ΕΡΕΥΝΑ-ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΑΡΜΕΝΙΩΝ

ΑΠΟ E-MAIL ΠΟΥ ΕΛΑΒΑ ΑΠΟ ΤΟ http://serhadart.blogspot.com/ Το MSNBC πραγματοποιεί μία έρευνα για το αν η Γενοκτονία των Αρμενίων θα πρέπει να αναγνωριστεί από τις ΗΠΑ ή όχι. Μόλις λίγα λεπτά πριν τα αποτελέσματα είχαν ως εξής: "Ναι" 24%, "Όχι" 76% ! Οι Τούρκοι έχουν κινητοποιήσει μία παγκόσμια εκστρατεία για την μη αναγνώριση της Γενοκτονίας (να ψηφίσουν "Όχι" στην έρευνα) αλλά εμείς δεν θα πρέπει να τους το επιτρέψουμε. Η Γενοκτονία των Αρμενίων αποτελεί ένα ιστορικό γεγονός, μεταξύ άλλων από τους Τούρκους ενάντια στην Ανθρωπότητα, και θα πρέπει οπωσδήποτε να αναγνωριστεί. Η ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ ΔΙΕΞΑΓΕΤΑΙ ΕΔΩ http://www.msnbc.msn.com/id/21253084

Αν είχαν παραμείνει οι Ρωμιοί και οι Αρμένιοι στην Τουρκία, δεν θα μπορούσαμε να γίνουμε εθνικό κράτος

ΑΠΟ E-PONTOS

Του Σάββα Καλεντερίδη

Όσο και αν φαίνεται απίστευτο, η δήλωση αυτή ανήκει στον υπουργό άμυνας της Τουρκίας και έγινε στις Βρυξέλλες, όπου βρίσκεται ο Βετζντί Γκιονούλ (Vecdi Gönül) για να συμμετέχει στην τρόικα των υπουργών άμυνας του ΝΑΤΟ.

Συγκεκριμένα, ο Τούρκος υπουργός άμυνας, κατά τη διάρκεια ομιλίας του στη δεξίωση που έγινε στην τουρκική πρεσβεία, για την επέτειο του θανάτου του Μουσταφά Κεμάλ, είπε επί λέξη:"Άραγε, αν σήμερα στο Αιγαίο (περιοχή Σμύρνης και γύρω νομών, σ.τ.μ.) συνέχιζαν να ζουν οι Ρωμιοί και σε διάφορες περιοχές της Τουρκίας οι Αρμένιοι, η Τουρκία θα μπορύσε να είναι το εθνικό κράτος που είναι σήμερα;

To γνήσιο τέκνο του ισλαμικού-κεμαλικού φασισμού, υπουργός άμυνας της Κυβέρνησης Ερντογάν, Βετζντί Γκιονούλ.

Δεν βρίσκω τις λέξεις για να σας εξηγήσω το πόσο σημαντική ήταν αυτή η ανταλλαγή των πληθυσμών, όμως, εάν εξετάσετε τις παλιές (πληθυσμιακές) ισορροπίες, θα αντιληφθείτε τη σημασία της.

Περάσαμε από τη διαδικασία της δημιουργίας του έθνους μας (nation building) και αυτό είχε τις επιπτώσεις του.

Ακόμα και ο αγώνας που δίνουμε σήμερα στη ΝΑ Τουρκία (Βόρειο Κουρδιστάν, σ.τ.μ.) είναι μέρος αυτής της διαδικασίας και δεν μπορούμε να αρνηθούμε τη συμβολή στη διαδικασία οικοδόμησης του έθνους όλων εκείνων που θεωρούν τους εαυτούς τους θύματα, κυρίως εκείνων που επλήγησαν από τους υποχρεωτικούς εκτοπισμούς των πληθυσμών.

Όμως, εκείνες οι αρχές που ακολουθήθηκαν τότε, ήταν πολύ σημαντικές την περίοδο ίδρυσης της Δημοκρατίας, για να μπορέσει να γίνει η Τουρκία μια χώρα που κατοικείται από σύγχρονους, πολιτισμένους και φωτισμένους ανθρώπους.

Για να αντιληφθείτε την κατάσταση που επικρατούσε τότε, στην Άγκυρα υπήρχαν μόνο τέσσερις γειτονιές, η εβραϊκή, η μουσουλμανική, η αρμενική και η ελληνική".

Όσο και αν είναι δύσκολο να το πιστέψει κανείς, ότι υπουργός κυβέρνησης χώρας που ανήκει στο ΝΑΤΟ, το οποίο μάλιστα πίεσε την Τουρκία να περάσει από τον μονοκομματισμό στον πολυκομματισμό για να γίνει μέλος της Ατλαντικής Συμμαχίας, εκστόμισε αυτά τα λόγια, που είναι μνημείο βαρβαρότητας και κυνισμού, η συγκεκριμένη πράξη δείχνει πόσο επικίνδυνη είναι ακόμα η Τουρκία για τους λαούς της Ανατολής που επιμένουν να ανθίστανται στη βίαιη αφομοίωση, αλλά και πόσο επικίνδυνη είναι για τους λαούς της περιοχής, που υφίστανται τις συνέπειες του νέου ισλαμικού-κεμαλικού φασισμού.

Η κυνική αναφορά του Γκιονούλ στις παράπλευρες απώλειες "του αγώνα που διεξάγει" η Τουρκία στο Κουρδιστάν για την αφομοίωση των Κούρδων, ως συνέχεια της διαδικασίας οικοδόμησης του τουρκικού έθνους, είναι ενδεικτική της κατάστασης που επικρατεί στο κατεστημένο της Τουρκίας, όπου η σκοτεινή πηγή του κεμαλικού φασισμού συνεχίζει να αναβλύζει βία και βαρβαρότητα.

Ο λόγος στους λαούς-θύματα και στον πραγματικά πολιτισμένο κόσμο.

ΠΗΓΗ: ΑΚΣΑΜ

ΠΗΓΗ: Infognomonpolitics

Η Τουρκία πρέπει να ζητήσει συγνώμη από τους Αρμενίους;

(ΑΠΟ http://infognomonpolitics.blogspot.com/)

O χάρτης της Αρμενικής Γενοκτονίας (1915-1923)

Του Σάββα Καλεντερίδη

Το Αρμενικό, όπως και το Ποντιακό Ζήτημα, είναι έννοιες σχεδόν άγνωστες στην ελληνική κοινή γνώμη.

Η ελληνική πολιτεία σχεδόν επί έναν αιώνα προτίμησε να θυσιάσει τα θέματα αυτά στο βωμό της Ε-Τ φιλίας, η οποία "φιλία" αντί να εξημερώσει, εξαγρίωσε ακόμη περισσότερο το "θηρίο", που συνέχισε και συνεχίζει τις πολιτικές των διακρίσεων και της εθνοκάθαρσης στον Ελληνισμό της Πόλης, της Ίμβρου και της Τενέδου.

Τα ελληνικά κόμματα, με εξαίρεση το ΠΑΣΟΚ της δεκαετίας του 1980, και η ελληνική πολιτική διανόηση, προτίμησαν να ασχολούνται όλα αυτά τα χρόνια με άλλα θέματα, με τα γνωστά αποτελέσματα σε εσωτερικό και διεθνές επίπεδο.

Όταν δε έγιναν προσπάθειες από τα θύματα και τους απογόνους των θυμάτων της Γενοκτονίας να διεκδικήσουν το δικαίωμα στη μνήμη, εμφανίστηκαν στο χώρο της πολιτικής και της δημοσιογραφίας άτομα που δεν είπαν απλά την άλλη άποψη, που είναι αναγκαίο να υπάρχει, αλλά λειτούργησαν ως γκαιμπελίσκοι που λοιδώρησαν τις προσπάθειες αυτές, οι οποίες προφανώς χαλούσαν τους "λογαριασμούς" και τα σχέδια κάποιων.

Όμως η ιστορία είναι αμείλικτη και προχωρά το δρόμο της.

Οι συνθήκες που διαμορφώνονται στον Καύκασο, υπό την πίεση των γεγονότων σε Αμπχαζία-Οσετία και Ιράν και η ανάγκη εκμετάλλευσης και διοχέτευσης των ενεργειακών πρώτων υλών στις διεθνείς αγορές, καθιστούν υποχρεωτική για την Τουρκία την άμεση "διαχείρηση" του Αρμενικού.

Ίσως τώρα Αρμένιοι και Τούρκοι υποχρεωθούν από τη διεθνή πραγματικότητα να καθήσουν στο τραπέζι και να βρουν μια λύση στο Αρμενικό Ζήτημα.

Το θέμα είναι τεράστιο.

Υπάρχει όμως και μια διάσταση που αφορά τον Ελληνισμό.

Η Αρμενία ή για την ακρίβεια η Αρμένιοι, αγωνίστηκαν επί ενεννήντα χρόνια, κράτησαν το Αρμενικό Ζήτημα ζωντανό και δημιούργησαν συνθήκες για να διεκδικήσουν όχι μόνο δικαίωμα στη μνήμη, αλλά και ό,τι άλλο καταστεί δυνατό κατά τη διάρκεια των όποιων διαπραγματεύσεων.

Η Ελλάδα πιέστηκε και αυτή από τις διεθνείς εξελίξεις να διευθετήσει ζητήματα του παρελθόντος και του παρόντος και να εξομαλύνει τις σχέσεις της με την Τουρκία, αποδεχόμενη μάλιστα ως συμβολή στην ειρήνη την εγκληματική εναντίον του Ελληνισμού δράση του Μουσταφά Κεμάλ, στον οποίον μάλιστα οι Έλληνες επίσημοι καταθέτουν και στεφάνια.

Διαβάστε περισσότερα εδώ.