ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΗΤΡΟΠΑΝΟΣ - Τι να πω, τι να πεις

Όλα δικά σου, μάτια μου - Γιάννης Πουλόπουλος

Τα λόγια και τα χρόνια τα χαμένα (Χ. Γαργανουράκης)

ΑΣΤΡΑ ΜΗ ΜΕ ΜΑΛΩΝΕΤΕ

ΚΑΙ ΝΑ ΑΔΕΡΦΕ ΜΟΥ - Χαράλαμπος Γαργανουράκης

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΛΑΙΤΖΗΣ ΠΑΡΑΜΥΘΑΚΙ ΜΟΥ

ΜΙΧΑΛΗΣ ΒΙΟΛΑΡΗΣ ΤΟΥΤΟ ΤΟ ΠΡΩΙ

ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ -ΠΟΙΑ ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ

Γιώργος Ρωμανός: Ο Τζώνης ο μπόγιας (''Γραμμές'', 1.2.2010)

Ο ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΠΑΝΑΤΟΣ ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ

Για τίποτε άλλο δεν έχει χυθεί τόσο μελάνι, για κανένα άλλο συναίσθημα  δεν έχουν γραφτεί τόσα τραγούδια  όσα για τον έρωτα!        

Ο Βαγγέλης Πανάτος, νέος καλλιτέχνης αλλά με αξιοπρόσεκτη παρουσία  στο χώρο γράφει και ερμηνεύει το τραγούδι «Έρωτας» με το δικό του ιδιαίτερο ύφος σε μουσική Νίκου Κυριακάκη.           

Το τραγούδι  θα συμπεριληφθεί στην πρώτη του δισκογραφική δουλειά με τίτλο: «Θεέ μου» που θα κυκλοφορήσει σε λίγο καιρό.            

Λίγα  λόγια για το δημιουργό  και ερμηνευτή  Βαγγέλη Πανάτο            

Ο Βαγγέλης Πανάτος γεννήθηκε στο Χολαργό  Αττικής.      

Μεγάλωσε στην Κω, όπου και έζησε μέχρι τα 12 του χρόνια.         

Η αγάπη του για  το τραγούδι ήταν η αιτία για να βρεθεί στην Αθήνα, όπου και συνεργάστηκε με αξιόλογα ονόματα του καλλιτεχνικού  στερεώματος όπως: Σταμάτης Γονίδης, Θέμης Αδαμαντίδης, Αντύπας, Άντζελα Δημητρίου και πολλούς άλλους.          

Σε λίγο καιρό  θα κυκλοφορήσει η πρώτη του δισκογραφική δουλειά με τίτλο: «Θεέ μου» σε στίχους και μουσική Βαγγέλη Πανάτου και Νίκου Κυριακίδη και ερμηνεία Βαγγέλη Πανάτου.              

Έρωτας         

Link στο youtube:              

http://www.youtube.com/watch?v=hraKmFMe51U&feature=player_embedded

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΡΦΕΑ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ Ηρώ Σαΐα: Όταν οι άνθρωποι κάνουν σχέδια ο Θεός χαμογελάει Ένας νέος δίσκος συνηθίζεται να είναι μία καλή αφορμή για μία συνέντευξη. Έτσι και εδώ, ο πρώτος προσωπικός δίσκος για την Ηρώ Σαΐα, με τον τίτλο "Γυναίκα τριαντάφυλλο" ήταν η αφορμή για αυτή την κουβέντα. Από την Αθηναΐδα στις σελίδες του Ορφέα, μιλήσαμε για το ξεκίνημα... Απόστολος Ρίζος: Η δισκογραφία δεν θέλω να υπάρχει στη ζωή μου σαν βιογραφικό Ο Απόστολος Ρίζος, με αφορμή τον έρωτα, μας οδηγεί στην ουσία των ανθρώπινων σχέσεων που δεν είναι άλλη από την ανακάλυψη του εαυτού μας. Ένας καλλιτέχνης με ιδιαίτερη αισθητική στην μουσική του μας μιλάει για την καινούργια του δισκογραφική δουλειά και για τον ρόλο της... Ελεωνόρα Ζουγανέλη, Δήμος Αναστασιάδης: «Έξοδος» σε «Αντίθετη τροχιά» Ξεκίνησαν από διαφορετική αφετηρία, αλλά συναντήθηκαν στη διαδρομή και ταίριαξαν μέσα από τη διαφορετικότητά τους. Η συνεργασία τους έφερε ένα από τα πιο επιτυχημένα live του περασμένου χειμώνα, που τώρα έβαλε τα καλοκαιρινά του και το “πάρτι χωρίς όρια” δίνει ραντεβού... Πίτσα Παπαδοπούλου: Είμαι μια τραγουδίστρια που τραγουδάει τραγούδια ελληνικά Μεγάλο όνομα του τραγουδιού μας η κυρία Πίτσα Παπαδοπούλου, με ιστορία και προσφορά δεκαετιών στο μουσικό μας τοπίο. Μεγάλη τιμή κι η συνέντευξη μαζί της, αλλά από πού να αρχίσεις και που να τελειώσεις, για όσα αφορούν την καριέρα της, σε μια κουβέντα μαζί της. Επιλεκτικά... Γιώργος Καραδήμος: Ο εαυτός μας είναι ό,τι πολυτιμότερο έχουμε… Τι κοινό μπορεί να έχει ένας πρώην ρεπόρτερ με έναν τραγουδιστή; Η απάντηση είναι πάρα πολλά κοινά, ειδικά εάν πρόκειται για το ίδιο πρόσωπο και στις δύο περιπτώσεις. Ο Γιώργος Καραδήμος εμφανίστηκε στα καλλιτεχνικά δρώμενα πριν από 9 χρόνια δίπλα σε πολύ σημαντικούς... Δημήτρης Μπάσης: Το λαϊκό τραγούδι προσπαθεί να βρει την ταυτότητά του Νέο – και μάλιστα τριπλό - «Live» (LEGEND / 2010) για τον Δημήτρη Μπάση κι έτσι, η νέα του αυτή κυκλοφορία, οδήγησε και στη συνέντευξη που ακολουθεί, με έναν από τους πιο σημαντικούς ερμηνευτές της γενιάς του κι έναν από τους σημαντικότερους λαϊκούς τραγουδιστές σήμερα. Γι’ αυτό... Μίλτος Καρατζάς: EuroVoice, ένας πανευρωπαϊκός διαγωνισμός τραγουδιού, διαδικτυακός και δημοκρατικός! «Η Ευρώπη τραγουδάει στο διαδίκτυο» είναι το σύνθημα του νέου πανευρωπαϊκού διαγωνισμού τραγουδιού EUROVOICE, που ο διαδικτυακός και δημοκρατικός χαρακτήρας του φιλοδοξεί να κάνει την διαφορά από ο,τιδήποτε άλλο μέχρι σήμερα. Οδεύοντας, πλέον, προς τους δυο τελικούς του... Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΣΤΟ ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ Θάνος Μικρούτσικος: Ταξιδεύοντας στη σκιά των βράχων... Ο Φοίβος Δεληβοριάς στο Κηποθέατρο Παπάγου: Πώς να το πεις πιο απλά; Η Τάνια Τσανακλίδου και η Ελευθερία Αρβανιτάκη στο Θέατρο Βράχων Ο Lolek στο Κηποθέατρο Παπάγου: Και μαζί και μόνος Άλκηστις Πρωτοψάλτη, Στέφανος Κορκολής στο Βύρωνα: Τίποτα δεν είναι τυχαίο Η Νατάσσα Μποφίλιου στην Τεχνόπολις Χ. Αλεξίου - Μ.Φριντζήλα: Από το παραδοσιακό στο σύγχρονο τραγούδι... Λ. Μαχαιρίτσας, Γ. Κότσιρας, Α. Μάνου, Κίτρινα Ποδήλατα στο Θέατρο Βράχων: Για ποια Ελλάδα ρε γαμώτο! Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου στη σκιά των Βράχων Μπάμπης Στόκας: Καλοκαιρινή ... βόλτα Αφιέρωμα στον Ηλία Κατσούλη, στη σκιά των Βράχων Λυσιστράτη τολμηρή κι ανατρεπτική Το ρεμπέτικο και ερωτήματα που απευθύνονται στις γυναίκες Νάσος Παναγιώτου: Ήλιε μεγάλε Η μεγάλη γιορτή του Μίκη Θεοδωράκη στο Λυκαβηττό Δημήτρης Μπάσης, Γεράσιμος Ανδρεάτος: Καλοκαίρι 2010 Γιώργος Νταλάρας, Μπάμπης Στόκας στη Χίο Πορτοκάλογλου, Ζιώγαλας και Φάμελλος: Μαζί και το καλοκαίρι ΔΙΣΚΟΚΡΙΤΙΚΕΣ Ελισσάβετ Καρατζόλη: Σαν προσευχή στην πιο βαθειά εμπιστοσύνη Πίτσα Παπαδοπούλου: Να ’χε καρδιά η μοναξιά Μικρός Ήρως Νίκος Γώγος: Κρυμμένος θησαυρός Μικρός Ήρως Λένα Πλάτωνος: Live στο Παλλάς Lyra MAY DAY: Γυάλινη σφαίρα LYRA Δημήτρης Μπάσης: Live Legend Ιχθείς: Το βιβλίο της ζωής... Διανομή: Μουσικό Ταχυδρομείο Άκρως Απόρρητον: Μέσα μου κρύβεσαι εσύ Legend Παύλος Παυλίδης & The B-Movies: Αυτό Το Πλοίο Που Όλο Φτάνει Archangel Music Ο ΟΡΦΕΑΣ ΣΤΗΡΙΖΕΙ Νατάσσα Μποφίλιου: Εισιτήρια διπλά Νατάσσα Μποφίλιου: Εισιτήρια διπλά Θέμης Καραμουρατίδης - Γεράσιμος Ευαγγελάτος Η Νατάσσα Μποφίλιου και οι δύο μόνιμοι -τα τελευταία χρόνια- συνεργάτες της, ο Θέμης Καραμουρατίδης που υπογράφει τη μουσική και ο Γεράσιμος Ευαγγελάτος που υπογράφει τους στίχους,... Μιχάλης Τερζής, Δημήτρης Λέντζος: Απόπλους ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΕΤΡΟΝΟΜΟΣ ΜΙΧΑΛΗΣ ΤΕΡΖΗΣ – ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΕΝΤΖΟΣ Απόπλους Γιώργος Νταλάρας, Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, Κώστας Μακεδόνας, Γεράσιμος Ανδρεάτος, Παντελής Θεοχαρίδης, Γιώργος Μπαγιώκης, Σοφία Παπάζογλου και Πίτσα Παπαδοπούλου Αλέξανδρος Εμμανουηλίδης, Μαρία Παπαγεωργίου: Όμορφοι και ηττημένοι Ο τραγουδοποιός Αλέξανδρος Εμμανουηλίδης μας συστήθηκε το 2004 στη Δεύτερη Ακρόαση της Μικρής Άρκτου με δύο τραγούδια (Ποτάμι Μαύρο και Επαρχία), ενώ το 2007 κυκλοφόρησε ο πρώτος του προσωπικός δίσκος με τίτλο «Φυσάει αλλιώς εδώ ο αέρας», μια παραγωγή του Παρασκευά... Δήμητρα Παπίου: Έμαθε η καρδιά ΧΑΣΑΠΙΚΟ ΤΗΣ ΣΤΕΛΛΑΣ Μουσική, Στίχοι Σταμάτης Κραουνάκης ΑΝΕΜΟΣ Μουσική, Στίχοι: Μαρίνος Καρβέλας (Συμμετέχει o Νίκος Κουρουπάκης) ΤΩΝ ΑΣΤΕΡΙΩΝ ΟΙ ΣΚΟΝΕΣ Μουσική: Κώστας Μπαλταζάνης, Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου (Συμμετέχουν Κώστας Μπαλταζάνης,Τγκράν... Κώστας Λειβαδάς Κρατήσου απ’ τη στάχτη Legend Συμμετέχουν: Γιώργος Ρωμανός Δέσποινα Γλέζου Ρίτα Αντωνοπούλου Ο Κώστας Λειβαδάς, παρότι συνεχώς παρόν στη δισκογραφία μέσα από τα τραγούδια του για δίσκους άλλων καλλιτεχνών, τις μουσικές του για τον κινηματογράφο και την τηλεόραση και τις συμμετοχές- συνεργασίες του, είχε... Νατάσσα Μποφίλιου: Καλοκαιρινή περιοδεία 2010 2o Public Digital Festival: Φεστιβάλ ψηφιακών ταινιών Διακοπές στο Γκάζι Γιώργος Καραδήμος, Θανάσης Αλευράς: Καλύτερες Μέρες Summer Tour 2010

Προβολή νέου τραγουδιού

http://gektidis.pblogs.gr/tags/kai-anazito.html

ΝΙΚΟΣ ΞΥΛΟΥΡΗΣ – ΑΦΙΕΡΩΜΑ.

Πάει πολύς καιρός που έκανα αφιέρωμα στον «ΑΡΧΑΓΓΕΛΟ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ», και πολλοί φίλοι με παρότρυναν να το επαναλάβω,λόγο των ημερών για να το διαβάσουν και τα νέα παιδιά, τα οποία ψάχνουν τις Ιστορικές Στιγμές, αλλά και τις Ιστορικές ΜΟΡΦΕΣ του Ελληνικού τραγουδιού. Μια από αυτές τις μορφές, είναι ο ΝΙΚΟΣ ΞΥΛΟΥΡΗΣ, και λέω είναι, γιατί δεν έφυγε στιγμή από κοντά μας. Πάμε να γνωρίσουμε τον βίο του, που αν και «σύντομος», μπήκε στην «αιωνιότητα». Γεννήθηκε στις 7 Ιουλίου του 1936 στα Ανώγεια της Κρήτης .

Είναι 5 χρονών όταν οι κατακτητές Γερμανοί καίνε το χωριό του και μεταφέρουν τους κατοίκους του, πρόσφυγες στο Μυλοπόταμο. Επιστρέφουν στ ΄Ανώγεια μετά την απελευθέρωση.

Από πολύ μικρός δείχνει την κλίση του στο τραγούδι και στη λύρα. Στα δώδεκα ο πατέρας του τού αγοράζει την πρώτη του λύρα για να εξελιχθεί πολύ γρήγορα σ΄ έναν από τους πλέον περιζήτητους σε γάμους, βαφτίσια και λοιπές κοινωνικές εκδηλώσεις, οργανοπαίχτες και τραγουδιστές της περιοχής του.

Σε ηλικία 17 χρόνων κατεβαίνει για πρώτη φορά να δουλέψει στο Ηράκλειο, στο κέντρο " Κάστρο".

Όπως λέει αργότερα σε αφηγήσεις του, εκεί αρχικά τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα. '...

Εις τα ορεινά χωριά της Κρήτης δεν ημπορούσε να εισχωρήσει αυτό που εισχώρησε στις πόλεις.

Εκεί χόρευαν ταγκά, βαλς, ρούμπες, σάμπες και είμαστε υποχρεωμένοι εμείς να τα μαθαίνουμε αυτά τα τραγούδια, να τα παίζουμε στα πανηγύρια και στους γάμους, για να μπορούμε να ζήσουμε και ΄μεις, να βγάλουμε τα έξοδα μας και να τους κάνουμε σιγά-σιγά ν΄ αλλάξουνε και να αγαπήσουνε την κρητική μουσική'.

Στα τέλη του 1958 πραγματοποιεί την πρώτη του ηχογράφηση για δίσκο.

Είναι το τραγούδι " Κρητικοπούλα μου"("μια μαυροφόρα όταν περνά"). Λίγους μήνες πιο πριν είχε παντρευτεί την Ουρανία Μελαμπιανάκη ,κόρη ευκατάστατης οικογένειας του Ηρακλείου.

Εγκαθίστανται στο Ηράκλειο οι οικονομικές δυσκολίες είναι στην αρχή μεγάλες.

Το 1960 γεννιέται το πρώτο τους παιδί, ο Γιώργος, και 6 χρόνια μετά το δεύτερο, η Ρηνιώ. Την επιτυχία του πρώτου εκείνου τραγουδιού ακολουθούν αρκετές ακόμα ηχογραφήσεις σε μικρά δισκάκια.

Ακριβώς το 1966 βγαίνοντας για πρώτη φορά από την Ελλάδα, συμμετέχει σ΄ ένα φολκλορικό φεστιβάλ στο Σαν-Ρέμο και να παίρνει το πρώτο βραβείο.

Το 1967 ανοίγει στο Ηράκλειο το πρώτο κρητικό κέντρο τον "Ερωτόκριτο". Τα πράγματα έχουν γίνει αισθητικά καλύτερα γι΄ αυτόν. Τον Φεβρουάριο του 1969 ηχογραφεί την ανοιχτή "Ανυφαντού", ένα τραγούδι που κυριολεκτικά "σπάει τα ταμεία" μέσα στην παραδοσιακή δισκογραφία της εποχής. Τον Απρίλη εκείνης της χρονιάς έρχεται για πρώτη φορά για εμφανίσεις στην Αθήνα, στο κέντρο "Κονάκι" και το Σεπτέμβριο εγκαθιστάτε μόνιμα στην πρωτεύουσα.

Ο σκηνοθέτης Ερρίκος Θαλασσινός ,με τον οποίο γνωρίζονται στο "Κονάκι", μιλάει γι΄ αυτόν στον συνθέτη Γιάννη Μαρκόπουλο, Ήδη όμως από το 1965 οι δυνατότητες του αλλά και ο χαρακτήρας του έχουν προκαλέσει το ενδιαφέρον του διευθυντή -τότε- της δισκογραφικής εταιρείας COLUMBIA, του Τάκη Λαμπρόπουλου.

Μετά και την επιτυχία της "Ανυφαντούς", το καλοκαίρι του 1970 ο Λαμπρόπουλος κατεβαίνει μαζί του στ΄ Ανώγεια, γίνονται κουμπάροι και ξεκινούν μια συνεργασία σε νέα πλαίσια.

Πέρα από τα παραδοσιακά τραγούδια της Κρήτης η φωνή του Ξυλούρη θα περάσει στη σύγχρονη "έντεχνη" δημιουργία επώνυμων συνθετών.

Μέσω απ' αυτές τις επιλογές, μέλλεται η γνήσια κρητική έκφραση και το παραδοσιακό τραγούδι της Κρήτης να αποκτήσουν μια πανελλήνια εμβέλεια, μια δυναμική που ποτέ δεν είχαν στο παρελθόν, όσο μεγάλοι κι αν ήταν οι καλλιτέχνες, τραγουδιστές κι οργανοπαίχτες που την υπηρέτησαν. Με τον Γιάννη Μαρκόπουλο συνεργάζονται για πρώτη φορά στο "Χρονικό", μια ενότητα τραγουδιών που θέτει σε νέα βάση τη σχέση της παράδοσης με το παρόν. Έξι μήνες μετά κυκλοφορεί ο δίσκος-αναφορά στα "Ριζίτικα" της Κρήτης. Τον Μάιο του 1971 ξεκινούν κοινές εμφανίσεις στην μπουάτ "Λήδρα" στην Πλάκα. Μέσα στην καρδιά της δικτατορίας η φωνή του Ξυλούρη, είτε λέει τα τραγούδια του Μαρκόπουλου, είτε παραδοσιακά τραγούδια της Κρήτης, γίνεται σημαία αντίστασης. "Πότε θα κάνει ξαστεριά" ,"Αγρίμια κι αγριμάκια μου"...Ακολουθούν δυο ακόμα κύκλοι τραγουδιών του Γιάννη Μαρκόπουλου, η "Ιθαγένεια" και ο "Στρατής ο θαλασσινός" αλλά και συνεργασίες με τον Σταύρο Ξαρχάκο ("Διόνυσε καλοκαίρι μας", "Συλλογή"), τον Χριστόδουλο Χάλαρη ("Τροπικός της παρθένου", "Ακολουθία") και τον Χρήστο Λεοντή ("Καπνισμένο τσουκάλι").

Το καλοκαίρι του 1973 κρατά τον καθοριστικό ρόλο τραγουδιστή σε μια παράσταση που ανεβάζουν η Τζένη Καρέζη και ο Κώστας Καζάκος στο θέατρο "Αθήναιον" με αντικείμενο την ιστορική διαδρομή της Ελλάδας στα νεότερα χρόνια. Είναι "Το μεγάλο μας τσίρκο" .

Μέσα από τις αναφορές και τα τραγούδια του βρίσκει τρόπο έκφρασης το τεταμένο πολιτικό κλίμα που οδηγεί στην εξέγερση του Πολυτεχνείου.

Είναι από τις ελάχιστες επώνυμες παρουσίες στο χώρο που βλέπουν το φως της δημοσιότητας από τις εφημερίδες εκείνων των ημερών.

"Ο Νίκος Ξυλούρης ήταν χτες στο Πολυτεχνείο" ενημερωνουν, μετατρέποντας τον ήδη φορτισμένο πολιτικά τραγουδιστή σε "Κόκκινο πανι" της μεταλλαγμένης δικτατορικής κυβέρνησης που ακολουθεί.

Από τη "Λύδρα" στην "Αρχόντισσα", μετά στην "Αποσπερίδα".

Ξανά στη "Ληδρα", μετά στο "Κύτταρο" και στο "Θεμέλιο".

Είναι οι έξι σταθμοί του στις μπουάτ μέχρι το 1979. Τα μεταπολιτευτικά χρόνια τραγουδά κάποια ακόμα τραγούδια του Χρήστου Λεοντή, του Σταύρου Ξαρχάκου και του Γιάννη Μαρκόπουλου.

Παράλληλα ηχογραφεί τα "Αντιπολεμικά" τραγούδια του Λίνου Κόκοτου και του Δημήτρη Χριστοδούλου και κάποια μελοποιημένα από τον Ηλία Ανδριόπουλο ποιήματα του Γιώργου Σεφέρη.

Επανέρχεται όμως και στα παραδοσιακά τραγούδια της Κρήτης, ενώ λέει και κάποια λαϊκά τραγούδια του Στέλιου Βαμβακάρη.

Με τον "Αργαλειό", το "Φιλεντέμ", τον "Πραματευτή" αλλά και το "Μεσοπέλαγα αρμενίζω" ακούγεται ξανά έντονα η φωνή του.

Τώρα λέει και πάλι "τραγούδια ζωής".

Είναι όμως η τελευταία φορά που ακούγεται.

Ύστερα από ταλαιπωρία ενός χρόνου με την επάρατη νόσο, φεύγει για πάντα στις 8 Φεβρουαρίου του 1980. (Πηγή βιογραφικού το site που έκανε ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΡΑΤΙΚΑΚΗΣ, ένας δραστήριος και Μερακλής Κρητικός).

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΑΡΧΑΓΓΕΛΟ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

Πάει πολύς καιρός από την τελευταία φορά που αναφέρθηκα μέσα από αφιερώματα στον ΝΙΚΟ ΞΥΛΟΥΡΗ. Όσο όμως και αν πέρασε ο καιρός, όσα αφιερώματα κι αν έχω κάνει πολλοί είναι οι φίλοι που με προτρέπουν να επαναλάβω κάποια πράγματα, σαν ένα είδος «μάθησης» για τους νεότερους, και μνήμης για τους παλιούς. Αυτή τη φορά, δεν θα δημοσιεύσω τα δικά μου στοιχεία για τον ΝΙΚΟ ΞΥΛΟΥΡΗ. Θα δημοσιεύσω μια «άλλη άποψη», από το site που έφτιαξε ο ΜΕΡΑΚΛΗΣ , ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΡΑΤΙΚΑΚΗΣ. Ας δούμε λοιπόν τα στοιχεία που αφορούν τη ζωή του «ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΥ» της Κρήτης. Γεννήθηκε στις 7 Ιουλίου του 1936 στα Ανώγεια της Κρήτης . Είναι 5 χρονών όταν οι κατακτητές Γερμανοί καίνε το χωριό του και μεταφέρουν τους κατοίκους του, πρόσφυγες στο Μυλοπόταμο. Επιστρέφουν στ΄Ανώγεια μετά την απελευθέρωση. Από πολύ μικρός δείχνει την κλίση του στο τραγούδι και στη λύρα. Στα δώδεκα ο πατέρας του τού αγοράζει την πρώτη του λύρα για να εξελιχθεί πολύ γρήγορα σ΄ έναν από τους πλέον περιζήτητους σε γάμους, βαφτίσια και λοιπές κοινωνικές εκδηλώσεις, οργανοπαίχτες και τραγουδιστές της περιοχής του. Σε ηλικία 17 χρόνων κατεβαίνει για πρώτη φορά να δουλέψει στο Ηράκλειο, στο κέντρο " Κάστρο". Όπως λέει αργότερα σε αφηγήσεις του, εκεί αρχικά τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα. '...Εις τα ορεινά χωριά της Κρήτης δεν ημπορούσε να εισχωρήσει αυτό που εισχώρησε στις πόλεις. Εκεί χόρευαν ταγκά, βαλς, ρούμπες,σάμπες και είμαστε υποχρεωμένοι εμείς να τα μαθαίνουμε αυτά τα τραγούδια, να τα παίζουμε στα πανηγύρια και στους γάμους, για να μπορούμε να ζήσουμε και ΄μεις, να βγάλουμε τα έξοδα μας και να τους κάνουμε σιγά-σιγά ν΄ αλλάξουνε και να αγαπήσουνε την κρητική μουσική'. Στα τέλη του 1958 πραγματοποιεί την πρώτη του ηχογράφηση για δίσκο. Είναι το τραγούδι " Κρητικοπούλα μου"("μια μαυροφόρα όταν περνά"). Λίγους μήνες πιο πριν είχε παντρευτεί την Ουρανία Μελαμπιανάκη ,κόρη ευκατάστατης οικογένειας του Ηρακλείου. Εγκαθίστανται στο Ηράκλειο οι οικονομικές δυσκολίες είναι στην αρχή μεγάλες. Το 1960 γεννιέται το πρώτο τους παιδί, ο Γιώργος, και 6 χρόνια μετά το δεύτερο, η Ρηνιώ. Την επιτυχία του πρώτου εκείνου τραγουδιού ακολουθούν αρκετές ακόμα ηχογραφήσεις σε μικρά δισκάκια. Ακριβώς το 1966 βγαίνοντας για πρώτη φορά από την Ελλάδα, συμμετέχει σ΄ ένα φολκλορικό φεστιβάλ στο Σαν-Ρέμο και παίρνει το πρώτο βραβείο. Το 1967 ανοίγει στο Ηράκλειο το πρώτο κρητικό κέντρο τον "Ερωτόκριτο". Τα πράγματα έχουν γίνει αισθητικά καλύτερα γι΄ αυτόν. Τον Φεβρουάριο του 1969 ηχογραφεί την ανοιχτή "Ανυφαντού", ένα τραγούδι που κυριολεκτικά "σπάει τα ταμεία" μέσα στην παραδοσιακή δισκογραφία της εποχής. Τον Απρίλη εκείνης της χρονιάς έρχεται για πρώτη φορά για εμφανίσεις στην Αθήνα, στο κέντρο "Κονάκι" και το Σεπτέμβριο εγκαθιστάτε μόνιμα στην πρωτεύουσα. Ο σκηνοθέτης Ερρίκος Θαλασσινός ,με τον οποίο γνωρίζονται στο "Κονάκι", μιλάει γι΄ αυτόν στον συνθέτη Γιάννη Μαρκόπουλο, Ήδη όμως από το 1965 οι δυνατότητες του αλλά και ο χαρακτήρας του έχουν προκαλέσει το ενδιαφέρον του διευθυντή -τότε- της δισκογραφικής εταιρείας COLUMBIA, του Τάκη Λαμπρόπουλου. Μετά και την επιτυχία της "Ανυφαντούς", το καλοκαίρι του 1970 ο Λαμπρόπουλος κατεβαίνει μαζί του στ΄ Ανώγεια, γίνονται κουμπάροι και ξεκινούν μια συνεργασία σε νέα πλαίσια. Πέρα από τα παραδοσιακά τραγούδια της Κρήτης η φωνή του Ξυλούρη θα περάσει στη σύγχρονη "έντεχνη" δημιουργία επώνυμων συνθετών. Μέσω απ' αυτές τις επιλογές, μέλλεται η γνήσια κρητική έκφραση και το παραδοσιακό τραγούδι της Κρήτης να αποκτήσουν μια πανελλήνια εμβέλεια, μια δυναμική που ποτέ δεν είχαν στο παρελθόν, όσο μεγάλοι κι αν ήταν οι καλλιτέχνες, τραγουδιστές κι οργανοπαίχτες που την υπηρέτησαν. Με τον Γιάννη Μαρκόπουλο συνεργάζονται για πρώτη φορά στο "Χρονικό", μια ενότητα τραγουδιών που θέτει σε νέα βάση τη σχέση της παράδοσης με το παρόν. Έξι μήνες μετά κυκλοφορεί ο δίσκος-αναφορά στα "Ριζίτικα" της Κρήτης. Τον Μάιο του 1971 ξεκινούν κοινές εμφανίσεις στην μπουάτ "Λήδρα" στην Πλάκα. Μέσα στην καρδιά της δικτατορίας η φωνή του Ξυλούρη, είτε λέει τα τραγούδια του Μαρκόπουλου, είτε παραδοσιακά τραγούδια της Κρήτης, γίνεται σημαία αντίστασης. "Πότε θα κάνει ξαστεριά" ,"Αγρίμια κι αγριμάκια μου"... Ακολουθούν δυο ακόμα κύκλοι τραγουδιών του Γιάννη Μαρκόπουλου, η "Ιθαγένεια" και ο "Στρατής ο θαλασσινός" αλλά και συνεργασίες με τον Σταύρο Ξαρχάκο ("Διόνυσε καλοκαίρι μας", "Συλλογή"), τον Χριστόδουλο Χάλαρη ("Τροπικός της παρθένου", "Ακολουθία") και τον Χρήστο Λεοντή ("Καπνισμένο τσουκάλι"). Το καλοκαίρι του 1973 κρατά τον καθοριστικό ρόλο τραγουδιστή σε μια παράσταση που ανεβάζουν η Τζένη Καρέζη και ο Κώστας Καζάκος στο θέατρο "Αθήναιον" με αντικείμενο την ιστορική διαδρομή της Ελλάδας στα νεότερα χρόνια. Είναι "Το μεγάλο μας τσίρκο" .Μέσα από τις αναφορές και τα τραγούδια του βρίσκει τρόπο έκφρασης το τεταμένο πολιτικό κλίμα που οδηγεί στην εξέγερση του Πολυτεχνείου. Είναι από τις ελάχιστες επώνυμες παρουσίες στο χώρο που βλέπουν το φως της δημοσιότητας από τις εφημερίδες εκείνων των ημερών. "Ο Νίκος Ξυλούρης ήταν χτες στο Πολυτεχνείο" ενημερωνουν, μετατρέποντας τον ήδη φορτισμένο πολιτικά τραγουδιστή σε "Κόκκινο πανι" της μεταλλαγμένης δικτατορικής κυβέρνησης που ακολουθεί. Από τη "Λύδρα" στην "Αρχόντισσα", μετά στην "Αποσπερίδα". Ξανά στη "Ληδρα", μετά στο "Κύτταρο" και στο "Θεμέλιο". Είναι οι έξι σταθμοί του στις μπουάτ μέχρι το 1979. Τα μεταπολιτευτικά χρόνια τραγουδά κάποια ακόμα τραγούδια του Χρήστου Λεοντή, του Σταύρου Ξαρχάκου και του Γιάννη Μαρκόπουλου. Παράλληλα ηχογραφεί τα "Αντιπολεμικά" τραγούδια του Λίνου Κόκοτου και του Δημήτρη Χριστοδούλου και κάποια μελοποιημένα από τον Ηλία Ανδριόπουλο ποιήματα του Γιώργου Σεφέρη. Επανέρχεται όμως και στα παραδοσιακά τραγούδια της Κρήτης, ενώ λέει και κάποια λαϊκά τραγούδια του Στέλιου Βαμβακάρη. Με τον "Αργαλειό", το "Φιλεντέμ", τον "Πραματευτή" αλλά και το "Μεσοπέλαγα αρμενίζω" ακούγεται ξανά έντονα η φωνή του. Τώρα λέει και πάλι "τραγούδια ζωής". Είναι όμως η τελευταία φορά που ακούγεται. Ύστερα από ταλαιπωρία ενός χρόνου με την επάρατη νόσο, φεύγει για πάντα στις 8 Φεβρουαρίου του 1980!

ΝΕΕΣ ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΕΣ

ΑΠΟ ΤΟ STUDIO-52ΜΑΡΙΟΣ ΦΡΑΓΚΟΥΛΗΣ / MARIO & FRIENDS - WHAT A WONDERFUL WORLD (2CD)

Εταιρία: SONY-BMG Κωδικός: 886974145721

ΧΑΙΝΗΔΕΣ - MODE PLAGAL / Η ΚΑΘΟΔΟΣ ΤΩΝ ΣΑΛΤΙΜΠΑΓΚΩΝ (ΣΥΜ: ΑΒΥΣΣΙΝΟΣ - ΦΡΙΤΖΗΛΑ - ΣΑΝΑΔΕΣ) (2CD)

Εταιρία:MBI Κωδικός: 5202482733185 Κατηγορία:Ελληνικός Κατάλογος

ΜΙΧΑΛΗΣ ΤΖΟΥΓΑΝΑΚΗΣ / ΣΤΑ ΡΕΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Εταιρία: LYRA Κωδικός: 5202483767035 Κατηγορία: Ελληνικά Παραδοσιακά - Κρήτη

ΧΡΗΣΤΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ / ΤΟ ΠΕΡΙΒΟΛΙ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ - ΖΩΝΤΑΝΗ ΗΧΟΓΡΑΦΗΣΗ (2CD)

Εταιρία: SONY-BMG Κωδικός: 886972879321 Κατηγορία: Ελληνικός Κατάλογος

ΣΩΤΗΡΙΑ ΛΕΟΝΑΡΔΟΥ / ΤΟΥ ΑΝΕΜΟΥ ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ - ΜΟΥΣΙΚΗ: ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΦΑΜΠΑΣ - ΣΤΙΧΟΙ: ΒΑΣΙΛΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ

Εταιρία: ΕΜΣΕ Κωδικός: 5206318000298 Κατηγορία: Ελληνικός Κατάλογος

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΗΣ / ΙΣΑΛΟΣ ΓΡΑΜΜΗ - (ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ - ΘΗΒΑΙΟΣ - ΚΑΝΑ - ΚΑΛΗΜΕΡΗ - ΖΕΡΒΟΥΔΑΚΗΣ Κ.Α.)

ΜΠΑΓΙΩΚΗΣ - ΤΣΑΛΙΓΟΠΟΥΛΟΥ - ΠΑΠΑΖΗΣΗΣ - ΑΝΔΡΕΑΤΟΣ - ΘΩΜΑΙΔΗΣ - ΒΕΛΕΣΙΩΤΟΥ - ΜΠΑΜΠΑΛΗ - ΣΙΟΛΑΣ -

Εταιρία: ΠΟΛΥΤΡΟΠΟΝ Κωδικός: 5205105000497 Κατηγορία: Ελληνικός Κατάλογος

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΑΡΒΑΝΙΤΑΚΗ / ΚΑΙ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΚΙ Η ΚΑΡΔΙΑ

Εταιρία: UNIVERSAL Κωδικός: 602517909304 Κατηγορία: Ελληνικός Κατάλογος

Για περισσότερες νέες κυκλοφορίες και πληροφορίες επισκεφτείτε το site του studio-52 εδώ.

Το κατάστημά μας βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη, στην παρακάτω διεύθυνση: Studio 52 Δημητρίου Γούναρη 46 Θεσσαλονίκη - Τ.Κ. 54621 Μπορείτε να μας επισκεφθείτε τις ώρες καταστημάτων. Τηλέφωνο Επικοινωνίας: +302310271301 Τηλέφωνο Παραγγελιών: +302310279688 Fax: +302310251178

ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΡΙΟΣ

Μια πολύ μεγάλη φωνή, αλλά και ένας δημιουργός που υπογράφει τους στίχους πολλών τραγουδιών είναι ο Γιάννης Βαρθακούρης - Πάριος. Ο Πάριος είναι αυτό που λένε οι ειδικοί "Ερωτικός" τραγουδιστής. Αν και με τις μπούρδες των ειδικών πάντα με έπιαναν τα διαόλια μου, για πρώτη φορά θα συμφωνήσω. Ναι, είπαν και κάτι σωστό. Αν υπάρχει μια αντρική φωνή που ξεχωρίζει στην ερμηνεία ερωτικών τραγουδιών, αυτή είναι του Γιάννη Πάριου. Ο Πάριος βέβαια μπορεί να ερμηνεύσει τα πάντα. Δε θα σπαταλήσω άλλο χρόνο δίνοντας βιογραφικά και δισκογραφία του Πάριου. Αυτά μπορείτε να τα βρείτε στο διαδίκτυο. Εγώ κάνοντας ένα μικρό, ίσως το μικρότερο αφιέρωμα στον μεγάλο αυτό καλλιτέχνη σας φέρνω για να δείτε δύο βίντεο - τραγούδια. Μην ξεχνάτε ότι πολλά βίντεο θα βρείτε στο πολύ καλό http://www.greektube.org/ . Βίντεο που συγκεντρώνουν με πολύ μεράκι οι φίλοι και οι διαχειριστές του.

ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΙ ΚΑΙ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ.

Πάει καιρός που θέλω να τα πω, που προσπαθώ να βγάλω άκρη στον χαμό που επικρατεί στο τραγούδι του σήμερα, όχι ότι δεν έχουμε τραγούδια της προκοπής, αλλά το τι «μπαζο» κυκλοφορεί από την δισκογραφία, ε δεν περιγράφεται. Δεν είμαι ρε παιδιά «κολλημένος» αλλά δεν μπορώ να «καταπιώ» και ότι θέλουν οι σύγχρονοι δημιουργοί να μου σερβίρουν γιατί κατά την άποψη τη δική τους και των εταιριών τους (δισκογραφικών) είναι οι «επιτυχίες, τα τραγούδια του αύριο» και ένα σωρό μπούρδες που γράφουν στα δελτία τύπου που στέλνουν. Ώρες ώρες αναρωτιέμαι αν πριν γράψουν το δελτίο τύπου ακούν πρώτα τα τραγούδια του cd που διαφημίζουν. Πολύ αμφιβάλλω. Εδώ και πολύ καιρό παρακολουθώντας την δισκογραφική κίνηση μαζί με φίλους και συναδέλφους, μπορώ να πω ότι έχουμε λαλήσει από τις …… (άντε μην πω) που ακούμε. Δεν ξέρω τι συμβαίνει και οι σημερινοί «δημιουργοί» βγάζουν στίχους και μουσική που είναι λες και έτρωγαν χαλασμένο μουσακά και δημιούργησαν το έργο τους στην τουαλέτα. Έγραψε παλιά ο Τσιτσάνης την «Μάγισσα της αραπιάς» - Θα πάω εκεί στην αραπιά που μ’ εχουνε μιλήσει, για μια μεγάλη μάγισσα τα μάγια να μου λύσει…. Κλπ και βγαίνει σήμερα ο άλλος με το σύγχρονο του τραγούδι, την επιτυχία και καλά και λέει. «Σταμάτα να γκρινιάζεις να χαρείς, να μου πετάς συσκευασίες μαργαρίνης, έλα να ανάψουμε την πίπα της ειρήνης….»!! Τι διάολο, στους Απάτσι η στους Σιού απευθύνεται; Πίπα της ειρήνης; Αλλά η μαργαρίνη στην «φυλή» που κολλαει; Τρελά πράγματα, και έχει πολλά περισσότερα παραδείγματα πολύ χειρότερα απ’ αυτό. Κάποιοι είχαν πει ότι οι παλιοί δημιουργοί, αλλά και ορισμένοι από τους σημερινούς είχαν «βιώματα» και αυτά μας τα έδιναν με τραγούδι. Ίσως μάλιστα τα βιώματα τους να είχαν πολλές «ίδιες στιγμές» με τα δικά μας. Γι αυτό και το τραγούδι μας άγγιζε, έμενε… Ας μην ξεχνάμε ότι σήμερα ακούγονται ακόμα τραγούδια του 38-40-50-60 κλπ. Και δεν είναι μια απλή «συλλεκτική» κίνηση μουσικής αυτή. Ακούγονται γιατί ΕΧΟΥΝ ΝΑ ΠΟΥΝ ΚΑΤΙ. Δεν είναι απλά κρότοι. Στη σημερινή δισκογραφία έχουμε πολλά καλά τραγούδια. Έχουμε αξιόλογους δημιουργούς. Μόνο που τα τραγούδια αυτά ΔΕΝ τα αφήνουν να ακουστούν, να τα μάθει ο κόσμος, να του «μιλήσουν». Αντίθετα, φροντίζουν να μας κάνουν μια κανονική «πλύση εγκεφάλου» από τα ραδιόφωνα, μεταδίδοντας την κάθε μπούρδα (για να μην το πω αλλιώς) δεκαπέντε και είκοσι φορές την ημέρα. Τι να πει κανείς. Σημεία των καιρών; Πάντως θυμάμαι τι είχε πει ο Μεγάλος Γιάννης Παπαϊωάννου ένα χρόνο περίπου πριν πεθάνει,! «Φοβάμαι για την τύχη του Ελληνικού τραγουδιού… Σε μερικά χρόνια δεν θα έχουμε τα τραγούδια που έκαναν την Ελλάδα γνωστή σε όλο τον κόσμο»! Πόσο δίκιο είχε. Αλήθεια, που είναι σήμερα το λαϊκό μας τραγούδι; Και το ρωτώ αυτό γιατί μας σερβίρουν σαν λαϊκά τραγούδια που μόνο λαϊκά δεν είναι. Να τα χαρακτηρίσουμε σύγχρονα; Ναι.Αυθεντικές λαϊκές δουλειές σήμερα έχουμε ΕΛΑΧΙΣΤΕΣ. Πάσχουμε τελικά στο στίχο και στη μουσική, Αντίθετα από φωνές, έχουμε πολλές και καλές. Μόνο που δεν αναδεικνύονται μέσα από τα τραγούδια που λένε. Για παράδειγμα, λέω εγώ τώρα, πώς να αναδείξει τον τραγουδιστή η «μαργαρίνη»; Το πολύ πολύ να τον «λαδώσει»! Μεγάλο μπέρδεμα ρε παιδιά, πολύ μεγάλο….. Εσείς τι λέτε; Πάμε να θυμηθούμε το παλιό καλό τραγούδι μας.

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΟΥ ΧΘΕΣ!

Εδώ και αρκετό καιρό ψάχνω και ξετρυπώνω τα "ματωμένα" τραγούδια το 70' εκείνα που όταν κάποιοι τα άκουγαν η τα χόρευαν, ένοιωθαν λες και είχαν δικό τους όλο το κόσμο. Είναι η ώρα να ομολογήσω κάτι που μου είχε πει πολύ παλιά ένας καλός φίλος! "Δεν είναι μωρέ ότι τα χορεύεις αυτά και έχεις στην αγκαλιά σου το "μωρό". Είναι ότι εκείνη την ώρα είσαι αλλού. Ταξιδεύεις. Είσαι μόνος". Δηλαδή, δεν σήμαινε κάτι ιδιαίτερο σε εκείνες τις δύσκολες εποχές να σου δίνεται η δυνατότητα (έστω και χορεύοντας) να κρατήσεις αγκαλιά εκείνη - εκείνον που σου άρεζε, που ισως ήσουν και "κρυφοερωτευμένος - νη"; Απολαύστε δύο πολύ όμορφα τραγούδια! Κυρίες, κύριοι, καλή ακρόαση.

ΜΙΑ ΜΟΥΣΙΚΗ ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ

Είχαμε 24 ολόκληρες ώρες να τα πούμε. Οι επαγγελματικές μου υποχρεώσεις με κράτησαν μακριά από το blog εχθές, αλλά το κυριώτερο μακριά από όλους εσάς, τους γνωστούς και άγνωστους φίλους. Λέω γνωστούς και άγνωστους, γιατί άλλους σας γνωρίζω από κοντά, και άλλους μόνο σαν "ηλεκτρονικές διευθύνσεις". Που θα πάει! Κάποια στιγμή θα τα πούμε και "ζωντανά", είτε από τον "αέρα" κάποιου ραδιοφώνου (κάτι ετοιμάζεται εκτός του διαδικτυακού) είτε σε κάποια συνάντηση πίνοντας καφέ! Ο κόσμος είναι πολύ μικρός και όπως λέει το ρεφραίν ενός παλιού τραγουδιού, " ειναι μικρός ο κόσμος Μάρω, πόσο μικρός μην το ρωτάς! Οσπου να ανάψεις το τσιγάρο, σου καίγεται και το πετάς"! Μικρός λοιπόν ο κόσμος, αλλά απίστευτα μεγάλη η μουσική. Απόψε θα πούμε καληνύχτα με δύο πολύ όμορφα τραγούδια που τα ερμηνεύει ένας καλός φίλος. Μεγάλος τραγουδιστής, αλλά ακόμα μεγαλύτερος και ξεχωριστός άνθρωπος. Κυρίες και κύριοι, ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

Συνέντευξη Στέλιου Καζαντζίδη στο Γιάννη Ευθυμίου

ΑΠΟ STELIOS KAZANTZIDIS

Μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη του Στέλιου Καζαντζίδη παρουσιάζει οι φίλοι μας από το blog http://stelioskazantzidis.blogspot.com/.

Κάνετε λοιπόν το μαγικο "κλίκ", και μάθετε πολλά για τον ΜΟΝΑΔΙΚΟ ερμηνευτή που όσα χρόνια και να περάσουν, δέύτερος σαν κι αυτόν δεν θα βγεί!

Η συνέντευξη που σας παραθέτουμε, δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Πίστα» στα 1997.

Είναι μια συνέντευξη του Στέλιου Καζαντζίδη, στο Γιάννη Ευθυμίου.

Ευχαριστούμε θερμά το Γιάννη Ευθυμίου για την υποστήριξή του και το υλικό που μας παρέχει.

Για όσους δε γνωρίζετε, ο Γιάννης Ευθυμίου εργάζεται από το 1994 στο ραδιόφωνο του ΑΝΤ 1, όπου κάνει την εκπομπή «Λαϊκά μονοπάτια» (Για περισσότερα πατήστε εδώ)