"Όταν οι πεινασμένοι λύκοι αλυχτούν, οι άνθρωποι σκιάζονται κι ανατριχιάζουν και αναζητούν σημάδια να μαρκάρουν τους φόβους τους."Η πολιτική που εφαρμόζει η Τουρκία είναι εμφανώς επιθετική.
Εδώ και καιρό έχει αρχίσει να ...ακονίζει τα δόντια, και παραμερίζοντας τις επιφανειακές φιλειρηνικές διαβουλεύσεις, έχει ξεκινήσει μια φρενήρη αναζήτηση "δρόμων", που θα της διασφαλίσει τα αμφιλεγόμενα (από Έλληνες, Κούρδους, κ.λ.π.) κυριαρχικά της "δικαιώματα" στην ευρύτερη περιοχή του Αιγαίου, της Ευρασίας και της Μέσης Ανατολής.
Η Τουρκία -όσο και αν φαίνεται αυτό παράξενο- φοβάται!
Και τώρα, που το μονοπώλιο της Αμερικής στην παγκόσμια κυριαρχία κλονίστηκε, έχει έναν λόγο περισσότερο να φοβάται, διότι έχει βασίσει όλη της την άμυνα στην επιθετικότητα, που είχε ως αντίβαρο την υποστήριξη των υπερατλαντικών ιμπεριαλιστικών της συμμάχων.
Αν αφήσουμε όμως για λίγο στην άκρη το φυσικό ένστικτο αυτοσυντήρησης και προσπαθήσουμε να αναλύσουμε ψύχραιμα την κατάσταση, που αρχίζει να διαμορφώνεται στην ευρύτερη περιοχή, τότε θα διακρίνουμε κάποια χαρακτηριστικά τα οποία είναι κοινά στον κόσμο της άγριας φύσης.
Όταν εκεί οι ισορροπίες κλονίζονται έρχεται στην επιφάνεια η αγριότητα... και τότε αρχίζει η μάχη...
Αυτό γίνεται για την εξασφάλιση του απαραίτητου ζωτικού χώρου, την κυριαρχία, ή την τροφή.
Όταν αυτά διασφαλιστούν -μετά την αναπόφευκτη αιματοχυσία- τότε επανέρχεται η ομαλότητα (για όσα απ αυτά απομείνουν).
Ας σημειωθεί, όμως, πως ένα άλλο στοιχείο που κάνει να εκδηλωθεί η αγριότητα στην άγρια φύση είναι, ο φόβος.
Διαβάστε τη συνέχεια και πολλά ακόμα άρθρα εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου