...μαύρο ή κόκκινο, μονά ή ζυγά, ευτυχία ή εκμηδένιση, χασούρα ή κέρδος...
Μια
από τις αδυναμίες του Ντοστογιέβσκη δίνει μορφή συμβολική, χειροπιαστή,
σʼ ό,τι είναι η ίδια η ουσία του Είναι του: η αρρωστημένη μανία για τα
τυχερά παιχνίδια. Από μικρό παιδί έχει το πάθος της χαρτοπαιξίας – αλλά
μόνο στην Ευρώπη ανακαλύπτει το διαβολικό καθρέφτη της νευρικότητάς του:
το Κόκκινο και το Μαύρο, τη ρουλέτα, αυτό το τόσο επικίνδυνο παιχνίδι
μέσα στον πρωτόγονο δυϊσμό του. Η πράσινη τσόχα του Μπάντεν, η ρουλέτα
του Μόντε Κάρλο είναι οι εντονότερες εκστάσεις του στην Ευρώπη: τον
υπνωτίζουν πιο πολύ από τη Μαντόνα της Σιξτίνα, από τʼ αγάλματα του
Μιχαήλ Άγγελου, από τα μεσημβρινά τοπία, από την τέχνη και τον πολιτισμό
ολόκληρου του κόσμου. Επειδή εκεί βρίσκει την ένταση, την τελεσίδικη
απόφαση: μαύρο ή κόκκινο, μονά ή ζυγά, ευτυχία ή εκμηδένιση, χασούρα ή
κέρδος – συμπυκνωμένα στα δευτερόλεπτα εκείνα που η ρόδα γυρίζει: η
ένταση συγκεντρωμένη μέσα σε αυτήν την αστραπή του πόνου ή της
απόλαυσης, όπως τη λαχταράει η ιδιοσυγκρασία του.
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου