Το ισχυρίστηκε ακόμη και ο τέως πρωθυπουργός, που παρέλαβε το 2004 την υπερήφανη ολυμπιακή Ελλάδα και μια οικονομία που έτρεχε με ρυθμό της τάξεως του 5%. Θα μπορούσε επομένως να μη δοθεί η δέουσα σημασία στη διαπίστωση της νέας κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου ότι παρέλαβε άδεια ταμεία, δημοσιονομικό έλλειμμα πάνω από το 10% του ΑΕΠ και δημόσιο χρέος κοντά στα 300 δισ. ευρώ.
Επειδή οι αριθμοί δεν αμφισβητούνται (τους επιβεβαίωσε, κατόπιν εορτής, δηλαδή κατόπιν εκλογών, και ο διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας), προκύπτει το εύλογο ερώτημα: Πώς είναι δυνατό να έχουν φθάσει σε τόσο υψηλά επίπεδα το έλλειμμα και ο δανεισμός; Μία εξήγηση υπάρχει.
Την έδωσε ο πρώην υφυπουργός Οικονομικών, Πέτρος Δούκας: «Προφανώς κατέρρευσαν τα έσοδα και ξέφυγαν οι δαπάνες».
Σελ.2
Το κόμμα διαλύεται κι αυτός δεν βλέπει τη μύτη του
Μετά τη μεθοδική… διάλυση της κυβέρνησής του, ο Κώστας Καραμανλής φαίνεται ότι έχει αποφασίσει να διαλύσει και το κόμμα που ίδρυσε ο θείος του. Η συντριβή της 4ης Οκτωβρίου σηματοδότησε, έτσι όπως εξελίσσονται τα πράγματα, την αρχή του τέλους για τη Ν.Δ. Η αδράνεια ήταν ανέκαθεν το γνώρισμα της καραμανλικής διακυβέρνησης και παραμένει κυρίαρχο χαρακτηριστικό όλων των αποφάσεων που λαμβάνονται (ή για να ακριβολογούμε: που δεν λαμβάνονται) από τον απερχόμενο αρχηγό του νεοκλασικού της Ρηγίλλης.
«Είναι στην κοσμάρα του, παραιτημένος», υποστηρίζουν ακόμη και στενοί φίλοι του Καραμανλή, όταν μιλούν για τον πρώην πρωθυπουργό. Ο χειρισμός της υπόθεσης του Εκτάκτου Συνεδρίου έρχεται να επιβεβαιώσει με τον πλέον πανηγυρικό τρόπο τη σκληρή αυτή διαπίστωση. Η αντίστροφη μέτρηση ξεκίνησε πριν από τις ευρωεκλογές.
Σελ.12 και Σελ.13
Οι κωλοτούμπες, οι συμμαχίες, τα μαχαιρώματα…
Κατά κοινή παραδοχή, κερδισμένοι από τα αποδυτήρια είναι πρωτίστως ο Αβραμόπουλος και δευτερευόντως ο Σαμαράς. Και είναι κερδισμένοι γιατί από την πρώτη στιγμή τάχθηκαν υπέρ της ανοικτής διαδικασίας. Η κοινή γραμμή πλεύσης που ακολούθησαν οι δύο στάθηκε αφορμή για να διακινηθούν σενάρια ακόμη και για το ενδεχόμενο της συμπόρευσης.
Ο Αβραμόπουλος το διέψευδε. «Εγώ είμαι κεντρώος», έλεγε με νόημα, θέλοντας να κλείσει κάθε συζήτηση για το ενδεχόμενο συνεργασίας. Ο πρώην υπουργός Υγείας πιστεύει ότι στην εκλογή από τη βάση έχει πλεονέκτημα έναντι του Σαμαρά. Εκεί που ενδεχομένως θα έβγαινε τρίτος, ήταν το κλειστό Συνέδριο. Ανεξάρτητα από όσα συνέβησαν τις προηγούμενες μέρες, έχει αξία να δούμε τι σχεδιάζουν οι τρεις βασικοί παίκτες της νεοδημοκρατικής κούρσας για το προσεχές διάστημα.
Σελ. 14 και Σελ. 15
Μεγάλη τομή του Γιώργου ο νέος εκλογικός νόμος
Η πρώτη μεγάλη τομή που σχεδιάζει ο Γιώργος Παπανδρέου είναι ο νέος εκλογικός νόμος. Πρόκειται για μια σημαντική θεσμική αλλαγή που συναντά την κατ’ αρχήν αποδοχή του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αλλά θα συναντήσει μεγάλες πρακτικές δυσκολίες στην εφαρμογή της. Θα προκαλέσει μάλιστα και μεγάλη εντύπωση με τις καινοτομίες που προβλέπει.
Η πιο σημαντική: κάθε ψηφοφόρος μπορεί να ψηφίσει ένα κόμμα και να επιλέξει υποψήφιο βουλευτή από άλλο!
Ζητήσαμε τη βοήθεια του Γιώργου Κίσσονα που διεκδικεί επάξια τον άτυπο τίτλο του εκλογολόγου, έχοντας μελετήσει συστηματικά σχεδόν όλα τα εκλογικά συστήματα.
Στη διάρκεια της συζήτησης μας είπε ότι την ασχολία αυτή την απέκτησε (την «κόλλησε», κατά την έκφρασή του) από τον καθηγητή Φαίδωνα Βεγλερή, στον οποίο αποδίδεται και η φράση: «Πες μου το εκλογικό σου σύστημα, να σου πω τον πολιτισμό σου».
Σελ. 20 και Σελ. 53
Έμφραγμα στο λιμάνι
Το απεργιακό έμφραγμα στο λιμάνι του Πειραιά, ως την ώρα που πήγαινε το «Καρφί» στο τυπογραφείο, στέλνει στην εντατική χιλιάδες επιχειρήσεις που δίνουν τη μάχη της επιβίωσης με άδεια ράφια. Και βεβαίως προκαλεί το πρώτο κρίσιμο τεστ για την κυβέρνηση.
Η λεόντειος σύμβαση, αποικιοκρατικού χαρακτήρα, που υπέγραψε η Νέα Δημοκρατία, άναψε μπουρλότο.
Στις προβλήτες του λιμανιού βρίσκονται εγκλωβισμένα 15 χιλιάδες κοντέινερ, με τους λιμενεργάτες να συνεχίζουν την απεργία τους, τους εμπόρους να περιμένουν απεγνωσμένα τα εμπορεύματα, τους Κινέζους να απειλούν ότι θα μετακομίσουν στη Σμύρνη και την κυβέρνηση να προσπαθεί να αποκαταστήσει τη λειτουργία του λιμανιού.
Αυτή την εποχή πολλές μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις εφοδιάζονται με εμπόρευμα για την εορταστική περίοδο των Χριστουγέννων, όπου κάνουν και το 70% του τζίρου της χρονιάς.
Αν χαθεί αυτή η ευκαιρία, τα λουκέτα θα πέσουν σαν καταιγίδα. Η μεγάλη πλειονότητα των εμπόρων ήδη φυτοζωεί και είναι κοινό μυστικό πως οι περισσότεροι δεν έχουν τις οικονομικές αντοχές να ξεπεράσουν τόσο μεγάλο στραπάτσο.
Σελ. 58
στο πέταλο
Και πολύ άργησε η Λούκα Κατσέλη… Από την πρώτη στιγμή έπρεπε να πετάξει στη θάλασσα τον κ. Αναστασόπουλο, πρώην διευθύνοντα σύμβουλο του ΟΛΠ σήμερα. Όταν η χώρα προσπαθεί να επαναδιαπραγματευθεί μια σύμβαση υπέρ των συμφερόντων της, δεν μπορεί να υπάρχει αξιωματούχος που θα παίζει το παιχνίδι των Κινέζων…
Και είναι κρίμα που η Ντόρα Μπακογιάννη παριστάνει την… Κινέζα και βρήκε αφορμή να κάνει αντιπολίτευση στο θέμα αυτό. Δεν λέμε για τον ανεκδιήγητο κ. Μίχαλο.
Για όλα αυτά, όμως, θα διαβάσετε στις «Αρένες» και στο ρεπορτάζ στη σελ. 58. Ποια είναι η ουσία εδώ. Η Λούκα Κατσέλη δεν έχει στόχο να τινάξει τη σύμβαση στον αέρα. Το αντίθετο. Θέλει να επαναδιαπραγματευθεί ορισμένους από τους όρους αυτής της λεόντειας συμφωνίας, για να διασφαλίσει καλύτερα τα συμφέροντα των Ελλήνων εργαζομένων. Η κατάσταση είναι επικίνδυνη. Τι πρέπει να γίνει; Να μην περάσει το λιμάνι το επόμενο 15ήμερο στα χέρια των Κινέζων.
Σελ. 71
στο πέταλο
Ποια κοσμάρα του… Στην καρακοσμάρα του είναι ο άνθρωπος…
Το κάνουμε πρώτο θέμα σήμερα. Και δεν το αποφασίσαμε από κεκτημένη ταχύτητα. Επειδή δηλαδή αυτή η εφημερίδα, αταλάντευτα και με συνέπεια, έδωσε τη μάχη για να φύγει επιτέλους από το τιμόνι της χώρας ένας άνθρωπος που ήταν κυριολεκτικά μοιραίος.
Ένας από τους λόγους, άλλωστε, που μοιάζει σήμερα συντετριμμένος είναι και αυτός. Θα φύγει και δεν έχει τίτλο να βάλει στην πενταετή (και βάλτε) διακυβέρνησή του.
Μόνο συντρίμμια άφησε πίσω του και αυτό θα γράψει η ιστορία…
Σελ. 72
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου