ΑΠΟ ΤΟ ΤΡΙΚΥΚΛΟ ΣΤΑ ΤΑΝΚΣ. Εκδηλώσεις Μνήμης για τους δολοφονηθέντες βουλευτές Γρηγόρη Λαμπράκη και Γιώργη Τσαρουχά.

20 Φεβρουαρίου γιορτάζει η απανταχού Λυκειακή οικογένεια

ΔΗΜΟΣ ΧΑΝΙΩΝ                             

ΚΟΙΝΩΦΕΛΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΔΗΜΟΥ ΧΑΝΙΩΝ                           

Κ.Ε.ΔΗ.Χ                            

ΑΚΤΗ ΕΝΩΣΕΩΣ - ΠΑΛΙΟ ΤΕΛΩΝΕΙΟ                         

ΤΗΛ. : 28210 87098 - 28210 87077                          

FAX : 28210 74332                           

Web SIte : www.dipeh.gr                              

Email : dipeh@otenet.gr                                          

20 Φεβρουαρίου γιορτάζει η απανταχού Λυκειακή οικογένεια                        

Διοργάνωση : Λύκειο των Ελληνίδων Χανίων                      

Τόπος : Αίθουσα Λυκείου των Ελληνίδων Χανίων                    

Ώρα : 18.00                        

Είσοδος : ελεύθερη                           

Το Κεντρικό Λύκειο των Ελληνίδων γιορτάζει 100 χρόνια από την ίδρυση του (1911-2011) και μαζί του τα παραρτήματα σε 51 πόλεις της Ελλάδας και 20 πόλεις των τεσσάρων Ηπείρων.                   

Στις 20 Φεβρουαρίου γιορτάζει η απανταχού Λυκειακή οικογένεια.                  

Γιορτάζουμε και στα Χανιά και σας περιμένουμε στο «σπίτι» μας, να σας ξεναγήσουμε και να σας προσφέρουμε ένα παραδοσιακό κέρασμα.                    

Να τιμήσουμε το παρελθόν και να ανταλλάξουμε ευχές για το παρόν και το μέλλον, για τη συνέχεια ενός θεσμού που άντεξε στο χρόνο και που πρέπει να συνεχίσει να υπάρχει.                   

Την Κυριακή 20 Φεβρουαρίου 2011                   

Από ώρα 18.00 στην αίθουσα του Λυκείου Χανίων, οδός Κ. Μητσοτάκη αρ. 1                    

Είσοδος ελεύθερη

5 χρόνια εκδόσεις επίκεντρο

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΔΕ ΝΕΑΠΟΛΗΣ ΓΙΑ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΜΕ ΚΩΣΤΑ ΖΟΥΡΑΡΙ

1^ο ΣΧΟΛΕΙΟ ΔΕΥΤΕΡΗΣ ΕΥΚΑΙΡΙΑΣ  

(ΝΕΑΠΟΛΗ)  ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ  

Στρατόπεδο  Στρεμπενιώτη, 1^ο & 3^ο Γυμνάσια Νεάπολης,   

Τ.Κ. 56760, Νεάπολη, Θεσσαλονίκη   

ΔΕΛΤΙΟ  ΤΥΠΟΥ   

Οι  εκπαιδευόμενοι, ο Σύλλογος Καθηγητών  και ο Διευθυντής του 1^ου Σχολείου Δεύτερης Ευκαιρίας(Νεάπολη) Θεσσαλονίκης οργανώνουν εκδήλωση για την 37^η επέτειο του γιορτασμού της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, την Πέμπτη 18 Νοεμβρίου 2010 στις 6μμ στο Δημοτικό Θέατρο του Δήμου Νεάπολης.   

Εισηγητής στην εκδήλωση θα είναι ο πολιτειολόγος  κ. Κώστας Ζουράρις με θέμα: «Αργόσυρτη διάρκεια του Ελληνικού Λαού: Αντίσταση και Πολυτεχνείο».   

Μετά  την εισήγηση θα ακολουθήσει συζήτηση.   

Ο Διευθυντής   

Ανανιάδης Παναγιώτης   

Γεωλόγος - Θεολόγος    

Τηλ.:  2310672715,  Φαξ:  2310672715     

Ε-mail : sdethes@sch.gr      

Μπορείτε επιπλέον να επικοινωνείτε με το διευθυντή στο κινητό: 6974702549

Μιλά ο Α. Σκευοφύλαξ (ο οδηγός του τανκ του Πολυτεχνείου)

Α. Σκευοφύλαξ, ο έφεδρος στρατιώτης του τεθωρακισμένου άρματος:    «Ντρέπομαι γι’ αυτό που ήμουν, γι’ αυτό που έκανα»,    
“Τότε μας είχαν μάθει να μισουμε τους κομμουνιστες, τώρα ψηφίζω, συχνά, ΚΚΕ”    

O ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ-ΟΔΗΓΟΣ TOY TANK που γκρέμισε την πύλη του Πολυτεχνείου σπάει τη σιωπή του και μιλάει πρώτη φορά για το μακελειό της 17ης Νοεμβρίου 1973    

«ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ ΓΙ’ AYTO ΠΟΥ HMOYN, ΓΙ’ AYTO ΠΟΥ EKANA.    

Τότε αισθανόμουν ότι έκανα κάτι καλό, κάτι μεγάλο. Στους “μαυροσκούφηδες”, στο Γουδί, είχα γίνει ο ήρωας που διέλυσε τους εχθρούς της πατρίδας, τα “παλιοκουμμούνια”, όπως λέγαμε τότε τους φοιτητές.   

Αυτά μου έλεγαν, αυτά πίστευα.   

Τι περιμένεις!..    

Ούτε μια εφημερίδα δεν είχα διαβάσει μέχρι τότε. Είχα γίνει και εγώ φασίστας.    
Μέχρι που μπήκα μέσα, πίστευα αυτό που έκανα.    

Στη συνέχεια έγινε ο εφιάλτης της ζωής μου. »     

1973-2003. Ο A. Σκευοφύλαξ, ο έφεδρος στρατιώτης του τεθωρακισμένου άρματος που εισέβαλε στο Πολυτεχνείο, σπάει την τριαντάχρονη σιωπή του και αποκαλύπτει όσα συνέβησαν τη μαύρη νύχτα που σημάδεψε τη σύγχρονη ελληνική ιστορία και στιγμάτισε για πάντα τη ζωή του.     

«Ντρέπομαι γι’ αυτό που ήμουν, γι’ αυτό που έκανα» λέει στην εκ βαθέων εξομολόγησή του.   
Μια στιγμή, μια ζωή. Στη «μία και μοναδική φορά» που δέχθηκε να ξύσει «τις πληγές του παρελθόντος», όπως λέει σε μια αποστροφή του λόγου του ο κ. Σκευοφύλαξ, περιγράφει λεπτό προς λεπτό τη στρατιωτική επιχείρηση της χούντας, η οποία ξεκίνησε λίγο μετά τα μεσάνυχτα της 16ης Νοεμβρίου με την έξοδο των τανκς στους δρόμους της Αθήνας και ολοκληρώθηκε στις 3.30 το πρωί της 17ης Νοεμβρίου, με την αιματοβαμμένη εισβολή στο Πολυτεχνείο.    
Στη σπάνια μαρτυρία του ο κ. Σκευοφύλαξ μνημονεύει τις δραματικές στιγμές που εκτυλίχθηκαν στους δρόμους της Αθήνας, τις ειρηνικές εκκλήσεις των φοιτητών που ηχούσαν στα αφτιά του σαν «κραυγές εχθρών της πατρίδας».    
Τις διαταγές των αδίστακτων στρατιωτικών που πίστεψε ότι ήταν «πατριώτες».  
Διαβάστε την συνέχεια εδώ.

ΜΗΝΥΜΑ ΓΙΑΝΝΗ ΔΡΙΒΕΛΕΓΚΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ

17  Νοέμβρη  του 1973, 37 χρόνια πριν, η νεολαία  μας, αρνούμενη να συμβιβαστεί   στην κατάλυση της Δημοκρατίας,  στη στέρηση των δικαιωμάτων  και των ελευθεριών, με την  εξέγερσή της στο Πολυτεχνείου,  έβαλε τέλος στο δικτατορικό καθεστώς της χούντας και συμπλήρωσε τις σελίδες της ένδοξης αγωνιστικής ιστορίας του λαού  μας.

Η φετινή επέτειος του Πολυτεχνείου συμπίπτει με μια  δύσκολη συγκυρία για την οικονομική  ανεξαρτησία της χώρας μας.   

Η σημερινή επέτειος της εξέγερσης του Πολυτεχνείου ας αποτελέσει  αφετηρία ώστε, μέσα από συλλογικές και ενωτικές προσπάθειες όλων, να βγούμε από τα δύσκολα και να οικοδομήσουμε μια κοινωνία αξιών και αλληλεγγύης.                 

Γιάννης Δριβελέγκας     

Βουλευτής ΠΑΣΟΚ    

Ν. Χαλκιδικής

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ

Αρχηγείο Πυροσβεστικού Σώματος      Γραφείο Τύπου    Αθήνα 12 Νοεμβρίου 2010     Ημέρα Μνήμης Πεσόντων Πυροσβεστών      Παρουσία του Υπουργού Προστασίας του Πολίτη, κ. Χρήστου Παπουτσή και σύσσωμης της ηγεσίας του Πυροσβεστικού Σώματος πραγματοποιήθηκε σήμερα, επιμνημόσυνη δέηση στο Ηρώο Πεσόντων Πυροσβεστών, στις εγκαταστάσεις του 199 - Σ.Ε.Κ.Υ.Π.Σ., στο Χαλάνδρι, στη μνήμη όλων των συναδέλφων πυροσβεστών που έχασαν τη ζωή τους στο βωμό του καθήκοντος. Ως «Ημέρα Μνήμης Πεσόντων Πυροσβεστών» έχει καθιερωθεί η 12η Νοεμβρίου, η ημέρα θανάτου του πρώτου πυροσβεστικού υπαλλήλου, του Δόκιμου πυροσβέστη Β΄ τάξεως Κων/νου Πούλιου, ο οποίος έχασε τη ζωή του το 1942, κατά την προσπάθεια κατάσβεσης πυρκαγιάς, σε διώροφο οίκημα στη Θεσσαλονίκη.     Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους, ο Γενικός Γραμματέας Δημόσιας Τάξης κ. Γρηγόρης Τασούλας, ο Γενικός Γραμματέας Πολιτικής Προστασίας κ. Θεόδωρος Μπούφης, o Βουλευτής της Ν.Δ. καθηγητής κ. Προκόπης Παυλόπουλος, ο Βουλευτής του ΛΑ.ΟΣ. κ. Αθανάσιος Πλεύρης, εκπρόσωποι της Νομαρχιακής και Τοπικής Αυτοδιοίκησης, επίτιμοι Αρχηγοί και Υπαρχηγοί του Σώματος, εκπρόσωποι των Ενόπλων Δυνάμεων και Σωμάτων Ασφαλείας, εκπρόσωποι των συνδικαλιστικών οργανώσεων του Π.Σ., ενώ παραβρέθηκαν συγγενείς των πεσόντων, καθώς και μεγάλος αριθμός συναδέλφων μονίμων, συμβασιούχων και εθελοντών. Κατά την ομιλία του, ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη κ. Χρήστος Παπουτσής είπε τα εξής: «Σήμερα, είναι μια ξεχωριστή ημέρα για όλους μας, μα πάνω από όλα είναι μια ξεχωριστή μέρα για το Πυροσβεστικό Σώμα.     Και θέλω αυτή την ημέρα μνήμης και τιμής, εκ μέρους του Πρωθυπουργού, κ. Γιώργου Παπανδρέου και της Κυβέρνησης να εκφράσω την απέραντη ευγνωμοσύνη της Πολιτείας και των πολιτών, για όλους τους Έλληνες Πυροσβέστες που θυσίασαν τη ζωή τους την ώρα του καθήκοντος. Ενός καθήκοντος που τις περισσότερες φορές εκτελείται υπό τις πιο αντίξοες συνθήκες. Ενός καθήκοντος ιερού, που δεν επιβάλει κανείς, παρά μονάχα η συνείδηση. Μια συνείδηση σφυρηλατημένη μέσα στο Πυροσβεστικό Σώμα, με την πολύχρονη προσφορά του στην ελληνική Πολιτεία και τον ελληνικό λαό. Μια συνείδηση με υψηλά ιδανικά και κυρίως με εδραιωμένο βαθιά το ιδεώδες του ανθρωπισμού, απαύγασμα του αρχαίου ελληνικού πνεύματος αλλά και ακρογωνιαίο λίθο του σύγχρονου ευρωπαϊκού πολιτισμού. Μια συνείδηση διαπνεόμενη από την προσφορά στο κοινωνικό σύνολο. Την πιο ανιδιοτελή προσφορά. Όλοι εμείς και πρωτίστως οι οικογένειές τους, είμαστε υπερήφανοι για την αυτοθυσία και τον ηρωϊσμό των Πυροσβεστών που θυσίασαν το υπέρτατο αγαθό της ζωής τους, για τη ζωή άλλων ανθρώπων, για το κοινό καλό, για το δημόσιο συμφέρον. Και μάλιστα γνωρίζοντας ότι το να μάχεται κανείς απρόβλεπτα στοιχεία της φύσης, σπιθαμή προς σπιθαμή, ώρα την ώρα, μέρα τη μέρα, είναι ένας αγώνας εκ των προτέρων άνισος. Κάθε μάχη πρόσωπο με πρόσωπο απέναντι στην αγριότητά της φύσης, κάθε νίκη απέναντι σε άνομα συμφέροντα ή την ανθρώπινη αμέλεια που οδηγεί σε ανεξέλεγκτο κακό, είναι μια υπερβατική πράξη. Το να επιχειρεί κανείς με κίνδυνο της ζωής του για την προστασία της εθνικής μας κληρονομίας, του δασικού μας πλούτου, του φυσικού περιβάλλοντος αλλά και για τις περιουσίες των πολιτών -τους κόπους μιας ολόκληρης ζωής των Ελλήνων- είναι πράξη πατριωτισμού . Είναι πράξη κοινωνικής ευθύνης και αλληλεγγύης. Η Κυβέρνηση και το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, επιβεβαιώνουμε τη δέσμευση μας να προσφέρουμε κάθε στήριξη στις προσπάθειές του Πυροσβεστικού Σώματος. Και μέσα στην ασφυκτική δημοσιονομική συγκυρία να προσφέρουμε κάθε μέσο που μπορούμε, που είναι δυνατόν, έτσι ώστε να βοηθήσουμε στον εκσυγχρονισμό του Σώματος αλλά και ώστε να μην υπάρξουν άλλες απώλειες. Σήμερα, αποδίδουμε τιμή και στις οικογένειές των Πυροσβεστών που θυσιάστηκαν, εκφράζοντας το σεβασμό μας και την απόλυτη συμπαράστασή μας. Η αυτοθυσία, των ανθρώπων τους, είναι γραμμένη με ανεξίτηλα γράμματα στην ιστορία μας, στην ιστορία του Πυροσβεστικού Σώματος . Η θύμησή τους, θα παραμείνει για πάντα ανεξίτηλα χαραγμένη στο νου και την καρδιά μας». Επίσης, ο Αρχηγός του Π.Σ. Αντιστράτηγος Στυλιανός Στεφανίδης, στην ομιλία του, υπογράμμισε, μεταξύ άλλων, ότι: «Καθήκον μας είναι να θυμηθούμε τις πράξεις αυτοθυσίας και να σκεφτούμε ότι ο πυροσβέστης λειτουργεί με αυταπάρνηση. Αν και αντιμέτωπος με τον κίνδυνο του θανάτου, υπερβαίνει τον εαυτό του προκειμένου να σώσει τη ζωή των συνανθρώπων του. Αυτή η υπέρβαση είναι που τον καταξιώνει στη συνείδηση των συναδέλφων του». Στεφάνια κατέθεσαν ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη κ. Χρήστος Παπουτσής, ο Αρχηγός του Π.Σ. Αντιστράτηγος Στυλιανός Στεφανίδης, εκπρόσωποι των κομμάτων, των συνδικαλιστικών οργανώσεων του Π.Σ., των συμβασιούχων και εθελοντών πυροσβεστών καθώς και συγγενείς των πεσόντων.

Ανάλογες εκδηλώσεις πραγματοποιήθηκαν και στις Πυροσβεστικές Υπηρεσίες, στην περιοχή ευθύνης των οποίων υπάρχουν μνημεία πεσόντων πυροσβεστών.

28 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940

28 Οκτωβρίου 1940      

"Θα νικήσωμεν! Αλλά δια τους Έλληνας υπέρ την Νίκην η Δόξα"    

Ιωάννης Μεταξάς   

βιβλιοπωλείο ΛΟΓΧΗ  

Πινδάρου 16-20, Αθήνα   

τηλ. 210 3611590 - fax:211 780 1821    

www.logxi.com   

info@logxi.com

«Η Σοφία της Ελλάδος» Αφιέρωμα στην τραγουδίστρια της νίκης του 1940.

Σάββατο, 23 Οκτωβρίου · 8:00 μ.μ. - 10:00 μ.μ.       
ΓΡΥΠΑΡΕΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ, ΜΥΚΟΝΟΣ   

Μια συναυλία με τα ωραιότερα τραγούδια της Σοφίας Βέμπο, για την επέτειο του ΟΧΙ της 28ης Οκτωβρίου.  

Η εκδήλωση είναι αφιερωμένη στους Έλληνες στρατιώτες.  

"Είμαστε υποχρεωμένοι να παραδεχτούμε ότι ο Έλληνας στρατιώτης υπήρξε ανώτερος από κάθε προσδοκία, στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων σε κάθε στιγμή και σε κάθε τόπο.  

Ο Έλληνας στρατιώτης επέδειξε μαχητικότητα, επιθετικότητα, υψηλή φυσική και ηθική αντοχή και έτρεψε... σε φυγή πολυπληθείς μεραρχίες μας". Τζιουζέππε Μασιόλι (ανθυπολοχαγός του Ιταλικού Στρατού).  

Παίρνουν μέρος οι καλλιτέχνες:  

Βάγια Κωφού (μέτζο-σοπράνο), θανάσης Ευαγγέλου (τενόρος), Δημήτρης Σιγαλός (τενόρος) Κυριάκος Γκουβέντας (βιολί), Πλούταρχος Ρεμπούτσικας (βιολοντσέλλο), Ηρακλής Βαβάτσικας (ακορντεόν), Χάρης Κωνσταντόπουλος (τενόρο σαξοφωνο-κλαρινέτο)  

Στο πιάνο ο Μαέστρος Ανδρέας Τσεκούρας  

Κείμενα-παρουσίαση: Κωστής Παπαιωάννου  

Τα τραγούδια της Σοφίας Βέμπο ήταν στα χείλη κάθε Έλληνα στρατιώτη δίνοντάς του θάρρος για να ανταπεξέλθει στις κακουχίες και τους κινδύνους του πολέμου.   

Η εκδήλωση περιλαμβάνει διάφορα κείμενα από πολεμικά ανακοινωθέντα, μαρτυρίες, ποιήματα κλπ,ενώ θα τιμηθούν όλοι οι Έλληνες στρατιώτες που έδωσαν την ζωή τους για την πατρίδα και θα γίνει ιδιαίτερη μνεία στους πρώτους νεκρούς που χάθηκαν τις πρώτες ώρες της 28ης Οκτωβρίου 1940: Βασίλειος Τσιαβαλιάρης από την Πιαλεία Τρικάλων, ο πρώτος Έλληνας νεκρός, απλός στρατιώτης. Αλέξανδρος Διάκος, από τα ιταλοκρατούμενα ακόμη Δωδεκάνησα.  

Ο πρώτος Έλληνας αξιωματικός. Ελευθέριος Ντάσκας από τον Πλάτανο Τρικάλων, ακολουθεί τον Διάκο λίγες στιγμές αργότερα.  

Είναι ο πρώτος από τους εφέδρους αξιωματικούς.

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΑΠΟ ΤΟ Ε-PONTOS

ΠΑΜΠΟΝΤΙΑΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΛΛΑΔΟΣ Στόχος η διεθνής αναγνώριση Φιλικό τουρνουά μνήμης για τη Γενοκτονία των Ποντίων Επέτειος Ξεριζωμού και Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού στην Καλαμαριά Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου Ημέρα μνήμης για την Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου - Μορφωτικός Σύλλογος Σερβίων «Τα κάστρα» Κεντρικές εκδηλώσεις Μνήμης σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα ΕΥΞΕΙΝΟΣ ΛΕΣΧΗ ΑΘΗΝΩΝ «Βουβή, πονηρή, ανατολίτικη» 2ο τουρνουά μνήμης για τη Γενοκτονία των Ποντίων ΠΟΝΤΟΣ - ΑΙΩΝΙΕΣ ΜΝΗΜΕΣ Έκθεση Λίας Ελευθεριάδου

Γνώρισα τη πραγματική 17 Νοέμβρη

Γνώρισα τη πραγματική 17 Νοέμβρη

Του Ανδρέα Μπελιμπασάκη Όταν η φωτογραφία του Σάββα Ξηρού με τον απαραίτητο κραυγαλέο τίτλο εμφανίσθηκε στα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων για πρώτη φορά, ήμουν σχεδόν έτοιμος να ορκισθώ ότι τον γνώριζα.

Ευτυχώς δεν το έκανα.

Όποιος «περπάτησε» στα στέκια των Εξαρχείων στα τέλη της δεκαετίας του '70 και τις αρχές του '80 θα θυμάται αναρίθμητους αριστερούς όλων των τάσεων με πανομοιότυπες ενδυματολογικές αναζητήσεις, έτοιμους στις συζητήσεις τους, να ξεκινήσουν «ιερό πόλεμο» για τον τρόπο με τον οποίο έπρεπε κανείς να αποκωδικοποιεί τις σκέψεις του Μάρξ και του Λένιν.

Όλοι σφιχταγκαλιασμένοι με τη δογματική τους αλήθεια.

Με το ίδιο ύφος. Την ίδια βεβαιότητα. Κυρίως όμως την ίδια φυσιογνωμία. Σαν του Σάββα Ξηρού. Αρκετά όμως με τα ευφυολογήματα…

Με αφορμή την «επέτειο του Πολυτεχνείου» (τι αφόρητο κλισέ!) σκέφτομαι ότι αυτή την εποχή των πολιτικών και κοινωνικών αντιφάσεων και εν μέρει των ψευδαισθήσεων που ανέδειξε, άξιζε να τη ζήσει κανείς για τη μοναδική της ατμόσφαιρα. Των μεγάλων προσδοκιών. Των μεγάλων ιδεών.

Δεν ανήκω στη γενιά του Πολυτεχνείου. Μάλλον στη γενιά της Μεταπολίτευσης κατατάσσομαι ηλικιακά -της μεταπολίτευσης καημένη γενιά τραγουδάει ο Πορτοκάλογλου.

Το Πολυτεχνείο με συγκινούσε όμως πάντοτε με ένα αφελή, σχεδόν παιδικό τρόπο. Ποτέ μου δεν προσπάθησα να αναλύσω πού τελειώνει ο «μύθος» και πού αρχίζει η «πραγματικότητα» της εξέγερσης του Πολυτεχνείου.

Ακόμη και σήμερα έχω τη δική μου εκδοχή. Απλοϊκή, αυθεντική, νοσταλγική.

Στις 17 Νοέμβρη του 1975, στην πρώτη μεγάλη πορεία του Πολυτεχνείου (στις 17 Νοέμβρη του 1974 διεξήχθησαν οι βουλευτικές εκλογές), η μητέρα μου πήρε από το χέρι δύο μικρά παιδιά -εμένα και την εξαδέλφη μου- και «κατεβήκαμε» στην πορεία.

Βρεθήκαμε χαμένοι και εμείς, συγκινητικά μόνοι σε ένα πολύβουο ατελείωτο πλήθος κάπου στην Βουκουρεστίου μην ξέροντας πού να σταθούμε.

Ο κόσμος στριμωγμένος. Δίπλα μας, φωνές, συνθήματα και ακατανόητες εκφράσεις…

«Το ΚΚΕ πέρναγε τρεις ώρες», «Η κεφαλή της πορείας είναι στην αμερικανική πρεσβεία», «η ουρά βρίσκεται στην πλατεία Αμερικής», «ποιος θα μπει μπροστά η ΚΝΕ ή ο Ρήγας»;

Όλα θυμίζουν πανηγύρι.

Πολλά χρώματα. Συνθήματα. Φασαρία. Και ξαφνικά όλα αλλάζουν. Απόλυτη σιωπή. Δεν κουνιέται κανείς.

Όλοι με σκυμμένα κεφάλια.

Κλαίνε. Ακούγεται το «προσκλητήριο των νεκρών». Δίπλα μας περνάει η «σημαία του Πολυτεχνείου».

Ακολουθούν γυναίκες με μαύρα. Χωρίς καμία συνεννόηση όλοι φωνάζουν το ίδιο σύνθημα «Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Νοέμβρης»!

Πιάνουν τα χέρια μας άγνωστοι άνθρωποι. Προχωράμε μαζί τους. Η πορεία ξεκίνησε.Λίγα χρόνια αργότερα, το 1980, μικρό παιδί ακόμη αλλά μάλλον ώριμος για να καταλάβω τη σπουδαιότητα της εποχής, μέλος του «Ρήγα Φεραίου» -της μεγαλύτερης αντιδικτατορικής οργάνωσης νεολαίας, που η μεταπολίτευση αποφάσισε ότι δεν έχει ανάγκη…- ξαναείδα εκείνη τη ζεστή και περήφανη «σιωπή».

Μπήκα στα γραφεία της οργάνωσης σε ένα σκοτεινό σπίτι κάπου στη Δάφνη και είδα ανθρώπους 80 ετών να προσπαθούν να φτιάξουν ένα πανό που έγραφε..

«Το Πολυτεχνείο ζει». Άνθρωποι που πέρασαν πάνω από τα μισά χρόνια της ζωής τους στις φυλακές πληρώνοντας το τίμημα μιας παράλογης εποχής βρισκόντουσαν μπροστά από ένα κακοφτιαγμένο πανό που συμβόλιζε όμως με ένα βαθιά ανθρώπινο τρόπο τη συνέχεια του αγώνα μιας ζωής. Περπάτησα μαζί τους μέχρι το κέντρο της Αθήνας με ένα μοναδικό τρόπο. Καμιά δεκαπενταριά γεροντάκια, εγώ και το πανό μας!

Η ίδια ατμόσφαιρα. Συνθήματα, φωνές, συζητήσεις.

Και μετά εκείνη η ίδια σιωπή. Που σε παραλύει, αλλά σου δίνει και τη δυνατότητα να καταλάβεις ότι η ιστορία είναι παρούσα.«Σιωπή»Η σωστή λέξη.

Με τα χρόνια, η ανατροπή των αξιών και η κυνική αξιοποίηση της κορυφαίας στιγμής του Αντιδικτατορικού αγώνα από ιδιοτελή συμφέροντα με οδήγησε στο συμπέρασμα ότι η σιωπή των ανθρώπων που συμμετείχαν ενεργά στην αντίσταση κατά της χούντας, δεν είναι μόνο ηθική στάση ζωής αλλά μία ηχηρή απάντηση.

Απέναντι στο ευτελές, στο εύκολο, στο ανταλλάξιμο.Θυμήθηκα αυτές τις δύο μικρές απλοϊκές ιστορίες, σκεπτόμενος ότι σε λίγα χρόνια η κοινή γνώμη όταν ακούει για τη 17 Νοέμβρη και τον Αντιδικτατορικό αγώνα πιθανότατα θα την ταυτίζει με τον Γιωτόπουλο και τους Ξηρούς.

Μικρό το κακό για μένα, που θα μπορώ και τότε με εγωιστική διάθεση να ισχυρίζομαι, ότι «ακούμπησα» με το δικό μου «παιδικό» τρόπο τη 17 Νοέμβρη! ( Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην online έκδοση της Ελληνικής Υπηρεσίας του BBC to 2004)

ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΤΟΥ FOREIGN PRESS ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ: ΜΥΘΟΣ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Το ΟΧΙ της 28ης Οκτωβρίου 1940!…

Το ΟΧΙ της 28ης Οκτωβρίου 1940!… Του καθηγητή ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΙΠΕΡΟΠΟΥΛΟΥ* Η άρνηση δεν αποτελεί αποποίηση καθήκοντος, και το βροντερό ΟΧΙ των Ελλήνων στην επέλαση του Φασιστικού άξονα την 28η Οκτωβρίου του 1940 αποτελεί έμπρακτη απόδειξη ότι οι Λαοί πρόθυμα πάντοτε ακολουθούν τον ηγέτη που θα χαράξει με χρυσά γράμματα την σελίδα του μεγαλείου τους στο διαχρονικό βιβλίο της ιστορίας!... «Τι είναι ένας επαναστάτης;» αναρωτιέται σε μια μεστή νοημάτων παράγραφο ο Albert Camus και συνεχίζει «εκείνος που λέει ΟΧΙ αλλά με την άρνησή του ΔΕΝ εννοεί αποποίηση. Γιατί είναι ταυτόχρονα το ίδιο άτομο που λέει ΝΑΙ στη συνέχιση του αγώνα του έχοντας ήδη κάνει συνειδητά την πρώτη κίνηση, αυτήν της άρνησης…» Στους δικούς μου κύκλους, των επιστημόνων της συμπεριφοράς αλλά προφανώς και σε κύκλους όπου ασκείται η σύγχρονη πολιτική υπάρχουν οι συνάδελφοι που διατείνονται ότι ένα άτομο δεν μπορεί, δεν είναι σωστό να προσπαθήσει να είναι ταυτόχρονα και λογικό και συναισθηματικό. Αν όμως σταθούμε για λίγο επικεντρώνοντας σε υποκειμενικό ο καθένας και η καθεμιά μας επίπεδο αξιολόγησης αυτή τη θέση μπορούμε να διαπιστώσουμε καλόπιστα ότι εμείς οι άνθρωποι διαθέτουμε την ικανότητα να αισθανθούμε αυτό που σκεφτόμαστε και να επεξεργασθούμε γνωστικά αυτό που αισθανόμαστε. Με λόγια απλά το συναίσθημα ποτέ ΔΕΝ απέκλειε αναγκαστικά τη συνύπαρξη του με τη λογική και αντίστροφα θα δυσκολευθεί πολύ κανείς να εντοπίσει αξιόπιστη επιστημολογική μαρτυρία που να επιβεβαιώνει ότι λογική αποκλείει το συναίσθημα. Ο κίνδυνος που υπάρχει για τον καθένα μας είναι συνυφασμένος με μια ανθρώπινη υποσυνείδητη τάση να παρουσιάσουμε κάποιες συναισθηματικές μας αντιδράσεις ως παράγωγα λογικής σκέψης γιατί τότε το αποτέλεσμα που θα προκύψει αποτελεί προπαγάνδα και ο αποδέκτης του μηνύματος που εκπέμπουμε οδηγείται να δεχθεί ως λογικό παράγωγο μια καθαρά συναισθηματική μας θέση. Στην περίπτωση του Ιωάννη Μεταξά το ΟΧΙ που βροντοφώναξε στον Ιταλό Πρέσβη και κατέθεσε με ειλικρίνεια, σαφήνεια και λογικά επιχειρήματα ήταν διανθισμένο και με εμφανή στοιχεία συναισθηματικής φόρτισης (και, χωρίς να παρεξηγηθεί η θέση μου, και φυσικά, χωρίς να θεωρώ τα δύο ΟΧΙ ισότιμα, το ίδιο συνέβη και στην περίπτωση του Τάσσου Παπαδόπουλου Προέδρου τότε της Κυπριακής Δημοκρατίας με το ΟΧΙ του 2004) οπότε περίτεχνα έγιναν αντικείμενα από πρόσωπα και ΜΜΕ, μιας ανίερης εκμετάλλευσης προπαγανδιστικού επιπέδου όπου οι επιτήδειοι αδυνατώντας να κατανοήσουν τη δύναμη της ιερής, θεραπευτικής, ελπιδοφόρας ΑΡΝΗΣΗΣ (δηλαδή του ΟΧΙ) τείνουν να παρουσιάσουν τις όποιες συναισθηματικές αντιδράσεις των δύο ανδρών ως στοιχεία αναίρεσης της εντυπωσιακά παραγωγικής, ελληνοπρεπέστατης αναλυτικό-συνθετικής τους σκέψης!… Ακριβώς επειδή είμαστε, όχι μόνο οι εντός Ελλάδος αλλά οι απανταχού της γης Έλληνες και μαζί μας οι αμέτρητοι φιλέλληνες άνθρωποι που μας χαρακτηρίζουν (όπως συμβαίνει και με άλλους λαούς για να μην αποβούμε καταστροφικά εθνοκεντρικοί) κάποια σημαντικά συναισθηματικά δεδομένα και τρόποι λογικής ανάλυσης και αξιολόγησης των ιστορικών μας καταβολών θα είναι χρήσιμο ο καθένας και η καθεμιά μας χωρίς την περίτεχνη, έστω και αν όχι πάντοτε ενδοτική η εκμεταλλευτική επίδραση των Κομματικών μας ταγών, να δούμε με νηφαλιότητα το ΟΧΙ του Ιωάννη Μεταξά (και γιατί όχι και του εκλιπόντος Ελληνοκύπριου Προέδρου Τάσσου Παπαδόπουλου που κατατέθηκε το βράδυ της Μεγάλης Τετάρτης 7ης Απριλίου του 2004). Την ώρα που ο Ιωάννης Μεταξάς (και επιμένω να συνδέω το δικό του ΟΧΙ προς τον ΕΧΘΡΟ που εκπροσωπούσε ο Άξονας με το ΜΟΝΑΔΙΚΟ άλλο ΟΧΙ στους «δήθεν» φίλους στην πρόσφατη ιστορία του Ελληνισμού που είπε και ο Τάσσος Παπαδόπουλος) μιλώντας στον δικό του λαό, αλλά φρονώ κατά επέκταση στους απανταχού της γης Έλληνες και φιλέλληνες αιτιολογούσε με δάκρυα την αδιάσειστα λογική θέση της ΑΡΝΗΣΗΣ, του ΟΧΙ, την ίδια ώρα αυτή η εντυπωσιακή πράξη της «άρνησης» γεννούσε, δημιουργούσε τη θέση της «κατάφασης» δίνοντας ζωντανό παράδειγμα ελπίδας σε ΟΛΟΥΣ τους λαούς της γης, σε οργανικά ανθρώπινα σύνολα και μεμονωμένους άνδρες, γυναίκες και παιδιά που δεν μπορούν να δεχθούν το άλογο και παράλογο ως λογικό, το κατάφωρα άδικο και ανήθικο ως ευλογία της Θέμιδας, την εισβολή και κατοχή μιας ελεύθερης χώρας ως πράξη ειρηνικών και φιλικών διαθέσεων! Η άρνηση που εκφράζει το ΟΧΙ του Ιωάννη Μεταξά (όπως και το ΟΧΙ του Ελληνοκύπριου ηγέτη που το ζήτησε από του Κυπρίους και ΕΠΙΚΥΡΩΣΕ με ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ επιπέδου 76% στις 24 Απριλίου 2004 ο Κυπριακός λαός παρά τις “α-φιλότιμες” συστηματικές προσπάθειες πολλών) θα μείνουν στην ιστορία του Έθνους των Ελλήνων αντάξια κάποιων προοδευτικά και μεθοδευμένα οδηγημένων στην υποβάθμιση παρόμοιων ΟΧΙ σε Πέρσες και Ιταλούς και τον μπροστάρη παγκόσμιων κέντρων εξουσίας τότε Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ Κόφη ΑΝΑΝ. Ίσως δεν είναι άκαιρη σαν επίλογος στην σύντομη αυτή bloggo-άποψη η σκόπιμη αναφορά μου στον Αγγλοσάξονα ειρηνιστή φιλόσοφο που με βαθύ νόημα εύχεται από καρδίας «…φανταστείτε την ημέρα που κάποιοι θα κήρυτταν και πάλι έναν πόλεμο και ΚΑΝΕΙΣ δεν θα ερχόταν να συμμετάσχει!…» Ως Έλληνας Ποντιακής και συνάμα Μικρασιατικής καταγωγής (αχ, εκείνες οι αλησμόνητες πατρίδες των γονιών μου) εκφράζω ένα βουβό αλλά γιγάντιο κύμα αγανάκτησης των απανταχού της γης Ελλήνων που λένε ΟΧΙ και θυμίζουν εις εαυτούς και αλλήλους ότι εμείς δεν συνηθίζουμε να κηρύσσουμε άδικους πολέμους, να επιβουλευόμαστε τη γη άλλων… Όμως εμείς οι Έλληνες, αδιάφοροι στα κελεύσματα των εκάστοτε πολιτικών ηγετών μυωπικής θεώρησης της ιστορίας του χθες και του επερχόμενου αύριο ΔΕΝ θα διστάσουμε όποιοι και αν συμβεί να είναι εκείνοι που θα μας ζητήσουν να τους παραδώσουμε έστω και μια σπιθαμή ελληνικής γης να βροντοφωνάξουμε ένα κοφτό, συναισθηματικά φορτισμένο, λογικά εδραιωμένο ΕΛΛΗΝΟΠΡΕΠΕΣΤΑΤΟ…ΟΧΙ! Ο Ιωάννης Μεταξάς είπε το μεγάλο ΟΧΙ του ελληνισμού το 1940, ο Τάσσος Παπαδόπουλος της Κύπρου 64 χρόνια αργότερα, το 2004… Εγώ παραμένω ρομαντικά αθεράπευτος στην πίστη και την βεβαιότητά μου ότι κάποιος άλλος Έλληνας Ηγέτης εφόσον και όταν χρειαστεί, θα γράψει ιστορία, με το δικό του σύγχρονο ΟΧΙ και με την συναίνεση του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ διαβεβαιώνοντας ξανά την οικουμένη ότι όσο συνεχίζουν να υπάρχουν ΕΛΛΗΝΕΣ θα μπορεί η ανθρωπότητα να ελπίζει σε ένα ακόμη ΟΧΙ, από εκείνα που έχουν την επαναστατική ιδιομορφία να μετουσιώνουν την άρνηση σε κατάφαση προσήλωσης σε αναλλοίωτες διαχρονικά ανθρώπινες αξίες!… Ζήτω η 28η Οκτωβρίου του 1940! Ζήτω το ΟΧΙ ενός αριθμητικά μικρού, και αδιαμφισβήτητα ιστορικά μεγάλου λαού!.. Ζήτω το απανταχού της γης Έθνος των Ελλήνων! *Ο καθηγητής ΠΙΠΕΡΟΠΟΥΛΟΣ θα είναι ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ υποψήφιος Δήμαρχος Θεσσαλονίκης στις εκλογές του Οκτώβρη 2010

ΤΟ ΕΠΟΣ ΤΟΥ 40- ΜΙΚΡΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ

Οι πρώτες κρίσιμες ημέρες του πολέμου:

Οι δυνάμεις των αντιπάλων και οι πρωταγωνιστές. (Δ. Λιμνιάτης, Αντιστράτηγος ε.α., "Το έπος του 1940 και ο στρατηγός Κατσιμήτρος", περιοδικό "Ιστορία Εικονογραφημένη", τ. 352, Οκτ. 1997.)

ΠΗΓΗ http://www.cslab.ntua.gr/

Φειδίας Ν. Μπουρλάς

"Αναφέρατε παρακαλώ εις τον κ. Αρχηγόν του ΓΕΣ ότι η προσωπική μου γνώμη είναι ότι αύριο την πρωίαν, ίσως δε και κατά την διάρκειαν της νυκτός 27 με 28 Οκτωβρίου, θα έχωμεν ιταλικήν επίθεσιν. Η Μεραρχία θα επιτελέση το καθήκον της προς την πατρίδα, συμφώνως προς διαταγάς και οδηγίας του ΓΕΣ.

Δύναμαι να βεβαιώσω υπευθύνως τον κ. Αρχηγόν του ΓΕΣ, και τονίζω τούτο ιδιαιτέρως, ότι δεν θα περάσουν Ιταλοί από το Καλπάκι." (Υποστράτηγος Χ. Κατσιμήτρος, Διοικητής VIII Μεραρχίας Ηπείρου, σε τηλεφωνική επικοινωνία με το ΓΕΣ (Ανσχη Κορώζη), 27 Οκτωβρίου 1940.) Οι δυνάμεις των αντιπάλων κατά την έναρξη του πολέμου.

Οι πρώτες κρίσιμες ημέρες μέχρι την ανάσχεση της επιθέσεως των Ιταλών (μάχη Ελαίας (Καλπάκι) - Καλαμά, 2-8 Νοεμ. 1940), την ολοκλήρωση της επιστρατεύσεως και την Ελληνική αντεπίθεση. Ιταλικές δυνάμεις:

Ανώτατη Στρατιωτική Διοίκηση: Διοικητής Στρατηγός Βισκόντι Πράσκα. Θέατρο επιχειρήσεων Ηπείρου.

XXV Σώμα Στρατού: Διοικητής Στρατηγός Κάρλο Ρόσσι.

Τέσσερις μεραρχίες (23η: "Φερράρα", 51η: "Σιένα", 131η: Τ/Θ "Κενταύρων" και μια μεραρχία ιππικού). Συνολική δύναμη: 42000 άνδρες περίπου.XXVI Σώμα Στρατού: Διοικητής Στρατηγός Γκαμπριέλε Νάσσι. Τέσσερις μεραρχίες (49η: "Πάρμα", 29η: "Πιεμόντε", 19η: "Βενέτσια", 53η: "Αρέτζο"). Συνολική δύναμη: 44000 άνδρες περίπου.

Μεταξύ των δύο σωμάτων στρατού, στον Τομέα της Πίνδου: 3η Μεραρχία Αλπινιστών "Τζούλια".Συνολική δύναμη: 59 τάγματα πεζικού, 135 πυροβολαρχίες (23 βαριές), 150 άρματα μάχης, 18 ίλες ιππικού, 6 τάγματα όλμων και ένα τάγμα πολυβόλων. Ελληνικές δυνάμεις:

Θέατρο επιχειρήσεων Ηπείρου:VIII Μεραρχία Πεζικού: Διοικητής Υποστράτηγος Χ. Κατσιμήτρος, και το στρατηγείο της III Ταξιαρχίας Πεζικού με Διοικητή τον Συνταγματάρχη Πεζικού Δημήτριο Γιατζή. Συνολικά περιελάμβανε: 4 διοικήσεις συνταγμάτων πεζικού, 15 τάγματα πεζικού, 16 πυροβολαρχίες, 5 ουλαμούς πυροβολικού συνοδείας, 2 τάγματα πολυβόλων κινήσεως, μία πυροβολαρχία βαρέων πολυβόλων, μία μεραρχιακή μονάδα αναγνωρίσεως.

Το 39ο Σύνταγμα Ευζώνων της III Μεραρχίας (κινούμενο από την Αιτωλοακαρνανία προς Ήπειρο).

Στις 12 Οκτωβρίου 1940: Τέθηκε στη διάθεση της Μεραρχίας ο Υποστράτηγος Ν. Λιούμπας, στον οποίο ανατέθηκε η διοίκηση του τομέα της Θεσπρωτίας. Έφθασε μια αντιαεροπορική πυροβολαρχία (3 πυροβόλα), η οποία διατέθηκε για την προστασία των Ιωαννίνων. Συμπληρώθηκαν οι διοικήσεις της Μεραρχίας ως ακολούθως: Αρχηγός Πεζικού Μεραρχίας: Συνταγματάρχης Γεώργιος Ντρες. Διοικητής 4ου Συντάγματος Πεζικού: Συνταγματάρχης Κ. Παπαδόπουλος. Διοικητής 40ου Συντάγματος Ευζώνων: Συνταγματάρχης Θρ. Τσακαλώτος. Στις 27 Οκτωβρίου 1940 η Μεραρχία έχει συμπληρώσει την επιστράτευσή της. Θέατρο επιχειρήσεων Δυτικής Μακεδονίας:Τμήμα Στρατιάς Δυτικής Μακεδονίας (ΤΣΔΜ): Διοικητής Αντιστράτηγος Ιωάννης Πιτσίκας (έδρα Κοζάνη).Το Β' Σώμα Στρατού: Διοικητής Αντιστράτηγος Δημήτριος Παπαδόπουλος, με τις: I Μεραρχία: Διοικητής Υποστράτηγος Δημήτριος Βραχνός, IX Μεραρχία: Διοικητής Υποστράτηγος Χρήστος Ζυγούρης, V Ταξιαρχία Πεζικού: Διοικητής Συνταγματάρχης Πεζικού Αναστάσιος Καλής, IX Συνοριακό Τομέα.Το Γ' Σώμα Στρατού: Διοικητής Αντιστράτηγος Γεώργιος Τσολάκογλου (έδρα Θεσσαλονίκη), με τις: X Μεραρχία: Διοικητής Υποστράτηγος Χρήστος Κίτσος, XI Μεραρχία: Διοικητής Συνταγματάρχης Πυροβολικού Γεώργιος Κώσταλος, IV Ταξιαρχία Πεζικού, Διοικητής Υποστράτηγος Αγαμέμνων Μεταξάς, και τους IX, X, XI Συνοριακούς Τομείς. Το Απόσπασμα Πίνδου:Διοικητής ο έφεδρος, εκ μονίμων, Συνταγματάρχης Κωνσταντίνος Δαβάκης (Επταχώρι). Τομέας ευθύνης μεταξύ του δεξιού της VIII Μεραρχίας και του αριστερού της IX Μεραρχίας (ανάπτυγμα ΖΕ 37 χλμ. περίπου).Περιελάμβανε: Το 51ο Σύνταγμα Πεζικού (μείον), μία ορειβατική πυροβολαρχία 75 χιλ., έναν ουλαμό πυροβολικού συνοδείας των 65 χιλ. και έναν ουλαμό ιππικού. Είχε σοβαρές ελλείψεις σε οπλισμό, ιματισμό, υπόδηση και εφεδρικά πυρομαχικά. Από 8 διοικητές λόχων 2 ήταν Ανθυπολοχαγοί και 2 Έφεδροι Λοχαγοί.

Από τους 32 Διμοιρίτες 3 μόνο ήταν μόνιμοι. Συνολική δύναμη: 39 τάγματα πεζικού, 40½ πυροβολαρχίες διαφόρων διαμετρημάτων. Δύναμη περίπου 35000 άνδρες. Σύγκριση δυνάμεων:

Στην Ήπειρο: Έναντι των 22 ταγμάτων πεζικού, 3 συνταγμάτων ιππικού, 61 πυροβολαρχιών (18 βαριές) και 90 αρμάτων μάχης του XXV Ιταλικού Σώματος Στρατού, υπήρχαν 15 τάγματα πεζικού, μία ομάδα αναγνωρίσεως και 16 πυροβολαρχίες (2 μόνο βαριές) της VIII Μεραρχίας.

Στην Πίνδο: Έναντι 5 ταγμάτων πεζικού, μιας ίλης ιππικού της Ιταλικής Μεραρχίας Αλπινιστών, υπήρχαν 2 τάγματα πεζικού, μια ίλη ιππικού και μιάμιση πυροβολαρχία του αποσπάσματος Πίνδου.

Στη Δυτική Μακεδονία: Έναντι 17 ταγμάτων πεζικού, μιας ίλης ιππικού, 24 πυροβολαρχιών (5 βαριές) και 10 αρμάτων μάχης του XXVI Ιταλικού Σώματος Στρατού, υπήρχαν 22 τάγματα πεζικού, 2 ομάδες αναγνωρίσεως και 22 πυροβολαρχίες (7 βαριές) του ΤΣΔΜ.Συμπεράσματα: Στην Ήπειρο ήταν συντριπτική η υπεροχή των Ιταλών σε πυροβολικό και άρματα.

Στην περιοχή Δυτ. Μακεδονίας οι μονάδες ήταν ισοδύναμες με μικρή υπεροχή των Ελληνικών.

Στην περιοχή της Πίνδου οι Ιταλοί υπερτερούσαν σε αναλογίες 1:2 περίπου στο πεζικό και 1:4 στο πυροβολικό. Να επισημανθούν και τα ακόλουθα: Η ασφάλεια των Ελληνικών ακτών ήταν επισφαλής, λόγω της συντριπτικής υπεροχής του Ιταλικού ναυτικού.

Στηριζόμαστε μόνο στις ναυτικές δυνάμεις της Μ. Βρετανίας και στις δεσμεύσεις της Ιταλίας με τη Λιβύη.

Στην αεροπορία, η Ιταλική είχε την κυριαρχία.

Έναντι 400 Ιταλικών αεροσκαφών, διαθέταμε 143 παλαιού τύπου και μικρής αποδόσεως. Τα 65 διαφόρων αποστολών (βομβαρδιστικά κ.λπ.) ήταν σε καλή κατάσταση.

Να προσθέσουμε ακόμα ότι: Η αμυντική οργάνωση του Ελληνικού εδάφους, κυρίως στην Ήπειρο, με τις έντονες προσπάθειες της VIII Μεραρχίας, το δύσβατο του εδάφους με τα περιορισμένα δρομολόγια και οι δυσμενείς καιρικές συνθήκες ήταν αρνητικοί παράγοντες για τις επιθετικές επιχειρήσεις των Ιταλών. Στρατηγικό συμπέρασμα:

Η έκβαση των επιχειρήσεων κυρίως στην Ήπειρο (τοποθεσία Ελαίας-Καλαμά) ήταν υπόθεση τόλμης και αντοχής της VIII Μεραρχίας τις 5-10 πρώτες ημέρες, διότι, με τον ερχομό των ενισχύσεων και την πτώση του ηθικού των Ιταλών (επακόλουθο της αποτυχίας), η πλάστιγγα θα έγερνε υπέρ των Ελληνικών δυνάμεων.

Αυτό πέτυχε η VIII Μεραρχία με διοικητή τον γενναίο Υποστράτηγο Χ. Κατσιμήτρο.

Διαβάστε πολλά περισσότερα εδώ.

Αφιέρωμα 28η Οκτωβρίου: Η μεγάλη μέρα των Ελλήνων ΝΤΟΚΥΜΑΝΤΑΙΡ ΤΟΥ NATIONAL GEOGRAPHIC

ΔΕΙΤΕ ΣΤΟ FOREIGN PRESS Αφιέρωμα 28η Οκτωβρίου: Η μεγάλη μέρα των Ελλήνων ΝΤΟΚΥΜAΝΤΑΙΡ ΤΟΥ NATIONAL GEOGRAPHIC

ΜΙΑ ΜΟΥΣΙΚΗ ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ

Παρόλο που οι διακοπές συνεχίζονται, είπα να ανεβάσω κάποια θέματα προς ενημέρωση. Αλλωστε ευνοούν και οι συνθήκες της τηλεφωνικής σύνδεσης. Λόγω και των ημερών, των επετείων, νομίζω ότι το μουσικό μας θέμα είναι ότι πρέπει. Να είστε όλοι καλά.

«Tη νύχτα της 30ης Μαΐου 1941 οι πατριώτες Μ Γλέζος και Α.Σάντας κατέβασαν τη σηµαία των ναζί κατακτητών από τον ιερό βράχο της Ακρόπολης

ΑΠΟ ΤΟ Ινφογνώμων Πολιτικά

«Tη νύχτα της 30ης Μαΐου 1941 οι πατριώτες Μ Γλέζος και Α.Σάντας κατέβασαν τη σηµαία των ναζί κατακτητών από τον ιερό βράχο της Ακρόπολης

«Κατά τη νύχτα της 30ης μέχρι της 31ης Μαΐου, υπεξερέθη η επί της Ακροπόλεως κυματίζουσα γερμανική πολεμική σημαία, παρ’ αγνώστων δραστών.

Διενεργούνται αυστηραί ανακρίσεις.

Οι ένοχοι και οι συνεργοί αυτών θα τιμωρηθώσι δια της ποινής του θανάτου.»

Άνοιξη του 1941.

Οι Ελληνες αντιστέκονται λυσσαλέα στις γερμανικές μεραρχίες.

Ο ελληνικός στρατός "κρατάει" όσο κανένας άλλος στην Ευρώπη, πλήν ίσως του σοβιετικού, αλλά τελικά υποκύπτει στην πανίσχυρη γερμανική πολεμική μηχανή.

Διαβάστε όλο το άρθρο και πολλά ακόμα εδώ.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΑΠΟ ΤΟ E-PONTOS

ΠΟΝΤΙΑΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ "ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΟΥΜΕΛΑ" ΒΟΣΤΩΝΗΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΛΩΝΙΩΝ ΠΙΕΡΙΑΣ "ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ο ΚΥΝΙΚΟΣ" ΠΟΝΤΙΑΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ "ΕΥΞΕΙΝΟΣ ΠΟΝΤΟΣ" ΣΤΟΚΧΟΛΜΗΣ Καταδίκη της Ποντιακής Γενοκτονίας Εκδήλωση μνήμης για την γενοκτονία των Ποντίων στην Κύπρο ΕΝΩΣΗ ΠΟΝΤΙΩΝ ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ Σε δοκιμασία οι σχέσεις Αυστραλίας-Τουρκίας λόγω Ποντιακού ΕΥΞΕΙΝΟΣ ΛΕΣΧΗ ΠΟΝΤΙΩΝ & ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΩΝ Ν. ΤΡΙΚΑΛΩΝ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ "ΣΚΟΠΑΣ Ο ΠΑΡΙΟΣ" ΕΝΩΣΗ ΠΟΝΤΙΩΝ ΜΕΝΕΜΕΝΗΣ "ΕΥΞΕΙΝΟΣ ΠΟΝΤΟΣ" ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΟΝΤΙΩΝ ΕΥΡΩΠΗΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΟΝΤΙΩΝ ΝΕΑΣ ΑΡΤΑΚΗΣ «ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΟΥΜΕΛΑ» ΠΟΝΤΙΑΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ "ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΟΥΜΕΛΑ" ΒΟΣΤΩΝΗΣΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΟΝΤΙΩΝ ΕΥΡΩΠΗΣ

Κεντρική Εκδήλωση Δήμου Χανίων για την 68η Επέτειο της Μάχης της Κρήτης

Κεντρική Εκδήλωση Δήμου Χανίων για την 68η Επέτειο της Μάχης της Κρήτης Δήμος Χανίων - ΔΗΠΕΧ 20/5/2009 - 20/5/2009 Πνευματικό Κέντρο Χανίων 21.00 Είσοδος : ελεύθερη Στο πλαίσιο των εκδηλώσεων για την 68η Επέτειο της Μάχης της Κρήτης, ο Δήμος Χναίων διοργανώνει κεντρική εκδήλωση την Τετάρτη 20 Μαΐου 2009, στο Πνευματικό Κέντρο Χανίων, ώρα 21.00. Η Εκδήλωση περιλαμβάνει : - Ομιλία από το Δήμαρχο Χανίων κ. Κυριάκο Βιρβιδάκη. - Συναυλία με το Μουσικό Σύνολο και τη Μικτή Χορωδία του Δήμου Χανίων με τα έργα του Μίκη Θεοδωράκη: α)«Ρωμιοσύνη» σε στίχους Γιάννη Ρίτσου. β)«Μαουτχάουζεν», σε στίχους Ιάκωβου Καμπανέλη. Διεύθυνση - Ενορχήστρωση Συνόλου και Χορωδίας: Παύλος Μπαϊλάκης Διδασκαλία Χορωδίας: Δέσποινα Δρακάκη Αφήγηση: κ. Μιχάλης Αεράκης, Ηθοποιός - Καλλιτεχνικός Διευθυντής ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κρήτης.

ΔΗΠΕΧ - ΔΕΛΤΙΑ ΤΥΠΟΥ

Έκθεση «4 σημεία» Δήμος Χανίων, Εικαστικό εργαστήρι Δήμου Χανίων - ΔΗΠΕΧ 16/5/2009 - 16/5/2009 Βίλα Κούνδουρου11.00 Είσοδος : ελεύθερη Στο πλαίσιο των εκδηλώσεων για την 68η Επέτειο της Μάχης της Κρήτης, το Σάββατο 16 Μαΐου 2009, στη Βίλα Κούνδουρου, ώρα 11.00, θα γίνει η παρουσίαση του βίντεο της παράστασης «4 σημεία» ( αντιπολεμικό χοροθέατρο με αναφορές στη Μάχη της Κρήτης) που παρουσιάστηκε στα ερείπια του Μεγάλου Αρσεναλίου τον Αύγουστο του 1991, στα πλαίσια του διεθνούς Φεστιβάλ σύγχρονου χορού. Ταυτόχρονα με την προβολή παρουσιάζονται αντιπολεμικά έργα του καλλιτέχνη. Υπεύθυνος έκθεσης: Γιάννης Μαρκαντωνάκης, καλλιτεχνικός Δ/ντής Εικαστικού Εργαστηρίου Δήμου Χανίων. Κεντρική Εκδήλωση Δήμου Χανίων για την 68η Επέτειο της Μάχης της Κρήτης Δήμος Χανίων - ΔΗΠΕΧ 20/5/2009 - 20/5/2009 Πνευματικό Κέντρο Χανίων 21.00 Είσοδος : ελεύθερη Στο πλαίσιο των εκδηλώσεων για την 68η Επέτειο της Μάχης της Κρήτης, ο Δήμος Χναίων διοργανώνει κεντρική εκδήλωση την Τετάρτη 20 Μαΐου 2009, στο Πνευματικό Κέντρο Χανίων, ώρα 21.00. Η Εκδήλωση περιλαμβάνει : - Ομιλία από το Δήμαρχο Χανίων κ. Κυριάκο Βιρβιδάκη. - Συναυλία με το Μουσικό Σύνολο και τη Μικτή Χορωδία του Δήμου Χανίων με τα έργα του Μίκη Θεοδωράκη: α)«Ρωμιοσύνη» σε στίχους Γιάννη Ρίτσου. β)«Μαουτχάουζεν», σε στίχους Ιάκωβου Καμπανέλη. Διεύθυνση - Ενορχήστρωση Συνόλου και Χορωδίας: Παύλος Μπαϊλάκης Διδασκαλία Χορωδίας: Δέσποινα Δρακάκη Αφήγηση: κ. Μιχάλης Αεράκης, Ηθοποιός - Καλλιτεχνικός Διευθυντής ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κρήτης.

21 ΑΠΡΙΛΙΟΥ

ΓΙΑ ΝΑ ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΟΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΟΙ ΝΕΩΤΕΡΟΙ