Ενημερωτικό Δελτίο ΚΕΠΠΕΔΗΧ - ΚΑΜ

Pieta Παρασκευή, 05 Ιουλίου 2013 21:00 - Κυριακή, 07 Ιουλίου 2013 23:00 Παρ 05 Ιουλ 2013 - Κυρ 07 Ιουλ 2013 ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ "ΚΗΠΟΣ" ‘Ώρα έναρξης : 21.00 και 23.00 Pieta Σκηνοθεσία: Κιμ Κι Ντουκ Σενάριο: Κιμ Κι Ντουκ Φωτογραφία: Γιο Γέονγκ Γικ Ήχος: Λι Σέουνγκ Γέοπ Μοντάζ: Κιμ Κι Ντουκ Μουσική: Παρκ Ιν Γιούνγκ Παραγωγοί: Κιμ Κι Ντουκ, Κιμ Σουν Μο, Κιμ Γου Τάεκ Πρωταγωνιστούν: Γιο Μιν Σο, Κανγκ Εουνγίν, Κιμ Γιάε Ροκ, Λι Γέονγκ Γιν, Οκ Γιν Γιονγκ Χώρα Παραγωγής: Ν. Κορέα Διάρκεια: 104΄ Είσοδος : 5 € δωρεάν εισιτήρια σε : Ανέργους με κάρτα ανεργίας ΑΜΕΑ (με επίδειξη της κάρτας) Κοινωνικούς φορείς (με παροχή εισιτηρίων από την ΚΕΠΠΕΔΗΧ – ΚΑΜ) Παιδιά κάτω των 15 ετών Ενήλικες άνω των 65 ετών ΣΥΝΟΨΗ Έχοντας προσληφθεί ως μπράβος από τοκογλύφους, ένας άντρας εκφοβίζει και απειλεί αυτούς που χρωστάνε ώστε να επιστρέψουν τα χρήματα που έχουν δανειστεί. Αυτός ο άντρας, που ούτε οικογένεια έχει ούτε τίποτα να χάσει ουσιαστικά, συνεχίζει τη δουλειά και αυτό τον τρόπο ζωής παρά τον πόνο που προκαλεί σε τόσους ανθρώπους καθημερινά. Μια ημέρα, μια γυναίκα εμφανίζεται μπροστά του και ισχυρίζεται ότι είναι η μητέρα του. Ο άντρας την απορρίπτει ψυχρά στην αρχή, όμως σταδιακά την δέχεται στη ζωή του. Τότε είναι που αποφασίζει να εγκαταλείψει τη σκληρή δουλειά του και να ζήσει μια φυσιολογική, πιο κόσμια και λογική ζωή. Ξαφνικά όμως η μητέρα του απαγάγεται. Υποθέτοντας ο ίδιος ότι πιθανώς να είναι κάποιος από το παρελθόν που του έχει φερθεί βίαια, ξεκινάει και βλέπει έναν έναν αυτούς που είχε κάποτε ενοχλήσει ώστε να βρει τη μητέρα του. Τελικά βρίσκει τον απαγωγέα για να έρθει αντιμέτωπος όμως με τρομερά σκοτεινά μυστικά του παρελθόντος που τον φοβίζουν πραγματικά, και που είναι προτιμότερο να μην τα είχε ποτέ μάθει. PIETA ΣΗΜΑΙΝΕΙ… …“οίκτος” στα ιταλικά, και είναι ένα συγκεκριμένο καλλιτεχνικό στυλ στη γλυπτική και τη ζωγραφική, κατά το οποίο απεικονίζεται η Παρθένος Μαρία να υποφέρει κρατώντας το νεκρό σώμα του Ιησού Χριστού. Τα συναισθήματα της Παρθένου Μαρίας που απεικονίζονται στην “Pieta” αντιπροσωπεύουν τους αμέτρητους πόνους που επιφέρει η απώλεια και έχουν υποστεί στη ζωή τους οι άνθρωποι διαμέσου των αιώνων. Αυτή την αποτύπωση των σκληρών συναισθημάτων, έχουν αναβιώσει κυρίως οι σπουδαίοι καλλιτέχνες Μικελάντζελο και Βαν Γκογκ. ΣΚΗΝΟΘΕΤΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ Τα χρήματα βάζουν τους ανθρώπους αναπόφευκτα σε μια δοκιμασία με την καπιταλιστική κοινωνία στην οποία ζουν, μια και οι άνθρωποι αυτοί ζουν με την ψευδαίσθηση (ή βασανίζονται καλύτερα) ότι τα χρήματα μπορούν να λύσουν τα πάντα στη ζωή τους. Τα χρήματα είναι το ουσιαστικό πρόβλημα για τα περισσότερα από τα κακά που έχουν εμφανιστεί στον πλανήτη μας την εποχή αυτή. Σε αυτή την ταινία μου, δυο άνθρωποι που δίνουν και δέχονται πόνο συναντιούνται τυχαία, για να γίνουν τελικά οικογένεια. Και μέσα από την εικόνα αυτής της οικογένειας συνειδητοποιούμε ότι είμαστε συνεργοί για όλα αυτά που εμφανίζονται στον κόσμο αυτή την περίοδο. Τα χρήματα είναι αυτά που θα υποβάλλουν τελικά τις θλιβερές ερωτήσεις της ζωής μας έως ότου οι άνθρωπου της εποχής μας πεθάνουν. Τελικά, αυτό που θα γίνει είναι να καταλήξουμε να είμαστε χρήματα ο ένας για τον άλλο, θάβοντας τους εαυτούς μας μέσα σε μια πύρινη άσφαλτο. Και έχω την ανάγκη να στραφώ στον ουρανό και να φωνάξω με την πενιχρή πίστη που υπάρχει σήμερα: “Θεέ μου, δείξε έλεος για εμάς”. Από τους μεγάλους πολέμους στα συνήθη εγκλήματα των ημερών μας, πιστεύω ότι όλοι εμείς που ζούμε σε αυτή την εποχή είμαστε αμαρτωλοί και συνεργοί σε ότι κακό συμβαίνει. Δεδομένου ότι κανείς από εμάς δεν είναι δέσμιος των θείων, αποφάσισα να ονομάσω αυτή την ταινία “Pieta” επιδιώκοντας το έλεος του Θεού. Δημοτικός Κινηματογράφος ΚΗΠΟΣ

Χορεύοντας στο σκοτάδι Τρίτη, 02 Ιουλίου 2013 20:45 - Πέμπτη, 04 Ιουλίου 2013 23:00 Τρι 02 Ιουλ 2013 - Πεμ 04 Ιουλ 2013 ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ "ΚΗΠΟΣ" ‘Ώρα έναρξης : 20.45 και 23.00 Χορεύοντας στο σκοτάδι Σκηνοθεσία Λαρς φον Τρίερ Παίζουν: Μπιόρκ, Κατρίν Ντενέβ, Πέτερ Στόρμαρε, Ντέιβιντ Μορς, Ούντο Κίερ, Στέλαν Σκάρσγκορντ, κ.ά. Παραγωγή: Δανία, Σουηδία (2000). Χώρα παραγωγής ΔΑΝΙΑ, ΓΕΡΜΑΝΙΑ, ΟΛΛΑΝΔΙΑ, ΙΤΑΛΙΑ, ΗΠΑ, ΜΕΓ. ΒΡΕΤΤΑΝΙΑ, ΓΑΛΛΙΑ, ΣΟΥΗΔΙΑ, ΦΙΝΛΑΝΔΙΑ, ΙΣΛΑΝΔΙΑ, ΝΟΡΒΗΓΙΑ Γλώσσα : ΑΓΓΛΙΚΑ Διάρκεια : 140' Είσοδος : 5 € δωρεάν εισιτήρια σε : Ανέργους με κάρτα ανεργίας ΑΜΕΑ (με επίδειξη της κάρτας) Κοινωνικούς φορείς (με παροχή εισιτηρίων από την ΚΕΠΠΕΔΗΧ – ΚΑΜ) Παιδιά κάτω των 15 ετών Ενήλικες άνω των 65 ετών Τα χολιγουντιανά μιούζικαλ συνήθως είναι εντυπωσιακά, εκθαμβωτικά και χαρούμενα. Η μουσική τους είναι τέτοια που σφηνώνεται, αυτόματα σχεδόν, στη μνήμη και συνήθως καταλήγουν σε χάπι εντ. Ο Λαρς φον Τρίερ, φυσικά, κάνει το αντίθετο. Αντιστρέφει τους όρους, επιχειρώντας έτσι αποδόμηση του είδους. Αναθέτει στην, αφοπλιστικής αλήθειας υποκριτική της Μπιορκ, τον ανυπόφορο, σχεδόν θρησκευτικά βλακώδη πρωταγωνιστικό γυναικείο ρόλο της ταινίας, την πλήρη ενσάρκωση του έντιμου, ανίσχυρου «μικρού ανθρώπου». Της αναθέτει επίσης και τη μουσική κάλυψη του φιλμ, παρά το γεγονός ότι πρόκειται για μια από τις πιο γκρινιάρικες φωνές του ροκ και για υπερεκτιμημένο συνθετικό ταλέντο. Τα μουσικοχορευτικά ιντερμέδια εισβάλλουν και εντάσσονται ομαλά στη ροή της ταινίας ως όνειρα της Σέλμα για κάποια άλλη, θετική έκβαση μιας ενίοτε πιεστικής και μίζερης πραγματικότητας με την οποία η ίδια βρίσκεται αντιμέτωπη. Ο φον Τρίερ τοποθετεί την ιστορία της νεαρής μετανάστριας από την Τσεχοσλοβακία στα μέσα της δεκαετίας του '60, σε περιβάλλον μουντό, στερημένο και θλιβερό στις παρυφές μιας αμερικάνικης κωμόπολης, που μόνο ο κινηματογράφος, η βιομηχανία των ονείρων είναι ικανή να εξωραΐσει. Η Σέλμα πάσχει από σπάνια, κληρονομική, ασθένεια που την οδηγεί στην τύφλωση, ασθένεια που κληροδότησε στο γιο της Τζιν. Δουλεύει σαν σκυλί σε εργοστάσιο ελασμάτων της περιοχής και αποταμιεύει έως το τελευταίο της σεντ για να πληρώσει την εγχείρηση του γιου, να γιατρευτεί από το κακό που η ίδια, εν γνώσει της, του μετέδωσε. Αυτό είναι το μεγάλο της μυστικό που σε στιγμή αδυναμίας αποκαλύπτει στο φιλικό αστυνομικό που όμως φευ είχε ανάγκη από λεφτά. Εδώ χαράζεται η αφετηρία όλων των κακών. Ο φον Τρίερ σχολιάζει τις συνθήκες εργασίας των προλετάριων εργατών, ψελλίζει κάτι για τις σχέσεις των ανθρώπων μεταξύ τους στο διάστημα της παραγωγής. Αναλύει την αιτιότητα κάθε κίνησης, κάθε κατάστασης, χωρίς να λογαριάζει το χρόνο. Χρησιμοποιεί πολλές και διαφορετικές ψηφιακές κάμερες, τις περισσότερες φορές στον ώμο, πολλές από τις λήψεις θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν «ανορθόδοξες», επιμένει στα κοντινά και τα πολύ κοντινά πλάνα, επιμένει να ψαχουλεύει τις λεπτομέρειες που φωτίζουν το όλο. Τα αφηγηματικά στοιχεία ενταγμένα όλα με τρόπο οργανικό στη δραματουργική επεξεργασία χαρακτήρων και καταστάσεων, η ιστορία κυλά χωρίς να υπάρχει η παραμικρή τρύπα απ' όπου η κατασκευή του θα μπορούσε να μπάσει νερά και να μπατάρει. Δέκα χρόνια μετά το «Χορεύοντας στο σκοτάδι» με την απόλυτη ερμηνευτική παρουσία της Μπιορκ, τη γερή ιστορία που καθηλώνει και το τραγικά δυνατό της τέλος διαλύει επιμέρους ενστάσεις κι αντιρρήσεις θεματικής ή αφηγηματικής χροιάς ή μήκους της ταινίας, διατηρεί αναλλοίωτη την αυθεντικότητα, την πρωτοτυπία και την αξία του. Διεθνές το καστ των ηθοποιών με κοινό παρονομαστή τη γνώση της αγγλικής. Τα γυρίσματα πραγματοποιήθηκαν ως επί το πλείστον στις παρυφές της σουηδικής πόλης Trollh'ttan. Στην πραγματικότητα η ταινία ξεχειλίζει από σκανδιναβική λουθηρανή αισθητική και ηθική. Ισλανδή η Μπιορκ Γουντμουνσντότιρ, Σουηδοί πολλοί από τους κύριους συντελεστές και Δανός ο δημιουργός ... Κυρίως αυτό! Δημοτικός Κινηματογράφος ΚΗΠΟΣ

Ο Καίσαρας πρέπει να πεθάνει Παρασκευή, 28 Ιουνίου 2013 21:00 - Κυριακή, 30 Ιουνίου 2013 23:00 Παρ 28 Ιουν 2013 - Κυρ 30 Ιουν 2013 ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ "ΚΗΠΟΣ" Ώρα έναρξης : 21.00 και 23.00 Ο Καίσαρας πρέπει να πεθάνει ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ Σκηνοθεσία: Πάολο & Βιτόριο Ταβιάνι Σενάριο: Πάολο & Βιτόριο Ταβιάνι (βασίζεται στο θεατρικό έργο “Ιούλιος Καίσαρας” του Γουίλιαμ Σαίξπηρ) Φωτογραφία: Σιμόνε Ζαμπάνι Μουσική: Τζιουλιάνο Ταβιάνι, Καρμέλο Τράβια Μοντάζ: Ρομπέρτο Περπινιάνι Σχεδιασμός Παραγωγής: Κλαούντια Τσιρασόλα, Μόνικα Γκάλο Παραγωγοί: Γκράτσια Βόλπι, Ντονατέλα Παλέρμο, Ανιέσε Φοντάνα, Λάουρα Αντρεΐνι Σαλέρνο, Σεσίλια Βαλμαράνα Πρωταγωνιστούν: Κόσιμο Ρέγκα, Σαλβατόρε Στριάνο, Τζιοβάνι Αρκούρι, Αντόνιο Φράσκα, Χουάν Ντάριο Μπονέτι, Βιντσέντσο Γκάλο, Ροζάριο Μαχοράνα, Φραντσέσκο Ντε Μάσι, Τζενάρο Σολίτο, Βιτόριο Παρέλα, Πασκουάλε Κραπέτι, Φραντσέσκο Καρουζόνε, Φάμπιο Ριτσούτο, Φάμπιο Καβάλι, Μαουρίλιο Τζιαφρέντα Διάρκεια: 76' Είσοδος : 5 € δωρεάν εισιτήρια σε : Ανέργους με κάρτα ανεργίας ΑΜΕΑ (με επίδειξη της κάρτας) Κοινωνικούς φορείς (με παροχή εισιτηρίων από την ΚΕΠΠΕΔΗΧ – ΚΑΜ) Παιδιά κάτω των 15 ετών Ενήλικες άνω των 65 ετών ΣΥΝΟΨΗ Η κάμερα των Πάολο και Βιτόριο Ταβιάνι εισχωρεί στη φυλακή Ρεμπίμπια, στα προάστια της Ρώμης, και καταγράφει τις οντισιόν, τις συζητήσεις και τη διανομή των ρόλων, τις προετοιμασίες, και εντέλει το ανέβασμα της παράστασης “Ιούλιος Καίσαρας”, με πρωταγωνιστές πραγματικούς κρατουμένους των φυλακών. Το θέατρο βρίσκεται στη φυλακή Ρεμπίμπια, στη Ρώμη. Η παράσταση “Ιούλιος Καίσαρας” του Γουίλιαμ Σαίξπηρ έχει μόλις τελειώσει εν μέσω ενθουσιασμού και επιδοκιμασιών. Τα φώτα σβήνουν και οι ηθοποιοί είναι και πάλι φυλακισμένοι, επιστρέφοντας στα κελιά τους. Έξι μήνες πριν Ένας δεσμοφύλακας και ο διευθυντής καλλιτεχνικής αναμόρφωσης συζητούν με τους κρατουμένους για ένα νέο πρότζεκτ, το ανέβασμα του “Ιούλιου Καίσαρα” στη φυλακή. Πρώτα γίνεται το κάστινγκ. Στη συνέχεια μελετάται το κείμενο του Σαίξπηρ. Η παγκόσμια γλώσσα του Σαίξπηρ βοηθά τους ηθοποιούς ν’ ανακαλύψουν τους χαρακτήρες τους. Η πορεία μέχρι το ανέβασμα της παράστασης είναι μεγάλη και συνοδεύεται από άγχος, ελπίδα και παιχνίδι. Αυτά είναι τα συναισθήματα των κρατουμένων-ηθοποιών τη νύχτα στο κελί τους, όταν επιστρέφουν από την ημερήσια πρόβα τους. Ποιος είναι ο Τζιοβάνι που παίζει τον Καίσαρα; Ποιος είναι ο Σαλβατόρε που υποδύεται τον Βρούτο; Για ποια αδικήματα έχει καταδικαστεί και βρίσκεται στη φυλακή; Όλα αυτά δεν τα κρύβει η ταινία των Ταβιάνι. Πολλές στιγμές τα πράγματα δεν είναι εύκολα. Η διαδικασία αυτή δεν απελευθερώνει πάντα τους κρατουμένους, οι οποίοι εξακολουθούν να σκέφτονται τον εγκλεισμό τους και αντιδρούν, αγανακτούν, εξεγείρονται. Υπάρχουν φορές που η παράσταση κοντεύει να ακυρωθεί. Και φτάνει η ημέρα της πρεμιέρας. Φοβισμένοι και ανήσυχοι οι ηθοποιοί αντικρίζουν ένα πολυάριθμο και ετερόκλητο κοινό: τροφίμους φυλακών, ηθοποιούς, φοιτητές, σκηνοθέτες. Ο “Ιούλιος Καίσαρας” τους φέρνει πίσω στη ζωή, τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή, στο μικρό θέατρο των φυλακών. Όμως οι τρόφιμοι μετά επιστρέφουν στα κελιά τους. Ακόμη και ο Κάσιος, ένας από τους κεντρικούς χαρακτήρες του έργου, ένας από τους καλύτερους. Είναι στη φυλακή για χρόνια, όμως αυτή τη νύχτα νιώθει μέσα στο κελί του διαφορετικά, κάπως να δυσφορεί. Και όμως παραμένει εκεί. Γυρίζει, κοιτάζει την κάμερα και μας λέει: “Από τότε που ασχολήθηκα με την τέχνη, αυτό το κελί έχει μετατραπεί όντως σε φυλακή.” ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ Αν και διανύουν την όγδοη δεκαετία της ζωής τους, οι Πάολο και Βιτόριο Ταβιάνι εντυπωσίασαν στο φετινό Φεστιβάλ Βερολίνου, ενθουσιάζοντας κοινό, δημοσιογράφους και κριτική επιτροπή, και κερδίζοντας την Χρυσή Αρκούδα και το Βραβείο Οικουμενικής Επιτροπής με την ταινία “Ο Καίσαρας Πρέπει να Πεθάνει”. Έχουν λάβει, ακόμη, τα σημαντικότερα βραβεία στην Ιταλία. Η ταινία “Ο Καίσαρας Πρέπει να Πεθάνει” ξεκίνησε, όπως υποστηρίζουν οι Πάολο και Βιτόριο, όταν επισκέφθηκαν τη φυλακή Ρεμπίμπια, στα προάστια της Ρώμης και συνάντησαν κρατουμένους που συμμετείχαν σε μια εκδήλωση ποίησης με επίκεντρο αποσπάσματα της “Θείας Κωμωδίας” του Δάντη. Λίγο καιρό αργότερα επέστρεψαν και ρώτησαν τους κρατουμένους αν ήθελαν να συμμετάσχουν σε μια κινηματογραφική διασκευή του “Ιουλίου Καίσαρα” του Γουίλιαμ Σαίξπηρ. Η απάντηση των κρατουμένων και του υπευθύνου της καλλιτεχνικής τους αναμόρφωσης ήταν άμεση και θετική και έτσι έγινε πραγματικότητα η ταινία. Και αποτελεί μια μεταφορά όλο συμβολισμούς, ένα πείραμα, το παιχνίδι αναμόρφωσης, ή καλύτερα τον άκρως ιδιαίτερο τρόπο προσέγγισης της ελευθερίας, με φόντο το αληθινό περιβάλλον των φυλακών. Πως δηλαδή κλείνεται ο ρεαλισμός σε πλαίσια, και μεταγράφεται διαμέσου της τέχνης ενός κλασικού έργου του Σαίξπηρ. Εντυπωσιακό, ελκυστικό και προκλητικό ντοκιουντράμα, χαρακτήρισε την ταινία των αδελφών Ταβιάνι το έγκριτο περιοδικό Variety. Δημοτικός Κινηματογράφος ΚΗΠΟΣ

Έκθεση ζωγραφικής Φώτη Λαγουδάκη Παρασκευή, 28 Ιουνίου 2013 - Κυριακή, 07 Ιουλίου 2013Η ΚΕΠΠΕΔΗΧ-ΚΑΜ του Δήμου Χανίων διοργανώνει έκθεση ζωγραφικής του Φώτη Λαγουδάκη με τίτλο «Πλόες Φωτός» θα πραγματοποιηθεί, στο Κέντρο Αρχιτεκτονικής της Μεσογείου (ΚΑΜ), από την Παρασκευή 28 Ιουνίου έως την Κυριακή 7 Ιουλίου 2013. Ώρες λειτουργίας : 10.00 – 13.00 και 17.00 – 22.00. Τα εγκαίνια της έκθεσης θα πραγματοποιηθούν την Παρασκευή 28 Ιουνίου 2013, ώρα 19.00 ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Φώτης Λαγουδάκης είναι εξπρεσιονιστής ζωγράφος ο οποίος μετά από έρευνα και μελέτη της Ελληνικής παράδοσης και της ευρωπαϊκής κουλτούρας, χαράζει το δρόμο της προσωπικής του αναζήτησης και αποτυπώνει στα έργα του τον προβληματισμό, την αγωνία και την προοδοκlα για αυτογνωσία και αλήθεια. Έχει πραγματοποιήσει αρκετές ατομικές έργων του και έχει συμμετάσχει σε ευάριθμες ομαδικές παρουσιάσεις. Έργα του υπάρχουν στη Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων, στο Πολυτεχνείο Κρήτης, στο Πολιτιστικό Κέντρο της Ιεράς Μητροπόλεως Κυδωνίας και Αποκορώνου και σε ιδιωτικές συλλογές. Ο Φώτης Λαγουδάκης γεννήθηκε στα Χανιά το 1953. Φοίτησε στη σχολή Δοξιάδη, έκανε σπουδές στο σχέδιο και στη ζωγραφική και το 1982 δημιούργησε την πρώτη Αίθουσα Εκθέσεων Εικαστικών στα Χανιά με την επωνυμία "ΝΕΑ ΓΚΑΛΕΡΙ". Από το 1986 εργάζεται στο Πολυτεχνείο Κρήτης. Είναι τακτικός συνεργάτης και παραγωγός εκπομπών Επιστήμης και Πολιτισμού στο ραδιοφωνικό σταθμό "ΜΑΡΤΥΡΙΑ" της Ιεράς Μητροπόλεως Κυδωνίας και Αποκορώνου. Σήμερα σπουδάζει στο Τμήμα Ευρωπαϊκού Πολιτισμού του Ανοιχτού Πανεπιστημίου (Ε.Α.Π.). Είναι παντρεμένος με την Αικατερίνη Λαγουδάκη - Ξηρουχάκη, σχεδιάστρια - ζωγράφο και είναι πατέρας τεσσάρων παιδιών. Για τον Φώτη Λαγουδάκη έγραψαν : Παναγιώτης Παρτσινέβελος - Λέκτορας του Πολυτεχνείου Κρήτης "Ο κ. Λαγουδάκης για άλλη μια φορά μας επαναφέρει από την εικονική πραγματικότητα μιας αποπροσανατολισμένα ζώσας κοινωνίας, στην ουσιαστική πραγματικότητα μέσω της εικόνας. Μας έχει προικίσει με ένα έργο γεμάτο αντιθέσεις που αντί να οξύνουν, παροτρύνουν τη σύζευξη και την αρμονία. Άλλες φορές συμπάσχει με το πρόσωπο και τη φύση στις φθαρτές και αιώνιες απειλές τους, κι άλλες φορές ταξιδεύει νοερά υπέρ τη φύση έχοντας ως βάση τον τόπο και το διηνεκές. Δεμένος σε αλησμόνητες εκφάνσεις του παρελθόντος πλαισιώνει το δόγμα με στοιχεία μη ιδεατά, παντρεύοvτας υλικά και τεχvοτροπίες άλλοτε αφαιρετικό και άλλοτε καταιγιστικά. Χρώματα και σκιές, μια νοσταλγία ζεστή και κινητήριος μας ωθεί σε έντονο στοχασμό, ενώ παράλληλα η τεχνολογική περιβολή φύεται κομψά στο ανθρώπινο. Σήμερα η τέχνη προβάλει πιο επιτακτική να διαδραματίσει, να προσφέρει ερεθίσματα ενάντια στο λήθαργο της υλικής ευμάρειας, με όπλα το παρελθόν για το μέλλον, την τέχνη για την επιστήμη. Όλα συνυπηρετούντα τον άνθρωπο, ανεξάρτητο μεν από φαύλες ανάγκες, ελεύθερο δε πέριξ του άλλου και της αληθείας. Ευχαριστούμε τον καλλιτέχνη που μας εισάγει στο μοναδικό τούτο έργο." Δρ Πηνελόπη Ι. Ντουντουλόκη - Ιατρός, Ποιήτρια, Συγγραφέας "Ο χρόνος πάντοτε ανοίγει δρόμο στην καλίιτερη αντίληψη και κατανόηση των πραγμάτων. Φωτίζει αλλά και απομυθοποιεί, δικαιώνει την αλήθεια και τη γνησιότητα, εκεί όπου αυτή υπάρχει. Δεν είναι υπερβολή να λεχθεί ότι μέσα από αυτή τη σύνθετη διαδικασία [που άλλοτε σαρώνει τη σκόνη της χρόνιας αδικίας και άλλοτε τα ράκη ενός εξωραϊσμού ταγμένου στην υπηρεσία της σκοπιμότητας] το ζωγραφικό έργο του Φώτη Λαγουδάκη έχει πλέον ταχθεί, εύλογα και αυτοδίκαια, σε διακεκριμένη θέση στο χώρο της εικαστικής έκφρασης. Η ενότητα των έργων του διαπνέεται από το στοιχείο του συμβολισμού, στοιχείο που δεν γίνεται «στοιχειό» ούτε προσδιορίζεται ως αυτοσκοπός, αλλά αφήνει ζωτικό χώρο στη ρεαλιστική απεικόνιση. Τα χρώματα επιχρίουν τον καμβά με αδρό τρόπο και οι συνθέσεις των γήινων τόνων αναπαλαιώνουν τη στοργική δροσιά μιας ζωής απλής και στερεής σαν τη ριζιμιά πέτρα." Κέντρο Αρχιτεκτονικής της Μεσογείου (Μεγάλο Αρσενάλι)