του Σάββα Καλεντερίδη
Μετά το φόνο του Αλέξη Γρηγορόπουλου από τον ειδικό φρουρό, γεγονός που έφερε στην επιφάνεια προβλήματα που σιγοέβραζαν για χρόνια στην ελληνική κοινωνία και προκάλεσε τα σοβαρά επεισόδια και κινητοποιήσεις, που σε κάποιο βαθμό συνεχίζονται μέχρι σήμερα, ξεκίνησε ένα κύμα διαμαρτυρίας και καταδίκης σε διάφορες χώρες του κόσμου.
Το κύμα αντιδράσεων και διαμαρτυρίας για τον άδικο και αδικαιολόγητο θάνατο του Αλέξη που επεκτάθηκε σε ολόκληρο τον κόσμο, μεταφράζεται από πολλούς αναλυτές και πολιτικούς στοχαστές ως προάγγελος ευρύτερων κοινωνικών αναταραχών και διεκδικήσεων σε παγκόσμιο επίπεδο.
Θα έλεγε κανείς ότι ο θάνατος του Αλέξη γέννησε την ελπίδα για...μια νέα εποχή στην ανθρωπότητα, που παρακολουθούσε σαστισμένη και αμέτοχη, μέχρι χτές, ανατροπές που απειλούν το οικοδόμημα της ελεύθερης οικονομίας και του κράτους πρόνοιας και δικαίου, που αποτελεί μια από τις σημαντικότερες κατακτήσεις του σύγχρονου ανθρώπου.
Μια από τις χώρες όπου παρατηρήθηκαν αντιδράσεις και διαμαρτυρίες, ήταν και η Τουρκία και συγκεκριμένα η Κωνσταντινούπολη, όπου νεαροί Τούρκοι μαθητές διαδήλωσαν με το σύνθημα "Ο Αλέξης είναι αδελφός μας", ενώ δεν έχασαν την ευκαιρία να ρίξουν κόκκινη μπογιά στο Γενικό Προξενείο της Ελλάδος στην Κωνσταντινούπολη.
Ίσως το εγχείρημα αυτό να αποτελεί μία πρωτοβουλία των νεαρών της Κωνσταντινούπολης και να σηματοδοτεί κι αυτή με τη σειρά της τη γέννηση ενός κινήματος που θα διεκδικήσει το δικαίωμα στη δημοκρατία, την ελεύθερη έκφραση και την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην ίδια τη χώρα τους, στην Τουρκία, τη μοναδική χώρα του κόσμου όπου ζει και βασιλεύει ο κεμαλισμός, που αποτελεί μια ιδιότυπη μορφή ναζισμού, με ισλαμικό περιτύλιγμα τα τελευταία χρόνια.
Διαβάστε όλο το άρθρο και πολλά ακόμα εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου