ΔΗΠΕΧ - ΔΕΛΤΙΑ ΤΥΠΟΥ

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΝΟΜΟΣ ΧΑΝΙΩΝ ΔΗΜΟΣ ΧΑΝΙΩΝ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΧΑΝΙΩΝ ΥΨΗΛΑΝΤΩΝ 15 ΤΚ 73135 - ΧΑΝΙΑ ΤΗΛ : 2821087098 - 2821087077 FAX : 2821074332 EMAIL : dipeh@otenet.gr Web Site : www.dipeh.gr

ΒΙΚΥ ΚΡΙΣΤΙΝΑ ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ (VICKY CRISTINA BARCELONA) Δήμος Χανίων - ΔΗΠΕΧ 12/8/2009 - 13/8/2009 Δημοτικός Κινηματογράφος ΚΗΠΟΣ 20.30 & 22.30 7 €ΒΙΚΥ ΚΡΙΣΤΙΝΑ ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ (VICKY CRISTINA BARCELONA) - ΗΠΑ 2008 (Έγχρ.) Διάρκεια: 96' Σκηνοθεσία Γούντι Άλεν

Δυο Αμερικανίδες με εντελώς διαφορετικό χαρακτήρα ξεκινούν τις διακοπές τους στην Ισπανία και εμπλέκονται συναισθηματικά με ένα γοητευτικό, μποέμ ζωγράφο.

Τα πράγματα μπερδεύονται περισσότερο όταν εμφανίζεται η πρώην σύζυγος του, με την οποία εκείνος διατηρεί μια παράξενη, παθιασμένη σχέση. Παράσταση του Βραβευμένου Κρατικού Ρωσικού Εθνικού Χοροθεάτρου των λαών του Καυκάσου «ΙΠΤΑΜΕΝΟΙ ΤΣΑΡΟΙ» - «FLYING TSARS». 12/8/2009 - 12/8/2009 Ανατολική Τάφρος - Θέατρο Ώρα : 21.00 Είσοδος : 18 € - 12 € «ΙΠΤΑΜΕΝΟΙ ΤΣΑΡΟΙ» - “FLYING TSARS” Το Μεγάλο Μπαλέτο «Ιπτάμενων Τσάρων» από το Καύκασο παρουσιάζει ένα υπερθέαμα με χορό και μουσική, για το οποίο η εφημερίδα «Τhe Times» έγραψε: «Το σόου των Ιπτάμενων Τσάρων είναι μια έκρηξη επί σκηνής.

Με μια λέξη είναι μια συναρπαστική εμπειρία». Είναι ένα από τα καλύτερα επαγγελματικά χοροθέατρα του κόσμου με διεθνή αναγνώριση και βραβεία, πάνω από 5000 συναυλίες, 20 εκατομμύρια θεατές στις 64 χώρες του κόσμου από την Ευρώπη έως και την Άπω Ανατολή. Το σόου των «Ιπτάμενων Τσάρων» με 40 καλλιτέχνες που κυριολεκτικά πετάνε για 2 ώρες στην σκηνή είναι ένα δυναμικό ταξίδι στην πολυεθνική περιοχή του Ρωσικού Καυκάσου -σταυροδρόμι των πολιτισμών με πλούσιες παραδόσεις κοζάκικων και γεωργιανών χορών, ευρωπαϊκής και ανατολίτικης κουλτούρας και τέχνης.

Συνθέσεις με σπαθιά και μαχαίρια, ακροβατικά στοιχεία, λυρικές γαμήλιες χορογραφίες με ζωντανή μουσική, εντυπωσιακές στολές και εξαιρετική σκηνοθεσία. Ουίλλιαμ Γκίμπσον «Το θαύμα της Άννυ Σάλιβαν» Θέατρο ΑΛΦΑ 13/8/2009 - 13/8/2009 Ανατολική Τάφρος - Θέατρο Ώρα : 21.30 Είσοδος : 22 € - 17 €«ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΑΝΝΥ ΣΑΛΙΒΑΝ» του Ουίλλιαμ Γκίμπσον σε σκηνοθεσία Γιάννη Διαμαντόπουλου με την Πέγκυ Τρικαλιώτη στο ρόλο της Άννυ Σάλιβαν Μουσική: Σταμάτης Κραουνάκης Το γνωστό, τρυφερό, ανθρώπινο έργο: «Το θαύμα της Αννυ Σάλιβαν» του Ουίλλιαμ Γκίμπσον σε σκηνοθεσία Γιάννη Διαμαντόπουλου, μετά τη μεγάλη επιτυχία του χειμώνα στο Θέατρο ΑΛΦΑ, θα πραγματοποιήσει περιοδεία σε όλη την Ελλάδα, για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων. «Το θαύμα της Άννυ Σάλιβαν», είναι μία αληθινή ιστορία, και αναφέρεται σε μια σημαντική γυναικεία μορφή, την Έλεν Κέλλερ. Στη βρεφική ακόμα ηλικία, η Έλεν Κέλλερ έχασε όραση, ακοή και φωνή. Μέχρι τα οκτώ της χρόνια ήταν ένα τυφλό και κωφάλαλο αγρίμι . Οι γονείς της στην απόγνωσή τους κάλεσαν την Άννυ Σάλιβαν, για να βοηθήσει το παιδί τους. Η νεαρή δασκάλα, που ήταν άλλοτε κι αυτή τυφλή, κατόρθωσε πολύ γρήγορα να μετατρέψει τη μικρή Έλεν Κέλερ σ’ ένα χαρισματικό πλάσμα με σπάνια πνευματικά χαρίσματα.

Η μικρή Έλεν ξεπέρασε όλα της τα προβλήματα και με την υπομονετική καθοδήγηση της δασκάλας της κατάφερε να μιλήσει, να γράψει, να διαβάσει.

Σπούδασε σε περίφημα κολέγια, όπου και αρίστευσε και στη συνέχεια αφιέρωσε όλη της τη ζωή στην εκπαίδευση των τυφλών και κωφάλαλων, διδάσκοντας καινούρια παιδαγωγικά συστήματα και διαφωτίζοντας γονείς και δασκάλους μέσα από την οδυνηρή της εμπειρία. Η περίπτωσή της είναι από τα πιο θαυμαστά δείγματα θριάμβου της ανθρώπινης θέλησης, της υπέρβασης της σωματικής αναπηρίας κι ένα ζηλευτό παράδειγμα αυταπάρνησης και αγάπης. Παίζουν οι: Πέγκυ Τρικαλιώτη (στο ρόλο της Άννυ Σάλιβαν), Θωμάς Κινδύνης, Γεωργία Μαυρογεώργη, Θεοδώρα Βουτσά, Ορέστης Σοφοκλέους και ο Πάνος Χατζηκουτσέλης. Επίσης, εναλλάξ στο ρόλο της Έλεν Κέλλερ, οι μικρές Δήμητρα Δουμένη- Αναστασία Τσιλιμπίου ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ Μετάφραση- Απόδοση: Θωμάς Σιδέρης, Γιάννης Διαμαντόπουλος Σκηνοθεσία: Γιάννης Διαμαντόπουλος Μουσική: Σταμάτης Κραουνάκης Σκηνικά- Κοστούμια: Ντόρα Λελούδα Κινησιολογία: Μαρκέλα Παπαδαμάκη Φωτισμοί: Αντρέας Σινάνος Βοηθός Σκηνοθέτη: Βίκυ Ψαλτίδου Παραδοσιακή Βραδιά με τον Παγκρήτιο Όμιλο Βρακοφόρων και τις Κρητικές Μαδάρες Δήμος Χανίων - ΔΗΠΕΧ 12/8/2009 - 12/8/2009 Πευκάκια Νέας Χώρας Ώρα : 20.00 Είσοδος : ελεύθερη

Στο πλαίσιο των εκδηλώσεων "Πολιτιστικό Καλοκαίρι - Χανιά 2009" που διοργανώνει ο Δήμος Χανίων και η ΔΗΠΕΧ, την Τετάρτη 12 Αυγούστου 2009 και ώρα 20.00, θα πραγματοποιηθεί στα Πευκάκια Νέας Χώρας, παραδοσιακή βραδιά με τον Παγκρήτιο Όμιλο Βρακοφόρων και τις Κρητικές Μαδάρες. Μαζί τους το συγκρότημα του Γιάννη Μαραγκάκη από το Σύλλογο Μουσικών Νομού Χανίων "Ο Χάρχαλης"

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΑΠΟ ΤΟ FOREIGNPRESS-GR.COM

ΑΠΟ ΤΟ http://www.foreignpress-gr.com/΄Εφυγε ο Ρενάτο του θρυλικού "Save Your Love"Για τους νεότερους το όνομα Ρενάτο μπορεί να μην λέει τίποτε. Σε εμάς θυμίζει το αξέχαστο ντουέτο των αρχών της δεκαετίας του '80 που έκανε μια (και μοναδική) τεράστια επιτυχία στην Βρετανία και στην υπόλοιπη Ευρώπη.

Οι "Ρενέ και Ρενάτο" τραγούδησαν το θρυλικό "Save Your Love" που κατέκτησε την πρώτη θέση των βρετανικών charts τα Χριστούγεννα του '82 και παρέμεινε εκεί, ακλόνητο, για τέσσερις ολόκληρες εβδομάδες.

Το τραγούδι και η γενικότερη σκηνική παρουσία του ντουέτου ήταν τόσο κιτς, τόσο κακόγουστη, που έγινε θρύλος μόνο για αυτό.

Ο Renato Pagliari, ο ευτραφής Ιταλός που ξαφνικά έγινε σταρ, έχασε την μάχη με τον καρκίνο σε ηλικία 69 ετών.

Ο Ρενάτο πήγε στην Αγγλία σαν μετανάστης και πριν εκτοξευθεί στα charts ήταν ένας απλός σερβιτόρος. Περισσότερα στο Foreign Press Βίντεο από την απελευθέρωση του μικρού ελέφανταΟλόκληρη επιχείρηση διάσωσης χρειάσθηκε για να ελευθερωθεί ένας μικρός ελέφαντας που έπεσε μέσα σε αποστραγγιστική τάφρο στην ανατολική Ταϊλάνδη.

Οι μπουλντόζες χρειάσθηκαν τρεις ολόκληρες ώρες για να διευρύνουν την τάφρο έτσι ώστε να βγάλουν το ζώο από την τρύπα. Περισσότερα στο Foreign Press

Υπόθεση "φλεγόμενη σαμπούκα": "Φοβήθηκα για τη ζωή μου" λέει ο Βρετανός

ΑΠΟ ΤΟ http://www.foreignpress-gr.comΥπόθεση "φλεγόμενη σαμπούκα": "Φοβήθηκα για τη ζωή μου" λέει ο Βρετανός Ο 20χρονος Στίουαρτ Φέλταμ εγκατέλειψε την Κρήτη χωρίς να καταθέσει κατά της Μαρίνας Φανουράκη που κατηγορείται ότι τον περιέλουσε με σαμπούκα και του έβαλε φωτιά καθώς -όπως δήλωσε ο πατέρας του- "φοβόταν για τη ζωή του".

Αντί να παρουσιασθεί και να καταθέσει ο Φέλταμ επέστρεψε στο σπίτι των γονιών του στο Σουίντον της Βρετανίας.

Ο πατέρας του μιλώντας στο SKY NEWS είπε:

"Οι ντόπιοι προσπαθούν να αναμοχλεύσουν μίσος. Στα μάτια τους η κοπέλα είναι μάρτυρας. Νομίζω ότι η παρουσία του εκεί δημιουργούσε εκρηκτική ατμόσφαιρα".

Πρόσθεσε ότι συμβούλεψε τον γιο του να φύγει από την Κρήτη όταν πληροφορήθηκε ότι υποστηρικτές της Φανουράκη "βγήκαν στους δρόμους".

"Η ζωή του ήταν σε κίνδυνο...

Οι δικηγόροι του ήθελαν να παραμείνει αλλά ο ίδιος αισθανόταν την απειλή.

Γι αυτό τον έφερα πίσω", συμπλήρωσε. Περισσότερα στο Foreign Press

Συνέντευξη της Μαρίας Λούκα στον Θεοδόση Βαφειάδη για το "Μουσικόραμα"

ΑΠΟ ΤΟ http://mousikorama.gr/

Μια όμορφη παρουσία, μια γλυκιά και ζεστή φωνή, μια έξυπνη και σκεπτόμενη νέα γυναίκα, μια ξεχωριστή τραγουδοποιός με λαμπρό μέλλον... η Μαρία Λούκα είναι μια από τις ελπίδες του σύγχρονου ελληνικού τραγουδιού.

Και σαν τραγουδίστρια και σαν δημιουργός !

Αυτό που μου αρέσει περισσότερο απ' όλα αυτά όμως είναι το γεγονός πως συνεχίζει την πορεία της,όχι μόνο με αξιοπρέπεια και συνέπεια,αλλά και μακρυά από δημόσιες σχέσεις, τηλεόραση, διαφήμιση... θα μπορούσε αν ήθελε - έχει όλα τα προσόντα εξάλλου - να γίνει μέρος όλου αυτού του συστήματος.

Αλλά...άλλες οι επιλογές και οι προτεραιότητές της σ' αυτή τη δουλειά. Και αυτές τις επιλογές συνεχίζει να τις πληρώνει βέβαια!

Διαβάστε όλη τη συνέντευξη και πολλά ακόμα εδώ.

Κατακραυγή για τις κρυφές εκτελέσεις

ΑΠΟ ΤΑ ΝΕΑ

«Να ανοίξουν τα αρχεία για τους αγνοουμένους» «Επιβεβαιώθηκαν τα εγκλήματα της Τουρκίας» ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Νικολέττα Μουτούση

Κατακραυγή έχει προκαλέσει η αποκάλυψη της εν ψυχρώ δολοφονίας των πέντε Ελληνοκυπρίων στρατιωτών που είχαν συλληφθεί από τουρκικές δυνάμεις το 1974.

Ελληνική και κυπριακή κυβέρνηση καλούν εκ νέου την Τουρκία να εφαρμόσει τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και να ανοίξει τα αρχεία για τους αγνοουμένους.

«Οι αποκαλύψεις αυτές καθώς και οι πληροφορίες για τη δολοφονία των Ελληνοκυπρίων στη Λάπηθο επιβεβαιώνουν τα εγκλήματα και την κατάφωρη παραβίαση του Διεθνούς και Ανθρωπιστικού Δικαίου κατά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο», τόνισε ο εκπρόσωπος του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών Γρ. Δελαβέκουρας, υποστηρίζοντας πως «επιτέλους, πρέπει να εφαρμοστούν πλήρως οι σχετικές αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, που καλούν την Τουρκία να λάβει όλα τα αναγκαία μέτρα για την πλήρη διαλεύκανση όλων των περιπτώσεων αγνοουμένων κατά την τουρκική εισβολή». Αναλόγως και ο Κύπριος κυβερνητικός εκπρόσωπος Στ. Στεφάνου δήλωσε στο ΡΙΚ πως «η Τουρκία οφείλει να ανταποκριθεί στην απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου και να ανοίξει τα αρχεία του τουρκικού στρατού για το θέμα των αγνοουμένων», σχετικά με τους πέντε στρατιώτες που δολοφονήθηκαν στο χωριό Τζιάος καθώς και για την εκτέλεση της οικογένειας τα λείψανα της οποίας βρέθηκαν στη Λάπηθο.

Διαβάστε όλο το άρθρο εδώ.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΑΠΟ ΤΟ Ε-PONTOS

ΕΝΩΣΗ ΠΟΝΤΙΩΝ ΠΟΛΙΧΝΗΣ Στα πλαίσια των δραστηριοτήτων της η Ένωση Ποντίων Πολίχνης Θεσ/νίκης, ανταποκρινόμενη στο κάλεσμα του Λαογραφικού Ομίλου Χανίων "Ι.Αγιασμενάκη", συμμετείχε στις πολιτιστικές εκδηλώσεις του ομίλου κατά τις ημερομηνίες 25-28 Ιουλίου 2009.

Οι εκδηλώσεις με τίτλο "Χορός-Τραγούδι-Μουσική" έλαβαν χώρα στο κατάμεστο Θέατρο Ανατολικής Τάφρου στα Χανιά Κρήτης.

Η υποδοχή και η φιλοξενία από τα μέλη του ομίλου, αλλά και από ολόκληρη την πόλη, ήταν ιδιαίτερα θερμή.

Οι εκδηλώσεις περιλάμβαναν παρουσιάσεις ελληνικών παραδοσιακών χορών, τιμητικές διακρίσεις τοπικών συγγραφέων και θεατρικές παραστάσεις.

"Μας δίδεται η ευκαιρία να τιμήσουμε τη φιλία που, για εκατοντάδες χρόνια, από τις βυζαντινές ακόμη εποχές, ενώνει τους δύο λαούς, τις δύο ακριτικές περιοχές της Ελλάδος" επισήμανε, μεταξύ άλλων, η πρόεδρος της Ένωσης Ποντίων Πολίχνης, Δέσποινα Οργαντζίδου, κατά τον χαιρετισμό της και την ανταλλαγή αναμνηστικών της πολιτιστικής αυτής συνάντησης.

Στη συνέχεια το χορευτικό συγκρότημα του συλλόγου, παρουσιάζοντας χορούς από διάφορες περιοχές του Πόντου, ταξίδεψε νοερά τους θεατές στις ιδιαίτερες πατρίδες μας, με τη συνοδεία της ποντιακής λύρας της Πελαγίας Τσοπουζίδου και του ταουλιού του Δημήτρη Αμβροσιάδη. Τέλος, το χορευτικό της Ένωσης Ποντίων Πολίχνης, αφιέρωσε την εμφάνισή του αυτή σε όλους τους Πόντιους, που, βρίσκοντας καταφύγιο στη φιλόξενη Κρήτη κατά την ανταλλαγή πληθυσμών, παρέμειναν εκεί για πολλές δεκάδες χρόνων, και οι οποίοι, τιμώντας με την παρουσία τους την εκδήλωση, φανερά συγκινημένοι από την παρουσία του χορευτικού, στέλνουν πατριωτικούς χαιρετισμούς στους συγγενείς και στις πατρίδες τους, στη Μακεδονία.

ΕΝΩΣΗ ΠΟΝΤΙΩΝ ΠΟΛΙΧΝΗΣ

Αθανασίου Διάκου 26

Τ.Κ. 56533

Πολίχνη ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Τηλ. & Fax 2310666810

www.pontioipolichnis.gr

info@pontioipolichnis.gr Πρόγραμμα της 1597ης πανήγυρης της Παναγίας Σουμελά της 14ης & 15ης Αυγούστου 2009

Στην μνήμη των πέντε αδικοχαμένων Ελληνοκυπρίων που εκτελεσθήκανε εν ψυχρώ,από τις ορδές του Αττίλα !

Στην μνήμη των πέντε αδικοχαμένων Ελληνοκυπρίων που εκτελεσθήκανε εν ψυχρώ, από τις ορδές του Αττίλα !.. Ας είναι αλαφρύ το χώμα που τους σκεπάζει Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΑΝΛΗ

Τα νέα δεν τα μάθατε ;

Η λευτεριά στ΄απόσπασμα,

το δίκιο στην αγχόνη,

βραβεία ειρήνης κι ανθρωπιάς

μοιράζουν στην Στοκχόλμη.

&

Το φως επιβραβεύεται

μ΄επαίνους και βραβεία,

μα ένα θεριό επαίρεται

εκεί στη Λευκωσία.

&

Τα νέα δεν τα μάθατε,

ούτε κι εσείς στη Βόννη;

πέντε παιδιά θερίσανε

με μιας οι δολοφόνοι.

&

Και να ΄τανε οι άμοιροι,

μακάρι οι τελευταίοι,

κι άλλους στα έξι στήσανε,

δίχως κανείς να φταίει.

&

Κανένα δεν αφήσανε

τ΄ανήμερα θηρία,

μα εσείς που δεν μιλήσατε,

σαν να ΄τανε βραβεία.

Η Ιστορία Μας Είναι Γραμμένη με το Βαθύ Κόκκινο της Θυσίας και δεν Παραχαράσσεται

ΑΠΟ ΤΟ Ινφογνώμων Πολιτικά

Η Ιστορία Μας Είναι Γραμμένη με το Βαθύ Κόκκινο της Θυσίας και δεν Παραχαράσσεται

Ανασήκωσε την πλάτη κι απόσεισέ τους Πενταδάχτυλέ μου , ανασήκωσε την πλάτη κι απόσχισέ τους

Διαβάστε όλο το άρθρο και πολλά ακόμα εδώ.

ΟΙ ΕΞΑΡΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ ΕΠΙΔΕΙΝΩΝΟΥΝ ΤΗΝ ΚΛΙΝΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ

ΑΠΟ ΤΟ ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣΤου Δρ. Δ.ΚΟΥΝΤΟΥΡΗ

ΟΙ ΕΞΑΡΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ ΕΠΙΔΕΙΝΩΝΟΥΝ ΤΗΝ ΚΛΙΝΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ

Η ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΕΞΑΡΣΕΩΝ ΤΩΝ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΩΝ ΣΤΗΝ ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ ΕΙΝΑΙ «ΔΕΙΚΤΗΣ» ΚΑΚΗΣ ΠΡΟΓΝΩΣΗΣ.

Σε εκτεταμένες έρευνες που έχουν γίνει σε διάφορες κλινικές μορφές σκλήρυνσης κατά πλάκας έχει βρεθεί ότι η εμφάνιση των ώσεων (όσο μικρή και αν είναι αυτή), αποτελεί μια άσχημη πρόγνωση «δείκτη» για την πορεία της νόσου.

Ακόμα και στις μορφές της χρόνιας προϊούσας σκλήρυνσης κατά πλάκας η εμφάνιση και μιας παροδικής σύντομης ώσης είναι «άσχημο» προγνωστικό στοιχείο.

Γενικά η οποιαδήποτε εμφάνιση των ώσεων στην σκλήρυνση κατά πλάκας επιβάλλει άμεση θεραπεία με στόχο την πλήρη υποχώρηση των συμπτωμάτων στην αφετηρία τους.

Ο ΛΙΝΟΣ ΚΟΚΟΤΟΣ ΣΤΑ ΜΟΥΔΑΝΙΑ

Στα πλαίσια των εκδηλώσεων για το ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ που πραγματοποιούνται κάθε χρόνο στα Νέα Μουδανιά, για φέτος ο κόσμος έχει την ευκαιρία να απολαύσει κάτι το ξεχωριστό.

Ο συνθέτης ΛΙΝΟΣ ΚΟΚΟΤΟΣ που από το 1960 στολίζει το Ελληνικό Πεντάγραμμο με τις δημιουργίες του και που συνθέσεις του έχουν ερμηνεύσει οι ΜΙΧΑΛΗΣ ΒΙΟΛΑΡΗΣ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΤΑΛΑΡΑΣ, ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΛΑΤΖΗΣ, και πολλές μεγάλες και αγαπημένες φωνές έρχεται στο Μετόχι των Νέων Φλογητών για συναυλία.

Μαζί του οι ΔΕΣΠ. ΠΑΓΙΟΥΛΑ – ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΠΟΥΣΑΛΗΣ

Μια αναδρομή στο σύνολο της δουλειάς του θα μας δώσει την ευκαιρία να ξαναακούσουμε τα αγαπημένα μας τραγούδια.

ΚΥΡΙΑΚΗ 16 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ωρα 21:00 στο ΜΕΤΟΧΙ ΤΩΝ ΦΛΟΓΗΤΩΝ

ΑΠΟΨΕ Ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΣΤΑ ΜΟΥΔΑΝΙΑ

ΔΕΥΤΕΡΑ 10 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΣΤΟ ΑΝΟΙΧΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΜΟΥΔΑΝΙΩΝ.

ΩΡΑ:21:30

Μαζί του θα εμφανιστούν η ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΑΤΗ και ο ΚΩΣΤΑΣ ΓΑΛΙΤΗΣ.

Η (αμφιλεγόμενη) πολυκατοικία στο Πέραν και το ...Μουσείο της Ακρόπολης

ΑΠΟ ΤΟ http://www.foreignpress-gr.comΗ (αμφιλεγόμενη) πολυκατοικία στο Πέραν και το ...Μουσείο της Ακρόπολης Ποια σχέση μπορεί να έχει μια πολυκατοικία στην συνοικία Πέραν της Κωνσταντινούπολης με το Νέο Μουσείο της Ακρόπολης;

Η εφημερίδα Χουριέτ - σε σχόλιο της σύνταξης μάλιστα- συνδέει τα δυο κτήρια με στόχο, εμμέσως πλην σαφώς, να πλήξει τις προσπάθειες της Ελλάδας για την επιστροφή των Μαρμάρων.

Στα τέλη Ιουλίου η τουρκική εφημερίδα Σαμπάχ αποκαλύπτει πως Έλληνας επιχειρηματίας με την συμβολή Έλληνα δημοσιογράφου κατέστρεψε βυζαντινές αρχαιότητες σε εξαιρετική κατάσταση, για να ανεγερθεί πολυκατοικία (Δείτε το δημοσίευμα)

Η ενέργεια των Ελλήνων -έγραφε το ρεπορτάζ της Σαμπάχ - προκάλεσε την αντίδραση των κατοίκων της περιοχής .

Η πιο σκληρή αντίδραση εκδηλώθηκε, ωστόσο, από την Βρετανίδα δημοσιογράφο Κλέαρ Μπερλίνσκι, η οποία διαμένει σε διπλανή πολυκατοικία. Η Μπερλίνσκι έγραψε στον βρετανικό διαδικτυακό τόπο "First Post" για το θέμα, και έστειλε επιστολή διαμαρτυρίας στον υπουργό Πολιτισμού της Τουρκίας.

Η ανάμειξη της Βρετανίδας δημοσιογράφου έδωσε "τροφή" στην Χουριέτ. Στο κεντρικό της σχόλιο, αφού εξυμνεί το Νέο Μουσείο της Ακρόπολης και αφού περιγράφει το ζήτημα που έχει προκύψει με την πολυκατοικία στο Πέραν σημειώνει:

"Πρόκειται για ειρωνεία της μοίρας.

Οι Έλληνες καταστρέφουν για λόγους απληστίας αυτό που οι ίδιοι θεωρούν κομμάτι της πολιτιστικής τους κληρονομιάς, τη στιγμή που μια Βρετανίδα προσπαθεί απεγνωσμένα να την σώσει...

Εάν οι ίδιοι οι Έλληνες καταστρέφουν την πολιτιστική τους κληρονομιά γιατί η Βρετανία να επιστρέψει τα μάρμαρα του Παρθενώνα;", διερωτάται η Χουριέτ.

Περισσότερα στο Foreign Press

Εvia... Απίστευτες παραλίες δίπλα σας

ΑΠΟ ΤΟ http://evia.tvΓΙΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΑΡΑΛΙΕΣ ΚΛΙΚ ΕΔΩ

Τουρκική ακταιωρός παρεμπόδισε καϊκι να πάει στη Ρω

ΑΠΟ ΤΟ Ινφογνώμων Πολιτικά

Τουρκική ακταιωρός παρεμπόδισε καϊκι να πάει στη Ρω

Αυξημένη ετοιμότητα και ανησυχία στο ΓΕΕΘΑ για την τουρκική δραστηριότητα στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, ενώ ένα επεισόδιο παρενόχλησης ελληνικού καϊκιού που μετέφερε εφόδια στην φρουρά της Ρω από το Καστελλόριζο, δεν επιβεβαιώνεται, αλλά και δεν διαψεύδεται.

Πηγή του ΓΕΕΘΑ σημείωνε ότι “Δεν υπάρχει τέτοιο περιστατικό καταγεγραμμένο στο ΕΘΚΕΠΙΧ. Δεν ξέρουμε αν συνέβη και επιλήφθηκε το Λιμενικό”.

Σύμφωνα με πληροφορίες τουρκική ακταιωρός παρεμπόδισε το καϊκι να προσεγγίσει τη Ρω και ο κυβερνήτης κάλεσε σε βοήθεια το Λιμενικό το οποίο και έσπευσε για να “αναχαιτίσει” το τουρκικό σκάφος.

Διαβάστε όλο το άρθρο και πολλά ακόμα εδώ.

Το Ποντιακό ζήτημα στον 21ο αιώνα

ΑΠΟ ΤΟ Ε-PONTOS Το Ποντιακό ζήτημα στον 21ο αιώνα της Σοφίας Ιορδανίδου ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ Η ιστορία λέει ότι στις τελευταίες κοινοβουλευτικές εκλογές της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, οι Έλληνες του Πόντου εκπροσωπήθηκαν στο Οθωμανικό Κοινοβούλιο του 1908 – το μοναδικό πολυεθνικό και πολυπολιτισμικό κοινοβούλιο που γνώρισε μέχρι σήμερα η Μικρά Ασία – με 7 βουλευτές. Και καθώς η επίσημη απόφαση ήταν 1 βουλευτής ανά 100.000 πληθυσμού, συμπεραίνουμε ότι η ίδια η Οθωμανική Αυτοκρατορία αναγνώριζε την εποχή εκείνη ότι οι Έλληνες του Πόντου ήταν τουλάχιστον 700.000 ψυχές. Λίγα χρόνια αργότερα, όταν οι εναπομείναντες της μεγάλης καταστροφής βγήκαν από τα καράβια που τους έφεραν στην Ελλάδα και μετρήθηκαν, βρέθηκαν λιγότεροι. Πολύ λιγότεροι. Είχαν μείνει πίσω περισσότεροι από 350.000 άνθρωποι. Με τη σημερινή μου τοποθέτηση επιχειρώ να απαντήσω στο τι απέγιναν αυτοί οι άνθρωποι και στο γιατί τιμούμε σήμερα τη μνήμη τους με ανοιχτές εκδηλώσεις όπως η σημερινή.Και λέω επιχειρώ διότι η τεκμηρίωση της Γενοκτονίας ως ιστορικού γεγονότος είναι έργο των ειδικών. Εγώ δεν είμαι ιστορικός. Θα περιοριστώ επομένως σε κάποιες χρήσιμες, κατά τη γνώμη μου, διαπιστώσεις, ελπίζοντας ότι πολύ σύντομα θα συνυπάρξουν οι ιστορικοί μας σε ένα συνέδριο και με τη βοήθεια νομικών και ξένων επιστημόνων θα καταλήξουν και επιστημονικά στο τι πραγματικά συνέβη εκείνη την περίοδο στα πάτρια εδάφη μας και τι νομίμως και ηθικά δικαιούμαστε να διεκδικούμε με τον τρόπο αυτό, δεν θα τοποθετούμαστε μόνο βάσει συναισθημάτων και ιστορικών πηγών που πολλές φορές αμφισβητούνται έντονα:Διαπίστωση πρώτη, λοιπόν: ιστορικοί λένε ότι τη στιγμή της εμφάνισης των Τούρκων στην περιοχή μας το 1071, η Μικρά Ασία κατοικείτο από 22.000.000 χριστιανούς (όχι αποκλειστικά Έλληνες). Μερικούς αιώνες μετά, στις αρχές του 20ου αιώνα, είχαν απομείνει λιγότεροι από το 1/5. Επομένως, είναι λάθος να αντιμετωπίζουμε τη γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου ως μια μελανή στιγμή στη μικρασιατική ιστορία. Στην πραγματικότητα, είχε ένα εξαιρετικά εκτεταμένο ιστορικό υπόβαθρο, ήταν η δραματικότερη πράξη της συνεχιζόμενης μέχρι και σήμερα πορείας αποχριστιανοποίησης της Μικράς Ασίας. Ο Ουϊλιαμ Ντάριμπλ, ο νεαρός Ιρλανδός συγγραφέας που εντυπωσιάζει διεθνώς τα τελευταία χρόνια στο χώρο της «ιστορικής περιήγησης», στο καταπληκτικό βιβλίο του «Ταξίδι στη σκιά του Βυζαντίου» περιγράφει πολύ παραστατικά τον επιθανάτιο ρόγχο των τελευταίων χριστιανικών κοινοτήτων, που αργοπεθαίνουν σήμερα εντός των ορίων του τουρκικού κράτους. Διαπίστωση δεύτερη: έχει υποστηριχθεί κατά κόρον –κυρίως από το χώρο της τουρκικής και όχι μόνο αριστεράς- ότι η Μικρασιατική καταστροφή ήταν ένα ιστορικό γεγονός με σαφείς οικονομικές και ταξικές προεκτάσεις. Υπάρχει ένας ρομαντισμός σε αυτήν την ιστορία. «Οι Έλληνες και οι Αρμένιοι εκμεταλλεύονταν τον μόχθο του τουρκικού έθνους. Άρα η εξολόθρευσή τους, όσο αποτρόπαια κι αν ήταν, ενείχε και το στοιχείο της απόδοσης ταξικής δικαιοσύνης». Αυτή η άποψη παραγνωρίζει το γεγονός ότι η εκκαθάριση έγινε από τον τουρκικό όχλο – όπως γίνεται πάντοτε εξάλλου -. Με μία διαφορά. Δεν έγινε προς όφελος του τουρκικού λαού, αλλά μιας ανερχόμενης ομάδας παρακρατικών πλιατσικολόγων, που αμέσως μετά έσπευσε να ξεπλύνει τα αιματοβαμμένα χέρια της, προκειμένου να υποδυθεί την ανύπαρκτη μέχρι τότε τουρκική αστική τάξη. Προφανώς δεν είναι τυχαίο ότι οι απόγονοι του μέχρι τότε βαρκάρη Τοπάλ Οσμάν είναι ακόμη και σήμερα μία από τις πλουσιότερες οικογένειες ολόκληρης της Μαύρης Θάλασσας! Από την άλλη πλευρά, εκείνοι που πλήρωσαν τελικά το βαρύτερο φόρο του αίματος δεν ήταν οι Έλληνες ή οι Αρμένιοι μεγαλοαστοί, οι οποίοι – ένα μέρος τουλάχιστον – είχαν φροντίσει να εγκαταλείψουν έγκαιρα με τα κεφάλαιά τους την Οθωμανική επικράτεια, αλλά οι φτωχοί αγρότες που αφέθηκαν ανυπεράσπιστοι στην τραγική τους μοίρα. Διαπίστωση Τρίτη: ένας άλλος μύθος που επικαλούνται συχνά οι κεμαλικοί είναι ότι αυτό που εμείς ονομάζουμε γενοκτονία, δεν ήταν παρά η αυτονόητη άμυνα του τουρκικού έθνους απέναντι στις αυτονομιστικές διαθέσεις των χριστιανικών μειονοτήτων. Ιδιαίτερα στην περίπτωση του Πόντου, συνηθίζουν να επικαλούνται την ύπαρξη του εξαιρετικά μαχητικού αντάρτικου, που αναπτύχθηκε στα ποντιακά βουνά. Όμως, τα εθνοκτόνα σχέδια των Κεμαλικών δεν περιορίστηκαν μόνο στις εστίες του ποντιακού αντάρτικου στον Ανατολικό Πόντο. Αναρωτιέται κανείς ποιες αμαρτίες πλήρωσαν οι φιλήσυχοι αστοί της Τρίπολης του Πόντου που εξολοθρεύτηκαν μαζικά στους δρόμους της εξορίας!Διαπίστωση τέταρτη και τελευταία: κάποιοι άλλοι δίνουν έμφαση στο θρησκευτικό χαρακτήρα της γενοκτονίας. Επικαλούμενοι τη διαχρονική σύγκρουση μεταξύ Χριστιανισμού και Ισλάμ, επιχειρούν να απαλλάξουν τον τουρκικό εθνικισμό από το βάρος των εγκλημάτων του. Η περίπτωση όμως των Μουσουλμάνων Κούρδων, που ακολουθούν χρονικά στον τραγικό κατάλογο των θυμάτων του Kεμαλισμού, αποδεικνύει ότι το θρησκευτικό στοιχείο δεν ήταν εκείνο που έκρινε τη μοίρα των Ελλήνων του Πόντου. Το σύνθημα των Κεμαλικών δεν ήταν «η Τουρκία στους Μουσουλμάνους», ήταν «η Τουρκία στους Τούρκους». Ο Κεμαλισμός δεν είναι θρησκευτική υπόθεση, αλλά εθνικιστική. Και αυτό δεν μας επιτρέπει να ξεχάσουμε.Μου λένε συχνά διάφοροι φίλοι μου –μη Πόντιοι- ότι δεν καταλαβαίνουν την εμμονή ημών των Ποντίων να περιχαρακώνουμε το γεγονός της γενοκτονίας μας, διαφοροποιώντας την από αντίστοιχες καταστάσεις που έζησε την ίδια περίπου περίοδο ο μείζων ελληνισμός. «Μόνο οι Πόντιοι υπέστησαν γενοκτονία; Γιατί να μιλάμε για γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού και όχι για Γενοκτονία του Μικρασιατικού ή του Θρακικού Ελληνισμού;» είναι κάποια συχνά ερωτήματα που καλείται να απαντήσει ένας Πόντιος.Απ’ όσα είπα νωρίτερα, καταλαβαίνει κανείς ότι προσωπικά αντιλαμβάνομαι τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου ως μέρος ενός ευρύτερου ιστορικού γεγονότος, που είχε θύματα, όχι μόνο τους Πόντιους, αλλά όλους σχεδόν τους Χριστιανούς κατοίκους της Μικράς Ασίας. Μπορεί ενδόμυχα να θέλω να πιστεύω ότι υπάρχει μια διαφορά στη δική μας περίπτωση, που είναι η απουσία του ελληνικού στρατού στον ιστορικό Πόντο. Τους μήνες που προηγήθηκαν της Μικρασιατικής Καταστροφής, ως γνωστόν, η Ιωνία είχε καταληφθεί από ελληνικό στρατό. Το ίδιο και η Ανατολική Θράκη. Στον Πόντο, όμως, δεν αποβιβάστηκε ποτέ ούτε ένας Έλληνας στρατιώτης. Θα ήταν απλό, λοιπόν, να λέγαμε ότι, στην περίπτωση του Πόντου, ο τουρκικός εθνικισμός δεν μπορεί να επικαλεσθεί καμία δικαιολογία. Αυτό όμως είναι το αυθόρμητο συναίσθημά μου ως Πόντια. Υποψιάζομαι ότι δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα, γιατί ποτέ δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα και γιατί το κάθε νόμισμα έχει πάντοτε δύο πλευρές. Χρειάζονται να ακουστούν περισσότερα για να βγάλουμε όλοι μας ασφαλή συμπεράσματα κι εδώ είναι που επικαλούμαι την ανάγκη ενός ιστορικού συνεδρίου για τα ιστορικά τεκταινόμενα της εποχής. (Απευθύνω ανοιχτή πρόταση στους Αργοναύτες Κομνηνούς και στην Πρόεδρό τους, την κ. Γκάγκα που για χρόνια τώρα αγωνίζεται με περίσσιο θάρρος και αυταπάρνηση για το ποντιακό ζήτημα να μπει μπροστά σ’ αυτήν την πρωτοβουλία και να οργανωθεί με ευθύνη τους). Σε κάθε περίπτωση, όμως, και για να ξαναγυρίσω στον Πόντο, ό,τι συνέβη εκείνη την περίοδο, περιγράφεται με μία και μόνη λέξη: εθνοκάθαρση. Και μάλιστα απρόκλητη. Και αυτό συμπεριλαμβάνει και τα όσα συνέβησαν σε βάρος των Ελλήνων της Ιωνίας και της Θράκης. Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ Αφήνοντας προς στιγμήν την ιστορία, θέλω να σταθώ για λίγο στο παρόν. Τα πρώτα χρόνια που αρχίσαμε να διοργανώνουμε ανοιχτές εκδηλώσεις μνήμης για να τιμήσουμε τη μνήμη των θυμάτων της γενοκτονίας, ελάχιστοι στην Ελλάδα, κι ακόμη πιο λίγοι διεθνώς, ασχολούνταν μαζί μας. Εδώ και λίγα χρόνια η γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου έρχεται στο επίκεντρο της διεθνούς δημοσιότητας με πρωτοβουλία της ίδιας της τουρκικής πλευράς, η οποία διαμαρτύρεται γιατί η συζήτηση αμαυρώνει τη μνήμη του ιδρυτή της σύγχρονης Τουρκικής Δημοκρατίας, Κεμάλ Ατατούρκ. Ωστόσο, υπάρχει κάτι που θα πρέπει να μας προβληματίσει σε αυτήν την ιστορία. Αναρωτιέμαι κατά πόσο είναι δυνατόν ο ίδιος ο δράστης, και μάλιστα ο δράστης ενός εξαιρετικά ειδεχθούς εγκλήματος, όπως είναι η γενοκτονία, να επαναφέρει στο προσκήνιο το έγκλημά του, απλά και μόνο για λόγους εντυπώσεων. Αυθόρμητα, απαντώ όχι βέβαια. Είναι φανερό ότι η Τουρκία φοβάται. Ως Πόντια και ως μέλος της Ποντιακής Κοινότητας, θα ήθελα πάρα πολύ να φοβόταν τους Πόντιους και τα Σωματεία τους. Θα ήταν, άλλωστε, μια πολύ ενδιαφέρουσα περίπτωση εκδίκησης της Ιστορίας. Ωστόσο, πιστεύω ότι, παρά τα θετικά βήματα των τελευταίων ετών, με σημαντικότερο αυτό της συγκρότησης της Π.Ο.Ε., ο ποντιακός χώρος απέχει ακόμη αισθητά από το να μπορεί να επηρεάζει άμεσα τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και να παρεμβαίνει στην ατζέντα τους. Κάτι άλλο, λοιπόν, φοβάται η Τουρκία. Νομίζω ότι οι σπασμωδικές αντιδράσεις της τουρκικής πολιτικής ηγεσίας αποκαλύπτουν περισσότερες από μία φοβίες. Κατ’ αρχήν, είναι προφανές ότι η συζήτηση για τη γενοκτονία «τσαλακώνει» το ευρωπαϊκό προφίλ της σύγχρονης Τουρκίας. Και μάλιστα σε μια περίοδο, κατά την οποία, η ένταξή της στην Ε.Ε. αντιμετωπίζεται από την πολιτική, στρατιωτική, διπλωματική και οικονομική νομενκλατούρα της γειτονικής χώρας, περίπου ως πανάκεια. Η κυβέρνηση Ερντογάν δίνει στις μέρες μας τον «υπέρ πάντων αγώνα». Παράλληλα, γνωρίζει πολύ καλά ότι το βασικό εμπόδιο στην ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας δεν είναι τόσο το πασίγνωστο έλλειμμα δημοκρατίας στο εσωτερικό της, η δημοσιονομική της ανωριμότητα ή έστω, ο κοινωνικός της πρωτογονισμός. Η τουρκική νομενκλατούρα γνωρίζει πολύ καλά ότι το βασικό εμπόδιο στην ευρωπαϊκή προοπτική της σύγχρονης Τουρκίας είναι η κοινή πεποίθηση των ευρωπαϊκών λαών ότι η Τουρκία δεν είναι ευρωπαϊκό κράτος. Κανείς Ευρωπαίος πολίτης δεν μπορεί να φανταστεί ένα ευρωπαϊκό κράτος πρωταγωνιστή μιας αποτρόπαιης γενοκτονίας των χριστιανικών πληθυσμών ή τουλάχιστον, δεν μπορεί να φανταστεί ότι υπάρχει ευρωπαϊκό κράτος που διέπραξε γενοκτονία χωρίς να νοιώσει ποτέ την ανάγκη να ζητήσει συγνώμη γι αυτό. ΤΟ ΠΟΝΤΙΑΚΟ ΖΗΤΗΜΑ Μου είναι φανερό ότι εμείς οι Πόντιοι έχουμε ανοιχτούς λογαριασμούς με το παρελθόν, αλλά και με το μέλλον μας. Ζήσαμε επί 3.000 χρόνια σε έναν ευλογημένο τόπο, γνωρίσαμε την ιστορία από την καλή και από την ανάποδη, και ξαφνικά μας είπαν ότι πρέπει να συμβιβαστούμε με την ιδέα ότι δεν υπάρχουμε. Χιλιάδες παιδιά της δεύτερης και τρίτης προσφυγικής γεννιάς μεγάλωσαν με την ιδέα ότι ανήκουν σε ένα λαό, ο οποίος όχι μόνο δεν έχει πατρίδα –αυτό ήταν το λιγότερο- αλλά δεν έχει και θέση στην Ιστορία. Αν το βιβλίο της ιστορίας που διδάσκεσαι στο σχολείο σου δεν αναφέρει τίποτε για εσένα και την ιστορία σου, τότε έχεις κάθε δικαίωμα να υποθέσεις ότι δεν έχεις ιστορία, ότι δεν υπάρχεις. Και εμείς, τουλάχιστον για πάρα πολλά χρόνια, δεν υπήρχαμε, γιατί δεν έπρεπε να υπάρχουμε.Αυτό είναι και η ουσία αυτού που ονομάζουμε σήμερα Ποντιακό Ζήτημα. Απαντώ έτσι στον προβληματισμό αν εμείς οι Πόντιοι δικαιούμαστε να μιλάμε για ζήτημα. Μας ρωτάνε: «Ζήτημα είναι το Μακεδονικό και το Παλαιστινιακό που διεκδικούν συγκεκριμένο γεωγραφικό χώρο. Εσείς, όμως, δεν διεκδικείτε γη. Πως λοιπόν, μιλάτε για ζήτημα;». Και απαντώ ρητά: Ποντιακό Ζήτημα δεν είναι τίποτε άλλο παρά ο αγώνας, ο συνεχής, ανένδοτος και ανυποχώρητος αγώνας του Ποντιακού Ελληνισμού να ξανακερδίσει τη θέση του στην παγκόσμια ιστορία και κατ’ επέκταση να κατοχυρώσει τη θέση του στο σημερινό, αλλά και το μελλοντικό διεθνές γίγνεσθαι. Επομένως, οι βασικές συνιστώσες αυτού του ζητήματος δεν μπορούν παρά να είναι:* η γενοκτονία και ο ξεριζωμός* η διασπορά και η αποδιάρθρωση* η απώλεια της ιστορικής μνήμης* η απουσία εθνικής πολιτικής που να αναδεικνύει τα παραπάνω σε εθνικό και διεθνές πολιτικό ζήτημα Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τα πράγματα δεν ήταν πάντοτε τόσο απλά. Η εκάστοτε πολιτική ηγεσία του τόπου ουδέποτε συμπεριέλαβε το ποντιακό ζήτημα στην ατζέντα της, ενώ εξακολουθεί και σήμερα να αντιμετωπίζει το όλο θέμα με μια πελατειακή αντίληψη, που παραπέμπει σε άλλες εποχές. Ο οργανωμένος ποντιακός χώρος από την άλλη, ασχολήθηκε πρωτίστως με τη διαφύλαξη και ανάδειξη της πολιτιστικής του παράδοσης, αγνοώντας ή προσποιούμενος πως αγνοεί ότι είχε – ή έπρεπε να έχει – και κάποιες άλλες προτεραιότητες. Αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν να διαμορφωθεί μέχρι σήμερα μια άκρως ελλειμματική ποντιακή συνείδηση, η οποία εκφράζεται κυρίως σε επίπεδο πολιτιστικό, με το χορό και το τραγούδι. Το 2ο Παγκόσμιο Συνέδριο των Ποντίων όρισε για πρώτη φορά το ποντιακό ζήτημα ως ξεχωριστό εθνικό ζήτημα με ιδιαίτερες διεθνοπολιτικές διαστάσεις, η μεγάλη μάζα, όμως, των ποντιακών συλλόγων δεν κατάφερε να το αναδείξει. Τώρα έχουμε μια νέα, μεγάλη, μοναδική ευκαιρία. Το νέο διεθνές πολιτικό περιβάλλον, όπως αυτό δημιουργείται στην υπό διεύρυνση Ευρώπη και Ατλαντική συμμαχία, οδηγεί στην επανατοποθέτηση των λαών της ευρύτερης περιοχής μας στην Ιστορία.Επανερχόμαστε στην παγκόσμια ιστορία για πρώτη φορά μετά από 90 χρόνια, γιατί τώρα έχουμε – ή τώρα μας αφήνουν – να πούμε σημαντικά πράγματα, που η ράτσα μας κρατούσε καλά φυλαγμένα επί τόσα χρόνια στη συλλογική της μνήμη. Σήμερα λοιπόν, διεκδικούμε: Η 19η Μαΐου να είναι ευρωπαϊκή ημέρα μνήμης των θυμάτων του Κεμαλισμού και συνολικά του τουρκικού εθνικισμού όλων των αυτόχθονων λαών.Διεκδικούμε επίσης, την ένταξη του ποντιακού ζητήματος στην πολιτική και διπλωματική ατζέντα της χώρας. Η πολιτική ηγεσία θα πρέπει κάποτε να σταματήσει να θεωρεί το Ποντιακό σημαντικό διεθνές ζήτημα όταν μιλάει στους Πόντιους, και να το ξεχνά με ευκολία όταν μιλά στα διεθνή fora. Αν έκανε ιστορικά λάθη και βλαβερούς συμβιβασμούς για τον ποντιακό λαό, είναι μονόδρομος να τα αποδεχθεί και να επανατοποθετηθεί με τα σημερινά δεδομένα. Αυτές είναι οι γενναίες πολιτικές που χαρακτηρίζουν τις γενναίες ηγεσίες. Και η πολιτική δεν μπορεί παρά να είναι γενναία, διαφορετικά δεν είναι πολιτική, είναι «κρυφτούλι».Διεκδικούμε τη διεθνοποίηση της γενοκτονίας μέσω της συσπείρωσης και της συνεργασίας με δυνάμεις – ποντιακές και μη – σε ελληνικό και διεθνές επίπεδο, για την επίτευξη των στόχων μας. Με τους Αρμένιους συναντηθήκαμε για πρώτη φορά έξω από τα Τουρκικά Προξενεία ανά τον κόσμο, όταν διαμαρτυρηθήκαμε από κοινού για την τραγική μοίρα που επεφύλαξε ο τούρκικος εθνικισμός στους αυτόχθονες λαούς της Ανατολίας. (Αρμένιοι, Πόντιοι και Ασσύριοι). Στη συνέχεια, η συνδιάσκεψη των αυτόχθονων αυτών λαών της Μικράς Ασίας στη Βιέννη το 1987 και το 2002 στο Βερολίνο είχαν πολλά να μας διδάξουν. Οι Αρμένιοι υπήρξαν οι πρώτοι διδάξαντες στην προσπάθεια της διεθνούς αναγνώρισης της γενοκτονίας τους και μάλιστα, πολύ πριν το ολοκαύτωμα των Εβραίων προκαλέσει τη γνωστή σε όλους μας ευαισθησία της ευρωπαϊκής κοινωνίας απέναντι σε κάθε κρατικά καθοδηγούμενη εθνοκτόνο δραστηριότητα. Οφείλουμε να τους το αναγνωρίσουμε και να συσπειρωθούμε κι εμείς επιτέλους γύρω από το δικό μας αγώνα. Πρέπει να συναντηθούμε και να συντονίσουμε τα βήματά μας με κάθε λαό, σε κάθε μέρος του κόσμου, για τον οποίο κάποιοι επιφυλάσσουν μοίρα όμοια με τη δική μας. Αυτός είναι ο νέος πατριωτικός διεθνισμός, που μας επιβάλει η γνώση της ιστορίας μας.Διεκδικούμε το χαρακτηρισμό της πολιτιστικής κληρονομιάς του ιστορικού Πόντου ως διατηρητέα από διεθνείς οργανισμούς. Δεν αρκεί να σωθεί η Παναγία Σουμελά ή τα υπόλοιπα μνημεία της ελληνικής παρουσίας στον ιστορικό Πόντο. Πρέπει και να αναδειχθεί η ταυτότητα τους, γιατί σήμερα, σύμφωνα με τους Τούρκους, τα μνημεία μας δεν έχουν εθνική ταυτότητα. Αυτός που επισκέπτεται σήμερα την Παναγία Σουμελά μαθαίνει από τον Τούρκο ξεναγό ότι πρόκειται για ένα σημαντικό μνημείο, χαρακτηρισμένο από την UNESCO ως μέρος της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς, όσο όμως και να επιμείνει, δεν πρόκειται να ακούσει ούτε μια λέξη για αυτούς που το έχτισαν. Αυτό μπορεί και πρέπει να σταματήσει. Εμάς μπορεί κάποτε να μας έδιωξαν, τα μνημεία όμως που αφήσαμε πίσω μας, είναι τόσα πολλά και τόσο σημαντικά που θα μαρτυρούν για πάντα το πέρασμα του ελληνικού πολιτισμού από την περιοχή. Επίσης, διεκδικούμε, Την προβολή και στήριξη των στοιχείων της πολιτισμικής μας ταυτότητας από το ελληνικό κράτος. Δεν συμβάλαμε λίγο στη σημερινή του ταυτότητα και αυτό δεν μπορούμε και δεν πρέπει να το διαπραγματευόμαστε μαζί του! Την ενσωμάτωση της ιστορίας του ποντιακού ελληνισμού στον κορμό της εθνικής και ιδιωτικής εκπαίδευσης. Ως εκπρόσωπος μιας σιωπηλής μεγάλης πλειοψηφίας του παρελθόντος, θα ήθελα να μπορώ να κοιτάζω τα παιδιά μας στα μάτια και να μπορώ να τους λέω: «σήμερα πια, μπορείς να μάθεις για την ιστορία σου και την καταγωγή σου στο σχολείο. Δεν χρειάζεται πια, τρομαγμένος να ζητάς αποδείξεις και επιβεβαίωση ότι ο Πόντος είναι μια υπαρκτή ιστορία. Την οικονομική επανασύνδεση του ελλαδικού με τον παρευξείνιο χώρο και την ανάδειξη της γεωστρατηγικής σημασίας του στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Ο Πόντος τον έπαιξε αυτόν τον ρόλο με μεγάλη επιτυχία στις μέρες του. Σήμερα, μετά από σκληρό αγώνα πολλών δεκαετιών, είμαστε σε θέση να συμβάλουμε και πάλι προς αυτήν την κατεύθυνση. Έχουν πολλά να μάθουν από τη νοικοκυροσύνη και την προκοπή μας. Είτε αρέσει, είτε όχι το Ποντιακό ζήτημα αποτελεί εδώ και καιρό μέρος της εξαιρετικά σύνθετης ατζέντας των διεθνών σχέσεων και συσχετισμών της ανατολικής λεκάνης της Μεσογείου. Είναι πολύ μεγάλη υπόθεση δίπλα στις συζητήσεις για πετρέλαια και γεωστρατηγικά συμφέροντα μεγάλων δυνάμεων σε μια περιοχή, που θα μπορούσε κάλλιστα να θεωρηθεί ως η πυριτιδαποθήκη του πλανήτη, να αρχίσει δειλά – δειλά να ακούγεται και η δική μας φωνή. Η φωνή ενός μικρού λαού, που αποκόπηκε κάποτε βίαια από την ιστορική του πατρίδα, και επανέρχεται σήμερα στο προσκήνιο διεκδικώντας απλά το δικαίωμά του στη μνήμη. Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αυτή θα είναι για εμάς η μεγαλύτερη δικαίωση, η μνήμη.Αν το χρέος της γενιάς που επέζησε και ξεριζώθηκε, ήταν να επιβιώσει, αν το χρέος των γενεών που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στην Ελλάδα ήταν να μην ξεχάσουν, αν το χρέος της δικής μας, της σημερινής γενιάς, ήταν να θέσει τις βάσεις μιας αγωνιστικής προσέγγισης της θέσης μας στην ιστορία, το χρέος της νέας γενιάς, των παιδιών που μεγαλώνουν σήμερα, είναι να πραγματοποιήσουν το μεγάλο ποιοτικό άλμα προς τα εμπρός. Το μεγάλο ποιοτικό άλμα προς τη γνώση, την έρευνα, την τεκμηρίωση. Και ας μην ξεχνάμε ούτε λεπτό, ότι όλα τα παραπάνω μπορούν να επιτευχθούν αφού προηγουμένως έχουμε λύσει τι θέμα της γλώσσας μας. Η καταγραφή, διατήρηση και συνέχιση της ομιλίας της ποντιακής διαλέκτου μέσα από τα τραγούδια, το θέατρο και τα συγγράμματα είναι μονόδρομος. Είναι ο δρόμος που θα μας υποστηρίξει πολιτισμικά, που θα μας δώσει τη δύναμη και το δικαίωμα να συνεχίσουμε να διεκδικούμε την ιστορία μας. Η καλύτερη δικαίωση των χιλιάδων ψυχών που αφήσαμε πίσω μας, θα είναι η αποκάλυψη σε ολόκληρη την ανθρωπότητα της τραγικής ιστορίας ενός λαού, που κάποιοι έκριναν ότι μπορούν να του στερήσουν το δικαίωμα να υπάρχει. Στο χέρι μας και στο χέρι των παιδιών μας είναι να τους διαψεύσουμε.Στο χέρι μας είναι να στεριώσουμε τις βάσεις που ξεκινήσαμε να βάζουμε προς αυτήν την κατεύθυνση.Είπαμε πριν ότι «ο ποντιακός χώρος απέχει ακόμη αισθητά από το να μπορεί να επηρεάζει άμεσα τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και να παρεμβαίνει στην ατζέντα τους». Σύμφωνοι. Είπαμε όμως ακόμη ότι «Η εκάστοτε πολιτική ηγεσία του τόπου ουδέποτε συμπεριέλαβε το ποντιακό ζήτημα στην ατζέντα της, ενώ εξακολουθεί και σήμερα να αντιμετωπίζει το όλο θέμα με μια πελατειακή αντίληψη». Αναρωτιέμαι και θέλω και τη δική σας άποψη αν τελικά αυτό δεν είναι το πρόβλημα. Αναρωτιέμαι αν παρασυρθήκαμε από τις κομματικές υποσχέσεις και κατευθύνσεις και καταλήξαμε να θεωρούμαστε δεδομένοι. Απόλυτα εξαρτημένοι, άρα μη μετρήσιμη μονάδα. Δυστυχώς, έτσι γίνεται πάντα. Όσο περισσότερο εξαρτάσαι, τόσο λιγότερο εισακούγεσαι, τόσο μικρότερο μέρος της ατζέντας αποτελείς! Αναρωτιέμαι και θέλω και τη δική σας άποψη αν ήρθε η ώρα να συσπειρωθούμε πραγματικά μεταξύ μας, μακριά από τις κομματικές κατευθύνσεις και να ξεκαθαρίσουμε ποιοι είμαστε, τι θέλουμε να κάνουμε, πως προχωράμε, πως επικοινωνούμε μεταξύ μας.Μήπως έφτασε η στιγμή η άκρως ελλειμματική ποντιακή συνείδηση, για την οποία μιλήσαμε προηγουμένως να μεταμορφωθεί άμεσα σε μία συνειδητοποιημένη ποντιακή ταυτότητα, με αρχές και δικό της αξιακό σύστημα πέρα και πάνω από τις κομματικές σχέσεις και εξαρτήσεις! Γιατί κυρίες και κύριοι, αγαπητοί φίλοι και Πόντιοι, νοιώθω μια φλόγα μέσα μου να καίει και να μου λέει «Το Ποντιακό είναι όντως πέρα και πάνω από τα κόμματα». Είναι η ψυχή μας, τα δάκρυα των παππούδων μας, η παράφορα βίαιη αποκόλληση από τις πατρίδες μας. Δεν ανταλλάσσεται και δεν μπαίνει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με το τι ψηφίζουμε για τη ζωή μας στην Ελλάδα. Μιλήσαμε για τη νέα, μεγάλη και μοναδική ευκαιρία. Τώρα που το διεθνές γίγνεσθαι οδηγεί στην επανατοποθέτηση των λαών της ευρύτερης περιοχής μας στην Ιστορία., τώρα λοιπόν κι εμείς οφείλουμε να ξεκαθαρίσουμε, να περιγράψουμε, να συμφωνήσουμε στις κοινές αξίες, τις κοινές αρχές μας και το κοινό μας πρόγραμμα. ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ, ΑΜΕΣΑ και ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΑ. Μόνο τότε, μόνο σε ένα ξεκάθαρο πολιτισμικό ποντιακό περιβάλλον θα μπορέσουμε να ακουστούμε δυνατά. Τη δικαιούμαστε αυτήν την ευκαιρία. Ας μην τη στερήσουμε από το ποντιακό D.N.A. μας που τόσο στέρεα οδηγεί τις ψυχές μας χιλιάδες χρόνια τώρα! Πηγή: www.siordanidou.gr

ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ ΕΠΙΔΟΜΑΤΟΣ ΕΥΘΥΝΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΣΕ ΧΑΜΗΛΟΜΙΣΘΑ ΣΤΕΛΕΧΗ ΤΩΝ Ε.Δ ΕΡΩΤΗΣΗ

ΕΡΩΤΗΣΗ Προς τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας κ. Ευάγγελο Μεϊμαράκη Θέμα: «Με την ανοχή της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠ.ΕΘ.Α. ο Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού περικόπτει το επίδομα ευθύνης διοίκησης – διεύθυνσης που χορηγούνταν από δεκαετίας σε χαμηλόβαθμους Αξιωματικούς» Έχοντας υπόψη: · Ότι το μισθολόγιο των μονίμων στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων ρυθμίζεται με τις διατάξεις του Ν. 3205/2003 , που δημοσιεύθηκε στο Φ.Ε.Κ. 297 τ.Α’/23-12-2003. · Ότι σύμφωνα με τον παραπάνω νόμο (άρθρο 51) οι όροι και οι προϋποθέσεις καταβολής των επιδομάτων Αυξημένης Επιχειρησιακής Ετοιμότητας και Ευθύνης Διοίκησης-Διεύθυνσης καθώς και ο αριθμός των δικαιούχων αυτών καθορίζονται με κοινή απόφαση του καθ' ύλη αρμόδιου Υπουργού και του Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών. · Ότι με την κοινή Υπουργική Απόφαση με Αρ. Πρωτ. 2/11015/ 0022/2-3-2000/ΚΥΑ των Υπουργών Εθνικής Άμυνας και Οικονομικών το επίδομα Ευθύνης Διοίκησης-Διεύθυνσης καταβάλλεται στους : o Στρατιωτικούς από το βαθμό του Αντισυνταγματάρχη και άνω ανεξαρτήτως θέσεως. o Διοικητές και Διευθυντές Μονάδων-Υπηρεσιών και ανεξάρτητων Υπομονάδων, ανεξαρτήτως βαθμού. o Επιτελάρχες και Διευθυντές Επιτελικών Γραφείων, Διοικήσεων και Διευθύνσεων των Σχηματισμών, επιπέδου ταξιαρχίας και άνω, ανεξαρτήτως βαθμού. · Ότι το επίδομα Ευθύνης Διοίκησης-Διεύθυνσης ορίζεται ως εξής: o Για τους Ανώτατους Αξιωματικούς σε εκατόν σαράντα επτά ευρώ (147€). o Για τους Συνταγματάρχες ή αντίστοιχους σε εκατόν δεκαοκτώ ευρώ (118€). o Για τους Αντισυνταγματάρχες και Ταγματάρχες ή αντίστοιχους, σε ογδόντα οκτώ ευρώ (88€). o Για κατώτερους Αξιωματικούς (Λοχαγούς, Υπολοχαγούς και Ανθυπολοχαγούς ή αντίστοιχους) σε πενήντα εννιά ευρώ (59€). o Για Ανθυπασπιστές, Υπαξιωματικούς και Μόνιμους Στρατιώτες σε τριάντα ευρώ (30€). · Ότι με Διαταγή της ΓΕΣ/ΔΟΙ/4 με στοιχεία Φ.841.2/29/674595/Σ.3678 της 21ης Μαρτίου 2009, καθορίζεται πως το επίδομα Ευθύνης Διοίκησης-Διεύθυνσης δεν θα καταβάλλεται “πλέον στις Σχολές και τα Κέντρα Εκπαίδευσης επειδή δεν αποτελούν Σχηματισμούς με τη στενή έννοια του όρου, όπως αυτοί περιγράφονται στον Σ.Κ 20-1, καθόσον δεν αποτελούνται από στοιχεία διαφόρων Ο-Σ και η οργάνωση και λειτουργία τους, δεν προβλέπεται από τον Σ.Κ 20-2 ή ΣΚ 3-12, αλλά από ιδιαίτερους Οργανισμούς και νομοθεσία και επομένως οι Διευθυντές των Γραφείων τους δε δικαιούνται της χορήγησης του Επιδόματος Ευθύνης Διοίκησης - Διεύθυνσης”. Ερωτάστε: 1. Έχετε γνώση της με στοιχεία Φ.841.2/29/674595/Σ.3678 της 21ης Μαρτίου 2009 Διαταγής της ΓΕΣ/ΔΟΙ/4 που καθορίζει, πως το επίδομα Ευθύνης Διοίκησης-Διεύθυνσης δεν θα καταβάλλεται πλέον στους διευθυντές γραφείων, στα κέντρα εκπαιδεύσεως και στις παραγωγικές σχολές των Ενόπλων Δυνάμεων; 2. Πιστεύεται πως ο επανακαθορισμός του επιπέδου των Σχολών και των Κέντρων Εκπαίδευσης ως Σχηματισμών συγκεκριμένου επιπέδου που επιχειρείτε πρέπει να ξεκινήσει με την περικοπή επιδομάτων από τους χαμηλόβαθμους Αξιωματικούς; 3. Γνωρίζετε πως η διαταγή της ΓΕΣ/ΔΟΙ πλήττει Αξιωματικούς βαθμού Ταγματάρχη και κάτω καθώς από το βαθμό του Αντισυνταγματάρχη και άνω καταβάλλεται ανεξαρτήτως θέσεως ; 4. Σκοπεύετε να ακυρώσετε την συγκεκριμένη διαταγή; Οι ερωτώντες Βουλευτές Μιχάλης Καρχιμάκης Βασίλης Οικονόμου Αλέκος Αθανασιάδης Βάσω Παπανδρέου ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ

ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΠΑΣΟΚ Κ Ν.ΛΑΣΙΘΙΟΥ

ΜΕΛΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΠΑΣΟΚ

Σόλωνος 45, 10672 Αθήνα

Τηλ: 210 361 3193 - Fax: 210 361 5552

Web: http://www.karximakis.gr Email: karximakis@parliament.gr

ΑΝΑΒΟΛΙΚΑ - ΣΤΕΡΟΕΙΔΗ

ΑΝΑΒΟΛΙΚΑ - ΣΤΕΡΟΕΙΔΗ ( Η ψυχολογία της απάτης) Mε αφορμή τον θάνατο του αρχηγού της Εσπανιόλ Daniel Jarque Παίκτες και αθλητές κάνουν χρήση για κέρδος και δόξα- Δύσκολο σε διεθνή κλίμακα το έργο των ελεγκτικών αρχών

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΙΠΕΡΟΠΟΥΛΟΥ Δρα Κοινωνιολογίας - Ψυχολογίας Καθηγητή Επικοινωνίας Πανεπιστημίου Μακεδονίας

Το πρόβλημα της κατάχρησης ουσιών είναι πολυσύνθετο, όπως ακριβώς τεράστια είναι και η λίστα ουσιών κατάχρησης που περιλαμβάνει μεταξύ άλλων ηρωίνη, κοκαΐνη, μαριχουάνα, έκσταση διαλύτες και διάφορα ψυχοφάρμακα και ΔΕΝ επιδέχεται μονοδιάστατη θεώρηση για την αντιμετώπισή του!

Πέρα, όμως, από την τραγικότητα του άγνωστου, φτωχού ή άνεργου νέου που πεθαίνει σε κάποιο εγκαταλειμμένο γιαπί, ή των οικονομικά και κοινωνικά “επιτυχημένων” χρηστών (που συχνά συλλαμβάνονται αλλά σχεδόν ΠΟΤΕ δεν τιμωρούνται) υπάρχει και μια άλλη όψη στο μεγάλο πρόβλημα των ναρκωτικών που περνά σχεδόν απαρατήρητη από την ευρύτερη κοινή γνώμη αλλά αξίζει τον κόπο να την δούμε.

ΤΑ ΑΝΑΒΟΛΙΚΑ ΣΤΕΡΟΕΙΔΗ Οι ερευνητές που ανακάλυψαν τα αναβολικά - στεροειδή, τις συνθετικές δηλαδή μορφές της ανδρικής ορμόνης τεστοστερόνης, τα προόριζαν για καθαρά θεραπευτικούς σκοπούς όπως π.χ. στην επιτάχυνση θεραπείας τραυμάτων οστών, των τενόντων και μυών η για χρήση απο άτομα που έπασχαν απο συνεπακόλουθα σύνδρομα του υποσιτισμού, της αναιμίας και της οστεοπόρωσης που, όπως γνωρίζουμε, παρουσιάζεται σε σημαντικό αριθμό γυναικών μετά την κλιμακτήριο.

Πολύ γρήγορα όμως, και παρά τις αντίθετες διαβεβαιώσεις υπεύθυνων ειδικών επιστημόνων οτι τα αναβολικά - στεροειδή δεν βοηθούν τις επιδόσεις στους στίβους η τα γήπεδα πολλοί αθλητές και παίκτες ανακάλυψαν οτι οι επιδόσεις τους μπορούσαν να βελτιωθούν σημαντικά με την χρήση αναβολικών - στεροειδών ουσιών. Και από τη στιγμή που η νίκη η ή επίδοση αποφέρουν τιμές, δόξα και πλούτη και συνυπάρχει έντονο το κίνητρο στην προσωπικότητα του ατόμου για κατάκτηση τίτλων ή για θεαματικές αποδόσεις και τα αναβολικά - στεροειδή πράγματι "βοηθούν", η χρήση και η κατάχρηση τους, καθιερώθηκαν σε σημείο ώστε μεταξύ των ειδικών σήμερα να είναι αποδεκτό ότι δεκάδες χιλιάδες αθλητών, αθλητριών, παικτών σε κάθε χώρα της γης κάνουν μερική ή συχνή χρήση (ακόμη και κατάχρηση) αναβολικών - στεροειδών ουσιών. Συχνά την επιθυμία των μεμονωμένων ατόμων για καλύτερη επίδοση ή για την κατάκτηση κάποιου τίτλου την επικουρεί και η επιθυμία πολλών μάνατζερ τεχνικών και προπονητών που έστω και αν δεν εγκρίνουν επίσημα τη χρήση αναβολικών, τουλάχιστον επιδείχνουν συμπεριφορά στρουθοκαμήλου εφόσον τα αποτελέσματα είναι ευνοϊκά. Για λόγους σαν και τον παραπάνω, βέβαια, δημιουργήθηκε η ανάγκη σύστασης εθνικών και διεθνών επιτροπών ελέγχου χρήσης αναβολικών στεροειδών από μεμονωμένους αθλητές και ομάδες που ανταγωνίζονται σε στεγνούς και υγρούς στίβους και σε γήπεδα. Καθώς έγινε πλέον κοινή γνώση ότι η χρήση αναβολικών - στεροειδών πραγματικά βελτιώνει αισθητά τις αποδόσεις αθλητών και παικτών, και καθώς καθιερώθηκαν σε διεθνή κλίμακα εξειδικευμένα τεστ διάγνωσης της χρήσης τους (αντί-ντόπινγκ-κοντρόλ) έχουν προκύψει μια σειρά από αξιοσημείωτα και σημαντικά φαινόμενα.

Έτσι γνωρίζουμε, πια ότι η μακρόχρονη χρήση αναβολικών - στεροειδών επιφέρει και μακρόχρονες βλάβες τόσο στη φυσική κατάσταση του ατόμου καθώς μετά τη θεαματική και σχετικά εφήμερη βελτίωση της απόδοσης ακολουθεί σταδιακή και επίσης, τελικά, θεαματική πτώση διανοητική όσο και ψυχοσυναισθηματική.

Πιο συγκεκριμένα οι οργανικές βλάβες στους άνδρες εντοπίζονται και στην ατροφία των όρχεων, στη μείωση του αριθμού σπερματοζωαρίων και στην παράλληλη αύξηση πιθανοτήτων καρδιοαγγειακών παθήσεων και τριχόπτωσης. Εκεί, όμως, όπου παρατηρούνται οι πλέον σημαντικές αλλαγές είναι στην προσωπικότητα, τον ψυχισμό και τη συμπεριφορά του ατόμου.

Ενόσω γίνεται τακτική χρήση αναβολικών - στεροειδών το άτομο παρουσιάζει σημαντικά αυξημένη αυτοπεποίθηση, έντονη σεξουαλική δραστηριότητα, μεγάλη όρεξη, διανοητική οξυδέρκεια και αντοχή στο σωματικό και ψυχικό πόνο. ΤΟ ΣΤΕΡΗΤΙΚΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ Για όσους έχουν ικανοποιητικά επίπεδα εμπειρίας με "ναρκομανείς" ή παραπάνω περιγραφή οργανικής και ψυχολογικής συμπτωματολογίας περιγράφει τα δεδομένα της χρήσης αναβολικών - στεροειδών ουσιών.

Όταν διακοπεί η χρήση τους, το άτομο αρχίζει να παρουσιάζει συμπτώματα κατάθλιψης, άμβλυνση του συναισθηματικού του φάσματος μέχρι βαθμού απάθειας, μείωση της αυτοπεποίθησης και των σεξουαλικών του ορμών, μείωση της διανοητικής του, εγρήγορσης, απέχθεια για συστηματικά προγράμματα εξάσκησης και προπόνησης και υποκειμενική διάχυτη "ταραχή" που απολήγει οχι μόνο σε ευερεθιστικότητα αλλά και σε συμπεριφορά επιθετικότητας.

Με λίγα λόγια, υπάρχει εμφανέστατα το πλήρες σύνδρομο στέρησης ή αποστέρησης των φαρμακευτικών ουσιών. Σε τοπικές, εθνικές και διεθνείς αθλητικές συναντήσεις η αυξημένη συχνότητα υποβολής αθλητών και παικτών σε "αντι-ντόπινγκ-κοντρόλ" και ο φόβος εντοπισμού τους απο άτομα και ομάδες που εχουν κάνει χρήση αναβολικών- στεροειδών ουσιών έχει οδηγήσει τεχνικούς και επιστήμονες που αποτελούν την τεχνική υποδομή συγκεκριμένων συλλόγων ή εθνικών ομάδων, δυστυχώς, στην καθιέρωση της στρατηγικής μεθόδου "κυκλικής χρήσης αναβολικών".

Η μέθοδος αυτή επιτρέπει σε αθλητές και παίκτες να κάνουν χρήση αναβολικών καθώς εκπονούν προγράμματα εντατικής προπονητικής προετοιμασίας και, στη συνέχεια, καθώς ολοκληρώνουν την προπόνηση με αυξημένους ρυθμούς, σταματούν τη χρήση αναβολικών μερικά εικοσιτετράωρα πριν την αγωνιστική ημερίδα.

Ετσι, άτομα και ομάδες μπορούν να επιδιώξουν το στόχο τους χωρίς να διατρέχουν τον "κίνδυνο" αποκλεισμού και τιμωρίας μια και εφόσον υποβληθούν σε "ντόπινγκ-κοντρόλ" τα τέστ θα βγούνε "πεντακάθαρα". Ειρωνεία; Ανηθικότητα; Εμπαιγμός; Αναμφίβολα όλα αυτά και πολλά περισσότερα.

Για τον συγκεκριμένο αυτό λόγο η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή, αλλά και άλλες διεθνείς επιτροπές στίβου και γηπέδων ασκούν το δικαίωμα τους να υποβάλλουν αθλητές - αθλήτριες, παίκτες και παίκτριες σε "αντι-ντόπινγκ-κοντρόλ" ακόμα και κατά τη διάρκεια της προπονητικής προετοιμασίας τους. Μέχρι το συμβολικό “χθες” με τα γνωστά αναβολικά - στεροειδή και τη διαδεδομένη χρήση και κατάχρησή τους μπορούσαμε να μιλάμε για τη "ψυχολογία της απάτης".

Τα πράγματα ομως έχουν χειροτερέψει καθώς οι ειδικευμένοι ερευνητές ολοκλήρωσαν τις εργαστηριακές τους έρευνες εδώ και χρόνια και ήδη διατίθενται στο εμπόριο για παροχή σε συνανθρώπους μας και όχι σε εργαστηριακά πειραματόζωα συνθετικές ορμόνες "H.G.H" "H.G.R.F." και " Somatomedin-C" οι οποίες επειδή μπορούν να δοθούν και σε παιδιά έχουν την δυνατότητα να δημιουργήσουν μέσα σε λίγα χρόνια τους αυριανούς σούπερ σταρ των στίβων και των γηπέδων. ΟΙ ΟΡΜΟΝΕΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ Στις τελευταίες δεκαετίες έχουν γίνει γιγαντιαία άλματα στη εργαστηριακή έρευνα για ορμόνες ανάπτυξης του ανθρώπινου σώματος, ανάπτυξης δηλαδή της μυοσκελετικής κατασκευής ανδρών και γυναικών!

Μέχρι σήμερα οι ειδικές αυτές ορμόνες αφαιρούνταν απο τα σώματα μεταθανάτιων "δωρητών" οργάνων και παρέχονταν σε παιδιά που επειδή είχαν την έλλειψή τους κινδύνευαν να παραμείνουν "νάνοι". Το πρόβλημα με τις φυσικές ορμόνες συνίσταται, κυρίως, στην εύλογη έλλειψή τους σε ικανές ποσότητες που δεν καλύπτουν παρά σε ασήμαντο ποσοστό τις υπάρχουσες ανάγκες σε διεθνή κλίμακα.

Τώρα πλέον προσφέρονται πολλά συνθετικά υποκατάστατα των ορμονών ανάπτυξης της μυοσκελετικής μας κατασκευής που ανοίγουν νέους ορίζοντες οχι μόνο για τη θεραπευτική τους χρήση και εφαρμογές αλλά και για την κατάχρησή τους.

Με τις συνθετικές ορμόνες HGH'' όπως και τις συναφείς HGRF'' και '' SOMATOMEDIN - C '' μπορούμε να προσδιορίσουμε το επιθυμητό ύψος και τις μυοσκελετικές διαστάσεις του αυριανού εφήβου και παρέχοντάς τες στο σημερινό παιδί να παραγάγουμε αύριο τους σούπερ - σταρ στίβων και γηπέδων θα υπάρχει, δηλ. η δυνατότητα, σε στύλ που θυμίζει την ιστορία του Φρανκεστάιν, να παραγάγουμε τους πρωταθλητές του άλματος σε ύψος, των 100 μ. ή πανύψηλους καλαθοσφαιριστές.

Με άλλα λόγια, όπως συμβαίνει σε τόσους και τόσους άλλους τομείς, θα είμαστε πιά σε θέση να παρεμβάλουμε τον ανθρώπινο - εργαστηριακό παράγοντα στις εξελικτικές διαδικασίες μυοσκελετικής ωρίμανσης, στο κλασικό έργο της φύσης... ΔΟΞΑ, ΠΛΟΥΤΟΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΠΑΤΗ Ετσι λοιπόν, στη γνωστή λίστα των καθιερωμένων και απαγορευμένων αναβολικών - στεροειδών ουσιών, όπως και των παράνομων ναρκωτικών και διεγερτικών, π.χ. ηρωίνης και κοκαΐνης, έχουν προστεθεί τώρα ακόμη πιό ενδιαφέρουσες ουσίες τεχνικής βελτίωσης των αθλητικών μας επιδόσεων και ουσιαστικής παρεμβολής στο έργο της φύσης που αφορά τη μυοσκελετική μας κατασκευή. «Τον πλούτο πολλοί μίσησαν, τη δόξα ουδείς» σημειώνει με περισσή εμπειρική σοφία το λαϊκό μας ρητό. Δυστυχώς, στα σπορ και τον αθλητισμό, όπως οι συγκυρίες ή οι σκοπιμότητες διαμόρφωσαν τις καταστάσεις, τα επινίκια δεν εξαντλούνται στη δόξα αλλά ολοκληρώνονται με "χρήμα" και "παροχές".

Εκείνο το "αρχαίο πνεύμα, ο αγνός πατέρας..." έπαψε νάναι "αθάνατο" εχει χαθεί ουσιαστικά προ πολλού σε πολλά γήπεδα και πολλούς στίβους. Οσο κι αν ηχούν ίσως υπέρμετρα συντηρητικοί και ανεπίκαιρα αναχρονιστικοί όσοι συνάδελφοι εκφράζουν, μαζί με τον υποφαινόμενο, φόβους το κάνουμε ακριβώς επειδή οι πρόοδοι που συντελούνται σε σύγχρονα εργαστήρια γεννητικής γενούν μέσα μας, μαζί με τις ελπίδες για ενα καλύτερο αύριο της ανθρωπότητας και αγνώστους κινδύνους για ενα "φρικιαστικό" αύριο... Μήπως και οι θανατηφόροι σήμερα "εχθροί" της νεολαίας μας, η μορφίνη, και το συνθετικό της παράγωγο, η ηρωίνη ή ακόμη η κοκαΐνη δεν είχαν χειροκροτηθεί τον περασμένο αιώνα οταν πρωτοεμφανίστηκαν σα "θαυματουργές" ουσίες που θα μείωναν τον ανθρώπινο πόνο και θα βοηθούσαν τους χειρούργους στο έργο τους;

Η μήπως και τα πρόσφατα συνθετικά δημιουργήματα, τα αναβολικά - στεροειδή δεν έχουν μεταβληθεί απο θεραπευτικές ουσίες σε "εχθρούς" του αγνού αθλητικού πνεύματος, σε μέσα διαφοράς αθλητών και παικτών; Οπωσδήποτε είναι αναχρονιστική και σκοταδιστική η προσπάθεια - σε στύλ “ Ιεράς Εξέτασης “ - ανακοπής της προόδου της επιστήμης και απαγόρευσης της συσσώρευσης γνώσεων και μέσων που στοχεύουν στη βελτίωση των συνθηκών της ζωής μας. Οι ορίζοντες που διανοίγονται με τα γενικότερα επιτεύγματα της γεννητικής ξεπερνούν τα όρια και της πλέον "αχαλίνωτης επιστημονικής φαντασίας".

Για το λόγο αυτό είναι θεμελιακά απαραίτητο να στηριχτούν πάνω σε μια δυνατή βάση φιλοσοφημένης ηθικής, πάνω σ' ένα υπόβαθρο "ανθρωπιάς" που θα εξασφαλίζει στον άνθρωπο την ικανότητα να χειρίζεται γνώσεις και δύναμη με σοφία και εγκράτεια. Τα ιστορικά και ερευνητικά δεδομένα με τη χρήση αναβολικών-στεροειδών στοιχειοθετούν εμπειρίες "τραυματικές" για το αθλητικό πνεύμα και την ευγενή άμιλλα σε στίβο και γήπεδο ανάμεσα σε άτομα ή ομάδες.

Οι πιθανότητες χρήσης και κατάχρησης αναβολικών ολοκληρώνονται στη δημιουργία της "ψυχολογίας της...απάτης".

Οι δυνατότητες που προσφέρουν, τώρα, οι ορμόνες ανάπτυξης έχουν μέσα τους και την πιθανότητα εδραίωσης μιας ψυχολογίας της απάτης από τα... γεννοφάσκια. Σε στίβους και γήπεδα η δίψα για δόξα, αναγνώριση και νίκη, όταν αφήνεται να ξεφεύγει από τον έλεγχο της ηθικής αποτελεί μια ακόμη τραγική επανάληψη της κατάστασης που όλοι απευχόμαστε, της διαδικασίας δηλαδή όπου "ο σκοπός αγιάζει τα μέσα...".

ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ

ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΡΜΟΣ

Μικρασίας έρως Συγγραφέας: Καραβασίλης Δημήτρης Ν. Εκδότης: Αρμός

ISBN 960-527-412-4 Γλώσσα Ελληνικά Μήνας Έκδοσης Οκτώβρης Έτος Έκδοσης 2007 Τόπος Έκδοσης Αθήνα Αριθμός Σελίδων 170 Εξώφυλλο Μαλακό εξώφυλλο Διαστάσεις 21χ14 Περιγραφή

Έρωτας θα πει δόσιμο.

Κι εμείς Μικρασία μου σου δώσαμε την ψυχή μας.

Μας αγάπησες άραγε κι εσύ τόσο;

Μας σκέφτηκες καθόλου;

Μας περιμένεις ακόμη;

Καθόμαστε τώρα εδώ, και αυτό το δειλινό μέσα στις μικρές αυλές μας κι η μνήμη σου γεμίζει με άρωμα νυχτολούλουδου το βραδάκι μας.

Ακόμη είμαστε πρόσφυγες.

Κι αν ξαναγίνηκε το βιος μας, κι αν τα παιδιά μας δεν γνώρισαν τον μεγάλο έρωτα του γονιού τους, στο βάθος της καρδιάς μας, ένα έτοιμο σεντούκι περιμένει, γεμάτο με τον Έρωτά μας, για να πάρουμε τον δρόμο της επιστροφής.

Ο μπάρμπα-Κωνσταντής, ο Στάμος, η κυρά Μαρίκα και οι άλλοι τρέμουν, μήπως τα παιδιά τους δεν νιώσουν τίποτα από τον έρωτά σου.

Και τα μαζεύουν και τους λένε... και τους λένε... μέχρι να αποκάμουν τα στόματα και τα μάτια να δακρύσουν.

Κι όταν τελειώσουν τα λόγια, αρχίζουν και γεμίζουν λευκές σελίδες, σαν κι αυτού του βιβλίου, που ξεκίνησε από απλό χαρτί και πόθησε να γίνει καράβι του νόστου, με επιβάτες κάποιους που έκαναν τη νοσταλγία τους γιορτή και τον έρωτά τους τραγούδι και καμιά φορά παραμύθι.

Γιατί τούρκεψε το Βυζάντιο; - Βιβλιοπρόταση

Γιατί τούρκεψε το Βυζάντιο; ΜΟΥΣΤΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

Σχήμα:14X0 Αρ. Σελίδων 288

ISBN: 978-960-382-750-4

Γλώσσα: Ελληνικά Βιβλιοδεσία: Αδετο

Μια μελέτη που, μέσα από σφαιρική και πλουραλιστική προσέγγιση, ανατέμνει την πορεία του Βυζαντίου προς την Πτώση, με αφετηρία την αλληλουχία των ιστορικών, κοινωνικών και πολιτικών αιτιών της και κατάληξη τις ποικίλες συνέπειές της που εκτείνονται μέχρι και τις μέρες μας.

ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΙΛΗΤΟΣ

THEO ANGELOPOULOS

THE MAKING OF “DUST OF TIME” Αριθμός Περιορισμένων Αντιτύπων: Γλώσσα Έκδοσης:Ελληνικά, Αγγλικά Σελίδες:248 Διαστάσεις:28 x 24 εκ. Τιμή:60 € ISBN:978-960-464-032-4 Εκδοτικός Οίκος:ΜΙΛΗΤΟΣ

Περιγραφή: Την ιδέα για την έκδοση του φωτογραφικού αυτού λευκώματος την έδωσε το ταξίδι που έκανε ο Ισίδωρος Λεοντής με τον σκηνοθέτη Θόδωρο Αγγελόπουλο.

Ο φωτογραφικός φακός του Λεοντή κατέγραψε τα γυρίσματα της καινούριας ταινίας του Αγγελόπουλου (Η Σκόνη του Χρόνου), που είναι το δεύτερο μέρος μιας κινηματογραφικής τριλογίας.

Μέσα από τις σελίδες του λευκώματος ταξιδεύουμε μαζί με τους πρωταγωνιστές Willem Dafoe, Irene Jacob, M. Picolli, Bruno Ganz, Chr. Paul στη Ρωσία, στο Καζακστάν, στην Ιταλία και στη Γερμανία.

Νοερά γινόμαστε συνοδοιπόροι της ηρωίδας Ελένης (Irene Jacob) που αναζητά τον χαμένο έρωτά της Σπύρο (M. Picolli).

ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΜΠΑΡΟΚ ΜΟΥΣΙΚΗΣ

ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΜΠΑΡΟΚ ΜΟΥΣΙΚΗΣ

Με το μουσικό σύνολο "Κώδιξ"

Κυριακή 9 Αυγούστου 9:15 μμ

Αρχοντικό Ζαφειρίου - Άγιος Ονούφριος

1o Διεθνές Φεστιβάλ "Ιωλκός"22 Ιουλίου - 10 Αυγούστου 2009, Πήλιο Μουσικό σύνολο "Κώδιξ"

Κωστής Παπάζογλου (φλάουτα ντόλτσε)

Μαρίνη Πεϊκίδου (φίντελ) Νίκος Παναγιωτίδης (λαούτο, λάφτα, κιθάρα) Το μουσικό σύνολο "Κώδιξ" έχει ώς έδρα τη Θεσσαλονίκη.

Είναι ένα σχήμα που ειδικεύεται με ιδιαίτερη επιτυχία στην παρουσίαση Μεσαιωνικής και Αναγεννησιακής μουσικής.

Έχει στο ενεργητικό του πολλές εμφανίσεις σε σημαντικά φεστιβάλ (Δημήτρια Θεσσαλονίκης, Φεστιβάλ Αθηνών, Μεσαιωνικό Φεστιβάλ Ρόδου) και συνεργασίες με αξιόλογους μουσικούς και τραγουδιστές.

Το ρεπερτόριό του εκτείνεται από Μεσαιωνικούς χορούς της Μεσογείου ώς υστεροβυζαντινές κοσμικές συνθέσεις. Διοργάνωση:ΔΗΜΟΣ ΙΩΛΚΟΥ

σε συνεργασία με τους ΦορείςInternational Art Society

Παγκόσμιο Φεστιβάλ InterArtia Πολωνική Πρεσβεία Καλλιτεχνική Διεύθυνση: Γιώργος Φουντούλης, Νίκος Λαρυγγάκης

ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΣΤΙΑΣ

ΣΤΗ ΣΚΗΝΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΖΟΥΜΠΟΥΛΑΚΗΣ ΣΤΑΥΡΟΣ

ΕΙΔΟΣ: ΔΟΚΙΜΙΟ-ΜΕΛΕΤΗ

ΣΕΙΡΑ: ΕΣΤΙΑ ΙΔΕΩΝ

ΣΧΗΜΑ: 14Χ20.5 ISBN: 978-960-05-1342-4

Δύο πτώσεις, δύο κατεδαφίσεις φαίνεται να καθορίζουν διεθνοπολιτικά τον νέο αιώνα, η πτώση του Τείχους του Βερολίνου (τέλος του κομμουνισμού και του Ψυχρού Πόλεμου) και η πτώση των Δίδυμων Πύργων (απαρχή του πλανητικού πολέμου κατά της τρομοκρατίας). Εξίσου καθοριστικό όμως αναδεικνύεται και το γεγονός του πολέμου εναντίον του Ιράκ και η πλήρης πολιτική αποτυχία της Αμερικής εκεί, μετά τη στρατιωτική νίκη της.

Η απόλυτη αδυναμία της υπερδύναμης να επιβάλει τη βούλησή της, σε συνδυασμό με την ανάδυση νέων δυνάμεων, φανερώνει ότι την αυταπάτη της μονοπολικής παγκόσμιας αμερικανικής κυριαρχίας υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να την διαδεχθεί μια πολυπολική αταξία, ήγουν η χειρότερη διεθνής προοπτική.

Τα κείμενα του βιβλίου δεν αποτελούν διόλου μια συστηματική, συνολική ανάλυση της διεθνούς σκηνής σήμερα, προσπαθούν απλώς, με διάφορες αφορμές, να κατανοήσουν ορισμένα κεντρικά γεγονότα ή τάσεις της. Να κατανοήσουν αλλά και να πάρουν θέση.

ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΝΑΛΙΟΣ

Αναζητώντας την Ευρυδίκη

Σωτήρης Χασιώτης

Σελίδες: 380

Η Ευρυδίκη, η Ελένη, ο Νίκος, ο Ερρίκος, η Άσα, η Μονίκ, η Νικόλ, ο Φραντς, η Φάνια… Πρόσωπα γοητευτικά, μοιραία που με τις περιπετειώδεις ζωές τους, με τα πάθη, τις χαρές, τους έρωτές τους, κρυφούς και φανερούς, με τα μυστικά και τις αμαρτίες τους, κεντούν το υφαντό που απεικονίζει την ιστορία της Θεσσαλονίκης στο διάστημα ενός ολόκληρου αιώνα, από το τέλος του 19ου μέχρι και τον 20ο.

Οι ήρωές μας, παίρνουν από τη Μοίρα το μερίδιο που τους αναλογεί σε χαρές και σε πίκρες, κι ενώ το τοπίο αλλάζει κι ο χάρτης της Ελλάδας διευρύνεται απ’ την πορεία της ιστορίας, οι άνθρωποι παραμένουν τραγικοκωμικά ίδιοι, αναζητώντας πάντα τα ίδια πράγματα: την ευτυχία, την αγάπη, τον πλούτο, τον μεγάλο έρωτα… Ένα ατμοσφαιρικό μυθιστόρημα εποχής, με ήρωες ξεχωριστούς ανθρώπους της Νύμφης του Θερμαϊκού που διαμορφώθηκαν απ’ αυτήν και την διαμόρφωσαν σ’ αυτό που είναι σήμερα… Ένα λογοτεχνικό διαμάντι!

Εκδόσεις Ενάλιος: Σόλωνος 136, Αθήνα 10679, Τηλ./Fax: 210 3829339

ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΓΚΟΒΟΣΤΗ

Ματωμένη Πορφύρα Συγγραφέας - Συντελεστές Ηλιάδου, Βούλα Εκδότης Γκοβόστης ISBN 978-960-446-084-7 Έκδοση1905 Δέσιμο Μαλακό εξώφυλλο Σχήμα 14x21 εκ. Σελίδες 272

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ Αυτός ο απλός λαός, που λάτρευε το Βασιλιά του, απλωνόταν τώρα σα θάλασσα κυματιστή στους χώρους της μεσαίας και κατώτερης τάξης, με ρούχα ελαφρά και φτωχικά, που πρόδιναν την ταπεινή καταγωγή του.

Ο Αυτοκράτορας σταμάτησε αργά το άλογό του μπροστά στους απλούς ανθρώπους και, κάνοντας μια μικρή υπόκλιση, ύψωσε το χέρι με το σήμα της νίκης, ενώ ο κόσμος ξεσπούσε σε ουρανομήκεις ζητωκραυγές βαφτίζοντάς τον ξανά και ξανά «Βουλγαροκτόνο».

Ένα ελαφρύ τρεμούλιασμα πέρασε απ’ την καρδιά του Βασίλειου ακούγοντας τις επευφημίες και τους ύμνους του.

Με μάτια δακρυσμένα, χτύπησε το πλευρό του ζώου και επέστρεψε στη θέση του.

Η πομπή ξεκίνησε, πάλι, με κατεύθυνση το Ναό της Αγίας Σοφίας κι ύστερα τα βασιλικά ανάκτορα…

Οι ιαχές στους δρόμους εξακολουθούσαν να αντηχούν ασταμάτητα.― Βουλγαροκτόνε… ε… ε! Βουλγαροκτόνε… ε… ε!Σαν τραγούδι που το ταξίδευε ο άνεμος, έφτασε στα αυτιά του Αυτοκράτορα η υπέροχη ψαλμωδία του Ακάθιστου Ύμνου, που έψαλλε με ευγνωμοσύνη ο λαός για τη μεγάλη ευεργεσία της νίκης.

Με την ανάστροφη του χεριού του, σκούπισε ένα δάκρυ από τα μάτια του για το φτωχόκοσμο που πανηγύριζε ακόμα στις πλατείες της Πόλης, κρατώντας στα χέρια τις βυζαντινές σημαίες, τους σταυρούς της πίστης του και τις εικόνες του Χριστού. Σταμάτησε το άτι του για μια στιγμή κι έγνεψε στους άντρες της συνοδείας του να κάνουν το ίδιο. Αχ! Πόσο του γλύκαινε την ψυχή αυτή η μελωδία…

Ξερόβηξε για λίγο, ίσα που να διώξει την ταραχή, κι άρχισε να ψάλλει χαμηλόφωνα τον ευχαριστήριο ψαλμό.

Τη υπερμάχω στρατηγώ τα νικητήρια…

Ως λυτρωθείσα των δεινών ευχαριστήρια…

Μέσα στις σελίδες αυτού του βιβλίου, παράλληλα με τη δραματική εξέλιξη της αγάπης της Μιροσλάβας για τον ηρωικό κατάσκοπο του Βυζαντίου, Ασώτη Ταρωνίτη, ξετυλίγονται οι πιο σημαντικές περίοδοι της ζωής του Βασιλείου Β‘, μιας ζωής γεμάτης από περιπέτειες, δυνατές συγκινήσεις, τραγικά απρόοπτα, περίπλοκα ιστορικά ή πολιτικά ζητήματα, απέραντη αγάπη για την πατρίδα και το φτωχόκοσμο της Κωνσταντινούπολης.

Είναι μια πορεία προσφοράς του Αυτοκράτορα προς το λαό του, ο οποίος –έπειτα από αγώνες τριάντα έξι χρόνων κατά του Σαμουήλ για τη σωτηρία της Ελλάδας– τον αποθέωσε με τρόπο μοναδικό στην Πόλη, βαφτίζοντάς τον «Βουλγαροκτόνο».

Και όταν έδυσε ο ήλιος της βασιλείας του, ο λαός τον παρέδωσε στην αιωνιότητα, αθανατίζοντας το μεγαλείο του μέσα στους ελληνικούς θρύλους και τις παραδόσεις.