Όποιοι δεν κοκκινίζουνε με πράξεις πιο μαύρες κι απ’ τη νύχτα, θα βρούνε τρόπους και μεθόδους να τις κρατήσουν μακριά από το φως. Περικλής, I. 1
|
|
|
Εσύ είσαι σαν τους θεοσεβούμενους που ορκίζονται στους θεούς πως το κρύο σκοτώνει τις μύγες, όχι αυτοί! Περικλής, IV. 3
|
|
|
Η βία προκαλεί μια άλλη βία, το αίμα μ’ αίμα εξαργυρώνεται, τ’ όμοιο ανταμείβεται με όμοιο, καθετί με το ίδιο μέτρο πληρώνεται. Με το ίδιο μέτρο, V. 1
|
|
|
Προσπάθειες δεν καταβάλλουν ποτέ εκείνοι που ησυχάζουν όταν σκέφτονται, «Αυτό έχει ήδη γίνει» και δεν κάνουν τίποτα για να το αλλάξουν. Τέλος καλό όλα καλά, I. 1
|
|
|
Μην προσφέρεις τον τράχηλό σου στον ζυγό της Τύχης∙ αντίθετα, κάνε το αδάμαστό σου πνεύμα να ιππεύει θριαμβευτικά πάνω απ’ όλες τις κακοτυχίες. Ερρίκος ο ΣΤ΄, Τρίτο Μέρος, III. 3
|
|
|
Εάν φοβάστε ν’ ακούσετε χειρότερα, αφήστε τα: θα σας έρθουν κατακέφαλα και χωρίς να τα ’χετε ακούσει. Βασιλιάς Ιωάννης, IV. 2
|
|
|
Η θλίψη ανατρέπει τον χρόνο και τις ώρες της ξεκούρασης, κάνει τη νύχτα μέρα και τη μέρα νύχτα. Ριχάρδος ο Γ΄, I. 4
|
|
|
Θέλω τις λύπες μου να τις διδάξω να έχουν περηφάνια, γιατί η Λύπη είναι από τη φύση της περήφανη, άλλο αν ταπεινώνει όποιον την έχει. Βασιλιάς Ιωάννης, III. 1
|
|
|
Δεν μπορεί ένας απλός άνθρωπος να ζει χωρίς να σκέφτεται το κακό; Πρέπει την ειλικρίνειά του να την αμφισβητεί κάθε χαμερπής, πανούργος, ψιθυριστής; Κάθε ανθρωπάριο; Ριχάρδος ο Γ΄, I. 3
|
|
|
Αν απ’ όσα λες κρεμαστούν οι ελπίδες μου, υπόσχεσαι να κρατάς γερά το σκοινί; Οθέλλος, I. 3
|
|
|
Οι άνθρωποι έπρεπε να είναι αυτοί που φαίνονται∙ ή, τουλάχιστον, να μην φαίνονται αυτό που δεν είναι! Οθέλλος, III. 3
|
|
|
Το κάλλος που έχει ένα πρόσωπο δεν το γνωρίζει
ο κάτοχός του, αν δεν το δει γραμμένο στα μάτια των αλλωνών.
|
|
|
Θέλω ν’ αλλάξω την παγκόσμια μόδα: την ψυχή να ψάχνουμε και όχι από τα ρούχα τον καθένα μας να κρίνουμε.
|
|
|
Δεν μπορώ να βρω φάρμακο γι’ αυτό το χτικιό που έχει πιάσει το πουγκί μου! Τα δανεικά τού παρατείνουν ολοένα τη ζωή, αλλά η ασθένειά του είν’ ανίατη. Ερρίκος ο Δ΄, Δεύτερο Μέρος, I. 2
|
|
|
Το σίγουρο είναι πως η σοφία, όπως και η αμορφωσιά, είναι μεταδοτικές σαν αρρώστιες, γι’ αυτό όλοι πρέπει να προσέχουν ποιους έχουν δίπλα τους. Ερρίκος ο Δ΄, Δεύτερο Μέρος, V. 1
|
|
|
Παλιότερα, οι καρδιές δίναν τα χέρια, ενώ σήμερα έχουμε κάνει έμβλημά μας να δίνουμε τα χέρια μα όχι τις καρδιές. Οθέλλος, III. 4
|
|
|
Ο Χρόνος είναι βασιλιάς των θνητών, γονιός και τάφος τους μαζί, και τους προσφέρει ό,τι εκείνος θέλει, όχι ό,τι αυτοί ποθούν. Περικλής, II. 3
|
|
|
Δεν σκάβεις ποτέ ένα βουνό για να το λιγοστέψεις, γιατί ένα διπλανό θα το ψηλώσεις. Περικλής, I. 4
|
|
|
|
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου