Του ΔΡ. Δ. Κουντούρη ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΙΟ «ΥΠΟΥΛΟΙ» ΕΧΘΡΟΙ ΤΟΥ, ΓΙΑΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΕΛΑΧΙΣΤΑ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΘΕΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ.
Πολύ τακτικά, ιδιαίτερα για τα παιδιά, ακούμε από τους γιατρούς να χρησιμοποιούν τους όρους ιοϊκή εγκεφαλίτιδα ή μηνιγγοεγκεφαλίτιδα.
Με τους όρους αυτούς αναφέρονται σε λοιμώξεις του εγκεφάλου ή των «καλυμάτων» του, των μηνιγγίων από ιούς.
Συνήθως αυτές οι λοιμώξεις είναι οξείες, χρόνιες ή λανθάνουσες.
Τα περισσότερα διαγνωστικά προβλήματα τα δημιουργούν οι τελευταίες και για αυτό είναι και πιο δύσκολες στην αντιμετώπισή τους.
Μία από αυτές είναι, για παράδειγμα, η λανθάνουσα απομυελινωτική εγκεφαλοπάθεια, που μπορεί να εμφανισθεί σε βάθος χρόνου, μετά από εβδομάδες ή και μήνες, ύστερα από μία λοίμωξη των αναπνευστικών οδών και προσβολή της άμυνας του οργανισμού (ανοσοποιητικό).
Η αντίδραση αυτή του ανοσοποιητικού μπορεί να δημιουργήσει μία νοσολογική εξέλιξη που να μοιάζει με τη σκλήρυνση κατά πλάκας, ξεκινώντας, όμως, από έναν ιό.
Άλλο παράδειγμα είναι ότι η προσβολή από ιούς μπορεί να δημιουργήσει άνοια.
Π.χ. οι ιοί του AIDS και του Epstein-Barr, κατά κανόνα, σε ένα ποσοστό πάνω από 10%, σε βάθος χρόνου φέρνουν άνοια.
Μία λανθάνουσα εγκεφαλίτιδα ελαφριάς μορφής μπορεί να έχει χρόνια συμπτώματα έναν ελαφρύ πονοκέφαλο και αίσθημα κούρασης, που να «ξεγελούν» τον ασθενή ως κάτι παροδικό.
Στην ίδια παγίδα μπορεί να πέσει και ο άπειρος γιατρός και να του ξεφύγει η διάγνωση.
Σε πολλές περιπτώσεις μπορεί να έχουμε και μία ιοϊκή εγκεφαλίτιδα σαν προ-στάδιο κάποιας μορφής καρκίνου, που εμφανίζεται αργότερα, πιθανόν ξεκινώντας από αυτήν.
Χαρακτηριστικές είναι κάποιες μορφές μετερπητικών ιοϊκών λοιμώξεων.
Μία άλλη ομάδα ιών, οι εντεροϊοί, προκαλούν, ιδιαίτερα στις δυτικές χώρες, ασηπτικές (απύρετες) δυσδιάγνωστες μηνιγγοεγκεφαλίτιδες με ποικίλη νευρολογική συμπτωματολογία.
Γενικά, όταν έχουμε ακόμη και ελαφρά συμπτώματα από το κεντρικό νευρικό σύστημα, πρέπει πάντα, ιδιαίτερα σε παιδιά και ηλικιωμένους, να λαμβάνουμε υπόψη την λοιμογόνο δράση των ιών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου