ΝΙΚΟΣ ΓΟΥΝΑΡΗΣ

Σε μια συνάντηση που είχα προχθές βράδυ με μερικούς καλούς φίλους ραδιοφωνικούς παραγωγούς, το θέμα που ανοίξαμε είχε να κάνει με τα λεγόμενα «Ρετρό» τραγούδια. Μιλήσαμε για τις μεγάλες – πραγματικά, φωνές του μεσοπολέμου, τους μεγάλους τραγουδιστές και τραγουδίστριες του «Ελαφρού» τραγουδιού, του «ευρωπαϊκού» (όπως το έλεγαν τότε). Το Πρώτο όνομα (αν και υπήρχαν παλαιότεροι στο χώρο) που αναφέραμε ηταν του αξέχαστου Νίκου Γούναρη. Είπαμε πολλά για τον μεγάλο αυτό καλλιτέχνη, διασταυρώσαμε κατά κάποιο τρόπο τις «γνώσεις» μας γύρω από εκείνη την εποχή, και σιγοτραγουδήσαμε το «Ένα βράδυ που ΄βρεχε»! Ποιος, μεγάλος η και νεότερος, δεν έχει τραγουδήσει αυτή την παλιά επιτυχία; Ειδικά στους παλαιότερους, το τραγούδι αυτό φέρνει στο νου την «ουράνια» φωνή, του αξέχαστου Νίκου Γούναρη, του Νίκου Γούναρη όχι μόνον του ερμηνευτή, αλλά και του Συνθέτη! Σήμερα θα έχουμε μια διαφορετική «δισκοπρόταση», μια και είναι και η μέρα τέτοια.

Θα σας προτείνω να αποκτήσετε το CD με τίτλο «ΤΑ ΕΡΩΤΙΚΑ ΤΟΥ 50», με τον Νίκο Γούναρη! Καιρός είναι να γνωρίσουν οι νεώτεροι τις ΜΕΓΑΛΕΣ ΦΩΝΕΣ ΤΟΥ ΧΘΕΣ, καιρός είναι να θυμηθούν οι παλαιότεροι τι τραγουδούσαν πριν «προοδεύσουμε» στο τραγούδι. Ας γνωρίσουμε όμως τον Νίκο Γούναρη λίγο καλύτερα. Ο Γούναρης δεν υπήρξε μόνο ένας μεγάλος τραγουδιστής, αλλά και ένας πολύ αξιόλογος συνθέτης. Δυο στοιχεία, που του έδωσαν επάξια τον τίτλο του «τροβαδούρου». Η φωνή του, κυριάρχησε στον κόσμο, και ιδιαίτερα στις γυναίκες, ενώ ένας μύθος γύρω από έναν άτυχο έρωτα με την γυναίκα του, ήταν η αιτία να απογειωθεί καλλιτεχνικά. Ο Νίκος Γούναρης είχε έναν μοναδικό τρόπο να «περνάει» τα τραγούδια του, γιατί όπως γράφει ο συνθέτης Κώστας Μυλωνάς στο βιβλίο του «ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ», δεν τραγουδούσε μόνο με το στόμα του, αλλά και με την ψυχή του, εγκαινιάζοντας μια καινούργια άποψη επικοινωνίας με το κοινό που τότε ακόμα έβλεπε τον τραγουδιστή σαν ένα ηθοποιό που ζει το ρόλο του και πάσχει μαζί του. Βέβαια φίλοι μου, ο Νίκος Γούναρης δεν ήταν ο «στημένος θεατρίνος» που με ψεύτικες υπερβολές προσπαθεί να κερδίσει την συγκατάθεση και την αποδοχή, αλλά ο καλλιτέχνης που έχει ταυτιστεί με το αντικείμενο της δουλειάς του, την οποία γνωρίζει πολύ καλά, και είναι γεννημένος για αυτήν! Ο Γούναρης, δεν ήταν γνωστός μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στο εξωτερικό, και ιδιαίτερα στην Αμερική. Οι εμφανίσεις του μάλιστα εκεί, στάθηκαν ιστορικές για τον ενθουσιασμό που προκαλούσαν στο «διψασμένο» για τα τραγούδια του Ελληνικό στοιχείο. Το «σήμα κατατεθέν» του; Μια κιθάρα! Απαραίτητο συμπλήρωμα της καλλιτεχνικής του παρουσίας. Ο μεγάλος τροβαδούρος, έζησε όλη τη ζωή του πάνω στο πάλκο, και πέθανε πάνω στην ακμή της σταδιοδρομίας του, αφήνοντας πίσω του την ανάμνηση μιας ανεπανάληπτης προσωπικότητας στο χώρο του Ελληνικού τραγουδιού. Σαν συνθέτης, ο Νίκος Γούναρης έδωσε τα καλύτερα τραγούδια του στο χρονικό διάστημα ’44-’54. Τα πιο γνωστά και ωραία τραγούδια του είναι :

«Τι μου ‘κανες και σ’ αγαπώ», «Ποιος σε πήρε και μου ‘φυγες», «Όμορφη Αθήνα», «Για τις γυναίκες ζούμε», «Ο κόσμος άλλαξε», «Τώρα που σε γνώρισα», «Ένα βράδυ που βρεχε», και άλλα πολλά. Ο Νίκος Γούναρης, ήταν ο ΜΟΝΟΣ αποδεκτός (λόγω της κόντρας που υπήρχε τότε) από όλους τους ΡΕΜΠΕΤΕΣ! Ο αξέχαστος ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ, στο βιβλίο του «ΝΤΟΜΠΡΑ ΚΑΙ ΣΤΑΡΑΤΑ», λέει για τον Νίκο Γούναρη! «Από αυτούς του Ευρωπαϊκού, μόνο ΕΝΑΣ, είναι σωστός. Ο Γούναρης. Αυτό το παιδί είναι δικός μας. Από το ρεμπέτικο ξεκίνησε, μας εκτιμά και τον εκτιμάμε»! Ο μεγάλος αυτός τροβαδούρος, έφυγε από κοντά μας το 1965, αφήνοντας ένα τεράστιο κενό στο τραγούδι μας. Σήμερα λοιπόν σας προτείνω το CD με τίτλο «ΝΙΚΟΣ ΓΟΥΝΑΡΗΣ – ΤΑ ΕΡΩΤΙΚΑ ΤΟΥ 50»! Ας γνωρίσουμε ακόμα πιο καλά μέσα από δεκαοκτώ τραγούδια διαμάντια, τον ΑΞΕΧΑΣΤΟ τροβαδούρο! Καλή ακρόαση!