2o Εναλλακτικό Κάμπινγκ νεολαίας

Εδώ και ένα χρόνο η Ελλάδα βρίσκεται στη δίνη τριών κρίσεων, την εθνική, την οικονομική και την κοινωνική κρίση, με φόντο μια πλανητική οικολογική κρίση. Ωστόσο, η τακτική των ελληνικών ελίτ ήταν να επιβάλουν έναν όρκο σιωπής σε όποια φωνή ασκούσε κριτική στις αδιέξοδες πολιτικές που επέλεγαν.

Το αποτέλεσμα αυτής τη σιωπής ήταν ο ελληνικός λαός να οδηγείται σε μια καταναλωτική «αφασία» και σε μια πολιτική αδιαφορία και απαξίωση, την ίδια στιγμή που η χώρα όδευε προς το χείλος του γκρεμού. Την ίδια στιγμή λοιπόν που η νεο-οθωμανική Τουρκία γιγάντωνε τις υπηρεσίες του προξενείου στη Θράκη, ο ελληνικός λαός βομβαρδιζόταν από τις εθνομηδενιστικές «μελέτες» των πρόθυμων κονδυλοφόρων των ΜΚΟ ή του Σόρος. Την ίδια στιγμή που ο παραγωγικός ιστός της χώρας διαλυόταν και το έλλειμμα απογειωνόταν, οι Έλληνες εθίζονταν στα καταναλωτικά δάνεια και ζούσαν το δικό τους αμερικάνικο όνειρο. Στα ίδια πλαίσια κυμάνθηκε και η νεολαία. Κατανάλωσε όλα τα προβαλλόμενα «αγαθά» του 21ου αιώνα και επέλεξε τους πιο εύκολους δρόμους για να αποκτήσει το διαβατήριο για τον καταναλωτικό παράδεισο. Αποστασιοποιήθηκε από κάθε συλλογικό όραμα ή δράση, θεοποίησε την ατομική επιτυχία των γιάπηδων της Νέας Υόρκης ή την ριζοσπαστικότητα του εναλλακτικού λάιφ στάιλ και της τζίβας. «Άντεχε» αφενός το κάψιμο της σημαίας, δεν αντιδρούσε ωστόσο στον πόλεμο που γινόταν καθημερινά σε βάρος της ιστορικής μνήμης. Δυσανασχετούσε για τα χιλιάδες καμένα δέντρα, αλλά δεν συμμετείχε στις αναδασώσεις. Η φούσκα όμως που μεθοδικά έκτιζαν τα τζάκια, οι επιφανείς διανοούμενοι, οι τράπεζες και τα «μεγάλα» κανάλια έσκασε.

Η Ελλάδα έχει να αντιμετωπίσει πλέον τις κατοχικές ντιρεκτίβες της Τρόικας, τον ωμό επεκτατισμό της Τουρκίας που κάθε μέρα γίνεται ορατός στους αιθέρες του Αιγαίου και τον «πόλεμο όλων εναντίον όλων» που εξέθρεψε ο ατομικισμός. Υπάρχει έξοδος; Για να δώσουμε απάντηση σε αυτό το ερώτημα πρέπει να ανατρέξουμε στις έννοιες του κοινοτισμού, της αλληλεγγύης των κοινοτήτων και των γενεών, στην εθνική συνοχή, σε αυτές τις έννοιες που άλλοτε μας έδωσαν την απάντηση για τον τρόπο που μπορούμε να εξέλθουμε από τη δεινή μας θέση. Ο λαϊκός πολιτισμός, η αντιστασιακή κουλτούρα και οι «κρυφοί» ναοί της γνώσης, η στενή επαφή με τους αδερφούς βαλκάνιους λαούς, και η προσήλωση σε ένα συλλογικό απελευθερωτικό όραμα, όλα αυτά, άλλοτε, οδήγησαν στην χειραφέτηση και στην έναρξη μια νέας εποχής. Θεμέλιος λίθος σε αυτή την προοπτική είναι η νεολαία, διότι η εγρήγορσή της και η ποιοτική της ετοιμότητα μπορεί να δώσει σάρκα και οστά σε αυτό το εναλλακτικό όραμα. Γι’ αυτούς τους λόγους επιλέξαμε στις 22 με 25 Ιουλίου να μαζευτούμε νέες και νέοι στην Άνω Γατζέα Πηλίου, για να δούμε από κοινού τι συμβαίνει στη χώρα μας, πώς μπορούμε να αντισταθούμε στην νέα πραγματικότητα και ποια μπορεί να είναι η οραματική έξοδος μπροστά σε αυτή τη τριπλή κρίση.

Σας περιμένουμε όλες και όλους σε ένα εναλλακτικό και αυτοδιαχειριζόμενο κάμπινγκ, διότι μόνο μέσα από την συμμετοχική πλουραλιστική συζήτηση και τη δράση μπορούν να βρεθούν οι άξονες μιας εναλλακτικής πολιτικής στρατηγικής. Το γέλιο, το κέφι και η ζωντάνια θα είναι μόνιμος παρονομαστής των καθημερινών μας δραστηριοτήτων, όπως μας έδειξε και η περσινή μας συνάντηση. Καλή μας αντάμωση!!! http://www.youtube.com/watch?v=Xye7-A37GVY&feature=player_embedded