Η ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΜΙΑΣ ΣΦΑΓΗΣ V

Η ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΜΙΑΣ ΣΦΑΓΗΣ V

Συνεχίζουμε την αναφορά μας στο ΑΙΣΧΟΣ που λέγεται «Αναθεωρημένος Πίνακας Ποσοστών Αναπηρίας». Τον κατάλογο ΚΤΕΟ των αναπήρων και χρόνια πασχόντων που στην «νέα του έκδοση» είναι ήδη σε ισχύ. Τις τελευταίες μέρες του 2017, επέλεξαν οι πρωταθλητές της ΑΠΑΝΘΡΩΠΙΑΣ να τον φέρουν στο φως και μάλιστα ανάμεσα σε άλλα «θέματα» προκειμένου να περάσει απαρατήρητος, μόνο που για κακή τύχη πολλών, τα «ΘΥΜΑΤΑ», τους πήραν χαμπάρι και εδώ και μέρες ο χώρος της αναπηρίας είναι καζάνι που βράζει.

Θα επαναλάβω πως οι «πίνακες», τόσο ο παλιός, όσο και ο «νέος», ο «αναθεωρημένος», εκτός του ότι παρουσιάζουν πολλά ΚΕΝΑ, αποδεικνύεται πως αποτελούν βοηθήματα ΣΦΑΓΗΣ ασθενών από τις επιτροπές, στις οποίες, μην ξεχνάμε, γίνονται ΘΑΥΜΑΤΑ, για τα οποία έχω αναφερθεί στο παρελθόν έχοντας δημοσιεύσει ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΕΣ ασθενών.

Πάμε να δούμε ένα άρθρο το οποίο επιμελείται ο Ανδρέας Μπαρδάκης, δημιουργός της διαδικτυακής ομάδας Ο ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ ΤΩΝ ΑΜΕΑ!

«Ο "φθίνων" νέος Ενιαίος Πίνακας με τα Ποσοστά Αναπηρίας

   Στα τέλη του περασμένου Δεκεμβρίου, λίγο πριν αλλάξει ο χρόνος, έγινε ευρέως γνωστό ότι πρόσφατα δημοσιεύτηκε ο νέος Ενιαίος Πίνακας με τα Ποσοστά Αναπηρίας, ο οποίος έχει ισχύ από 1/1/2018. 

Κάθε φορά, όμως, που γίνεται αναθεώρηση του πίνακα, στην κοινότητα των αναπήρων κυριαρχούν αισθήματα έντονης ανησυχίας, δυσπιστίας και απαισιοδοξίας.
   Ο λόγος είναι ότι υπό τις συνθήκες οικονομικής ύφεσης που βιώνει η χώρα οι κυβερνήσεις προτιμούν τον εύκολο τρόπο της πολιτικής περικοπών κρατικών δαπανών, κυρίως στους τομείς της Υγείας, της Πρόνοιας, της Κοινωνικής Ασφάλισης και της Παιδείας.
   Ο δύσκολος τρόπος, αλλά και ο πιο προστατευτικός απέναντι στις ευπαθείς ομάδες των πολιτών μιας χώρας, θα ήταν αν το πολιτικό σύστημα της χώρας συμπεριλάμβανε και τη βούληση των πολιτών στις αποφάσεις που λαμβάνονται για τα οικονομικά της. Γνωρίζουμε, όμως, ότι η ψήφος των πολιτών στις βουλευτικές εκλογές, κάθε τέσσερα χρόνια, δεν αποτελεί έκφραση βούλησης, παρά μόνο νομιμοποίηση ενός πολιτικού προσωπικού, - μιας σειράς "εκλεκτών" που παράγει το σύστημα της κομματοκρατίας.
 Όσον αφορά, όμως, τις παροχές προς τα ΑμεΑ, προκειμένου να αποφευχθεί μια τρανταχτή μείωση στο ύψος ή το πλήθος των παροχών προς αυτά, επινοήθηκε κατά ευφυή τρόπο μια μη εμφανής μείωση του αριθμού των δικαιούχων σ' αυτές τις παροχές κι αυτό έγινε εφικτό ως εξής:
α) Με τη δημιουργία των ανώνυμων υγειονομικών επιτροπών των Κέντρων Πιστοποίησης Αναπηρίας, όπου στις αποφάσεις πιστοποίησης αναπηρίας δεν εμφανίζονται τα ονόματα και οι ειδικότητες των ιατρών - σε πλήρη αντίθεση με τις αποφάσεις των υγειονομικών επιτροπών της ΑΣΥΕ και των λοιπών σωμάτων ασφαλείας, όπου σ΄αυτές οι ιατροί υπογράφουν με το όνομα τους και την ειδικότητά τους.
β) Με την πτωτική τάση των ποσοστών αναπηρίας στον κάθε φορά αναθεωρημένο Ενιαίο Πίνακα με τα Ποσοστά Αναπηρίας.
Ένα κραυγαλέο παράδειγμα, το οποίο οφείλει να μας προβληματίσει, μπορούμε να διαπιστώσουμε στην περίπτωση της Τετραπάρεσης (μερική κατάργηση της κινητικής λειτουργίας όλων των άκρων):

Δεν είναι δύσκολο να διαπιστωθεί ότι, πέρα από την υπερβολική μείωση, δεν υφίστανται πλέον τα μη τυχαία ποσοστά "67%" και "80%", τα οποία για τους ιατρούς λειτουργούσαν ως ενδείξεις της κανονικής (μέτριας) και της βαριάς αναπηρίας.

  Επομένως, σύμφωνα με τον νέο πίνακα, ένα άτομο με τετραπάρεση δύναται να κριθεί ακόμα και ως μη ανάπηρο (!) αφού υπάρχουν τρεις βαθμίδες αναπηρίας, σύμφωνα με την ασφαλιστική έννοια:*
1. Η μερική αναπηρία (από 50-66%)
2. Η κανονική αναπηρία (από 67%-79%)
3. Η βαριά αναπηρία (από 80% και άνω).
*Ως "ασφαλιστική αναπηρία" εννοούμε την ανικανότητα για βιοπορισμό.
Μπορούμε να βρούμε κι άλλα τρανταχτά παραδείγματα μείωσης, όπως στη χρόνια νεφρική ανεπάρκεια, στη διαταραχή μετατραυματικού στρες, στον ινσουλινοθεραπευόμενο διαβήτη τύπου 2, κτλ., για τα οποία όμως ο χώρος δεν επαρκεί για να περιγραφούν.
ΕΛΛΕΙΨΗ ΣΥΝΑΦΕΙΑΣ ΜΕ ΤΙΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Οφείλουμε, επίσης, να επιστήσουμε την προσοχή για πιο προσεγμένη μελέτη του πίνακα, διότι, για παράδειγμα, όταν στην περίπτωση των Παιδιοψυχιατρικών Διαταραχών εισέρχεται στην κλίμακα της νοητικής υστέρησης η Σοβαρή Νοητική Υστέρηση (ΔΝ 20-34), Π.Α.....80% - 84%,
ενώ όμως για το Προνοιακό Επίδομα ΒΝΥ προβλέπεται από τις διατάξεις ότι το δικαιούνται τα άτομα με Βαριά Νοητική Υστέρηση, με ποσοστό από 80% και άνω και δείκτη νοημοσύνης <30,
είναι πολύ πιθανό να δημιουργηθούν γραφειοκρατικά προβλήματα λόγω της διαφοράς στην περιγραφή.
   Οι υπάλληλοι της Πρόνοιας θα χρειάζονται να δουν στην απόφαση αναπηρίας την περιγραφή που απαιτούν οι διατάξεις, δηλαδή τη Βαριά Νοητική Υστέρηση, κι έτσι είναι πιθανό να παραπέμπουν τους πολίτες πίσω στα ΚΕΠΑ για διευκρινήσεις.
Θα πρέπει λοιπόν οι ενδείξεις του Ενιαίου Πίνακα, με τις διατάξεις*, να έχουν μια συνάφεια μεταξύ τους.
*ΚΥΑ Αρ. Πρωτ.: Δ29α/Φ.32/Γ.Π.οικ.10808/531, 10.04.2013.

Ανδρέας Μπαρδάκης
Δημιουργός της διαδικτυακής ομάδας ακτιβισμού υπέρ των δικαιωμάτων των ΑμεΑ «Ο ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ ΤΩΝ ΑΜΕΑ»»

Αυτά γράφει ο κύριος ΜΠΑΡΔΑΚΗΣ, καθημερινά οι αντιδράσεις από ανάπηρους και χρόνια πάσχοντες γίνονται όλο και περισσότερες, και να είστε σίγουροι πως ΟΛΟ αυτό θα έχει κακή κατάληξη.

Δεν είναι μόνο η «ανησυχία και η ανασφάλεια» που νοιώθουν οι άμεσα ενδιαφερόμενοι και αυτό όχι αδικαιολόγητα, είναι και το ότι ο «πίνακας» αυτός παρουσιάζει πολλά ΚΕΝΑ, πολλές ΕΛΛΕΙΨΕΙΣ και ΑΣΑΦΕΙΕΣ, κάτι που κατά γενική ομολογία, όχι μόνο από ασθενείς, αλλά και από γιατρούς, δείχνει «ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥ ΠΟΔΑΡΙΟΥ» προκειμένου μέσα από τις διάφορες επιτροπές να επιτευχτεί η ΜΕΙΩΣΗ των όποιων παροχών προς τους ανάπηρους και χρόνια πάσχοντες.

Θα επανέλθω!

Βασίλης Τσούγκαρης

tsougarisgnomi@gmail.com