ΕΚΕΙΝΟΙ
ΑΠΑΙΤΟΥΝ ΕΜΕΙΣ ΕΚΤΕΛΟΥΜΕ
Περίμενα τόσο καιρό να δω τι θα γίνει με το γενικότερο
μπάχαλο που επικρατεί σε αυτή τη χώρα, στη χώρα του «ΠΟΤΕ», όπου η κάθε κυβέρνηση
(λέμε τώρα) έχοντας την σιγουριά πως ο λαός της κοιμάται τον ύπνο τον βαθύ, ψηφίζει
ότι ναναι, γιατί το «ΑΠΑΙΤΟΥΝ» οι δανειστές της.
Ψηφίζει, και εμείς, «καταπίνουμε» τα πάντα, κάνοντας τα χατίρια
των ντόπιων και ξένων αφεντικών μας, που βάλθηκαν να μας αφήσουν με το απόλυτο
ΤΙΠΟΤΑ.
Απλά τα πράγματα Συνέλληνες, ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΑ Απλά, και μην περιμένουμε
να δούμε κάποιο φως, γιατί χρόνο με το χρόνο, για να μην πω μέρα με τη μέρα, τη
χώρα τη σκεπάζει όλο και πιο πυκνό σκοτάδι.
Έγραψα πολλές φορές, πως τα ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ ΔΕΝ ΤΑ ΕΙΔΑΜΕ ΑΚΟΜΑ,
μας τα φέρνουν σιγά σιγά, γιατί υπάρχει στο βάθος και ο φόβος να…. Ξυπνήσουμε!
Βέβαια, ΚΑΠΟΙΑ στιγμή, θα συμβεί αυτό, αλλά πολύ φοβάμαι πως
θα είναι πια αργά, πως ΑΝ και ΟΤΑΝ ξυπνήσουμε, θα είμαστε ΞΕΝΟΙ πια μέσα στην ίδια
μας τη χώρα, χωρίς να έχουμε κάτι δικό μας.
Και ας λένε οι πολιτικοί πως «βγαίνουμε» από την κρίση, πως
«βγαίνουμε» στις αγορές, πως «βγαίνουμε» γενικότερα.
Ουσιαστικά, βγαίνουμε από τα «παράθυρα» και δεν το πήραμε χαμπάρι…..
Τα «σχέδια» της καταστροφής μας είναι παλιά, και εφαρμόζονται
με μεγάλη επιτυχία.
ΟΧΙ, ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΝΑ ΣΗΚΩΣΟΥΝ ΚΕΦΑΛΙ, ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ
ΓΙΝΕΙ ΑΥΤΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΡΘΟΥΝ ΜΕΤΡΑ, ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ ΠΟΥ
ΑΝΑΠΝΕΟΥΜΕ, ΝΑ……
Μήπως δεν τα ζούμε καθημερινά;
Ρίξτε μια ματιά Συνέλληνες σε ένα «φρέσκο» άρθρο….
««Μαχαίρι» σε κοινωνικά επιδόματα, «φρένο» στις απεργίες
Περικοπές προνοιακών επιδομάτων, αναπηρικών συντάξεων και
άλλων κοινωνικών, υγειονομικών, οικογενειακών και προνοιακών παροχών καθώς και
περιορισμό των δικαιούχων φέρνει η τρίτη αξιολόγηση. Παράλληλα στο τραπέζι
μπαίνουν και ανατροπές στον συνδικαλιστικό νόμο βάζοντας «φρένο» στην προκήρυξη
των απεργιών.
Ειδικότερα μέχρι τον Νοέμβριο θα πρέπει να υιοθετηθεί νέα νομοθεσία για ένα
πιλοτικό πρόγραμμα μεταρρύθμισης των παροχών πρόνοιας. Η αναδιάταξη του
προνοιακού χάρτη περιλαμβάνει εκ των πραγμάτων επανεξέταση επί τα χείρω
παροχών, κατάργηση, συγχώνευση ή και εξορθολογισμό αυτών ώστε να ενισχυθεί η
αποτελεσματικότητά τους. Η εθνική νομοθεσία θα πρέπει να εγκριθεί έως τον Μάιο
του 2018 ώστε να εναρμονιστούν παράλληλα όλοι οι κανόνες εισφορών αναπηρίας και
κοινωνικής πρόνοιας. Η εθνική εφαρμογή του νέου νόμου θα ξεκινήσει μέχρι τα
τέλη Ιουνίου του 2018. Στόχος είναι η ολοκλήρωση των νομοθετικών ρυθμίσεων έως
τον Νοέμβριο ώστε με το ξεκίνημα του 2018 όλα τα προνοιακά επιδόματα να έχουν
περάσει στον ΟΓΑ με ηλεκτρονική διαχείριση και πλήρη πρόσβαση στους
δικαιούχους.
Tα επιδόματα που ‘κινδυνεύουν’ είναι τα εξής:
1. Επιδόματα αναπηρίας: Οι δανειστές, κυρίως το ΔΝΤ, ζητούν την ιδιωτικοποίηση των κέντρων που θα πιστοποιούν τα ποσοστά αναπηρίας (σ.σ., δηλαδή η πιστοποίηση να δίνεται από ιδιώτες γιατρούς), αλλά και την αξιολόγηση των ικανοτήτων των αναπήρων, σύμφωνα με όσα προβλέπονται στο επιστημονικό εργαλείο του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας ICF.
2. Οικογενειακά επιδόματα: Οι δανειστές (κυρίως το ΔΝΤ) ζητούν την περικοπή των ποσών για οικογένειες με τρία παιδιά και άνω και αναδιανομή των κονδυλίων ή την εξεύρεση πόρων από την περικοπή άλλων παροχών.
3. Στεγαστικό - φοιτητικό επίδομα 1.000 ευρώ: Οι δανειστές έχουν ζητήσει επανεξέταση κριτηρίων επιμένοντας σε μείωση του εισοδηματικού ορίου των 30.000 ευρώ που ισχύει έως σήμερα με προσαύξηση κατά 3.000 ευρώ για κάθε εξαρτώμενο τέκνο.
4. Επίδομα στέγασης: Το ΔΝΤ εμμένει στο να τεθούν από τώρα οι παράμετροι για την καταβολή του επιδόματος στέγασης ή επιδότησης ενοικίου ή αποπληρωμής μέρους δανείου για τους 600.000 πολίτες που διαβιούν στα όρια της φτώχειας με το επιχείρημα ότι το πλεόνασμα του 2018 θα είναι χαμηλότερο από τον προβλεπόμενο στόχο. Η κυβέρνηση θα συμφωνήσει από τώρα για τις προϋποθέσεις καταβολής του επιδόματος στέγασης που θα δοθεί σε 600.000 δικαιούχους το 2019. Πρόκειται για ένα από τα αντίμετρα που νομοθέτησε, το οποίο θα καταβληθεί από το πλεόνασμα του 2018 και κοστίζει 600 εκατ. ευρώ.
Παράλληλα, οι αλλαγές στον συνδικαλιστικό νόμο 1264/1982 θα προβλέπουν κατ' αρχάς ότι προκειμένου να υπάρχει απαρτία για να αποφασιστεί απεργία, θα πρέπει να συμμετέχει το 51% των εργαζομένων που εκπροσωπούνται στα πρωτοβάθμια σωματεία. Εκτιμάται ότι η αλλαγή της συγκεκριμένης διάταξης και η θέσπιση του ορίου του 51% των «οικονομικά τακτοποιημένων µελών» ενός σωματείου για τη λήψη απόφασης για απεργία θα δημιουργήσουν ιδιαίτερα προβλήματα κυρίως στα σωματεία εκείνα που έχουν πανελλαδικό χαρακτήρα λόγω της φύσης της επιχείρησης στην οποία δραστηριοποιούνται. Σύμφωνα με τον ισχύοντα νόμο 1264/1982 (άρθρο 8), για να αποφασιστεί απεργιακή κινητοποίηση από ένα πρωτοβάθμιο σωματείο, εφόσον το καταστατικό του επιχειρησιακού σωματείου δεν ορίζει διαφορετικά, για να γίνει συζήτηση και να ληφθεί απόφαση, στις συνελεύσεις απαιτείται η παρουσία τουλάχιστον του ενός τρίτου (1/3) των οικονομικά τακτοποιημένων µελών.
Επίσης θα προβλέπεται ότι πρέπει να γίνει επανεξέταση του καταλόγου των δικαιολογημένων λόγων καταγγελίας της σύμβασης από την πλευρά των εργοδοτών για εργαζομένους που προστατεύονται ως μέλη των συνδικαλιστικών οργανώσεων, καθώς και να εξορθολογιστούν τα προνόμια των συνδικαλιστών.
Επίσης, προαπαιτούμενο (το οποίο θα συζητηθεί) είναι πως πρέπει να νομοθετηθεί και διάταξη νόμου βάσει της οποίας τα δικαστήρια θα αποφαίνονται με διαδικασίες άμεσες - fast track όχι μόνο για τη νομιμότητα ή μη της απεργίας, αλλά και για τις νομικές αντιπαραθέσεις εργοδοτών - εργαζομένων από την εφαρμογή του άρθρου 656 του Αστικού Κώδικα στις περιπτώσεις απεργιών. Εξάλλου η τελική μορφή της επαναφοράς της αρχής της επεκτασιμότητας των κλαδικών συμβάσεων (δηλαδή της ισχύος των κλαδικών συμβάσεων και στα μη μέλη των κλαδικών εργοδοτικών ενώσεων) θα αποσαφηνιστεί τον Σεπτέμβριο (σ.σ. το επικαιροποιημένο Μνημόνιο προβλέπει ότι μέχρι τον Σεπτέμβριο 2017 θα πρέπει να ελεγχθεί η αντιπροσωπευτικότητα των κλαδικών συμφωνιών).
Τέλος, το επικαιροποιημένο Μνημόνιο προβλέπει πως η κυβέρνηση θα πρέπει μέχρι τον Δεκέμβριο του 2017 να υποβάλει έκθεση (με βάση μια ανεξάρτητη νομική άποψη) σχετικά με τον ρόλο της διαιτησίας στις συλλογικές διαπραγματεύσεις. Εως τον Φεβρουάριο του 2018 θα πρέπει να επανεξετάσει, σε συνεννόηση με τους κοινωνικούς εταίρους (σ.σ. ΓΣΕΕ, ΣΕΒ, ΓΣΕΒΕΕ, ΕΣΕΕ, ΣΕΤΕ), το ισχύον θεσμικό πλαίσιο της μεσολάβησης και διαιτησίας. Και μέχρι τον Μάρτιο, ύστερα από διαβούλευση με τους θεσμούς και λαμβάνοντας υπόψη τις αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας, η κυβέρνηση θα πρέπει να λάβει τα απαραίτητα μέτρα.
Υπενθυμίζεται πως με παλαιότερη διάταξη είχε καταργηθεί η δυνατότητα μονομερούς προσφυγής στον Οργανισμό Μεσολάβησης και Διαιτησίας. Ωστόσο, τον Ιούνιο του 2014 το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε αντισυνταγματική την εν λόγω διάταξη.»Ηλίας Γεωργάκης
Tα επιδόματα που ‘κινδυνεύουν’ είναι τα εξής:
1. Επιδόματα αναπηρίας: Οι δανειστές, κυρίως το ΔΝΤ, ζητούν την ιδιωτικοποίηση των κέντρων που θα πιστοποιούν τα ποσοστά αναπηρίας (σ.σ., δηλαδή η πιστοποίηση να δίνεται από ιδιώτες γιατρούς), αλλά και την αξιολόγηση των ικανοτήτων των αναπήρων, σύμφωνα με όσα προβλέπονται στο επιστημονικό εργαλείο του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας ICF.
2. Οικογενειακά επιδόματα: Οι δανειστές (κυρίως το ΔΝΤ) ζητούν την περικοπή των ποσών για οικογένειες με τρία παιδιά και άνω και αναδιανομή των κονδυλίων ή την εξεύρεση πόρων από την περικοπή άλλων παροχών.
3. Στεγαστικό - φοιτητικό επίδομα 1.000 ευρώ: Οι δανειστές έχουν ζητήσει επανεξέταση κριτηρίων επιμένοντας σε μείωση του εισοδηματικού ορίου των 30.000 ευρώ που ισχύει έως σήμερα με προσαύξηση κατά 3.000 ευρώ για κάθε εξαρτώμενο τέκνο.
4. Επίδομα στέγασης: Το ΔΝΤ εμμένει στο να τεθούν από τώρα οι παράμετροι για την καταβολή του επιδόματος στέγασης ή επιδότησης ενοικίου ή αποπληρωμής μέρους δανείου για τους 600.000 πολίτες που διαβιούν στα όρια της φτώχειας με το επιχείρημα ότι το πλεόνασμα του 2018 θα είναι χαμηλότερο από τον προβλεπόμενο στόχο. Η κυβέρνηση θα συμφωνήσει από τώρα για τις προϋποθέσεις καταβολής του επιδόματος στέγασης που θα δοθεί σε 600.000 δικαιούχους το 2019. Πρόκειται για ένα από τα αντίμετρα που νομοθέτησε, το οποίο θα καταβληθεί από το πλεόνασμα του 2018 και κοστίζει 600 εκατ. ευρώ.
Παράλληλα, οι αλλαγές στον συνδικαλιστικό νόμο 1264/1982 θα προβλέπουν κατ' αρχάς ότι προκειμένου να υπάρχει απαρτία για να αποφασιστεί απεργία, θα πρέπει να συμμετέχει το 51% των εργαζομένων που εκπροσωπούνται στα πρωτοβάθμια σωματεία. Εκτιμάται ότι η αλλαγή της συγκεκριμένης διάταξης και η θέσπιση του ορίου του 51% των «οικονομικά τακτοποιημένων µελών» ενός σωματείου για τη λήψη απόφασης για απεργία θα δημιουργήσουν ιδιαίτερα προβλήματα κυρίως στα σωματεία εκείνα που έχουν πανελλαδικό χαρακτήρα λόγω της φύσης της επιχείρησης στην οποία δραστηριοποιούνται. Σύμφωνα με τον ισχύοντα νόμο 1264/1982 (άρθρο 8), για να αποφασιστεί απεργιακή κινητοποίηση από ένα πρωτοβάθμιο σωματείο, εφόσον το καταστατικό του επιχειρησιακού σωματείου δεν ορίζει διαφορετικά, για να γίνει συζήτηση και να ληφθεί απόφαση, στις συνελεύσεις απαιτείται η παρουσία τουλάχιστον του ενός τρίτου (1/3) των οικονομικά τακτοποιημένων µελών.
Επίσης θα προβλέπεται ότι πρέπει να γίνει επανεξέταση του καταλόγου των δικαιολογημένων λόγων καταγγελίας της σύμβασης από την πλευρά των εργοδοτών για εργαζομένους που προστατεύονται ως μέλη των συνδικαλιστικών οργανώσεων, καθώς και να εξορθολογιστούν τα προνόμια των συνδικαλιστών.
Επίσης, προαπαιτούμενο (το οποίο θα συζητηθεί) είναι πως πρέπει να νομοθετηθεί και διάταξη νόμου βάσει της οποίας τα δικαστήρια θα αποφαίνονται με διαδικασίες άμεσες - fast track όχι μόνο για τη νομιμότητα ή μη της απεργίας, αλλά και για τις νομικές αντιπαραθέσεις εργοδοτών - εργαζομένων από την εφαρμογή του άρθρου 656 του Αστικού Κώδικα στις περιπτώσεις απεργιών. Εξάλλου η τελική μορφή της επαναφοράς της αρχής της επεκτασιμότητας των κλαδικών συμβάσεων (δηλαδή της ισχύος των κλαδικών συμβάσεων και στα μη μέλη των κλαδικών εργοδοτικών ενώσεων) θα αποσαφηνιστεί τον Σεπτέμβριο (σ.σ. το επικαιροποιημένο Μνημόνιο προβλέπει ότι μέχρι τον Σεπτέμβριο 2017 θα πρέπει να ελεγχθεί η αντιπροσωπευτικότητα των κλαδικών συμφωνιών).
Τέλος, το επικαιροποιημένο Μνημόνιο προβλέπει πως η κυβέρνηση θα πρέπει μέχρι τον Δεκέμβριο του 2017 να υποβάλει έκθεση (με βάση μια ανεξάρτητη νομική άποψη) σχετικά με τον ρόλο της διαιτησίας στις συλλογικές διαπραγματεύσεις. Εως τον Φεβρουάριο του 2018 θα πρέπει να επανεξετάσει, σε συνεννόηση με τους κοινωνικούς εταίρους (σ.σ. ΓΣΕΕ, ΣΕΒ, ΓΣΕΒΕΕ, ΕΣΕΕ, ΣΕΤΕ), το ισχύον θεσμικό πλαίσιο της μεσολάβησης και διαιτησίας. Και μέχρι τον Μάρτιο, ύστερα από διαβούλευση με τους θεσμούς και λαμβάνοντας υπόψη τις αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας, η κυβέρνηση θα πρέπει να λάβει τα απαραίτητα μέτρα.
Υπενθυμίζεται πως με παλαιότερη διάταξη είχε καταργηθεί η δυνατότητα μονομερούς προσφυγής στον Οργανισμό Μεσολάβησης και Διαιτησίας. Ωστόσο, τον Ιούνιο του 2014 το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε αντισυνταγματική την εν λόγω διάταξη.»Ηλίας Γεωργάκης
ΠΗΓΗ: news.in.gr
Πως σας φάνηκε Συνέλληνες;
Και να σταθώ βέβαια στο «μαχαίρι» στα κοινωνικά επιδόματα,
και στην απαίτηση των Δανειστών την ΑΠΑΙΤΗΣΗ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ Κ.Ε.Π.Α.
Πρώτα απ’ όλα, τη νύφη και ΠΑΛΙ θα την πληρώσουν τα Α.Μ.Ε.Α.
Σε πολλούς τομείς….
Όσο για την «Ιδιωτικοποίηση» που απαιτούν των ΚΕΠΑ, εκεί
είναι πλέον που θα γίνει το μεγάλο ΣΦΑΓΕΙΟ. Αλήθεια, ΓΙΑΤΙ τα ΚΕΠΑ σε ιδιώτες;
Μήπως, λέω εγώ ο αφελής, για να δουλέψουν ακόμα καλύτερα τα
ΙΔΙΩΤΙΚΑ ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΑ ΚΕΝΤΡΑ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΥΤΗΡΙΑ, ΕΚΕΙΝΑ ΔΗΛΑΔΗ ΠΟΥ ΕΔΩ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ
ΞΕΖΟΥΜΙΖΟΥΝ ΤΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΤΑΜΕΙΑ;
Για σκεφτείτε το λίγο Συνέλληνες, γιατί η ΥΓΕΙΑ σε κάθε
χώρα, είναι ένα χρυσορυχείο, και φυσικά δεν αποτελεί εξαίρεση και η δική μας.
Είναι γνωστά τα όσα έχουν συμβεί και συμβαίνουν στην Ελλάδα (αλλά ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ
ΠΗΓΕ ΦΥΛΑΚΗ).
Απογοητευθείτε Συνέλληνες, γιατί το «τοπίο» ξεκαθαρίζει, και
μπροστά μας, στο μισό βήμα, είναι η άβυσσος στην οποία μας σπρώχνουν.
Θα επανέλθω.
Βασίλης Τσούγκαρης
