«Πληροφορικός πόλεμος», ακριβά οπλικά συστήματα και πολλαπλασιαστές ισχύος, δείχνουν πως οι αντιλήψεις σε ό,τι αφορά μια διακρατική σύγκρουση έχουν αρχίσει ν΄ αλλάζουν.
Κι όμως στην κρίση των Ιμίων, τον «πρώτο λόγο» δεν τον είχαν ούτε τα συστήματα C4I ούτε οι δορυφόροι.
Τον είχαν ομάδες άψογα εκπαιδευμένων ανδρών, γνωστοί και ως «ειδικές δυνάμεις».
Αυτό μας αποκάλυψε πως ο ανθρώπινος παράγοντας παραμένει και α παραμένει σημαντικός, και κλάσεις ανώτερος από οποιοδήποτε οπλικό σύστημα εκατομμυρίων ευρώ.
Η τάση να ξεχνάμε πως ο πόλεμος είναι ένα φαινόμενο σύνθετο και δυναμικό, πολυδιάστατο και συνεχώς εξελισσόμενο και η «στρατηγική της Ευρώπης» που ακολουθεί η Ελλάδα αδιαφορώντας για τις πραγματικές προθέσεις της Τουρκίας, καθιστά προβληματικό για τη χώρας μας το αποτέλεσμα μια σύγκρουσης με την γείτονα και ιστορικό αντίπαλο.
Ο ρόλος των ειδικών δυνάμεων ενισχύεται χρόνο με το χρόνο σε παγκόσμιο επίπεδο, έχοντας να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο σε μια ενδεχόμενη Ελληνοτουρκική σύγκρουση στο Αρχιπέλαγος, με βάση τη γεωπολιτική ανάλυση των δεδομένων του Ελληνοτουρκικού πολιτικού και στρατιωτικού συστήματος.
Ακολουθεί ανάλυση του ειδικού αναλυτή Κωνσταντίνου Γρίβα για τον ρόλο των ειδικών δυνάμεων στο Ελληνοτουρκικό σύστημα αντιπαράθεσης, όπως δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Περίπολος.
Τον τελευταίο καιρό τείνει να καταστεί κοινή διαπίστωση ότι η χλωμή άνοιξη που βίωσαν οι ελληνικές Ειδικές Δυνάμεις μετά την κρίση των Ιμίων έχει πια φτάσει στο τέλος της.
Σήμερα οι Ειδικές Δυνάμεις φαίνεται πως επιστρέφουν στο «φυσιολογικό» τους χώρο,αυτόν του περιθωρίου στο εσωτερικό των Ενόπλων Δυνάμεων, σκεπασμένες από τη σκιά «λαμπερών» (και πανάκριβων) πολεμικών τεχνουργημάτων,όπως τα άρματα μάχης και τα μαχητικά αεροσκάφη, μυθοποιημένων συστημάτων, όπως τα δίκτυα C4ISR, καθώς και βαρύγδουπων (και κακοχωνεμένων) νέων πολεμικών αντιλήψεων, σαν τον «πληροφορικό πόλεμο» και τον «πόλεμο δικτύων».
Διαβάστε την συνέχεια εδώ.
