Παγιουμτζής-Τσιτσάνης- Όταν στα κέντρα σε πηγαίνω

Το Ρεμπέτικο Τραγούδι στην Αμερική 1900-1940

Το Ρεμπέτικο Τραγούδι στην Αμερική 1900-1940

Prod. Code: 57661355 Format: ΒOOK 80 PAGES + 4CD

Λίγα λόγια

Στα χρόνια που ακολούθησαν τη Μικρασιατική καταστροφή, αλλά και πριν από αυτήν, μεγάλος αριθμός Ελλήνων μεταναστεύσε στις Η.Π.Α., μεταφέροντας εκεί την ελληνική μουσική παράδοση, αλλά και το ρεμπέτικο.

Ήδη από τις αρχές του 20ου αιώνα ηχογραφούνται από αμερικανικές εταιρείες σμυρναίικα, ρεμπέτικα και δημοτικά τραγούδια.

Το ρεμπέτικο τραγούδι μεταφέρθηκε, συντηρήθηκε και κυρίως αναπτύχθηκε στις Η.Π.Α. Είναι χαρακτηριστικό, πως σ΄ αυτή την περίοδο ηχογραφήθηκαν τραγούδια παραδοσιακά ρεμπέτικα, παλιά, που κουβαλούσαν οι μετανάστες απ΄ όλα τα μέρη της Ελλάδας και που δεν ηχογραφήθηκαν ποτέ στην Ελλάδα .

Αυτή η έκδοση παρακολουθεί το ταξίδι των Ελλήνων μεταναστών προς τις ΗΠΑ, την εγκατάστασή τους, τις συνθήκες στις οποίες αναπτύχθηκε το ρεμπέτικο τραγούδι στις ΗΠΑ, καταγράφωντας επίσης κάποιες από τις σημαντικότερες ηχογραφήσεις ρεμπέτικων τραγουδιών του ξενιτεμένου Ελληνισμού από το 1900 έως το 1940.

CD 1 1. Το καλογεράκι (1930) Κώστας ΔούσιαςΠαραδοσιακό2. Τουμπελέκι τουμπελέκι (1931) Α.ΚωστήςΚ.Μπέζου – Τ.Δημητριάδη3. Κακούργα Έλλη (1919) Γιώργος ΚατσαρόςΠαραδοσιακό4. Ο λαγός (1923) Μαρίκα ΠαπαγκίκαΠαραδοσιακό5. Αϊντίνικο ζεϊμπέκικο (1929) Μανώλης ΚαραπιπέρηςΠαραδοσιακό6. Η τσακπίνα (1930) Κώστας ΔούσιαςΙωάννη Δραγάτση ή Ογδοντάκη7. Γιάννης ο χασικλής (1930) Α.ΚωστήςΠαραδοσιακό7. Ελληνική απόλαυσις (1919) Γιώργος ΚατσαρόςΠαραδοσιακό8. Ραστ του τεκέ (1933) Ιωάννης (Τζακ) ΧαλικιάςΠαραδοσιακό9. Τον Μποχώρη (1929) Μαρίκα ΠαπαγκίκαΠαραδοσιακό10. Ο παραπονιάρης (1931) Κώστας ΔούσιαςΠαραδοσιακό11. Ο σφουγγαράς (1929) Τάκης ΝικολάουΠαραδοσιακό12. Τούτ’ οι μπάτσοι που ‘ρθαν τώρα (1929) Γιαννάκης ΙωαννίδηςΠαραδοσιακό13. Χαρτοπαίχτης (1929) Νώντας ΣγουρόςΙερόθεου Σχίζα14. Ο κουμαρτζής (1939) Χαρίλαος ΠιπεράκηςΠαραδοσιακό15. Στης Σύρας τον ανήφορο (1931) Γιώργος ΚατσαρόςΠαραδοσιακό16. Η φυλακή είναι σχολείο (1931) Α.ΚωστήςΠαραδοσιακό17. Το μωρό μου (1931) Κώστας ΔούσιαςΠαραδοσιακό CD2 1. Όλη μέρα παίζεις ζάρια (1921) Γιώργος ΚατσαρόςΠαραδοσιακό2. Τούτο το καλοκαιράκι (1931) Α.Κωστής Παραδοσιακό3. Μανωλάκης ο χασικλής (1932) Κώστας ΔούσιαςΙωάννη Δραγάτση ή Ογδοντάκη4. Στη φυλακή με βάλανε (1928) Μαρίκα ΠαπαγκίκαΠαραδοσιακό5. Βρε τι μάγκας που ‘μαι εγώ (1930) Γιώργος ΚατσαρόςΠαραδοσιακό6. Κουκλίτσα μου (1934) Κώστας ΔούσιαςΠάνου Τούντα7. Αϊβαλιώτικο ζεϊμπέκικο (1929) Μανώλης ΚαραπιπέρηςΠαραδοσιακό8. Έρχομαι τον τοίχο τοίχο (1930) Γιώργος ΚατσαρόςΠαραδοσιακό9. Ήμουνα μόρτης μια φορά (1929) Γιαννάκης ΙωαννίδηςΔημοσθένη Ζάττα10. Σμυρνιά (1924) Μαρίκα ΠαπαγκίκαΠαραδοσιακό11. Εργάτης τιμημένος (1935) Κώστας ΔούσιαςΠάνου Τούντα12. Αδυνάτισα ο καημένος (1931) Α.Κωστής Παραδοσιακό13. Τράβα μάγκα στη δουλειά σου (1931) Γιώργος ΚατσαρόςΠαραδοσιακό14. Αγια Σοφιά (1925) Μαρίκα ΠαπαγκίκαΠαραδοσιακό15. Για δες με (1928) Τέτος ΔημητριάδηςΙερόθεου Σχίζα16. Κάηκε ένα σχολείο (1930) Α.Κωστής Παραδοσιακό CD3 1. Nτου ντου (1929) Παναγιώτης ΤσορόςΠαραδοσιακό2. Ο κουμπούρας απ’ τη Βάθη (1922) Μαρίκα ΠαπαγκίκαΠαραδοσιακό3. Βλάχικο χασάπικο (1921) Χορωδία & μαντολινάτα Ιερόθεου ΣχίζαΠαραδοσιακό4. Μισιρλού (1927) Τέτος ΔημητριάδηςΝίκου Ρουμπάνη5. Παραμάνα κούνα κούνα (1927) Αμαλία ΒάκαΠαραδοσιακό6. Μες την Αθήνα τριγυρνάς (1940) Μάρκος ΜέλκωνΚώστα Σκαρβέλη7. Ο μουρμούρης (1939) Τρίο Κώστα ΓκαντίνηΧρήστου Μαρίνου8. Μ’ είπες να γίνω μάγκας (1948) Αμαλία ΒάκαΠαραδοσιακό9. Μ ‘ένα καφετζή μπλεγμένη (1936) Γιώργος ΚατσαρόςΠαραδοσιακό10. Μουρμούρικο ζεϊμπέκικο (1933) Ιωάννης (Τζακ) ΧαλικιάςΠαραδοσιακό11. Ήσουνα ξυπόλητη (1930) Α.Κωστής Παραδοσιακό12. Ο ιππότης (1937) Κώστας ΔούσιαςΣπύρου Περιστέρη13. Ο Βαγγέλης ο μπεκρής (1938) Γιώργος ΚατσαρόςΔ.Τσακίρη – Ρ.Αμπατζή14. Ντερτιλήδικο (1931) Α.Κωστής Παραδοσιακό15. Μες τον τεκέ της Μαριγώς (1934) Τάκης ΝικολάουΣπύρου Γεωργιαδη16. Το πλυσταριό (1937) Κώστας ΔούσιαςΠαραδοσιακό17. Βρε μάγκα το μαχαίρι σου (1936) Γιώργος ΚατσαρόςΑνέστη Δελιά CD 4 1. Μπαρμπαούζο (1929) Τάκης ΝικολάουΑντώνης Σακελλαρίου2. Ο χωριάτης ντούρου ντούρου (1927) Λεωνίδας ΣμυρνιόςΠαραδοσιακό3. Η χελώνα (1932) Σταύρος ΚαλούμενοςΑντώνης Σακελλαρίου4. Μες του Μάνθου τον τεκέ (1938) Γιώργος ΚατσαρόςΚώστα Τζόβενου5. Η βασίλισσα (1932) Κώστας ΔούσιαςΠαραδοσιακό6. Τρούμπα (1931) Α.Κωστής Παραδοσιακό 7. Πίνω και μαραζώνω (1938) Γιώργος Κατσαρός Ανέστη Δελιά 8. Ζεϊμπέκικο ουσάκ (1927) Λεωνίδας Σμυρνιός Παραδοσιακό9. Εγώ για σένα ξενυχτώ (1938) Γιώργος Κατσαρός Γιώργου Κατσαρού 10. Η τράτα (1932) Κώστας ΔούσιαςΠαραδοσιακό11. Γκιουζέλ (1935) Τα Πολιτάκια Τέτου Δημητριάδη 12. Μου έδωσες την καρδούλα σου (1929) Γιώργος ΚατσαρόςΠαναγιώτη Τούντα13. Φονιάς θα γίνω (1929) Μαρίκα ΠαπαγκίκαΠαραδοσιακό 14. Η σκληρή καρδιά σου (1931) Γιώργος Κατσαρός Γιώργου Κατσαρού 15. Αχ! Γιατρέ μου (1923) Μαρίκα Παπαγκίκα Παραδοσιακό

ΓΙΑ ΕΝΑ "ΜΟΥΣΙΚΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ"!

Ο Μεγάλος ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΣΙΤΣΑΝΗΣ, ο Δημιουργος! Η ΡΕΜΠΕΤΙΣΣΑ ΣΩΤΗΡΙΑ ΜΠΕΛΛΟΥ, Η ΦΩΝΗ! Αυτό είναι το ΛΑΙΚΟ τραγούδι. Κυρίες και κύριοι καλό μεσημέρι και καλή ακρόαση!

ΕΝΑ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΤΟΥ ΡΕΜΠΕΤΙΚΟΥ

ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΙ ΚΑΙ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ.

Πάει καιρός που θέλω να τα πω, που προσπαθώ να βγάλω άκρη στον χαμό που επικρατεί στο τραγούδι του σήμερα, όχι ότι δεν έχουμε τραγούδια της προκοπής, αλλά το τι «μπαζο» κυκλοφορεί από την δισκογραφία, ε δεν περιγράφεται. Δεν είμαι ρε παιδιά «κολλημένος» αλλά δεν μπορώ να «καταπιώ» και ότι θέλουν οι σύγχρονοι δημιουργοί να μου σερβίρουν γιατί κατά την άποψη τη δική τους και των εταιριών τους (δισκογραφικών) είναι οι «επιτυχίες, τα τραγούδια του αύριο» και ένα σωρό μπούρδες που γράφουν στα δελτία τύπου που στέλνουν. Ώρες ώρες αναρωτιέμαι αν πριν γράψουν το δελτίο τύπου ακούν πρώτα τα τραγούδια του cd που διαφημίζουν. Πολύ αμφιβάλλω. Εδώ και πολύ καιρό παρακολουθώντας την δισκογραφική κίνηση μαζί με φίλους και συναδέλφους, μπορώ να πω ότι έχουμε λαλήσει από τις …… (άντε μην πω) που ακούμε. Δεν ξέρω τι συμβαίνει και οι σημερινοί «δημιουργοί» βγάζουν στίχους και μουσική που είναι λες και έτρωγαν χαλασμένο μουσακά και δημιούργησαν το έργο τους στην τουαλέτα. Έγραψε παλιά ο Τσιτσάνης την «Μάγισσα της αραπιάς» - Θα πάω εκεί στην αραπιά που μ’ εχουνε μιλήσει, για μια μεγάλη μάγισσα τα μάγια να μου λύσει…. Κλπ και βγαίνει σήμερα ο άλλος με το σύγχρονο του τραγούδι, την επιτυχία και καλά και λέει. «Σταμάτα να γκρινιάζεις να χαρείς, να μου πετάς συσκευασίες μαργαρίνης, έλα να ανάψουμε την πίπα της ειρήνης….»!! Τι διάολο, στους Απάτσι η στους Σιού απευθύνεται; Πίπα της ειρήνης; Αλλά η μαργαρίνη στην «φυλή» που κολλαει; Τρελά πράγματα, και έχει πολλά περισσότερα παραδείγματα πολύ χειρότερα απ’ αυτό. Κάποιοι είχαν πει ότι οι παλιοί δημιουργοί, αλλά και ορισμένοι από τους σημερινούς είχαν «βιώματα» και αυτά μας τα έδιναν με τραγούδι. Ίσως μάλιστα τα βιώματα τους να είχαν πολλές «ίδιες στιγμές» με τα δικά μας. Γι αυτό και το τραγούδι μας άγγιζε, έμενε… Ας μην ξεχνάμε ότι σήμερα ακούγονται ακόμα τραγούδια του 38-40-50-60 κλπ. Και δεν είναι μια απλή «συλλεκτική» κίνηση μουσικής αυτή. Ακούγονται γιατί ΕΧΟΥΝ ΝΑ ΠΟΥΝ ΚΑΤΙ. Δεν είναι απλά κρότοι. Στη σημερινή δισκογραφία έχουμε πολλά καλά τραγούδια. Έχουμε αξιόλογους δημιουργούς. Μόνο που τα τραγούδια αυτά ΔΕΝ τα αφήνουν να ακουστούν, να τα μάθει ο κόσμος, να του «μιλήσουν». Αντίθετα, φροντίζουν να μας κάνουν μια κανονική «πλύση εγκεφάλου» από τα ραδιόφωνα, μεταδίδοντας την κάθε μπούρδα (για να μην το πω αλλιώς) δεκαπέντε και είκοσι φορές την ημέρα. Τι να πει κανείς. Σημεία των καιρών; Πάντως θυμάμαι τι είχε πει ο Μεγάλος Γιάννης Παπαϊωάννου ένα χρόνο περίπου πριν πεθάνει,! «Φοβάμαι για την τύχη του Ελληνικού τραγουδιού… Σε μερικά χρόνια δεν θα έχουμε τα τραγούδια που έκαναν την Ελλάδα γνωστή σε όλο τον κόσμο»! Πόσο δίκιο είχε. Αλήθεια, που είναι σήμερα το λαϊκό μας τραγούδι; Και το ρωτώ αυτό γιατί μας σερβίρουν σαν λαϊκά τραγούδια που μόνο λαϊκά δεν είναι. Να τα χαρακτηρίσουμε σύγχρονα; Ναι.Αυθεντικές λαϊκές δουλειές σήμερα έχουμε ΕΛΑΧΙΣΤΕΣ. Πάσχουμε τελικά στο στίχο και στη μουσική, Αντίθετα από φωνές, έχουμε πολλές και καλές. Μόνο που δεν αναδεικνύονται μέσα από τα τραγούδια που λένε. Για παράδειγμα, λέω εγώ τώρα, πώς να αναδείξει τον τραγουδιστή η «μαργαρίνη»; Το πολύ πολύ να τον «λαδώσει»! Μεγάλο μπέρδεμα ρε παιδιά, πολύ μεγάλο….. Εσείς τι λέτε; Πάμε να θυμηθούμε το παλιό καλό τραγούδι μας.

ΚΩΣΤΑΣ ΒΙΡΒΟΣ

Αργά-αργά, βαριά-βαριά
σ’ ακούω στο σκοτάδι
Το κουρασμένο βήμα σου να σέρνεται
κάθε βράδυ, κάθε βράδυ

Καρδιοχτυπάς, παραμιλάς
μπρος στο παράθυρό της
και με παράπονο πικρό τής τραγουδάς
το σκοπό της, το σκοπό της

Σε παίρνουν τα χαράματα
ενώ αυτή κοιμάται
Μην τυραννιέσαι άδικα και μην πονάς
δεν λυπάται, δεν λυπάται
Ο εκπρόσωπος του Ρεμπέτικου που θα γνωρίσουμε τώρα, είναι ένας από τους ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΥΣ ΣΤΙΧΟΥΡΓΟΥΣ που πέρασαν από την Ελλάδα, ίσως, ο Μεγαλύτερος! Αγαπητοί φίλοι, ο ΚΩΣΤΑΣ ΒΙΡΒΟΣ!
Ο Κώστας Βίρβος, γεννήθηκε στα Τρίκαλα, στις 29 Μαρτίου 1926!
Τέλειωσε την Πάντειο, και εγκατέλειψε την Νομική στα πτυχιακά. Έγινε Δημόσιος Υπάλληλος το 1954, και βγήκε στη σύνταξη του 1985!
Ο Κώστας Βίρβος, έχει γράψει πάνω από 2500 τραγούδια!
Ο αριθμός, είναι σχετικά μεγάλος, γιατί όπως έλεγε και ο ίδιος, "στην ποσότητα δεν βρίσκεις ποιότητα"!
Ο Βιρβος όμως κατόρθωσε να πετύχει και τα δυο!
Έγραψε τραγούδια όλων των ειδών, όπως Μάγκικα, Ρεμπέτικα, Κοινωνικοπολιτικά, Έντεχνα, και ότι άλλο είδος τραγουδιού υπάρχει!
Το πρώτο του τραγούδι, μελοποιήθηκε από τον ΑΠΟΣΤΟΛΟ ΚΑΛΔΑΡΑ, αλλά δεν κυκλοφόρησε σε δίσκους!
Πρόκειται για το τραγούδι "Ο φαντάρος", που μελοποιήθηκε το 1947, αλλά δεν γραμμοφωνήθηκε.
Η γραμμοφώνηση δεν έγινε, γιατί η εταιρία φοβήθηκε την λογοκρισία.
Έτσι, σαν πρώτο του τραγούδι, θεωρείται πλέον το "Να το βρεις από άλλη", το οποίο γράφτηκε το 1948, και κυκλοφόρησε ένα χρόνο μετά, το 1949, σε μουσική του ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΚΑΛΔΑΡΑ!
Το 1947, ο Κώστας Βίρβος, φοιτητής της Νομικής, βρέθηκε εξόριστος στην Ικαρία!
Από τον γάμο που έκανε αργότερα, απέκτησε δυο κόρες, την Αναστασία, και την Μαρία!
Ο Κώστας Βίρβος, έχει καταλάβει ξεχωριστή θέση ανάμεσα στους "Δημιουργούς της Λαϊκής στιχουργίας"!
Αυτός, και η ΕΥΤΥΧΙΑ ΠΑΠΑΓΙΑΝΟΠΟΥΛΟΥ, προσέφεραν ιστορικές επιτυχίες, που τραγουδήθηκαν πολύ, και τραγουδιούνται ακόμα και σήμερα!
Το Νοέμβρη του 1988, ο ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ έγραψε για τον Βίρβο
"Αισθάνομαι τιμή, αλλά και βαριά ευθύνη, γράφοντας για τον Κώστα Βίρβο! Ο Βίρβος, είναι οριακή περίπτωση στο λαϊκό τραγούδι του τόπου μας! Το έργο του Βίρβου, δεν ανήκει σε εταιρίες και σήματα. Ανήκει στον Ελληνικό λαό, που αυτός το γέννησε, και θα το γεννάει συνεχώς, γιατί ο Κώστας Βίρβος δημιουργεί! Με την ορμή ενός εφήβου , και την σοφία ενός ανθρώπου που πολλά είδε, πολλά γνώρισε, πολύ αγάπησε, και πολλά "πλάγχθη", όπως λέει και ο Όμηρος"!
Ο ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΟΥΖΟΣ, γράφει για τον Βίρβο, σχολιάζοντας κάποιους στίχους του: "Αυτός, είναι ο τόσο ευαίσθητος Βίρβος, που τραγουδιέται, τραγουδήθηκε, από το λαό μας επί δεκαετίες, με μουσικές επενδύσεις εμπνευσμένες των διαπρεπέστερων συνθετών που φανέρωσε ο τόπος: Κι άφησα για το τέλος μια ουσιώδη παρατήρηση. Καθώς η ρεμπέτικη στιχουργία το είχε ήδη πράξει, ο Βίρβος έχει "ανεξιγλωσσία" στο γράψιμο του. Κάνει άνετη χρήση, και πολύ φυσική, στοιχείων απ' την καθαρεύουσα. Το 'χω ξαναπεί, πως η γλωσσική τρομοκρατία του "πολεμικού δημοτικισμού", συρρίκνωσε αισθητικά μεγάλα ταλέντα, όπως ο ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ! Εντούτοις, υπήρξε και ο διαισθητικός ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ, που έκανε λεκτικές συμμείξεις, με βάση βέβαια τη δημοτική πάντοτε! Ο Βιρβος, είναι γλωσσικά σωστός, και αποδίδει πραγματικότητα"!
Ας γνωρίσουμε όμως μερικά από τα τραγούδια του ΚΩΣΤΑ ΒΙΡΒΟΥ, τους συνθέτες, και τους ερμηνευτές τους!
"Θα το βρεις από αλλη"-1948, μουσική Απόστολος Καλδάρας, πρώτη ερμηνεία, Σούλα Καλφοπούλου, δεύτερη Μάρκος Βαμβακάρης, "Για στάσου χαρε"-1949, μουσική Απόστολος Καλδάρας, πρώτη ερμηνεία, Τάκης Μπίνης, δεύτερη, Στράτος Διονυσίου, "Το κουρασμένο Βήμα σου"-1950, μουσική Μπάμπης Μπακάλης, πρώτη, και εξαιρετική ερμηνεία, Τάκης Μπίνης, "Θα κάνω Ντου"-1954, μουσική Βασίλης Τσιτσάνης, πρώτη ερμηνεία Τάκης Μπίνης, "Ζαιρα"-1954, μουσική Βασίλης Τσιτσάνης, πρώτη ερμηνεία, Μαρίκα Νίνου, και ακολούθησαν άλλες 30, και άλλα πολλά μεγάλα τραγούδια!
Θα χρειαζόμουν ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ, για να παρουσιάσω τα τραγούδια του Κώστα Βίρβου, και τον ΙΔΙΟ το μεγάλο στιχουργό!
Αυτή, ήταν μια μικρή γνωριμία, με το ΙΕΡΟ ΤΕΡΑΣ της στιχουργικής.

Ουτε στρώμα να πλαγιάσω
ούτε φώς για να διαβάσω
το γλυκό σου γράμμα
ωχ μανούλα μου

Καλοκαίρι κι είναι κρύο
ένα μέτρο επί δύο
είναι το κελί μου
ωχ μανούλα

Μα εγώ δεν ζώ γονατιστός
είμαι τις γερακίνας γιός
Τι κι αν μ' ανοιγουνε πληγές
εγώ αντέχω τις φωτιές

Μάνα μη λυπάσαι μάνα μη με κλαίς

Ένα ρούχο ματωμένο
στρώνω για να ξαποσταίνω
στο υγρό τσιμέντο
ωχ μανούλα μου

Στο κελί το διπλανό μου
φεραν κι άλλον αδερφό μου
πόσα θα τραβήξει
ωχ μανούλα μου

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΧΑΤΖΗΧΡΗΣΤΟΣ

Αλήτη μ' είπες μια βραδιά χωρίς καμιά αιτία

μα του αλήτη η καρδιά δε σου κρατάει κακία!

Είναι καημός, είναι σαράκι, είναι παράπονο, ένα μεγάλο παράπονο, ένα μεγάλο τραγούδι!

Ο ρυθμός του, τα 9/8, η μελωδία, έδεσαν με το στίχο τόσο όμορφα, όσο μόνο ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΧΑΤΖΗΧΡΗΣΤΟΣ μπορούσε να πετύχει!

Ένας από τους κορυφαίους συνθέτες του ρεμπέτικου, μια ξεχωριστή παρουσία στο χώρο αυτών των "παρεξηγημένων" τραγουδιών!

Ο Χατζηχρήστος, γεννήθηκε στο Κοκάριαλι της Σμύρνης το 1901.
Στην Ελλάδα ήρθε το 1922, μετά από πολλές περιπέτειες που πέρασε (δραπέτευσε από τους Τούρκους την ώρα που τον πήγαιναν για εκτέλεση)!

Δεξιοτέχνης μουσικός, έπαιζε μπουζούκι, κιθάρα, πιάνο, και ακορντεόν.

Ο Απόστολος Χατζηχρήστος, πριν ασχοληθεί με το τραγούδι, έκανε το επάγγελμα του οξυγονοκολλητή! Πήρε το δρόμο του επαγγελματία μουσικού στα μέσα του 1933, αφήνοντας την άλλη δουλειά!
Από το ξεκίνημα του, φάνηκε η αξία του σαν μουσικός, πράγμα που τον έκανε απ' την αρχή της καριέρας του να παίζει στα καλύτερα λαικορεμπέτικα συγκροτήματα!

Δούλεψε στα μεγαλύτερα κέντρα της εποχής (Δερέμπεη, Πικίνου, Κατελάνου, στο Δάσος του Βλάχου, στου Μάριου, και αλλού), μαζί με τα μεγαθήρια του τραγουδιού!

Η μουσική του Χατζηχρήστου, είναι έντονα επηρεασμένη από τους "Μικρασιάτικους Ήχους"! Το "ηχόχρωμα" του, έχει κάτι διαφορετικό από των άλλων δημιουργών του ρεμπέτικου!
Έχει μια "γλύκα" η μουσική του, που συνδυάζει τη Σμυρναϊκή, και Πειραιώτικη μουσική σχολή, προσεγγίζοντας τες κάπως διαφορετικά από τον Τούντα, και άλλους!

Χαρακτηριστικό των τραγουδιών του, είναι ο καημός, το παράπονο των ξεριζωμένων της προσφυγιάς, των αδικημένων, το παράπονο για τα βάσανα της ζωής! Εκτός από καταπληκτική μουσική, ο Χατζηχρήστος έγραφε και πολύ καλούς στίχους, ενώ συνεργάστηκε με τον Γιάννη Λελάκη, βάζοντας μουσική σε δικά του τραγούδια!
Ο ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΓΟΥΝΑΡΟΠΟΥΛΟΣ, είχε πει για τον Χατζηχρήστο! "Ο Αποστόλης ήταν πολύ τίμιος. Μπεσαλής, ωραίος συνεργάτης, και κορυφή συνθέτης! Ότι έγραφε, το 'βγαζε απ' το κεφάλι του.

Ταλαιπωρημένος και παραπονιάρης. Αμ, τι ήθελες μετά τόσα βάσανα;

Να χοροπηδά; Ο Αποστόλης με τον Παπαϊωάννου είχαν μαγαζί στη Δραπετσώνα. Δούλεψα μαζί τους!

Ήταν εκεί και ο "Μπιρ Αλλάχ". Μέχρι το 1960 που σταμάτησα, δούλεψα πολλές φορές ακόμα με τον Αποστόλη.
Στου Βλάχου αυτός, εγώ, ο Μπιρ Αλλάχ, ο Στράτος, η Νανά.... Στο "Φοίνικας", στον Πειραιά, που 'ταν πίσω από το θέατρο "Ολυμπία", αυτός, εγώ, ο Μπιρ Αλλάχ, κι ο Μήτσος ο Κινέζος που τον λέγαμε, ο Χρυσίνης, ο Μαρινάκης....

Ο κινέζος είχε μια γλύκα ο μπαγάσας, ήταν ζόρικος κιθαρίστας. Με δυο κουβέντες, ο Αποστόλης ήταν σ' όλα του κύριος! Το ξέρω, γιατί τον έζησα από κοντά"!
Ο Απόστολος Χατζηχρήστος πέθανε στις 5 Ιουνίου του 1959, σε ηλικία 58 χρόνων! Στα 26 χρόνια παρουσίας του στο ρεμπέτικο και λαϊκό τραγούδι, άφησε σε εμάς σαν κληρονομιά τραγούδια "διαμάντια"!

Κλείνοντας το αφιέρωμα στον Χατζηχρήστο, βάζω μερικές γραμμές από ένα πανέμορφο τραγούδι του!

"Σιγά - σιγά φίλε μου τ' αμάξι.

Έφτασε η πεντάμορφη τις καρδιές να κάψει"....