Πάνε αρκετά χρόνια που είχαμε συναντηθεί για τελευταία φορά με τον μεγάλο αυτό καλλιτέχνη, με τον άνθρωπο ΛΕΥΤΕΡΗ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟ.
Είχαμε «χαθεί» λόγο υποχρεώσεων και των δυο, αλλά και λόγο της απόστασης Αθήνα - Θεσσαλονίκη.
Η μόνη επαφή μας το τηλέφωνο, και μαθαίναμε πολλές φορές ο ένας τα νέα του άλλου μέσω κοινών φίλων.
Πριν λίγες μέρες, ξανασυναντηθήκαμε στη Χαλκιδική στο χορό του παραρτήματος της Ελληνικής Ομάδας Διάσωσης που έγινε στην αίθουσα «NAUTILOS PALACE» στα Νέα Πλάγια.
Ο Λευτέρης τραγούδησε αφιλοκερδώς για την Ομάδα και χάρισε για ακόμα μια φορά απλόχερα από καρδιάς στιγμές νοσταλγίας στον κόσμο που είχε την τύχη να είναι εκεί!
Καθίσαμε παρέα και τα είπαμε.
Θυμηθήκαμε πολλά.
Ο Λευτέρης, όπως τον είχα αφήσει την τελευταία φορά που τον είδα.
Απλός, ανθρώπινος, ο δικός μας άνθρωπος της παρέας με μια μικρή διαφορά, ιδιαίτερα αισθητή, στη φωνή!
Το πέρασμα του χρόνου, «άνοιξε» κι άλλο τη φωνή του!
Όπως έλεγαν κάποιοι, «σπάει μικρόφωνα»!
Ο κόσμος μαγεύτηκε, τραγούδησε μαζί του όλες τις «χρυσές» του επιτυχίες, και τον καταχειροκρότησε!
Ηταν αισθητή η απουσία του από τη δισκογραφία , μια επιλογή του από σεβασμό προς τον κόσμο που τον αγάπησε στα σαράντα και πλέον χρόνια που είναι στο τραγούδι.
Έχει ερμηνεύσει μεγάλους δημιουργούς!
Άκη Πάνου, Γρηγόρη Μπιθικώτση, και άλλους πολλούς.
Τώρα, ετοιμάζει μια νέα δουλειά, σε συνεργασία με μεγάλους δημιουργούς που ακόμα δεν μπορώ να αποκαλύψω.
Πάντως, ο Λευτέρης Μυτιληναίος δεν πρόκειται να μας απογοητεύσει.
Αυτό είναι σίγουρο.
Ας τον γνωρίσουμε όμως λίγο «διαφορετικά», όπως τον παρουσιάζει μέσα από μια συνέντευξη που του πήρε ο Βετεράνος Δημοσιογράφος ΤΑΣΟΣ ΚΟΥΤΣΟΘΑΝΑΣΗΣ !
«Λευτέρης Μυτιληναίος: ένα γελαστό παιδί...
ένα χαρούμενο παιδί, πάντα γελαστό, γεμάτο ενθουσιασμούς, που τρελαίνεται για την ταχύτητα, πάντα κομψά ντυμένο, με αριστοκρατική εμφάνιση...
Έτσι, μ'αυτά τα λόγια, θα έδινε κάποιος το πορτραίτο του Λευτέρη Μυτιληναίου, του τραγουδιστή που ανεβαίνει τόσο σταθερά ώστε να γίνει λαμπρό αστέρι...
Μα, όποιος γνωρίζει καλύτερα τον Λευτέρη, θα είχε για προσθέσει πολλά ακόμη για τον χαρακτήρα του, αφού είναι ένας αντιπροσωπευτικός νέος της εποχής μας, με πολλά ενδιαφέροντα.
Αυτό θα προσπαθήσουμε να κάνουμε σήμερα, αφού τυχαίνει να τον γνωρίζουμε καλύτερα...
Ο Λευτέρης Μυτιληναίος δεν κατάγεται από καμιά αριστοκρατική οικογένεια, αλλά κάτι πιο ουσιαστικό, μια οικογένεια με ηθικές αρχές και συγχρόνως με κάποια οικονομική άνεση, που έχει κερδηθεί με την εργασία των γονέων του.
Τι ωραιότερο!... Έτσι και ο ίδιος ο Λευτέρης συνειδητοποίησε ότι τα χρήματα, που προέρχονται με τίμιο ιδρώτα, έχουν μια ξεχωριστή γλύκα.
Γι' αυτό και έχει την εργασία υπεράνω όλων.
Και ας μην γελιόμαστε εμείς, που δεν είμαστε καλλιτέχνες. Συχνά, συχνότατα, η καλλιτεχνική δόξα κερδίζεται πολύ δύσκολα... …..
- Πριν απ' όλα, άρχισε να μου λέει η μητέρα του, πρέπει να σας βεβαιώσω ότι θα ήταν αδικία, αν ο Λευτέρης δε γινόταν τραγουδιστής. Παιδάκι ακόμη του δημοτικού σχολείου, μου έλεγε: “Μητέρα, θέλω να με γράψεις στο ωδείο.” Σκέφτηκα: “τί μου ζητάει, αφού θέλουμε να μάθει μια επιστήμη”... Κάθε τόσο επαναλάμβανε ότι θα γίνει τραγουδιστής.
Δεν του χαλάσαμε το χατίρι και τον πήγα στον “Πειραϊκό Σύνδεσμο”.
Εκεί σπούδασε κλασικό τραγούδι επί έξη χρόνια. Τον άκουσε μάλιστα και ο κ. Σπύρος καλογεράς, της Λυρικής Σκηνής, που ενθουσιάστηκε λέγοντας ότι έχει πολύ ταλέντο. Στο 16 χρόνια του, το μεράκι του για το τραγούδι είχε φουντώσει για καλά. Έτσι έδωσε εξετάσεις στον σταθμό των Ενόπλων και πέρασε.
Έκανε μάλιστα και δύο εκπομπές με την ορχήστρα. Εν τω μεταξύ, τραγούδησε σε συναυλία στον “Παρνασσό”, ενώ πάντα στο λύκειο Γκίκου, που σπούδαζε ήταν ο κορυφαίος τραγουδιστής της χορωδίας...
Ο Λευτέρης γεννήθηκε στις 24 Απριλίου του 1944, στην Αθήνα, αλλά μεγάλωσε στον Πειραιά. Σαν νέος της εποχής μας, έχει πολλές χάρες, αλλά και μερικές μικροσυνήθειες ίσως όχι χρήσιμες για τον ίδιο, αλλά ευτυχώς μόνος του τις διορθώνει. Ποιος είναι τέλειος;
Του αρέσει πολύ η οικογενειακή ζωή και είμαι σίγουρη ότι μόλις βρει το ταίρι του, θα δημιουργήσει ένα ευτυχισμένο σπιτικό. Μόνο που δεν θα ήθελε να παντρευτεί καλλιτέχνιδα. Όχι για κανέναν άλλο λόγο, απλώς και μόνο να είναι νοικοκυρά.
Χόμπι του το αυτοκίνητό του. Με αυτό σχεδόν κάθε μέρα ξεκινά για την εξοχή. Λατρεύει τη φύση.
Είναι φίλαθλος και κατά καιρούς ασχολήθηκε ερασιτεχνικά βέβαια, με το μπάσκετ, το ποδόσφαιρο, το βόλεϊ και την ιππασία.
Συλλογές δεν κάνει πλέον. Κάποτε μάζευε γραμματόσημα, αλλά αφ' ότου του έκλεψαν μια μεγάλη συλλογή τα εγκατέλειψε.
Είναι λίγο προληπτικός. Βασικά, όταν μπαίνει σε κάποιο σπίτι, μπαίνει πάντα με το δεξί πόδι.
Του αρέσει κάπου-κάπου, η σιωπή και η μοναξιά, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι αντικοινωνικός.
Διαβάζει πολύ, διότι πιστεύει ότι το βιβλίο είναι ο πιο πιστός φίλος του ανθρώπου. Μερικοί αγαπημένοι συγγραφείς: Καβάφης, Καζαντζάκης, Καρκαβίτσα, Χεμινγούεη,...
Είναι βασικά θαρραλέος. Φοβάται όμως την κακία των ανθρώπων...
Εκτιμά την ειλικρινή αγάπη και όσους μπορούν να συγχωρούν και τους εχθρούς τους ακόμη. Ο ίδιος θυμώνει καμιά φορά, αλλά συγχωρεί εύκολα.
Πιστεύει στον γάμο από έρωτα, αλλά ο έρωτας να μην είναι μονόπλευρος.
Μια ευχή που κάνει πάντα: Υγεία και επιτυχία στη δουλειά του κάθε ανθρώπου».
Αυτά και άλλα αναφέρονται στο βιβλίο του ΤΑΣΟΥ ΚΟΥΤΣΟΘΑΝΑΣΗ «ΟΙ ΧΡΥΣΕΣ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ»!
«Αμφιβολίες, Γιατί, Μια γυναίκα σαν εσένα, Δεν με πειράζει, Κυρά μου αριστοκράτισσα, Η καρδιά μου συννεφιάζει, Αν μ' αγαπάς, Πάρε το χελιδόνι, Διπλοτέλι μου γλυκό, Ποια είσαι εσύ». είναι μερικά τα άλμπουμ με χρυσές επιτυχίες του Λευτέρη Μυτιληναίου!
Εμείς θα περιμένουμε τη ΝΕΑ του δουλειά, και θα τον ξαναδούμε στα μέρη μας αφού ετοιμάζει μια σειρά συναυλιών για την καλοκαιρινή σαιζόν.
Λευτέρη εις το επανειδειν!
Βασίλης Τσούγκαρης
tsougarisgnomi@gmail.com
Πριν τους χαιρετισμούς των προσκεκλημένων ο Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης ο Εθελοντής Αρχιπυροσβέστης Μάκης Τσιουγκρής αφού καλωσόρισε όλους τους παραβρισκόμενους, έκανε μια «αναδρομή» στο χθες, την πρώτη φορά που έγινε αναφορά για εθελοντές στο πυροσβεστικό σώμα, πριν πενήντα περίπου χρόνια!
Την έναρξη της Γενικής Συνέλευσης εκπροσωπώντας την ηγεσία του Σώματος χαιρέτησε ο Διοικητής Πυροσβεστικών Υπηρεσιών Νομού Θεσσαλονίκης Αρχιπύραρχος Μαυρομάτης Πασχάλης, ο οποίος με τη σειρά του αναφέρθηκε τόσο στο θεσμό και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι Εθελοντές Πυροσβέστες, όσο και στο ότι πάρα πολλές οργανώσεις χρησιμοποιούν τον όρο «Εθελοντής Πυροσβέστης» χωρίς να έχουν ΚΑΜΙΑ απολύτως σχέση με το Πυροσβεστικό Σώμα αφού βάσει ΝΟΜΟΥ οι μόνοι που έχουν δικαίωμα να φέρουν αυτή την ιδιότητα – Ταυτότητα, είναι οι Εθελοντές του Πυροσβεστικού Σώματος.
Ο κύριος Μαυρομάτης μάλιστα τιμήθηκε από την Πανελλήνια Ένωση για την προσφορά του στους Εθελοντές του Σώματος! 
Μετά το διάλειμμα ξεκίνησαν οι εργασίες της Γενικής Συνέλευσης με τον Διοικητικό και οικονομικό Απολογισμό, ενώ πριν ολοκληρωθεί η όλη διαδικασία ακούστηκαν πολλές ενδιαφέρουσες προτάσεις αλλά και παρατηρήσεις για την βελτίωση της Λειτουργίας του Θεσμού του Εθελοντή Πυροσβέστη.
Ηταν πραγματικά μια ξεχωριστή μέρα για όλους όσους συμμετείχαν στην Γενική Συνέλευση, ΟΛΟΙ συμφώνησαν για τις επόμενες ΑΜΕΣΕΣ κινήσεις, εκείνες της ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ των Πολιτών για το Θεσμό του Εθελοντή Πυροσβέστη, αυτόν που επίσημα μπήκε με Νόμο του Κράτους στις ζωές μας το 1991!
Εύχομαι σε όλους τους ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ Εθελοντές Πυροσβέστες, αυτή η ΕΝΟΤΗΤΑ μας να αντρειωθεί ακόμα περισσότερο, γιατί έχουμε μπροστά μας πολλές δυσκολίες, πολλά προβλήματα από παλιά, που μόνο Ενωμένοι θα οδηγηθούμε στη λύση τους!
Ηταν όλοι εκεί, η Ελληνική Ομάδα Διάσωσης, Πολιτιστικοί και χορευτικοί Σύλλογοι, με διάθεση ψυχής για να προσφέρουν, όπως και έπραξαν, στους κατοίκους του Στρατωνίου.
Δυστυχώς η προσέλευση του κόσμου δεν ηταν η αναμενόμενη.
Το συμβολικό εισιτήριο των 5 ευρώ, φαίνεται ότι κράτησε μακριά τον κόσμο από την εκδήλωση αυτή. 
Έπρεπε να γεμίσει η αίθουσα του ΕΠΟΚΑΜ, κάτι που δυστυχώς δεν έγινε.
Στην εκδήλωση εκτός από τον Δήμαρχο και το Δημοτικό Συμβούλιο των Μουδανιών ηταν οι Βουλευτές Γιάννης Δριβελέγκας και Αργύρης Λαφαζάνης, ο πρώην Υφυπουργός Χρήστος Πάχτας, εκπρόσωποι φορέων του Νομού, κ.α.
Αξίζουν συγχαρητήρια στη Δημοτική αρχή των Μουδανιών και σε όλους τους φορείς που συμμετείχαν στην εκδήλωση αυτή. 
Το μεγαλύτερο ΜΠΡΑΒΟ είναι για τα παιδιά, τους μικρούς χορευτές και χορεύτριες, που όλο μεράκι έστειλαν το δικό τους μήνυμα αγάπης.
Δυστυχώς ο Νομός με τα τελευταία ακραία (πραγματικά) καιρικά φαινόμενα χτυπήθηκε άσχημα,.
Το μεγαλύτερο κακό έγινε στο Στρατώνι, που κατά γενική ομολογία, «για να ξαναγίνει χωριό θα περάσουν μήνες».
Το κλιμάκιο φτάνοντας στο Στρατώνι συνοδευόμενο από τον Νομάρχη, τον Αντινομάρχη, τον δήμαρχο και τους αντιδημάρχους του Δήμου Σταγείρων Ακάνθου γύρισε όλο το χωριό προκειμένου να δει από κοντά τις καταστροφές σε σπίτια, αυτοκίνητα, αλλά και στο περιβάλλον.
Αξίζει να σημειώσουμε ότι είναι πραγματικό Θαύμα που δεν θρηνήσαμε θύματα με τέτοια καταστροφή, πράγμα που το παραδέχτηκαν άλλωστε όλοι.
Κατόπιν το κλιμάκιο μετέβηκε στη «Λέσχη» όπου ακολούθησε σύσκεψη στην οποία οι Υφυπουργοί ενημερώθηκαν από όλους τους φορείς για τα προβλήματα στο νομό και για την αμεσότητα επίλυσης τους, πράγμα το οποίο υποσχέθηκαν οι Υφυπουργοί.
Να παρατηρήσουμε ότι δραστηριοποιήθηκαν ΑΜΕΣΑ όλοι οι αρμόδιοι φορείς του νομού σε αυτή τη τελευταία κρίση, και μάλιστα υπήρξε άψογη συνεργασία ΟΛΩΝ των βουλευτών της Χαλκιδικής και όλων των φορέων πέρα από μικροπολιτικές και κομματικά παιχνίδια, κάτι που τους τιμά όλους, και κάνει τον απλό κόσμο να ελπίζει σε ένα πραγματικά καλύτερο αύριο.
Το Στρατώνι τέσσερις μέρες μετά το κακό, μετρά τις πληγές του, οι οποίες όλοι ευχόμαστε να επουλωθούν γρήγορα.
Αναρωτιέμαι, αν παλιά δεν συμβαίνανε όλα αυτά τα φαινόμενα.
Απ’ όσα θυμάμαι όμως, και παλιά είχαμε μπορες και καταιγίδες, ανεμοθύελλες, χιόνια, παγετό, αλλά δεν συνεβαινε αυτό που συμβαίνει σήμερα, ο «πανικός» που επικρατεί και η όποια κινητοποίηση.
Θα πουν πολλοί, ότι παλιά ήταν διαφορετικά.
Σίγουρα ήταν, αλλά και αυτά τα φυσικά φαινόμενα ήταν τα ίδια, μόνο που δεν προξενούσαν τόσα προβλήματα και καταστροφές, γιατί ακόμα τότε δεν είχε βάλει η «πρόοδος» το χεράκι της.
Και ξέρετε κάτι;
Όποτε ακούω τον όρο αυτό, σκέφτομαι ότι είναι το καλύτερο «άλλοθι» για την όποια ανοργανωσιά και έλλειψη υποδομών σήμερα.
Εκτός του ότι το «ακραίο» τρομοκρατεί τον κόσμο, γλυτώνει από πολλούς μπελάδες τους αρμόδιους «σχεδιαστές» σε περίπτωση καταστροφών.
Τι μας φταίει η έντονη βροχόπτωση αν πλημμυρίζουν ένα σωρό περιοχές, αφού σε ΚΑΜΙΑ από αυτές δεν έχουν γίνει τα αντιπλημμυρικά έργα που πρέπει, και όπως πρέπει;
Γιατί να παραπονιούνται εκείνοι που πλημμύρισαν τα σπίτια τους, όταν τα έχουν χτίσει μέσα σε ρέματα;
Τι μας φταίει η βροχή που κατεβάζει ολόκληρα βουνά λάσπης μέσα σε κατοικημένες περιοχές, όταν έχουμε κάψει τα φυσικά «φράγματα», τα δάση;
Τι μας φταίει η έντονη χιονόπτωση για το ότι κλείνουν και παγώνουν οι δρόμοι, όταν το ίδιο το κράτος δεν λαμβάνει σωστά τα μέτρα που πρέπει για να αντιμετωπίσει αυτή την κατάσταση; 
Τι μας φταίει η φουρτούνα όταν δεν μας κόβει και βγαίνουμε στα ανοιχτά με μπουρίνι, η όταν τα κύματα καταστρέφουν λιμενικές εγκαταστάσεις οι οποίες έγιναν πρόχειρα;
Τα τελευταία χρόνια, ακούμε πολύ συχνά για ακραία καιρικά φαινόμενα, αλλά δεν κοιτάμε ότι ενώ συμβαίνουν με τα όποια αποτελέσματα, δεν κάνουμε κάτι για να τα αντιμετωπίσουμε, για να τα προλάβουμε.
Και βλέπουμε με μια μπορα πόλεις να μετατρέπονται σε λίμνες.
Ποιος φταίει;
Η μπορα ρε παιδιά.
Δεν φταίει ο δήμος που δεν καθάρισε τα φρεάτια όμβριων, ούτε εμείς που πετάμε τα χαρτιά πάνω στις σχάρες των φρεατίων και τις βουλώνουμε.
Η μπορα φταίει, αυτό το ακραίο καιρικό.
Βλέπουμε δρόμους να κλείνουν από χιόνι και πάγο.
Ποιος φταίει;
Μα το ακραίο καιρικό, το χιόνι.
Δεν φταίει ο δήμος, η Νομαρχία, η το όποιο «συντονιστικό» που δεν έβγαλαν εγκαίρως αλατιέρες στους δρόμους.
Δεν φταίει κανείς απ’ αυτούς αν δεν υπάρχουν εκχιονιστικά γιατί δεν χιονίζει συχνά, με αποτέλεσμα όταν χιονίσει να γίνει μπάχαλο.
Δεν φταίνε οι οδηγοί που χωρίς αλυσίδες πάνε να περάσουν από το χιόνι και τον πάγο, κλείνοντας έτσι το δρόμο στα εκχιονιστικά.
Κανείς από όλους αυτούς δεν φταίει.
Μόνο τα «Ακραία Καιρικά Φαινόμενα» φταίνε.
Ωραίο άλλοθι, πολύ βολικό, και φοριέται πολύ τα τελευταία χρόνια.
Και αφού εισπράξουμε τα αποτελέσματα των «ακραίων» φαινόμενων τα οποία δεν είναι και τα καλύτερα τις περισσότερες φορές γιατί είμαστε του «θεραπεύειν» και όχι του «προλαμβάνειν» βγαίνουν οι «ειδικοί» να κάνουν δηλώσεις και σχόλια του τύπου «Οι υπηρεσίες μας κινητοποιήθηκαν άμεσα και αντιμετώπισαν τα προβλήματα που προέκυψαν».
Αποφεύγουν βέβαια να πουν ότι ΚΑΝΕΝΑ πρόβλημα δεν θα προέκυπτε αν εργαζόταν σωστά στην πρόληψη, και όχι μόνο στην αντιμετώπιση η οποία τις πιο πολλές φορές γίνεται και λάθος γιατί είπαμε….
Τα φαινόμενα ήταν …. «ακραία».
Όπως πολύ σωστά λέει ο Αντώνης Πρεκας, βλέπουμε αυτούς τους ανθρώπους, τους θαυμάζουμε, αλλά δεν ξέρουμε πολλές φορές το όνομα τους, πόσο μάλλον την ιστορία, αλλά και την πορεία τους στην τέχνη!
Είναι ένα εκπληκτικό βιβλίο, το οποίο πρωτοκυκλοφορησε το 2003, και μέσα στην ίδια χρονιά είχε δυο επανεκδόσεις.
Διαβάζοντας το, νοιώθεις μια «ζεστασιά», νοιώθεις να έρχονται κοντά σου, πλάι σου, οι άνθρωποι αυτοί που μεγάλωσες μαζί τους, που γέλασες, η συγκινήθηκες, παρακολουθώντας τους να παίζουν στο «πανί», η στην μικρή οθόνη.
Ας γνωρίσουμε και τον συγγραφέα του βιβλίου «ΣΑΝ ΠΑΛΙΟ ΣΙΝΕΜΑ», τον άνθρωπο που φέρνει κοντά μας τον Ελληνικό Κινηματογράφο, και τους ανθρώπους του.
Ο Αντώνης Πρεκας, γεννήθηκε στην Ερμούπολη της Σύρου το 1960.
Είναι παντρεμένος με την Δημοσιογράφο Ελσα Συμεωνισου, και έχουν δυο παιδιά.
Σπούδασε πολιτικές επιστήμες στην ΑΣΠΕ και υποκριτική στις Δραματικές Σχολές Εθνικού Ωδείου, και Ωδείου Αθηνών.
Από το 1979 εργάζεται ως δημοσιογράφος κυρίως σε μεγάλες Αθηναϊκές εφημερίδες, αλλά και σε περιοδικά, και κατά καιρούς στην τηλεόραση και στο ραδιόφωνο.
Στον κινηματογράφο έχει συμμετάσχει σε περισσότερες από 10 ταινίες, και σε δυο σήριαλ στην τηλεόραση.
«Αρραβωνιάσματα» (ΕΤ 1-1983),και «Άλλη το πρωί, άλλη το βράδυ» (Mega 1994).
Σκηνοθέτησε περισσότερες από 20 θεατρικές παραστάσεις, και έγραψε και επιμελήθηκε ποιητικές βραδιές σε μορφή πολυθεαματος μεταξύ άλλων για τους : Κώστα Βάρναλη, Κώστα Καβάφη, για το Δημοτικό τραγούδι, και άλλα.
Έγραψε επίσης θεατρικά έργα, και διασκεύασε για το θέατρο τα διηγήματα του Αντώνη Σαμαράκη «Οδός Ταχυδρομείου», και «Γραφείο ιδεών».
Έχει γράψει και αρκετά βιβλία!
1977: «Όπως τα βλέπω», ποιήματα.
1981: «Σημάδια του καιρού», ποιήματα.
1988: «Συμφωνίες και δωδεκαλογοι», ποιήματα.
1996: «Σπονδές ασπόνδυλων», ποιήματα (εκδόσεις Πατάκη).
Το 2000, ήταν ο διευθυντής έκδοσης CD ROM με την ιστορία της Ελληνικής τηλεόρασης, το οποίο κυκλοφόρησε από το «TV ΕΘΝΟΣ», με επιμέλεια κειμένων της Ρένας Θεολογιδου.
Θα μπορούσα να γράψω πολλά ακόμα για τον Αντώνη Πρεκα, για τις εφημερίδες στις οποίες εργάστηκε, και άλλα πολλά, αλλά δεν νομίζω να χρειάζεται.
Αποκτήστε ΟΛΟΙ τον ΠΡΩΤΟ τόμο του βιβλίου 
Όχι φίλοι μου.
Η μπάντα γενικότερα σόκαρε, και εξακολουθεί να σοκάρει ευχάριστα όσους την ακούν , με το ύφος της, τον ήχο της τη δουλειά της, την παρέα που κρατά κάνοντας όλους όπου εμφανίζονται να είναι ένα!
Όπως ξεκίνησαν, έτσι και συνεχίζουν!
Ο «κορμός» της μπάντας αποτελείται από τους ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΒΙΟΛΙΣΤΗ (φωνή, κιθάρες, ακουστικές και ηλεκτρικές, φυσαρμόνικα, κλπ), ΧΡΥΣΑΚΗ ΣΤΕΦΑΝΟ (μπάσο), ΛΑΟΠΟΥΛΟ ΦΥΛΛΗ (ηλεκτρική κιθάρα), ΤΟΚΑΤΛΙΔΗ ΧΡΗΣΤΟ (τύμπανα), ενώ πολλοί είναι εκείνοι που κατά καιρούς συμμετέχουν σαν guests.
Πιο τακτικός και μόνιμος ο κιθαρίστας Βασίλης Σωτηρίου ο οποίος κάνει και φωνητικά στη μπάντα.
Ας μη ξεχνάμε ότι οι «ΛΟΥΔΙΑΣ» με το πιο πάνω σχήμα συμμετείχαν και στο Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης με το τραγούδι «Ο ΧΡΟΝΟΣ (ΑΟΥΑ).
Θα αναρωτηθείτε τι είδους μπάντα είναι οι «ΛΟΥΔΙΑΣ».
Είναι ROCK, POP, BLUES, SOUL, JAZZ, ETHNIK, εκτελούνται μεταφοραί, τι είναι τελικά;
Έγκριτοι Εθνομουσικολόγοι προσπάθησαν να απαντήσουν στο αμείλικτο αυτό ερώτημα, αλλά γρήγορα σήκωσαν τα χέρια ψηλά!
Οι «ΛΟΥΔΙΑΣ» είναι όλα τα προαναφερθέντα μαζί.
Γι αυτό το λόγο και ξεσηκώνουν τον κόσμο και τον κάνουν να τους συνοδεύει στα τραγούδια που λένε, είτε αυτά είναι δικά τους, είτε από τον ευρύτερο μουσικό χώρο.
Τους είδα πρόσφατα στο CLUB του Μύλου στη Θεσσαλονίκη.
Άνοιξαν τη βραδιά λίγο πριν εμφανιστούν οι Πουλικάκος και Γιοκαρίνης παρουσιάζοντας τραγούδια από τη δισκογραφία τους, την παλαιότερη, αλλά και την τελευταία που φέρει τον τίτλο «ΕΝΤΕΧΝΙΛΑ».
Όλος ο κόσμος τραγουδούσε μαζί τους τα τραγούδια , δημιουργώντας μια όμορφη ατμόσφαιρα.
Οι «ΛΟΥΔΙΑΣ» φρόντισαν χωρίς να το επιδιώξουν να είναι στα τραγούδια τους διαχρονικοί.
Άλλοι τα χαρακτήρισαν «σάτιρα», άλλοι πάλι «δελτίο ειδήσεων σημερινό».
Η πραγματικότητα είναι ότι οι «ΛΟΥΔΙΑΣ» γράφουν, και τραγουδούν με το δικό τους ξεχωριστό ύφος όλα αυτά που εμείς θα θέλαμε να πούμε, αλλά δεν μπορούμε!
«Πως μεταλλάσσεται έτσι αυτή η γενιά
Που κάποτε άκουγε κλαρίνο κι από τρίχορδο πενιά
Βαρέθηκα να ακούω αυτό που βάφτισαν…
Εντεχνίλα.. πόσο ακόμα θα κρατήσει αυτή η ξεφτίλα»..
Είναι η πρώτη αυτού του είδους συνάντηση του αρμόδιου Υπουργείου, με τις Εθελοντικές Οργανώσεις, συνάντηση που οργανώθηκε στα πλαίσια της προσπάθειας του Υπουργείου να συμβάλλει στον συντονισμό της κοινής προσπάθειας να προστατευθεί το δάσος του Σέιχ – Σου .
Ο Υφυπουργός στην εισήγηση του αναφέρθηκε στον καθοριστικό ρόλο των εθελοντών, στην επιτακτική ανάγκη της Πρόληψης και όχι της «θεραπείας», και εξήρε το έργο των εθελοντών.
Πρέπει να τονίσουμε ότι στη συνάντηση αυτή, εκτός από το κυρίως θέμα, την πυροπροστασία του περαστικού δάσους του Σειχ-σου, όπου και αναφέρθηκαν αναλυτικά όλα τα στοιχεία και οι δυνατότητες για να επιτευχτεί κάτι τέτοιο, συζητήθηκαν και άλλα θέματα που αφορούν την «λειτουργία» του Εθελοντικού κινήματος στη χώρα.
Παρόλο το φορτωμένο του πρόγραμμα, ο υφυπουργός έμεινε για μεγάλο χρονικό διάστημα στην συνάντηση.
Ταυτόχρονα, και μέχρι το τέλος των εργασιών, έδωσε εντολή τόσο στους συνεργάτες του, όσο και στον Επιθεωρητή των Πυροσβεστικών Υπηρεσιών Βορείου Ελλάδος Αντιστράτηγο Δημήτριο Φαφούτη να καταγράψουν όλες τις προτάσεις των εκπρόσωπων των Εθελοντικών Οργανώσεων, προκειμένου να έχει πλήρη ενημέρωση και να προβεί στις ανάλογες ενέργειες.
Οι εισηγητές εκτός από τον Υφυπουργό ηταν:
Η Δασάρχης Ελισάβετ Κίκα, ο Διοικητής του Α’ Πυροσβεστικού Σταθμού Θεσσαλονίκης Σπύρος Βαρσάμης – Επιπυραγός –Δασολόγος, και ο Υπεύθυνος Πολιτικής Προστασίας της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας Κώστας Κοκολάκης
Στην συνάντηση παρευρέθησαν και απεύθυναν χαιρετισμό η Περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας Μαρία Λιονή, και ο Αντιστράτηγος Δημήτριος Φαφούτης.
Μετά τις εισηγήσεις στο βήμα ανέβηκαν εκπρόσωποι από διάφορες ομάδες για να καταθέσουν τις εμπειρίες και τις προτάσεις τους.