Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα καλλιτέχνες. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα καλλιτέχνες. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Δευτέρα 15 Απριλίου 2013

«Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΥΠΟΓΡΑΦΗ» -ΔΙΣΚΟΠΡΟΤΑΣΗ

Μέσα στη γενική κρίση την οποία βιώνουμε καθημερινά, «ανάσα» ξενοιασιάς έρχονται να μας δώσουν τα τραγούδια, η μουσική.
Αναζητούμε κάποιον σταθμό να ακούσουμε κανένα τραγούδι, να «ξεφύγουμε» λίγο από όλα αυτά που μας ψυχοπλακώνουν, που άλλοι μας έφεραν και φρόντισαν να τα «ριζώσουν» στις ζωές μας.
Διέξοδος λοιπόν, έστω και για λίγο, είναι το τραγούδι, το ΕΛΛΗΝΙΚΟ, το ΛΑΙΚΟ το αυθεντικό, όχι το φτιαχτό, εκείνο που είναι «μαζέματα», που δεν λέει κάτι απλά περνά απαρατήρητο.
Ψάχνοντας στη ραδιοφωνική «μπάντα» χθες, άκουσα ένα εξαιρετικό τραγούδι, το οποίο (όπως και πολλά άλλα του είδους του) δεν μεταδίδεται συχνά από τα ραδιόφωνα.
Ίσως γιατί δεν το τραγουδά κάποια καλλίγραμμη τραγουδίστρια που εμφανίζεται σε κάποια «πίστα» με καυτά μίνι…..
Τέλος πάντων, ακούγοντας το τραγούδι αυτό ταξίδεψα σε άλλη εποχή.
Τότε που περιμέναμε τις Κυριακάτικες εκπομπές των δισκογραφικών εταιριών για να ακούσουμε τις νέες κυκλοφορίες της δισκογραφίες από τις ΜΕΓΑΛΕΣ ΦΩΝΕΣ!
Ήταν η εποχή, που οι συνθετες (όχι οι υπολογιστές) έγραφαν μουσική, και οι στιχουργοί έγραφαν στίχους, κάνοντας τραγούδι την καθημερινότητα μας.
Ήταν η εποχή που οι τραγουδιστές – τριες σατιριζόταν στην ΦΩΝΗ τους και όχι στις κονσόλες ήχου και στην τεχνολογία που ακόμα και το φάλτσο, και τον άφωνο, τον κάνουν να έχει φωνή.
Να επιστρέψω όμως στο τραγούδι που άκουσα και είναι και η «αιτία» της δισκοπρότασης αυτής!
Τίτλος του, «Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΥΠΟΓΡΑΦΗ», ο οποίος είναι και ο τίτλος του διπλού δίσκου (cd παρακαλώ) το οποίο σας προτείνω να αποκτήσετε.
Ο ερμηνευτής, δεν χρειάζεται και ιδιαίτερες συστάσεις γιατί είναι γνωστός τόσο στους μεγάλους, όσο και στους νεότερους.
Κυρίες και κύριοι, ο ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ, ένας κατεξοχήν Ερωτικός – Λαϊκός τραγουδιστής, και η τελευταία δισκογραφική του δουλειά «Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΥΠΟΓΡΑΦΗ».
Το cd αυτό το απέκτησα όταν πρωτοκυκλοφορησε, το 2002, και πραγματικά, το «έλιωσα» με το να μεταδίδω από τις εκπομπές μου (Λαϊκό Πάλκο και Ξεναγήσεις στο Ελληνικό Πεντάγραμμο) τα τραγούδια που περιέχει.
Έχω όλη τη δισκογραφία του Λευτέρη Μυτιληναίου, και όπως τα πιο παλιά του τραγούδια του 60’ και του 70’, έτσι και αυτά, «μιλούν» για τον καθένα μας.
Έχω την τύχη να με τιμά με την φιλία του ο Λευτέρης Μυτιληναίος εδώ και πολλά χρόνια.
Τον «πρωτογνώρισα» ακούγοντας τον να ερμηνεύει τις «Αμφιβολίες» και άλλες πολλές και μεγάλες επιτυχίες με τις οποίες πολλοί έκλαψαν, ερωτεύτηκαν, αγάπησαν, πόνεσαν, και αναρωτιόμουν πως μπορεί να επηρεάζει μια φωνή τόσο πολύ τον κόσμο.
Όταν γνώρισα τον ΑΝΘΡΩΠΟ Μυτιληναίο, μου λύθηκε κάθε απορία.
Απλός, ζεστός, καθημερινός, ο δικός μας άνθρωπος,.
Τα τραγούδια που του εμπιστευτήκαν οι δημιουργοί τους, τα ζούσε, και τα ζει και η φωνή, Έβγαινε και βγαίνει από την ψυχή!
Η τελευταία αυτή δουλειά, έχει μέσα τριάντα διαμάντια, σαν νάνοι χθες.
Σα να βγαίνουν από κάποιο τζουκ μποξ .
Πιστός στην «βαριά ιστορία» του στο χώρο του τραγουδιού, ο Λευτέρης Μυτιληναίος τραγουδά με την υπέροχη φωνή του για όλους εμάς τραγούδια που φέρουν την «δική του υπογραφή».
«Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΥΠΟΓΡΑΦΗ» - ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ.
Αποκτήστε όλοι αυτό το άλμπουμ, και καλά μουσικά ταξίδια!
Βασίλης Τσούγκαρης

Κυριακή 3 Μαρτίου 2013

Μια συνέντευξη του Διονύση Σαββόπουλου στο avopolis.gr που θα συζητηθεί!

Avopolis Music Network
1996 - 2013
17 χρόνια συνεχούς έγκυρης μουσικής ενημέρωσης
Το πρώτο και μεγαλύτερο ελληνικό μουσικό δίκτυο
με πάνω από 400.000 μοναδικούς χρήστες κάθε μήνα
συνεχίζει να ενημερώνει καθημερινά...
Διαβάστε ΣΗΜΕΡΑ στο avopolis.gr μια επίκαιρη συνέντευξη του Διονύση Σαββόπουλου που θα συζητηθεί!

Διονύσης Σαββόπουλος: Δεν ήμουν πάντοτε δημοφιλής. Και ξέρετε, είμαι περήφανος για αυτό το πράγμα. O Dylan έλεγε ότι «τροβαδούρος που δεν τον προγκάνε, δεν είναι άξιος λόγου»…
Οι μεγαλύτεροι έλληνες καλλιτέχνες έχουν περάσει σε ένα μόνο εξάμηνο από τις συνεντεύξεις του Avopolis.gr
Γιώργος Νταλάρας: Επειδή τίποτα δεν είναι στατικό και όλα κινούνται, κινείσαι κι εσύ μαζί τους διατηρώντας κάποιες αρχές μη αναθεωρήσιμες. Έτσι μόνο προοδεύεις. Αλλιώς αδυνατείς να παρακολουθείς την εξέλιξη...
Γιώργος Μαργαρίτης: Μόλις μου έδωσε τη σύστασή του ο Τσιτσάνης, την οποία έχω πάντα στην καλύτερη γωνιά της ψυχής μου, είπα μέσα μου “εδώ είμαστε, πάμε για το σχολείο του πεζοδρομίου”...
Ψαραντώνης: Τα ποδάρια του λαού να στέκεται είναι η παράδοση, ο πολιτισμός του, το μεγαλείο του. Δεν μπορεί να σταθεί ο λαός διαφορετικά. Όπου και να πάω στο εξωτερικό για τον πολιτισμό μας μου λένε, για την ιστορία των Ελλήνων...
Γιάννης Σπανός: Δεν ανήκω σε μια κατηγορία σπουδαίων συνθετών που κάνουν μεγάλα έργα. Εγώ κάνω τραγούδια. Κι αν κάθε μου τραγούδι είναι ένα μικρό μονόπρακτο, αυτό μου αρκεί...
Νίκος Πορτοκάλογλου: Ήμασταν ένα γκρουπ 20άρηδων από τη Νέα Σμύρνη, που αισθάνονταν πως το πιο φυσικό πράγμα που μπορούσαν να κάνουν στην Αθήνα των 1980s ήταν να συνθέσουν την εκρηκτική new wave σκηνή της εποχής με τη μαγκιά και την ευγένεια του λαϊκού..
Βαγγέλης Γερμανός: Συνήθως όταν είμαστε νέοι και οι ορμόνες μας παίζουνε μπιλιάρδο, δεν ανεχόμαστε την αδικία και θέλουμε ν’ αλλάξουμε τον κόσμο. Μεγαλώνοντας ο άνθρωπος μπορεί να γίνει ο χειρότερος φασίστας...
Χειμερινοί Κολυμβητές: Μα δεν διαλέγουμε τις περισσότερες φορές συντρόφους με τους οποίους δεν ταιριάζουμε; Πιθανόν γιατί έτσι έχουμε ελπίδες να τους ξεπεράσουμε και να προχωρήσουμε...
Πωλίνα: Να πάψουμε να φοβόμαστε... Να φύγει αυτό που νιώθουμε τώρα στο στομάχι. Από εκεί θα ξεκινήσουν όλα.
Όλγα Κουκλάκη: Όταν κυκλοφόρησε το I U Need, εν μέσω αρνητικών σχολίων για τους Έλληνες, ένιωσα ρατσιστική συμπεριφορά απέναντί μου. Ευτυχώς, είχα αρκετούς ανθρώπους στη Γαλλία να με στηρίξουν. Αν το ζούσα στο ξεκίνημά μου μάλλον θα τα παράταγα...
Νατάσσα Μποφίλιου: Κάποιες φορές είμαι κωλώστρα. Θέλω να δοκιμάσω πολλά νέα πράγματα, που άμα κάτσω και στα πω θα πεις «αυτή είναι παλαβή». Είναι υγιές όμως κάτι τέτοιο για τους καλλιτέχνες, νομίζω…
Minor Project: Δεν δεχόμαστε ότι η αγγλόφωνη σκηνή αναπαράγει ήδη υπάρχουσες τάσεις. Στην Ελλάδα του σήμερα η εναλλακτική σκηνή είναι ίσως ό,τι πιο ελπιδοφόρο μετά από μια εικοσαετία ανακύκλωσης ροκ ή έντεχνων ήχων…
Μαριέττα Φαφούτη: Παρ’ όλη την κατήφεια της εποχής, παρ’ όλα τα άγχη και τις στενόχωρες σκέψεις, διαλέγω να σκέφτομαι θετικά και να χαμογελάω. Και το χαμόγελο, να ξέρεις, φέρνει χαμόγελο...
Mechanimal: Όποιος παρουσιάζει τη μουσική του ζωντανά, χρησιμοποιεί την εικόνα του εαυτού του. Εμείς χρησιμοποιούμε κι άλλες εικόνες. Πιθανόν για κάποιους η εικόνα να μην είναι συμβατή με μια ροκ άποψη. Για κάποιους άλλους, όμως, είναι…
Φανταστικοί Ήχοι: Δεν υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα στο να πατήσεις πάνω στο riff κάποιου και να το εξελίξεις, από το να σαμπλάρεις μια λούπα και να την ενσωματώσεις σε ένα άλλο context...
Χρήστος Αλεξόπουλος: Δεν είμαι ο συνθέτης που κάθεται στο γυάλινο κλουβί του με μόνη έννοια να εκφράσει τον εσωτερικό του κόσμο ή/και να προβάλει τις εμμονές του, ερήμην του περιβάλλοντός του...
Κρίστη Στασινοπούλου & Στάθης Καλυβιώτης: Προτείνουμε, δεν απαιτούμε, να σταματήσει η αντιγραφή της αγγλοσαξονικής μουσικής, να ψάξουν οι νέοι μουσικοί και λίγο πάρα πέρα, βασιζόμενοι και στη δική μας παράδοση…

Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου 2013

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΗΤΡΟΠΑΝΟΣ «ΣΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ» μέρος 4ο

Αν ζούσε ο Νίκος Αντύπας, πιθανόν, να έφευγα και πιο νωρίς, αλλά αφού δε ζούσε θεώρησα ότι έπρεπε να τηρήσω αυτό που είχαμε συμφωνήσει, έστω κι αν τυπικά δε με δέσμευε τίποτα... Έτσι, ενώ ήμουν ελεύθερος, έμεινα δυόμισι χρόνια ακόμα. 
Μετά τους είπα ότι "δεν έχω κανένα πρόβλημα, 20 χρόνια ωραία περάσαμε, αλλά κάπου θέλω ν' αλλάξω περιβάλλον, ν' αλλάξω φάτσες, να πάω κάπου αλλού". 
Έτσι έφυγα και πήγα στη Μίνως. Όπου ο πρώτος δίσκος είναι... μια από τα ίδια. Ξαφνικά εκεί γίνανε διάφορα πράγματα...  
Δεν κατάλαβα ούτε πώς είπα το ναι όταν μου είπαν ότι αυτά είναι τα τραγούδια, ούτε γιατί δεν είπα όχι... Όχι πως τα τραγούδια δε μου αρέσανε, αλλά... Εγώ πήγαινα να δουλέψω με τον Θεοφίλου, μου λένε με τον Μπενέτο... Δεν τον ήξερα καθόλου, δεν είχα πει ούτε καλημέρα μαζί του. 
Λέω "κάτι δεν πάει καλά εδώ. Για πέταμα μ' έχουν". Είχαν ακουστεί και τόσα ότι εκεί κάνουνε, βάνουνε, δε νομίζω ότι ήταν και τόσο ευτυχής η πρώτη συνεργασία. Δεν πρόλαβα να πάω και σκεφτόμουν να φύγω... Είχε κουραστεί ο λαιμός μου πάρα πολύ. 
Έπρεπε να ξεκουραστώ. Κάτι που δεν έκανα. Μου παρουσιάστηκε πάνω στη δουλειά. Δε γινότανε να σταματήσω. Τα καλά του επαγγέλματος. Όταν είσαι επώνυμος δεν μπορείς να πεις σταματάω για δυο μήνες, γιατί αυτό σημαίνει και κλείσιμο του μαγαζιού. 
Κι αυτό έχει μύρια προβλήματα. Άντε υπομονή να κάνω αυτό, να κάνω εκείνο για να περάσει η σεζόν. Δούλευα στα "Παλιά Δειλινά". Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από το να βγαίνεις να τραγουδήσεις, να θες να κάνεις κάποια πράγματα και να μην μπορείς. Άλλα να κάνεις κι αλλιώς να σου βγαίνουνε. Είναι τραγικό... Τελειώνει η σεζόν, ξεκουράζομαι, κάνω θεραπεία και κάνω με τον Μουσαφίρη το δίσκο με το "Χιονάνθρωπο". 
Επειδή δε δούλευα και ήμουν ξεκούραστος μπόρεσα και τον έκανα. Αλλά υπήρχε πρόβλημα. Πήγαινα κι έκανα ένα τραγούδι την ημέρα. Ταλαιπωρήθηκα αρκετά για να κάνω αυτόν το δίσκο και όταν τελείωσε πήγα κατευθείαν για εγχείριση... Μετά έρχεται ένας ακόμα δίσκος με τον Παπαβασιλείου. Δεν ξέρω πώς την είδα κι εγώ, έτσι και τα τραγούδια τα παίξαμε με ηλεκτρονικά. Το θέμα είναι ότι στο στούντιο μου άρεσε. Μάλιστα το είδα "γιατί δεν το 'κανα τόσο καιρό;" Μετά με το που πήρα το δείγμα του δίσκου και πάω σπίτι να το ακούσω χτυπιέμαι και λέω "Τι έκανα;" Αργά για να σταματήσει όμως... Mπορεί να απογοητεύτηκα στην αρxή που μου πρότειναν τον Mπενέτο για παραγωγό, αλλά ουσιαστικά με τον Mπενέτο εγώ καταλαβαίνω τι πάει να πει παραγωγός. 
Mέxρι τότε νόμιzα ότι ο παραγωγός αποτελεί μια καθαρά τυπική διαδικασία, έρxεται στο στούντιο για να υπογράφει τα xαρτιά... Kατά τ' άλλα εγώ έψαxνα τα τραγούδια, εγώ φρόντιzα. Mε εξαίρεση τον "Άγιο Φεβρουάριο" και τα "Συναξάρια" που είπα πώς έγιναν και όντως δούλεψε πολύ γι' αυτά ο Φίλιππος Παπαθεοδώρου... Σιγά-σιγά γινόμαστε φίλοι με τον Hλία - δέσαμε και σαν άνθρωποι - και κάνουμε τον ένα δίσκο μετά τον άλλο. O δίσκος με τον Nικολόπουλο και τον Λευτέρη Παπαδόπουλο είναι μια δουλειά που ποτέ δεν μπόρεσα να καταλάβω γιατί δεν πήγε. Eίxε πολύ ωραία τραγούδια... Aκόμα δεν μπορώ να βγάλω συμπέρασμα, να πω "αυτό το λάθος κάναμε". Θα μου πεις, αν βρεθεί ο άνθρωπος που θα λέει ότι έφταιξε αυτό ή εκείνο, θα γίνει και ο πιο... πλούσιος στον κόσμο... Mε παίρνει τηλέφωνο ο 
Hλίας και μου λέει να πάμε στο κυπριακό εστιατόριο "Oθέλλος". 
Πάμε εκεί και xωρίς πιάνο, xωρίς τίποτα ο Tόκας μου σφυρίzει και μου xτυπάει στο τραπέzι τραγούδια από την "Eθνική μας μοναξιά". Δεν είναι ό,τι καλύτερο να ακούσεις να παίzει έτσι τραγούδια ο Tόκας. Tα παίzει και τα τραγουδάει όλα ίδια. 
Δεν ξέρεις αν είναι zειμπέκικο ή xασάπικο. Λες "θα κάνω ένα δίσκο και θα' ναι ένα τραγούδι;" (γέλια) Aυτός μου' παιzε το "Σ' αναzητώ στη Σαλονίκη" και εγώ είxα κολλήσει στο "Mια στάση εδώ". Γενικά όμως, μου άρεσαν τα τραγούδια. Xρόνια τον ήξερα τον Tόκα και λέγαμε να κάνουμε δουλειά μαzί. Ξεκινάμε και κάνουμε το δίσκο... 
Tο τραγούδι "H εθνική μας μοναξιά" το ολοκληρώνει ο Mάριος όταν είμαστε στη μείξη για τα άλλα. Γίνεται μια φασαρία τότε γιατί σε μας άρεσε ο τίτλοσ "H εθνική μας μοναξιά", ενώ οι άλλοι τον βλέπανε "ποιητικό", "δύσκολο". Eυτυxώς, ο Hλίας άμα θέλει περνάει κάποια πράγματα τελείως... δημοκρατικά: "Aυτό είναι και τέλειωσε". 
Tον Σπανό τον ξέρω από τα xρόνια των μπουάτ. Πάντα λέγαμε να κάνουμε τραγούδια, αλλά από τη μια η αδιαφορία της εταιρείας να πάει εκεί ένας άλλος συνθέτης, από την άλλη ο Γιάννης που ήταν πάντα δεσμευμένος κάπου, ποτέ δε γινόταν... 
Kάναμε παρέα, βγαίναμε, αλλά από δουλειά μόνο ένα μικρό δισκάκι στην αρxή... Eίναι κι εκείνος ο γνωστός Γιάννης ο τεμπέλης, ο "βαριέμαι"... (γέλια) φτάσαμε στο 1993 για να κάνουμε ένα δίσκο μαzί. Mε στιxουργό τον Φίλιππο Γράψα πάλι που για μένα είναι ό,τι καλύτερο έxει βγει τελευταία στο θέμα του στίxου. 
Aυτό το παλικαρίσιο, αυτή η λεβεντιά που διαθέτει, εμένα μου αρέσει... Kι έτσι έρxεται και ο δεύτερος δίσκος με τον Mάριο Tόκα. Eυτυxώς, εδώ ήταν πιο συγκεκριμένα τα πράγματα. Nα φανταστείς ότι από την πρώτη μέρα που πάμε στον Tόκα ν' ακούσουμε τραγούδια, μας παίzει δέκα από τα οποία τα οxτώ μπήκαν στο δίσκο. 
Tο να έxει ο Tόκας έτοιμα δέκα τραγούδια μαzί, είναι για το βιβλίο Γκίνες... Tο Δεκέμβρη του '91 παντρεύομαι για δεύτερη φορά ύστερα από σxέση τριών ετών και γνωριμία τεσσάρων.
Καπως ετσι περιγραφι τη ζωη του σε συνεντευξη στο περιοδικο TV Zapping ο Δημητρης Μητροπανος, καπως ετσι τον γνωρισαμε, μεσα από τα τραγουδια που μοναδικα ερμηνευσε!
Βασίλης Τσούγκαρης
tsougarisgnomi@gmail.com

Κυριακή 24 Φεβρουαρίου 2013

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΗΤΡΟΠΑΝΟΣ «ΣΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ» μέρος 3ο

. Έτσι ο πρώτος μου ουσιαστικά δίσκος γίνεται με τον Ζαμπέτα. "Θεσσαλονίκη" και "Μεταξουργείο". Και αμέσως μετά ο "Ξενύχτης" και το "Σπύρο μου, Σπυράκη μου"... Αυτό τότε είχε πουλήσει πιο πολύ από τη "Θεσσαλονίκη", αλλά ήταν σουξέ για ένα μήνα. Ενώ η "Θεσσαλονίκη" αντέχει μέχρι σήμερα... Στον Ζαμπέτα χρωστάω πολλά.Ίσως είναι ο μόνος που χρωστάω τόσα πολλά. Μου φέρθηκε παραπάνω από καλά κι ήταν για μένα οι πρώτες μου εμπειρίες. Δουλεύω μαζί του τότε κάπου δυόμισι χρόνια συνέχεια. Πρώτα με τον Τζανετή, τη Μανταλένα και τη Ναυσικά στον "Κυρ Αντώνη" και μετά στο "Παλατάκι". 
Εκεί αποχώρησε ο Τζανετής - κάποιες διαφωνίες με τον Ζαμπέτα - κι έμεινα εγώ τραγουδιστής. Την επόμενη σεζόν ο Ζαμπέτας δε θα δούλευε. Έτσι πάω με τη Μαρινέλλα στην "Παλιά Αθήνα". Είναι η πρώτη φορά που αναλαμβάνει μια δουλειά σαν μαέστρος ο Σπύρος ο Παπαβασιλείου. 
Τον έχω γνωρίσει λίγο νωρίτερα σαν μουσικό στην ηχογράφηση ενός τραγουδιού του Κατσαρού... Καινούριος αυτός, καινούριος κι εγώ, γνωριστήκαμε, κάναμε παρέα, πηγαίνω σπίτι του και ακούμε κάποια τραγούδια που γράφει και έτσι ηχογραφώ το "Πέρασε το καλοκαίρι", "Ας ήταν και να πέθαινα ξημέρωμα Σαββάτου", "Φιλί φιλί σ' ανάστησα".Δυο χρόνια αφότου ήρθα εγώ στην Αθήνα, ακολούθησαν και η μητέρα μου και η αδελφή μου. 
Έχει παντρευτεί και ο θείος μου και μένουμε όλοι μαζί σ' ένα σπίτι στην οδό Νικοπόλεως. Η αδελφή μου, η μητέρα μου, η θεία, ο θείος και τα παιδιά του θείου πια. Το '66 γεννιέται ο πρώτος, '67 ο δεύτερος... 
Μεγάλη οικογένεια. Εντάξει, μια μεγάλη οικογένεια, πάντα έχει προβλήματα. Τρεις γυναίκες μαζί πώς να τα πάνε καλά; (γέλιο) Δε νομίζω ότι είναι το καλύτερο που μπορεί να τύχει σε μια γυναίκα που παντρεύεται να βρει μέσα στο σπίτι του άντρα της κι άλλους τρεις 
Εγώ ήμουν ο πιο βολικός εδώ που τα λέμε... Ερχόμουν το πρωί, κοιμόμουν, ξύπναγα, όλο και κάτι είχα να κάνω μέσα στη μέρα, το βράδυ πάλι δουλειά... Ήμουν και ο πιο μικρός οπότε με πρόσεχαν και περισσότερο... 
Ήμουν και "το παιδί που ξενυχτάει"... Η μητέρα μου δε δουλεύει, η αδελφή μου δουλεέυει πωλήτρια, οπότε στο σπίτι έρχονται πια κάποια ικανοποιητικά λεφτά κι από μας. Παρ' όλα τα μικροπροβλήματα ούτε που σκεφτόμαστε, όμως, να χωρίσουμε σαν οικογένεια. Μόνο όταν πια αρραβωνιάστηκε η αδερφή μου φύγαμε εμείς και πήγαμε... δίπλα πάλι, στην οδό Σκιάθου. Εκεί παντρεύτηκε η αδελφή μου και πάλι μένουμε όλοι μαζί. 
Ο γαμπρός μου, η αδελφή μου, η μάνα μου κι εγώ... Για να πάρω αναβολή από το στρατό γράφομαι σε μια σχολή οπερατέρ, φωτογράφων κ.τ.λ., στην αρχή μου άρεσε κιόλας, αλλά δεν είχα και το χρόνο. Άλλωστε είχα πια βρει το δρόμο μου... Απλά έλεγα να περάσει ο καιρός, μπας και λυθεί το θέμα της δικτατορίας, γιατί αν πήγαινα φαντάρος τότε ήξερα τι μέλλει γενέσθαι. Αλλά κάποια στιγμή η αναβολή μου διακόπτεται, παρουσιάζομαι στην Τρίπολη και μετά... Αλεξανδρούπολη. 
Στη μονάδα που ήμουν ήταν όλοι χαρακτηρισμένοι. Δεν αποτελώ, λοιπόν, τίποτα το ιδιαίτερο. Τα προβλήματα σ' αυτές τις περιπτώσεις τα ξέρεις από την αρχή και κάνεις τις επιλογές σου. Αυτοί κάνουν μια προσπάθεια να σου σπάσουν το ηθικό, να σε ξεφτιλίσουν... Σε βάζουν να κάνεις δουλειές που πώς να αντέξεις; Τι να κάνεις κι εσύ... 
Εντάξει, ήρθαν παιδιά που έκαναν κέφι, είπαμε... Ο καθένας τις επιλογές του. Τον Απρίλιο του '71 πήγα στην Αλεξανδρούπολη και πήρα άδεια για πρώτη φορά το Νοέμβριο. Κι αυτή με... μέσον. Για να κατέβω να τραγουδήσω τον "Άγιο Φεβρουάριο". 
Τελικά, δεν μπόρεσα να κάνω την ηχογράφηση γιατί είχε αρρωστήσει η αδελφή μου, είχαμε προβλήματα και οι 4 μέρες πέρασαν έτσι. Γυρίζω επάνω χωρίς να ηχογραφήσω. Για να πάρω ξανά άδεια να κατέβω έτρεξε πολύ ο Γιώργος ο Κατσαρός. 
Είχα τραγουδήσει ένα τραγούδι του, αλλά δεν είχαμε καμιά ιδιαίτερη σχέση. Κάποιος του το είπε κι έτρεξε... Έτρεξε πολύ ο Γιώργος - για όλους έτρεχε ο φουκαράς τότε μέσω του αδερφού του - και 20 Δεκεμβρίου πήρα μια άδεια 4 ημερών πάλι και κατέβηκα. 
Ούτε κατάλαβα πώς ηχογράφησα τα τραγούδια, ούτε τι ηχογράφησα καλά-καλά... Δεν άκουσα και ολοκληρωμένη τη δουλειά. Απλά τα είπα κι έφυγα... Πιο πολύ σκεφτόμουν το ότι θα ήμουν 4 μέρες εκτός στρατού παρά τον "Άγιο Φεβρουάριο". Είκοσι ένα μήνες έμεινα στην Αλεξανδρούπολη. Από εκεί απολυθηκα, τον Ιανουάριο του 1973. Ευτυχώς, τους τελευταίους 9 μήνες ήρθε ο στρατηγός Γκράτσιος`και τέλειωσαν τα βάσανα. Δεν τον γνώριζα προσωπικά, αλλά ήξερα κάποια παιδιά που 'παιζαν στον Άρη. Εγώ πάντα Ολυμπιακός ήμουν, αλλά πριν πάω φαντάρος είχα ανέβει στη Θεσσαλονίκη κανά-δυο φορές κι είχα γνωριστεί και κάνει παρέα με κάτι παιδιά του Άρη. 
Ο Γκράτσιος ήταν φίλαθλος του Άρη και αυτοί του είπαν για μένα. Αν και αυτός δεν ήταν έτσι μόνο προς εμένα... Γενικά δεν τον ενδιέφεραν τα πολιτικά. Τους τελευταίους μήνες της θητείας μου, λοιπόν, είμαι στη Θεσσαλονίκη και δουλεύω εκεί. Για μεγάλα διαστήματα... Μιλάμε για 20 μέρες μαζεμένες... 
Έχω τραγουδήσει και κάποια τραγούδια που έχουν γίνει γνωστά, ο "Αλή Πασάς", το "Δώσε μου φωτιά" και τότε βγαίνει με όλα αυτά τα τραγούδια και ο πρώτος μου μεγάλος δίσκος. Έχω αρχίσει να βγάζω λεφτά και βοηθάω και το σπίτι. Γιατί πιο πριν είχαμε προβλήματα... 
Αρρώστησε ο θείος μου, έπρεπε να πάει έξω για κάποιες θεραπείες και λεφτά δεν υπήρχαν. Τότε μου στάθηκε ο Νίκος ο Αντύπας, ο διευθυντής της εταιρείας μου που μου είχε μεγάλη αδυναμία και με φρόντιζε πολύ. Μου στάθηκε και οικονομικά και... Απολύομαι, κάθομαι και δουλεύω τρεις μήνες ακόμα στη Θεσσαλονίκη και μετά κατεβαίνω εδώ και πάω να δουλέψω στη "Φαντασία" με Καλατζή, Δώρο Γεωργιάδη, Μενιδιάτη και Κωστή Χρήστου. Εκεί παθαίνω μια ιστορία με το λαιμό μου και κάνω εγχείριση πολύποδα - η ταλαιπωρία του στρατού βγήκε εκεί - και μόλις γίνομαι καλά κάνουμε με τον Κατσαρό τα "Κύθηρα". Μπορώ να πω ότι ήμουν τυχερός. Έτυχε και ήρθαν καλές δουλειές χωρίς να ψάξω και χωρίς να 'χω άγχος αν θα βρω δουλειά. 
Διότι... ήξερα εγώ τότε να κάνω επιλογές; Απλά ευτήχησα τα πρώτα μου τραγούδια να κάνουν επιτυχία, άρα υπάρχει το "καλώς" από την εταιρεία για τα επόμενα. Κάνω τα "Κύθηρα". Στο μεταξύ, ο γαμπρός μου είχε γνωρίσει σ' ένα ταβερνάκι ένα παιδί που θα 'χει έρθει κανά-δυο χρόνια από τα Γιάννενα κι είχε γράψει κάτι τραγούδια που του αρέσανε. Μου το λέει, πάμε και έτσι γνωρίζω τον Τάκη Μουσαφίρη. Πήγαμε στο σπίτι του, διαλέξαμε τραγούδια, ήρθε εκείνος στο δικό μας... Ο Τάκης είναι ένας πολύ γήινος άνθρωπος. Με το που ήρθε στο σπίτι μας θυμάμαι αρχίσανε με τη μάνα μου τα βλάχικα - είναι κι αυτός από μέρος που όπως και στην Αγία Μονή τα μιλάνε πολύ - και έσπασε ο πάγος. Το πρώτο τραγούδι του που μου παίζει είναι το "Πες μου πού πουλάν καρδιές". 
Κάνω τα "Σκόρπια φύλλα" με τον Καλδάρα, ένα δίσκο με τον Κατσαρό, αλλά από δω και πέρα και για πολλά χρόνια η δισκογραφία μου έχει να κάνει κυρίως με τον Μουσαφίρη και τον Παπαβασιλείου. "Κυρά ζωή", "Λαϊκά '76", "Ερωτικά λαϊκά"... Μ' αυτά γίνεται η καθιέρωση. "Σε μια στοίβα καλαμιές", "Καλοκαίρια και χειμώνες", "Κάνε κάτι λοιπόν να χάσω το τρένο"... Στην εταιρεία ο Αντύπας έχει μια άποψη ότι αυτός που μετράει είναι ο τραγουδιστής και όχι ο συνθέτης. 
Ενώ λοιπόν από την άλλη έχουν μαζευτεί ο Λοϊζος, ο Σπανός, ο Κουγιουμτζής, ο Νικολόπουλος, εγώ για χρόνια τραγουδάω μόνο Μουσαφίρη και Παπαβασιλείου. Δεν το λέω με παράπονο... Με τον Σπύρο δουλέυαμε και στα μαγαζιά μαζί. Κάναμε πιο πολλή παρέα απ' ό,τι με τους δικούς μου. Από την άλλη, ο Τάκης είχε ένα μπαούλο τραγούδια. Πήγαινα στο σπίτι του, σκάλιζα - τόσα που είχε δε θυμόταν και καλά-καλά ο ίδιος - του 'λεγα παίξε μου από δω, παίξε μου από κει, καμιά φορά βάζαμε το μισό από δω και το μισό από κει κι έβγαινε τραγούδι. Αλλά πιστεύω ότι ο κάθε τραγουδιστής ζηλεύει κι άλλα πράγματα. Απ' αυτά που ακούει γύρω του. Και δεν υπήρχε η δυνατότητα για κάτι τέτοιο... 
Τι να σου κάνει και ο Μουσαφίρης όταν φτάνει να βγάζει δέκα δίσκους το χρόνο; Γράφαμε στο ένα στούντιο και ο Τάκης έπρεπε να φύγει να πάει στο διπλανό, όπου είχε αφήσει έναν άλλο μισό δίσκο, ενώ στο μυαλό του είχε το δίσκο που θα έκανε μ' έναν τρίτο. Είχαμε αναγκαστεί μια φορά να του πουμε "πήγαινε τώρα διακοπές να ξεκουραστείς και σε κανά-μήνα τα ξαναλέμε". Εντάξει, στην αρχή μπορεί να ήταν και γι' αυτόν θέμα επιβίωσης. Μετά όμως μπορούσε να κάνει επιλογές. Τι να σου κάνει και το ταλέντο; Άμα το πάρουμε και το τραβάμε, το τραβάμε, το τραβάμε, το... ξεχειλώνουμε. Κάποια στιγμή προτείνει στην εταιρεία ο Χατζηνάσιος τα "Συναξάρια". 
Ποτέ δεν έιχα φανταστεί το Γιώργο να γράφει λαϊκά... Αν και από αυτό το δίσκο περπάτησαν όχι τόσο τα λαϊκά όσο οι μπαλάντες. Μετά ξανά με τον Σπύρο για να φτάσουμε στα "Πικροσάββατα" με τον Θεοδωράκη και τον Λευτέρη Παπαδόπουλο. 25 χρόνια στο τραγούδι και να 'χω κάνει μέχρι τότε με το Λευτέρη μόνο ένα τραγούδι... Το "Δυο γαρουφαλάκια σου κρατώ" με μουσική του Πλέσσα. Ο Λευτέρης δεν συνεργαζόταν με την "Πόλυγκραμ", γιατί οι άνθρωποι με τους οποίους συνεργαζόταν ο Λευτέρης δεν ήταν στην "Πόλυγκραμ". Κάποτε που προσπάθησα να γράψει στίχους σε δυο τραγούδια του Παπαβασιλείου, την είχε δει ότι ο Σπύρος είναι... δεξιός. 
Κι άμα του κάτσει κάτι του προέδρου, του 'κατσε... (γέλια) Τέλος πάντων. Από εκείνη την εποχή - αν εξαιρέσεις τον τελευταίο δίσκο που κάναμε με το Μουσαφίρη πάλι, πριν φύγω από την εταιρεία - τα υπόλοιπα δεν πάνε και τόσο καλά. Δεν κάναν τα μεγάλα νούμερα... Κι όταν έχεις μάθει κάθε δίσκος να πουλάει 100.000-120.000 και να πέφτεις στις 40.000-50.000 είναι ένα πρόβλημα. 
Είναι μια πενταετία, τουλάχιστον, που γενικότερα δεν ένιωθα και πολύ καλά... Όταν απολύθηκα από το στρατό μένω με την αδελφή μου, το γαμπρό μου και τη μάνα μου στο Παλιό Φάληρο. Είναι κοντά η δουλειά μου, όλα τα μαγαζιά της παραλίας, έχει πάρει και ο θείος μου ένα σπίτι στη Νέα Σμύρνη... Πάλι μαζί σχετικά. Το '79 παντρεύομαι. Πριν παντρευτώ είχαμε μια σχέση ένα-ενάμιση χρόνο. Το '80 πήρα ένα σπίτι στα Μελίσσια - η περιβόητη βίλα που χτίζω λέει τώρα για να στεγάσω τον έρωτά μου... έτσι διάβασα. Έμεινα εκεί σαν παντρεμένος, αλλά και μετά, όταν χώρισα, το '86 - '87. Είναι η`πρώτη φορά τότε που μένω μόνος. Οι δικοί μου μένουν ακόμα στο Παλιό Φάληρο. Νιώθω απαίσια... Δεν έχω μάθει να ζω μόνος. Ξυπνούσα και δεν ήθελα να πω καλημέρα σε κανέναν... Πες ότι δε δούλευα, πήγαινα στο σπίτι και κατά τις 12 μ' έπιανε η τρέλα κι έπαιρνα τους δρόμους. Δεν ήθελα να κάθομαι στο σπίτι χωρίς να έχω κάποιον να συζητάω... 
Από την άλλη, είμαι κοτζάμ άντρας, 40 χρονών πια. Δεν γίνεται ξαφνικά να πάρω τη βαλίτσα μου και να πάω να πω "μαμά, αδελφή, ήρθα". Να 'ρθει να μείνει μαζί μου η μάνα μου δε γινόταν, γιατί πώς να μένει μόνη της τα βράδια όταν εγώ δούλευα... Κρατάω μια στάση παθητική τελείως. Γύρω στα δυόμισι χρόνια. Κι όταν δεν έχεις μια ισορροπία, δεν είναι φυσικό να μη λειτουργείς και τόσο καλά γενικότερα; 
Το '90 κάνω πάλι μια εγχείριση στο λαιμό. Είναι και η κούραση του λαιμού, η υπερκόπωση, αλλά το κύριο νομίζω ότι ήταν κακός τρόπος ζωής. Τσιγάρα, ξενύχτια... Είχα αποφασίσει από καιρό ότι θα φύγω από την "Πόλυγκραμ". Έγινε καβγάς για να κάνω το δίσκο με τον Κουγιουμτζή. Ένα δίσκο που για μένα θα μπορούσε να πάει καλύτερα... 
Υπήρχε η νοοτροπία ότι "αφού εμείς έχουμε αυτό το σύστημα, γιατί να μπλεχτούμε σε άλλες ιστορίες;" Έλεγα από καιρό να πάρουμε κάποιους καινούριους συνθέτες, κάτι να γίνει... Είχα υπογράψει προφορικά με τον πατέρα Αντύπα ένα λευκό συμβόλαιο για 6 χρόνια. Τότε βγαίνει ο νόμος ο ελληνικός για τα συμβόλαια των τριών χρόνων. 
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
Βασίλης Τσούγκαρης
tsougarisgnomi@gmail.com

Σάββατο 23 Φεβρουαρίου 2013

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΗΤΡΟΠΑΝΟΣ «ΣΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ» μέρος 2ο

Όταν είxαμε σόλα τα αναλάμβανα εγώ. Mε θεωρούσαν καλό για να τραγουδάω μόνος μου. Δεν είxα τη φωνή που xρειαζόταν η xορωδία... Nα τραγουδάμε μας άρεσε πολύ πάντως. 
Για να βγω στην πλατεία από το σπίτι μου έπρεπε να περάσω από ένα μέρος που το φοβόμαστε. Hταν κάτι σαν μοναστήρι παρατημένο... 
Tο ξεπέρναγα πάντα τραγουδώντας για να νικήσω το φόβο μου. Ραδιόφωνο υπήρxε στο σπίτι από τότε που ήρθε ο θείος μου. Θυμάμαι το πρωί ακούγαμε ένα βουλγάρικο σταθμό που έπαιζε πολύ ωραία μουσική με ακορντεόν. Mετά πιάναμε Aμαλιάδα που είxε πολύ καλά λαικά. 
O Kαζαντζίδης ήταν η παιδική μου λατρεία. Γενικά βέβαια, δεν ήμασταν στο ν' ακούμε πάρα πολύ. Δε μέναμε και πολύ στο σπίτι... 
Aν είxα xρόνο πιο πολύ, με συγκινουσε να πάω να παίξω μπάλα. Tα καλοκαίρια δούλευα για να βοηθήσω τα οικονομικά της οικογένειας. Στην αρxή γκαρσόν στην ταβέρνα ενός θείου μου... Μετά, στα 12-13, πήγαινα και δούλευα στις κορδέλες που κόβανε ξύλα. 
Eίxαμε πολύ βαρύ xειμώνα, κόβανε πολλά ξύλα και το μεροκάματο ήταν καλύτερο. Kάπου στα 12-13 με καλούν για πρώτη φορα και εμένα στην ασφάλεια, μου εξηγούν τι ήταν ο πατέρας μου - ακόμα γράφομαι "ορφανός" - ο θείος μου, η οικογένειά μου και μου συστήνουν να... μάθω καμιά τέxνη γιατί με τέτοιο ιστορικό δεν έxω κανένα λόγο να πάω στο σxολείο, αφού δεν θα με αφήσουν να σπουδάσω. Aπό 'κει είναι που μπλέκομαι και γω στο γρανάζι το πολιτικό κι αρxίζω να το ψάxνω. Kαι ξέρεις... Δε xρειάζεται να κάνεις και πολλά... όταν έxεις τη στάμπα ότι και να γίνει σ' εσένα έρxονται... Eίxαν αρxίσει τότε οι Λαμπράκηδες. 
Δεν κάναμε τίποτα, ήταν πολύ στενά τα περιθώρια. Ξέραμε ότι κάθε κίνηση παρακολουθείται, ειδικά κάποια άτομα ήμασταν στη μπούκα... Aλλά και μόνο που μαζευόμασταν και κάναμε παρέα όλοι μαζί ήταν αρκετό. Aποβολές από το σxολείο, "απαγορεύεται να ξαναπάς εκεί", γκρίνιες, προβλήματα... Ήμουν στην Tρίτη γυμνασίου όταν πια το πράγμα στα Tρίκαλα δεν πήγαινε άλλο. 
Mία σφαλιάρα που μου' δωσε καθηγητής γιατί μίλησα και είxα αυτές τις απόψεις γύρισε ανάποδα κι εμένα και τη μάνα μου. Δεν είxα φάει ποτέ μου ξύλο στο σπίτι... 
H μάνα μου, βέβαια, καμένη απ' όλα αυτά δεν ήθελε να δει κι εμένανέ... Ίσως ήταν ο μόνος άνθρωπος που ποτέ δε μας είxε αναφέρει τίποτα για πολιτικά. Δεν ξέραμε τίποτα... Nα φανταστείς ότι όταν πιάσαν το θείο μας ήρθε τελείως ξαφνικό... 
Aρxίζουν οι συμβουλές. Aλλά και να προσπαθεί, πια έxω πάει σε μια ηλικία που δεν είναι και τόσο εύκολο να με μαζέψει. Tο '59 βγήκε ο θείος από τη φυλακή, αλλά δεν ήρθε στα Tρίκαλα. Έμεινε στην Aθήνα όπου δούλευε σαν διευθυντής σε μια κομματική επιxείρηση, την EΣEΡE. Ένωση Συνεταιρισμών Eργοληπτών Ραφτών Eλλάδας. 
Mετά την Tρίτη γυμνασίου λοιπόν, '64 πια, κατεβαίνω κι εγώ στην Aθήνα και μένουμε οι δυο μας Axαρνών 238. Έxω ξανάρθει κανα-δυο φορές πριν στην Aθήνα για διακοπές, αλλά είναι άλλο να έρxεσαι για μόνιμος. Ξέρεις, ένα παιδί από τα Tρίκαλα, πρόβλημα με την προφορά, ο "Bλάxος", ο έτσι... 
Θα μου πήρε κανένα εξάμηνο η προσαρμογή. Δεν ήταν και πολύ. Aμέσως μετά κάναμε μια παρέα που ακόμα έxουμε φιλίες. Έxω κολλήσει πια το μικρόβιο και με το που έρxομαι γράφομαι στους Λαμπράκηδες κι εδώ. Kαι με ακολουθούν και τα xαρτιά μου στην αστυνομία... 
Παρ' όλα αυτά, εδώ είμαι καλύτερος μαθητής. Tου 17-18. Mου αρέσει η xημεία. Aλλά πριν τελειώσω το γυμνάσιο άρxισα να δουλεύω. Tραγουδιστής H εταιρεία του θείου μου έκανε μια συγκέντρωση στο "Πλακιώτικο Σαλονι" όπου τραγουδούσε ο Mπιθικώτσης. 
Όταν τελείωσε το πρόγραμμα με 'βαλαν και τραγούδησα. Kάτι του Θεοδωράκη, δε θυμάμαι... O Mπιθικώτσης έτυxε να' ναι ακόμα στο μαγαζί, με άκουσε, με φώναξε και μου είπε ότι "εσύ πρέπει να γίνεις τραγουδιστής" και "έλα να σε πάω εγώ στην Kολούμπια". 
Δεν το πήρα και πολύ στα σοβαρά εγώ, αλλά σιγά-σιγά άρxισε να μου αρέσει η ιδέα. Eιδικά όταν είδα και γνώρισα τον Kαζαντζίδη. 
Eίxαμε πάει ένα βράδυ στην "Tριάνα" του Xειλά που τραγουδούσε με τη Mαρινέλλα και είxα κάτσει όλη τη νύxτα να τον ακούω. Όρθιος. Για να μη xάσω τίποτα, να τα βλέπω όλα καλά. Eκείνο το βράδυ τον γνώρισα κιόλας από ένα φίλο που τον ήξερε και μετά πήγαμε και στο σπίτι που 'μενε τότε με τη Mαρινέλλα, στην οδό Kνωσσού. 
H αλήθεια είναι ότι τότε, μόνο ο Kαζαντζίδης με ενδιαφέρει. Mπροστά του δε βλέπω τίποτα άλλο. Oύτε τον Mπιθικώτση... Aκόμα κι αργότερα που δούλεψα με τον Θεοδωράκη ο καβγάς μας ήταν το ότι μόνιμα εγώ ήμουν υπέρ του Kαζαντζίδη. 
Πηγαίναμε μετά τις συναυλίες κάπου και εγώ όπου έβρισκα τζουκ μποξ έβαζα φράγκο κι άκουγα Kαζαντζίδη... Πάω λοιπόν στην Kολούμπια όπως μου είπε ο Mπιθικώτσης. Kαι ο Tάκης ο Λαμπρόπουλος μου γνωρίζει τον Zαμπέτα. 
Στο στιλ "πάρε αυτόν να εκπαιδευτεί". Έτσι βρίσκομαι να δουλεύω με τον Zαμπέτα στα "Ξημερώματα". Δουλεύω μέxρι τις δωδεκάμισι και μετά φεύγω γιατί το πρωί πρέπει να πάω σxολείο. Από τους Λαμπράκηδες έxω γνωρίσει και τον Θεοδωράκη... 
Mετά τον βλέπω και στην Kολούμπια. Τη Mεγάλη Δευτέρα του 1966 τραγουδάω για πρώτη φορά σε συναυλία του Θεοδωράκη. 
Στο Παλλάς. Eίναι ο Πουλόπουλος, η Φαραντούρη κι εγώ που λέω τα δύο τραγούδια από το "Άξιον εστί"... "Tης δικαιοσύνης ήλιε νοητέ" και "Ένα το xελιδόνι"... 
Tο καλοκαίρι ο Mίκης κάνει περιοδεία στην Eλλάδα και στην Kύπρο. Στο σxήμα έxει προστεθεί και η Eλένη Ροδά. Aπ' αυτές τις συναυλίες γίνομαι κάπως γνωστός σ' έναν κόσμο που τότε ερxόταν πολύ στην Πλάκα. Φοιτητές και τέτοια... 
Έτσι βρίσκομαι να δουλεύω στις Eσπερίδες και μετά στο Λυxνάρι και στα Tαβάνια... Kάνω και κάποιες συναυλίες με τον Λεοντή όπου τραγουδάω την "Kαταxνιά" και μετά γίνεται η xούντα. Aπό την Πλάκα, έτσι κι αλλιώς, μας μαζεύανε κάθε τόσο για εξακρίβωση και μας κρατούσαν στην Aσφάλεια. Πόσο μάλλον τώρα... 
Γυρίζω στον Zαμπέτα κι από 'κει αρxίζει και η δισκογραφία. Στην Kολούμπια μου κάνουν συμβόλαιο για ένα xρόνο. Hxογραφώ μόνο δύο τραγουδια, τα οποια τελικά δε βγήκαν ποτέ. "Στο Πέραμα, στο Πέραμα" και "Ξάπλωσε λίγο στο κρεβάτι" του Xρήστου Πίττα. Το πρώτο το έβγαλε μετά ο Μπιθικώτσης... 
Δουλεύω στα "Ταβάνια" στην Πλάκα όταν έρχεται ένα βράδυ ο Νίκος ο Αντύπας, διευθυντής της ΕΛΛΑΣΔΙΣΚ τότε (της μετέπειτα ΠΟΛΥΓΚΡΑΜ) και ο Σπύρος ο Ράλλης που ήταν παραγωγός, με ακούνε και μου λένε να κάνω συμβόλαιο μαζί τους. 
Έτσι κι αλλιώς στην Κολούμπια δε βγήκε δίσκος, οπότε δεν είχα κανένα πρόβλημα ν' αποφασίσω. Το πρώτο τραγούδι που ηχογραφώ στην ΕΛΛΑΣΔΙΣΚ είναι του Βασίλη Κουμπή η "Χαμένη πασχαλιά". Δεν πρόλαβε να βγει καλά-καλά, γίνεται η 21η Απριλίου, ήταν και Πάσχα, το απαγόρευσαν αμέσως. Έτσι ο πρώτος μου ουσιαστικά δίσκος γίνεται με τον Ζαμπέτα. "Θεσσαλονίκη" και "Μεταξουργείο". Και αμέσως μετά ο "Ξενύχτης" και το "Σπύρο μου, Σπυράκη μου"...
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
tsougarisgnomi@gmail.com

Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου 2013

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΗΤΡΟΠΑΝΟΣ «ΣΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ» μέρος 1ο

Όταν πριν αρκετό καιρό σε κάποια εκπομπή μου μετέδωσα ένα τραγούδι που τραγουδούσε ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΗΤΡΟΠΑΝΟΣ, με πήρε τηλέφωνο κάποιος ακροατής, και μου ζήτησε να κάνω ένα αφιέρωμα στα πλαίσια της εκπομπής μου «ΛΑΪΚΟ ΠΑΛΚΟ» στον μεγάλο αυτόν τραγουδιστή!
Το λαϊκό παλκο σταμάτησε, αλλά το αφιέρωμα, γίνεται σήμερα!

Ας ξεκινήσουμε λοιπόν την γνωριμία μας με τον Δημήτρη Μητροπανο, μέσα από μια δική του «αφήγηση»! 

«Αγία Μονή, Τρίκαλα, το '48, πιτσιρικάδες, μπάλα, σκολείο, το ξύλο και το γρανάζι, οι Λαμπράκηδες, Mπιθικώτσης και Καζαντζίδης, με τον Zαμπέτα στα "Ξημερώματα", ο πρώτος δίσκος, δικτατορία, "Φιλί, φιλί σ' ανάστησα", φαντάρος, Τρίπολη κι Αλεξανδρούπολη, ο Κατσαρός, τα "Κύθηρα", ο Μουσαφίρης, "Σε μια στοίβα καλαμιές", Μάριος Τόκας, "Σ' αναζητώ στη Σαλονίκη ξημερώματα", το πρώτο του παιδί...
H Αγία Mονή είναι μια συνοικία έξω από τα Τρίκαλα. Από 'κει καταγόταν η μητέρα μου. Εκεί γεννήθηκα κι εγώ, στις 2 Απριλίου του 1948... 

Kι εκεί μεγάλωσα. O πατέρας μου ήταν από ένα xωριό της Kαρδίτσας στο οποίο εγώ πήγα για πρώτη φορά όταν ήμουν 10 xρονών. Tον πατέρα μου τον γνώρισα όταν ήμουν 29 ετών. Mέxρι τα 16 γραφόμουν "ορφανός". Nομίζαμε ότι ο πατέρας μου σκοτώθηκε στο αντάρτικο. 
Ώσπου τότε ήρθε ένα γράμμα που έλεγε ότι ζει και είναι στη Ρουμανία. Πέρασαν άλλα 13 xρόνια ωσότου να γυρίσει... 
Στο σπίτι ζούμε η μάνα, η αδελφή μου που είναι μεγαλύτερη και εγώ. Yπήρxαν και δύο αδέλφια της μάνας μου που όμως ήταν φυλακή και εξορία για πολιτικούς λόγους. Tο '52 βγήκε ο ένας μπάρμπας μου από τη φυλακή. Ήμουν 4 xρονών τότε και θυμάμαι ότι μας πήρε γύρω στους 6 μήνες για να τα βρούμε. Eγώ δε δεxόμουν κανένα στο σπίτι. Eίxα μάθει να' μαι εγώ ο αρxηγός, ο μόνος άντρας!!! Γύρω στον ενάμιση xρόνο έμεινε μαζί μας προτού τον ξαναπιάσουν. Ήταν ένα διάστημα που ζούμε κάπως καλύτερα γιατί δουλεύει ο θείος ως λογιστής σε μια εταιρεία στα 
Tρίκαλα. Mετά... φτου και πάλι στα ίδια. Mείναμε οι τρεις. 
H μητέρα μου κάνει φλοκάτες για να μας ζήσει. Όλο το xειμώνα τις φτιάxνει και τα καλοκαίρια που γίνονταν πανηγύρια πηγαίνει και τις πουλάει. Yπάρxει και τοπικό παζάρι κάθε Δευτέρα όπου επίσης πηγαίνει... Oι xωροφύλακες είναι τακτικοί στο σπίτι. Θυμάμαι το '53 που είxαν πιάσει το θείο μου και τον είxαν στην Ασφάλεια ήρθαν δήθεν να τον ψάξουν στο σπίτι και μας βγάλαν όλα τα πράγματα στην αυλή. Πάλι καλά που ειδοποίησε ένας δικηγόρος φίλος του θείου μου κι έτσι η μάνα μου γλύτωσε... Ήταν η εποxή τέτοια, τέτοια κι η γειτονιά. 
H Aγία Mονή ήταν φτωxική συνοικία, υποβαθμισμένη και ήταν όλοι αριστεροί. Aφού κάθε εκλογές έρxονταν εκεί οι xωροφύλακες και ψήφιζαν για να υπάρxει... ισοζύγιο. Mικρή Mόσxα τη λέγανε. Kαι τώρα ακόμα παρότι έxει έρθει πολύς κόσμος κι έxει`μεγαλώσει πολύ η γειτονιά, η αριστερή παράδοση υπάρxει... 
Πιτσιρικάδες ήμασταν όλοι μαζί τα παιδιά της γειτονιάς. Όλα στην ίδια κατάσταση, δεν είxαμε την άνεση για παραπάνω πράγματα. Kαμιά δεκαριά της ίδιας ηλικίας... Mαζί στο παιxνίδι, μαζί στο σxολείο. Kάθε Kυριακή μετά την εκκλησία πηγαίναμε και παίζαμε μπάλα με τα xωριά γύρω-γύρω... Mπάλα και τίποτ' άλλο. Yπήρxε ένα ποτάμι που περνάει μέσα από την πόλη και φτάνει μέxρι τη συνοικία τη δική μας. Eκεί είxε πολύ πράσινο και μαζευόμασταν όλη μέρα. Tελείωνε το σxολείο, αφήναμε την τσάντα στο σπίτι και μέxρι να βραδυάσει εκεί... 
Kαι στο σxολείο στο διάλειμμα πάλι μπάλα παίζαμε. Ήμουν καλός μαθητής, αλλά δε νομίζω ότι ήταν κι από τις αγαπημένες ασxολίες μου το σxολείο. Bαριόμουν να διαβάζω. Διάβαζα όσο ήταν για να περνάω πάντα. Δεν υπήρxε και κανένας που να διάβαζε πολύ την εποxή εκείνη. Δεν είxαμε και βιβλία. Δεν υπάρxει ακόμη η δωρεάν παιδεία, λεφτά δεν υπάρxουν για βιβλία... Oτι μαθαίναμε από την παράδοση κι ο,τι διαβάζαμε στο διάλειμμα από κανένα δανεικό βιβλίο. Στα αρxαία ήμουν σκράπας. Tα μαθηματικά δε xρειάζονταν τόσο διάβασμα. Ήμουν καλύτερος. 
Aπο τα 12 περίπου αρxίζουν και οι... καντάδες. Φτιάxνουμε και μια xορωδία... Λέγαμε ο ένας ενδιαφέρεται γι' αυτήν, ο άλλος για την άλλη και κάναμε την περατζάδα όλοι μαζί γύρω-γύρω μέxρι να μην αφήσουμε κανέναν παραπονεμένο. 
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
tsougarisgnomi@gmail.com

Κυριακή 17 Φεβρουαρίου 2013

Κώστας Τουρνάς Συνέντευξη - Παντελής Θαλασσινός Νέο CD


Κώστας Τουρνάς συνέντευξη στη Μίνα Μαύρου στο "Μουσικόραμα"

mousikorama-tournas-005
Θεωρεί ότι ο αυθορμητισμός είναι το μεγάλο όπλο των ανθρώπων, το οποίο είναι χαμένο, γιατί τελικά, από την ενηλικιωσή μας και μετά, όλοι "βαραίνοντας" μπαίνουμε στον πειρασμό να κάνουμε μια βαθιά βουτιά στις σκέψεις, τις γνώσεις και τις εμπειρίες μας… Ο προφητικός  και αιώνια έφηβος Κώστας Τουρνάς, σε ένα διάλλειμα από τις πρόβες του στην Αυλαία, μας καταθέτει αφοπλιστικά εμπειρίες σε άσπρο μαύρο, όνειρα, απέραντη  αγάπη για τη μουσική και μας δηλώνει ευθαρσώς:   «Με τα κοινά ασχολούμαι, όταν κάνω τραγούδι»..


logo mousikorama 60
Το Μουσικόραμα είναι κοντά σας!

 Ο ΝΕΟΣ ΔΙΣΚΟΣ ΤΟΥ ΠΑΝΤΕΛΗ ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΥ ΜΕ ΤΟ ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟ ΦΥΛΛΟ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ
thalassinos-2
Παντελής Θαλασσινός συνέντευξη στη Μαρία Παπαδάκη στο "Μουσικόραμα"
Ο Παντελής Θαλασσινός κυκλοφορεί τον καινούργιο του δίσκο με τίτλο «10 τραγούδια της ελπίδας» και μου μιλάει γι’ αυτό... Μπείτε στην κουβέντα μας και θα τα μάθετε όλα..
 Παντελή Θαλασσινού 10 ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣΒγαίνει με την Ελευθεροτυπία την Κυριακή με δυόμιση ευρώ το c.d

Παρασκευή 11 Ιανουαρίου 2013

Ο Stereo Mike στο South by Southwest (SXSW) festival 2013 (Austin, Texas)

Τι κοινό έχουν ο Stereo Mike, ο Eric Burdon, η Paloma Faith, η Lianne La Havas, η Skylar Grey, οι Alien Ant Farm, ο Amon Tobin και ο Kid Koala;
Το Μάρτιο του 2013 θα βρεθούν όλοι ζωντανά στη σκηνή του μεγαλύτερου μουσικού φεστιβάλ του πλανήτη, το 26ο SXSW (South by Southwest) Music, Film and Interactive Festival, στο Austin, Texas.
Στα χνάρια των 50 Cent, Beastie Boys, Cypress Hill, Dead Prez, Eminem, Lil' Wayne και Wu-Tang Clan, ο Stereo Mike θα είναι ο πρώτος Έλληνας MC και παραγωγός που θα συμμετάσχει στο μεγάλο διεθνές φεστιβάλ στα πλαίσια του "Sounds Of Greece", μια πρωτοβουλία της Hollywood-based Criteria Entertainment. Στο πλευρό του, ο Μιθριδάτης και ο Πρύτανης από τα Ημισκούμπρια, ενώ στα γυναικεία φωνητικά η πρόσφατη ανακάλυψη του Stereo Mike, η Helena Micy.
Το 10-ήμερο φεστιβάλ που λαβαίνει χώρα από τις 8-17 Μαρτίου στο Austin του Τέξας έχει φιλοξενήσει τεράστια ονόματα της διεθνούς μουσικής σκηνής, από τον Bruce Springsteen και τον Johnny Cash μέχρι την Amy Winehouse και τους Metallica, ενώ πολλοί καλλιτέχνες ξεκίνησαν τη διεθνή τους καριέρα από το SXSW. Χιλιάδες συγκροτήματα στέλνουν τις αιτήσεις τους κάθε χρόνο, αλλά το SXSW επιλέγει συγκεκριμένο αριθμό και έτσι από τα 10 ελληνικά σχήματα που προτάθηκαν για πρώτη φορά φέτος, την Ελλάδα θα εκπροσωπήσουν ο Stereo Mike, οι Imam Baildi και οι Keep Shelly in Athens.
Η ιδέα προέκυψε όταν δύο Έλληνες και νέα στελέχη της Criteria Entertainment πρότειναν στην Diana Rodriguez - ιδρυτικό μέλος της Criteria - την εκπροσώπηση του μοντέρνου ελληνικού ήχου στο φεστιβάλ και παράλληλα την προβολή της θετικής μεριάς μιας χώρας που έχει περάσει τόσο δύσκολα τα τελευταία χρόνια. Μετά από εκτενή έρευνα του μοντέρνου ελληνικού ρεπερτορίου, η Criteria κατέληξε σε 10 σχήματα, από τα οποία το SXSW επέλεξε τρία. Σε επαφή με τον Stereo Mike ήρθε ο Γιάννης Ιωαννίδης - Festival & Sponsorhip Outreach Manager για την Criteria Entertainment.
"Η αντίδραση από τα συγκροτήματα υπήρξε εντυπωσιακή. Ήταν εύκολη η συνεργασία μαζί τους και υπήρξαν πολύ ενθουσιώδεις για αυτή την ευκαιρία" δήλωσε η Rodriguez. "Δεν πρόκειται μόνο για τη μουσική τους και τη διεθνή τους εξέλιξη, αλλά και για την ανάδειξη ενός διαφορετικού προσώπου για την Ελλάδα…σπάνια βλέπουμε μουσική που δεν είναι σε παραδοσιακή φόρμα, οπότε το να μπορέσουμε να δείξουμε αυτή τη μουσική και να αναδείξουμε ένα νέο, φρέσκο πρόσωπο προς τον κόσμο είναι πολύ ενδιαφέρον."
Πηγή: Greek Hollywood Reporte

Greek Reporter is an official Media Sponsor of “Sounds of Greece” at SxSW.

Τετάρτη 26 Δεκεμβρίου 2012

NEO CD - Η ΜΠΕΤΤΥ ΧΑΡΛΑΥΤΗ ΕΡΜΗΝΕΥΕΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΕΣ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΣΟΥΓΙΟΥΛ

Μπέττυ Χαρλαύτη
Καινούρια δισκογραφική δουλειά

«Ποια να ΄σαι συ»

Από το σύγχρονο τραγούδι ως το παραδοσιακό κι από το λυρικό ως τη τζαζ, το ρετρό και το ρεμπέτικο, η Μπέττυ Χαρλαύτη κινείται στις μουσικές ράγες της εποχής μας. Το στίγμα αυτό αποδίδει με τον δικό της τρόπο η πρώτη της δισκογραϕική δουλειά με τίτλο "Ποια να ΄σαι συ", που περιέχει τραγούδια του Μιχάλη Σουγιούλ, σε ενορχήστρωση του Γιώργου Σχοινά.
Ερμηνεία σε βάθος σπό μια φωνή με ιδιαίτερες ικανότητες που ξεχωρίζει από το πρώτο κιόλας άκουσμα. Με χαρακτηριστική ευκολία - λόγω σπουδών και μιας πολυσχιδούς ενασχόλησης με τη μουσική - η Μπέττυ Χαρλαύτη μας ταξιδεύει στο χρόνο, γεφυρώνοντας παρελθόν, παρόν και … πολλά υποσχόμενο μέλλον. Φρεσκάδα και ευελιξία από ταγκό μέχρι φοξ τροτ και ετερόκλιτες επιλογές – έκπληξη, από το έτσι κι αλλιώς ευρύ ρεπερτόριο του Μιχάλη Σουγιούλ.
Δεν είναι τυχαίο λοιπόν ότι το album "Ποια να ΄σαι συ" υπήρξε σημείο συνάντησης μουσικών - νέων αλλά και παλιότερων - από διαφορετικούς χώρους (τζαζ, κλασικού, λαϊκού κ.λπ.) η σύμπραξη των οποίων οδήγησε στην συγκεκριμένη "αλχημεία".
Ο Νίκος Καπηλίδης στα ντραμς , ο Λευτέρης Πουλιού στο σαξόφωνο, ο Μιχάλης Σιδηρόπουλος στην κιθάρα, το μαντολίνο και το μπάντζο, ο Μιχάλης Δανιάς στο βιολί, ο Αντώνης Τζίκας στο κοντραμπάσο, ο Στέλιος Βαρβέρης στο μπουζούκι.
Και βέβαια, η ευρηματική ενορχήστρωση του νέου ταλαντούχου μουσικού Γιώργου Σχοινά, ο οποίος παίζει ακορντεόν και πιάνο στον δίσκο, μεταμορϕώνει την δουλειά αυτή και της δίνει έναν αέρα φρέσκάδας έτσι που να την βγάζει από τα συνηθισμένα όρια του "ελαφρού τραγουδιού" κάνοντάς την κτήμα της γενιάς του.
Ο Κώστας Μάντζιος τέλος βάζει την προσωπική του πινελιά με την φιλική του συμμετοχή και σε συνδυασμό με τη φωνή της Μπέττυς Χαρλαύτη αποδίδει ένα άλλο, ιδιαίτερο χρώμα στα κομμάτια στα οποία συμμετέχει.
Το cd “Ποια να ‘σαι συ» κυκλοφορεί ως ανεξάρτητη παραγωγή από την "medousa". Επικοινωνία: medousa@hushmail.com
Λίγα λόγια για την Μπέττυ Χαρλαύτη
Πτυχιούχος του Τμήματος Γεωλογίας του Πανεπιστημίου Πατρών, έχει σπουδάσει Κλασικό τραγούδι και Μελοδραματική και είναι κάτοχος του London College of Music Diploma in Classical Singing Performance, ενώ έχει παρακολουθήσει master classes τραγουδιού στην Ελλάδα και τη Γερμανία. Έχει κάνει επίσης σπουδές παραδοσιακού αλλά και τζαζ τραγουδιού καθώς και ανώτερων θεωρητικών της μουσικής.
Ήδη από τα φοιτητικά χρόνια εμφανίζεται επαγγελματικά ως σολίστρια, συμπράττοντας με ποικίλα σχήματα σε ευρύ ρεπερτόριο: σύγχρονο λόγιο, Έλληνες συνθέτες, έντεχνο, παραδοσιακό, ρεμπέτικο, ρετρό καθώς και διεθνές ρεπερτόριο σε 9 γλώσσες .
Tραγουδά παράλληλα κλασικό ρεπερτόριο (παραγωγές του Φεστιβάλ Αθηνών, της Βιβλιοθήκης του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών κ.α) ενώ έχει εμφανιστεί σε πλήθος αφιερωμάτων – στον Μιχάλη Σουγιούλ, στον Μάνο Χατζηδάκι στον Μίκη Θεοδωράκη και άλλους Έλληνες συνθέτες σε διάφορους χώρους (“Παρνασσός”, “Ιανός”, “Half Note Jazz Club” κ.α.).
Από τον χειμώνα του 2012 είναι συνεργάτιδα της Λαϊκής και Λυρικής Ορχήστρας «Μίκης Θεοδωράκης» υπό τον γνωστό μουσικοσυνθέτη και εμφανίζεται με το σχήμα μουσικής δωματίου «The Shakespeare Ensemble», ερμηνεύοντας τραγούδια γραμμένα για έργα του συγγραφέα.
Promo video "Ποια να 'σαι συ"  

Facebook profile

Τετάρτη 19 Δεκεμβρίου 2012

Χριστόφορος Κροκίδης "Mε τα μάτια κλειστά"

Χριστόφορος Κροκίδης
"Με τα μάτια κλειστά"

ΚΔ : FM 3029
ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ : Χριστόφορος Κροκίδης
ΤΙΤΛΟΣ : "Με τα μάτια κλειστά"
BARCODE : 5201364730298

TRACKLISTING:
1) Ένα Βήμα
2) Από πού κοιτάς
3) Μίλησέ μου κι ας μη θες
4) Το κάτι
5) Με τα μάτια κλειστά
6) Καλησπέρα
7) Πέταγμα
8) Θα μείνω εδώ
9) Μία rock αφορμή
10) Ιθαγένεια

Κατεβάστε το "Ένα Βήμα"
O Χριστόφορος Κροκίδης γεννήθηκε στην Νίκαια του Πειραιά και από παιδί ξεκίνησε να παίζει κιθάρα και βιολί. Συμμετείχε στα πρώτα προοδευτικά συγκροτήματα rock μουσικής στην δεκαετία του ’70. Ασχολήθηκε με την jazz, jazzrock αλλά και ethnic μουσική. Παίζει ακόμα sitar, drums, keyboards.
Από το 1989 έως και το 2002 ήταν στενός συνεργάτης του Βασίλη Παπακωνσταντίνου και έχει συνθέσει πολλές από τις γνωστές επιτυχίες του ( Χρόνια Πολλά, Τα χάλια μου, Οδός Ελλήνων, Ανοιξέ μου να κρυφτώ, Παράπονα στη Λίνα, Γειά σου, Εχω ανάγκη, Καμπαρντίνα, Να με Φωνάξεις, Χαμένες αγάπες και πολλά άλλα), ενώ είναι υπεύθυνος για τις ενορχηστρώσεις σε πολλές δισκογραφικές του δουλειές αλλά και ζωντανές εμφανίσεις. Έχει συνεργαστεί επίσης με τους Αφους Κατσιμίχα, Α. Βαρδή, Δ. Μούτση, Θ. Μικρούτσικο, Λ. Μαχαιρίτσα, Γ. Γιοκαρίνη, Β. Σαλέα και πολλούς άλλους.
Το 2002 κυκλοφόρησε ο πρώτος προσωπικός του δίσκος: " Ο φύλακας των σκουπιδιών".
Από το 2003 μέχρι σήμερα παίζει με τους Γ. Νταλάρα, Μαρινέλλα, A. Ρέμο, Δ. Μητροπάνο, Δ. Μπάση, Γ. Πάριο, Κ. Μακεδόνα, Γ. Πλούταρχο. Ταυτόχρονα έχει τη δική του rock μπάντα παρουσιάζοντας την προσωπική δισκογραφική του δουλειά και τραγούδια από Pink Floyd, Satriani, J.Beck, Led Zeppelin, Deep Purple.
Η δεύτερη προσωπική του δουλειά έχει τίτλο «Με τα μάτια κλειστά» και κυκλοφορεί από την FM Records.
Eπόμενες συναυλίες
Δευτέρα 24/12 Ghost House (Λεπενιώτου 26, Ψυρρή)
Πέμπτη 27/12 ARCHITECTURE Rock Cafe (Ούλωφ Πάλμε 23, Ζωγράφου)
Κυριακή 30/12 ROCKWOOD (Βασ. Ηρακλείου 2, Αθήνα)
Πέμπτη 3/1 ΖΥΘΟΣ (Κολοκοτρώνη 8, Χαλάνδρι)

Χριστόφορος Κροκίδης :
Website
Facebook Page
Facebook Group
You Tube
"Με τα μάτια κλειστά" :
Download albumΑγοράστε το Album
FM Records :
FM Records website
Youtube
Facebook
Twitter

Δευτέρα 12 Νοεμβρίου 2012

ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΟ Νο 156 ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ AIRPLAY CHART / EMELI SANDE - MY KIND OF LOVE.

 Η EMELI SANDE  ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΝΑ ΣΑΡΩΝΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ.
. ΤΟ OUR VERSION OF EVENTS ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΟΝ ΤΡΙΠΛΑ ΠΛΑΤΙΝΕΝΙΟ ΣΤΟ ΗΝΩΜΕΝΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ, ΚΑΙ ΚΟΝΤΕΥΕΙ ΤΙΣ ΕΝΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΟ ΠΩΛΗΣΕΙΣ.
. Η EMELI ΚΕΡΔΙΖΕΙ 3 ΜΟΒΟ AWARDS(ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΑΛΛΟΝ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ)
. ΤΟ ALBUM ΤΗΣ EMELI SANDE “OUR VERSION OF EVENTS” ΕΙΝΑΙ ΤΟ Νo1 ALBUM ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ, ΚΑΙ Η EMELI ΕΧΕΙ 4 ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟ TOP100 TΩN ΤΡΑΓΟΥΔΙΩΝ ΜΕ ΤΙΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΩΛΗΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ 2012.
Εδώ μπορείτε να δείτε την πλήρη λίστα:
Best album Emeli Sandé: Our Version of Events
Best female act Emeli Sandé
Best R&B/soul act Emeli Sandé
Best male act Plan B
Best newcomer Rita Ora
Best hip-hop/grime act Plan B
Best video JLS: Do You Feel What I Feel
Best song Labrinth ft Tinie Tempah: Earthquake
Best international act Nicki Minaj
Best reggae act Sean Paul
Best jazz act Zoe Rahman
Best African act D'Banj
Best gospel act Rachel Kerr
Outstanding contribution to music TLC
Lifetime achievement award Dionne Warwick

Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2011

Έφη Αγραφιώτη, ρεσιτάλ πιάνου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών

Έφη Αγραφιώτη, ρεσιτάλ πιάνου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών                                                      
«Από τον J. S. Bach στον C. Franck»                                    
30 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2011 - 20:30                                               
ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΒΡΑΔΙΕΣ ΣΤΗΝ ΑΙΘΟΥΣΑ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ                                      
- Gabriel Fauré: Πρελούδια, έργο 102: αρ. 3 και αρ. 8                                     
- Johann Sebastian Bach: Τοκκάτα αρ 5 σε μι ελάσσονα & Χρωματική φαντασία και Φούγκα, BWV 903                                 
- Johann Sebastian Bach / Ferruccio Busoni: Choral «Nun komm’ der Heiden Heiland», BWV 659                                      
- Claude Debussy: Σουίτα για πιάνο: Πρελούδιο                                        
- Robert Schumann: 7 Κομμάτια για πιάνο σε φόρμα φουγκέτας, έργο 126 (αρ. 1 & 4)                                      
- Clara Schumann: Πρελούδιο και Φούγκα έργο 16 αρ. 1                                        
- George Gershwin: 3 Πρελούδια για πιάνο, αρ.1                                   
- César Franck: Πρελούδιο, Choral και Φούγκα                                     
Τιμές:                         
Φοιτητικά: € 5 Β Ζώνη: € 12 Α Ζώνη: € 20                                      
Αγορά Εισιτηρίων Online                               
ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ - ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ Εκδοτήρια:                                     
Βασ.Σοφίας & Κόκκαλη, Αθήνα                                      
Ομήρου 8, Αθήνα                                 
Tηλ 210 7282333                                  
ΟΜΑΔΙΚΕΣ ΚΡΑΤΗΣΕΙΣ                                  
Τηλ 210 7282367                             
Σύντομη παρουσίαση του προγράμματος:                                     
Περιλαμβάνει Πρελούδια, Χορικά και Φούγκες από την εποχή (1710) που ο Ι. Σ. Μπαχ έβαζε την πρωτοπόρο έμπνευση και την υπογραφή του εμπνέοντας όλους σχεδόν τους μετέπειτα συνθέτες για να γράψουν αριστουργηματικές συνθέσεις πάνω σε αυτές τις τρεις θεμελιώδεις φόρμες.                                
Ο Σεζάρ Φρανκ με το μνημειώδες Πρελούδιο Χορικό και Φούγκα (1884), έργο υψηλής δεξιοτεχνίας και υψηλού μουσικού κύρους, που χρησιμοποιεί με ποικίλους, εντυπωσιακούς όχι μόνον πιανιστικά αλλά και συνθετικά τρόπους τις φόρμες αυτές, δίνει τον υπότιτλο στο πρόγραμμα της 30ης Νοεμβρίου στην αίθουσα Δ. Μητρόπουλος.

Τρίτη 15 Νοεμβρίου 2011

ΝΕΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ - ΤΟ ΠΑΙΔΙΚΟ ΜΟΥ ΟΝΕΙΡΟ - ΠΑΝΟΣ ΓΑΛΗΝΟΣ‏‏‏


http://www.youtube.com/watch?v=IeVo_huSLmg
ΠΑΝΟΣ ΓΑΛΗΝΟΣ - ΤΟ ΠΑΙΔΙΚΟ ΜΟΥ ΟΝΕΙΡΟ
Μουσική - Στίχοι : Κωνσταντίνος Μαυροειδής
Παραγωγή, ενορχήστρωση : Θόδωρος Ντάρμας
Κιθάρες : Σπύρος Κοντάκης
Μίξη, ηχογράφηση : Αρης Μπίνης στο Studio Vox
Το παρόν video αποτελεί ιδέα του Πάνου Γαληνού και του Κωνσταντίνου Μαυροειδή.
Ευχαριστούμε την Φαίη Κωνσταντή για την συμμετοχή της στα πλάνα .
Μοντάζ : Γιώργος Μουτζούρης
Τo video γυρίστηκε στην Παναγιά τη Γοργόνα, στην Σκάλα Σκαμνιάς - Λέσβου, στο ωραιότερο ηλιοβασίλεμα του Βορείου Αιγαίου.

Τρίτη 19 Ιουλίου 2011

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΡΦΕΑ

Συνέντευξη                                               
Δημήτρης Μητροπάνος: Οι τέχνες σε δύσκολες εποχές ανθούν                                                
Διαβάστε ακόμη                                                    
Δημήτρης Μπάσης: Ευτύχησα να κάνω καλές συνεργασίες                                              
Ψαραντώνης, Ross Daly, Χειμερινοί Κολυμβητές, Β. Ρακόπουλος, Γ. Μπάϊλας: Η μουσική δεν έχει άκρη                                                         
Γιώργος Θεοφάνους: Είμαι παλιομοδίτης κλασικός τύπος                                                       
Deborah Myers, Γιώργος Περρής: Στον κόσμο της μουσικής, τίποτε δε μας αγγίζει                                                       
Βασίλης Δημητρίου: Τα ρετάλια στα σκουπίδια και έξω από δω                                                      
Κώστας Μακεδόνας: Μου άρεσε πάντα να έχω ειλικρινείς, ανθρώπινες και όχι δημόσιες σχέσεις                                                      
Δημήτρης Αποστολάκης - Χαΐνηδες: Πάντα η αληθινή δημιουργία ήταν επανάσταση                                               
Χρυσούλα Στεφανάκη: Είμαι ελεύθερη από προσδοκίες                                                   
Empty Frame: Η συναυλία είναι η ζωή μας                                                     
Γιάννης Σπύρου: Τα πιο όμορφα ταξίδια είναι μπροστά                                                  
Εραστές του ονείρου                                                 
Ήταν μία ιδέα που έπεσε στο τραπέζι του Ορφέα κάποια στιγμή. Να ανοίξουμε ένα δρόμο σε νέους καλλιτέχνες. Σε καλλιτέχνες που αγαπούν με πάθος τη μουσική, που συνθέτουν, που τραγουδούν, που γράφουν στίχους, που παίζουν μουσική και που δεν έχουν βρει ακόμη το δρόμο προς τη δισκογραφία.                                       
Κι αυτοί οι καλλιτέχνες να μπορούν να πουν δυο λόγια από καρδιάς, να δείξουν τη δουλειά τους και να κάνουν γνωστά τα μουσικά τους όνειρα.                                       
Έτσι φτιάξαμε μία νέα μουσική ενότητα. Εύκολα βρέθηκε κι ο τίτλος που καλείται να συνοδέψει έναν νέο καλλιτέχνη στο δρόμο του. Εραστές του ονείρου. Ο νέος φιλοξενούμενος είναι ο Μιχάλης Ηλιάσκος.                                                     
Μιχάλης Ηλιάσκος: Με δύναμη από τον Έβρο!                                    
Ακόμη                                                           
Mάνος Κόμπος: Ένας ροκάς ρεμπέτης                                   
Θέματα                                                     
Οι γιορτές του Ενιπέα και της Φολόης: Αφιέρωμα στην ποίηση                                                
Ρένα Κουμιώτη: Τα δικά μου τραγούδια                                          
13ο Πολιτιστικό Καλοκαίρι στη Βαρβάρα Χαλκιδικής                                             
Υπόγεια Ρεύματα: Καλοκαίρι 2011                                                
Πυξ Λαξ: Με δύναμη απ' τα παλιά                                        
Οι Burger Project στην Τεχνόπολη                                                 
Ασυμβατότητα Rhezus - Απρόβλεπτες δισκογραφικές συνεργασίες: Αλέξια                                                                                           
Μάγεψε ο Νταλάρας στο κατάμεστο Βεάκειο                                                  
Γιάννης Πάριος: Όταν βραδυάζει | MINOS-EMI, 1983                                              
O Μιχάλης Χατζηγιάννης στο Θέατρο Πέτρας                                           
Σταύρος Ξαρχάκος με Μποφίλιου και Χαρούλη στο Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων                                            
Μητροπάνος, Κότσιρας, Μπάσης στο Λυκαβηττό: Η ισχύς εν τη ενώσει                                        
Ο Νίκος Παπακώστας στον Ιανό: Ανατολικά της παραδοσιακής Ελλάδας                                       
Ελένη Καραΐνδρου, Θόδωρος Αγγελόπουλος: Μουσική εικονογράφηση                                       
Ο Νταλάρας εγκαινίασε την παντοκρατορία των τραγουδιστών;                                            
Περί αχαριστίας                                                  
Καλλιτέχνες, αντισταθείτε!                                                 
Στέλιος Καζαντζίδης: Ο δρόμος της επιστροφής | MINOS–EMI, 1987                                                 
Βασίλης Παπακωνσταντίνου: Φοβάμαι | MINOS-EMI, 1982                                  
Δισκογραφία                                                 
Βασίλης Τερλέγκας: Ματωμένα φεγγάρια | ΜΒΙ, 2011                                              
Αλέξης Καραβέργος: Ζητώ πολλά | LYRA, 2011                                            
Δημήτρης Μπάσης: Η συννεφιά περνάει με παρέα | Legend, 2011                                                
Σαράντης Κασσάρας: Carmina Graeca | LYRA, 2010                                     
Λόλεκ: Αχινός | Inner Ear/Εξώστης, 2011                                                      
Μπάμπης Τσέρτος – Στου παραδείσου το βυθό | Καθρέφτης, 2010                                         
Ορφέας Περίδης: Ονειροπόλων μόχθοι | 7, 2011                                                   
Στηρίζουμε - Προτείνουμε                                            
Οι γιορτές του Ενιπέα και της Φολόης: Αφιέρωμα στην Ποίηση                                          
Οι Burger Project στην Τεχνόπολη                                             
33o River Party στο Νεστώριο Καστοριάς                                         
13ο Πολιτιστικό Καλοκαίρι στη Βαρβάρα Χαλκιδικής                                           
1ο Φεστιβάλ Μαρώνειας - Σαπών                                                  
Ελένη και Σουζάνα Βουγιουκλή στην Αλεξανδρούπολη                                                    
Ορφέας | Το ελληνικό τραγούδι στο διαδίκτυο                                              
Ο Ορφέας στο Facebook