ΝΕΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ

Καρλ Ντάλχαους Τα μουσικά δράματα του Ρίχαρντ Βάγκνερ Μετάφραση: Θόδωρος Παρασκευόπουλος Επιμέλεια: Δήμος Κουβίδης, Μάκης Σολωμός ISBN: 978-960-221-478-7, σελ.302, σχ.14x21, α’ έκδοση Μάρτιος 2010 Ο μεγάλος γερμανός μουσικολόγος Καρλ Ντάλχαους υπογράφει μια πρωτοποριακή στον καιρό της (δεκαετία του ’70) και κλασική πλέον ανάλυση των έργων του Ρίχαρντ Βάγκνερ, αφιερώνοντας ένα κεφάλαιο σε καθεμιά από τις «ρομαντικές όπερες» και τα «μουσικά δράματα» του συνθέτη: Ο ιπτάμενος Ολλανδός Τανχόυζερ Λόενγκριν Τριστάνος και Ιζόλδη Οι αρχιτραγουδιστές της Νυρεμβέργης Το δαχτυλίδι του Νίμπελουνγκ Ο χρυσός του Ρήνου Η Βαλκυρία Ζίγκφριντ Το λυκόφως των θεών Πάρσιφαλ Η περιεκτική περιγραφή των συγκεκριμένων δραματουργικών και μουσικών χαρακτηριστικών κάθε έργου συνυφαίνεται εδώ με τη θεώρηση του βαγκνερικού κανόνα στο σύνολό του. Η ελληνική έκδοση περιλαμβάνει ένα πολύτιμο ηχητικό βοήθημα: ένα CD με 32 μουσικά παραδείγματα από τα έργα του Βάγκνερ, εκείνα ακριβώς που σχολιάζει διεξοδικά ο συγγραφέας. Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου: «Οι προηγούμενες μελέτες για τον Βάγκνερ έτειναν να προσεγγίσουν τις “όπερες” και τα “μουσικά δράματά” του ως κομμάτια αυτοβιογραφίας, φιλοσοφικές διακηρύξεις ή πολιτικά σχόλια της εποχής που γράφτηκαν. Ο Καρλ Ντάλχαους απομακρύνεται απ’ αυτές τις απόπειρες. Στόχος του είναι να φωτίσει, με μια διαλεκτική ιστορική και μορφολογική ανάλυση, τόσο τα μεμονωμένα έργα όσο και το βαγκνερικό opus ως σύνολο. Πρόκειται για μια προσέγγιση που μπορεί να μυήσει κάθε νέο φιλόμουσο σ’ αυτά τα κορυφαία έργα τέχνης, ενώ ταυτόχρονα προσφέρει πολύτιμες ενοράσεις στους λάτρεις του επαναστάτη δημιουργού και στους μελετητές της μουσικής ιστορίας, της φιλοσοφίας και του πολιτισμού.» Στα Μουσικά δράματα του Ρίχαρντ Βάγκνερ, ο μεγάλος γερμανός μουσικολόγος Καρλ Ντάλχαους προσφέρει ίσως την πιο περιεκτική και βοηθητική περιγραφή των συγκεκριμένων δραματουργικών και μουσικών χαρακτηριστικών κάθε έργου, αποφεύγοντας σε μεγάλο βαθμό τις αξιολογικές κρίσεις. Michael Tanner Ο Ντάλχαους δεν παρουσίασε ποτέ μια συστηματική ανάλυση ενός ολόκληρου μουσικού δράματος ή έστω μιας ολόκληρης πράξης. Οι αναλυτικές παρατηρήσεις του παρέμειναν εστιασμένες σε μικρότερες μουσικοδραματικές ενότητες, σε “ποιητικές-μουσικές περιόδους” και σκηνές . . . Η ανασύνθεση της βαγκνερικής δραματουργίας στην οποία προέβη προσφέρει μια απαραίτητη αφετηρία για όποιον θα ήθελε να επιχειρήσει μια μεγάλης κλίμακας μορφολογική ανάλυση. Karol Berger Ο Carl Dahlhaus γεννήθηκε το 1928 στο Αννόβερο. Σπούδασε μουσικολογία στα πανεπιστήμια του Γκαίτινγκεν και του Φράιμπουργκ από το 1947 ώς το 1952, και έλαβε το διδακτορικό του το 1953. Από το 1950 ώς το 1958 υπήρξε δραματολόγος στο Deutsches Theater του Γκαίτινγκεν. Το 1962 έγινε μέλος του Institut fur Musikalische Landesforschung στο πανεπιστήμιο του Κιέλου. Από το 1967 υπήρξε καθηγητής ιστορίας της μουσικής στο Πολυτεχνείο του Βερολίνου. Διετέλεσε πρόεδρος της Gesellschaft für Musikforschung, διευθυντής έκδοσης των Απάντων του Ρίχαρντ Βάγκνερ, επιμελητής του Μουσικού Λεξικού του Rieman και συνεκδότης της Neue Zeitschrift für Musik και του Archiv für Musikwissenschaft. Πέθανε στο Βερολίνο το 1989. Στο πλούσιο έργο του, που τον ανέδειξε σε «συνείδηση της μουσικολογίας του 20ού αιώνα», συγκαταλέγονται: Musikasthetik (1967 – Αισθητική της μουσικής, Στάχυ), Analyse und Werturteil (1970), Richard Wagners Musikdramen (1971 – Τα μουσικά δράματα του Ρίχαρντ Βάγκνερ, Αλεξάνδρεια), Zwischen Romantik und Moderne: vier Studien zur Musikgeschichte des späteren 19. Jahrhunderts (1974), Die Idee der absoluten Musik (1976), Grundlagen der Musikgeschichte (1977), Schönberg und andere: Gesammelte Aufsätze zur Neuen Musik (1978), Die Musik des 19. Jahrhunderts (1980), Musikalischer Realismus: zur Musikgeschichte des 19. Jahrhunderts (1982), Die Musiktheorie im 18. und 19. Jahrhundert (1984), Ludwig van Beethoven und seine Zeit (1987).