(ΑΠΟ http://www.traveldailynews.gr/default.asp)
Σε άρθρο της η κ. Αντζελα Γκερέκου τονίζει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο ελληνικός τουρισμός, και το γεγονός ότι παραμένουν άλυτα.
Παραθέτουμε το άρθρο .
Αν πραγματικά επιθυμούμε να είμαστε ειλικρινείς και να δούμε κατάματα το μέγεθος του προβλήματος, τότε οφείλουμε να παραδεχτούμε πως τα όσα δυσάρεστα ή και τραγικά γεγονότα, βλέπουν το "φως" της δημοσιότητας, εντός και εκτός των συνόρων της χώρας, δεν είναι τίποτε άλλο από τα συμπτώματα πρόσφατης «ασθένειας» που ταλανίζει τον Ελληνικό τουρισμό.
Συμπτώματα μιας αδιαμφισβήτητης και σκληρής πραγματικότητας που βιώνει κάθε Έλληνας πολίτης στην καθημερινότητα του, λόγω έλλειψης τουριστικής πολιτικής.
Συμπτώματα και συνθήκες που επιτυγχάνουν να υπερισχύσουν έναντι κάθε αντικειμενικού ισχυρού συγκριτικού πλεονεκτήματος έχει η χώρα μας.
Η ιστορία, ο πολιτισμός, το φυσικό της κάλλος, αλλά και η παγκόσμια διαχρονική άποψη για την υπερηφάνεια, το φιλότιμο και την ιδιαίτερη φιλοξενία του ελληνικού λαού, είναι μερικά από αυτά τα πλεονεκτήματα που μας κατέστησαν δημοφιλή και αρεστό τουριστικό προορισμό, μέχρι σήμερα.
Σ’ αυτά να προσθέσουμε περίπου 650.000 κλίνες σε ξενοδοχεία και άλλες τόσες στα ενοικιαζόμενα καταλύματα.Δυστυχώς, πλέον γίνεται ολοένα και πιο προφανές, πως αυτά τα πλεονεκτήματα, φαντάζουν αδύναμα να υπερασπιστούν από μόνα τους τον ελληνικό τουρισμό απέναντι σε μια ιδιαίτερα σκληρή και ανταγωνιστική παγκόσμια τουριστική αγορά.
Η δε αδυναμία μας να υπερασπιστούμε νέα πλεονεκτήματα που αποκτούμε, είναι επίσης δεδομένη, αν λάβουμε υπόψη πως ακόμη και η επιτυχής οργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, «εξατμίστηκε», αφήνοντας πίσω της τη σκανδαλώδη εγκατάλειψη και καταστροφή των μοναδικών ολυμπιακών εγκαταστάσεων μας. Όμως, ακόμη και τα συγκριτικά πλεονεκτήματα που διαχρονικά έχουμε, εγκαταλείπονται ή και καταστρέφονται καθημερινά, το ένα μετά το άλλο.
Αρχαιολογικοί χώροι παραμένουν κλειστοί ή παρουσιάζουν εικόνα εγκατάλειψης εξαιτίας ελλιπούς συντήρησης, ενώ άλλοι, λειτουργούν ελάχιστες ώρες την ημέρα, λόγω έλλειψης προσωπικού.
Ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες με σοβαρές ελλείψεις, ενώ τα εισιτήρια μετακίνησης είναι πανάκριβα.
Διαχείριση απορριμμάτων, βασικά έργα υποδομών, ύδρευση αποχέτευση κ.ο.κ.
Την τελευταία τετραετία, δεν προστέθηκε τίποτα.
Πολλές από τις μοναδικές παραλίες της χώρας παραμένουν ανοργάνωτες, χωρίς τις βασικές υποστηρικτικές υποδομές, ενώ πολλές ακτές μας μολύνονται καθημερινά από αστικά ή άλλα απόβλητα.
Η έλλειψη πόρων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και η έλλειψη τουριστικής πολιτικής είναι η κύρια αιτία.
Ο αγροτουρισμός, μα και πλήθος άλλων εναλλακτικών μορφών τουρισμού, παρουσιάζουν υποτυπώδη ανάπτυξη, ενώ όσες μονάδες λειτουργούν, μέσα από πλήθος δυσκολιών, αποτελούν την φωτεινή εξαίρεση του κανόνα.
Οι συνθήκες παροχής υπηρεσιών υγείας σε όλη τη χώρα και κυρίως στα απομακρυσμένα νησιά της χώρας μας, είναι επίσης γνωστή.
Ομοίως και οι συνθήκες διακομιδής έκτακτων περιστατικών, με παραδείγματα όπου ψαροκάικα αντικαθιστούν το ΕΚΑΒ, εν έτει 2008!
Οι ελεγκτικοί μηχανισμοί της πολιτείας, μετά βίας δικαιολογούν την ύπαρξη τους, κ.ο.κ.
Και σε όλα τούτα, έρχεται να προστεθεί η ανεξέλεγκτη ακρίβεια προϊόντων και υπηρεσιών -δυσανάλογη άλλων χωρών με το ίδιο νόμισμα- που συμπληρώνει την εικόνα του σημερινού ελληνικού τουρισμού.
Ο κάθε πολίτης μπορεί να προσδιορίσει τις τεράστιες ευθύνες της Κυβέρνησης, απέναντι σε ένα τομέα που συνεχίζει να συνεισφέρει απλόχερα, άνω του 18% στο ΑΕΠ της χώρας, προσφέροντας απασχόληση σε πολύ μεγάλο αριθμό ελληνικών μικρομεσαίων επιχειρήσεων, αποτελώντας καθοριστικό παράγοντα για την επιβίωση μα και την ανάπτυξη της περιφέρειας της χώρας.
Ωστόσο, το ανταποδοτικό όφελος που η ελληνική κυβέρνηση θεωρεί ότι αρμόζει προς αυτό τον τομέα, για το έτος 2008, είναι μόλις το 0,14% του συνολικού Εθνικού Προϋπολογισμού, μόλις το 0,07% του τακτικού προϋπολογισμού και μόλις το 0,93% του προϋπολογισμού δημοσίων επενδύσεων.
Με λίγα λόγια, αυτές είναι οι επενδύσεις της κυβέρνησης για τον Ελληνικό Τουρισμό.Δυστυχώς, όπως αποδεικνύεται, η σύσταση του υπουργείου Τουριστικής Ανάπτυξης, ήταν η αρχή και το ταυτόχρονο τέλος της πολιτικής των δήθεν μεταρρυθμίσεων σχετικά με τον τουρισμό, από την κυβέρνηση της Ν.Δ. Ουσιαστικά ο τουρισμός αφέθηκε στη μοίρα του, και στους πειραματισμούς του εκάστοτε υπουργού.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα εξάλλου, αποτελεί η διαρκής αλλαγή των κεντρικών μηνυμάτων και λογότυπων του Ελληνικού Τουρισμού, τα τελευταία 4 χρόνια, που ακολουθούν τις αλλαγές των υπουργών τουρισμού. «Ζήσε το μύθο σου», «Ανακάλυψε τις αισθήσεις σου», «Ελλάδα: H αληθινή εμπειρία» κ.α., προκαλώντας τελικά την απόλυτη σύγχυση για το brand name μας στην παγκόσμια τουριστική αγορά.Και όσο υπήρχε η αίγλη και ο απόηχος των Ολυμπιακών Αγώνων, η έλλειψη πολιτικής στον τομέα του τουρισμού, δεν ήταν τόσο ορατή.
Η εφετινή όμως πτωτική πορεία του ελληνικού τουρισμού, έδειξε το μέγεθος του προβλήματος, δηλαδή την έλλειψη τουριστικής πολιτικής.
Η πτώση αυτή, καταγράφεται ακόμη και σε παραδοσιακούς τουριστικούς προορισμούς της χώρας όπως η Κέρκυρα (πλέον του 7% για τον Ιούλιο).
Η εμμονή του υπουργείου Τουριστικής Ανάπτυξης, να αποδώσει την πτωτική πορεία του τουρισμού, στις διεθνείς οικονομικές συγκυρίες, είναι τουλάχιστον κοντόφθαλμη και επικίνδυνη.
Χαρακτηριστικά, επισημαίνουμε ότι ούτε μια απάντηση στις 12 ερωτήσεις μου στην Βουλή δεν είχε απαντήσει εμπρόθεσμα ο κύριος υπουργός, πριν του ασκηθεί δημόσια κριτική και πίεση. Τι άλλη απόδειξη χρειάζεται για να καταλάβουμε πως αντιλαμβάνεται την άσκηση ανεξέλεγκτης εξουσίας;
Όχι μόνο το ΠΑΣΟΚ, αλλά το σύνολο σχεδόν των παραγόντων του τουριστικού τομέα της χώρας, εδώ και πολύ καιρό, «κρούει τον κώδωνα» του κινδύνου για τις διαφαινόμενες εξελίξεις, αντικρούοντας με συγκεκριμένα στοιχεία τις καθησυχαστικές εκτιμήσεις και δηλώσεις του αρμόδιου υπουργείου.
Τελικά, μεσούσης της τουριστικής περιόδου, τόσο η ισχύουσα πραγματικότητα όσο και η πρόσφατη επιλογή του υπουργού κ. Σπηλιωτόπουλου, να προσπαθήσει να διαχύσει ή και να μεταθέσει τις δικές του ευθύνες σε συναρμόδιους - αρνούμενους τελικά να αναλάβουν τις ευθύνες τους- συναδέλφους του υπουργούς, μέσω σχετικών επιστολών, ήρθε να αποδείξει την αποδοχή του προβλήματος, αναδεικνύοντας επίσης την αμηχανία, μα και τις τεράστιες ευθύνες της Κυβέρνησης της ΝΔ.
Μιας κυβέρνησης που αποδεικνύει πως ο τουρισμός δεν αποτελεί προτεραιότητα της, πως δεν έχει αντιληφθεί τις κοινωνικές και οικονομικές προεκτάσεις του για τη χώρα, πως δεν έχει αντιληφθεί ότι τουρισμός είναι μια πολυσύνθετη δραστηριότητα που χρειάζεται οριζόντιες πολιτικές, πως επηρεάζεται άμεσα από τις πολιτικές πολλών συναρμόδιων υπουργείων.
Και όλα τούτα δεν αποτελούν «ισοπεδωτικές» λογικές, για την δόμηση αντιπολιτευτικού λόγου.
Αντιθέτως, εδράζονται σε συγκεκριμένα στοιχεία, διαπιστώσεις και παραδοχές. Η άσκηση στείρας αντιπολίτευσης, που περιορίζεται μόνο στην ανάδειξη των ελλείψεων, των αδυναμιών και των άστοχων πολιτικών επιλογών, χωρίς την κατάθεση συγκεκριμένων προτάσεων, δεν προσφέρει.
Για το λόγο αυτό, το ΠΑΣΟΚ, έχει καταθέσει συγκεκριμένες προτάσεις, τόσο σε σχέση με την αντιμετώπιση της σοβαρής πτώσης που καταγράφουν την εφετινή χρονιά πολλές περιοχές της χώρας, όσο βέβαια και σε σχέση με την προοπτική του Ελληνικού τουρισμού, η οποία χρειάζεται να δομηθεί στη βάση ενός Εθνικού Στρατηγικού Σχεδιασμού.
Προτάσεις που βασίζονται στην ορθολογική αξιοποίηση του συνόλου των συγκριτικών της πλεονεκτημάτων, ώστε η Ελλάδα να καταστεί ξανά, ένας υπερήφανος βιώσιμος και ανταγωνιστικός προορισμός που θα σέβεται τον εαυτό του αλλά και τους επισκέπτες - φιλοξενούμενους του.
Προτάσεις και πολιτικές που τα παραγόμενα οφέλη δεν θα καταλήγουν σε λίγους και πολλές φορές εκτός των συνόρων της χώρας μας, αλλά θα μπορούν να διαχυθούν στο σύνολο της ελληνικής κοινωνίας, συμβάλλοντας έτσι, στην ουσιαστική περιφερειακή ανάπτυξη κάθε γωνιάς της πατρίδας μας.
Πολιτικές που θα εμπεδώσουν ξανά την αναγκαία σχέση εμπιστοσύνης με τους επισκέπτες-φιλοξενούμενους της. Σε τούτη την προσπάθεια, πρώτος εγγυητής αξιοπιστίας, συνέπειας και σεβασμού των κανόνων, οφείλει να είναι η ελληνική πολιτεία, η εκάστοτε ελληνική κυβέρνηση.
Ο λαός, πολλές φορές μέχρι σήμερα, έχει αποδείξει πως και η υπερηφάνεια και η αξιοπρέπεια και το φιλότιμο και η φιλοξενία, αποτελούν στοιχεία του χαρακτήρα του.
Αρκεί να δοθούν κίνητρα, αρκεί να διαμορφωθούν οι συνθήκες, αρκεί να δοθεί η δυνατότητα να λειτουργήσει υγιώς η τουριστική αγορά.
Σίγουρα, κανένας εξωγενής παράγοντας, καμιά νοοτροπία, δεν μπορεί να αποτελεί άλλοθι και δικαιολογία για την ανικανότητα ή και την σωρεία των αποτυχημένων πολιτικών επιλογών, της κυβέρνησης της Ν.Δ.
Αποτελέσματα που οδηγούν τον εγχώριο τουρισμό σε «ελεύθερη πτώση», την ελληνική οικονομία σε σοβαρή κρίση, τους Έλληνες πολίτες σε καθημερινά οικονομικά αδιέξοδα και απόγνωση.Εξάλλου, η Ελλάδα, ακόμη και σε πιο δύσκολες συγκυρίες, έχει αποδείξει ότι μπορεί να καταστεί και να αντέξει ως δημοφιλής και αξιοπρεπής τουριστικός προορισμός.
Προφανώς λοιπόν, η ηττοπάθεια, η μιζέρια και η ανικανότητα δεν χαρακτηρίζουν τον ελληνικό λαό, αλλά αποκλειστικά και μόνο την κυβέρνηση της ΝΔ.
Οι δύο Βουλευτές ερωτούν ποια είναι τα άμεσα μέτρα, τα οποία προτίθενται να λάβουν τα δύο Υπουργεία για το συγκεκριμένο πρόβλημα, αλλά και ποιες είναι οι κοινές ενέργειες και δράσεις τους, οι οποίες αποδεικνύουν την πρόθεση της λειτουργικής σύνδεσης τω πεδίων του Πολιτισμού και του Τουρισμού προς όφελος της χώρας.
Στα γενικά σύνολα, τα Μουσεία της χώρας μας καταγράφουν πτώση 34,2%, οι Αρχαιολογικοί Χώροι 42,7%, ενώ οι εισπράξεις, επί του συνόλου των Μουσείων και των αρχαιολογικών χώρων, μειώνονται κατά 22,4%. Ενδεικτικές είναι οι πτώσεις για το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο σε ποσοστό 47,1%, για το Μουσείο Αρχαίας Ολυμπίας που φτάνει στο 78,5% (!!!), για την Επίδαυρο σε 46,9%, για τον Αρχαιολογικό Χώρο Ακροπόλεως Αθηνών σε 22,9%, για τον Αρχαιολογικός Χώρο Κνωσού Κρήτης σε 59%, για τους Δελφούς σε 61,2%, κ.ο.κ.
Ο κ. Σπηλιωτόπουλος" επεσήμανε η κα Γκερέκου, "μίλησε για «αύξηση της κίνησης κατά 3%», αναφερόμενος προφανώς στα στοιχεία της ΕΣΥΕ, η οποία προσμετρά ως «τουριστικές αφίξεις» και τις κινήσεις των οικονομικών μεταναστών στη χώρα μας – πρόβλημα το οποίο επανειλημμένα έχουμε καταγγείλει δημόσια.
Συμπτώματα μιας αδιαμφισβήτητης και σκληρής πραγματικότητας που βιώνει κάθε Έλληνας πολίτης στην καθημερινότητα του, λόγω έλλειψης τουριστικής πολιτικής.