Τετάρτη 6 Μαΐου 2009

Η ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΒΛΑΒΕΣ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΕΓΚΕΦΑΛΟ

ΑΠΟ ΤΟ ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ Του ΔΡ. Δ. ΚΟΥΝΤΟΥΡΗ
ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΡΕΥΝΕΣ ΠΟΥ ΕΓΙΝΑΝ ΣΤΟ ΧΑΡΒΑΡΝΤ ΚΑΤΕΔΕΙΞΑΝ ΟΤΙ Η ΦΑΙΑ ΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ ΠΡΟΣΒΑΛΛΕΤΑΙ ΝΩΡΙΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΛΕΥΚΗ.
ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΕΞΕΛΙΞΗΣ ΤΗΣ ΝΟΣΟΥ ΕΠΕΡΧΕΤΑΙ ΜΙΑ «ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ» ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΩΝ.
Η σκλήρυνση κατά πλάκας είναι η πιο γνωστή μοντέρνα αρρώστια του κεντρικού νευρικού συστήματος.
Τα συμπτώματά της είναι πλέον γνωστά και κυρίως είναι δυσλειτουργίες, όπως κινητικές, ακουστικές, οπτικές, ψυχικές διαταραχές που υποδηλούν βλάβη της φαιάς και της λευκής ουσίας.
Παρόλα αυτά, μέχρι πρότινος υπήρχε η βεβαιότητα ότι στην σκλήρυνση κατά πλάκας έχουμε μόνο βλάβες της λευκής ουσίας.
Δηλαδή, των νευραξόνων που μεταβιβάζουν την μια πληροφορία από το ένα κύτταρο στο άλλο.
Τα τελευταία χρόνια εκτεταμένες έρευνες που έγιναν με βιοχημικούς και ακτινολογικούς δείκτες (MRI εγκεφάλου) κατέδειξαν με σαφήνεια ότι οι βλάβες του κεντρικού νευρικού συστήματος είναι τόσο από την λευκή, όσο και από την φαιά ουσία και άρχισαν να «αναπτύσσονται» σχεδόν παράλληλα, πολύ πριν μπορέσουν να πιστοποιηθούν με τις εξετάσεις.
Μεταξύ των αποτελεσμάτων των ερευνών ήταν το ότι και στοιχεία, όπως είναι η εύκολη κόπωση ή οι απώλειες γνωστικών δεξιοτήτων και εγκεφαλικών λειτουργιών μπορούν κάλλιστα να σηματοδοτούν την έναρξη της σκλήρυνσης κατά πλάκας, διότι τέτοια σημάδια παρουσιάζονται, όταν έχουμε βλάβη της φαιάς ουσίας.
Γενικά, το δίδαγμα από όλη αυτή την ιστορία είναι ότι η σκλήρυνση κατά πλάκας πρέπει να αντιμετωπίζεται πλέον σαν μια γενικευμένη πάθηση του κεντρικού νευρικού συστήματος και να μην επιμερίζεται σε διάφορα σύνδρομα π.χ. οπισθοβολβική νευρίτιδα κτλ.
Αυτό θα βοηθήσει στην έγκαιρη διάγνωση και σωστή αντιμετώπιση, διότι η διαγνωστική έρευνα θα αρχίζει πάρα πολύ γρήγορα και θα είναι πολύ εμπεριστατωμένη.
Δεν θα περιμένει, δηλαδή, ο γιατρός πλέον την απόλυτη ένδειξη ενός κλινικού συμπτώματος, π.χ. μίας πάρεσης, για να σκέφτεται την πιθανότητα της ύπαρξης της σκλήρυνση κατά πλάκας.
Η εύκολη κόπωση ή η απώλεια της μνήμης είναι στοιχεία που μπορούν να σηματοδοτούν την έναρξη της σκλήρυνσης κατά πλάκας και πρέπει να λαμβάνονται πάντα σοβαρά υπόψη. Η ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΝΟΣΟΥ ΤΩΝ ΧΟΙΡΩΝ Ο ΙΟΣ ΤΗΣ ΝΟΣΟΥ ΤΩΝ ΧΟΙΡΩΝ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΠΑΡΑΛΛΑΓΗ ΟΠΩΣ ΠΟΛΛΕΣ ΑΛΛΕΣ ΤΟΥ ΙΟΥ ΤΗΣ ΓΡΙΠΗΣ. ΠΕΡΙΠΟΥ ΤΟ 60% ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΧΟΙΡΙΝΟ ΓΟΝΙΔΙΩΜΑ.
Οι διάφοροι ιοί έχουν μια πρωτεϊνική βάση κατά περίπου 60% ίδια.
Μετά από εκεί αρχίζουν οι παραλλαγές και ανάλογα με τη διαδρομή που κάνουν αποκτούν εμβέλεια και ισχύ ως προς τα διάφορα θηλαστικά.
Ο συγκεκριμένος ιός μεταδίδεται με σταγονίδια από άνθρωπο, πουλερικά και χοίρους σε χοίρο και από το χοίρο πάλι σε άνθρωπο.
Τελευταία, συζητιέται και η άμεση μετάδοσή του από άνθρωπο σε άνθρωπο, πράγμα τελείως φυσιολογικό, αφού στην ουσία πρόκειται για μια συγκεκριμένη μορφή γρίπης (δες το σχήμα).
Το βασικό σε αυτή την περίπτωση, που όλοι περιμένουν να εξελιχθεί σε πανδημία, έγκειται σε δύο πρωτεϊνικούς σχηματισμούς που έχει ο ιός στη μεμβράνη του, την αιμαγλουτινίνη (Η) και τη νευροαμινιδάση (Ν).
Αυτές είναι και οι «πόρτες» μετάδοσης του ιού και ο κύριος τρόπος μολυσματικότητας που έχουν.
Αυτή τη στιγμή όλη η επιστημονική κοινότητα είναι σε παροξυσμό, προκειμένου να βρει την ουσία – εμβόλιο που θα εμποδίσει την εξέλιξη αυτή.
Παράλληλα, πρέπει κανείς να γνωρίζει ότι στη νόσο των χοίρων, όπως και σε κάθε γρίπη, ο ανοσοπαθολογικός μηχανισμός δεν είναι απολύτως γνωστός.
Ενώ, δηλαδή, όλοι πιστεύουν ότι υπάρχει κάποια λοιμώδης διαδικασία που προκαλεί τη μετάδοση και την ανάπτυξη της νόσου, που πιθανόν συμβαίνει, υπάρχει και ένας άλλος παθογόνος μηχανισμός, ο οποίος δεν έχει διευκρινιστεί ακόμη πλήρως.
Συγκεκριμένα, τα συστατικά Η και Ν όταν με τα σταγονίδια φθάνουν κάπου σε μια γωνιά των αναπνευστικών οδών, δημιουργούν ταυτόχρονα μια περίπου αλλεργική αντίδραση, η οποία προκαλεί τοπική διαταραχή και καταστροφή των ιστών, οι οποίες είναι και τα σημεία αναφοράς της σοβαρής εξέλιξης της κλινικής εικόνας και του πιθανού θανάτου.
Ίσως για αυτό το λόγο θα έπρεπε να αναζητηθεί παράλληλα και μια αντιφλεγμονώδης αντιαλλεργική θεραπεία για να ολοκληρωθεί το φαρμακευτικό παζλ της αντιμετώπισης της νόσου.

Δεν υπάρχουν σχόλια: