε ο σημαντικός ποιητής, συγγραφέας και δημοσιογράφος Γεώργιος Χρονάς. Σκηνοθεσία Λένα Κιτσοπούλου * 22-26/09/2010 * ΩΡΑ: 21:00 * ΧΩΡΟΣ: ΑΝΕΤΟΝ * ΕΙΔΟΣ: ΘΕΑΤΡΟ * ΓΕΝΙΚΗ ΕΙΣΟΔΟΣ: 20€ * ΛΕΩΦΟΡΕΙΑ: 3,5,6,7,8,33,39 «Η Γυναίκα της Πάτρας» του Γιώργου Χρονά με την Ελένη Κοκκίδου σε σκηνοθεσία Λένας Κιτσοπούλου Η αφήγηση της ζωής της πόρνης Πανωραίας, στον Γιώργο Χρονά, μέσα από συνεντεύξεις που της πήρε ο ποιητής την δεκαετία του ‘80. Ένας παραληρηματικός μονόλογος μιας παθιασμένης, πονεμένης γυναίκας, που εξομολογείται τη ζωή της και μιλάει για τον πόνο, τη βία, την ηδονή, την αγάπη. Τραγουδάει, χορεύει, κλαίει, γελάει, θυμώνει, προκαλεί. Μία τολμηρή, ανατρεπτική, εκρηκτική παράσταση. Σκηνοθεσία: Λένα Κιτσοπούλου Σκηνικά – Κοστούμια: Τατιάνα Σουχορούκωφ Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης Ερμηνεύει η Ελένη Κοκκίδου Η γυναίκα της Πάτρας, είναι ένα βιβλίο που έγραψε ο Γιώργος Χρονάς, καταγράφοντας τις συνεντεύξεις που πήρε στην πόρνη Πανωραία, μία διάσημη πόρνη της Πάτρας, η οποία άρχισε να εξασκεί το επάγγελμά της κατά την δεκαετία του ‘50. Η γυναίκα αυτή άνοιξε την ψυχή της στον ποιητή Γ. Χρονά, στις αρχές του ‘80, όταν συναντήθηκαν στην Πάτρα και του διηγήθηκε την ζωή της. Μία ζωή ακραία, σκληρή, βίαιη, τρομαχτική, επικίνδυνη, αλλά ταυτόχρονα γεμάτη πάθος, ορμή και ηδονή. Ο χειμαρρώδης λόγος της Πανωραίας μετατρέπει το κείμενο σε ποίηση, η γλώσσα της απελευθερωμένης λαϊκής ψυχής, αυτής που έχει ανάγκη να μιλήσει, είναι η γλώσσα που δημιούργησε το δημοτικό, το σμυρναίικο και το ρεμπέτικο τραγούδι και η Πανωραία άθελά της συνθέτει μονολογώντας μία τέτοια «μουσική», ένα τραγούδι σπαραχτικό, άμεσο και αληθινό. Ένας τέτοιος λόγος, λοιπόν, σε συνδυασμό με την συγκλονιστική ιστορία αυτής της ανθρώπινης ύπαρξης, η οποία καθημερινά ακροβατεί μεταξύ ζωής και θανάτου, δεν μπορεί παρά να σε γοητεύσει και να σε συγκινήσει. Το θέατρο, ως μία τέχνη, που αρέσκεται στις «καταδύσεις», είναι το μόνο μέσο που είχαμε εμείς, ώστε να βγάλουμε ξανά στο φως αυτή τη γυναίκα και δίνοντάς της λίγη από την τέχνη του θεάτρου, να πάρουμε από εκείνη όλη την τέχνη της ζωής. Της αληθινής ζωής, αυτής που κάποιοι '' εκλεκτοί '' την βιώνουν πληρώνοντας με σάρκα και αίμα, για να μπορούμε εμείς από τον καναπέ μας να μορφωνόμαστε και να λεγόμαστε καμιά φορά και καλλιτέχνες. Η Πανωραία, δεν ζει μία δυστυχισμένη ζωή, παρ' όλες τις δυστυχίες. Ζει μια ζωή που την γεύεται ολόκληρη, την τραγουδάει, την χορεύει, την θρηνεί και την εξυμνεί, την εξαντλεί με όλη της την ύπαρξη και μέσα από το σκοτάδι ξαναβγαίνει στο φως με το χαμόγελο του νικητή. Ζει, ευγνωμονώντας τη ζωή που της χαρίστηκε, με μια ανάταση ανθρώπινη (ή θεϊκή) που ακυρώνει την οποιαδήποτε μιζέρια. Εμείς, έπρεπε από το μηδέν, όχι να μεταφέρουμε το βιβλίο στη σκηνή, αλλά να δημιουργήσουμε από την αρχή την ιστορία, με τον δικό μας θεατρικό κώδικα, και πάνω από όλα με το σώμα και την φωνή της ηθοποιού, προσθέτοντας στην Πανωραία τα χαρακτηριστικά και την ψυχή της Ε. Κοκκίδου, το γέλιο το δικό της, την ομιλία της, την εμπειρία της, ακριβώς επειδή κάνουμε θέατρο και αυτό σημαίνει ότι μεταγράφουμε τις ιστορίες, τις σχολιάζουμε, επιλέγουμε σε πιο σημείο θα βάλουμε τον μεγεθυντικό μας φακό και για πόση ώρα, κάνουμε δικό μας μοντάζ, φτιάχνουμε την δική μας παρτιτούρα, μιλάμε με την δική μας γλώσσα. Προσπαθούμε στην παράστασή μας να μιλήσουμε για τους εαυτούς μας, όπως άλλωστε σε κάθε παράσταση. Έχουμε στα χέρια μας ένα κείμενο που μας επιτρέπει να μπούμε μέσα σ' αυτό το σπίτι με το κόκκινο φως, που πάντα για κάποιο λόγο μας γοητεύει και μας κινεί την περιέργεια, αλλά ποτέ δεν μπαίνουμε.

Δευτέρα 20 Σεπτεμβρίου 2010

45α ΔΗΜΗΤΡΙΑ - ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ

«ΛΟΥΚΑΣ ΒΕΝΕΤΟΥΛΙΑΣ» «Κριτικός ρεαλισμός» - αναδρομική έκθεση ζωγραφικής Λουκά Βενετούλια * 20/09/2010 * ΩΡΑ: 20:00 * ΧΩΡΟΣ: ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ * ΕΙΔΟΣ: ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ * ΕΙΣΟΔΟΣ: ΕΛΕΥΘΕΡΗ * ΛΕΩΦΟΡΕΙΑ: 3,5,6,8,30,76 «Κριτικός ρεαλισμός» - αναδρομική έκθεση ζωγραφικής Λουκά Βενετούλια (έως 22 Οκτωβρίου) Η έκθεση αποτελεί ένα αφιέρωμα στον καλλιτέχνη και το έργο του, που φέτος συμπληρώνονται ογδόντα χρόνια από τη γέννησή του, και ως εκ τούτου θα έχει τιμητικό και επετειακό χαρακτήρα. Θα εκτεθούν αντιπροσωπευτικά δείγματα από το σύνολο της δουλειάς του – που θα καλύπτουν χρονική διάρκεια εικοσαετίας περίπου – με σκοπό η έκθεση να γίνει αφορμή ώστε οι παλαιότεροι να ξαναθυμηθούν και οι νεώτεροι να γνωρίσουν το έργο του. Απόσπασμα από σημείωμα του Γιάννη Τσαρούχη για τον Λουκά Βενετούλια: «…Πρέπει νάμαστε λίγο μακριά, αρκετά μακριά απ’ τις ύστατες ειδήσεις της καθιερωμένης πρωτοπορίας για να δεχθούμε το έργο μας όποιο κι αν είναι αυτό. Δεν υπάρχουν μορφές πρωτοποριακές, υπάρχει μόνο ευαισθησία σαν παρόρμηση χωρίς νάχει ανειλημμένες υποχρεώσεις για κανένα νεωτερισμό υποχρεωτικό. Υπάρχει επίσης ένα πάθος που υπερέχει, όλα τα άλλα δεν θα μπορέσουν ποτέ να οδηγήσουν πουθενά. Ο νέος ζωγράφος Βενετούλιας έχει το πάθος για τη δουλειά του και την ευαισθησία του ξύπνια. Τηρεί με νεανική ζωντάνια τους νόμους της τέχνης, τους οποίους πιστεύει. Υπάρχει ένα άφθονο υλικό «τεχνικής» για να το καταφάγει μια μέρα η ευαισθησία του. Υπάρχει αρκετό πάθος για να καταφάγει όπως πιστεύω μια μέρα ότι εμποδίζει το ζωγράφο να φθάσει στην αγνότητα για την οποία γίνεται όλη η φασαρία στη ζωγραφική. Υπάρχουν αισθήσεις που περιμένουν να ελευθερωθούν, υπάρχουν εντυπώσεις που ζητούν να στερεωθούν και θάλεγες να συνεχίσει την αέναη προσπάθεια και να πραγματοποιήσει όλους αυτούς τους ιερούς σκοπούς. Τι άλλο πρέπει να ζητάμε από έναν νέο ζωγράφο σε μια εποχή που όλοι επιθυμούμε την σπάνια γαλήνη και την σπανιότερη στερεότητα;»

Κυριακή 19 Σεπτεμβρίου 2010

45α ΔΗΜΗΤΡΙΑ - ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ

«ΚΑΤΙ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΑΓΑΠΑΝΕ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ» Μια βραδιά με τραγούδια του Σταύρου Κουγιουμτζή με τον Ανδρέα Καρακότα * 19/09/2010 * ΩΡΑ: 21:00 * ΧΩΡΟΣ: ΘΕΑΤΡΟ KHΠOY * ΕΙΔΟΣ: ΜΟΥΣΙΚΗ * ΕΙΣΟΔΟΣ: ΜΕ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ * ΛΕΩΦΟΡΕΙΑ: 3,5,6,7,11,12,15,20,33,39,58,76 «Κάτι παιδιά που αγαπάνε το τραγούδι» - Μια βραδιά με τραγούδια του Σταύρου Κουγιουμτζή με τον Ανδρέα Καρακότα 2.Ένα πρόγραμμα που περιλαμβάνει μερικά απ’ τα πιο όμορφα τραγούδια των τελευταίων δεκαετιών, ίσως του σημαντικότερου συνθέτη της μετα-χατζιδακικής γενεάς στο έντεχνο-λαϊκό τραγούδι του Σταύρου Κουγιουμτζή, με ερμηνευτή τον Ανδρέα Καρακότα (Μή μου θυμώνεις μάτια μου, Πού ναι τα χρόνια, Το κόκκινο φουστάνι, Ένας κόμπος η χαρά μου, Όλα καλά, Χάντρα στο κομπολόι σου, Κάπου νυχτώνει, Οι ελεύθεροι κι ωραίοι,, Δίχως την καρδούλα σου, Το σακκάκι μου κι αν στάζει κ.ά). Με ορχήστρα έξι μουσικών και μία γυναικεία φωνή, υπό την ενορχήστρωση του Πέτρου Παλαμούρα. Για τον Σταύρο Κουγιουμτζή «...τα έργα του αποτελούν προϊόν μεγάλης ψυχικής, πνευματικής και φυσικά μουσικής ωριμότητας και παράλληλα έχουν πάρει μόνιμα θέση στο πιό πολύτιμο και στο πιό υψηλό «πρυτανείο» της τέχνης: στην καρδιά ενός ολόκληρου λαού». Μίκης Θεοδωράκης «Κάτι παιδιά που αγαπάνε το τραγούδι » το αληθινό τραγούδι, το τραγούδι εκείνο που μόνο ο χρόνος αξιολογεί και το οποίο δέν έχει πλέον κύκλο ζωής, γιατί η χαραγμένη πορεία του προηγείται της εποχής του, της εποχής μας και του μέλλοντός μας. Ο Ανδρέας Καρακότας συνάντησε τον Σταύρο Κουγιουμτζή μετά από επιθυμία του συνθέτη το 1992. Αφορμή υπήρξε η συνεργασία του τραγουδιστή με τον Απόστολο Καλδάρα στις «Μπαλάντες του Περιθωρίου». Από τότε υπήρξαν συνεργάτες και φίλοι μέχρι και λίγο καιρό πριν ο μεγάλος δημιουργός φύγει. Μέσα σε αυτά τα χρόνια ο Ανδρέας Καρακότας είχε την ευκαιρία , να μαθητεύσει κοντά του, να γνωρίσει το έργο του μεγάλου δημιουργού αλλά και τον σπουδαίο άνθρωπο. Η γνωριμία του Ανδρέα Καρακότα με τον Ντίνο Χριστιανόπουλο έγινε μέσω του Σταύρου Κουγιουμτζή ο οποίος υπήρξε και φίλος του ποιητή. Τραγούδησε μαζί του σε πολλές συναυλίες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Με την Αιμιλία Κουγιουμτζή τραγούδησαν στο αφιέρωμα της ΕΤ2 με αφορμή την συνεργασία του συνθέτη με τον Γιάννη Σπανό. Συμμετείχε στον δίσκο «Κάτι παιδιά που αγαπάνε το τραγούδι», πρόβαρε με τον συνθέτη μερικά απο τα τραγούδια του δίσκου «Υμνοι αγγέλων σε ρυθμούς ανθρώπων» και τα τραγούδησε σε συναυλία πριν την δισκογράφησή τους.

Τρίτη 14 Σεπτεμβρίου 2010

45α ΔΗΜΗΤΡΙΑ

«ΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ» Μουσικοθεατρική παράσταση με ηπειρωτικά πολυφωνικά τραγούδια * 14/09/2010 * ΩΡΑ: 21:30 * ΧΩΡΟΣ: ΘΕΑΤΡΟ KHΠOY * ΕΙΔΟΣ: ΠΑΡΑΔΟΣΗ * ΕΙΣΟΔΟΣ: ΕΛΕΥΘΕΡΗ * ΛΕΩΦΟΡΕΙΑ: 3,5,6,7,11,12,15,20,33,39,58,76 Ένα συμβολικό πέρασμα από την παιδική ηλικία στην ενηλικίωση λαμβάνει χώρα μέσα από παραδοσιακά ηπειρωτικά πολυφωνικά τραγούδια, που συνοδεύονται από στοιχεία physical theatre, κουκλοθεάτρου, θεάτρου σκιών και rituals, και παράλληλα διακοσμείται από video art και εξωτερικό ηχητικό περιβάλλον. Μία παρέα πέντε κοριτσιών μας ταξιδεύει στον χρόνο μέσα από παιχνίδια που αποκτούν αρνητική χροιά, καθώς την κοριτσίστικη αθωότητα διαδέχεται η σκληρή πραγματικότητα του κόσμου των ενηλίκων. Τα πέντε κορίτσια ξεκινάν μαζί ένα ταξίδι, που στο τέλος του θα τα βρει γυναίκες, εσωστρεφείς, διαφορετικές. Ένα πέρασμα που συνομιλεί με τις αρχαίες διαβατήριες τελετές ενηλικίωσης των εφήβων κοριτσιών, που εγκαταλείπουν την πατρική εστία και σιγουριά για τη συζυγική στέγη, με τα αντίστοιχα έθιμα, που έως σήμερα λαμβάνουν χώρα στην Ήπειρο, και με τη σύγχρονη φυσική κατάληξη των ανθρώπινων σχέσεων. Με «Το Πέρασμα» οι «Πλειάδες» εκπροσώπησαν την Ελλάδα στη 14η Μπιενάλε Νέων Καλλιτεχνών της Ευρώπης και της Μεσογείου. 1. Συντελεστές Σκηνοθεσία: Στεφανία Παπαμιχαήλ Σκηνογραφία-ενδυματολογική επιμέλεια-φωτισμοί: Δήμητρα Αλουτζανίδου Βοηθός σκηνογράφου: Κέλλυ Εφραιμίδου Video art: Ανέστης Πάτκας Μουσική σύνθεση video: Αλέξανδρος Ιωάννου Επεξεργασία ηχογραφημένης μουσικής: Αλέξανδρος Ιωάννου, Τάσος Καραδέδος Ηχογράφηση: Τάσος Καραδέδος (studio stereotype) Διδασκαλία τραγουδιών: Γεωργία Τέντα Ερμηνεία: γυναικείο φωνητικό σύνολο «Πλειάδες» (Αθηνά Γκούμα, Στέλλα Γκρήγκοβιτς, Βασούλα Δελλή, Ιουλία Ρούτζιου, Γεωργία Τέντα)