Le Monde Diplomatique
Του Eric Hobsbawm*Ιστορικού, συγγραφέως
H Ισπανία του 16ου αιώνα και η Ολλανδία του 17ου αιώνα αποτέλεσαν ισχυρές αυτοκρατορίες.
Ωστόσο, η Μεγάλη Βρετανία από τον 18ο ως τα μέσα του 20ου αιώνα και, έκτοτε, οι Ηνωμένες Πολιτείες, είναι τα μόνα παραδείγματα παγκοσμιοποιημένων αυτοκρατοριών, πλούσιων σε πλουτοπαραγωγικές πηγές διάσπαρτες σε ολόκληρο τον κόσμο, οι οποίες μπορούν να τρέφουν φιλοδοξίες σε διεθνές επίπεδο χάρη σε ένα γιγαντιαίο δίκτυο στρατιωτικών βάσεων.
Η Μεγάλη Βρετανία χρωστούσε τη δύναμή της στην υπεροχή του στόλου.
Οι ΗΠΑ στη δυνατότητα καταστροφής μέσω βομβαρδισμών...
Διαβάστε όλο το άρθρο και πολλά ακόμα εδώ.
Δεν ήταν πάνω από διακόσιοι κάτοικοι και ζούσαν πολύ δύσκολα από τη θάλασσα, κολλημένοι στο βράχο τους, σαν ηλίθια πεισματικά μαλάκια.
Και πάνω από τις άθλιες στέγες, σκαμμένες κάθε χειμώνα από τα κύματα, φαινόταν μόνο η εκκλησία προς τα δεξιά, λοξά πάνω στα βράχια και αριστερά το σπίτι των Σαντό με το δρόμο στη μέση να τα χωρίζει.
Εκεί βρισκόταν όλη η Μπονβίλ...
Σ’ αυτό το σκηνικό τοποθετεί ο Ζολά τους χαρακτήρες του και στήνει το πιο σκοτεινό και περίτεχνο δράμα του.
Κι αν ο τίτλος αυτού του σχεδόν άγνωστου στο ελληνικό κοινό αριστουργήματος ακούγεται ειρωνικός, εκεί βρίσκεται το ταλέντο του κορυφαίου εκπρόσωπου του νατουραλισμού: μέσα από την απαισιοδοξία, την πικρία και το φόβο του θανάτου, υμνούνται η αγάπη και η δίψα του ανθρώπου για ζωή.
«Στην πικρή ειρωνεία της Χαράς της ζωής, ο Εμίλ Ζολά περικλείει με θαυματουργό τρόπο όλη την ανθρωπότητα, γράφει με μεγαλείο την ιστορία μιας συνηθισμένης αστικής οικογένειας, στην οποία οι δυστυχίες της ζωής έχουν ως σκηνικό τη θάλασσα, την άγρια θάλασσα, όπως η ζωή ανελέητη, σαν κι εκείνη ακούραστη, που ροκανίζει σιγά σιγά ένα μικρό ψαροχώρι χτισμένο στην καρδιά κάποιας απόκρημνης ακτής.
Και πάνω απ’όλη αυτή την ιστορία πλανάται το μαύρο πουλί με τ’ απλωμένα φτερά:
ο θάνατος.» ( Γκι ντε Μοπασάν)
Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΤΣΙΟΔΡΑ
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ
Για το βιβλίο θα μιλήσουν οι:
Του Gurcharan DasNew York Times
Αυτό ανέφεραν κοινοτικές πηγές με αρμοδιότητα στα οικονομικά, προσθέτοντας ότι ένα σκληρό πρόγραμμα που θα τεθεί σε εφαρμογή μετά τον Ιούνιο, για παράδειγμα, εφόσον οι εθνικές εκλογές διεξαχθούν μαζί με τις ευρωεκλογές, είναι προτιμότερο (για όλους) από το να μην μπορεί λίγο αργότερα η Ελλάδα να εξυπηρετήσει το δημόσιο χρέος της.
Ο Αττίλα Ολγκάτς είναι ηθοποιός εδώ και 45 χρόνια.
Του Βασιλη Νεδου
It is uniting performers from all over the world interested in the research of theatre methods between tradition and contemporaneity.
Πολύ τακτικά, ιδιαίτερα για τα παιδιά, ακούμε από τους γιατρούς να χρησιμοποιούν τους όρους ιοϊκή εγκεφαλίτιδα ή μηνιγγοεγκεφαλίτιδα.
Η Αρμενία και η Τουρκία βρίσκονται κοντά στην εγκαθίδρυση διπλωματικών σχέσεων και στο άνοιγμα των συνόρων τους, δήλωσε σήμερα (Τετάρτη) ο Αρμένιος υπουργός Εξωτερικών, Εντουαρντ Ναϊμπαντιάν.
Ογδόντα χρόνια μετά, τα εγγόνια των προσφύγων του '22 τραγουδάνε ακόμα ποντιακά. Ο άρρηκτος δεσμός τους με εκείνους που έφυγαν, μονόδρομος!
Στην τρίτη γενιά των προσφύγων δεν μπορεί και δεν μένει άλλος δρόμος όσον αφορά στο «γονιδιακό» της χρέος, από εκείνον της διαιώνισης της πολύτιμης πολιτισμικής παρακαταθήκης που άφησαν πίσω τους οι εκδιωγμένοι του '22 και πριν απ’ αυτούς οι προηγούμενες γενιές του ποντιακού ελληνισμού.