Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα βέροια. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα βέροια. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 20 Νοεμβρίου 2008

ΠΡΟΣΚΛΗΣΕΙΣ - ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ ΒΙΒΛΙΩΝ

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ Ο Σύνδεσμος Φιλολόγων Ημαθίας και οι εκδόσεις "Η ΣΥΝ(+)είδηση", σας προσκαλούν στην παρουσίαση του βιβλίου, του Χρήστου Ι. Σκούπρα*,
΄Οψεις και Τομές στην Τοπική Ιστορία της Βέροιας (1924-1974) Δευτέρα 24 Νοεμβρίου 2008, στις 19.00 στην αίθουσα εκδηλώσεων της Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης της Βέροιας Για το βιβλίο θα μιλήσουν, Σοφία Ηλιάδου-Τάχου, επίκουρος καθηγήτρια της Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Δυτ. Μακεδονίας, ο Δημήτρης Καρασάββας, εκδότης της εφημερίδας "ΟΙ ΚΑΙΡΟΙ" και ο δικηγόρος Γιώργος Λιόλιος. Την παρουσίαση θα συντονίσει η Ευγενία Καβαλλάρη πρόεδρος του Σ.Φ * Ο Χρήστος Σκούπρας είναι φιλόλογος και διδάσκει στο 1ο Λύκειο της Βέροιας

Κυριακή 28 Σεπτεμβρίου 2008

Με αφορμή τη δίκη για τον Άλεξ...

Σχόλιο του καθηγητή του Πανεπιστημίου Μακεδονίας ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΙΠΕΡΟΠΟΥΛΟΥ.Στην εμπειρία της καθημερινής μας πραγματικότητας είναι δεδομένη η εφήμερη ύπαρξή μας στη γη και θεωρείται αυτονόητο ότι εκείνο που όλοι απευχόμαστε είναι ο τερματισμός της ζωής μας πρόωρα για λόγους υγείας, ή με βίαιο τρόπο.
Ο βίαιος θάνατος στις σύγχρονες κοινωνίες έχει πολλά πρόσωπα που ξεκινούν από τα οδικά, θαλάσσια ή εναέρια ατυχήματα και φτάνουν στην εγκληματική πράξη.
Στόχος του κοινωνικού συστήματος υπήρξε ανέκαθεν και συνεχίζει να είναι η αποτροπή μέσα από τις διαδικασίες της κοινωνικοποίησης της πιθανότητες εκδήλωσης αντικοινωνικής συμπεριφοράς που μπορεί να φτάσει ακόμη και στο ακραίο σημείο της αφαίρεσης μιας ζωής. Το βιβλικό παράδειγμα της αδελφοκτονίας του Άβελ από τον Κάϊν λειτούργησε και συνεχίζει να λειτουργεί αποτρεπτικά σε συμβολικό επίπεδο δεδομενου ότι μέσα στην εκκλησία του Χριστού μας είμαστε «όλοι αδέλφια…»
Στην κλασική διαδικασία της πορείας προς την ενηλικίωση και την ωρίμανση το κάθε παιδί, μικρό και αδύναμο στην καθημερινή αντιπαράθεσή του με τους ενήλικους του περιβάλλοντός του, συγγενείς, φίλους ή τρίτους, αισθάνεται σωματικά και μυικά αυτό που πραγματικά είναι- δηλαδή μικρότερο, ασθενέστερο, υποδεέστερο.
Τα παιδιά “ξεπερνούν” αυτά τα συναισθήματα κατωτερότητας μαθαίνοντας τρόπους επιβολής στους άλλους μέσα από το παιχνίδι χρησιμοποιώντας φυσικές και πνευματικές ικανότητες.
Και εδώ έρχεται το μεγάλο θέμα της συνυπευθυνότητας όταν μέσα από τα ΜΜΕ εμείς ΔΙΔΑΣΚΟΥΜΕ στα παιδιά μας πώς να φονεύουν, πώς να κρατούν και να χρησιμοποιούν πυροβόλα όπλα.
Το έχουμε ζήσει ΑΝΥΠΟΦΟΡΑ πολλές φορές αυτό το γεγονός στην Αμερική και την Ευρώπη τα τελευταία χρόνια!
Και το ξαναζούμε στα Δικαστήρια της Θεσσαλονίκης από προχθές καθώς εξελίσσεται η δίκη των ανηλίκων για τον μικρό Άλεξ τον οποίο (μαζί με τη μάνα του και τον θετό του πατέρα) τον πόνεσε ολόκληρη η Ελλάδα!
Ώ καιροί, ώ ήθη!..
Τα παιδιά μαθαίνουν μέσα από τους μηχανισμούς της ΤΑΥΤΙΣΗΣ και της ΜΙΜΗΣΗΣ, μέσα από επαναλαμβανόμενες στα ΜΜΕ στο διηνεκές και συχνά μέχρι αηδίας σκηνές βαρβαρότητας από άνθρωπο σε συνάνθρωπο χωρίς κανένα λόγο ή με την απίστευτη δικαιολογία της «ανθρωπιστικής-απελευθερωτικής παρέμβασης» και επαναλαμβάνουν, βιωματικά, χωρίς βαθύτερη συνειδητοποίηση, ΟΛΑ όσα εμείς τους μαθαίνουμε..
Κατακερματίζεται έτσι η συστηματική προσπάθεια κάθε κοινωνίας από συστάσεως του πρώτου κοινωνικού συστήματος της ανθρωπότητας να μετουσιώσει τον άνθρωπο-ζώο σε άνθρωπο κοινωνικό με τη βοήθεια κλασικών δομών και θεσμών όπως η οικογένεια, η παιδεία, η θρησκεία, το σύστημα Δικαιοσύνης και το σύστημα ελέγχου και καταστολής.
Το δράμα που έχει τον τίτλο «ΑΛΕΞ» είναι σύνθετο – έχει ερωτηματικά για την ΕΛΑΣ, στοιχεία ζηλόφθονης αντιπαράθεσης σε επίπεδο παιδιών, αδιαφορίας της κοινωνίας, απεμπλοκής γονέων και κηδεμόνων από κλασικά καθήκοντα, ελλείψεις στις απαιτούμενες δεξιότητες των παιδαγωγών, ελλείψεις κοινωνικών λειτουργών και ψυχολόγων σε σχολικά συγκροτήματα πολυεθνικής πλέον υφής.
Το δράμα φέρνει στο προσκήνιο θεσμούς που συστηματικά απαξιώσαμε, όπως την κατάπτωση της σημασίας του Σχολείου που μεταλαμπάδευε στα παιδιά κάθε νέας γενιάς όχι μόνο χρήσιμες ή στείρες γνώσεις αλλά συστήματα αξιών, την εξαφάνιση της γειτονιάς που αποτελούσε το φυτώριο προστασίας της ανθρώπινης ανάγκης για παρέα, φιλία, συναναστροφή.
Κάθε φορά που ακούγαμε για ανήλικους δολοφόνους μέσα στο ίδιο τους το σπίτι, την γειτονιά τους ή μέσα στην σχολική αίθουσα σε Αμερική και Ευρώπη εμείς κουνούσαμε τα κεφάλια μας εφησυχάζοντας εαυτούς και αλλήλους ότι «εδώ είναι Ελλάδα» εδώ τέτοια πράγματα ΔΕΝ συμβαίνουν…
Και εφόσον φαινόμενα απίστευτης βίας έχουν αρχίσει να συμβαίνουν και εδώ, καθώς αναδύονται απίστευτες και τόσο σοκαριστικές πραγματικότητες και κοινωνικά φαινόμενα τόσο απόμακρα – μέχρι χτες – στη φύση του Έλληνας και της Ελληνικής κοινωνίας δεν πρέπει να αναρωτηθούμε ΤΙ πρέπει να κάνουμε, πώς πρέπει να προετοιμασθούμε για να τα χειριστούμε;
Να δεχθούμε ως ορθό και όχι τόσο απομακρυσμένο από την ορθή ερμηνεία τέτοιων φαινόμενων, όπου παιδιά και νεαροί άνδρες (22χρονος ήταν ο Φιλανδός που σκότωσε 10 συμμαθητές του προχθές) ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ παιδιά, το αναδυόμενο, σύγχρονο ψυχοκοινωνικό μοντέλο που εξυπηρετεί την ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ και στοχεύει στη δημιουργία αυριανών ΑΝΔΡΩΝ και ΓΥΝΑΙΚΩΝ που θα μπορούν εύκολα, απρόσωπα και χωρίς να καταδιώκονται από ενοχές και ερινύες να ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ εξυπηρετώντας τις προδιαγραφές τύπου «απελευθερωτικών» και “ανθρωπιστικών“ πολέμων;
Ή, μήπως, τελικά, όταν τα παιδιά σκοτώνουν, εφόσον εμείς ΔΕΝ φροντίσαμε να ανακόψουμε τις προσπάθειες κάποιων κέντρων που εξυπηρετούν την παραπάνω ερμηνεία, ΟΛΟΙ εμείς είμαστε ΣΥΝυπεύθυνοι;...
Εσείς τι λέτε;

Σάββατο 30 Αυγούστου 2008

«ΘΕΟΜΗΤΟΡΙΚΟΣ ΚΥΚΛΟΣ - ΑΚΑΘΙΣΤΟΣ ΥΜΝΟΣ»

(ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΟΒΟΛΕΑ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ http://www.provoleas.gr/)Δια Χειρός Συμεών Ματσκάνη
3η Ατομική Έκθεση Αγιογραφίας του Συμεών Ματσκάνη, με θέμα την Παναγία Τόπος: Παραδοσιακό Καφενείο «ΕΡΑΤΕΙΝΟΝ» (στην οδό Αγγέλων, Βέροια)
Διάρκεια Έκθεσης: 30 Αυγούστου - 14 Σεπτεμβρίου 2008
Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα - Σάββατο: 19.00 - 24.00
Κυριακή: 10.00 - 14.00 & 19.00 - 24.00
Είσοδος: Ελεύθερη