ΠΑΘΗΣΕΙΣ ΛΙΣΤΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΛΟΓΙΑ

Έχω αναφερθεί πολλές φορές στο θέμα των ΚΕΠΑ, στο θέμα της «λίστας» με τις 43 μη αναστρέψιμες παθήσεις, καθώς και στον…. «μπακαλοκατάλογο» με την ονομασία «Κανονισμός Εκτίμησης του Βαθμού Αναπηρίας», τον γνωστό στους πάσχοντες ως ΚΕΒΑ, από τον οποίο προκύπτουν τα ποσοστά αναπηρίας ανά ασθένεια και έχει συνταχθεί κατά γενική ομολογία τόσο αυτός, όσο και η λίστα με τις μη αναστρέψιμες παθήσεις, κατά τον πιο ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ και ΑΠΑΝΘΡΩΠΟ τρόπο με τρομερά αρνητικές συνέπειες για τους ασθενείς.
Επιστήμονες χαρακτήρισαν ΟΛΟ αυτό το σχέδιο ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥ ΠΟΔΑΡΙΟΥ, μάλιστα ακούστηκε πως ΑΓΝΟΗΘΗΚΑΝ σοβαρές προτάσεις ειδικών επιστημόνων από τους διάφορους «αρμόδιους» πολιτικάντηδες και γραφιαδες ΙΣΟΠΕΔΩΝΟΝΤΑΣ στην κυριολεξία τους ασθενείς, και δημιουργώντας τα γνωστά «θαύματα» των ΚΕΠΑ, αλλά και το άλλοθι που λέει πως «τόσο ποσοστό λέει ο κανονισμός, τόσο θα σου δώσω και ας είσαι εσύ του θανατά».
Για χρόνια, οι διάφορες οργανώσεις ατόμων με αναπηρίες και χρόνιες παθήσεις προσπαθούν μέσα από κινητοποιήσεις και ενημερώσεις να αλλάξουν τα πράγματα, να σταματήσει επιτέλους η ΤΑΛΑΙΠΩΡΙΑ και το ΣΦΑΞΙΜΟ των χρόνια πασχόντων και των αναπήρων, αλλά δυστυχώς, όπως φαίνεται η ΕΝΤΟΛΗ για ΕΞΟΝΤΩΣΗ του κοσμάκη, είναι πανίσχυρη, και οι κυβερνήσεις, όποιες και αν είναι, φροντίζουν να την ενισχύουν όλο και περισσότερο αδιαφορώντας για το αν παίζουν με ανθρώπινες ζωές, αδιαφορώντας για το ότι οτιδήποτε ΘΕΤΙΚΟ έχουν σκοπό (λέμε τώρα) να κάνουν, πρέπει να το κάνουν ΠΡΟΧΘΕΣ γιατί χρόνος ΔΕΝ υπάρχει.
Αναφέρθηκα σχετικά πρόσφατα σε μια αδικία (καλά τώρα σχετικά με το ΜΙΑ….) που γίνεται σε βάρος των ατόμων που πάσχουν από Σκλήρυνση Κατά Πλάκας, τα οποία αρχίζουν να προηγούνται στα ΣΦΑΓΕΙΑ των ΚΕΠΑ, και διάβασα τυχαία σε ένα φόρουμ ατόμων με ΣΚΤ το παρακάτω…..
«ΚΚΕ: Επίκαιρη Ερώτηση για τους πάσχοντες από σκλήρυνση κατά πλάκας
Επίκαιρη Ερώτηση σχετικά με τα μεγάλα προβλήματα που βιώνουν οι πάσχοντες από σκλήρυνση κατά πλάκας από την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης κατέθεσε προς τους υπουργούς Υγείας και Εργασίας ο βουλευτής του ΚΚΕ Σπύρος Χαλβατζής.
Αναλυτικά η Επίκαιρη Ερώτηση:
«Θέμα: Τα μεγάλα προβλήματα που βιώνουν οι πάσχοντες από σκλήρυνση κατά πλάκας από την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης.
Οι πάσχοντες με σκλήρυνση κατά πλάκας (ΣΚΠ) πλήττονται πολλαπλά από την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ. Η πολιτική των δραστικών περικοπών των κρατικών δαπανών και παροχών στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, στα επιδόματα και στις συντάξεις επιδεινώνουν τους όρους ζωής και της αντιμετώπισης των πρόσθετων αναγκών αυτών των ασθενών.
Ιδιαίτερα μετά τη λειτουργία των Κέντρων Εκτίμησης και Πιστοποίησης της Αναπηρίας (ΚΕΠΑ) και την εφαρμογή του Κανονισμού Εκτίμησης του Βαθμού Αναπηρίας (ΚΕΒΑ), έχει γίνει κανόνας η μείωση των ποσοστών αναπηρίας που εγκρίνονται, με αποτέλεσμα πολλοί πάσχοντες να μένουν χωρίς επίδομα αναπηρίας και σύνταξη και πολλές φορές χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη γιατί τα ποσοστά αναπηρίας που δίνονται στις περισσότερες των περιπτώσεων είναι από 35-50%.
Η σκλήρυνση κατά πλάκας είναι μια σοβαρή μη αναστρέψιμη χρόνια πάθηση του κεντρικού νευρικού συστήματος. Παρ' όλα αυτά δεν συμπεριλαμβάνεται στη λίστα με τις 43 μη αναστρέψιμες ασθένειες στις οποίες η απονομή επιδόματος αναπηρίας ή σύνταξης είναι ισόβια. Οι ασθενείς με ΣΚΠ θα συνεχίσουν να καλούνται ξανά και ξανά για επανεξέταση από τις επιτροπές και θα υπόκεινται χωρίς λόγο την επιπλέον ταλαιπωρία.
Τραγικό πρόβλημα βιώνουν οι ανασφάλιστοι ασθενείς με ΣΚΠ που αδυνατούν να εξασφαλίσουν στοιχειωδώς τις θεραπείες τους με σοβαρές συνέπειες για την πορεία της υγείας τους, για την ίδια τους τη ζωή.
Όμως και οι ασφαλισμένοι αναγκάζονται να καταβάλουν τεράστια ποσά από την τσέπη τους -εάν έχουν- για τις αναγκαίες θεραπείες, αλλά και για τα συνοδά φάρμακα. Ακριβές φαρμακευτικές θεραπείες, ενώ οι εξειδικευμένοι ιατροί τις συνιστούν και δεν έχουν αναγνωριστεί ότι αντιστοιχούν στη συγκεκριμένη πάθηση, οι ασθενείς τις πληρώνουν εξολοκλήρου ή με συμμετοχή. Επίσης πληρώνουν μεγάλα ποσά και για τα συνοδά φάρμακα, αφού η μηδενική συμμετοχή προβλέπεται μόνο για φάρμακα της κύριας νόσου.
Ερωτώνται οι κ.κ. Υπουργοί τι μέτρα θα πάρουν προκειμένου:
Η ΣΚΠ, ως μη αναστρέψιμη ασθένεια, να ενταχθεί στη λίστα ασθενειών που δεν απαιτείται επανεξέταση.
Όλοι οι πάσχοντες από ΣΚΠ να έχουν πλήρη και δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη με μηδενική συμμετοχή σε φάρμακα και θεραπείες ανεξάρτητα του ποσοστού αναπηρίας, αν είναι ασφαλισμένοι ή ανασφάλιστοι, Έλληνες ή μετανάστες.
Να εξασφαλιστεί η καταβολή επιδόματος αναπηρίας ή αναπηρικής σύνταξης ως ελάχιστης κρατικής συμβολής στις αυξημένες ανάγκες των ασθενών με ΣΚΠ.
Οι ασθενείς με ΣΚΠ που μπορούν να εργάζονται, παίρνοντας υπόψη τη γενικότερη κατάστασή τους και το είδος της δουλειάς τους, να έχουν μειωμένο ωράριο κατά 2 ώρες την ημέρα και τουλάχιστον με διπλάσια κανονική άδεια το χρόνο».
Η ειδηση δημοσιευτηκε στο 902.GR
Ουσιαστικά, ΑΝ γίνουν αυτά για τα οποία ρωτά ο βουλευτής, λύνονται ΟΛΑ σχεδόν τα προβλήματα των ατόμων με ΣΚΠ, αλλά……
Στη χώρα μας, συνηθίζουμε να δημιουργούμε και ΝΕΑ προβλήματα, όχι να λύνουμε τα παλιά.
Λύσεις υπάρχουν, αλλά ΔΕΝ υπάρχει ΘΕΛΗΣΗ. Νομίζω πως συμφωνείτε όλοι….
Θα περιμένω να δω την απάντηση των «αρμόδιων» υπουργών.
Να δω για πόσο ακόμα, θα καθυστερούν σκόπιμα να δώσουν κάποια λύση και να αποκαταστήσουν όλες τις αδικίες σε βάρος ΟΛΩΝ των ασθενών.
Βασίλης Τσούγκαρης
tsougarisgnomi@gmail.com

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ

Του Δρ. Δ.ΚΟΥΝΤΟΥΡΗ
Multiple Sclerosis Talks
ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ ΚΑΙ Ο ΜΙΣΧΟΣ ΤΗΣ ΥΠΟΦΥΣΗΣ
ΣΚΛΗΡΥΝΗ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ ΚΑΙ ΔΙΑΚΟΠΗ ΤΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ
ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ ΚΑΙ ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ
ΠΟΣΟ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΞΕΓΕΛΑΣΕΙ Η ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΣΚΛΗΡΥΝΣΗΣ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΑΠΟ ΤΗ ΣΠΟΝΔΥΛΙΚΗ ΣΤΗΛΗ;
Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΣΚΛΗΡΥΝΣΗΣ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ ΜΕ ΕΡΥΘΡΟΠΟΙΗΤΙΝΗ ΚΑΙ ΔΙΑΚΡΑΝΙΑΚΟ ΜΑΓΝΗΤΙΚΟ ΕΡΕΘΙΣΜΟ

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ

Του Δρ. Δ.ΚΟΥΝΤΟΥΡΗ
ΙΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΠΑΡΕΣΕΙΣ ΣΤΗ ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ
ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΟΝ ΓΝΩΣΤΟ ΕΔΩ ΚΑΙ ΚΑΙΡΟ ΟΤΙ OI ΙΩΣΕΙΣ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ «ΤΟΝ ΚΑΚΟ ΔΑΙΜΟΝΑ» ΓΙΑ ΤΗ ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ.
Παρόλα αυτά, η παρουσία τους καμιά φορά είναι τόσο μπερδεμένη που δεν μπορεί να γίνει έγκαιρος διαχωρισμός, με αποτέλεσμα να επιβαρύνεται ο ασθενής. Ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας, οι οποίοι έχουν εστίες και στην περιοχή του μυελού στον αυχένα, είναι ιδιαίτερα ευάλωτοι σε παραπαρέσεις, δηλαδή μυϊκή και αισθητική αδυναμία στα κάτω άκρα και συχνοουρία, όταν εμφανίζουν ιώσεις που εκτείνονται από το μεσεγκέφαλο μέχρι αυτή την περιοχή. Οι ιώσεις αυτές μπορεί να είναι περίπλοκες, όπως π.χ. εξαιτίας του έρπητα ή του ιού Epstein Barr ή ακόμα πιο απλές όπως είναι από τον ιό απλού κρυολογήματος. Οι τελευταίες μάλιστα είναι ιδιαίτερα επικίνδυνες, γιατί σπάνια λαμβάνονται σοβαρά υπόψη, ώστε να τύχουν θεραπευτικής αγωγής. Δυστυχώς, τέτοιου είδους «επιπλοκές» στη σκλήρυνση κατά πλάκας πρέπει να εκτιμούνται κλινικά και να θεραπεύονται με την κατάλληλη αγωγή άμεσα. Μια διαγνωστική «περιπέτεια» με αναμονή αποτελεσμάτων, επανάληψη εργαστηριακών εξετάσεων κ.τ.λ. επιβαρύνει το γεγονός, χωρίς να αφήνει καμιά ιδιαίτερα προοπτική βελτίωσης σε μια καθυστερημένη θεραπευτική αγωγή.

Η ΣΚΠ ΣΑΝ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΤΡΙΤΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ

Του Δρ. Δ.ΚΟΥΝΤΟΥΡΗ                              

Η ΣΚΠ ΣΑΝ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΤΡΙΤΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ                             

ΠΡΙΝ ΠΕΡΙΠΟΥ ΠΕΝΗΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΌΤΑΝ ΆΡΧΙΖΕ Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΣΚΛΗΡΥΝΣΗΣ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ ΙΣΧΥΑΝ ΔΙΑΦΟΡΟΙ “ΑΦΟΡΙΣΜΟΙ”.                      

Ένας τέτοιος αφορισμός ήταν ότι η ΣΚΠ είναι μια ασθένεια των νέων και σπάνια παρουσιάζεται σε μεσήλικες. Σήμερα πλέον ξέρουμε ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Η ΣΚΠ είναι μια διάγνωση για κάθε ηλικία ακόμα και για πολύ προχωρημένη.                      

Υπάρχουν περιπτώσεις που έχουν αναφερθεί και διαγνωστεί συμπτώματα ΣΚΠ σε ηλικίες ογδόντα και ενενήντα ετών.                        
Βέβαια σε αυτές τις περιπτώσεις έχουμε και συνωδά συμπτώματα άλλων νοσημάτων όπως Devkin’s ή διάφορες νευραλγίες και εγκεφαλοπάθειες που είναι δευτερογενή συμπτώματα της ΣΚΠ.                  
Συνεπώς όταν υπάρχει σύμπτωμα πρέπει να ακολουθήσει διάγνωση και εφόσον πιστοποιηθεί να ξεκινήσει η θεραπεία.                       
Μόνο με αυτόν τον τρόπο έχουμε σωστή αντιμετώπιση της ΣΚΠ.

ΝΕΥΡΟΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗ:ΤΙ ΣΧΕΣΗ ΕΧΟΥΝ Η ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ ΚΑΙ Η ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΕΙΑ

ΑΠΟ ΤΟ ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ Του Δρ. Δ.ΚΟΥΝΤΟΥΡΗ

ΝΕΥΡΟΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗ: ΤΙ ΣΧΕΣΗ ΕΧΟΥΝ Η ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ ΚΑΙ Η ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΕΙΑ ΑΡΚΕΤΑ ΤΑΚΤΙΚΑ ΚΛΙΝΙΚΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΣΥΝΑΝΤΟΥΝ ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΥΟ ΑΡΡΩΣΤΙΕΣ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ.

ΕΙΝΑΙ ΣΥΜΠΤΩΣΗ Ή ΕΧΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟΝ ΑΛΛΟΝ ΚΟΙΝΟ ΠΑΡΑΝΟΜΑΣΤΗ;

Η σχιζοφρένεια, σε αντίθεση με την σκλήρυνση κατά πλάκας, έχει μια πιο θολή κλινική εικόνα και πολύ πιο περίπλοκα συμπτώματα, που πολλές φορές δυσκολεύουν την διάγνωσή της. Αντίθετα, η σκλήρυνση κατά πλάκας σχεδόν πάντα έχει συγκεκριμένη συμπτωματολογία και σαφείς διαγνωστικές εξετάσεις, που δεν δυσκολεύουν την πιστοποίηση της και θεραπεία της.

Αρκετές φορές, όμως, έχουμε την συνύπαρξη των δυο ασθενειών, με ισχυρότερη την μία ή την άλλη συμπτωματολογία, αλλά, οπωσδήποτε μικτή κλινική εικόνα.

Η σύμπτωση αυτή συμβαίνει πάρα πολύ τακτικά, έτσι ώστε να εκφράζεται η λογική ερώτηση, αν αντί για συνύπαρξη δυο κλινικών εικόνων έχουμε μόνο μία.

Συνήθως, σε αυτές τις περιπτώσεις οι γιατροί έχουν μια «μπακαλίστικη» τακτική και θεωρούν αυτή που εκδηλώνεται πρώτη πως είναι και ο κύριος εκπρόσωπος της παθολογικής κατάστασης που καταγράφεται.

Κάποιες ομάδες ήλεγξαν τα πράγματα πιο συστηματικά και βρήκαν ότι και η σχιζοφρένεια πολύ τακτικά έχει συμπεριφορά αυτοάνοσου νοσήματος με κρίσεις και υφέσεις και πολλές φορές και οργανικά αντισώματα από τον εγκεφαλικό ιστό.

Έτσι, δεν είναι λίγοι οι επιστήμονες που εδώ και πολύ καιρό αποδίδουν ένα «αυτοάνοσο χαρακτήρα» και στην σχιζοφρένεια με μια παθογένεια παρόμοια με την σκλήρυνση κατά πλάκας.

Σε μια εξέταση που διήρκεσε περίπου δύο χρόνια, με ασθενείς που είχαν και τις δύο ασθένειες, έγινε εντατική παρακολούθηση των συμπτωμάτων και των δύο νοσημάτων, ενώ λάμβαναν ανοσοκατασταλτική θεραπεία λόγω της σκλήρυνσης κατά πλάκας.

Παράλληλα, γίνονται ψυχομετρικές και νευροφυσιολογικές εξετάσεις τόσο στην αρχή και στο τέλος της θεραπείας, όσο και στο μεταξύ τους διάστημα.

Τα αποτελέσματα παρουσίασαν μια χαρακτηριστική βελτίωση και των δύο νοσημάτων, όταν υπήρχε επιτυχία της ανοσοκατασταλτικής αγωγής.

Έτσι, βρέθηκε, λοιπόν, ότι τα δύο νοσήματα σε αυτούς τους ασθενείς δεν είχαν μια «παράλληλη» πορεία μόνο, αλλά, και μια κοινή θεραπευτική αντίδραση από την ανοσοκατασταλτική θεραπεία.

Όπως και να έχει, είναι φανερό πως υπάρχει και μεγάλη συγγένεια ανάμεσα στις δύο ασθένειες και τακτική και κοινή «εκπροσώπηση» στις εγκεφαλικές αλλοιώσεις.

Δημοσιεύτηκε στο EUROPEAN NEUROPSYCHOPHARMACOLOGY. ΤΑ ΠΡΟΚΛΗΤΑ ΔΥΝΑΜΙΚΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΒΡΟΥΝ ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΝΕΥΡΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΡΙΝ ΕΚΔΗΛΩΘΟΥΝ ΚΛΙΝΙΚΑ Η ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΚΑΠΟΙΩΝ ΝΕΥΡΟΛΟΓΙΚΩΝ ΒΛΑΒΩΝ ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΙΚΟΥ ΝΕΥΡΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΕΓΚΑΙΡΑ ΕΧΕΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ.

ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΠΙΣΤΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΑΥΤΟ, ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟ ΙΑΤΡΙΚΟ ΒΗΜΑ.

Ένας συνεχής πονοκέφαλος των γιατρών είναι η ανακάλυψη μεθόδων για προληπτική ιατρική.

Δηλαδή, για εντοπισμό κάποιων παθολογικών εστιών μέσα στο κεντρικό νευρικό σύστημα, προτού πλέον αυτά εκδηλωθούν κλινικά.

Σήμερα πλέον υπάρχουν αρκετές μέθοδοι για να εντοπιστούν αυτές οι «σιωπηλές» συμπτωμάτων περιοχές.

Πέρα από την μαγνητική και αξονική τομογραφία, η οποία στη βάση ενός τσεκάπ μπορεί να αποδώσει τέτοιες πληροφορίες, πολύ μεγάλο διαγνωστικό περιεχόμενο έχουν τα προκλητά δυναμικά.

Τα προκλητά δυναμικά είναι απαντήσεις του εγκεφάλου σε διάφορα περιφερικά ερεθίσματα, όπως π.χ. οπτικά, ακουστικά, ηλεκτρικά, κ.α.

Στην προκειμένη περίπτωση εξετάσαμε περίπου 300 ασθενείς με ενδεικτικό μόνο σακχαρώδους διαβήτη, χωρίς να υπάρχει κανένα άλλο κλινικό σημείο.

Η εξέταση έγινε και με τους τρεις τρόπους, καταγράφοντας τα οπτικά, τα ακουστικά και τα σωματοαισθητικά προκλητά δυναμικά και συγκρίνοντας τις τιμές με αυτές μιας φυσιολογικής ομάδας. Βρέθηκε, λοιπόν, ότι πάνω από 60% αυτών των ασθενών είχαν ήδη παθολογικές διεργασίες, που το πιστοποιούσαν οι διαγνωστικές αυτές μέθοδοι.

Μάλιστα, μερικές ήταν οριακά και ύστερα από λίγο καιρό εμφανίστηκαν πράγματι και με κλινικές διαταραχές από το κεντρικό νευρικό σύστημα.

Βλέπουμε, λοιπόν, ότι και σε αρρώστιες ύποπτες για την διαταραχή του κεντρικού νευρικού συστήματος, όπως είναι ο διαβήτης, μεσολαβεί πάντοτε ένας λανθάνων χρόνος από την ώρα που θα εγκατασταθεί η βλάβη στον εγκέφαλο ή στο κεντρικό νευρικό σύστημα μέχρι να εκδηλωθεί κλινικά.

Αυτό μας δίνει μια μεγάλη αφορμή προκειμένου να προτρέψουμε τους ενδιαφερόμενους να εξετάζονται τακτικά ώστε αυτό να ανακαλυφθεί πριν αρχίσει η παθολογική διεργασία.

Μια τέτοια ανακάλυψη κάποιων διαταραχών, χωρίς ακόμα να υφίσταται η κλινική εκδήλωση, έχει πολύ μεγάλη θεραπευτική σημασία και είναι άκρως σημαντική για την προστασία του καθενός.

Χρησιμοποιούμε αυτό σαν παράδειγμα, ιδιαίτερα στους ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας, όπου έχουν τα συμπτώματα αρκετό καιρό μετά από την καταγραφή παθολογικών ευρημάτων των προκλητών δυναμικών. ΚΥΤΤΟΚΙΝΕΣ – ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ – ΨΥΧΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΜΕ ΓΕΝΕΤΙΚΑ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΜΕΝΕΣ ΙΝΤΕΡΦΕΡΟΝΕΣ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΑΥΞΗΣΗ ΤΩΝ ΚΥΤΤΟΚΙΝΩΝ ΚΑΙ ΩΣ ΕΚ ΤΟΥΤΟΥ, ΕΚΡΗΞΗ ΨΥΧΙΚΩΝ ΔΙΑΤΑΡΑΧΩΝ.

Οι ιντερφερόνες είναι μια από τις βασικές θεραπείες στην σκλήρυνση κατά πλάκας.

Η θεραπευτική τους ικανότητα βασίζεται στο θεωρητικό μοντέλο ότι έχουν μια αντιλοιμώδη ανοσορρυθμιστική συμπεριφορά.

Αυτό, βέβαια, δεν έχει αποδειχθεί πλήρως και η θεραπευτική αυτή προσέγγιση είναι περισσότερο μια υποθετική βάση εργασίας.

Το σίγουρο είναι όμως ότι οι γενετικά αναπαραγόμενες αυτές κυττοκίνες μπαίνοντας στον οργανισμό και φθάνοντας στον εγκέφαλο αποκτούν δύο βασικές περαιτέρω ιδιότητες :

1) Δημιουργούν νέα αντισώματα και

2) Αυξάνουν την έκρηξη της ντοπαμίνης.

Όσον αφορά το πρώτο, δηλαδή, την παραγωγή νέων αντισωμάτων, σχετίζεται με την περαιτέρω εξέλιξη της σκλήρυνσης κατά πλάκας σε μια άγνωστη κατεύθυνση.

Το δεύτερο όμως, δηλαδή, η αύξηση της έκκρισης της ντοπαμίνης, έχει μια άμεση επίδραση στην συμπεριφορά.

Έτσι, παρατηρούνται σε αυτούς τους ασθενείς, ανάλογα με την θεραπευτική διαχείριση των κυττοκινών, κατάθλιψη, μανία ή και πιο τακτικά, σχιζοειδής συμπεριφορά.

Η τελευταία εμφανίζεται πιο τακτικά, διότι είναι δυνατόν και άλλες λοιμώξεις, όπως από έρπη, μεγαλοκυτταροϊό κλπ. να δρουν αθροιστικά στην κατεύθυνση αυτή.

ΠΡΟΣΟΧΗ, λοιπόν, στις ψυχιατρικές αποκλίσεις της συμπεριφοράς σε ασθενείς σε θεραπεία με ιντερφερόνες.

ΓΕΝΙΚΑ ΠΕΡΙ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΩΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΩΝ ΣΤΗ ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ

ΑΠΟ ΤΟ ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣΤου Δρ. Δ. ΚΟΥΝΤΟΥΡΗ

ΓΕΝΙΚΑ ΠΕΡΙ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΩΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΩΝ ΣΤΗ ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ

Η ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΑΓΝΩΣΤΟΥ ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑΣ, ΣΥΝΕΠΩΣ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΑΓΩΓΗ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΑΚΟΜΗ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ. ΟΤΙ ΚΙ ΑΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΑ, ΠΡΟΧΩΡΕΙ ΒΑΣΕΙ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΩΝ.

Οι θεραπευτικές δυνατότητες της σκλήρυνσης κατά πλάκας παραμένουν περιορισμένες, αν και τον τελευταίο καιρό υπάρχουν αρκετές δυνατότητες επέμβασης, οι οποίες σε μεγάλο μέρος έχουν να κάνουν γενικά με τις παθοφυσιολογικές συνέπειες της ασθένειας. Δηλαδή, κατά κάποιο τρόπο έχουμε μία δευτερογενή επέμβαση, η οποία μειώνει πολύ τα συμπτώματα, αν το καταφέρει. Για κλινικούς αμιγώς λόγους υπάρχει μία κατάταξη των θεραπειών, που ισχύει διεθνώς, η οποία σαν πρώτο στόχο έχει την κατανόηση μεταξύ των γιατρών. Πρόκειται για τη θεραπεία της οξείας ώσης. Δηλαδή, όταν εμφανίζεται για πρώτη φορά με απότομα συμπτώματα η ασθένεια, που φέρνουν αντιμέτωπο τον γιατρό με το όλο ογκώδες θεραπευτικό πρόβλημα και τον ασθενή με όλες εκείνες τις κλινικές συνέπειες (αισθητικές, κινητικές, οπτικές, ψυχικές διαταραχές), που εμφανίζει η πρώτη εκδήλωση μιας ώσης.Μια δεύτερη θεραπευτική οντότητα είναι αυτή της διαρκούς θεραπείας, που έχει σκοπό να αντιμετωπίσει την προϊούσα μορφή της σκλήρυνσης κατά πλάκας με όλες τις πρωτογενείς και δευτερογενείς συνέπειες που εμφανίζει. Αυτή είναι και η πιο τακτική σε εμφάνιση και απαιτητική σε καταβολή δυνάμεων και φαρμάκων από τη μεριά των θεραπευτών. Τα θεραπευτικά συστηματικά μέσα είναι ένα άλλο ακόμη επιπλέον θεραπευτικό πλαίσιο, που συμπεριλαμβάνει όλες εκείνες τις διαδικασίες, που χρειάζονται κατά καιρούς, προκειμένου να αντιμετωπιστούν πρωτογενείς ή δευτερογενείς (ουρολοιμώξεις, κατάγματα, ωτίτιδες κλπ) διαταραχές στη σκλήρυνση κατά πλάκας.Σαν τελευταίο θεραπευτικό σχήμα πρέπει να αναφερθεί η μη φαρμακευτική συνοδευτική αγωγή, όπου πρόκειται για όλο τον κύκλο εκείνων των διαδικασιών και μεθόδων που τελευταία έχουν γίνει γνωστά, όπως η πλασμαφαίρεση, η μεταμόσχευση μυελού οστών και άλλου είδους πειραματικές θεραπείες. Το άρθρο αυτό γράφτηκε απλώς για να απαριθμήσει πολύ περιληπτικά αυτά που πρέπει να έχει ένας γιατρός, μια νοσοκόμα, ακόμα και ένας ασθενής στο μυαλό του, όταν σκέφτεται τη θεραπεία της σκλήρυνσης κατά πλάκας. Παρακάτω αναλυτικά θα δώσουμε πιο εκτεταμένα κείμενα για την κάθε μία από αυτές.

ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ ΚΑΙ ΛΟΙΜΩΞΗ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΝΩΤΙΑΙΟΥ ΥΓΡΟΥ

ΤΟ ΕΓΚΕΦΑΛΟΝΩΤΙΑΙΟ ΥΓΡΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΕΙ, ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ ΚΑΙ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΕΙ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΙΚΟΥ ΝΕΥΡΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ. ΣΤΗΝ ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΕΝΤΟΝΑ ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΑ.

Το εγκεφαλονωτιαίο υγρό περιέχει διάφορα κύτταρα, διαφόρων ειδών πρωτεΐνες και άλλες ουσίες.Στην περίπτωση της σκλήρυνσης κατά πλάκας έχει διαγνωστικό και θεραπευτικό ενδιαφέρον η εξέτασή του και ιδιαίτερα, σε τρεις σοβαρές διαδικασίες που είναι οι εξής : 1. Η εξέταση της IgG ανοσοσφαιρίνης. Συνήθως η σφαιρίνη αυτή περνάει σε μικρά ποσά από το αίμα στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό. Στην περίπτωση της σκλήρυνσης κατά πλάκας αυξάνεται ραγδαία, γιατί λόγω της λοίμωξης παράγεται αυτόχθονα από το κεντρικό νευρικό σύστημα και διαχέεται στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό. Στις περιπτώσεις αυτές μετράμε ένα πηλίκο του ποσοστού της IgG σφαιρίνης και της αλβουμίνης στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό σε σχέση με την περιεκτικότητα αυτών στο αίμα. Το πηλίκο αυτό (IgG-Index) είναι διαγνωστικά ιδιαίτερα ευαίσθητο για την πιστοποίηση της σκλήρυνσης κατά πλάκας.2. Τα ολιγοκλωνικά δεμάτια. Χρησιμοποιώντας την ισοηλεκτρική εστίαση της ηλεκτροφόρησης του εγκεφαλονωτιαίου υγρού μπορούμε να υπολογίσουμε την σχέση της ύπαρξης των δεματίων αυτών στο αίμα και στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό, όπου παράγονται λόγω λοίμωξης αυτόχθονα. Η πιστοποίηση των πρωτεϊνικών αυτών δεματίων σε στατιστικά καθορισμένες αναλογίες αποτελεί μια πολύ ευαίσθητη διαγνωστική ένδειξη για τη σκλήρυνση κατά πλάκας.3. Επιπλέον σίγουρο, αλλά, όχι απόλυτο, στοιχείο είναι η πιστοποίηση της αυξημένης βασικής μυελινικής πρωτεΐνης στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό. Η τελευταία σαν ένδειξη έχει μερικές φορές ιδιαίτερη σημασία για πειραματικά και εν μέρει, θεραπευτικά μοντέλα.

ΟΙ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΚΙΝΗΣΕΩΝ ΤΩΝ ΟΦΘΑΛΜΩΝ ΣΤΗΝ ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ

Η ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΣΩΡΕΙΑ ΕΝΟΧΛΗΤΙΚΩΝ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΩΝ.

ΊΣΩΣ ΤΑ ΠΙΟ ΕΝΟΧΛΗΤΙΚΑ ΑΠΟ ΟΛΑ ΤΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΠΡΟΕΡΧΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΚΙΝΗΣΕΩΝ ΤΩΝ ΟΦΘΑΛΜΩΝ.

Στην καθημερινότητα οι ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας κατά κύριο λόγο παραπονιούνται για παρέσεις, μουδιάσματα, πόνους και για τις διαταραχές από τα μάτια.Τους ενοχλεί ιδιαίτερα το «τρεμούλιασμα των ματιών» οι διπλωπίες, η αδυναμία συγκέντρωσης και εστίασης του βλέμματος σε ένα σημείο, που κάνει ακόμα και το διάβασμα ιδιαίτερα δύσκολο.Οι ενοχλήσεις αυτές σπάνια εμφανίζονται μόνες τους, διότι κατά κύριο λόγο δεν πρόκειται για λειτουργικές διαταραχές ενός νεύρου και κατά συνέπεια, ενός μυός, αλλά, πρόκειται για μιας ολόκληρης περιοχής, η οποία κάτω από το βάρος μιας απομυελινωτικής εστίας φέρνει αυτήν την ταραχή.Πρόκειται συγκεκριμένα για το μακρύ μεσαίο δωμάτιο που βρίσκεται στο κέντρο του εγκεφάλου και συντονίζει τις κινήσεις των οφθαλμών προς όλες τις κατευθύνσεις.Εάν, λοιπόν, εκεί έχουμε μια συγκεκριμένη διαταραχή, η διαταραχή αυτή έχει σαν αποτέλεσμα τον αποσυντονισμό των κινήσεων και τότε μιλάμε για μια ενδοπυρηνική οφθαλμοπληγία έτσι που προκύπτουν οι διπλωπίες, ο νυσταγμός, το τρέμουλο των οφθαλμών και όσα αναφέραμε ακόμα παραπάνω.Οι δυσκολίες αυτές αρχίζουν σιγά-σιγά και κατόπιν μεγαλώνουν σε ένταση μέχρι το σημείο να φτάσουν να καθηλώσουν τον ασθενή, γιατί πλέον δεν μπορεί να δει, να κινηθεί και να καταλάβει καμία φορά τη θέση του στο χώρο, αφού δεν είναι σε θέση να αντιμετωπίσει τα ακριβή οπτικά γεγονότα που γίνονται γύρω από το περιβάλλον του.Εδώ, μόλις έχουμε αυτές τις ενοχλήσεις, πριν προλάβει καλά να εξελιχθεί και να εγκατασταθεί η διαταραχή αυτή, χρειάζεται η άμεση θεραπευτική αντιμετώπιση. Τα φάρμακα που χρησιμοποιούμε για να καλύψουμε τις ανάγκες αυτές είναι οι συνηθισμένες θεραπείες στις γενικές μορφές της σκλήρυνσης κατά πλάκας.Πρέπει, όμως, να γίνονται σε σύντομο χρόνο και με μεγάλη ταχύτητα πριν εγκατασταθούν μόνιμες βλάβες. Γιατί μετά από αυτό, η όλη θεραπεία είναι εξαιρετικά δύσκολη και πολλές φορές δε αδύνατη.

Η ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ ΤΗΣ ΣΚΛΗΡΥΝΣΗΣ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ ΜΕ ΤΗΝ 24ΩΡΗ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΓΡΑΦΗΜΑΤΟΣ

Η ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΚΑΤΆ ΠΛΑΚΑΣ, ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ,

ΠΡΟΣΒΑΛΕΙ ΟΛΟ ΤΟΝ ΕΓΚΕΦΑΛΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΝΩΤΙΑΙΟ ΜΥΕΛΟ.

ΤΟ ΕΓΚΕΦΑΛΟΓΡΑΦΗΜΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΣΕ ΟΤΙ ΑΦΟΡΑ ΤΙΣ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΕΣ ΑΛΛΟΙΩΣΕΙΣ.

Το εγκεφαλογράφημα μέχρι πριν λίγα χρόνια ήταν μια επίπονη κλινική διαδικασία, που απαιτούσε πολύ χρόνο και ειδικά μηχανήματα. Με την ανάπτυξη των ψηφιακών τεχνικών η διαδικασία αυτή έγινα πάρα πολύ πιο εύκολη και κατέστη δυνατή και η πολυήμερη καταγραφή του εγκεφαλογραφήματος. Με τον τρόπο αυτής της καταγραφής άλλαξαν πάρα πολύ τα διαγνωστικά δεδομένα σε ότι αφορά την ασθένεια της σκλήρυνσης κατά πλάκας. Μέχρι τώρα σε δεκάλεπτες εγκεφαλογραφικές καταγραφές προέκυπταν ελάχιστα ή σχεδόν καθόλου στοιχεία για την κατάσταση του εγκεφάλου σε σχέση με την αρρώστια. Με την ψηφιακή καταγραφή, όμως, έχουμε τη δυνατότητα να συλλέγουμε έναν απεριόριστο αριθμό πληροφοριών, οι οποίες μπορεί να αποδεχθούν ψηφιακή και στατιστική ανάλυση, πολλές φορές και λογαριθμική επεξεργασία, παρέχοντας ένα πλήθος συγκεκριμένων πληροφοριών, που αφορούν διάγνωση και θεραπεία. Έχοντας κάνει τέτοιες καταγραφές σε πάνω από μία χιλιάδα ασθενών με σκλήρυνση κατά πλάκας διαφόρων ηλικιών, μορφών και καταστάσεων της σκλήρυνσης κατά πλάκας καταλήξαμε ότι αποτελεί ένα ιδιαίτερα ευαίσθητο διαγνωστικό εργαλείο, τόσο για την παρακολούθηση της πορείας, όσο και της θεραπείας. Κατά την 24ωρη εγκεφαλογραφική καταγραφή μπορούμε να έχουμε υποδείξεις ποιες εγκεφαλικές περιοχές, για πόση ώρα και με τι τρόπο δυσλειτουργούν και τι είδους παθολογικές αποκλίσεις έχουν. Με αυτόν τον τρόπο προκύπτει μία πληθώρα νέων στοιχείων σε ότι αφορά πρόγνωση και θεραπεία της σκλήρυνσης κατά πλάκας. Επιπλέον, επαναλαμβάνοντας κατά διαστήματα την 24ωρη εγκεφαλογραφική καταγραφή μπορούμε να ελέγξουμε τις θεραπευτικές δυνατότητες οποιουδήποτε θεραπευτικού σχήματος χρησιμοποιείται και σε τι βάθος πηγαίνουν. Π.χ. μελετώντας ασθενείς, που μετά από ανοσοκαταστολή βελτίωσαν την κατάσταση τους κατά 2 πόντους της σκάλας Kurtzke (EDSS), διαπιστώσαμε στο 24ωρο εγκεφαλογράφημα μια γενικευμένη βελτίωση του βασικού ρυθμού, μείωση της αποδιοργάνωσης και υπερσυχνότητάς του. Βέβαια, είναι μία διαδικασία που απαιτεί ειδικό εξοπλισμό και αρκετές ώρες εξεταστικού χρόνου, παράλληλα, όμως, είναι τελείως αναίμακτη, ανώδυνη, εύχρηστη και έχει ένα τεράστιο βάθος πληροφοριών. Η εμπειρία μας δείχνει ότι στους ασθενείς που τη χρησιμοποιήσαμε εμείς είχε μεγάλη συμβολή, τόσο για την αξιολόγηση της κλινικής εικόνας, όσο και για τις θεραπευτικές υποδείξεις. Η εμπειρία αυτή έδειξε επίσης ότι η εξέταση της 24ωρης εγκεφαλογραφικής καταγραφής μπορεί να είναι μια εξέταση ρουτίνας για οποιαδήποτε ηλικία και έτσι μπορεί να εκμεταλλευθεί από τους κλινικούς γιατρούς προς το καλό του ασθενούς. ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ ΚΑΙ ΝΕΥΡΟΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ Η ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ ΠΡΟΣΒΑΛΕΙ ΤΟ ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΝΕΥΡΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΑΝΤΟΥ.

Η ΝΕΥΡΟΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ ΕΡΕΥΝΑ ΤΟ ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΝΕΥΡΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΑΝΤΟΥ.

ΆΡΑ, ΕΙΝΑΙ ΕΠΟΜΕΝΟ ΜΕ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΗ ΝΑ ΕΛΕΓΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΛΙΝΙΚΗ ΒΑΡΥΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ.

Το μοντέλου νευροφυσιολογικού ελέγχου της σκλήρυνσης κατά πλάκας βασίζεται στην λογική «σημείο ερεθισμού», «σημείο καταγραφής».Δηλαδή, ερεθίζουμε ένα σημείο του σώματος (ηλεκτρικά, οπτικά, σωματοαισθητικά, ακουστικά κ.τ.λ.) και καταγράφουμε την νευρική αντίδραση του ερεθισμού από το ανάλογο νευρικό κέντρο. Με αυτόν τον τρόπο ελέγχουμε και το νευρολογικό κέντρο και την νευρική διαδρομή από το σημείο ερεθισμού στο κέντρο.Το δυναμικό που προκαλείται από τον ερεθισμό καλείται ΠΡΟΚΛΗΤΟ ΔΥΝΑΜΙΚΟ. Η εξέταση των προκλητών δυναμικών είναι ανώδυνη και αναίμακτη για τον ασθενή και ιδιαίτερα πληροφοριακή και σύντομη για τον θεράποντα γιατρό.Τα οπτικά προκλητά δυναμικά (VEP) είναι τα πρώτα που αναπτύχθηκαν στις αρχές του 70 αποδεικνύοντας την τεράστια συμβολή τους για διάγνωση και παρακολούθηση της πορείας της νόσου.Κατά την εξέταση αυτή, ερεθίζουμε οπτικά τον οφθαλμό και καταγράφουμε την αντίδραση από το κέντρο (οπτικό προκλητό δυναμικό), μετρώντας τον λανθάνοντα χρόνο εμφάνισης, το ύψος και το σχήμα του δυναμικού αυτού. Είναι δυνατόν να συλλέξουμε σπουδαίες διαγνωστικές πληροφορίες.Κατά παρόμοιο τρόπο μπορούμε να ελέγξουμε πολλούς νευρολογικούς διαδρόμους και κέντρα, π.χ. ρουτίνας έλεγχος έχουν γίνει τα ακουστικά και σωματοαισθητικά προκλητά δυναμικά (AEP & SSEP).Υπάρχουν ακόμη και τα γνωστικά προκλητά δυναμικά Ρ300, με τα οποία ελέγχουμε και τις μέχρι τώρα «αφηρημένου» χαρακτήρα γνωστικές λειτουργίες, όπως π.χ. η μνήμη.Πάντως, σήμερα διάγνωση και θεραπεία της σκλήρυνσης κατά πλάκας με βάση τα νευροφυσιολογικά ευρήματα είναι απαραίτητη. ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΣΚΛΗΡΥΝΣΗΣ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΠΟΙΑ ΒΑΣΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ-ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΠΟΥ ΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ ΥΠΟΨΗ ΕΤΣΙ ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΙΓΟΥΡΕΥΤΕΙ Η ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΣΚΛΗΡΥΝΣΗΣ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ. Εδώ και πάρα πολύ καιρό γινόταν προσπάθεια να συγκεντρωθούν κάτω από το ιατρικό «βλέμμα» ορισμένα κριτήρια, προκειμένου να πιστοποιηθεί μεταξύ των κλινικών γιατρών η διάγνωση της σκλήρυνσης κατά πλάκας. Για πρώτη φορά το 1965 ο Γερμανός Σουμάχερ έθεσε τα κριτήρια αυτά σε μια σειρά τα οποία βελτιώθηκαν το 1983 από τον Μπόζερ. Από τότε μέχρι το 2001 ίσχυε η σειρά αυτών των κριτηρίων, τα οποία, όμως, ήταν μεγάλη ανάγκη να αλλάξουν, λόγω της δημιουργίας και εισαγωγής στη διαγνωστική τεχνική και της μαγνητικής τομογραφίας, η οποία θεωρείται κατ’ εξοχήν «εργαλείο» για την διάγνωση της σκλήρυνσης κατά πλάκας.Η μαγνητική τομογραφία δεν είχε μόνο την δυνατότητα να πιστοποιεί την εύρεση εκείνων των εστιών στον εγκέφαλο ή και στο κεντρικό νευρικό σύστημα, που επηρεάζουν την σκλήρυνση, αλλά, και τον αριθμό τους και την έκτασή τους και την επιβάρυνση γενικά που έχουν στο κεντρικό νευρικό σύστημα.Μετά την αλλαγή αυτή και την πρόταση του Μακ Ντόναλντ και συνεργατών του το 2001 επανεκτιμήθηκε προς το καλύτερο η λίστα των κριτηρίων, προκειμένου να σιγουρευτεί με βάση αυτά η διάγνωση της σκλήρυνσης κατά πλάκας. Τα κριτήρια του Μακ Ντόναλντ ήταν μια τροποποίηση των προηγούμενων κριτηρίων, απλούστατα αυτή την φορά στο «παιχνίδι» μπήκε και ο αριθμός και ο χρόνος των εμφανιζομένων εστιών στο κινητικό νευρικό σύστημα. Επίσης, τα κριτήρια του Μακ Ντόναλντ λαμβάνονται υπόψη με άλλους όρους, αυτήν την φορά όσον αφορά την σχέση των ευρημάτων μαγνητικής τομογραφίας και εγκεφαλονωτιαίου υγρού, π.χ. θεωρείται σαν εμφάνιση της σκλήρυνσης κατά πλάκας όταν έχουμε μια εστία στον μαγνητικό τομογράφο και δύο ώσεις και ένα στοιχείο θετικό του εγκεφαλονωτιαίου υγρού και πάει λέγοντας. Γενικά. είναι μια πολύ καλή και σωστή διαδικασία που αξίζει να την έχουμε υπόψη μας. Ακολουθεί, βέβαια, ειδικές ταμπέλες, αλλά, στην ουσία –σε ότι αφορά την θεραπευτική αγωγή και την διάγνωση- έχει πολύ μικρό ειδικό βάρος. Κατά κύριο λόγο, χρησιμοποιείται περισσότερο για να γίνουν κατανοητές μερικές καταστάσεις μεταξύ των γιατρών. Αξίζει η αναφορά, αλλά όχι η σταθερή χρήση μεταξύ των ασθενών.