Τετάρτη 31 Μαΐου 2017

Ημερήσιος Χάρτης Πρόβλεψης Κινδύνου Πυρκαγιάς

TruEcho CHIRP WITH UNIQUE FISH SIZE INDICATOR Model FCV-1900G

TruEcho CHIRP WITH UNIQUE FISH SIZE INDICATOR Model FCV-1900G
Specifications
DISPLAY
Pixel number Landscape XGA(1024×768)
Landscape SXGA(1280×1024)
Portrait SXGA(1024×1280)
FISH FINDER
Frequency 15 kHz to 200 kHz, Free Syntheziser
Transducer 1,2 or 3 kW
Range Scale Depth range : 5 to 3000 m
Expansion range : 5 to 200 m
Pulselength & PRR 10 to 2700 pulses/min (5 to 3000 m range, normal mode)
Display Mode Single mode (high/low frequency), Dual-frequency, Zoom, User 1/2
User 1/2 available to use mixture, multi-gain, telesounder and external
sounder display
Range Shift 2000 m max.
ACCU-FISH™ 2 m depth or more, specified transducer required
Bottom Discrimination Range : 5 to 100 m, Speed : 10 kn or less, BBDS1 required
OTHERS
Power Supply 12-24 VDC: 8.3-3.9 A
Size Processor Unit : 339 (H) x 280 (W) x 300 (D)
Control Unit : 45 (H) x 310 (W) x 100 (D)
Weight Processor Unit : 10.2 kg
Control Unit : 1.1 kg

ΧΕΙΡΟΠΟΙΗΤΑ ΠΙΑΝΑ ΚΑΙ ΛΑΤΕΡΝΕΣ

Το εργαστήριο κατασκευής χειροποίητων Πιάνων και Λατερνών του ΠΑΝΟΥ ΙΩΑΝΝΙΔΗ σας περιμένει!
Μπορείτε να επισκεφτείτε και τον ιστοχώρο του κάνοντας ΚΛΙΚ ΕΔΩ

CRT SUPERSTAR SS 9900 SSB

CRT SUPERSTAR SS 9900 SSB
ΝΕΟΣ ΠΟΜΠΟΔΕΚΤΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ SUPERSTAR
10M,11M ΙΣΧΥΣ ΕΞΟΔΟΥ 60WATT ΣΤΑ SSB.
AM,FM,USB,LSB
Specifications 
Frequency range
28 to 29.7 MHz (10 mtr. Amateur band)
Modes
AM / FM / LSB / USB
Transmission power
FM: 50W
AM: 30W / SSB: up to 60W
Transmission power adjustable
Frequency steps
100 Hz / 1 kHz / 10 kHz / 100 kHz / 1 MHz
Features
CTCSS and DCS encoder / decoder
Frequency shift (REP function) adjustable shelf 100 Hz to 5 MHz
VFO display in frequency mode
FIN (Fine Tune, RX only / TX only / Both)
Adjustable with Clarifier, range ± 1.5 KHz.
6 programmable memory slots
Automatic Squelch (AM / FM) ASQ
Power / Signal Strength / SWR indication
Operating Voltage
Dual Watch
Scan mode
Roger beep
adjustable echo function
PA Function
Multi-color display (7 colors available)
Backlight key
Key lock
Hi Cut (on / off)
Noise Blanker (on / off)
Echo (on / off)
+10 KHz (on / off)
Roger beep (off, 1-5)
Microphone Gain (1-36)
NOG (monitor volume, 1-32)
TOT (Time Out Timer, Off / adjustable up to 600 seconds)
TSR (High SWR Protection, On / Off)
TDC (High Voltage Protection, On / Off)
SCM (Scan Mode, SQ / Time)
Programmable by computer (mini USB on backside)
Reset function
Microphone connector
6-pin
Antenna connection
PL female
Power supply
13.8 V DC
Dimensions W x H x D in mm
about 157 x 48 x 246
Weight
2.1 kg 

Ο δράκος Μπολ και ο βοσκός Γεώργιος

Ο δράκος Μπολ και ο βοσκός Γεώργιος
Συγγραφέας: Κλαίρη Καμπάνη
Εικονογράφος: Κλαίρη Καμπάνη
Ημερομηνία έκδοσης: 16 Ιανουαρίου 2017
Σχήμα: 23Χ23
Σελίδες: 48
Εξώφυλλο: Σκληρό
ISBN: 978-960-567-118-1
Ένας τεράστιος και τρομαχτικός
δράκος πήγε κι έφτιαξε τη φωλιά του
λίγο έξω από το βασίλειο όπου ζούσε
ο βοσκός Γεώργιος, μέσα στο μαγεμένο
δάσος και δίπλα στη μοναδική πηγή με νερό
όλης της περιοχής. Στο βασίλειο επικρατεί
μεγάλη ταραχή και όλοι έχουν τρομοκρατηθεί.
Ο βασιλιάς καλεί όλους τους σοφούς για να δώσουν λύση
στο πρόβλημά τους. Από ένα λάθος όμως ο βοσκός Γεώργιος
μπλέκεται σε μια περιπέτεια που δεν του αρέσει καθόλου:
πρέπει εκείνος να σκοτώσει τον δράκο.
Θα καταφέρει να γλιτώσει το βασίλειό του από το κακό;

ARCTUROS News


Διάσωση νεαρού ζαρκαδιού στην Εγνατία Οδό
Το πρωί της Τέταρτης 3 Μαΐου ένα νεαρό ζαρκάδι εγκλωβίστηκε εντός του κάθετου άξονα της Εγνατίας Οδού στην περιοχή της Κορομηλιάς, με αποτέλεσμα να υπάρχει σοβαρός κίνδυνος πρόκλησης ατυχήματος σε δρόμο ταχείας κυκλοφορίας. Οι Ομάδες Άμεσης Επέμβασης του ΑΡΚΤΟΥΡΟΥ και ο τοπικός συνεργάτης της Καλλιστώ κλήθηκαν να διαχειριστούν το περιστατικό σε συνεργασία με το τοπικό Δασαρχείο, την αστυνομία και υπαλλήλους της Εγνατίας Οδού ΑΕ. Το νεαρό ζώο αποδείχτηκε επίμονο, αλλά ευτυχώς έπειτα από πολλές ώρες «συνελήφθη» και στη συνέχεια απελευθερώθηκε σε κατάλληλο και ασφαλή βιότοπο για το είδος. Παράλληλα, την επόμενη μέρα στον κόμβο Αργούς Ορεστικού αποτράπηκε, ελάχιστα μέτρα πριν τον κάθετο άξονα, η είσοδος δύο ζαρκαδιών.

Δύο νέα σχέδια tshirt
Το καλοκαίρι πλησιάζει και τα tshirt του ΑΡΚΤΟΥΡΟΥ... πρέπει να φορεθούν. Στο eshop μπορείτε να βρείτε όχι μόνο τα κλασικά σχέδια, αλλά και δύο καινούρια σχέδια λύκου για ενήλικες και παιδιά. Θα τα βρείτε σε πανέμορφα ζωηρά χρώματα και εξαιρετική τιμή!
Δείτε τα tshirt
Εργασίες αποκατάστασης στο ρολόι της Νικείου
Ξεκίνησαν στο Νυμφαίο, με πρωτοβουλία του Συνδέσμου Απανταχού Νυμφαιωτών, οι εργασίες αποκατάστασης στο ρολόι της Νικείου Σχολής. Το πρώτο βήμα περιλαμβάνει την αποτύπωση της κατάστασής του και στη συνέχεια την επιδιόρθωση του μηχανισμού ώστε να λειτουργεί ηλεκτρομαγνητικά και πάλι, όπως αρχικά κατασκευάστηκε από την ελβετική εταιρία J.G Baer το 1928. Για το σκοπό αυτό έχουν προσκληθεί δύο Βρετανοί ειδικοί που θα αναλάβουν την αποκατάστασή του.
Το site του ΑΡΚΤΟΥΡΟΥ έγινε δίγλωσσο
Η ιστοσελίδα του ΑΡΚΤΟΥΡΟΥ ομιλεί πλέον... και την αγγλική! Ανταποκριμένοι στο αυξημένο ενδιαφέρον για τις δράσεις και το έργο του ΑΡΚΤΟΥΡΟΥ από το εξωτερικό, προχωρήσαμε στην μετάφραση του περιεχομένου του site και στα αγγλικά. Η ξενόγλωσση έκδοση είναι διαθέσιμη εδώ και λίγες εβδομάδες και αποσκοπεί στην καλύτερη εξυπηρέτηση επισκεπτών από άλλες χώρες, αλλά και στην διάδοση του έργου προστασίας του περιβάλλοντος και εκτός των ελληνικών συνόρων. Ο ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ ευχαριστεί θερμά τους εθελοντές που βοήθησαν στην διεκπεραίωση του πρότζεκτ.


Πέθανε ο Πύρρος
Δυστυχώς ο Πύρρος, ένας από τους ελληνικούς ποιμενικούς του Κέντρου, απεβίωσε πριν από λίγες ημέρες. Σύμφωνα με τη γνωμάτευση του κτηνίατρου που τον εξέτασε ο θάνατός του προήλθε από συστροφή στομάχου, μια πάθηση που εμφανίζεται σε μεγαλόσωμα σκυλιά. Ο Πύρρος, μεγάλωσε στην Κρέστενα, στην Πελοπόννησο κοντά σε οικογένεια, η οποία το παραχώρησε πρόθυμα στον ΑΡΚΤΟΥΡΟ καθώς ήταν ένα εξαιρετικό δείγμα της φυλής. Ήταν αρκετά κοινωνικός και δεν είχε παρουσιάσει ποτέ πριν κάποιο πρόβλημα στην υγεία του.
Επικοινωνία
Αετός, 53075, Φλώρινα
Τ. + 30 23860 41500 | F. + 30 23860 41111
Εmail: arcturos@arcturos.gr

Νέα παιδικά και εφηβικά βιβλία

Σας ενημερώνουμε ότι κυκλοφόρησαν νέα βιβλία για παιδιά και εφήβους:
·  Λόγια δηλητήριο τη
ς Μάιτε Καράνθα, σε μετάφραση της Βασιλικής Κνήτου. Μια ιστορία γεμάτη μυστικά, ψέματα και παραπλανητικά στοιχεία, μια συγκλονιστική αφήγηση που αποκαλύπτει την υποκρισία της σύγχρονης κοινωνίας (στη σειρά βιβλίων BIG BANG BOOKS για παιδιά από 15 ετών).

Ένα νεανικό μυθιστόρημα που τιμήθηκε με το Εθνικό Βραβείο Ισπανίας και άλλα σημαντικά βραβεία, ενώ πρόκειται να κυκλοφορήσει σε 14 χώρες.
·         Σειρά: Ντετέκτιβ Μαξ και Μάγια του Μάρτιν Βίντμαρκ. Κυκλοφόρησαν τα τέσσερα πρώτα βιβλία της αστυνομικής σειράς που μεταφράζεται σε 28 χώρες και έχει εκατομμύρια αναγνώστες σε όλο τον κόσμο. Ευκολοδιάβαστες ιστορίες, δυσεπίλυτα μυστήρια… για παιδιά από 9 ετών.

«Ο δικός μου ο μπαμπάς»: το νέο παιδικό βιβλίο του Μάκη Τσίτα από τις εκδόσεις Πατάκη

ΜΑΚΗΣ ΤΣΙΤΑΣ
Ο δικός μου ο μπαμπάς
Εικονογράφηση: Λίλα Καλογερή
Εκδόσεις Πατάκη
«Όλοι οι μπαμπάδες είναι καλοί. Αν ρωτήσετε τα παιδιά τους, θα σας το πουν. Όμως ο δικός μου ο μπαμπάς είναι ο καλύτερος! Και αυτό που λέω είναι πέρα για πέρα αλήθεια».
Έτσι ξεκινάει την αφήγησή της η μικρή ηρωίδα αυτής της τρυφερής ιστορίας. Μιλάει για τον μπαμπά της που είναι ένας απλός καθημερινός άνθρωπος αλλά στα δικά της μάτια
φαντάζει δυνατός, ατρόμητος, επιδέξιος, πολυτάλαντος, όμορφος, ευφυής.
Το βιβλίο διακρίνεται και για την πρωτοτυπία του: το χιούμορ, που υπάρχει σε μεγάλη δόση, προκύπτει από την υπονόμευση (ή αντίθεση;) του κειμένου απ’ την εικονογράφηση.
Έτσι, στα περισσότερα σημεία άλλο διαβάζουμε και άλλο βλέπουμε.
Το βιβλίο Ο δικός μου ο μπαμπάς φανερώνει τη δημιουργική συνεργασία του συγγραφέα με την εικονογράφο και την παιχνιδιάρικη διάθεσή τους.
Ένα βιβλίο που σίγουρα θα αγαπήσουν κόρες, γιοι και μπαμπάδες.
Βιογραφικό:
Ο Μάκης Τσίτας είναι συγγραφέας και διευθυντής του ενημερωτικού site για το βιβλίο και τον πολιτισμό diastixo.gr.
Γεννήθηκε το 1971 στα Γιαννιτσά. Πήρε πτυχίο δημοσιογραφίας και συνεργάστηκε με ραδιοφωνικούς σταθμούς στη Θεσσαλονίκη. Από το 1994 ζει μόνιμα στην Αθήνα
και εργάζεται στον χώρο των εκδόσεων. Ήταν αρχισυντάκτης του περιοδικού Περίπλους (1994-2005) και συνεκδότης του περιοδικού Index (2006-2011).
Λογοτεχνικά κείμενά του έχουν συμπεριληφθεί σε ανθολογίες, έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά και εφημερίδες κι έχουν μεταφραστεί στα γερμανικά, τα γαλλικά, τα ισπανικά,
τα αγγλικά, τα εβραϊκά, τα αλβανικά, τα σουηδικά, τα φινλανδικά και τα ιταλικά. Έργα του παίχτηκαν στο «Θέατρο των Καιρών»,
σε σκηνοθεσία Έρσης Βασιλικιώτη και στο «Vault», σε σκηνοθεσία Σοφίας Καραγιάννη.
Στίχους του μελοποίησαν ο Τάκης Σούκας, ο Γιώργος Σταυριανός και η Τατιάνα Ζωγράφου.
Έχει εκδώσει δεκαεφτά βιβλία για παιδιά και τρία για ενήλικες.
Το μυθιστόρημά του «Μάρτυς μου ο Θεός» απέσπασε το Βραβείο Λογοτεχνίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης 2014 (European Union Prize for Literature)

και πρόκειται να κυκλοφορήσει σε δέκα ευρωπαϊκές γλώσσες.

Τα μέρη του λόγου

Τα μέρη του λόγου 
Η Βούλα Επιτροπάκη, που ζει και δρα στην Κρήτη, είχε ως σήμερα εκδώσει δυο βιβλία, τo διπλό Πράξη (Animustestandi – Corpus), 2007 και την πλακέτα Σκανδιναβικός περίπατος, 2008, και τα δύο με ποίηση επιπέδου. Τώρα, μετά από 8 χρόνια σιωπής, εκδίδει το τριπλό βιβλίο Τα Μέρη του Λόγου (Erotundatastructuraverborum, ποιητικό δοκίμιο για το ψέμα της γραφής, Συνθέσεις, Πορτραίτα, Τοπία και Παιχνίδι), ένα βιβλίο που, νομίζω, συνιστά μια αληθινή ποιητική πραγμάτωση.
Τα τρία επιμέρους βιβλία είναι εσωτερικά το καθένα και μεταξύ τους δομημένα, με παραλλαγές του ίδιου ύφους και τα ίδια γλωσσικά γνωρίσματα και ποιότητα. Ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της σύνθεσής τους είναι η χρήση λατινικών όρων, ως εσωτερικών στοιχείων, νομικών κυρίως (η Επιτροπάκη άσκησε μάχιμη δικηγορία και εισήγαγε την έννοια του δικαίου στην ποίησή της), η χρήση παρένθετων λειτουργικών προσθηκώνμε μικρότερα τυπογραφικά στοιχεία, η παράθεση «βιβλιογραφίας» που δηλώνει τις ποιητικές της οφειλές και επίσης λειτουργικών «σημειώσεων», και μαζί ενός πίνακα ερμηνείας των λατινικών όρων.
Η πρώτη εντύπωση από το βιβλίο είναι η εμφανής ποιότητα, που η διαπίστωσή της αναπτύσσεται όσο, προοδευτικά, επιτυγχάνεται η προσπέλασή της με τη βαθμιαία υπέρβαση των δυσκολιών που παρουσιάζει ηιδιαιτερότητάτης, όπως γ.π. η ετυμολογική έμφαση στις λέξεις, ιδιαίτερα με το συνταίριασμα διπολικής σημασίας που προκύπτει απ’ το αραίωμα των συνθετικών τους. Γενικό βασικό χαρακτηριστικό είναι η γλωσσική λειτουργία του γενετικού ρυθμού του δεκαπεντασύλλαβου, στιχικού ή με ποικιλία εμπλεκόμενου, πλήρους ή στα ημιστίχιά του, με γλωσσικά σύνολα. Η κυριαρχία αυτού του γλωσσικού ρυθμού, καθαρά προφορικού, κατορθώνει να αφομοιώσει την εκλεκτική, μέχρι και στη χρήση σπάνιων λέξεων, γλώσσα της ποιήτριας, και, με τη γλωσσικά δρώσα δύναμή του, πραγματοποιεί ένα λειτουργικό διάλογο με τη γραφή, και υπό την πρωτογενή ζωγραφική της φύση (η Επιτροπάκη είναι και ζωγράφος).
Αυτό το χαρακτηριστικό γέννησε και το «ποιητικό δοκίμιο για το ψέμα της γραφής», που σκοπός, στόχος του είναι να δικαιώσει οντολογικά το «ψεύδος» του συμβατικού της γραφής και, άρα, να αναγάγει τη γραπτή ποίηση στη ζωντανή προφορικότητα. Το σημαντικό στοιχείο σ’ αυτή την τάση είναι ότι δεν εξυπηρετείται φιλοσοφικά, νοηματικά από τη βαθιά καλλιέργεια της ποιήτριας αλλά ότι, ακριβώς, η ποιητική της δύναμη, η αντλημένη από τον ζωντανό κρητικό δεκαπεντασύλλαβο, που της ανοίγει, γενικά το γλωσσικό της δρόμο, και με ποικίλες άνετες προσλήψεις, ότι αυτή η δύναμη έχει αφομοιώσει την εξωτερική καλλιέργεια και προκύπτει αυθόρμητη και πηγαία και με την πιο ουσιαστική έννοια του όρου ερωτική. ΄Οσο λοιπόν προχωράει κανείς σε ολοένα και πιο άνετη φυσιολογική πρόσληψη αυτής της ποίησης επικυρώνεται η αξία της, που, για τον πιο ελεύθερο αναγνώστη, τον πιο παρθενικά ερωτικό είναι δεδομένη, ακούγεται, με την πρώτη της ελεύθερη ανάγνωση.
Και προχωράει αυτή η ποίηση της Επιτροπάκη ελεύθερη στο δεύτερο βιβλίο της τριπλής σύνθεσης, ξεκινώντας με Συνθέσεις, όπου συντίθενται, ως μέρη του λόγου, τα δεδομένα της πραγματικότητας αναπτύσσοντας την υπέρβαση του αλήθεια – ψέμα υπό την επικύρωση των ίδιων των πραγμάτων, και πάντα υπό τη λειτουργία του νόμου, του πνευματικού δικαίου, που η ποιήτρια το προσλαμβάνει εξαρχής και ριζικά στην ποίησή της ως οντολογικό δεδομένο και συστατικό της πραγματικότητας. Μαζί, και αυτονόητα γι’ αυτή την ποίηση κατασταλάζεται η πνευματική και γλωσσική της παιδεία, με κυρίαρχο πάντα γενετικό-διαμορφωτικό στοιχείο της γλώσσας της το δεκαπεντασύλλαβο και τα λεξικά του σύνολα, που η γεύση του διαποτίζει όποια γλωσσική διάθεση και εμπειρία συντίθεται, ώστε το αποτέλεσμα είναι μια λεξική, τονική μουσικότητα, δηλαδή μια μουσική προφορικότητα, που, προφανώς, προκύπτει από την ψυχική εμπειρία της ποιήτριας στην τοπική-πολιτισμική πραγματικότητα της ζωής της, που την ώθησε στην καλλιέργεια, την εξωτερική, των πραγμάτων και της γνώσης, και την ενδοσκοπική, της ψυχικής και βιολογικής της ζωής. Που θα πει, πως αυτή η ποίηση συνιστά μια ερωτική αυτοπραγμάτωση, καθώς λειτουργεί συνθέτοντας, ή ακυρώνοντας, τη διάσταση ψέμα – αλήθεια, σε μια αληθινή πραγματικότητα υπερβατική της υλικο-πνευματικής πρόσληψης του όντος. Το μέσα της σ’ αυτή την τάση και πραγμάτωση είναι τα μέρη του λόγου, που τελικά είναι ποίηση - πράγματα, η ποιήτρια - αυτό, μια ερωτική σύνθεση του εγώ – εσύσε ποίηση. Με το πρώτο βιβλίο της τριάδας της η ποιήτρια έχει αφήσει ελεύθερη την ταύτιση γραφής – λόγου, ώστε και να αφήνεται ελεύθερη η ποίηση σ’ αυτό το δεύτερο βιβλίο. Επόμενα μέρη του είναι Πορτραίτα και Τοπία, που, με προηγούμενες τις Συνθέσεις, προεξαγγελτικές και συνθετικές τους, ολοκληρώνουν την αναφορά-ποιητική πραγμάτωση του άνθρωπος – κόσμος, υπό την ισχύ του ερωτικού χαρακτήρα αυτής της ποίησης. Ώστε, μετά και το πρώτο βιβλίο της τριάδας, το δεύτερο προσλαμβάνεται με μια άνετη ευχαρίστηση, καθώς η ποίηση προχωράει ελεύθερη και ωραία την οδό της.
Το τρίτο βιβλίο των Μερών του λόγου ονομάζεται Παιχνίδι και ξεκινάει μ’ ένα μότο απ’ τον Παλλαδά, για τον οποίo η ζωή είναι ένα παιχνίδι, και γι’ αυτό συμβουλεύει «ή μάθε παίζειν (…) ή φέρε τας οδύνας» Εδώ η ποίηση των Μερών του λόγου, που πάντα αναλογίζεται και ξαφνιάζεται με την τροπή από ψέμα, απίστευτο, σε θέαση της πραγματικότητας, ολότελα πια ελεύθερη, παίζει. Η λέξη είναι πολύσημη, και μάλιστα στο κρητικό ιδίωμα, και, πάντως, έτσι κι αλλιώς, το παιχνίδι είναι μια βαθιά και πλατιά οντολογική πραγματικότητα(ας θυμηθούμε και το σχετικό θαυμάσιο βιβλίο του Huizinga). Το παιχνίδι δεν είναι καλό ή κακό, ευχάριστο ή δυσάρεστο, είναι απλά και μόνο πραγματικό και συνθετικό, ή μπορεί να αναλυθεί στις ποικίλες οντολογικές καταστάσεις. Είναι δηλαδή ερωτικό. Τα Μέρη του λόγου της Επιτροπάκη, παίζοντας δυαδικά με ψέμα – αλήθεια, λόγος – πράγμα, εγώ – το άλλο, αναπτύσσονται από ποιητική δοκιμιακή γλώσσα και περνώντας από μνήμες, αναφορές, οντολογικές καταστάσεις διάφορες, και με ποίηση πάντα ακμαία καταλήγουν στην αναγωγή στο παιχνίδι, πετυχαίνοντας κάτι μέγιστο: την πραγμάτωση αληθινά οντολογικής ερωτικής ποίησης, ή, πιο σωστά: την ερωτική πραγμάτωση λόγος-πράγμα. Και αυτό, ακόμη, δείχνει τι είναι και τι μπορεί να κάνει, να γίνει η ποίηση. Έτσι, το Παιχνίδι γίνεται, μετά και το προηγούμενο βιβλίο, μια ελεύθερη ανάγνωση για τον εσύ-αναγνώστη, ώστε αυτοπραγματώνεται. Αποτέλεσμα:
Και στρογγυλεύει/ λάμποντας/ κορόμηλο η αγάπη.
Η Επιτροπάκη λοιπόν μας προσφέρει μια ποίηση πρωτοποριακή, ευχάριστη και με την προσεκτική, ανάγνωσή της αναπτυσσόμενη ποιοτικά, γιατί είναι μια ποίηση περιεκτική, ριζικά ερωτική. Ζητάει, και πετυχαίνει την άμεση και ελεύθερη ανταπόκριση προς το αιτούμενο της ποίησης, την αναφορά και ένωση με το εσύ της υλικο-πνευματικής πραγματικότητας, ώστε να συμπραγματώνεται με αυτό και, έτσι, με την ερωτική αυτή πραγμάτωση, να τρέπει το «ψέμα» της γραφής σε ελεύθερα πορευόμενη ποίηση, οδό ζωής.Πρέπει λοιπόν η ποίηση αυτή να διαβαστεί με μια συμπεριφορά λειτουργικής, δημιουργικής πρόσληψης. Φυσικά, όλα κρίνονται από τον αναγνώστη, και αυτό το σημείωμα δε δικαιούται να προκαταλάβει σε τίποτα. Δικαιούται όμως, ως γνώμη αντικειμενικά θεμελιωμένη στο αυτονόητο, να επισημάνει, ή να θυμίσει, πόσο μας είναι απαραίτητη η ετοιμότητα πρόσληψης πνευματικών προσφορών προφανώς ποιοτικών, όπως αυτή της Επιτροπάκη, μέσα στην κρατούσα υδροκεφαλική και ετσιθελική ποιητική μας κατάσταση την κυριότατα αφομοιωμένη στην ευρύτατη πνευματική μας παρακμή, ενώ η ποίηση θα έπρεπε να είναι πάντα πηγή υγείας ή, έστω, Καβαφικό «φάρμακο». Ας αρχίσουμε λοιπόν να ζητάμε πνευματική και γλωσσική καθαρότητα στη, γεωγραφική και καθόλου πολιτισμική, «περιφέρεια» και εύρος της. Ίσως κάπως έτσι ο καλός, ελεύθερος αναγνώστης χαρεί να προσλάβει την ποίηση της Επιτροπάκη. Αφού μάλιστα ανάλογα τέτοια πνευματικά συναπαντήματα σκάνε εδώ κι εκεί «περιφερειακά»,και κάνουν ν’ ανθίζουν οι ελπίδες μας για γνησιότητα, επιτέλους, και ειλικρίνεια ζωής και γλώσσας – ενιαία.
Σ. Λ. Σκαρτσής Οκτώβρης 2016 

Τα μέρη του λόγου 
Η Βούλα Επιτροπάκη, που ζει και δρα στην Κρήτη, είχε ως σήμερα εκδώσει δυο βιβλία, τo διπλό Πράξη (Animustestandi – Corpus), 2007 και την πλακέτα Σκανδιναβικός περίπατος, 2008, και τα δύο με ποίηση επιπέδου. Τώρα, μετά από 8 χρόνια σιωπής, εκδίδει το τριπλό βιβλίο Τα Μέρη του Λόγου (Erotundatastructuraverborum, ποιητικό δοκίμιο για το ψέμα της γραφής, Συνθέσεις, Πορτραίτα, Τοπία και Παιχνίδι), ένα βιβλίο που, νομίζω, συνιστά μια αληθινή ποιητική πραγμάτωση.
Τα τρία επιμέρους βιβλία είναι εσωτερικά το καθένα και μεταξύ τους δομημένα, με παραλλαγές του ίδιου ύφους και τα ίδια γλωσσικά γνωρίσματα και ποιότητα. Ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της σύνθεσής τους είναι η χρήση λατινικών όρων, ως εσωτερικών στοιχείων, νομικών κυρίως (η Επιτροπάκη άσκησε μάχιμη δικηγορία και εισήγαγε την έννοια του δικαίου στην ποίησή της), η χρήση παρένθετων λειτουργικών προσθηκώνμε μικρότερα τυπογραφικά στοιχεία, η παράθεση «βιβλιογραφίας» που δηλώνει τις ποιητικές της οφειλές και επίσης λειτουργικών «σημειώσεων», και μαζί ενός πίνακα ερμηνείας των λατινικών όρων.
Η πρώτη εντύπωση από το βιβλίο είναι η εμφανής ποιότητα, που η διαπίστωσή της αναπτύσσεται όσο, προοδευτικά, επιτυγχάνεται η προσπέλασή της με τη βαθμιαία υπέρβαση των δυσκολιών που παρουσιάζει ηιδιαιτερότητάτης, όπως γ.π. η ετυμολογική έμφαση στις λέξεις, ιδιαίτερα με το συνταίριασμα διπολικής σημασίας που προκύπτει απ’ το αραίωμα των συνθετικών τους. Γενικό βασικό χαρακτηριστικό είναι η γλωσσική λειτουργία του γενετικού ρυθμού του δεκαπεντασύλλαβου, στιχικού ή με ποικιλία εμπλεκόμενου, πλήρους ή στα ημιστίχιά του, με γλωσσικά σύνολα. Η κυριαρχία αυτού του γλωσσικού ρυθμού, καθαρά προφορικού, κατορθώνει να αφομοιώσει την εκλεκτική, μέχρι και στη χρήση σπάνιων λέξεων, γλώσσα της ποιήτριας, και, με τη γλωσσικά δρώσα δύναμή του, πραγματοποιεί ένα λειτουργικό διάλογο με τη γραφή, και υπό την πρωτογενή ζωγραφική της φύση (η Επιτροπάκη είναι και ζωγράφος).
Αυτό το χαρακτηριστικό γέννησε και το «ποιητικό δοκίμιο για το ψέμα της γραφής», που σκοπός, στόχος του είναι να δικαιώσει οντολογικά το «ψεύδος» του συμβατικού της γραφής και, άρα, να αναγάγει τη γραπτή ποίηση στη ζωντανή προφορικότητα. Το σημαντικό στοιχείο σ’ αυτή την τάση είναι ότι δεν εξυπηρετείται φιλοσοφικά, νοηματικά από τη βαθιά καλλιέργεια της ποιήτριας αλλά ότι, ακριβώς, η ποιητική της δύναμη, η αντλημένη από τον ζωντανό κρητικό δεκαπεντασύλλαβο, που της ανοίγει, γενικά το γλωσσικό της δρόμο, και με ποικίλες άνετες προσλήψεις, ότι αυτή η δύναμη έχει αφομοιώσει την εξωτερική καλλιέργεια και προκύπτει αυθόρμητη και πηγαία και με την πιο ουσιαστική έννοια του όρου ερωτική. ΄Οσο λοιπόν προχωράει κανείς σε ολοένα και πιο άνετη φυσιολογική πρόσληψη αυτής της ποίησης επικυρώνεται η αξία της, που, για τον πιο ελεύθερο αναγνώστη, τον πιο παρθενικά ερωτικό είναι δεδομένη, ακούγεται, με την πρώτη της ελεύθερη ανάγνωση.
Και προχωράει αυτή η ποίηση της Επιτροπάκη ελεύθερη στο δεύτερο βιβλίο της τριπλής σύνθεσης, ξεκινώντας με Συνθέσεις, όπου συντίθενται, ως μέρη του λόγου, τα δεδομένα της πραγματικότητας αναπτύσσοντας την υπέρβαση του αλήθεια – ψέμα υπό την επικύρωση των ίδιων των πραγμάτων, και πάντα υπό τη λειτουργία του νόμου, του πνευματικού δικαίου, που η ποιήτρια το προσλαμβάνει εξαρχής και ριζικά στην ποίησή της ως οντολογικό δεδομένο και συστατικό της πραγματικότητας. Μαζί, και αυτονόητα γι’ αυτή την ποίηση κατασταλάζεται η πνευματική και γλωσσική της παιδεία, με κυρίαρχο πάντα γενετικό-διαμορφωτικό στοιχείο της γλώσσας της το δεκαπεντασύλλαβο και τα λεξικά του σύνολα, που η γεύση του διαποτίζει όποια γλωσσική διάθεση και εμπειρία συντίθεται, ώστε το αποτέλεσμα είναι μια λεξική, τονική μουσικότητα, δηλαδή μια μουσική προφορικότητα, που, προφανώς, προκύπτει από την ψυχική εμπειρία της ποιήτριας στην τοπική-πολιτισμική πραγματικότητα της ζωής της, που την ώθησε στην καλλιέργεια, την εξωτερική, των πραγμάτων και της γνώσης, και την ενδοσκοπική, της ψυχικής και βιολογικής της ζωής. Που θα πει, πως αυτή η ποίηση συνιστά μια ερωτική αυτοπραγμάτωση, καθώς λειτουργεί συνθέτοντας, ή ακυρώνοντας, τη διάσταση ψέμα – αλήθεια, σε μια αληθινή πραγματικότητα υπερβατική της υλικο-πνευματικής πρόσληψης του όντος. Το μέσα της σ’ αυτή την τάση και πραγμάτωση είναι τα μέρη του λόγου, που τελικά είναι ποίηση - πράγματα, η ποιήτρια - αυτό, μια ερωτική σύνθεση του εγώ – εσύσε ποίηση. Με το πρώτο βιβλίο της τριάδας της η ποιήτρια έχει αφήσει ελεύθερη την ταύτιση γραφής – λόγου, ώστε και να αφήνεται ελεύθερη η ποίηση σ’ αυτό το δεύτερο βιβλίο. Επόμενα μέρη του είναι Πορτραίτα και Τοπία, που, με προηγούμενες τις Συνθέσεις, προεξαγγελτικές και συνθετικές τους, ολοκληρώνουν την αναφορά-ποιητική πραγμάτωση του άνθρωπος – κόσμος, υπό την ισχύ του ερωτικού χαρακτήρα αυτής της ποίησης. Ώστε, μετά και το πρώτο βιβλίο της τριάδας, το δεύτερο προσλαμβάνεται με μια άνετη ευχαρίστηση, καθώς η ποίηση προχωράει ελεύθερη και ωραία την οδό της.
Το τρίτο βιβλίο των Μερών του λόγου ονομάζεται Παιχνίδι και ξεκινάει μ’ ένα μότο απ’ τον Παλλαδά, για τον οποίo η ζωή είναι ένα παιχνίδι, και γι’ αυτό συμβουλεύει «ή μάθε παίζειν (…) ή φέρε τας οδύνας» Εδώ η ποίηση των Μερών του λόγου, που πάντα αναλογίζεται και ξαφνιάζεται με την τροπή από ψέμα, απίστευτο, σε θέαση της πραγματικότητας, ολότελα πια ελεύθερη, παίζει. Η λέξη είναι πολύσημη, και μάλιστα στο κρητικό ιδίωμα, και, πάντως, έτσι κι αλλιώς, το παιχνίδι είναι μια βαθιά και πλατιά οντολογική πραγματικότητα(ας θυμηθούμε και το σχετικό θαυμάσιο βιβλίο του Huizinga). Το παιχνίδι δεν είναι καλό ή κακό, ευχάριστο ή δυσάρεστο, είναι απλά και μόνο πραγματικό και συνθετικό, ή μπορεί να αναλυθεί στις ποικίλες οντολογικές καταστάσεις. Είναι δηλαδή ερωτικό. Τα Μέρη του λόγου της Επιτροπάκη, παίζοντας δυαδικά με ψέμα – αλήθεια, λόγος – πράγμα, εγώ – το άλλο, αναπτύσσονται από ποιητική δοκιμιακή γλώσσα και περνώντας από μνήμες, αναφορές, οντολογικές καταστάσεις διάφορες, και με ποίηση πάντα ακμαία καταλήγουν στην αναγωγή στο παιχνίδι, πετυχαίνοντας κάτι μέγιστο: την πραγμάτωση αληθινά οντολογικής ερωτικής ποίησης, ή, πιο σωστά: την ερωτική πραγμάτωση λόγος-πράγμα. Και αυτό, ακόμη, δείχνει τι είναι και τι μπορεί να κάνει, να γίνει η ποίηση. Έτσι, το Παιχνίδι γίνεται, μετά και το προηγούμενο βιβλίο, μια ελεύθερη ανάγνωση για τον εσύ-αναγνώστη, ώστε αυτοπραγματώνεται. Αποτέλεσμα:
Και στρογγυλεύει/ λάμποντας/ κορόμηλο η αγάπη.
Η Επιτροπάκη λοιπόν μας προσφέρει μια ποίηση πρωτοποριακή, ευχάριστη και με την προσεκτική, ανάγνωσή της αναπτυσσόμενη ποιοτικά, γιατί είναι μια ποίηση περιεκτική, ριζικά ερωτική. Ζητάει, και πετυχαίνει την άμεση και ελεύθερη ανταπόκριση προς το αιτούμενο της ποίησης, την αναφορά και ένωση με το εσύ της υλικο-πνευματικής πραγματικότητας, ώστε να συμπραγματώνεται με αυτό και, έτσι, με την ερωτική αυτή πραγμάτωση, να τρέπει το «ψέμα» της γραφής σε ελεύθερα πορευόμενη ποίηση, οδό ζωής.Πρέπει λοιπόν η ποίηση αυτή να διαβαστεί με μια συμπεριφορά λειτουργικής, δημιουργικής πρόσληψης. Φυσικά, όλα κρίνονται από τον αναγνώστη, και αυτό το σημείωμα δε δικαιούται να προκαταλάβει σε τίποτα. Δικαιούται όμως, ως γνώμη αντικειμενικά θεμελιωμένη στο αυτονόητο, να επισημάνει, ή να θυμίσει, πόσο μας είναι απαραίτητη η ετοιμότητα πρόσληψης πνευματικών προσφορών προφανώς ποιοτικών, όπως αυτή της Επιτροπάκη, μέσα στην κρατούσα υδροκεφαλική και ετσιθελική ποιητική μας κατάσταση την κυριότατα αφομοιωμένη στην ευρύτατη πνευματική μας παρακμή, ενώ η ποίηση θα έπρεπε να είναι πάντα πηγή υγείας ή, έστω, Καβαφικό «φάρμακο». Ας αρχίσουμε λοιπόν να ζητάμε πνευματική και γλωσσική καθαρότητα στη, γεωγραφική και καθόλου πολιτισμική, «περιφέρεια» και εύρος της. Ίσως κάπως έτσι ο καλός, ελεύθερος αναγνώστης χαρεί να προσλάβει την ποίηση της Επιτροπάκη. Αφού μάλιστα ανάλογα τέτοια πνευματικά συναπαντήματα σκάνε εδώ κι εκεί «περιφερειακά»,και κάνουν ν’ ανθίζουν οι ελπίδες μας για γνησιότητα, επιτέλους, και ειλικρίνεια ζωής και γλώσσας – ενιαία.
Σ. Λ. Σκαρτσής Οκτώβρης 2016
Τα Μέρη του Λόγου 
ποίηση 
συγγραφέας:Βούλα Επιτροπάκη
Isbn: 978-960-579-063-9 set
Διαστάσεις: 17Χ24
Σύνθεση των ποιητικών συλλογών: Συνθέσεις-Πορτραίτα-Τοπία, Παιχνίδι, Erotundata
Σελίδες:206
Λιανική Τιμή: 18,00 ευρώ

ποίηση 
συγγραφέας:Βούλα Επιτροπάκη
Isbn: 978-960-579-063-9 set
Διαστάσεις: 17Χ24
Σύνθεση των ποιητικών συλλογών: Συνθέσεις-Πορτραίτα-Τοπία, Παιχνίδι, Erotundata
Σελίδες:206
Λιανική Τιμή: 18,00 ευρώ

Θεσσαλονίκη: 5 νέα εστιατόρια που αξίζει να δοκιμάσετε!


Θεσσαλονίκη: 5 νέα εστιατόρια που αξίζει να δοκιμάσετε!

Σημειώστε...

Κολοκυθάκια με παρμεζάνα και μυρωδικά στο φούρνο.
Κοτόπουλο με κρασί Marsala και μασκαρπόνε.
Πολίτικο, πανεύκολο, υπέροχο κιουνεφέ.

Κουκάκι: Γιατί όλοι βγαίνουν σε αυτή τη γειτονιά;

Κουκάκι: Τα 15 βήματα της καλοπέρασης.

Σημειώστε...

Σαλάτα με ψητά παντζάρια, φέτα και αυγό.
Σκουμπρί στο φούρνο με λαχανικά.
Muffins με νιφάδες βρώμης και μπανάνα.

ΠΡΟΓΝΩΣΤΙΚΟΙ ΧΑΡΤΕΣ ΑΝΕΜΩΝ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΣ