ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ Αθήνα, 1 Ιουλίου 2010 ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ «Χρέος μας και παρακαταθήκη μας να διαφυλάξουμε την κοινωνική συνοχή» Ομιλία Υπουργού Προστασίας του Πολίτη στη μνήμη του Ανδρέα Παπανδρέου στη Ν.Ε. ΠΑ.ΣΟ.Κ. Βόρειας Αθήνας και στη Νεολαία ΠΑΣΟΚ Μεταμόρφωσης Είναι μεγάλη τιμή που προσκλήθηκα και βρίσκομαι κι εγώ σήμερα εδώ, στην εκδήλωση αυτή στη μνήμη του ιδρυτή και μεγάλου αρχηγού της παράταξής μας, του Ανδρέα Παπανδρέου. Θέλω να χαιρετήσω την παρουσία όλων σας και κυρίως των εκπροσώπων της νεολαίας που διοργάνωσε αυτήν την εκδήλωση, μιας νεολαίας που δοκιμάζεται σε μια περίοδο κρίσης οικονομικής και κοινωνικής, προσπαθώντας να βρει διέξοδο στο μέλλον. Χαιρετίζω επίσης την παρουσία του έτερου ομιλητή του Αντώνη Βγόντζα, ο οποίος είπε νωρίτερα ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν μύθος. Εμείς που δεν είχαμε την τύχη να είμαστε τόσο πολύ κοντά του έχουμε μια ακόμα πιο μυθική εικόνα για εκείνον. Την ώρα που η Ελλάδα έμπαινε στην μεταπολίτευση ο Ανδρέας Παπανδρέου δεν πραγματοποίησε το εύκολο βήμα. Ήταν έτοιμες δυνάμεις κομματικές, προδικτατορικές, οι οποίες τον καλούσαν και τον παρακαλούσαν να ηγηθεί του τότε κόμματος της Ένωσης Κέντρου αλλά αυτός προτίμησε να ηγηθεί ενός νέου κινήματος με πολύ μεγάλες δυσκολίες. M ια χούφτα άνθρωποι αποφάσισαν υπό τον Ανδρέα Παπανδρέου να δημιουργήσουν μια νέα πολιτική δύναμη, το ΠΑΣΟΚ, το οποίο εκείνη την εποχή έλεγε πράγματα για τα οποία ορισμένοι ανατρίχιαζαν γιατί ήταν ανατρεπτικά. Και τότε φάνηκε καθαρά πόσο διορατικός πολιτικός ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου όταν πραγματοποιώντας αυτήν την κίνηση, την ίδρυση ενός νέου κόμματος, το οποίο μάλιστα ονόμασε και Κίνημα-το οποίο στη συνέχεια, σας θυμίζω, είπε ότι «δεν διασπάται δεν τιμαριοποιείται, δεν κληρονομείται γιατί είναι ένα Λαϊκό Κίνημα» - κι αυτό είμαστε αγαπητοί μου σύντροφοι το ΠΑΣΟΚ. Δεν είμαστε απλά ένα πολιτικό κόμμα μέσα στο πολιτικό σύστημα της χώρας. Γεννηθήκαμε και υπάρχουμε σε ένα γνήσιο Λαϊκό Κίνημα που εκπροσωπούμε τις λαϊκές δυνάμεις και οι λαϊκές δυνάμεις είναι αυτές που μας έφεραν στην εξουσία 20 χρόνια και βασιζόμενοι σε αυτές τις λαϊκές δυνάμεις αλλάξαμε την πατρίδα και την κοινωνία και την κάναμε καλύτερη. Δεν είναι λοιπόν μια τυχαία υπόθεση το ΠΑΣΟΚ στην ελληνική πολιτική ζωή. Γι’ αυτό είναι μεγάλος και θα μείνει στην ιστορία ως από τους πιο σημαντικούς ηγέτες της νεότερης διαδρομής του Έθνους ο Ανδρέας Παπανδρέου. Η παρουσία του ΠΑΣΟΚ άλλαξε ριζικά τη λειτουργία του πολιτικού συστήματος και συνολικά τη μοίρα του Έθνους και του λαού. Από τη στιγμή που το ΠΑΣΟΚ ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας με ένα πρωτοφανές τότε ποσοστό περίπου 48% και πλέον, η Ελλάδα μπήκε σε μια νέα ιστορική διαδρομή για την οποία σήμερα είμαστε υπερήφανοι όλοι μας. Η Ελλάδα άλλαξε εκείνη την εποχή. Πρώτα από όλα απόκτησε οντότητα ως χώρα κι αυτές ήταν οι μεγάλες της διαφορές από τις υπόλοιπες παρατάξεις και κυρίως από τη συντηρητική παράταξη που κυβερνούσε τον τόπο τότε, για πάρα πολλές δεκαετίες με τη μια ή με την άλλη μορφή. Η οντότητα λοιπόν και το κύρος της χώρας αυτό που ονόμαζε η διακήρυξη της 3ης του Σεπτέμβρη Εθνική Ανεξαρτησία. Η παρουσία της χώρας σε όλα τα διεθνή βήματα, το κύρος της, το ότι μπορούσε να επηρεάζει τις εξελίξεις και στη συνέχεια η ισχυρή Ελλάδα, μια ισχυρή χώρα που έπαιζε ρόλο μέσα στο σκληρό πυρήνα της Ευρώπης. Δημιουργήσαμε για πρώτη φορά στην ιστορική διαδρομή της χώρας ένα κοινωνικό κράτος, υποτυπώδες στην αρχή, ένα εθνικό σύστημα υγεία, δημιουργήσαμε ένα πρώτο σύστημα αποκέντρωσης της χώρας-με τη δυνατότητα των αρχών τοπικής αυτοδιοίκηση να ασκούν ουσιαστικές αρμοδιότητες για λογαριασμό των πολιτών- πετύχαμε την εθνική συμφιλίωση και η Ελλάδα έγινε μια σύγχρονη ευρωπαϊκή κοινωνία και η ίδια μια μοντέρνα και σύγχρονη χώρα στην Ευρώπη. Αυτά όλα ήταν επιτεύγματα ενός Λαϊκού κινήματος το οποίο στηρίχθηκε επανειλημμένα από το Λαό να είναι στην Κυβέρνηση, να είναι στην εξουσία και να υπηρετεί τον τόπο και το λαό. Και υπήρξαν μοναδικές στιγμές σε όλη αυτήν την ιστορική διαδρομή οι οποίες θα πρέπει να αναδειχθούν όχι για να γυρίσουμε πίσω να παρελθοντολογήσουμε, αλλά για να αντλήσουμε διδάγματα από την ιστορία. Γιατί ξέρετε ότι η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται. Απλά υπάρχουν φωτεινά, σημαντικά και λαμπερά γεγονότα στην ιστορική διαδρομή του έθνους που πρέπει να χρησιμοποιούνται ως παραδείγματα για να επαναλαμβάνουμε μεγάλες επιτυχίες στο μέλλον. Μέσα από τη στάση που κράτησε προσωπικά ο ίδιος ο Ανδρέας Παπανδρέου για την υπεράσπιση των δικών μας δικαίων υποστηριζόμενος από το λαό. Αυτά είναι τα μεγάλα επιτεύγματα και το γεγονός ότι μας κληροδότησε εν τέλει αυτό το Κίνημα που κυβερνά μετά από αυτόν άλλα περίπου 10 χρόνια και συνεχίζει και σήμερα να διαφεντεύει τις τύχες της χώρας με την υποστήριξη του λαού. Μετά από μια ατυχή διακυβέρνηση της συντηρητικής παράταξης μας ανέθεσαν οι Έλληνες πολίτες τη διαχείριση μιας κρίσης η οποία έχει μοναδικά χαρακτηριστικά. Και επαληθεύει τα λόγια του Ανδρέα Παπανδρέου σχετικά με την αντίληψη που έχουν οι συντηρητικοί για την οικονομία. Ξεκίνησε ένας πόλεμος ενάντια στη χώρα, πριν από κάποιους μήνες, και δόθηκε η δυνατότητα σε κάποιους να επιτεθούν στη χώρα. Δεχθήκαμε μια μεγάλη επίθεση με αποτέλεσμα να βρεθούμε στο επίκεντρο των επιθέσεων διεθνών οικονομικών κέντρων τα οποία στη συνέχεια κατόρθωσαν να μηδενίσουν τη δανειοληπτική ικανότητα της χώρας. Και φθάσαμε πριν από δύο μήνες μόλις στο καταστροφικό ενδεχόμενο της χρεοκοπίας για τη χώρα. Κι αυτό πρέπει να γίνει ένα πολύ διδακτικό μάθημα από εδώ και πέρα για τον τρόπο που αντιλαμβάνονται ορισμένοι την πολιτική, για τον τρόπο που υπηρετούν το λαό και την πατρίδα, για τον τρόπο που αντιλαμβάνονται και χρησιμοποιούν τη λαϊκή εντολή, όταν την παίρνουν. Όταν παίρνεις τη λαϊκή εντολή πρέπει να υπηρετείς το λαό και την πατρίδα μέσα από μεγάλες θυσίες που πρέπει να κάνεις, μέσα από μεγάλα συμβόλαια που πρέπει να υπογράφεις με το λαό και με τη συναίνεση για να μπορείς να αλλάζεις τα πράγματα προς το καλύτερο κι όχι να είσαι ένας απλός παρατηρητής της ιστορίας…να βλέπεις το ποτάμι να περνάει από μπροστά σου, να παριστάνεις τον καλό και να σε χειροκροτούν και κάποιοι, αλλά στη συνέχεια αυτό αποδεικνύεται μια δραματική εξέλιξη, γιατί όταν δεν αλλάζεις τη ροή των πραγμάτων την ώρα που πρέπει κι αφήνεις έτσι στην τύχη να σε παρασύρει το ρεύμα του ποταμού τότε η ιστορία σε εκδικείται κι αυτό έγινε τα προηγούμενα χρόνια. Και το λέω με λύπη ότι έγινε αυτό ότι δεν ασκήθηκαν καν πολιτικές, ή όποιες ασκήθηκαν ήταν πολιτικές οι οποίες οδήγησαν τη χώρα σε αυτό το σημείο της χρεοκοπίας. Και είναι κρίμα για την ίδια την πολιτική και είναι κρίμα για αυτόν τον λαό που πάλεψε για μεγάλες επιτυχίες, ένας λαός που επικύρωσε πολιτικές που δημιούργησαν κοινωνική δικαιοσύνη και κοινωνική συνοχή κι αυτό πρέπει να κρατήσουμε, ως μια μεγάλη παρακαταθήκη από τον Ανδρέα Παπανδρέου. Την κοινωνική συνοχή, το να μην γίνουμε μια κοινωνία στην οποία θα υπάρχουν πάρα πολλοί φτωχοί, μεγάλη αδικία, μεγάλα χάσματα και λίγοι πλούσιοι, οι οποίοι θα καθορίζουν τις τύχες των υπολοίπων και μέσα σε αυτήν την κοινωνία θα υπάρχει βία και έγκλημα και αδικία. Για αυτό, η σκληρή καταστολή που επιδιώκουν και επιζητούν ορισμένοι ακόμα και σήμερα μέσα στην κρίση ισοδυναμεί με έλλειψη σεβασμού κάθε δικαιώματος, της αξιοπρέπειας ακόμα και της ζωής των ανθρώπων. Αυτό πρέπει να κρατήσουμε ως την πιο σημαντική παρακαταθήκη του Ανδρέα Παπανδρέου, το στοιχείο της κοινωνικής συνοχής και μέσα στην κρίση αυτή που διαπερνά όλη την κοινωνία σήμερα αυτή πρέπει να είναι η επιδίωξη μας. Να κρατήσουμε την κοινωνία όσο το δυνατόν γίνεται συνεκτική. Πέσαμε λοιπόν σε μια δίνη, την οποία κρίση κλήθηκε για μια ακόμη φορά κλήθηκε η παράταξη μας να αντιμετωπίσει. Κάθε φορά που η χώρα βρίσκεται σε κρίση, κάθε φορά καλείται από το λαό η δική μας παράταξη προκειμένου να βγάλει τη χώρα από την κρίση και να την οδηγήσει σε μια νέα περίοδο ευημερίας. Έτσι λοιπόν η χώρα μας υπέγραψε Μνημόνιο Συνεννόησης με το ΔΝΤ και τα κράτη-μέλη της ζώνης του Ευρώ, όπου σήμερα η χώρα δυστυχώς θαλασσοδαρμένη κι ανεμοδαρμένη μέσα σε ένα πέλαγος με πολλά μποφόρ προσπαθεί να βρει το δρόμο της, τη διαδρομή της και την κατεύθυνση της, έτσι ώστε να μπορέσουμε κάποια στιγμή να βγούμε από αυτήν τη μέγγενη που μας έβαλαν οι αγορές εξαιτίας ανόητων, άμυαλων πολιτικών που εφαρμόστηκαν τα προηγούμενα χρόνια. Διανύουμε ίσως την πιο σημαντική περίοδο της μεταπολεμικής μας ιστορίας. Βρισκόμαστε εκ των πραγμάτων σήμερα σε ένα ιστορικό σταυροδρόμι, όπου κάθε μας απόφαση και πράξη πολιτική έχει βαρύνουσα σημασία για το μοντέλο της οικονομίας και της κοινωνίας που θα διαμορφωθεί αύριο, όταν η χώρα θα έχει βγει από τη σημερινή της περιπέτεια. Γιατί τίποτα δεν θα είναι ίδιο. Το ερώτημα είναι πώς θα είναι; Αν παραδώσουμε μια χώρα μια κοινωνία κουρελιασμένη από τα μέτρα χωρίς κοινωνική συνοχή μέσα τη φτώχεια τότε δεν θα έχουμε υπηρετήσει τους στόχους μας ως σοσιαλιστικό κίνημα και δεν θα έχουμε συμβάλλει στους στόχους που πάντοτε επαγγελλόταν η παράταξη μας και ο ιδρυτής της Ανδρέας Παπανδρέου. Το ζήτημα δεν είναι αν θα βγούμε από την κρίση. Το ερώτημα είναι αν έχουμε πολιτικό σχέδιο και είμαστε αποφασισμένοι να δουλέψουμε σκληρά, προκειμένου η Ελλάδα να μπει το συντομότερο σε δυναμική τροχιά ανάκαμψης. Αυτό είναι το ζητούμενο. Τα πρώτα στοιχεία είναι ενθαρρυντικά. Το ζήτημα είναι με ποιούς όρους θα ανακάμψουμε, ποιές αξίες θα προασπίσουμε, ποιά συμφέροντα και ποιές κοινωνικές ομάδες θα εκπροσωπήσουμε, ποιό μοντέλο ανάπτυξης θα εφαρμόσουμε. Είναι αυτές οι αποφάσεις που θα καθορίσουν πώς θα ζήσουμε μετά από την κρίση. Και αν είναι πολύ πρώιμο να δώσει η παράταξή μας απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα, είναι επιτακτική η ανάγκη να μην ξεχνάμε και να επαναλάβουμε αυτό που έλεγε ο Ανδρέας Παπανδρέου «εμείς ερχόμαστε από πολύ μακριά και πάμε επίσης πολύ μακριά». Δεν είμαστε τυχαίοι είμαστε ένα μεγάλο λαϊκό κίνημα. Δεν είμαστε μια ομάδα συμφερόντων, αλλά εκπροσωπούμε τα γνήσια λαϊκά συμφέροντα της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού λαού. Από τους φτωχούς συμπολίτες μας που όλο και φτωχαίνουν δυστυχώς, τη μεσαία τάξη της χώρας, τα δυναμικά στρώματα, τη νέα γενιά που βρίσκει τα μεγάλα αδιέξοδα μπροστά της. Είναι σήμερα, λοιπόν, που ο πολιτικός λόγος και η οικονομική σκέψη του Ανδρέα Παπανδρέου, οι ιδρυτικές αρχές και αξίες του ΠΑΣΟΚ μας μοιάζουν πιο επίκαιρες από ποτέ. Η ιδρυτική διακήρυξη της 3ης του Σεπτέμβρη καθιστούσε την εθνική ανεξαρτησία βασικό στόχο προκειμένου να επιτευχθούν οι υπόλοιπες ιδρυτικές αρχές: η λαϊκή κυριαρχία, η κοινωνική απελευθέρωση, οι δημοκρατικές διαδικασίες. Κάθε μέρα όλο και περισσότερο, βλέπετε, αυξάνει η βία, αλλά εμείς είμαστε εδώ για να καταπολεμήσουμε τη βία. Όχι για να την πολεμήσουμε με καταστολή αλλά μέσα από τη δημοκρατία μέσα από το σύνταγμα και την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, των ατομικών ελευθεριών και των πολιτικών δικαιωμάτων. Διευρύνουμε μέσα στην κρίση περαιτέρω τη Δημοκρατία, παρά την πίεση που ασκείται από τα άκρα για να την περιορίσουμε. Παρά την πίεση που ασκείται από τα άκρα είτε για κρατική καταστολή είτε για βία ανεξέλεγκτη από την άλλη πλευρά και πρέπει να πούμε με σαφή και καθαρό τρόπο ότι η επιτήρηση του ΔΝΤ και της ΕΕ αναμφίβολα σημαίνουν την απώλεια μέρους της εθνικής μας κυριαρχίας γιατί έτσι δυστυχώς οδηγηθήκαμε να κάνουμε. Είναι ντροπή για ένα περήφανο λαό όπως οι Έλληνες και οι Ελληνίδες που οδήγησαν οι εξελίξεις εδώ. Η σημερινή Ελλάδας δεν έχει σχέση με την Ελλάδα του 2000 του 1995 του 1980 ούτε είναι ίδια η σχέση της με τις χώρες της Ευρωζώνης και την Ευρώπη. Το εθνικό μας εισόδημα συρρικνώθηκε, το εξωτερικό μας χρέος έφτασε το 120% του ΑΕΠ. Αυτή είναι μια πραγματικότητα που πρέπει να αντιμετωπίσουμε τώρα , αν θέλουμε να επανακτήσουμε την εθνική μας ανεξαρτησία. Δυστυχώς ή ευτυχώς, η εθνική ανεξαρτησία σχετίζεται άμεσα με την οικονομική μας αυτάρκεια. Οποιαδήποτε προσπάθεια της χώρας μας για ενίσχυση περαιτέρω της εθνικής κυριαρχίας περνάει από τη διαδικασία της οικονομικής ανάπτυξης και μεγέθυνσης. Μια ισχυρή οικονομικά Ελλάδα είναι μια Ελλάδα με διευρυμένη εθνική επιρροή στην Ευρώπη και στα Βαλκάνια, μια Ελλάδα με ενεργό συμμετοχή στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στους διεθνείς οργανισμούς. Η οικονομική ανάπτυξη και μεγέθυνση όμως – όροι προσφιλείς στην οικονομική σκέψη του Ανδρέα Παπανδρέου- συνδέονται άμεσα με το ερώτημα ποιός είναι ο ρόλος του κράτους και ποιός είναι της αγοράς στη σύγχρονη οικονομία. Κι εδώ τα δεδομένα έχουν αλλάξει ριζικά. Η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία άνθισε και είδε την εκλογική και κοινωνική της δύναμη να αυξάνεται μεταπολεμικά, ήταν ακριβώς επειδή κατάφερε να ερμηνεύσει επιτυχημένα τα σημεία των καιρών, να εκπροσωπήσει θετικά κάθε φορά τα αναδυόμενα κοινωνικά στρώματα και να παράγει όρους κοινωνικής ειρήνης και ισορροπίας για μια μεγάλη ιστορική περίοδο. Το ίδιο καλείται να κάνει και σήμερα, όπου, όπως η παγκόσμια οικονομική κρίση μας έδειξε ότι οι παλιές «συνταγές-δοσολογίες» στη σχέση κράτους-αγοράς επιζητούν αναθεώρηση. Όπως επίσης και ο κρατισμός έδειξε άλλοτε ανεπαρκής να διαχειριστεί τις αυξανόμενες καταναλωτικές ανάγκες και τις τεχνολογικές εξελίξεις, έτσι και ο νεοφιλελευθερισμός σήμερα φαίνεται να μην παρέχει λύσεις σε μια σειρά διογκούμενων προβλημάτων, όπως είναι η ανεργία, η φτώχεια, η κοινωνική ανισότητα και κυρίως τα μεγάλα επαγγελματικά αδιέξοδα της νέας γενιάς. Σήμερα, λοιπόν, που οι μεγάλες αφηγήσεις και τα μεγάλα ρεύματα μοιάζουν ανεπαρκή, το ΠΑΣΟΚ, πρέπει να κοιτάξει με γενναιότητα και να δώσει λύση στα προβλήματα, λύσεις που θα προωθούν την κοινωνική συνοχή, λύσεις που θα προάγουν την κοινωνία. Λύσεις εμπνευσμένες από τις διαχρονικές μας αξίες της κοινωνικής δικαιοσύνης και της αλληλεγγύης, αλλά και λύσεις που θα σηματοδοτούν το μέλλον και θα ανοίγουν πόρτες στην ελπίδα και την προσδοκία για τη νέα γενιά. Η σημερινή κρίση είναι δίχως προηγούμενο για την Ελλάδα, αλλά εμείς είμαστε μαθημένοι. Το ‘χουμε ξανακάνει αυτό. Δεν είναι η πρώτη φορά που το ΠΑΣΟΚ καλείται να δώσει λύσεις σε αντίξοες οικονομικά συνθήκες, αναθεωρώντας τις πολιτικές και τις ιδέες του. Το ’93 δεν είχαμε να πληρώσει ούτε καν μισθούς. Βρήκαμε τη χώρα πάλι με άδεια ταμεία και είμαστε μαθημένοι να υπηρετούμε το λαό και την πατρίδα μέσα σε τόσο δύσκολες και κρίσιμες συνθήκες. Και μάλιστα σήμερα σε συνθήκες της πιο βαθιάς οικονομικής και κοινωνικής κρίσης που έχει διέλθει ποτέ ο τόπος. Το 1981, το ΠΑΣΟΚ κλήθηκε να πραγματοποιήσει την Αλλαγή έχοντας να αντιμετωπίσει δύο μεγάλες δυσκολίες 1.Τη δυσμενή συγκυρία, αφού η οικονομική και αναπτυξιακή πολιτική πρέπει να ασκηθεί σε συνθήκες διεθνούς κρίσης και αναδιάρθρωσης της παγκόσμιας οικονομίας. 2.Την έντονη σύγκρουση προσδοκιών και κοινωνικών πιέσεων με τις πραγματικές δυνατότητες της ελληνικής οικονομίας σε συνθήκες επιδείνωσης μετά την πρώτη και κυρίως τη δεύτερη ενεργειακή κρίση. Όλοι πιστεύω ότι αναγνωρίζουν ότι η πρώτη τετραετία του ΠΑΣΟΚ ήταν ιστορική, ίσως η καλύτερη περίοδος της χώρας μεταπολεμικά. Όπου είχαμε άμβλυνση των κοινωνικών ανισοτήτων, γενναιόδωρη εισοδηματική πολιτική και πραγματική αλλαγή των δομών της ελληνικής οικονομίας. Και επειδή ο Ανδρέας Παπανδρέου, από πολύ νωρίς (1982), είδε ότι η εγχώρια παραγωγή δεν θα καταφέρει να καλύψει την εγχώρια ζήτηση, προχώρησε στην αναδόμηση, δίνοντας προτεραιότητα στην αναπτυξιακή πολιτική, παρεμβαίνοντας στη διάρθρωση της ελληνικής οικονομίας. Η στήριξη της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας γίνεται μέσω της συναλλαγματικής πολιτικής διολίσθησης της δραχμής και του «ετεροχρονισμού» της ΑΤΑ. Ομοίως, κατά τη δεύτερη τετραετία του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία παγιώθηκε η ευρωπαϊκή στροφή της χώρας και εδραιώθηκε η αντίληψη ότι η χώρα μας βρίσκεται και πολιτεύεται εντός των ευρωπαϊκών οργάνων και εξελίξεων. Το γεγονός αυτό, που σήμερα μοιάζει αυτονόητο, αποτέλεσε την εποχή εκείνη μια ριζική στροφή στην ταυτότητα του Κινήματός μας. Αλλά και στην πολιτική της οικονομία, το ΠΑΣΟΚ έκανε μεγάλη στροφή στη δεύτερη τετραετία του. Όταν ξαναπήραμε την εξουσία με πάλι μια ισχυρή λαϊκή εντολή το 1993 σε μια περίοδο όπου η συνθήκη του Μάαστριχτ ουσιαστικά δημιουργεί μια νέα οικονομική και κοινωνική πολιτική πραγματικότητα στην Ευρώπη. Εδώ ο Ανδρέας Παπανδρέου επιδεικνύει πολιτικό ρεαλισμό και λέει εκείνη την ιστορική φράση «ή εμείς θα καταπολεμήσουμε το χρέος ή αυτό θα μας εξοντώσει» και ουσιαστικά επαναδιατυπώνει την 3η του Σεπτέμβρη (1993), δίνει ένα νέο στίγμα διακυβέρνησης με σταθερή προσήλωση στον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας, αξιοποίηση της γεωπολιτικής μας θέσης, πλήρης συμμετοχή και ενθάρρυνση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας για την οικονομική ανάπτυξη. Η νεοεκλεγείσα κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου αποφασίζει την ένταξη της χώρας στην ΟΝΕ και εφαρμόζει το αναθεωρημένο πρόγραμμα Σύγκλισης, και σιγά-σιγά γινόμαστε μια ισχυρή οικονομία από τις πιο υγιείς στην Ευρώπη. Μια χώρα όπου το στοιχείο πλέον της εθνικής Ανεξαρτησίας στο νέο κόσμο, στη νέα πραγματικότητα μετατρέπεται στο δόγμα μιας ισχυρής χώρας η οποία έχει πολύ σημαντική πολιτική, διπλωματική, οικονομική επιρροή στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Ευρώπης. Οι πολιτικές επιλογές του Ανδρέα Παπανδρέου στα κρίσιμα σταυροδρόμια της μεταπολιτευτικής μας ιστορίας είναι ενδεικτικές τόσο της πολιτικής τόλμης και διορατικότητας που ιστορικά ανέδειξε το ΠΑΣΟΚ, όσο και του ότι κατόρθωσε να βγάλει τη χώρα από την κρίση όσες φορές κλήθηκε από τον ελληνικό λαό να τη διαχειριστεί, όπως και σήμερα, όχι κατά τύχη και όχι κατά σύμπτωση. Κι αυτό είναι ελπιδοφόρο αυτό μήνυμα, γιατί και σήμερα διαχειριζόμαστε την κρίση, που στηρίζεται σε πραγματικά στοιχεία πρέπει να μας δίνει κουράγιο και να μας κινητοποιεί και στη σημερινή συγκυρία. Με οδηγό τις μεγάλες μας αξίες και τις ιστορικές μας αρχές θα δώσουμε την απάντηση στα διλήμματα και της νέας εποχής. Ποια είναι η νέα ισορροπία που θα διαμορφωθεί μεταξύ κράτους και αγοράς; Ποια είναι η σχέση κράτους –πολίτη σήμερα; Τι θα παράγουμε ως χώρα, πόσο και πώς; Μέσα από ποιες διαδικασίες να επιτευχθεί η αναδιανομή του εισοδήματος; Πώς θα καταφέρει η χώρα μας να αναθερμάνει την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, πολιτική και οικονομική; Οι απαντήσεις δεν είναι ούτε προφανείς, ούτε εύκολες, ούτε αυτονόητες. Ούτε ο κρατικός επεκτατισμός και η έξοδος από το ευρώ που με ευκολία επαγγέλλονται ορισμένοι είναι η λύση, ούτε η έξοδος από το Μνημόνιο και η αναδίπλωση στο Έθνος – Κράτος που ανεύθυνα ευαγγελίζονται κάποιοι άλλοι. Το δικό μας λαϊκό κίνημα, το ΠΑΣΟΚ καλείται για ακόμη μια φορά να διαχειριστεί τα δύσκολα και να δώσει απαντήσεις για το ποια κοινωνία και ποια χώρα θέλουμε μετά την κρίση. Η πίστη στις αξίες μας, τα διδάγματα του παρελθόντος και η αξιολόγηση των διαφορετικών προκλήσεων του σήμερα αποτελούν αναπόσπαστα εργαλεία της σκέψης μας. Πάνω από όλα όμως, καλούμαστε να εργαστούμε σκληρά και συντεταγμένα, προκειμένου να βγάλουμε τη χώρα από την κρίση, να επαναφέρουμε την ευημερία και την ανάπτυξη της χώρας. Είναι πρωταρχικό μας καθήκον ως σοσιαλιστές, ως προοδευτικοί να κρατήσουμε την κοινωνική συνοχή της χώρας στις δύσκολες στιγμές που περνάει. Και σε αυτές τις στιγμές χρειάζεται αλληλεγγύη, με δράσεις καθημερινές για να στηρίξουμε τη συνοχή. Μαζί θα περπατήσουμε αυτόν το δύσκολο δρόμο, μαζί θα λύσουμε τα μεγάλα προβλήματα και μαζί θα βγούμε από αυτήν την κρίση, για να ξαναδώσουμε ελπίδα σε όλους, μα κυρίως να δημιουργήσουμε παράθυρα ευκαιρίας σε αυτούς που το χρωστάμε στη νέα γενιά. Σας ευχαριστώ όλους.