Η θεατρική ομάδα «The 3rd person theatre group»
μετά τη διάκρισή της με τη διεθνή υποτροφία Ibsen Scholarship 2013
από το θεσμό του Ibsen Awards στη Νορβηγία
και την άκρως επιτυχημένη παρουσίαση του έργου
στην Αθήνα στο θέατρο Θησείο τον περασμένο χειμώνα
παρουσιάζει την παράσταση
PEER GYNT, no man’s land.
του Henrik Ibsen
Στο πλαίσιο των 49ων ΔΗΜΗΤΡΙΩΝ που διοργανώνει ο Δήμος Θεσσαλονίκης
στις 2 και 3 Οκτωβρίου 2014
στο Θέατρο Αυλαία στις 21:00
Promo video:
Φωτογραφίες
Πρόκειται για μια διασκευή για 3 ηθοποιούς πάνω στο έργο του Henrik Ibsen, Πέερ Γκυντ. O Πεερ Γκυντ, ζει μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας. Ο Henrik Ibsen
χρησιμοποιώντας το έπος, ως κώδικα δημιουργίας, στήνει τον Πεερ Γκυντ,
έναν αντιήρωα στο πρότυπό του πιεστικού, ανταγωνιστικού άντρα, που με
δίψα λαχταρά την επιτυχία. Η περιπέτεια του Πέερ μετατρέπεται σε ένα
προσωπικό ταξίδι υποσυνειδήτου, όλα τα επεισόδια γίνονται αφηγήσεις και η
πλοκή εκτυλίσσεται μέσα από 3 άξονες, Per Gynt,
Όσε, Σούλβαιγ. Ο Πέερ, ως βασικός άξονας που αντιπροσωπεύει τη ζωή, ένα
πλάσμα που ανταγωνίζεται τη φύση και ξεπερνά το προσπαθεί να την
ξεπεράσει, θάνατο μέσα απ το κυνήγι της εξουσίας. Γύρω του υπάρχει η
Όσε, η μητέρα του και η Σούλβαιγ, η αγαπημένη του. Η Όσε, προσωποποίηση
της μάνας γης, της πατρίδας του και η Σούλβαιγ, σύμβολο της πίστης και
της συγχώρεσης, γίνονται οι 2 επιπλέον πόλοι του έργου, και υποδύονται
τα πολλά πρόσωπα που εμφανίζονται στη διαδρομή του Πέερ σε ένα σύμπαν
άχρονο, άτοπο, έναν μη τόπο. Ιδανικά όλοι τόποι.
Η ομάδα βραβεύτηκε με τη διεθνή υποτροφία Ibsen Scholarship 2013 από το θεσμό του Ibsen Awards στη Νορβηγία για την παράσταση “Peer Gynt, no man’s land”. Η βράβευση έγινε στις 18 Σεπτεμβρίου 2013 στο Skien της Νορβηγίας.
Συντελεστές:
Μετάφραση: Κωνσταντίνος Χατζόπουλος
Διασκευή/Δραματουργική επεξεργασία: Σέβη Ματσακίδου
Σκηνοθεσία: Αντιγόνη Φρυδά, Ελένη Ζαραφίδου, Βαλάντης Φράγκος
Σκηνικά: Γιάννης Θεοδωράκης
Κοστούμια: Βασιλική Σύρμα
Μουσική: Γιάννης Σαββίδης
Φωτισμοί: Κατερίνα Παπαδάκου
Ηθοποιοί: Αντιγόνη Φρυδά, Ελένη Ζαραφίδου, Βαλάντης Φράγκος
Βοηθός σκηνοθέτη: Δομνίκη Μητροπούλου
Σχεδιασμός Βίντεο παράστασης: Εύη Στάμου
Μοντάζ: Pietro Radin
Camera: Πέτρος Κέφαλος
Σχεδιασμός αφίσας: Μαγδαληνή Στεφανάτου
Σχεδιασμός promo video: Βαγγέλης Κολότσιος
Οργάνωση παραγωγής: ART MINDS (Γιάννης Γκουντάρας, Δάφνη Μουστακλίδου)
Πληροφορίες παράστασης
Χώρος: Θέατρο Αυλαία, Κτίριο ΧΑΝΘ, πλευρά Τσιμισκή
Ημερομηνίες και ώρες παραστάσεων: Πέμπτη 2/10 και Παρασκευή 3/10 στις 21:00
Διάρκεια παράστασης: 90 λεπτά
Εισιτήρια: Προπώληση: 10 ευρώ, ταμείο τις ημέρες της παράστασης: 12 ευρώ. Η προπώληση ξεκίνησε.
* Ο θεσμός των International Ibsen Scholarship
Ιδρύθηκε το 2007 από τη Νορβηγική Κυβέρνηση. Στόχος του είναι να βραβεύει καινοτόμες προτάσεις στο πεδίο του δράματος και του performing arts τα οποία διαπνέονται από κοινωνικοπολιτικό χαρακτήρα, με θέματα παρμένα από έργα του Henrik Ibsen. Σε συνεργασία με την πολιτεία του Skien, πόλη καταγωγής του Ibsen,
κάθε 4 χρόνια εκλέγεται ένα συμβούλιο που αξιολογεί τις αιτήσεις που
καταφθάνουν από όλο τον κόσμο, και κάνει την επιλογή για να βραβεύσει τα
καλύτερες προτάσεις. Οι λόγοι που το συμβούλιο κάνει τις επιλογές κάθε
χρόνο, δημοσιεύονται τη μέρα που ανακοινώνονται οι βραβευμένες ομάδες.
Το ποσό που φέτος εγκρίθηκε από το υπουργείο πολιτισμού της Νορβηγίας
και μοιράστηκε στις βραβευμένες προτάσεις είναι 135.000 ευρώ. Το International Ibsen Scholarship
δέχτηκε για το 2013, 99 αιτήσεις από 56 χώρες. Τα κριτήρια του
συμβουλίου για την επιλογή ήταν τόσο καλλιτεχνικά όσο και κοινωνικά.
Τους απασχολούσε να υπάρχουν μέσα στις προτάσεις νέες ιδέες για το
ανέβασμα έργων του Ίψεν, καθώς και να μπορεί κανείς να διαγνώσει μέσα
στις προτάσεις, ανησυχίες και ερωτήματα πάνω στα κοινωνικοπολιτικά
ζητήματα που βιώνουν στη χώρα τους οι αιτούντες. Με βάση αυτά τα
κριτήρια το συμβούλιο του Ibsen Scholarship 2013 βράβευσε την πρόταση Peer Gynt. No Man's Land
** Η ομάδα The 3rd person theatre group δημιουργήθηκε από τους ηθοποιούς Βαλάντη Φράγκο, Αντιγόνη Φρυδά και Ελένη Ζαραφίδου.
Ο Βαλάντης Φράγκος έχει πραγματοποιήσει Διεθνείς Οικονομικές και
Πολιτικές Σπουδές στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας είναι απόφοιτος της
Σχολής Δραματικής Τέχνης "Δήλος" . Η Αντιγόνη Φρυδά έχει σπουδάσει
Ηλεκτρολόγος Μηχανικός και Μηχανικός Ηλεκτρονικών Υπολογιστών στο
Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και είναι αριστούχος απόφοιτος
του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος. Επίσης έχει παρακολουθήσει την
θερινή Ακαδημία στο Στούντιο Υποκριτικής της Νέας Υόρκης Stella Adler. Η
Ελένη Ζαραφίδου έχει σπουδάσει Ελληνική Λογοτεχνία στο Αριστοτέλειο
Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και είναι αριστούχος απόφοιτος του Κρατικού
Θεάτρου Βορείου Ελλάδος. Όλα τα μέλη της ομάδας ζουν και εργάζονται ως
ηθοποιοί στην Αθήνα. Η ομάδα, μελετώντας κλασσικά κείμενα και
επιχειρώντας πολυπρισματική έρευνα γύρω από εποχές, ρεύματα, κινήματα,
ιστορικά δεδομένα κτλ πειραματίζεται πάνω σε παραδοσιακές φόρμες και
εξετάζει τα όρια της ανθρώπινης εμπειρίας για να οδηγηθεί στη
δημιουργία παραστάσεων που ενεργοποιούν τη μνήμη, τόσο τη συλλογική όσο
και την προσωπική, προτείνοντας ένα ανοιχτό περιβάλλον αναθεώρησης και
επαναδιαπραγμάτευσης της ίδιας της ανθρώπινης ύπαρξης, με εργαλεία το
παιχνίδι και την απόλαυση που αυτό προσφέρει.


















Ο νέος ζωγράφος Βενετούλιας έχει το πάθος για τη δουλειά του και την ευαισθησία του ξύπνια. Τηρεί με νεανική ζωντάνια τους νόμους της τέχνης, τους οποίους πιστεύει. Υπάρχει ένα άφθονο υλικό «τεχνικής» για να το καταφάγει μια μέρα η ευαισθησία του. Υπάρχει αρκετό πάθος για να καταφάγει όπως πιστεύω μια μέρα ότι εμποδίζει το ζωγράφο να φθάσει στην αγνότητα για την οποία γίνεται όλη η φασαρία στη ζωγραφική. Υπάρχουν αισθήσεις που περιμένουν να ελευθερωθούν, υπάρχουν εντυπώσεις που ζητούν να στερεωθούν και θάλεγες να συνεχίσει την αέναη προσπάθεια και να πραγματοποιήσει όλους αυτούς τους ιερούς σκοπούς. Τι άλλο πρέπει να ζητάμε από έναν νέο ζωγράφο σε μια εποχή που όλοι επιθυμούμε την σπάνια γαλήνη και την σπανιότερη στερεότητα;»

2.Ένα πρόγραμμα που περιλαμβάνει μερικά απ’ τα πιο όμορφα τραγούδια των τελευταίων δεκαετιών, ίσως του σημαντικότερου συνθέτη της μετα-χατζιδακικής γενεάς στο έντεχνο-λαϊκό τραγούδι του Σταύρου Κουγιουμτζή, με ερμηνευτή τον Ανδρέα Καρακότα (Μή μου θυμώνεις μάτια μου, Πού ναι τα χρόνια, Το κόκκινο φουστάνι, Ένας κόμπος η χαρά μου, Όλα καλά, Χάντρα στο κομπολόι σου, Κάπου νυχτώνει, Οι ελεύθεροι κι ωραίοι,, Δίχως την καρδούλα σου, Το σακκάκι μου κι αν στάζει κ.ά). Με ορχήστρα έξι μουσικών και μία γυναικεία φωνή, υπό την ενορχήστρωση του Πέτρου Παλαμούρα.
Για τον Σταύρο Κουγιουμτζή
«...τα έργα του αποτελούν προϊόν μεγάλης ψυχικής, πνευματικής και φυσικά μουσικής ωριμότητας και παράλληλα έχουν πάρει μόνιμα θέση στο πιό πολύτιμο και στο πιό υψηλό «πρυτανείο» της τέχνης: στην καρδιά ενός ολόκληρου λαού».
Μίκης Θεοδωράκης
«Κάτι παιδιά που αγαπάνε το τραγούδι » το αληθινό τραγούδι, το τραγούδι εκείνο που μόνο ο χρόνος αξιολογεί και το οποίο δέν έχει πλέον κύκλο ζωής, γιατί η χαραγμένη πορεία του προηγείται της εποχής του, της εποχής μας και του μέλλοντός μας.
Ο Ανδρέας Καρακότας συνάντησε τον Σταύρο Κουγιουμτζή μετά από επιθυμία του συνθέτη το 1992. Αφορμή υπήρξε η συνεργασία του τραγουδιστή με τον Απόστολο Καλδάρα στις «Μπαλάντες του Περιθωρίου». Από τότε υπήρξαν συνεργάτες και φίλοι μέχρι και λίγο καιρό πριν ο μεγάλος δημιουργός φύγει. Μέσα σε αυτά τα χρόνια ο Ανδρέας Καρακότας είχε την ευκαιρία , να μαθητεύσει κοντά του, να γνωρίσει το έργο του μεγάλου δημιουργού αλλά και τον σπουδαίο άνθρωπο. Η γνωριμία του Ανδρέα Καρακότα με τον Ντίνο Χριστιανόπουλο έγινε μέσω του Σταύρου Κουγιουμτζή ο οποίος υπήρξε και φίλος του ποιητή.
Τραγούδησε μαζί του σε πολλές συναυλίες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Με την Αιμιλία Κουγιουμτζή τραγούδησαν στο αφιέρωμα της ΕΤ2 με αφορμή την συνεργασία του συνθέτη με τον Γιάννη Σπανό.
Συμμετείχε στον δίσκο «Κάτι παιδιά που αγαπάνε το τραγούδι», πρόβαρε με τον συνθέτη μερικά απο τα τραγούδια του δίσκου «Υμνοι αγγέλων σε ρυθμούς ανθρώπων» και τα τραγούδησε σε συναυλία πριν την δισκογράφησή τους.


Τα πέντε κορίτσια ξεκινάν μαζί ένα ταξίδι, που στο τέλος του θα τα βρει γυναίκες, εσωστρεφείς, διαφορετικές.
Ένα πέρασμα που συνομιλεί με τις αρχαίες διαβατήριες τελετές ενηλικίωσης των εφήβων κοριτσιών, που εγκαταλείπουν την πατρική εστία και σιγουριά για τη συζυγική στέγη, με τα αντίστοιχα έθιμα, που έως σήμερα λαμβάνουν χώρα στην Ήπειρο, και με τη σύγχρονη φυσική κατάληξη των ανθρώπινων σχέσεων.
Με «Το Πέρασμα» οι «Πλειάδες» εκπροσώπησαν την Ελλάδα στη 14η Μπιενάλε Νέων Καλλιτεχνών της Ευρώπης και της Μεσογείου.