ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΠΕΤΕΙΑΚΗΣ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑΣ

ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΠΕΤΕΙΑΚΗΣ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑΣ

1973 – 2016…..

Πέρασαν 43 χρόνια από τότε, όμως Συνέλληνες, τι τα θέλετε;

Τι ΤΟΤΕ, τι ΤΩΡΑ… Μια από τα ίδια, βέβαια σε πιο «σικ» μορφή τα σημερινά, γιατί αν δεν το καταλάβατε (που πολύ αμφιβάλλω), σήμερα, το «Σωτήριον έτος 2016» οι διεκδικήσεις του κόσμου, των ΤΑΛΑΙΠΩΡΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ για ΨΩΜΙ, ΠΑΙΔΕΙΑ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, είναι οι ίδιες.

Προσθέστε μέσα σε αυτά την ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΕΝΟΣ ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ ΛΑΟΥ ΠΟΥ ΤΗΝ ΚΟΥΡΕΛΙΑΣΑΝ ΟΛΟΙ ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΤΟ ΕΠΑΙΖΑΝ «ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ» ΤΟ 1973, ΚΑΙ ΘΑ ΔΕΙΤΕ ΠΩΣ ΕΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΠΙΚΡΗ ΓΕΥΣΗ…. ΔΥΣΤΥΧΩΣ….

ΤΟΤΕ, λοιπόν, με τα γεγονότα του Πολυτεχνείου, προσωπικά ήμουν δέκα χρονών, οπότε ΔΕΝ τα έζησα όπως θα τα ζούσε κάποιος έφηβος στα 16 κλπ….

Πέρασαν τα χρόνια, «μεγαλώσαμε» οι πιτσιρικάδες εκείνης της εποχής, ΜΑΘΑΜΕ για τους αγώνες «εκείνων» των παιδιών του 73, ΟΧΙ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ, εκείνων που ΠΡΟΔΩΣΑΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΕΣ ΤΟΥΣ ΚΑΡΕΚΛΕΣ….

ΜΑΘΑΜΕ, για τους ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ που χάθηκαν, για εκείνους που ΠΙΣΤΕΥΑΝ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΠΟΥ ΕΔΙΝΑΝ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΖΟΤΑΝ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ, ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΟΛΟΚΛΗΡΗΣ…

Αυτά όλα, όσο περνούσαν τα χρόνια και …. Προοδεύαμε σαν χώρα, αμφισβητήθηκαν από πολλούς, μάλιστα πολλοί είναι εκείνοι που χαρακτήρισαν τα γεγονότα του Πολυτεχνείου σαν μια ΑΠΑΤΗ, αμφισβήτησαν την ύπαρξη νεκρών από τις κινήσεις της Χούντας, αμφισβήτησαν τα πάντα, σαν να μην συνέβησαν ΠΟΤΕ, η σαν να συνέβησαν σε άλλη χώρα, και όχι στην ΕΛΛΑΔΑ.

Ανεκαθεν οι Έλληνες έβγαζαν μια «μικροψυχιά» σε ότι δεν τους συνέφερε….

Πέρασε λοιπόν το 73, έπεσε η Χούντα, μεταπολίτευση, «αποκατάσταση της Δημοκρατίας» (εδώ γελάμε, γιατί αν ΤΟΤΕ έγινε κάποια αποκατάσταση, στα επόμενα χρόνια μέχρι και σήμερα, η …ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ έπαθε τόσες ζημιές από εκείνους που την αποκατέστησαν ΤΟΤΕ, που δεν διορθώνεται με τίποτα.) και φυσικά, άρχισαν οι «ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΜΝΗΜΗΣ ΚΑΙ ΤΙΜΗΣ»…..

Κάθε χρόνο τέτοια μέρα, ΠΑΝΤΟΥ γίνονται εκδηλώσεις προκειμένου να ΤΙΜΗΣΟΥΜΕ εκείνους που αγωνίστηκαν ΤΟΤΕ και αρκετοί έδωσαν και την ζωή τους για τα κατοπινά ΠΡΟΔΟΜΕΝΑ ΙΔΑΝΙΚΑ ΜΙΑΣ ΧΩΡΑΣ…..

ΕΠΕΤΕΙΟΣ λοιπόν σήμερα, εκδηλώσεις, καταθέσεις στεφανιών, «γιορτές» στα σχολεία, ΟΛΟΙ οι γραβατωμενοι και βολεμένοι σήμερα θυμούνται ΤΙ ΕΚΑΝΑΝ, ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΤΟΤΕ, ΠΩΣ ΗΤΑΝ ΤΟΤΕ…..

Κάποιοι, σύμφωνα με μαρτυρίες, αλλά και με «φιλμ» ντοκουμέντα εκείνης της εποχής, αν και ήταν τότε με την χούντα, σήμερα φιγουράρουν σαν … «αγωνιστές». Γιορτάζουμε το Πολυτεχνείο, την…. «Δημοκρατία», αλλά στην πραγματικότητα αδέλφια, οι μεγάλοι και τρανοί, γιορτάζουν ΟΧΙ τους αγώνες και τις θυσίες όλων εκείνων που ΠΑΛΕΥΑΝ ΓΙΑ ΤΑ ΙΔΑΝΙΚΑ ΤΟΥΣ, ΤΑ ΙΔΑΝΙΚΑ ΜΑΣ, γιορτάζουν για ΟΛΑ ΟΣΑ ΤΟΥΣ ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΑΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΑΝ ΣΑΝ ΔΕΚΑΝΙΚΙ ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΚΑΤΣΟΥΝ ΣΤΟ ΣΒΕΡΚΟ.

Μιλώ για ΟΛΟΥΣ εκείνους των οποίων η υποκρισία έχει περισσέψει, μιλώ για κάποιους (τους γνωρίζω προσωπικά, έτσι το έφερε η κατάρα) που ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ την ώρα που καταθέτουν στεφάνι για το Πολυτεχνείο, χαμογελούν κρυφά κάτω από τα μουστάκια τους….

Έτσι δεν είναι «Συντρόφια»;

Συνέλληνες, αυτές ο σκόρπιες σκέψεις μου ήρθαν βλέποντας κάποιους να καταθέτουν στεφάνι στα γρήγορα, και να φεύγουν λες και τους κυνηγούσε ο διάολος…

Άντε και του χρόνου….

Βασίλης Τσούγκαρης

tsougarisgnomi@gmail.com