ΣΤΟ ΘΟΛΩΜΕΝΟ ΜΑΣ ΜΥΑΛΟ…

Ο αξέχαστος Άκης Πάνου έγραψε αυτό το μεγάλο λαϊκό τραγούδι το οποίο ερμήνευσε ο Στέλιος Καζαντζίδης, ένα καθαρά «ερωτικό – κοινωνικό λαϊκό». Σήμερα, το «σωτήριο έτος 2009» αφήνοντας στην άκρη το όποιο «ερωτικό» στοιχείο, μας μένει μόνο η «θολούρα». Η θολούρα της καθημερινότητας,. Η θολούρα της βιοπάλης. Η θολούρα της φτώχειας. Φάγαμε ακόμα ένα πρόστιμο από την Ευρώπη, και ο «μπεζαχτάς» μας άδειασε ακόμα και από τη σκόνη που είχε πιάσει το τελευταίο καιρό. Πρόστιμα ε; Για τις χωματερές (θα έρθουν κι άλλα για τις κατά τα άλλα κλειστές χωματερές), για το συνταξιοδοτικό και πάει λέγοντας. Θολούρα και των γονέων! Πάει το πενθήμερο, και το οκτάωρο! Εκεί να δεις θολούρα. Ποιο πενθήμερο; Τετραήμερο, τριήμερο, και που είσαι φίλε; Θέλεις περισσότερη θολούρα; ΑΝΑΣΦΑΛΙΣΤΗ εργασία, ΜΑΥΡΑ λεφτά….. «Στο θολωμένο μας μυαλό ο κόσμος είναι μια σταλιά». Έχει τόσο μικρύνει που άρχισε να μας πνίγει. Μας πνίγει τη στιγμή που το κράτος, αυτό που φωνάζει και λέει για κρίση, δίνει από εδώ κι από εκεί χρήματα από εκείνα που ΔΕΝ υπάρχουν, από εκείνα της … κρίσης. Θολούρα ατελείωτη, με όλο και περισσότερους ανέργους να τρέχουν στον ΟΑΕΔ για ταμείο. Καρντάσια την πατήσαμε. Δε με νοιάζει αν η θολούρα έχει χρώμα μπλε κόκκινο, πράσινο, σκατουλι….. Με νοιάζει που στην θολούρα αυτή, στην «αντάρα» του μυαλού μας οι γραβατωμενοι λύκοι χαίρονται! Βασίλης Τσούγκαρης Αρθρογράφος – Παραγωγός Ραδιοφωνίας tsougarisgnomi@gmail.com