ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΣΤΕΛΙΟ ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗ

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΝΟΜΟΣ ΧΑΝΙΩΝ ΔΗΜΟΣ ΧΑΝΙΩΝ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΧΑΝΙΩΝ ΥΨΗΛΑΝΤΩΝ 15 ΤΚ 73135 - ΧΑΝΙΑ ΤΗΛ : 2821087098 - 2821087077 FAX : 2821074332 EMAIL : dipeh@otenet.gr Web Site : www.dipeh.gr

Αφιέρωμα στο Στέλιο Καζαντζίδη Δήμος Χανίων - ΔΗΠΕΧ - Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Χανίων 31/8/2009 - 31/8/2009 Ανατολική Τάφρος - Θέατρο Ώρα : 21.30 Είσοδος : ελεύθερη Στο πλαίσιο των εκδηλώσεων ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ - ΧΑΝΙΑ 2009 που διοργανώνει ο Δήμος Χανίων και η Δημοτική Πολιτιστική Επιχείρηση, την Δευτέρα 31 Αυγούστου 2009, στο θέατρο της Ανατολικής Τάφρου, ώρα 21.30, συνδιοργανώνουν με τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Χανίων συναυλία με τη Μπάντα και τη Λαϊκή Ορχήστρα της Φιλαρμονικής του Δήμου Χανίων, που υπό τη διεύθυνση του μαέστρου Μάκη Γεωργογιαννάκη, θα εκτελέσουν τις σημαντικότερες επιτυχίες της πολύχρονης καριέρας του Στέλιου Καζαντζίδη. Τραγούδια θ’ αποδώσουν γνωστοί Χανιώτες καλλιτέχνες. Ο Στέλιος Καζαντζίδης (29 Αυγούστου 1931 – 14 Σεπτεμβρίου 2001) θεωρείται μια από τις σημαντικότερες προσωπικότητες του ελληνικού τραγουδιού. Κατά τη διάρκεια της μακρόχρονης παρουσίας του στο πεντάγραμμο απέδωσε αριστοτεχνικά, με την ουράνια φωνή του, δημιουργίες μεγάλων συνθετών όπως του Βασίλη Τσιτσάνη, του Άκη Πάνου, του Μανώλη Χιώτη, του Τάκη Σούκα, του Γιάννη Παπαϊωάννου, του Γιώργου Ζαμπέτα αλλά και του Μίκη Θεοδωράκη, του Μάνου Χατζηδάκι, του Γιάννη Μαρκόπουλου, του Σταύρου Ξαρχάκου, του Χρήστου Λεοντή, του Μάνου Λοϊζου και πολλών άλλων. Η όλη παρουσία του στο χώρο του γνήσιου λαϊκού τραγουδιού συνδέθηκε, άμεσα ή έμμεσα, με τα προβλήματα των Ελλήνων που αγωνίζονταν να στηριχθούν στα πόδια τους ύστερα από τον σκληρό αγώνα κατά της χιτλερικής κατοχής και την μπόρα του εμφύλιου πολέμου.

ΚΩΣΤΑ ΒΙΡΒΟΥ «ΚΑΤΑΧΝΙΑ»

Πέρασαν πολλά χρόνια από την κατοχή και το αντάρτικο, εποχή που εμείς οι νεώτεροι την γνωρίσαμε μέσα από αφηγήσεις και από διάφορα «ιστορικά κείμενα», υποτίθεται ότι πέρασαν και τα χρόνια του «διχασμού», αλλά…… Με μεγάλη μου απογοήτευση, βλέπω τους Έλληνες ακόμα και σήμερα να «κατασπαράζουν» Έλληνες, στον «βωμό» των όποιων μικροκομματικών συμφερόντων. Βλέπω μια Ελλάδα, που αντί να πηγαίνει μπροστά, πάει ολοταχώς προς τα πίσω. Και βέβαια δεν πάει από μόνη της! Φροντίζουν κάποιοι Έλληνες να την πηγαίνουν! Σκεπτόμενος λοιπόν όλα τα πιο πάνω, αλλά και πολλά άλλα, αποφάσισα να σας προτείνω την «ΚΑΤΑΧΝΙΑ», ένα «έπος» (κατ’ εμε) το οποίο υπογράφει ο «ογκόλιθος» της στιχουργικής Κώστας βιρβος!

Την μουσική έγραψε ο Χρήστος Λεοντής, και όσο για την ερμηνεία, δεν χρειάζεται να κάνω την οποιαδήποτε «σύσταση» των καλλιτεχνών! Ας δούμε τι γράφει ο Κώστας Βιρβος για το πώς δημιούργησε την «ΚΑΤΑΧΝΙΑ»! Την ΚΑΤΑΧΝΙΑ την εμπνεύσθηκα από γεγονότα που τα έζησα. Το 1943 όταν ιδρύθηκε η ΕΠΟΝ ήμουν από τους πρώτους που εντάχθηκε σ' αυτήν, μαθητής τότε στο Γυμνάσιο Τρικάλων. Τον Αύγουστο του 1943 ήρθα στην Αθήνα για να δώσω εξετάσεις στην Πάντειο Σχολή. Πέτυχα από τους πρώτους και συγχρόνως συνδέθηκα με την ΕΠΟΝ σπουδαστών. Τον Μάρτη του 1944 με συνέλαβαν μαζί με τον συμπατριώτη μου φοιτητή της Χημείας, Στέλιο Πάλα, γράφοντας στους τοίχους. Μας πιάσαν στη γωνία Αγορακρίτου και Αριστομένους οι χαφιέδες και μας οδήγησαν σιην Ειδική Ασφάλεια, αφού πρώτα περάσαμε από το ξενοδοχείο ΚΡΥΣΤΑΛ, όπου είχαν τσιμπούσι οι αρχιβασανιστές Παναγιωτόπουλος και Παρθενίου, Εκεί μας βασάνισαν μέχρι θανάτου. Ο Ξενοδόχος του ΚΡΥΣΤΑΛ όταν μας είδε αιμόφυρτους, ύστερα από το ξύλο με το βούρδουλα και τη φάλαγγα στα πόδια, ειδοποίησε το Πρώτων Βοηθειών. Πρέπει να το έκανε σκόπιμα για να υπάρχουν μάρτυρες ώστε να μη μας σκοτωθούν. Μετά μας οδήγησαν στα Κρατητήρια της Ελπίδος 5 και μας έβαλαν στο απομονωτήριο. Αφού πέρασαν δυο τρεις μέρες κατορθώσαμε να ειδοποιήσουμε τους δικούς μας. Εκεί μέσα έγραψα στο μυαλό μου το "Δεν θέλω να μου δέσετε τα μάτια·· και το « Ένας ξύλινος σταυρός» την Πρωτομαγιά του 1944, όταν τουφέκισαν τους διακόσιους στην Και­σαριανή. Εκεί μέσα επίσης εμπνεύσθηκα το «Γιατί να γίνω μάνα- και την "Ομηρία». Τα άλλα τραγούδια τα έγραψα αργότερα στο βουνό, με την μορφή ποιημάτων, αρχικά, τα οποία αργότερα τάκανα τραγούδια. Στις 5 Ιουνίου 1944, αν θυμάμαι καλά, πέρασα από την τριμελή Επιτροπή Ασφαλείας, η οποία θα έκρινε την τύχη μου. Πρόεδρος ήταν ο Νομάρ­χης Αττικής Ναύαρχος Κιβωτός και μέλη ο Εισαγγελέας Εφετών και ο Υποδιοικητής της Ειδικής Ασφάλειας, Αντισυνταγματάρχης Μπόγρης. Μιλημένοι και οι τρεις με αθώωσαν. Ο Γερμανός σύνδεσμος όμως δεν υπέγραφε την αποφυλάκιση μου. Τελικά "πείσθηκε» και στις 12 Ιουνίου αποφυλακίσθηκα. Μετά από πολλές περιπέτειες έφτασα στο βουνό και παρουσιάστηκα στο χωριό Γοργογύρι Τρικάλων για να με τοποθετήσουν. Στο Γοργογύρι ήταν τότε και ο θείος μου Ζαχαρίας Παπαζαχαρίου, Εθνοσύμβουλος Τρικάλων στην κυβέρνηση του Βουνού, ο οποίος με έπεισε να συνεχίσω τη δράση μου στην ΕΠΟΝ, γιατί μπορούσα να αποδώσω πάρα πολλά και όχι στον ΕΛΑΣ, που ήθελα εγώ. Έτσι έφυγα από το Γοργογύρι και πήγα απέναντι στα Χάσια, στο χωριό Λιόπρασο, που ήταν η έδρα του Επαρχιακού Συμβουλίου της ΕΠΟΝ. Πρώτος Γραμματέας ήταν ο Ντίνος ο Μπόμπορας, δικηγόρος σήμερα και δεύτερος Γραμματέας ο Τάκης Παπανικολάου, επίσης δικηγόρος, δυο φορές Βουλευτής του ΚΚΕ και πρώην διευθυντής του Ριζοσπάστη. Στην ΕΤΑ (Επιμελητεία του Αντάρτη), που είχε την έδρα της στο ίδιο χωριό, ήταν ο Νίκος Ζαούσης (ανεψιός του στρατηγού Σαράφη), Ο καλός φίλος Βασίλης Τσαπάλας και πάρα πολλοί άλλοι, καλοί μου φίλοι μέχρι σήμερα. Εκεί έγραψα και τα υπόλοιπα τραγού­δια (ποιήματα) της Καταχνιάς, εμπνευσμένα από το αγωνιστικό περιβάλλον και από αντάρ­τικα τραγούδια. Π.χ. την εισαγωγή της Καταχνιάς "Κλαίνε θρηνούνε τα βουνά» την εμπνεύσθηκα αϊτό το αντάρτικο τραγούδι «Βαρεία στενάζουν τα βουνά». Έτσι ολοκληρώθηκε η ΚΑΤΑΧΝΙΑ και μόλις οι συνθήκες το επέτρεψαν, αφού βρήκα και τον εξαίρετο συνθέτη και άνθρωπο Χρήστο Λεοντή, που την μελοποίησε θαυμαστά, την κυκλοφορήσαμε σε δίσκο. ΚΩΣΤΑΣ ΒΙΡΒΟΣ

Συνέντευξη Στέλιου Καζαντζίδη στο Γιάννη Ευθυμίου

ΑΠΟ STELIOS KAZANTZIDIS

Μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη του Στέλιου Καζαντζίδη παρουσιάζει οι φίλοι μας από το blog http://stelioskazantzidis.blogspot.com/.

Κάνετε λοιπόν το μαγικο "κλίκ", και μάθετε πολλά για τον ΜΟΝΑΔΙΚΟ ερμηνευτή που όσα χρόνια και να περάσουν, δέύτερος σαν κι αυτόν δεν θα βγεί!

Η συνέντευξη που σας παραθέτουμε, δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Πίστα» στα 1997.

Είναι μια συνέντευξη του Στέλιου Καζαντζίδη, στο Γιάννη Ευθυμίου.

Ευχαριστούμε θερμά το Γιάννη Ευθυμίου για την υποστήριξή του και το υλικό που μας παρέχει.

Για όσους δε γνωρίζετε, ο Γιάννης Ευθυμίου εργάζεται από το 1994 στο ραδιόφωνο του ΑΝΤ 1, όπου κάνει την εκπομπή «Λαϊκά μονοπάτια» (Για περισσότερα πατήστε εδώ)

ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ – «ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΗ»

Μετά από καιρό, επιστρέφω και πάλι με μια μουσική πρόταση. Είναι βλέπετε δύσκολο στις μέρες μας να βρεις το καλό εκείνο το τραγούδι που σε κάποιες λίγο παλαιότερες εποχές μιλούσε στην καρδία του κόσμου, γιατί ήταν βγαλμένο μέσα από την ζωή, την καθημερινότητα, τον πόνο, τον μόχθο, τη χαρά τη λύπη, τη ζωή και το θάνατο. Όχι ότι σήμερα δεν έχουμε καλά τραγούδια μέσα στον γενικότερο χαμό που επικρατεί. Ευτυχώς, μέσα από τα όποια «σκουπίδια», ξεχωρίζουν τα λίγα και καλά ακούσματα, ασχέτως εάν προσπαθούν κάποιοι να τα αφήσουν στην αφάνεια. Παρόλα τα καλά τραγούδια του σήμερα όμως, βλέπει κανείς ότι «κάτι λείπει», από αυτά. Λείπουν τα «βιώματα»; Λείπουν οι αγώνες για την επιβίωση, για το μεροκάματο, λείπουν τα πολιτικά δρώμενα; Κάτι λείπει, Είναι σα να λέμε, ένα τραγούδι με «μισή γεύση» με μικρό νόημα. Η δουλειά που έρχομαι να σας προτείνω σήμερα, είναι από το χθες, και κύριο γνώρισμα της είναι οι «εικόνες» που ξεπηδούν μέσα απ’ αυτήν, τη μουσική που ντύνει την ποίηση. Ποίηση των ΚΑΚΟΓΙΑΝΝΗ, ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ, ΚΑΛΑΜΙΤΣΗ, ΣΤΥΛΙΑΤΗ. «ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ – ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗΣ – ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΗ» Δώδεκα μελοποιημένα ποιήματα, εκατοντάδες εικόνες της ζωής του χθες, αλλά και του σήμερα! Αυτή η διαχρονικότητα στα τραγούδια είναι κάτι το ανατριχιαστικό, αλλά συνάμα και διδακτικό για όλους μας. Μοναδική η ερμηνεία από τον αξέχαστο ΣΤΕΛΙΟ ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗ. Μαζί του και η νέα τότε στο τραγούδι ΧΑΡΙΣ ΑΛΕΞΙΟΥ. «Ποιος είναι αυτός που τριγυρνά Τις νύχτες στα στενά Και που στο χέρι του κρατεί ‘βαγγελιο και σπαθί Τα παραθύρια ορθάνοικτα Προσμένουν τα μεσάνυχτα Το παλικάρι να φανεί Να μάθουν το όνομα του Αη Γιωργη άλλοι τον ειπανε Κι άλλοι Θανάση Διάκοκι άλλοι παιδί πως ητανε Των είκοσι και κάτω».. Μουσική και ποίηση, είναι δεμένα με τρόπο τέτοιο, που σε καθηλώνουν, ενώ έρχεται η πραγματικά «ουράνια» φωνή του Καζαντζίδη που κάνει τον ακροατή να δακρύζει. Λείπουν σήμερα φίλοι μου τέτοιες δημιουργίες. Θα έλεγε κανείς, ότι σώπασαν οι ποιητές, ότι έφυγε η έμπνευση, και όλα πλέον βγαίνουν όχι από την ψυχή, αλλά από τις μηχανές. Μόνο κάθε που έρχονται γιορτές κυρίως, βγαίνουν στην αγορά καμιά εκατοστή «κιλά» τραγούδια, έτσι για να πουλήσουν οι νέοι καλλιτέχνες των ριαλιτυ. ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ – ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗΣ – ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΗ. Αποκτήστε αυτό το CD, και ταξιδέψτε μέσα από την λαϊκή και όχι μόνο ποίηση σε μια διαφορετική , καλύτερη Ελλάδα. Καλή ακρόαση!