ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΟΥ ΧΘΕΣ!

Εδώ και αρκετό καιρό ψάχνω και ξετρυπώνω τα "ματωμένα" τραγούδια το 70' εκείνα που όταν κάποιοι τα άκουγαν η τα χόρευαν, ένοιωθαν λες και είχαν δικό τους όλο το κόσμο. Είναι η ώρα να ομολογήσω κάτι που μου είχε πει πολύ παλιά ένας καλός φίλος! "Δεν είναι μωρέ ότι τα χορεύεις αυτά και έχεις στην αγκαλιά σου το "μωρό". Είναι ότι εκείνη την ώρα είσαι αλλού. Ταξιδεύεις. Είσαι μόνος". Δηλαδή, δεν σήμαινε κάτι ιδιαίτερο σε εκείνες τις δύσκολες εποχές να σου δίνεται η δυνατότητα (έστω και χορεύοντας) να κρατήσεις αγκαλιά εκείνη - εκείνον που σου άρεζε, που ισως ήσουν και "κρυφοερωτευμένος - νη"; Απολαύστε δύο πολύ όμορφα τραγούδια! Κυρίες, κύριοι, καλή ακρόαση.