«ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ο ΜΟΣΚΟΚΟΥΖΟΥΛΟΣ»
«Μια φορά και έναν καιρό στον τόπο τούτο της κρυφής ελπίδας ζούσε ένας μεσοκαιρίτης που ήτανε αυτός κι αμοναχός του.
Αξούριστος, φτωχοντυμένος μα πάντα φρεσκοπλυμένος, κυκλοφορούσε στους καφενέδες ψάχνοντας χωριανούς να το ρίξουν στην πρέφα και στο ρεφενέ.
Του άρεσαν οι αντικριστές κουβέντες στα τραπεζάκια της πλατείας με τις μουριές και την τεράστια λεύκα μπροστά από την εκκλησία…….»
Έτσι ξεκινά το νέο βιβλίο του ΚΩΣΤΗ ΜΟΥΔΑΤΣΟΥ «ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ο ΜΟΣΚΟΚΟΥΖΟΥΛΟΣ» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «ΝΕΟΙ ΔΡΟΜΟΙ».
Μετά από τα δυο πρώτα του βιβλία «ΟΙ ΑΛΗΤΕΣ ΣΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ και Ο ΑΣΩΤΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΠΕΣΤΡΕΨΕ ΠΟΤΕ» ο συγγραφέας για ακόμα μια φορά ξαφνιάζει τον αναγνώστη ευχάριστα με ένα νέο βιβλίο που διαβάζοντας το πραγματικά «βυθίζεσαι» μέσα του, γίνεσαι κομμάτι της ιστορίας, βλέπεις «εικόνες» του σήμερα και του χθες και, αναρωτιέσαι αν ο «ήρωας» του βιβλίου είναι τελικά υπαρκτό πρόσωπο, αν στέκει η όχι αυτό που λέει κάπου στην αρχή ότι «κάθε ομοιότητα με πρόσωπα καταστάσεις και πραγματικότητα είναι τυχαία».
Η υπόθεση του ΔΙΟΓΕΝΗ ΤΟΥ ΜΟΣΚΟΚΟΥΖΟΥΛΟΥ» εκτυλίσσεται στην Κρήτη του σήμερα!
Ενώ παρακολουθείς την όλη «πλοκή» και έχεις ήδη κάνει «γνωριμία» με τον Διογένη, ενώ νομίζεις ότι έχεις καταλήξει ΤΙ είναι τελικά αυτός ο μυστήριος αλλά και συνάμα καθάριος τύπος, γυρίζοντας σελίδα ανακαλύπτεις μια νέα του και άγνωστη μέχρι εκείνη την ώρα πτυχή που σου ανατρέπει τα όποια συμπεράσματα σου μέχρι εκείνη την ώρα.
Το βιβλίο περιέχει γλωσσάρι γιατί έχει πάρα πολλές λέξεις και προτάσεις στην διάλεκτο της Κρήτης.
Τον ΚΩΣΤΗ ΜΟΥΔΑΤΣΟ τον γνωρίσαμε και στο παρελθόν αλλά ας θυμηθούμε κάποια στοιχεία γι αυτόν!
Ο Κωστής Μουδάτσος είναι από το Μέσα Λασίθι.
Σπούδασε οικονομικές επιστήμες στην Academia de Studii Economice στο Βουκουρέστι. Σήμερα ζει στη Κρήτη, στο Μεγάλο Κάστρο και εργάζεται στη Δημοτική Επιχείρηση Πολιτισμού, Τουρισμού και Ανάπτυξης Ηρακλείου. Έχει δημοσιεύσει μελέτες, άρθρα, αφιερώματα, παρουσιάσεις, συνεντεύξεις και διηγήματα σε διάφορες εφημερίδες και περιοδικά. Άρθρα του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, γερμανικά και γαλλικά. Έχει πάρει μέρος σε συναυλίες σε διάφορα μέρη με τον Ψαρογιάννη, τους Δροσουλίτες, το Βασίλη Σταυρακάκη κ.ά., ενώ είναι μέλος της συντονιστικής επιτροπής του Θεάτρου των Αγρών.
Το νέο του βιβλίο «ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ο ΜΟΣΚΟΚΟΥΖΟΥΛΟΣ» πρέπει να το διαβάσουν ΟΛΟΙ. Καλή ανάγνωση λοιπόν και, «καλά ταξίδια» στην φαντασία και στην πραγματικότητα!
Τα πειράματα μας βοηθούνε να στηρίζομε τις απόψεις μας αλλά και να βρούμε ,εάν βέβαια το καταφέρομε, κατιτί το νέο, το απρόσμενο η τυχαίο που θα οδηγήσει σε νέους δρόμους την περιπέτεια μας.
Στις μουσικοποιητικές βραδιές προσπαθούμε να βρούμε τη λαϊκή γλώσσα που είναι γιομάτη πάθος, ρυθμό, μουσική, δύναμη, ήλιο, φωτιά κι αλμύρα. Μας αρέσει η ζωή και τα παιγνίδια της, η γλώσσα των φυτών και των ζώων, ο έρωτας, τα βουνά , η θάλασσα , η Φύση και η φύση των ανθρώπων.
Αγαπούμε τη γλώσσα του «αγράμματου λαϊκού ανθρώπου» που όμως είναι παιδευμένος και μορφωμένος στις πιάτσες της ζωής.
Αγαπούμε τη μουσική και τους χορούς του γιατί ξέρομε ότι χωρίς τους «αγράμματους ανθρώπους» δεν θα είχαμε στίχο, μουσική, χορό, τέχνη και πολιτισμό.
Σ’ αυτούς γυρεύομε τη λύτρωση μας!
Τη ψυχή του λαού της Κρήτης την βρίσκομε στη Τέχνη του!
Ποιος είναι αυτός που θα τολμήσει να θεωρήσει «κατώτερης « αξίας την λαϊκή τέχνη και θα την αγνοεί.!
Ο πνευματικός πολιτισμός είναι το σύνολο των αξιών, τα γράμματα και οι τέχνες, η γλώσσα, ο τρόπος ζωής, οι παραδόσεις, οι γνωστικές κι αισθητικές συνήθειες, η πολιτιστική κληρονομιά, η λογοτεχνία και τα κινήματα σκέψης που αποτελούν τα βασικά στοιχεία της λαϊκής ταυτότητας και ουσιαστικό παράγοντα κοινωνικής συνοχής.
Όταν αυτή η τέχνη είναι «άτεχνη» η κοινωνία είναι παρηκμασμένη, όταν είναι πολύ συναισθηματική και γλυκανάλατη είναι ασυνάρτητη, παραδόπιστη και παρακμιακή. Όταν η τέχνη είναι άρρωστη τότε και η λαϊκή ψυχή είναι άρρωστη.
Αυτή η αρρώστια λέγεται έλλειψη πνευματικότητας και είναι θανατηφόρος. Επισπεύδει τον ηθικό θάνατο πολύ πριν έρθει ο φυσικός.
Γι αυτό η λαϊκή τέχνη μας δίνει την δυνατότητα να θρέψομε τις ψυχές μας με ελπίδα κι όνειρα κόντρα στις σύγχρονες καταιγίδες και ανίατες αρρώστιες.
Σ ‘ αυτή την προσπάθεια βοηθούν οι συνεργάτες μας γι αυτό τους ευχαριστούμε όπως ευχαριστούμε και όλους τους συνοδοιπόρους και φίλους που μας στηρίζουν στις μουσικοποιητικές βραδιές.
Η Κρήτη έχει ανάγκη από φρέσκιες ιδέες που θα φέρουν νέες ιστορίες για να εξοστρακίσουν την βάρβαρη αμορφωσιά, τα νοσηρά φαινόμενα και τις μέτριες έως ευτράπελες απομιμήσεις .
Ας σκεφτούμε την ευτυχία του Κρητικού κι όχι μόνο την οικονομική επιτυχία με οποιοδήποτε κόστος και ίσως μη αναστρέψιμη συνέπεια!
O Μιχάλης Ξυδάκης με το Μπάμπη Κασαπάκη έχουν αρμονία στο παίξιμο τους.
Κι οι δυο ψάχνουν το απλό που τελικά είναι και δύσκολο αλλά κι όμορφο. Πιστεύω ότι η άποψη τους είναι όχι μόνο ενδιαφέρουσα αλλά χαρίζει ένα αποτέλεσμα ζηλευτό, λιτό, δυνατό κι ωραίο χωρίς αλλοιώσεις , επιδειξιομανίες κι εντυπωσιασμούς.
Χαίρεσαι να τους ακούς και να τους καμαρώνεις τόσο στη δουλειά που σας προσφέρομε όσο και στις πρόβες αλλά και στις ζωντανές εμφανίσεις μας. Όλοι όσοι συμμετέχουν προσπάθησαν για το καλύτερο αποτέλεσμα. Ο Γιάννης Κασσωτάκης κάνει την πρώτη του δισκογραφική εμφάνιση.
Με τον Γιάννη Ξυλούρη ή Ψαρογιάννη, τον δάσκαλο μας ,ξανασυναντιόμαστε κι είναι μεγάλη η χαρά μας.
Ο Βαγγέλης ο Τζαγκαράκης είναι νέος συνοδοιπόρος στο ταξίδι που μας προσκαλεί η Φύση.
Ο Κωστής Μαρκάκης βοήθησε ποικιλοτρόπως τόσο στην ηχοληψία και στις τεχνικές επεξεργασίες όσο και στην βοήθεια που μας προσέφερε απλόχερα στην διάρκεια των ηχογραφήσεων.
Η Εφη μας χαρίζει την ζωντάνια της θηλυκής νιότης και ο Μαστορογιαννάκης το λόγο του.
Ο Τζωρτζάκης με τον Παιγνιωτάκη και τον Γιώργο έβαλαν τις δικές τους πινελιές ενώ ο Αλέκος ο Κακέπης μας ξαναδείχνει την δύναμη και το φως του ριζίτικου τραγουδιού.
Ελπίζω στη μουσική μας δουλειά να βγει αυτό που περιμένομε .
