Ενημέρωση από την Ελληνική Ένωση για τη Μουσική Εκπαίδευση

Η Θεσσαλονίκη ετοιμάζεται για την υποδοχή του 30ου Παγκόσμιου συνεδρίου της ISME, από τις 15 έως τις 20 Ιουλίου του 2012                                

στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης                              

Η Ε.Ε.Μ.Ε. διοργανώνει ένα πενθήμερο παγκόσμιο συνέδριο για τη Μουσική Παιδεία, στη Θεσσαλονίκη                         

Ο ρόλος της Μουσικής Εκπαίδευσης αποδεικνύεται όλο και πιο σημαντικός για τη σφαιρική ανάπτυξη του σύγχρονου ανθρώπου.                                 

Η Ελληνική Ένωση για τη Μουσική Εκπαίδευση (Ε.Ε.Μ.Ε.) που με έδρα τη Θεσσαλονίκη και μέλη που δρούνε εθελοντικά, αλλά με αφοσίωση και πάθος, από όλη την Ελλάδα, αγκαλιάζει ο,τιδήποτε αφορά στην αναβάθμιση της μουσικής παιδείας και εκπαίδευσης.                           

Για τη φετινή χρονιά, η Ε.Ε.Μ.Ε., παράλληλα με τις άλλες δράσεις της ετοιμάζεται πυρετωδώς για την επιτυχή διοργάνωση του 30ου Παγκόσμιου συνεδρίου της ISME, που θα πραγματοποιηθεί από τις 15 έως τις 20 Ιουλίου του 2012 στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης.                              

Είναι η πρώτη φορά που το συνέδριο αυτό ή κάποιο ανάλογης εμβέλειας για το επιστημονικό πεδίο της Μουσικής Παιδαγωγικής, γίνεται στη χώρα μας.                                

Η επιτυχία του σε καιρούς κοινωνικοοικονομικής κρίσης, έχει ιδιαίτερη σημασία και θετικό αντίκτυπο εντός και εκτός Ελλάδας.                          

Το θέμα του συνεδρίου «Music Paedeia: From Ancient Greek Philosophers towards Global Music Communities» (Μουσική Παιδεία: Από τους Αρχαίους Έλληνες Φιλοσόφους μέχρι τις Παγκόσμιες Μουσικές Κοινότητες), αναμένεται να αναδειχθεί σε ισχυρό πόλο έλξης πολλών σημαντικών επιστημόνων και καλλιτεχνών της μουσικής εκπαίδευσης. Κεντρικός έλληνας ομιλητής θα είναι ο Νίκος Κυπουργός.                                          

Το συνέδριο αυτό θα αποτελέσει για τη μουσική εκπαίδευση, για την πόλη, αλλά και τη χώρα μας ένα πρωτόγνωρο πολιτισμικό, καλλιτεχνικό και επιστημονικό γεγÎ �νός καθώς αναμένεται η Θεσσαλονίκη γίνει για 5 και πλέον μέρες μέσα στον Ιούλιο του εορταστικού 2012, σημείο συνάντησης για περισσότερα από 1400 μέλη της επιστημονικής κοινότητας του πεδίου της μουσικής εκπαίδευσης και για πάνω από 1000 μέλη 70 και πλέον καλλιτεχνικών σχημάτων από όλο τον κόσμο.                                  

Η Θεσσαλονίκη σταυροδρόμι πολιτισμών, πόλη του συνεδρίου                            

Η πόλη υποδοχής του συνεδρίου, η Θεσσαλονίκη, η μεγάλη εορτάζουσα για τα 100 χρόνια από την απελευθέρωσή της, έχει το 2012 την τιμητική της.                                

Μέσα σε αυτό το κλίμα το γεγονός του 30ου Συνεδρίου της ISME θα συμβάλει στο εορταστικό κλίμα της πόλης, σε πολλά επίπεδα: κοινωνικά, δια-πολιτισμικά, ακαδημαϊκά και καλλιτεχνικά.                         

Η Ε.Ε.Μ.Ε., έχοντας επίγνωση της ευθύνης του έργου που ανέλαβε –για την κοινότητα των εκπαιδευτικών και των καλλιτεχνών, για την πόλη της Θεσσαλονίκης και για την Ελλάδα– εργάζεται ήδη για πάνω από 2 χρόνια για την προετοιμασία του συνεδρίου.                          

Σήμερα, λίγους μήνες πριν από το μεγάλο αυτό παγκόσμιο γεγονός, οι οργανωτικές δράσεις της Ε.Ε.Μ.Ε. εντείνονται και μαζί τους αυξάνουν οι ανάγκες και οι απαιτήσεις για σύμπραξη ατόμων και φορέων, ώστε να ανταποκριθούμε στις υψηλές απαιτήσεις αλλ ά και τις σημαντικές ευκαιρίες.                                      

Η Ε.Ε.Μ.Ε έχει προσκαλέσει και συνεχίζει να περιμένει την προσφορά από πολλούς φορείς της πόλης και της χώρας γενικότερα να γίνουν «συνεργαζόμενοι φορείς» και να συμπράξουν στην επιτυχία του σημαντικού αυτού γεγονότος, και ευελπιστεί στη θετική τους ανταπόκριση.                              

Πρόθεσή της οργανωτικής επιτροπής είναι να δοθεί η δυνατότητα παρακολούθησης πολλών μουσικών συναυλιών από τους κατοίκους της πόλης και της ευρύτερης περιοχής.                               

Ήδη έχει προγραμματισθεί η οργάνωση παράλληλου τριήμερου Φεστιβάλ με «Μουσικές του Κόσμου» στην πόλη από την Αντιδημαρχία Πολιτισμού του Δήμου Θεσσαλονίκης σε συνεργασία με την Οργανωτική Επιτροπή του Συνεδρίου από 15 έως 17 Ιουλίου 2012 στο Λιμάνι αλλά και κατά μήκος της παραλίας                                   

Σημαντικές πληροφορίες:                                   

Την 15η Μαρτίου 2012 λήγει η πρώτη περίοδος εγγραφών στο συνέδριο. Η Ε.Ε.Μ.Ε. εξασφάλισε για τα μέλη της πολύ προνιμιακές τιμές συμμετοχής στο συνέδριο.                                

Ενημερωθείτε σχετικά στην ιστοσελίδα της Ε.Ε.Μ.Ε. www.eeme.gr                          

Ε.Ε.Μ.Ε.                             

Δελφών 127 54248 Θεσσαλονίκη                                

2310 858658 και 6939560404                                 

www.eeme.gr                                     

nfo@eeme.gr

ΓΙ ΑΥΤΟΥΣ ΠΕΡΑ ΒΡΕΧΕΙ!

Στην απεργία που έγινε στις 2 του μήνα, βρεθήκαμε με μερικούς συναδέλφους στο δρόμο, όντας απεργοί και εμείς για να φωνάξουμε, να διαμαρτυρηθούμε για το χάλι μας, την αβεβαιότητα στο εργασιακό, την φτώχεια, και όλα αυτά που μας έχουν με την πλάτη στον τοίχο. Βρισκόμασταν στην Θεσσαλονίκη, οι πορείες ηταν έτοιμες να ξεκινήσουν, μεγάλη η συμμετοχή του κόσμου, αλλά….. Δεν ξέρω πως έγινε και το μάτι μου έπεσε σε κάτι «μεγαλοσυνδικαλιστές» κουστουμαρισμένους με τα ROLEX τους και τις κουρσάρες που ήρθαν για να απευθύνουν χαιρετισμό… Αντίστοιχες εικόνες είδα στο διαδίκτυο, γνωστούς «μεγαλοσυνδικαλιστές» ΠΑΜΠΛΟΥΤΟΥΣ . Μίλησα για το διαδίκτυο γιατί τα «επίσημα» (και καλά) ΜΜΕ απεργούσαν και φαίνεται δεν τράβηξε ΚΑΝΕΙΣ εικόνες από τις κινητοποιήσεις για να τις δείξει στον κόσμο. Αλλά ας αφήσω τους «μεγαλοσυνδικαλιστές», και να ασχοληθώ λίγο με το δια ταύτα της Απεργίας. Ρε παιδιά, είδατε εσείς να ιδρώνει το αυτί κανενός πολιτικού; Μας έχουν γραμμένους στα παλαιοτερα των υποδημάτων τους και όσο και να φωνάζουμε, αυτοί σημασία! Πέρα βρέχει και ακόμα πιο πέρα χιονίζει. Η κυβέρνηση συνεχίζει τα πειράματα της στην πλάτη μας, οι επιχειρήσεις εξακολουθούν να απολύουν κόσμο «ελέω κρίσης», και οι μόνοι χαμένοι της υπόθεσης είμαστε όλοι εμείς. Το μόνο που ενδιαφέρει τους «καταλληλότερους» είναι τα ποσοστά από τις δημοσκοπήσεις. Όλα τα άλλα έρχονται δεύτερα η και τελευταία. Καθημερινά πάμε από το κακό στο χειρότερο. Και με απογοητεύει ο φανατισμός του απλού κόσμου ο οποίος αντί να κοιτάξει το χάλι του ασχολείται με συγκρίσεις του τύπου «εσείς κλέψατε πιο πολλά ενώ εμείς πιο λίγα». Εκεί είναι το θέμα μας ε; Ποιος έκλεψε πιο πολλά. Οι «δικοί μας» είναι στο απυρόβλητο ενώ οι άλλοι είναι για το ανάθεμα όλων. Αυτά βλέπουν οι πολιτικοί και σκέφτονται: «Ρε δε πάνε να φωνάζουν; Πάλι θα μας ψηφίσουν τα κορόιδα». Είμαστε κάτι λίγα χρόνια μετά το 1821 στην πολιτική νοοτροπία – σκέψη. Πάρτε το χαμπάρι αδέλφια. Δεν με ενδιαφέρει το χρώμα η το κόμμα που θα κυβερνήσει αύριο η του χρόνου. Με ενδιαφέρει να κάνει το λιγότερο ΚΑΚΟ στη χώρα. Να νοιάζεται, και να το αποδεικνύει με ΕΡΓΑ όχι με λόγια. Βασίλης Τσούγκαρης Αρθρογράφος – Παραγωγός Ραδιοφωνίας tsougarisgnomi@gmail.com

ΞΕΧΑΣΑΜΕ ΤΟ ΕϊΤΖ;

Ποιος θα μου απαντήσει;

Πολλά βλέπουμε και ακούμε καθημερινά, όμως ΚΑΝΕΝΑΣ δεν κάνει την παραμικρή αναφορά στην μάστιγα του αιώνα!

Επαψε πλέον να είναι απειλή;

Βρέθηκε η θεραπεία, και δεν το πήραμε χαμπάρι, η μήπως όλα τα άλλα θέματα της επικαιρότητας είναι πολύ πιο σοβαρά από το «θανατικό» αυτό;

Για να δούμε κάποια στοιχεία που μάζεψα,, ας κάνουμε ένα μικρό οδοιπορικό, έτσι για να είμαστε πιο προσεκτικοί!

Μια έρευνα που έκανε ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΦΑΝΑΡΙΩΤΗΣ πριν από καιρό, και πραγματικά είναι τρομακτικά τα όσα προκύπτουν απ’ αυτήν.

Ήταν Ιούνιος του 1981, όταν ένας τεχνικός του Κέντρου Ελέγχου Νοσημάτων των ΗΠΑ, στο Λος Αντζελες διαπίστωσε μια ασυνήθιστα μεγάλη ζήτηση του φαρμάκου πενθαμιδίνη, το οποίο χορηγείται για την αντιμετώπιση της πνευμονίας από πνευμονοκύστη carinii. Λίγες εβδομάδες αργότερα συνέταξε επιστημονική έκθεση, στην οποία επισήμαινε ότι η σπάνια αυτή μορφή πνευμονίας έπληττε ομοφυλόφιλους άνδρες στην πόλη των Αγγέλων, καθώς και χρήστες σκληρών ναρκωτικών.

Την ίδια χρονιά, αρκετοί ομοφυλόφιλοι στη Νέα Υόρκη εμφάνισαν το σάρκωμα capozi. Θορυβημένη η επιστημονική κοινότητα στις ΗΠΑ άρχισε να αντιλαμβάνεται ότι βρισκόταν μπροστά σε μια νέα ασθένεια, την οποία προκαλούσε κάποιος άγνωστος παράγοντας, πιθανότατα ένας ιός, ο οποίος μεταδιδόταν μέσω του αίματος. Το 1982, η Wall Street Journal φιλοξένησε άρθρο για τη νέα ασθένεια, που έπληττε γυναίκες και ετεροφυλόφιλους χρήστες ναρκωτικών αχρηστεύοντας κυριολεκτικά το ανοσοποιητικό τους σύστημα και καθιστώντας τους ανυπεράσπιστους σε κάθε νόσο, επιφέροντας τελικώς τον θάνατο. Το σύνδρομο ονομάστηκε AIDS ή σύνδρομο επίκτητης ανοσοποιητικής ανεπάρκειας.

Σήμερα οι αριθμοί είναι εφιαλτικοί: Περισσότεροι από 36 εκατομμύρια άνθρωποι σε ολόκληρο τον πλανήτη- μεταξύ των οποίων 1,4 εκατομμύρια παιδιά- είναι φορείς ή ασθενείς του AIDS, ενώ 22 εκατομμύρια πέθαναν από την ασθένεια. Ποσοστό μεγαλύτερο του 70% (25,3 εκατομμύρια άνθρωποι) είναι κάτοικοι της Μαύρης Αφρικής, ενώ άλλα 5,8 εκατομμύρια υπολογίζονται οι φορείς στη Νότιο και νοτιοανατολική Ασία. Εντυπωσιακή είναι, ωστόσο, η δυναμική αύξησης των κρουσμάτων στις χώρες της ανατολικής Ευρώπης και της πρώην Σοβιετικής Ένωσης.

Είναι χαρακτηριστικό ότι το 2000 καταγράφηκαν 700.000 περιπτώσεις στις χώρες αυτές, ενώ μόλις ένα χρόνο πριν, τα κρούσματα ήταν 420.000. Στη Λατινική Αμερική, όπου μέχρι το 1999 1,4 εκατομμύρια άνθρωποι είχαν μολυνθεί από τον ιό, φέτος προστέθηκαν άλλοι 150.000. Σε καλύτερη μοίρα βρίσκονται οι αναπτυγμένες χώρες, οι οποίες από το 1996 -οπότε άρχισε η εφαρμογή της τριπλής αντιρετροϊκής θεραπείας- παρουσιάζουν σημαντική μείωση του ποσοστού θνησιμότητας, χάρις στην παρατεινόμενη επιβίωση των ασθενών. Τα «καλά νέα» σκιάζει το γεγονός ότι ο ρυθμός μόλυνσης δεν έχει μειωθεί. Την περσινή χρονιά, 30.000 άτομα προσβλήθηκαν από τον ιό HIV στη δυτική Ευρώπη και 45.000 στη Βόρειο Αμερική. Μόνον στη διάρκεια του 2000 , 5,3 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον πλανήτη μολύνθηκαν από τον θανατηφόρο ιό (15.000 ημερησίως), με ποσοστό πάνω από 95% των κρουσμάτων να σημειώνεται στις αναπτυσσόμενες χώρες.

Για το προφίλ του έλληνα φορέα, την τριπλή θεραπεία και την αντιμετώπιση του έλληνα ασθενή, μίλησε στον ΔΗΜΗΤΡΗ ΦΑΝΑΡΙΩΤΗ ο παθολόγος - λοιμωξιολόγος Μάριος Λαζανάς, διευθυντής του Τρίτου Παθολογικού Τμήματος και της Μονάδας Λοιμώξεων του Περιφερειακού Γενικού Νοσοκομείου Ερυθρός Σταυρός.

Από την εμπειρία σας στη Μονάδα Λοιμώξεων εκτιμάτε ότι υπάρχει αύξηση κρουσμάτων AIDS τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας;

Υπάρχει αύξηση, αλλά βρισκόμαστε περίπου στο μέσον σε σχέση με τα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Έχουμε, ωστόσο, μία μεγαλύτερη αύξηση απ ότι οι υπόλοιπες χώρες μεταξύ των ομοφυλοφίλων. Σαν προσωπική παρατήρηση της μονάδας μας θα έλεγα ότι έχουμε αύξηση και στις γυναίκες. Φαίνεται τελικά ότι το νόσημα έχει περάσει στον γενικό πληθυσμό και δεν πλήττει μόνο τις κατηγορίες ανθρώπων που έχουν ειδικές σεξουαλικές συνήθειες. Γι αυτό θα πρέπει να ενταθούν τα μέτρα πρόληψης και ενημέρωσης.

Η τριπλή θεραπεία έχει μεν επιτυχία αλλά το κόστος της δεν είναι τεράστιο;

Δεν νομίζω ότι κανένας αξιολογεί το κόστος της θεραπείας. Τα φάρμακα χορηγούνται δωρεάν, είτε διότι πληρώνονται από τα ασφαλιστικά ταμεία, ενώ για τους ανασφάλιστους υπάρχει ρύθμιση που προβλέπει ότι επιβαρύνεται κατευθείαν ο προϋπολογισμός του υπουργείου Υγείας. Περίπου το 30% των ατόμων που παρακολουθούνται στις μονάδες δεν έχουν καμία ασφάλεια. Το κόστος της θεραπείας είναι γύρω στα 3 εκατομμύρια ετησίως. Βέβαια, η ωφελιμότητα της θεραπείας είναι τεράστια, δηλαδή, τα άτομα που λαμβάνουν αυτή τη θεραπεία-η οποία έχει καθιερωθεί από το 1996- έχουν πολύ καλά αποτελέσματα, πολύ καλή ανοσολογική ανταπόκριση, μπορούν να εργάζονται και να ζουν ανάμεσά μας όπως όλος ο κόσμος , χωρίς κανένα πρόβλημα. Επίσης-πολύ σημαντικό- έχουν μειωθεί έως εξαφανισθεί οι ευκαιριακές λοιμώξεις και οι νεοπλασίες, κυρίως το σάρκωμα capozi, δεδομένου ότι τα δύο τελευταία ήταν υπεύθυνα για τους θανάτους των ασθενών. Από την άλλη μεριά, το συνολικό κόστος περιθάλψεως αυτών των ασθενών έχει μειωθεί γιατί έχουν μειωθεί οι ανάγκες νοσηλείας καθώς και οι ανάγκες σε άλλα φάρμακα που ήταν αναγκαία για την αντιμετώπιση των ευκαιριακών λοιμώξεων.

Εκτιμάτε ότι λείπει κάτι από τη χώρα μας σε ότι αφορά την παροχή ιατρικής βοήθειας;

Είχε γίνει παλαιότερα μία έρευνα, κατά την οποία είχε διαπιστωθεί ότι υπάρχει πολύ υψηλό ποσοστό καλής αντιμετώπισης των ασθενών από τα νοσοκομεία και τις μονάδες. Δηλαδή, η Ελλάδα ήταν από τις πρώτες χώρες στον τρόπο αντιμετώπισης των ασθενών. Αυτό που εκτιμώ ότι λείπει από την αντιμετώπιση του προβλήματος, είναι η ψυχολογική και κοινωνική στήριξη των ατόμων αυτών. Νομίζω ότι υπάρχουν πλέον πολύ καλοί γιατροί που ασχολούνται με το πρόβλημα, αλλά λείπουν ψυχολόγοι και κοινωνικοί λειτουργοί που θα μπορούσαν να προσφέρουν βοήθεια. Σε ότι αφορά στις Μονάδες Ειδικών Λοιμώξεων εκτιμώ ότι αυτές θα έπρεπε να είναι θεσμοθετημένες από το Υπουργείο Υγείας σε κάθε μεγάλο Νοσοκομείο και να μη χρειάζεται η παρέμβαση του Κέντρου Ελέγχου Ειδικών Λοιμώξεων να λύνει τις ανάγκες ή τα προβλήματα.

Το ΕΪΤΖ δεν είναι παιχνίδι, και στη χώρα μας, η ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ είναι κάτι που δεν γίνεται στον βαθμό που πρέπει. Πολλά είναι τα περιστατικά με φορείς, τα οποία δεν βγαίνουν στην επικαιρότητα, αλλά συμβαίνουν. Εύχομαι αυτό το άρθρο, να καταφέρει και να ευαισθητοποιήσει τον κόσμο, και να τον κάνει πιο προσεκτικό!