Η ΑΛΙΕΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΛΑΜΟΓΙΑ

Στην εποχή της κρίσης, και όλων όσων γίνονται στη χώρα μας, υπάρχει ένας κλάδος , στον οποίο η κρίση ήρθε πολλά χρόνια νωρίτερα.

Ο κλάδος αυτός είναι οι αλιείς, και θα μιλήσω για τους αλιείς «μέσης» αλιείας, τα γρι γρι και τις μηχανότρατες.

Αυτή η κατηγορία, είναι το «γήπεδο» στο οποίο παίζοντα ατέλειωτα παιχνίδια κερδοσκοπίας σε βάρος των ψαράδων.

Έχω συγγενείς και φίλους πλοιοκτήτες γρι γρι και μηχανότρατων, και τους ακούω τόσο αυτούς, όσο και όλους τους υπόλοιπους στις συγκεντρώσεις που κάνουν να μιλούν για «πράματα και θάματα» που σε κάνουν να φρίξεις.

Ήρθε η ώρα να μάθει ο κοσμάκης .

Το χρωστάω σε αυτούς τους ανθρώπους, εργάστηκα και έφαγα ψωμί και εγώ και η οικογένεια μου από τα καΐκια, στα δύσκολα μου έδωσε η θάλασσα δουλειά.

Θα κάνω σήμερα μια μικρή αναφορά λοιπόν στους ψαράδες, και στην εκμετάλλευση και κοροϊδία που τρώνε από κράτος, και επιτήδειους (αυτά τα δυο είναι πακέτο).

Σήμερα λοιπόν, ένα αλιευτικό, είναι ένα μικρό βαπόρι.(έτσι να τα πω όσο γίνεται πιο απλά.).

Δεν είναι όπως παλιά μια σταλιά σκάφος, ξύλινο.

Σήμερα, τα γρι γρι και οι μηχανότρατες εκτός του ότι είναι πλέον μεγάλα, σιδερένια σκάφη μέχρι και 38 μέτρα, έχουν και τον κατάλληλο ηλεκτρονικό εξοπλισμό (εκτός του άλλου, του στάνταρ από δίχτυα κλπ), εξοπλισμό πάρα πολλών χιλιάδων ευρώ.

Δε λέω, είναι απαραίτητος ο εξοπλισμός αυτός για τα καΐκια, είναι απαραίτητο το Βυθόμετρο, το ραντάρ, το VHF, το plotter, το AIS, το VMS και ένα σωρό άλλα, απαραίτητα για την ασφαλή  ναυσιπλοΐα, αλλά και για τον εντοπισμό ψαριών.

Ξέρετε τι γίνεται;

Εδώ και πολλά χρόνια, έχει στηθεί ένα «πάρτι προμηθειών» στις πλάτες των ψαράδων.

Τον εξοπλισμό αυτό, και τον όποιο άλλο τον εισάγουν κάποιοι, και αφού ταΐσουν ορισμένους σε θέσεις κλειδιά, τον ουλάνε ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ στα αλιευτικά σε τριπλάσιες και τετραπλάσιες τιμές της αγοραστικής του αξίας.

Αυτό συμβαίνει εδώ και χρόνια, δεν είναι τωρινό.

Ένα πολύ μικρό παράδειγμα, ένα βυθόμετρο με πλότερ, συγκεκριμένο μοντέλο, εδώ χωρίς τη βεντούζα του κοστίζει 950 ευρώ, και μπορείς να το παραγγέλλεις από το εξωτερικό με 550 ευρώ κομπλέ!

Έτσι για να μιλήσουμε με κάποια «νούμερα».

Και αυτά είναι τα ψιλολογια.

Έχει πολύ πιο «χοντρά πακέτα» που καλούνται να πληρώσουν οι πλοιοκτήτες.

Σε υποχρεώνουν λοιπόν οι εισαγωγείς και όλοι εκείνοι που παίρνουν τις μίζες τους, να αγοράσεις τα πανάκριβα μηχανήματα από την Ελλάδα, γιατί, τα αλλά, τα ΙΔΙΑ, τα ΦΘΗΝΑ, έτσι και τα φέρεις δεν τα περνούν από επιθεώρηση.

Σας φαίνεται παράλογο, αλλά είναι η αλήθεια, και είναι καιρός για όλα αυτά και για πολλά ακόμα να μπει ένας εισαγγελεύς να ψάξει, και να στείλει στα κάγκελα ορισμένους.

Τελευταίο φρούτο των 5000 ευρώ, το ηλεκτρονικό ημερολόγιο αλιείας.

Θέλει πολλές σελίδες για να εξηγήσω τι είναι αυτό, χρήσιμο μεν, αλλά ακόμα ένα μέσον για να τα αρπάξουν δυο τρεις, και να χαντακωθούν οικονομικά οι ψαράδες, γιατί δεν σας είπα….

Μπορεί παλιά η θάλασσα να έδινε λεφτά στα καΐκια, σήμερα δεν συμβαίνει το ίδιο.

Οι κερδισμένοι από την αλιεία δεν είναι οι ψαράδες, αλλά οι μεσάζοντες, οι ιχθυέμποροι,, και τα μαναβακια.

Για να ξέρετε φίλοι μου, τα ψάρια, φεύγουν από τα καΐκια για τις ιχθυόσκαλες σε εξευτελιστικά χαμηλές τιμές.

Τιμές τέτοιες, που το καΐκι δε βγάζει ούτε τα έξοδα του.

Από το καΐκι τα ψάρια φεύγουν σχεδόν τζάμπα, και στο τραπέζι μας φτάνουν σε τιμή φαρμάκι.

Να σας πω παραδείγματα;

Εκατοντάδες.

Ο Γαβρος, για παράδειγμα φεύγει τα 10 κιλά με 6, 12, και 15 ευρώ (υπάρχουν περιπτώσεις που πάει τα διπλασία αλλά ελάχιστες) και τον πουλανε σε εμάς, 5 ευρώ το κιλό.

Με τρία κιλά βγάζει το μαναβακι το κόστος αγοράς, και τα υπόλοιπα είναι καθαρό κέρδος στην τσέπη.

Σαρδέλα, 4,40 το φελιού παρακαλώ στο εργοστάσιο, και στην έλλειψη 20 στην αγορά.

Το κιλό για τον καταναλωτή, 4-6 ευρώ.

Το ίδιο συμβαίνει και με τα ανεμοτρατίσια ψάρια.

Θα μου πείτε τι τα κρατούν τα καΐκια αφού μπαίνουν μέσα;

Πρώτα απ’ όλα, έχουν βγει πολλά προς πώληση, και δεύτερον, το 90% των ανθρώπων αυτών δεν ξέρουν άλλη δουλειά, είναι από μια σταλιά παιδάκια μέσα σε αυτή.

Η αλιεία πάει από το κακό στο χειρότερο, αλλά τα λαμογια εξακολουθούν και θησαυρίζουν σε βάρος των ψαράδων.

Και ξέρετε τι θα γίνει αν δεν μπουν τα μηχανήματα στα σκάφη μέσα στην προθεσμία;

Το σκάφος θα το «δέσουν», δεν θα το αφήσουν οι «αρχές» να πάει στη δουλειά.

Πείτε μου τώρα εσείς φίλοι μου, τι θα γίνει, τη στιγμή που οι ψαράδες ΔΕΝ χέουν χρήματα , χρωστούν ΟΓΑ, και ένα σωρό άλλα.

Θα μπορούσα να γράψω τόμους ολόκληρους με όλα αυτά που μου είπαν καπεταναίοι, αλλά πιστεύω ότι με αυτό το άρθρο, με τις πολλές παραλείψεις, σας έδωσα μια εικόνα του τι συμβαίνει και στην αλιεία.

Όσοι δεν πιστεύουν αυτά τα λίγα που έγραψα, δεν έχουν παρά να πάνε μια βόλτα από κάποιο λιμάνι, να βρουν έναν καπετάνιο και αυτός θα τους πει αυτά, και άλλα τόσα….

Ίσως τους πει, και ΓΙΑΤΙ γίνονται όλα αυτά, γιατί ορισμένοι βάλθηκαν να διαλύσουν την αλιεία για να πάνε καλά τα ιχθυοτροφεία.

ΙΣΩΣ.

Βασίλης Τσούγκαρης

tsougarisgnomi@gmail.com