Λέει μια παροιμία, «βρακί δεν έχει ο … απαυτος μας, κολόνια θέλει
ο …..» (άντε μη το πω).
Και η παροιμία αυτή, ταιριάζει ΓΑΝΤΙ αυτή τη στιγμή στη χώρα
μας.
Πήραμε την προεδρία, και αφόδευσε η φατμε στο γενί τζαμί!
Ζήτω της προεδρίας, και των πολιτικών μας που αφού έλυσαν
ΟΛΑ τα προβλήματα της χώρας, αφού σιγούρεψαν το πρωτογενές πλεόνασμα, αφού εξαφάνισαν
την φτώχεια, την πείνα, την ανεργία (33% και με τις υγείες μας) και άλλα δεινά
του λαού, είπαν τώρα να προεδρεύσουν, να τεθούν επικεφαλής του ευρωπαϊκού κοπαδιού
που έχει απλώσει τα χέρια του και ξηλώνει κομμάτια Ελλάδας!
Από τη μια, γέμισε η Αθήνα λιμουζίνες, γιατί πώς να γίνει,
οι πολυτελείς πισινοί των επισήμων δεν μπορούν να κινηθούν με ότι κι ότι όχημα,
θέλουν τις λιμουζίνες τους, θέλουν τα γεύματα πολυτελείας, θέλουν…..
Και από την άλλη, ο κοσμάκης στενάζει, ψάχνει στα σκουπίδια
για να βρει κάτι να φάει, είναι ΑΝΕΡΓΟΣ, δεν έχει υγεία, του την έχουν στερήσει
με τα σχέδια και τα πειράματα τους.
Τα «περήφανα νιάτα» και τα «τιμημένα γηρατειά» της πατρίδας,
υπό εξόντωση.
Νοιάζεται κανείς;
Όχι βέβαια.
Και βγαίνουν οι άλλοι, και μιλούν για «έξοδο στις αγορές»
και για ένα σωρό άλλα, βγαίνουν τα παπαγαλάκια τους, οι υποστηρικτές τους, και εκθειάζουν
το «έργο» της κυβέρνησης και δεν σηκώνουν μύγα στο σπαθί τους γιατί είναι βολεμένοι,
γιατί δεν έχουν πρόβλημα κανένα, γιατί μήνας μπαίνει μήνας βγαίνει θα πάρουν
τον μισθό τους, δε θα τους λείψει τίποτα…
Και οι «κυβερνώντες» ψάχνονται.
Ψάχνονται μέσα από τις δημοσκοπήσεις να δουν μη τυχόν και κινδυνεύει
η καρέκλα τους, μη τυχόν και χάσουν το φαγοπότι, μη τυχόν και η πρόθεση του κόσμου
είναι να τους στείλει μια ώρα αρχύτερα στα τσακίδια.
Νέα μέτρα, ύπουλα, μόνο και μόνο για να πληρώνουν εκείνοι
που ΔΕΝ έχουν, και όχι οι άλλοι, που όχι μόνο τα έχουν, όχι μόνο χρωστούν τα μαλλιοκέφαλα
τους και δεν πληρώνουν, παίρνουν και από πάνω.
Το κράτος «δικαίου» και «διαφάνειας» σε όλο του το μεγαλείο.
Ήθελα να ξέρω, τι περιμένουν οι πολιτικοί.
Ποια τύχη νομίζουν ότι θα έχουν με όλα αυτά που κάνουν στον κόσμο;
Έχουν την εντύπωση ότι θα γλυτώσουν από την οργή μας;
Εικόνες σαν και αυτή με την γιαγιά να μαζεύει τα απομεινάρια,
τα σκουπίδια της λαϊκής, αλλά και άλλες εικόνες με ανθρώπους να ψάχνουν στους κάδους
σκουπιδιών για να φάνε, και μιλάμε για ΕΛΛΗΝΕΣ, είναι καθημερινές και κάνουν το
γύρο του κόσμου.
Η προεδρία μας μάρανε.
Κόβουν μισθούς και συντάξεις, τα ψίχουλα που παίρνει ο κόσμος,
και ρίχνουν εκατομμύρια για «παράτες».
Και εμείς, ακόμα καθόμαστε και τους κοιτάμε, ακόμα τούς αφήνουμε να μας χώνουν
όλο και πιο βαθιά στον λάκκο.
Μόνο που ο λάκκος αυτός, στο βάθος του έχει πολύ «χώρο» για εκείνους
που τον έσκαψαν.
Ο κόσμος θα βγει απ’ αυτόν, και ξέρετε ποιοι θα μείνουν μέσα.
Και δε θα μείνουν μόνο μέσα, αλλά δεν θα τους βάλουμε ούτε
και ταφόπλακα, για να μην ξέρει κανείς που είναι θαμμένοι.
Αυτό τους αξίζει.
Βασίλης Τσούγκαρης
Ύποπτες
χορηγήσεις
δανείων
εκατοντάδων
εκατομμυρίων
ευρώ από το
Ταχυδρομικό
Ταμιευτήριο
«ξεσκονίζει»
η Δικαιοσύνη,
φέρνοντας σε
εξαιρετικά
δυσχερή θέση
ακόμη και
μεγάλα
ονόματα του
επιχειρηματικού
κόσμου, όπως ο
Δ. Κοντομηνάς.
Παρόλα αυτά,
αλγεινή
εντύπωση
στους
γνωρίζοντες
προκαλεί η
έλλειψη
ουσιαστικής
εισαγγελικής
έρευνας για
το πραγματικά
μεγάλο
σκάνδαλο, το
οποίο
οδήγησε στο
«λουκέτο»
της ιστορικής
δημόσιας
τράπεζας.
Το δρόμο
της εξόδου από
το μνημόνιο, την
ώρα που το
Βερολίνο
φαίνεται να
απεργάζεται
διαιώνιση των
μνημονίων,
δείχνει ο Γ.
Στουρνάρας:
αυτή η έξοδος,
όπως με
σαφήνεια
υπαινίχθηκε ο
υπουργός
Οικονομικών,
μιλώντας σε
ξένους
δημοσιογράφους,
μπορεί να γίνει
στην... πλάτη των
τραπεζών, αν
αυτές
αποδείξουν
ότι είναι
βιώσιμες,
χωρίς να
χρειάζεται το
κεφαλαιακό
«μαξιλάρι»
του Ταμείου
Χρηματοπιστωτικής
Σταθερότητας.
Αν
το νέο έτος
που μας
αφήνει ήταν
εξουθενωτικό
για τις
ελληνικές
τράπεζες, τότε
το 2014 θα είναι
«εξαντλητικό».
Γιατί τα
ανοιχτά μέτωπα
είναι τόσα
πολλά, που
κανείς δεν
μπορεί να
προβλέψει με
βεβαιότητα το
τραπεζικό
τοπίο του
μέλλοντος, όχι
μόνο στην
Ελλάδα, αλλά
και σε
ολόκληρη την
Ευρώπη.
Η
πλεονάζουσα
ρευστότητα
στο
χρηματοοικονομικό
σύστημα της
ευρωζώνης
είναι πιθανό να
υποδιπλασιαστεί
αυτήν την
εβδομάδα,
καθώς οι
τράπεζές της
αντλούν ως τώρα
πολύ λιγότερα
κεφάλαια από
αυτά που
τους έχει
διαθέσει η
Ευρωπαϊκή
Κεντρική
Τράπεζα (ΕΚΤ),
γεγονός το
οποίο ωθεί
προς τα πάνω την
ισοτιμία του
ευρώ και
εντείνει την
πίεση στο
διοικητικό
συμβούλιο
του
κεντρικού
πιστωτικού
ιδρύματος της
ΕΕ να
αναλάβει
περαιτέρω
δράση.
