Από: ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ
Μια επιστολή που κυκλοφορεί στο διαδίκτυο θέτω υπ όψιν όλων.
Με αφορμή την επιστολή του Εισαγγελέα Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης κ.Β.Φλωρίδη (αριθ.πρωτ.2008 / 20.05.08 ) σε 13 ανώτατους φορείς του τόπου, κάποιος θα μπορούσε να πει ότι ο συγκεκριμένος λειτουργός της Δικαιοσύνης εκφράζει πολιτικά συμφέροντα που θέλουν να χρησιμοποιήσουν το θέμα της Ιστορικής Μονής Εσφιγμένου ως «όπλο» σε πολιτική φαρέτρα για την όποια πολιτική διαμάχη ιδίου οφέλους ή συγγενών του, με την κυβέρνηση.
Έτσι θα μπορούσε να εξηγήσει κανείς τρεις σελίδες με ανακρίβειες δια χειρός του Εισαγγελέα Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης που καταδικάζουν 107 μοναχούς σε βέβαιο θάνατο εντός Αγίου Όρους.
Ελπίζουμε όμως με ένα θαύμα στο τέλος η λογική να πρυτανεύσει.
Η Μονή μας σέβεται και στηρίζει τον θεσμό του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως.
Η θρησκευτική μας διαφωνία έγκειται στις φιλοπαπικές διαθέσεις του Οικουμενικού μας Πατριάρχη και όχι στον θεσμό.
Όλα έχουν ξεκινήσει από την ημέρα που η Ιερά Μονή Εσφιγμένου κάνοντας χρήση παραγράφου του Καταστατικού Χάρτου του Άγιου Όρους, σταμάτησε την μνημόνευση του Οικουμενικού Πατριάρχη ως μόνη μορφή διαμαρτυρίας, εναντίον στις φιλοπαπικές διαθέσεις της κεφαλής της Ορθόδοξης εκκλησίας.
Αυτό είχε καταστροφικές συνέπειες για το μέλλον του μοναστηριού, αν και αυτή η διαμαρτυρία προβλέπεται από τους «νόμους» του Άγιου Όρους ως η μόνη μορφή εναντίωσης στον Οικουμενικό Πατριάρχη.
Το γεγονός ότι ένα μοναστήρι όρθωνε ανάστημα και έλεγε ότι οι κοινές λειτουργίες με τον Πάπα είναι κατά των Ιερών κανόνων της εκκλησίας , έπρεπε να εξαλειφθεί
Μετά τα υπόλοιπα μοναστήρια άρχισαν να διαμαρτύρονται και αυτά με επιστολές προς τον Οικουμενικό μας.
Η Ιερά Μονή Εσφιγμένου ήταν «κακό» παράδειγμα που δεν έπρεπε να ακολουθήσουν οι υπόλοιπες 19 μονές του Άγιου Όρους.
Έτσι τα μέτρα εναντίον της μονής μας έπρεπε να είναι σκληρά .
Εδώ σας θυμίζω ότι στο Άγιο Όρος υπάρχει το «αυτοδιοίκητο» και ο ρόλος του Οικουμενικού είναι του θρησκευτικού καθοδηγητή.
Όμως με την βοήθεια του Διοικητή του Άγιου Όρους (που είναι πάντα πολιτική θέση και καθοδηγούμενος από το κράτος) μπορεί ο Οικουμενικός να κατευθύνει και την διοίκηση του Άγιου Όρους αφού ο Διοικητής λαμβάνει μέρος στο συμβούλιο των Ηγουμένων των υπόλοιπών μονών.
Το δικό μας εκπρόσωπο σε αυτά τα συμβούλια τον έχουν διώξει, αν και υπάρχει όρος στον καταστατικό χάρτη ότι κανένας εκπρόσωπος μοναστηριού δεν απομακρύνεται πέρα των έξι μηνών, εκπρόσωπο η Ιερά μονή Εσφιγμένου δεν της επιτρέπεται να έχει περίπου 30 χρόνια. 30 χρόνια παραβιάσεων του καταστατικού χάρτη μόνο και μόνο ώστε να δεχτούμε τις κρυφές επικοινωνίες του Φαναριού με το Βατικανό που από τότε είχαν εκδηλωθεί με αποκορύφωμα την κοινή λειτουργία Πάπα -; Οικουμενικό μέσα στο Φανάρι πριν ένα χρόνο.
Τα τελευταία χρόνια οι παραβιάσεις (κυρίως ανθρωπίνων δικαιωμάτων) στο σύνολο τους έχουν γίνει αβάστακτες για αυτό είμαστε στην δυσάρεστη θέση να σας ζητάμε βοήθεια.
Αν είχαμε φωνή στο συμβούλιο των εκπροσώπων του Άγιου Όρους θα πηγαίναμε εκεί να τα πούμε αλλά όπως σας προείπα δεν έχουμε τέτοια δυνατότητα μας έχει απαγορευτεί.
Επιπλέον: Μας έχουν πάρει το όνομα μας που εδώ και δεκαπέντε αιώνες φέρουμε αδιάλειπτα, και το έδωσαν σε μια άλλη αδελφότητα που είναι από σύσταση της παράνομη βάση του καταστατικού χάρτη του Άγιου Όρους.
Δίνοντας το δικαίωμα στην νέα Εσφιγμένου να υπογράφει σαν Εσφιγμένου και να πάρει τα χρήματα της Ε.Ε. που αρνιόμαστε εμείς.
Χρήματα που πληρώνουν ιδιωτικούς ντετέκτιβ να παρακολουθούν την όποια κίνηση μας εντός και εκτός Άγιου Όρους αλλά και χρήματα που δίνουν το κίνητρο σε μοναχούς να παίρνουν λοστούς και να μας επιτίθενται την ώρα που κοιμόμαστε στα κελιά μας.
Επιπλέον έτσι τους δίνουν το δικαίωμα να δεσμεύσουν ό,τι μας ανήκει (βάρκες, ακίνητα ,αυτοκίνητα) και με κόπο έχουμε κάνει.
Μας απαγορεύουν να έχουμε πιστούς εντός της Μονής μας ούτε τις μεγάλες γιορτές της Ορθοδοξίας μας .
Μας απαγορεύουν την όποια επικοινωνία με τον έξω κόσμο.
Μας έχουν ονοματίσει ως καταληψίες ενώ εδώ ζούμε εδώ και δεκαπέντε αιώνες.
Μας απαγορεύουν να φέρνουμε τρόφιμα εντός της μονής μας.
Μας απαγορεύουν να μπορούμε να ψαρεύουμε με τις ίδιες τις βάρκες μας.
Μας απαγορεύουν να φέρνουμε φάρμακα για τους αρρώστους μας.
Μας απαγορεύουν να προσκαλούμε γιατρούς που παρακολουθούν χρόνια περιστατικά γερόντων μας. Πεθαίνουν γερόντια αδιάγνωστα στην Ελλάδα του 2008.
Μας απαγορεύουν να καλέσουμε γιατρό της επιλογής μας , τον μόνο γιατρό που μπορούμε είναι έναν γενικής ιατρικής που βρίσκεται στις Καρυές, που σε περίπτωση κακοκαιρίας δεν έρχεται καν.
Μας απαγορεύουν οτιδήποτε στοιχειοθετεί την επιβίωση μας.
Μας έχουν καταδικάσει σε αργό θάνατο.
Για όλα αυτά ο δικηγόρος μας (κ. Βασίλης Καπερνάρος) έχει καταθέσει μηνυτήρια αναφορά που λόγω σχέσης κράτους - Φαναριού έχει μπει στο «συρτάρι».
Ας μάθουμε όμως την ιστορία της μονής!
Η Ιερά Μονή Εσφιγμένου είναι μία από τις είκοσι κυρίαρχες Βασιλικές, Πατριαρχικές και Σταυροπηγιακές Μονές του Αγίου Όρους με μεγάλη ιστορία από τους βυζαντινούς μέχρι τους νεωτέρους χρόνους, έχοντας μάλιστα αναδείξει και μεγάλους αγίους της Εκκλησίας μας και άλλες σημαντικές μορφές, ένα πραγματικό καύχημα της Αγιωνύμου Πολιτείας. Μέχρι πριν από μερικές δεκαετίες ήταν φημισμένη ως ένα από τα καλύτερα, αυστηρότερα και παραδοσιακότερα κοινόβια του Αγίου Όρους.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι μία κυρίαρχη Μονή του Αγίου Όρους, πέραν ενός τόπου ενασκήσεως μοναχών, έχει όλως ηυξημένα δικαιώματα και υποχρεώσεις, που της δόθηκαν ακριβώς για να προστατευθεί δια μέσου των αιώνων η αδιατάρακτη άσκηση των μοναχών σε αυτήν. Αποτελεί λοιπόν Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου που ασκεί δημόσια εξουσία και χαίρει πολλαπλών προνομίων και πλεονεκτημάτων που απορρέουν από το ειδικό καθεστώς του Αγίου Όρους, ενώ είναι επιφορτισμένο και με ανάλογες πνευματικές και διοικητικές ευθύνες.
Σήμερα η Ιερά Μονή Εσφιγμένου, με τις πράξεις των κατεχόντων αυτήν, έχει εκπέσει σε πρωτοφανή στην ιστορία της δραματική κατάσταση, δηλαδή κατ’ ουσίαν έχει πλέον περιέλθει εις τάξιν Κελλίου, καθώς δεν πραγματώνει ευθύνες και αρμοδιότητες κυριάρχου αγιορειτικής Μονής, ενώ το νομικό Πρόσωπο της Μονής δεν λειτουργεί, έχοντας περιέλθει εις ανυπόστατον. Αδελφότητα της Μονής πλέον δεν Υπάρχει. Το κτίριο της Μονής κατέχει παράνομα μία ομάδα προσώπων, τα οποία εξ ιδίας ευθύνης δεν αποτελούν αγιορείτας μοναχούς και τα οποία διαπράττουν σφετερισμό εξουσίας και εν τέλει πλήθος άλλων ποινικών αδικημάτων. Πώς συνέβη αυτό Θα εξηγήσουμε αμέσως παρακάτω. Θέλουμε μόνο να επισημάνουμε ότι η κατάσταση αυτή, εκτός από τη ζημία αυτής καθ’ αυτήν της Μονής, αποτελεί και σοβαρότατη απειλή κατά του ιδίου του Αγίου Όρους.
2. Θεμελιώδεις αρχές της υποστάσεως του Αγίου Όρους
Είναι κοινή συνείδηση των αγιορειτών, αλλά και της ιστορικής και νομικής επιστήμης, ότι το Άγιον Όρος οφείλει κατά μέγα μέρος την επιβίωση και διατήρηση του εν ακμή δια μέσου δώδεκα αιώνων στην πρόνοια της Υπεραγίας Θεοτόκου να το προικίσει και με ειδικό καθεστώς αυτοδιοικήσεως, το οποίο είναι ενιαίο για ολόκληρη τη χερσόνησο, έτσι ώστε να μιλάμε για "Άγιον Όρος" και όχι απλώς για άθροισμα Μονών. Αυτή είναι η διαφορά, η μοναδικότητα και το πλεονέκτημά του σε σχέση με άλλα λίαν αξιόλογα μοναστικά κέντρα, όπως λ.χ. των Μετεώρων, ή παλαιότερα του Ολύμπου της Βιθυνίας. Θεμελιώδης επομένως συστατική έννοια του Μοναστικού μας Κέντρου είναι η αρχή της εκκλησιαστικής και διοικητικής ενότητος και κοινωνίας πασών των αγιορειτικών Μονών.
Συγκεκριμένα η εκκλησιαστική ενότης και κοινωνία περιγράφεται με την κοινή υπαγωγή στην άμεση δικαιοδοσία του Οικουμενικού Πατριαρχείου, υπό την ανώτατη εποπτεία του οποίου τελεί η ακριβής τήρηση των αγιορειτικών καθεστώτων κατά το πνευματικό μέρος, ενώ δεν επιτρέπεται άλλο μνημόσυνο πλην του ονόματος του Οικουμενικού Πατριάρχου. Οι κυρίαρχες Μονές οφείλουν να έχουν πλήρη εκκλησιαστική κοινωνία μεταξύ τους και να συμμετέχουν σε κοινές τελετές και λατρευτικές συνάξεις.
Η διοικητική ενότης και κοινωνία περιγράφεται με την υποχρεωτική συμμετοχή των κυριάρχων Μονών στα κοινά διοικητικά όργανα (Ιερά Κοινότης, Ιερά Επιστασία κλπ) και συμμόρφωση προς τις επιταγές του Καταστατικού Χάρτη Αγίου Όρους (εφεξής Κ.Χ.Α.Ο.) για τις σχέσεις μεταξύ Ιεράς Κοινότητος και Ιερών Μονών και προς τις αποφάσεις και τους κανόνες που ψηφίζουν τα αρμόδια κοινά όργανα.
Πρόκειται περί ενιαίας θρησκευτικής Κοινότητος, στην οποία συμμετέχουν ως μόνιμα μέλη της όσοι εντάσσονται ελευθέρως σε αυτήν και ζουν και ενεργούν σε πλήρη κοινωνία με τους υπολοίπους. Οποιοσδήποτε άνθρωπος βεβαίως έχει το δικαίωμα της θρησκευτικής ελευθερίας, επομένως και το δικαίωμα να μη αποδέχεται την κοινωνία με τα άλλα μέλη της Κοινότητος, αλλά τότε το ειλικρινές και έντιμον είναι να εγκαταλείψει ελευθέρως την Κοινότητα. Έτσι στην περίπτωση του Αγίου Όρους για να προστατευθεί ο εξ ολοκλήρου Ορθόδοξος μοναστικός χαρακτήρας του, το Σύνταγμα και ο Κ.Χ.Α.Ο. απαγορεύουν την εγκαταβίωση ετεροδόξων ή σχισματικών. Έχοντας υπ όψιν τα παραπάνω καταλαβαίνει κανείς ότι στο Άγιον Όρος δεν υπάρχουν, με την έννοια που ισχύουν αυτά για τους εγκαθισταμένους στην υπόλοιπη ελληνική επικράτεια, ανεξιθρησκία ή εξατομικευμένη θρησκευτική ελευθερία, αλλά μάλλον προστατεύεται απολύτως η θρησκευτική ελευθερία του Αγίου Όρους ως συνόλου, δηλ. το δικαίωμά του να αποτελεί ενιαία θρησκευτική Κοινότητα με συγκεκριμένο ενιαίο τρόπο του θρησκεύειν.
Η διάρρηξης της ενότητος (εκκλησιαστικής και διοικητικής) του Αγίου Όρους είναι αδιανόητη για το αγιορειτικό καθεστώς, γιατί προκαλεί πλήρη εμπλοκή στη θεσμική λειτουργία του και εν τέλει προσβάλλει την υπόστασή του. Το ζήτημα έχει σοβαρότατες θεσμικές, πνευματικές, εκκλησιαστικές αλλά και εθνικές διαστάσεις, γιατί εάν γίνει αποδεκτή η δυνατότητα Μονής να αποκόπτεται από τις άλλες για λόγους που αυτή μονομερώς επικαλείται, τότε εύλογα και άλλοι Θα μπορούσαν να επικαλεσθούν λόγους πίστεως, συνειδήσεως, εθνικούς κλπ, να αποκόψουν τις Μονές και να προσχωρήσουν ανενόχλητα σε άλλες εκκλησιαστικές ή εθνικές δικαιοδοσίες, με καταστροφικές συνέπειες για το Άγιον Όρος, την Εκκλησία και την εδαφική κυριαρχία της χώρας μας. Για το λόγο αυτό απαγορεύεται απολύτως από το Σύνταγμα και τον Κ.Χ.Α.Ο. οποιαδήποτε μεταβολή του αριθμού των είκοσι κυριάρχων Ιερών Μονών του Αγίου Όρους.
3. Σύντομο ιστορικό
Στις αρχές της δεκαετίας του 1970 προκλήθηκε αναταραχή στο Άγιον Όρος λόγω των οικουμενιστικών "ανοιγμάτων" του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Μεταξύ των λοιπών διαμαρτυριών εφαρμόσθηκε και η προσωρινή διακοπή του μνημοσύνου του τότε Οικουμενικού Πατριάρχου από πλειάδα Ιερών Μονών, χωρίς ωστόσο καμία από αυτές να αποκοπεί από την εκκλησιαστική κοινωνία με τις άλλες κυρίαρχες Μονές και με την Ορθόδοξη Εκκλησία, ούτε βεβαίως και να προσχωρήσει σε άλλη εκκλησιαστική δικαιοδοσία, πράγματα πού, όπως είπαμε, απαγορεύονται απολύτως. Μοναδική αρνητική εξαίρεση δυστυχώς αποτέλεσε τότε η Ιερά Μονή Εσφιγμένου, στην οποία τότε εισήλθαν από τον κόσμο άνθρωποι ξένοι προς το αγιορειτικό φρόνημα και επέβαλαν τις απόψεις τους. Το αποτέλεσμα ήταν να προβεί η Μονή στην αποκοπή της από τον αγιορειτικό κορμό, πράγμα άτοπο και ανεπίτρεπτο για το υπερχιλιόχρονο αγιορειτικό καθεστώς.
Έτσι πέραν της απλής διακοπής του μνημοσύνου του Οικουμενικού Πατριάρχου, η Μονή διέκοψε από τότε και μέχρι σήμερα την εκκλησιαστική κοινωνία με όλες τις άλλες αγιορειτικές Μονές και με όλες τις Ορθόδοξες Εκκλησίες, ενώ προσεχώρησε σε πλήρη και αποκλειστική εκκλησιαστική κοινωνία με μία από τις παρατάξεις των λεγομένων Γ.Ο.Χ., οι οποίες, σημειωτέον, παρατάξεις δεν έχουν εκκλησιαστική κοινωνία ούτε Μεταξύ τους. Από τότε και μέχρι σήμερα στη Μονή αυτή δεν γίνεται δεκτός για εγκαταβίωση παρά μόνον όποιος δέχεται εκκλησιαστική κοινωνία αποκλειστικά και μόνο με την παράτάξη αυτή, ενώ οι υπόλοιποι διώκονται. Η αποκοπή λοιπόν αυτή εκδηλώθηκε το 1972 με την άρνηση του Αντιπροσώπου της Μονής να συμμετάσχει στις κοινές τελετές στον Ιερό Ναό του Πρωτάτου, αλλά ακόμη και στην μικρή απλή και ταπεινή προσευχή των Αντιπροσώπων προ της ενάρξεως των συνεδριάσεων της Ιεράς Κοινότητος. Μετά την κατ’ επανάληψιν διαπίστωση των ανωτέρω η Ιερά Κοινότης, ως πρώτο μέτρο, απέπεμψε προσωρινά τον Αντιπρόσωπο, παρακαλώντας και αναμένοντας την επιστροφή της Μονής στην κανονική τάξη. Αυτή η επιστροφή δεν συντελέσθηκε ποτέ, αλλά μάλλον οριστικοποιήθηκε η αποκοπή, όχι μόνον εκκλησιαστική αλλά και διοικητική. Η Μονή, παρά τις κατ’ επανάληψιν προσκλήσεις της Ιεράς Κοινότητος, δεν απέστειλε εφεξής Αντιπρόσωπο (πλην μιας Ε.Δ.Ι.Σ. του 1973) ή Επιστάτη, δεν συμμετείχε σε καμία κοινή δραστηριότητα, αλλά και δεν επέτρεψε την άσκηση αρμοδιοτήτων της Ιεράς Κοινότητος σε αυτήν.
Σε μία προσπάθεια να συγκρατήσει την καταστροφική πορεία της Μονής, η Ιερά Κοινότης προέβη από το 1974 σε αποφάσεις απελάσεως του Ηγουμένου και των Επιτρόπων της Μονής, οι οποίοι έκτότε απώλεσαν την ιδιότητα του αγιορείτου μοναχού. Αυτοί κατεφρόνησαν τις αποφάσεις της Ιεράς Κοινότητος (τακτική που καθιερώθηκε απαρεγκλίτως από τότε μέχρι σήμερα) και συνέχισαν να προβαίνουν σε πράξεις διοικήσεως και διαχειρίσεως της Μονής. Από τότε η διοίκηση της Μονής εισήλθε σε καθεστώς παρανομίας και το Άγιον Όρος δεν αναγνώρισε αυτήν την διοίκηση ποτέ, θεωρώντας και τις όποιες πράξεις της ανυπόστατες. Με το αυτό καθεστώς παρανομίας έγιναν και δύο εκλογές "ηγουμένων" το 1975 και το 1999, που φυσικά δεν αναγνωρίσθηκαν ποτέ από το Άγιον Όρος. Επίσης μη υπαρχούσης νομίμου διοικήσεως της Μονής κατά τον Κ.Χ.Α.Ο. έγιναν παράνομες και ανυπόστατες προσλήψεις νέων μοναχών και έτσι μετά την αποβίωση των παλαιών κανονικών μοναχών δεν Υπάρχει πλέον αδελφότης της Μονής, παρά μόνον μία ομάδα προσώπων που κατέχουν το κτίριο της Μονής και συγκεντρώνουν όλα τα χαρακτηριστικά "ιδιαιτέρας αδελφότητος", που απαγορεύει ρητά ο Κ.Χ.Α.Ο. (άρθ. 183), και ασχολούνται επίσης επιμελώς με την προσέλκυση και άλλων στο φρόνημά τους, πράγμα που επίσης απαγορεύεται (άρθ. 184). Παρεπόμενα Αυτοί έχουν πλήρη τα χαρακτηριστικά σχισματικών, πράγμα που έτι μάλλον απαγορεύεται απολύτως από το Σύνταγμα της χώρας (άρθ. 105) και τον Κ.Χ.Α.Ο. (άρθ. 5).
Παράλληλα οι ίδιοι δεν επιτρέπουν τον έλεγχο των κτιρίων και κειμηλίων της Μονής από τις αρμόδιες αρχές, αρνούμενοι τρόπον τινά την κυριαρχίαν του Ελληνικού Κράτους και την ισχύ των σχετικών νομοθετικών διατάξεων, αλλά και επίσης δεν επιτρέπουν την άσκηση της εποπτείας της Ιεράς Κοινότητος επί των κειμηλίων, κατά παράβασιν των σχετικών διατάξεων. Ταυτόχρονα προβαίνουν σε πράξεις διαχειρίσεως της κινητού και ακινήτου περιουσίας της Μονής, παρόλο που ελλείπουν τα κατά τον Κ.Χ.Α.Ο. προς τούτο νόμιμα όργανα, διαπράττοντας σφετερισμό εξουσίας και τα συναφή αδικήματα.
Επί τριάντα χρόνια το Άγιον Όρος δεν αναγνώρισε ποτέ την παρανομία τους, παρά ταύτα όμως επεδείκνυε και ανοχή, με την ελπίδα της επιστροφής τους στην κανονική αγιορειτική τάξη, μη ασκώντας ποτέ βία κατ’ αυτών, αλλά μάλλον εξυπηρετώντας φιλανθρώπως και τις ανάγκες τους ως φυσικών προσώπων, πράγμα για το οποίο εισέπραξε εν τέλει πικρή αγνωμοσύνη. Έγιναν αναρίθμητες προσπάθειες προσεγγίσεως και από την πλευρά του Αγίου Όρους αλλά και από την πλευρά του Οικουμενικού Πατριαρχείου, χωρίς αποτέλεσμα.
Στο διάστημα αυτό υφέρπει παράλληλα και μία κρυφή σκοπιμότης, δηλ. της εκμεταλλεύσεως της επιδεικνυομένης επιεικείας των αγιορειτών, προκειμένου να κερδηθεί αναγνώρισις και νομιμοποίησις της παρανόμου καταστάσεως. Αυτό φάνηκε ιδιαίτερα στο θέμα της εισπράξεως της ετήσιας οικονομικής χορηγίας όλα αυτά τα χρόνια με την επιδίωξη νομιμοποιήσεως, αλλά ιδιαίτερα από το 1996, όταν επέτυχαν την αναδρομική είσπραξή της, μέχρι πρόσφατα (ερώτημα στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους το 2002). Από το 1995 περίπου λοιπόν παρατηρείται μία ενίσχυση της τάσεως αυτής, η οποία κορυφώνεται μετά την ανάδειξη ως ηγέτου τους του νέου "Ηγουμένου" Μεθοδίου το 1999, οπότε και διεφάνη καθαρά ότι δεν υπήρχε πλέον η παραμικρή ελπίδα επιστροφής στην κανονική αγιορειτική τάξη, αλλά υπεστηρίζετο πλέον ρητά η διεκδίκηση αναγνωρίσεως, πράγμα που κατέστρεψε οριστικά οποιαδήποτε προσέγγιση και διάλογο. Είναι χαρακτηριστικό ότι η τελευταία συνάντηση ιεροκοινοτικής επιτροπής με εκπροσώπους των κατεχόντων την Μονή ήταν αυτή, κατά την οποία ο ανωτέρω π. Μεθόδιος δεν προσήλθε, δίνοντας την εντολή στους εκπροσώπους του να μεταφέρουν αλαζονικά εκ μέρους του ότι για να προσέλθει σε συζήτηση απαιτεί να του απευθυνθεί επίσημο έγγραφο είτε της Ιεράς Κοινότητος είτε της Διοικήσεως Αγίου Όρους, με το οποίο να προσφωνείται ως "Αρχιμανδρίτης" και "Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου". Αυτή ήταν και η οριστική διακοπή οποιασδήποτε προσπάθειας συνεννοήσεως.
Η Ιερά Κοινότης αναγκάσθηκε, προκειμένου να προστατεύσει το Ιερόν Καθίδρυμα της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου αλλά και το αγιορειτικό καθεστώς, να μη παρέχει στην ομάδα αυτή πράγματα που δεν δικαιούται νόμιμα, για να μη χρησιμοποιείται αυτό ως έμμεση αναγνώριση. Από τότε αρχίζει με χαρακτηριστική αχαριστία και απαίτηση η οργανωμένη τακτική αλλοιώσεως της πραγματικότητος, καθώς οι εκ της Μονής αναφέρονται σκοπίμως σε φανταστικά "σκληρά μέτρα" και παρουσιάζουν την Ιερά Κοινότητα ως δήμιο και εαυτούς ως μάρτυρας, προσκαλώντας μάλιστα σε αντίδραση τους φίλους και υποστηρικτές τους, οι οποίοι και δημιουργούν κατά περιόδους ανάλογες ταραχές.
4. Οι πρόσφατες ενέργειες
Μετά την διαπίστωση της οριστικής αρνήσεως για επιστροφή και του πλήρους προσανατολισμού προς την κατεύθυνση της αξιωματικής διεκδικήσεως αναγνωρίσεως, το Άγιον Όρος, με γνώμονα την αγάπη για τον Θεό και τον άνθρωπο, αισθάνθηκε ότι η ιστορία και η αποστολή του το καλεί να φροντίσει με στοργή και πολύ πόνο τόσο για την ίδια την Αγιώνυμη Πολιτεία, όσο και ειδικότερα για την Ιερά Μονή Εσφιγμένου, σάρκα εκ της σαρκός του, αλλά ακόμη και για την ανάνηψη και ψυχική σωτηρία των κατεχόντων αυτήν δια της καταδείξεως της πεπλανημένης πορείας των. Αναγκάσθηκε λοιπόν να στραφεί και στην δικιά του νομική κατοχύρωση και προέβη σε προσεκτικές αντίστοιχες ενέργειες, έχοντας ως μοναδική του ελπίδα για ειρηνική και ομαλή επίλυση του προβλήματος και αποφυγή της ανεπιθυμήτου βιαίας επιβολής του νόμου την κατάδειξη και επίγνωση από όλους της παρανομίας, αλλά και των πραγματικών σοβαρών θρησκευτικών και εθνικών διαστάσεων του ζητήματος.
Έτσι μετά από βαθιά μελέτη του θέματος και την εκπόνηση πλήρους εκθέσεως, κατηρτισθη εκτενέστατη γνωμοδοτική μελέτη επιφανών νομικών, ελήφθησαν μετά σοβαρότητος και συνέσεως αποφάσεις της Εκτάκτου Διπλής Ιεράς Συνάξεως και εν συνεχεία εδρομολογήθησαν οι απαραίτητες νομικές διαδικασίες για την λήψη εκείνων των αποφάσεων που προβλέπουν το Σύνταγμα και ο Κ.Χ.Α.Ο., προκειμένου να παραχθούν τα έννομα αποτελέσματα που Θα σταματήσουν κάθε διεκδίκηση εις βάρος του Αγίου Όρους.
Ακολούθως τον Νοέμβριο του 2002 απεστάλησαν με δικαστικό επιμελητή προσωπικές κλήσεις προς το καθένα από τα μέλη της "αδελφότητος", προκειμένου να τους δοθεί το δικαίωμα της ακροάσεως. Αυτοί εντελώς αδικαιολόγητα δεν αξιοποίησαν την ευκαιρία να αναπτύξουν τις απόψεις τους και να έλθουν σε στοιχειώδη επίσημη προσωπική επικοινωνία με τις Ιερές Μονές μέσω των Αντιπροσώπων τους, έκλεισαν τις πύλες της Μονής, αρνήθηκαν να παραστούν ενώπιον της Ιεράς Κοινότητος και αντ’ αυτού απέστειλαν πανομοιότυπες εξώδικες απαντήσεις εντελώς ατόπου περιεχομένου. Πάντως στο διάστημα αυτό 24 άτομα αποστασιοποιήθηκαν από την υπόλοιπη ομάδα. Παράλληλα οργανώθηκε νέα έξαρση ψευδολογίας και παραπληροφορήσεως, παρουσιάζοντας την κλήση προς ακρόαση (δηλ. την παροχή επωφελούς γι’ αυτούς δικαιώματος) ως διωγμό χάριν της πίστεως, κατά τρόπο τελείως παράλογο, εκτοξεύοντας απίστευτες διαβολές και αφήνοντας μάλιστα να διαρρέουν και τρομοκρατικές απειλές εις βάρος των Μονών του Αγίου Όρους.
Με τον τρόπο αυτό επιβεβαιώθηκε απλώς η αμετανόητος και οριστική αποκοπή και η χαώδης απόσταση των προσώπων αυτών από τον κορμό του Αγίου Όρους, αλλά και διαπιστώθηκε επίσημα η σύμπηξη απαγορευμένης "ιδιαιτέρας αδελφότητος" που ασκεί, απαγορευόμενα επίσης επί ποινή απελάσεως, προσηλυτισμό και προπαγάνδα.
Παράλληλα το Σεπτό Οικουμενικό Πατριαρχείο βάσει των ιδίων παρουσιαζομένων χαρακτηριστικών επιβεβαίωσε την διαπίστωση ότι Αυτοί τελούν εν σχίσματι και με Πατριαρχική Συνοδική Απόφαση κήρυξε σχισματικούς όλα τα μέλη της απαγορευμένης αυτής "αδελφότητος".
Με βάση όλα αυτά η Ιερά Κοινότης προέβη εν τέλει σε εμπεριστατωμένη διοικητική πράξη απελάσεως των ανωτέρω προσώπων ονομαστικώς, έχοντας ξεκαθαρίσει προς κάθε κατεύθυνση ότι δεν επιθυμεί την βιαία φυσική απομάκρυνσή τους από την Μονή. Τα έννομα αποτελέσματα αυτής της πράξεως είναι η επιβεβαίωση του ανυποστάτου της αδελφότητος και των οργάνων διοικήσεως της Μονής και όλων των πράξεων εκπροσωπήσεως, διοικήσεως και διαχειρίσεως, καθώς και ότι κανείς από αυτούς δεν δικαιούται του ονόματος και των δικαιωμάτων αγιορείτου ή εσφιγμενίτου μοναχού. Οι ανωτέρω εκλήθησαν να παραδώσουν οποιοδήποτε αντικείμενο της Μονής κατέχουν και να αποχωρήσουν ειρηνικά από το μοναστήρι μέσα σε ένα μήνα, δηλαδή μέχρι τις 15/28.1.2003. Κατόπιν τούτου η Υπόθεση περιήλθε στην δικαιοδοσία της Διοικήσεως Αγίου Όρους, που εξέδωσε τις κατά νόμο πράξεις περί εκτελέσεως.
Ηλπίζετο ότι στο διάστημα αυτό θα εγίνετο αντιληπτό ότι δεν ήταν πλέον δυνατή και δεν είχε κανένα έρεισμα η συνέχιση της κατοχής μίας κυριάρχου Μονής από αυτούς (πράγμα που αφορούσε βέβαια κυρίως στους έχοντας την ηγεσία της ομάδος) και Θα συμμορφώνονταν στις αποφάσεις των ανωτάτων αρχών του Ιερού Τόπου πηγαίνοντας να συμβιώσουν με ομόφρονές τους οπουδήποτε αλλού, ενώ θα ανεζητείτο και κάποια λύση για όσους δεν θα ήτο δυνατόν να προβούν σε τέτοια μετακίνηση για λόγους υγείας, ηλικίας ή άλλους.
5. Ο παραλογισμός της εκκοσμικεύσεως
Δυστυχώς αντ’ αυτού εκμεταλλεύθηκαν με χαρακτηριστική αγνωμοσύνη την μακρά προθεσμία που φιλανθρώπως τους παρεσχέθη ακριβώς για το αντίθετο. Μεθόδευσαν μία άνευ προηγουμένου και άνευ οιασδήποτε αναστολής εκστρατεία κατά του Αγίου Όρους, της Εκκλησίας και της Ελληνικής Πολιτείας, για να σπιλώσουν και με τρόπο εκβιαστικό να αποθαρρύνουν τον τίμιο και αγνό αγώνα των αγιορειτών πατέρων υπέρ του Ιερού Τόπου τους.
Έτσι χρησιμοποιώντας χωρίς φόβο Θεού όσα θεμιτά και αθέμιτα μέσα παρέχουν οι σύγχρονες τεχνικές κατασκευής εικονικών πραγματικοτήτων, παρουσίασαν τους μεν εαυτούς των ως θύματα δήθεν διωκόμενα για την πίστη και τα θρησκευτικά τους φρονήματα, ενώ συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο, όλους δε τους αγιορείτες ως τυράννους και κακούργους, πράγμα που δεν σκέφθηκε να πει κανείς στην μακραίωνη ιστορία του Ιερού Τόπου και μόνο εχθροί και πολέμιοι του Αγίου Όρους Θα μπορούσαν να σοφισθούν. Μέσα από όλα αυτά επιβεβαίωσαν ότι δεν έχουν την παραμικρή σχέση με το ήθος, το ύφος, το πνεύμα και την ιστορία του Αγίου Όρους και την Ορθόδοξη Μοναστική Χριστιανική Παράδοση, και ότι είναι γνήσιοι εκπρόσωποι του κοσμικού φρονήματος.
Το ελληνικό και διεθνές κοινό είχε την ατυχία να παρακολουθήσει μία άνευ προηγουμένου θεατρική παράσταση. Οι αυτοπροβαλλόμενοι ως δήθεν γνήσιοι εκπρόσωποι του Ορθοδόξου ασκητισμού απεδείχθησαν πραγματικοί κοσμικοί αστέρες, ξοδεύοντας αφειδώς τεράστια χρηματικά ποσά, περιερχόμενοι καθημερινώς κοσμικούς τηλεοπτικούς και ραδιοφωνικούς σταθμούς, επιζητώντας δημοσιεύματα σε εφημερίδες και έντυπα ανεξαρτήτως ηθικής ή άλλης ποιότητος, διοργανώνοντας συνεντεύξεις τύπου σε πολυτελή ξενοδοχεία, ανοίγοντας ιστοσελίδες στο διαδίκτυο κ.ά.τ., πράγματα, τα περισσότερα από τα οποία οι Μονές, που Αυτοί κατηγορούν ως δήθεν εκκοσμικευμένες, επιμελώς αποφεύγουν και ίσως ούτε σκέφθηκαν ποτέ να κάνουν. Το χειρότερο όμως ήταν το περιεχόμενο όλης αυτής της εκστρατείας ασύστολη παραγωγή και παραπλανητική διοχέτευση εύπεπτων συνθημάτων περί διωγμών υπέρ της πίστεως κλπ, ενώ δεν πρόκειται ούτε περί διωγμών ούτε περί πίστεως, αλλά και ανοικτή δημόσια περιφρόνηση της τάξεως και των διατάξεων του Αγίου Όρους, όπως θα εξηγήσουμε παρακάτω.
Η Ιερά Κοινότης εσιώπησε θεωρώντας ότι την απάντηση Θα δώσει μόνη της η πραγματικότης πολύ σύντομα, μη υπολογίζοντας όμως ότι Θα έφθαναν και σε δημιουργία πλασματικής πραγματικότητος.
Με την λήξη της προθεσμίας (15/28.1.2003) εκλείσθησαν μόνοι τους μέσα στο κτίριο της Μονής, με κλειστές τις πύλες ήδη από διμήνου. Εγνώριζαν ρητώς και γραπτώς την κοινή συμφωνία και δέσμευση Οικουμενικού Πατριαρχείου, Υπουργείου Εξωτερικών και Αγίου Όρους να μη πραγματοποιηθεί βιαία απομάκρυνση, εγνώριζαν ότι και αντίθετη να ήταν η πολιτική βούληση δεν υπήρχαν επαρκείς αστυνομικές δυνάμεις, είχαν επιβεβαιώσει από την προηγουμένη ημέρα, σε προσωπική επικοινωνία με τον Διοικητή Αγίου Όρους, ότι Θα ερχόταν ο αστυνόμος για να πιστοποιήσει υπηρεσιακώς την μη εκκένωση της Μονής και Θα έφευγε αμέσως, όπως και έγινε. Και παρά ταύτα, ευρίσκοντας την ευκαιρία κατάλληλη για να παραστήσουν τους ήρωες εκ του ασφαλούς, διελάλησαν στα πέρατα της οικουμένης ότι γίνεται έφοδος στη Μονή, ότι πολιορκούνται από ματ από πλήθος ειδικών δυνάμεων, ότι στερούνται των στοιχειωδών για την επιβίωσή τους και άλλα γελοία όσο και τραγικά. Έφεραν λαθραία μέσα στο μοναστήρι τηλεοπτικές κάμερες και δημοσιογράφους, για να γίνουν οι πρώτοι στην ιστορία φωνασκούντες "μάρτυρες της πίστεως" σε απευθείας αναμετάδοση, κατά πλήρη, ματαιόδοξη και αξιοθρήνητη εκκοσμίκευση και γελοιοποίηση των ιερών της πίστεώς μας. Παρέδωσαν το Άγιον Όρος, την Ορθοδοξία, τα ιδεώδη του έθνους βορά στην ακροαματικότητα και την τηλεθέαση. Προσπάθησαν να διαβάλουν την πατρίδα μας διεθνώς. Προσέφυγαν στα ευρωπαϊκά ("φράγκικα" και "σατανικά" κατά τα λεγόμενα τους) όργανα Αυτοί που κατηγορούν ψευδώς το Άγιον Όρος για φιλοευρωπαϊσμό. Προσέφυγαν σε δικαστήρια με επιχειρήματα, που αν υπήρχε περίπτωση να γίνουν δεκτά Θα ήσαν καταστροφικές οι συνέπειες για όλο το Άγιον Όρος (και για την Ιερά Μονή Εσφιγμένου βεβαίως). Προέβησαν σε πλήθος άλλων ενεργειών απαδουσών στο αγιορειτικό πνεύμα. Κατέστησαν εν τέλει αυταπόδεικτο ότι δεν ανήκουν στο Άγιον Όρος και είναι εντελώς ξένοι προς αυτό, επιβεβαίωσαν δηλαδή το γνωστό από πολλά χρόνια ότι μόνοι τους έθεσαν εαυτούς εκτός Αγίου Όρους από πάσης απόψεως.
Παρακάτω είμαστε υποχρεωμένοι να δώσουμε απαντήσεις σε ερωτήματα που λόγω της παραπληροφορήσεως, ως μη ώφελε, κατέληξαν να απασχολούν και να σκανδαλίζουν το κοινό.
6. Απαντήσεις σε ερωτήματα
- Διώκεται η Ιερά Μονή Εσφιγμένου;
Διπλή παραπλάνηση. Δεν είναι δυνατόν να ονομάζεται "διωγμός" η εφαρμογή της εννόμου τάξεως και μάλιστα με τρόπο ειρηνικό. Επίσης ο,τιδήποτε αφορά στους παρανόμως κατέχοντας το κτίριο της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου, δεν είναι δυνατό να παρουσιάζεται ότι αφορά στην Ιερά Μονή ως πνευματικό Καθίδρυμα με όλη την ιστορία της.
- Απειλείται με διακοπή η λειτουργία της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου;
Ακριβώς το αντίθετο. Η προσπάθεια αφορά στη διάσωση της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου και στην αποκατάσταση της λειτουργίας της, την οποία διέκοψαν οι παρανόμως κατέχοντες αυτήν.
- Θα δημιουργηθεί δεύτερη Ιερά Μονή Εσφιγμένου αλλού;
Αυτό είναι αδύνατον. Οι κατέχοντες την Μονή (φυσικά πρόσωπα) δεν είναι βεβαίως η Μονή (νομικό Πρόσωπο). Εφόσον δεν Υπάρχει διοίκηση και αδελφότης της Μονής, το Άγιον Όρος είναι υποχρεωμένο να αποκαταστήσει το υπόστατον αυτών, δηλαδή να προβεί σε ανασύνθεση της αδελφότητος, η οποία Θα εκλέξει και την νόμιμη διοίκησή της. Έδρα της προφανώς θα είναι οι εγκαταστάσεις της Μονής, ενόσω δε αυτές τελούν υπό κατάληψιν Θα αναζητηθούν προσωρινές λύσεις σύννομες με το αγιορειτικό δίκαιο.
- Το αιτιολογικό των αποφάσεων της Ιεράς Κοινότητος και του Οικουμενικού Πατριαρχείου είναι η μη μνημόνευση του Πατριάρχου;
Πρόκειται για ευρύτατα διαδεδομένο ψεύδος. Στην συνοδική πατριαρχική απόφαση αυτό δεν αναφέρεται καν. Όλες οι αποφάσεις αναφέρονται στην αποκοπή μίας κυριάρχου Μονής από την εκκλησιαστική και διοικητική κοινωνία του Αγίου Όρους και της Εκκλησίας και την προσπάθεια προσελκύσεως πάντων στην τακτική αυτή. Πρόκειται για κλασσική περίπτωση αυτοδικαίας διαπιστώσεως σχισματικής ομάδος και απαγορευμένης ιδιαιτέρας αδελφότητος. Όπως έχουμε αναφέρει, και άλλες κυρίαρχες Μονές για λόγους διαμαρτυρίας διέκοψαν κατά καιρούς το μνημόσυνο του Πατριάρχου και επιφυλάσσονται και για το μέλλον, όμως καμία δεν διέκοψε την εκκλησιαστική κοινωνία και δεν προσεχώρησε σε εκκλησιαστική κοινωνία με εξωεκκλησιαστικές παρατάξεις.
- Τι γίνεται με τους υπόλοιπους ζηλωτές του Αγίου Όρους και γενικά τους λεγομένους Γ.Ο.Χ.;
Οι ζηλωτές του Αγίου Όρους δεν μνημονεύουν επίσης και έχουν διακόψει ατομικά την εκκλησιαστική κοινωνία, αλλά τουλάχιστον κατέχουν εξαρτήματα και δεν διαταράσσουν την εκκλησιαστική και διοικητική κοινωνία των είκοσι κυριάρχων Μονών. Επομένως είναι εσωτερικό θέμα εκάστης των κυριάρχων Μονών ο χειρισμός του ζητήματος στην περιοχή της. Στους εν τη Ιερά Μονή Εσφιγμένου έγινε κατ’ επανάληψιν πρόταση να επιλέξουν οι ίδιοι και να καλέσουν όποιους θέλουν που να έχουν εκκλησιαστική και διοικητική κοινωνία με το υπόλοιπο Άγιον Όρος για να αναλάβουν την διοίκηση της Μονής και Αυτοί να παραμείνουν απερίσπαστοι στα πνευματικά τους καθήκοντα μέσα στη Μονή ή σε εξαρτήματα, αλλά δεν δέχθηκαν ούτε να το συζητήσουν. Τώρα όσον αφορά ευρύτερα στους λεγομένους Γ.Ο.Χ., το Άγιον Όρος δεν έχει πρόβλημα μαζί τους όσο δεν παρεμβαίνουν στα του Αγίου Όρους, όπου άλλωστε δεν έχουν καμία αρμοδιότητα. Επομένως δεν έχουν κανένα λόγο να στρέφονται κατά του Αγίου Όρους παρασυρόμενοι από τις παραπλανητικές παραινέσεις των κατεχόντων την Ιερά Μονή Εσφιγμένου.
- Οι κάτοχοι της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου αναγνωρίζουν την δικαιοδοσία του Οικουμενικού Πατριάρχου επί του Αγίου Όρους;
Όχι, κατά ευθεία παραβίαση του Συντάγματος. Ισχυρίζονται ότι καλύπτονται από τη δήλωση ότι αναγνωρίζουν και σέβονται τον θεσμό του Πατριαρχείου αλλά όχι τον Πατριάρχη. Πρόκειται περί επιπολαίου επιχειρήματος, καθώς τον θεσμό του Πατριαρχείου αναγνωρίζουν και σέβονται και σχεδόν όλες οι θρησκείες και τα κράτη του κόσμου. Η υπαγωγή στην εκκλησιαστική δικαιοδοσία σημαίνει συγκεκριμένες υποχρεώσεις και πρώτα από όλα τουλάχιστον εκκλησιαστική κοινωνία και όσα παρεπόμενα προβλέπουν οι σχετικές αγιορειτικές και κανονικές διατάξεις.
- Όσοι ανήκουν στην εκκλησιαστική δικαιοδοσία του Οικουμενικού Πατριαρχείου δεν έχουν δικαίωμα να κρίνουν τις πράξεις του Πατριάρχου;
Το Άγιον Όρος είναι το πρώτο που ασκεί αυστηρή κριτική κατά περίσταση στον Οικουμενικό Πατριάρχη, πάντα με σεβασμό και ειλικρίνεια. Είναι γνωστό ότι η Ιερά Κοινότης κατ’ επανάληψιν έλαβε θέση για ζητήματα πίστεως και ανέκοψε ενέργειες μη σύμφωνες προς τα Ορθόδοξα Δόγματα και Παραδόσεις (π.χ. Μπαλαμάντ, Πορίσματα διαλόγου Ορθοδόξων και Αντιχαλκηδονίων κλπ). Όμως οι εν τη Ιερά Μονή Εσφιγμένου, πολύ πέραν της εκφράσεως αντιρρήσεων, επιφυλάξεων και αγωνιών περί την εκκλησιαστική πολιτική του εκάστότε Προκαθημένου της Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως, αρνούνται την ιδιότητα της Ορθοδόξου Εκκλησίας σε όλα τα Πρεσβυγενή Πατριαρχεία (Αλεξανδρείας, Αντιοχείας, Ιεροσολύμων) και τις λοιπές Αυτοκέφαλες Εκκλησίες και αγωνίζονται όχι υπέρ της Ορθοδοξίας, όπως υποστηρίζουν, αλλά αποκλειστικά υπέρ της συγκεκριμένης παρατάξεως των λεγομένων Γ.Ο.Χ. που Αυτοί αναγνωρίζουν, μη ανεχόμενοι κοινωνία ή επαφή ούτε με οποιαδήποτε άλλη παράταξή τους, και προβάλλοντας την παράτάξη αυτή ως τη Μία Αγία Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, κατά πλήρη, ανεπίτρεπτη και απαράδεκτη γελοιοποίηση των εννοιών της Μοναδικότητος, Αγιότητος και Καθολικότητος της Εκκλησίας του Χριστού και των δογμάτων της ιεράς πίστεώς μας.
- Αυτά είναι πνευματικά ζητήματα επιλύονται με τέτοιο τρόπο;
Διερωτάται κανείς τι σημαίνει το "με τέτοιο τρόπο". Αν εννοείται η άσκηση βίας, η επιδίωξή της έχει αποκλεισθεί. Αν εννοούνται οι διοικητικές πράξεις, διευκρινίζουμε Των πνευματικών θεμάτων επιλαμβάνεται η Εκκλησία, των διοικητικών το Δημόσιο. Το Άγιον Όρος διέπεται από ειδικό καθεστώς αυτοδιοικήσεως και η δημόσια εξουσία κατά το Σύνταγμα ασκείται από τις Ιερές Μονές δια της Ιεράς Κοινότητος, δηλ. μέσω των Αντιπροσώπων μοναχών που είναι εκκλησιαστικά πρόσωπα και εκπροσωπούν πνευματικά Καθιδρύματα, οπότε πνευματικά και διοικητικά στο Άγιον Όρος συναρμόζονται αλληλένδετα, ενώ η δημόσια τάξη και ασφάλεια ανήκουν στην αρμοδιότητα του κράτους μέσω του Διοικητού. Στην προκειμένη περίπτωση όλα έγιναν κατά την τάξη Η Εκκλησία προέβη σε εκκλησιαστική διαπίστωση, το Άγιον Όρος σε διαπίστωση και απόφαση διοικητική, ο Διοικητής σε πράξη περί εκτελέσεως. Αυτά προβλέπει το χιλιόχρονο καθεστώς του Αγίου Όρους και δεν πρόκειται να το αλλάξουμε σήμερα και όσοι δεν συμφωνούν είναι ελεύθεροι να μη έρχονται και να μη μένουν στο Άγιον Όρος. Οι κατέχοντες την Ιερά Μονή Εσφιγμένου επεδίωξαν την εμπλοκή τους στα διοικητικά με το να εμμένουν στην κατοχή κυριάρχου Μονής, αντί να ζουν ταπεινά όπως τόσοι άλλοι ομόφρονές τους εξαρτηματικοί, και ακριβώς η εμμονή τους αυτή δημιούργησε όλα τα προβλήματα στους ίδιους, στην Μονή, στο Άγιον Όρος, στην Εκκλησία, στην Ελλάδα.
- Γιατί επιμένουν στην κατοχή κυριάρχου Μονής;
Προφανώς γιατί επί τριάντα χρόνια, με το να οικειοποιούνται και καπηλεύονται την ιστορία, το όνομα και την περιουσία της πολυβασανισμένης Ιεράς Μονής Εσφιγμένου, προβάλλονται στην παράταξή τους με τελείως αναβαθμισμένο κύρος και ηγετικό ρόλο και, με την αίγλη του αγιορείτη, και μάλιστα δήθεν του μόνου σχεδόν πραγματικού μοναχού και πραγματικού Ορθοδόξου, διαθέτουν τεράστια πλεονεκτήματα στην άσκηση προπαγάνδας υπέρ της παρατάξεώς τους.
- Γιατί παραγνωρίζεται το γεγονός ότι η όλη κατάσταστη ξεκίνησε για λόγους πίστεως;
Είναι απαράδεκτο να τίθεται έτσι το ζήτημα. Η συζήτηση τότε ήταν γενικά περί θεμάτων πίστεως και καθόλου δεν παραγνωρίζεται αυτό, όμως ουδείς προσέβαλε ή έθιξε την πίστη κανενός. Επομένως η αποκοπή από τους υπόλοιπους αγιορείτες, με τους οποίους δεν υφίστατο διαφορά πίστεως αλλά διαφορά εκτιμήσεως των εκκλησιαστικών πραγμάτων, δεν είναι δυνατόν να υποστηρίζεται ότι επραγματοποιήθη για λόγους πίστεως. Από πουθενά λοιπόν δεν προκύπτει ότι η διαφωνία, η επιφύλαξη και η αγωνία επί θεμάτων εκκλησιαστικής πολιτικής δικαιολογεί και νομιμοποιεί την χρήση οποιουδήποτε μέσου, και μάλιστα παρανόμου και αντιεκκλησιαστικού, όπως εν προκειμένω η πρωτοφανής παρέκκλιση των προσώπων αυτών. Άλλωστε ακόμη και αν ξεκίνησε με συζητήσεις περί πίστεως, τώρα βλέποντας κανείς τις ολέθριες συνέπειες για την ίδια την πίστη και την Εκκλησία, το Άγιον Όρος, τον μοναχισμό, έπρεπε να αλλάξει στάση, όπως έπραξαν οι Μονές που είχαν διακόψει προσωρινά το μνημόσυνο. Δεν είναι τυχαίο ότι το Άγιον Όρος αγωνίζεται κατά των δύο άκρων, του Οικουμενισμού και του ζηλωτισμού.
- Και τότε και τώρα οι υπόλοιπες Μονές δρουν κάτω από τις πιέσεις του Πατριάρχου και με την απειλή καθαιρέσεων;
Αυτό είναι αναληθές και ανεπίτρεπτα προσβλητικό για το γνωστό ελεύθερο, ανεξάρτητο και σταθερό φρόνημα των αγιορειτών, που ενεργούν πάντότε κατά συνείδησιν, χωρίς να υποκύπτουν στις πιέσεις κανενός, όπως επανειλημμένα το έχουν αποδείξει. Αλλά είναι υποτιμητικό και για τον Πατριάρχη, τον οποίο υποβιβάζει σε τύραννο - τρομοκράτη. Στην προκειμένη περίπτωση το ενδιαφέρον για το θέμα της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου ήταν κοινό και οπωσδήποτε πάντότε μεγαλύτερο από πλευράς Αγίου Όρους παρά το αντίθετο. Όσον αφορά στις συγκεκριμένες υπό συζήτησιν ενέργειες των τελευταίων ετών, η πρωτοβουλία είναι εξ ολοκλήρου στα χέρια του Αγίου Όρους και οι άλλες πλευρές, Εκκλησία και Πολιτεία, συμπαρίστανται κατά δύναμιν. Η Ιερά Κοινότης, όπως προκύπτει εύκολα από τα ίδια τα κείμενα, είχε ετοιμάσει τις διοικητικές πράξεις της πριν την έκδοση της Πατριαρχικής Συνοδικής Πράξεως, την οποία εν συνεχεία έλαβε υπ όψιν στην τελική διατύπωση.
- Η στάση των εν τη Ιερά Μονή Εσφιγμένου αποτελεί ανάσχεση στα σχέδια του οικουμενισμού, όπως γράφεται;
Ήταν και αυτό μία κρυφή ελπίδα, που αποδείχθηκε φρούδα, και πρέπει πολύ να προσεχθεί αυτό, καθώς η αγιορειτική πείρα αποδεικνύει το αντίθετο. Την σημαία κατά του οικουμενισμού κρατεί το Άγιον Όρος, γιατί μένει πιστό τέκνο της Εκκλησίας και δικαιούται να παρεμβαίνει με σεβασμό αλλά και με αξίωση να εισακουσθεί, κάτι που δεν δικαιούνται όσοι εξήλθον της Εκκλησίας. Ποτέ όμως δεν είχε την παραμικρή βοήθεια από τους κατόχους της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου, οι οποίοι αφενός με την παράνομη κατοχή και μη λειτουργία της Μονής στέρησαν από το Άγιον Όρος την δυνατότητα να δίνει ενωμένο την μαρτυρία της πίστεως και να έχει μία Μονή ενεργό συμμέτοχο των αγώνων του, αφετέρου δε με την ακραία φονταμενταλιστική εικόνα που παρέχουν συνιστούν διαρκή προσβολή της εννοίας του συντηρητικού αλλά φωτισμένου αγιορείτου μοναχού, συνεχή αφορμή μομφών κατά του ανεχομένου αυτούς Αγίου Όρους και "άλλοθι" για όσους θέλουν να δικαιολογήσουν τις αποστάσεις τους από την Ορθόδοξη ομολογία.
- Είναι σωστό που κηρύχθηκαν σχισματικοί, ενώ Αυτοί το αρνούνται;
Η Πατριαρχική Συνοδική Πράξις διαπίστωσε και επιβεβαίωσε κάτι ήδη υφιστάμενο, δεν δημιούργησε κάτι καινούριο. Είναι προφανές και αυτονόητο ότι ήταν και είναι σχισματικοί, αφού απεκόπησαν από την κοινωνία της Εκκλησίας (και μάλιστα με όλα τα ειδικά χαρακτηριστικά της περιπτώσεως αυτής, δηλ. αποκοπή κυριάρχου Μονής από το Άγιον Όρος κλπ), και αυτό το διαπιστώνει η εκκλησιαστική αρχή στην δικαιοδοσία της οποίας ανήκουν. Αυτοί λέγουν ότι ο Πατριάρχης είναι σχισματικός, ως αποκοπείς από την μόνη Ορθόδοξη Εκκλησία, που είναι η παράταξή τους, και αυτό το διαπιστώνουν Αυτοί μόνοι τους ή εν πάση περιπτώσει η αρχή - παράταξη που Αυτοί αναγνωρίζουν. Σε όλον αυτό τον αφελή παραλογισμό τίθεται τελικά το ερώτημα Μήπως το Οικουμενικό Πατριαρχείο ανήκει στην δικαιοδοσία της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου, για να αποφαίνονται οι εν αυτή περί αυτού, ή (κατά το Σύνταγμα) η Ιερά Μονή Εσφιγμένου ανήκει στην δικαιοδοσία του Οικουμενικού Πατριαρχείου, οπότε βεβαίως αυτό ορθώς και αρμοδίως έπραξε; Άλλωστε, εάν επίστευαν στις ιδέες τους που διακηρύσσουν εν τη πλάνη των, δεν Θα έπρεπε να αντικρούουν με κοσμικά μέσα την πράξη του κατ’ αυτούς δήθεν αιρετικού Πατριάρχη, προκειμένου να εξυπηρετήσουν κάποια προσωρινή σκοπιμότητα, πράγμα που δείχνει πλήρη έλλειψη σταθεράς ιδεολογίας και καιροσκοπισμό.
- Οι εν τη Ιερά Μονή Εσφιγμένου κέρδισαν την εκτίμηση των αγιορειτών με την "ενάρετη πολιτεία" τους, όπως γράφεται;
Πρόκειται για πληροφορία που αλαζονικά διοχέτευσαν οι ίδιοι στον τύπο, εις ένδειξιν της ελλείψεως σεμνότητος και μετριοφροσύνης. Η Ιερά Κοινότης δεν γνωρίζει ούτε μία δήλωση υποστηρίξεως από καμία από τις κυρίαρχες Μονές του Αγίου Όρους, αλλά μάλλον το αντίθετο.
- Είναι πραγματικά τόσο μεγάλο και σοβαρό το παράπτωμά τους, ώστε να αντιμετωπίζουν ποινή απελάσεως άνθρωποι που, αρκετοί από αυτούς, μένουν χρόνια στο Άγιον Όρος; Είναι τόσο σκληρόκαρδοι οι αγιορείτες;
Πιστεύουμε ότι οι άγιοι πατέρες που καθιέρωσαν και παρέδωσαν μέχρις ημών τα θέσμια του Αγίου Όρους δεν υστερούσαν σε αγάπη και ευσπλαχνία, απλώς υπερίσχυε η αγάπη και η μέριμνα για την ιερότητα του Περιβολίου της Παναγίας, που είναι η Μήτηρ της Αγάπης και του Ελέους. Δεν έχουμε το δικαίωμα να καταλύσουμε τα θέσμια του Αγίου Όρους και να στερήσουμε από τις επερχόμενες γενεές την ευκαιρία να βρουν ένα Ιερό Τόπο ελέους και θεανθρωπίνης αγάπης διασφαλισμένο και προστατευμένο, όπως τον βρήκαμε εμείς. Έχουμε εξηγήσει ότι το Άγιον Όρος επί τριάντα χρόνια επέδειξε παροιμιώδη φιλανθρωπία και ανοχή, εξυπηρετώντας μάλιστα τις ανάγκες των ανθρώπων αυτών ως φυσικών προσώπων, συνάντησε δε μόνον αχαριστία και προσπάθεια εκμεταλλεύσεως της στάσεως αυτής προς αναγνώριση και νομιμοποίηση της παρανομίας. Αναφέραμε επίσης και προτάσεις που έγιναν εις μάτην προς τους εν τη Μονή, προκειμένου να αποφευχθεί η φυσική απομάκρυνσή τους. Και πάλιν είναι ευνόητο ότι, εφόσον εγκαταλείψουν την αξίωση να κατέχουν κυρίαρχο Μονή, Θα αναζητηθούν συμβιβαστικές λύσεις κατά περίπτωσιν και αυτό είναι που προδήλως περιμένουμε και με ανακούφιση Θα δεχθούμε. Επομένως η μομφή της σκληροκαρδίας επιστρέφει σε αυτούς που ταλαιπωρούν όλους αυτούς τους ανθρώπους χάριν της εξουσίας και των αξιώσεων που προαναφέραμε.
- Έγιναν προσπάθειες προσεγγίσεως;
Η Ιερά Κοινότης όλα αυτά τα χρόνια καλεί κατ’ έτος την Μονή να αποστείλει Αντιπρόσωπο με την καθιερωμένη εγκύκλιο. Το 1980 την εκάλεσε να αποστείλει και Επιστάτη. Ιεροκοινοτική επιτροπή συνωμίλει τα έτη 1994 - 1995. Νέα επιτροπή συνωμίλει από του 1997 και εξής, προσπάθεια που αριθμεί γύρω στις 15 συναντήσεις. Ο αείμνηστος Πατριάρχης Δημήτριος επεδίωξε συνάντηση. Ο νυν Πατριάρχης Βαρθολομαίος το ίδιο και έστειλε και επιστολή, που κατά τρόπο προκλητικό χρησιμοποιείται σήμερα από αυτούς στις προσφυγές τους ως δήθεν τεκμήριο αναγνωρίσεως. Η Ελληνική Πολιτεία δια του Διοικητού Αγίου Όρους προέβη σε πολυάριθμες προσπάθειες. Επιχειρήθηκε να περιορισθεί το αντικείμενο έστω κατ’ αρχήν στην απλή αποστολή Αντιπροσώπου, αλλά και αυτό ακόμη προσέκρουσε στην απίστευτη αξίωση ο Αντιπρόσωπος την ώρα της μικρής εναρκτήριας προσευχής να βγαίνει έξω ή να μένει καθιστός, προσβάλλοντας ευθέως την πίστη μας και τα ιερά μας. Είναι προφανές ότι δεν Υπάρχει η παραμικρή ελπίδα προσεγγίσεως όσο οι εν τη Μονή πιστεύουν στη νομιμοποίηση και αναγνώριση της υφισταμένης παρανόμου καταστάσεως και αυτός είναι ο λόγος που το ζήτημα αντιμετωπίζεται σε άλλη βάση, με την ελπίδα της δημιουργίας προϋποθέσεων προσεγγίσεως.
- Γιατί γίνονται αυτά σήμερα μετά από 30 χρόνια και όχι προηγουμένως;
Δεν πρόκειται για επιλογή συγκεκριμένου χρόνου, αλλά για φυσική διαδικασία, που ακολουθεί τον τρόπο λειτουργίας και λήψεων αποφάσεων της Ιεράς Κοινότητος. Το Άγιον Όρος έδειξε εξαιρετικά μακρόχρονη ανοχή και υπομονή, όσο υπήρχε κάποια ελπίδα επιστροφής στην κανονική αγιορειτική τάξη. Τα τελευταία χρόνια συντρέχουν οι εξής ιδιαίτερες παράμετροι:
α. Όπως δηλώθηκε και αλλού προηγουμένως, από το 1995 περίπου και εξής οι εν τη Μονή εστράφησαν οριστικά στην κατεύθυνση της επιδιώξεως της νομιμοποιήσεως και αναγνωρίσεώς των και της αγνώμονος εκμεταλλεύσεως προς τούτο της φιλανθρώπου ανοχής του Αγίου Όρους και της συν τω χρόνω παγιώσεως της καταστάσεως, πράγμα που εδηλώθη πλέον ρητά το 2000 με τις αξιώσεις αποστολής επισήμων εγγράφων προς τον "Καθηγούμενο", αναγκάζοντας έτσι το Άγιον Όρος να ενεργήσει τα δέοντα πριν η κατάσταση καταστεί μη αναστρέψιμη για το ίδιο.
β. Από το 1999 άρχισε νέα φάση του θέματος. Συγκεκριμένα στις προηγούμενες περιόδους υπήρχαν κάποια στοιχεία στους φερομένους ως "ηγουμένους" της Μονής που Θα διευκόλυναν το πέρασμα στη νομιμότητα, δηλ. ο μεν Αθανάσιος είχε κανονική εκλογή και ενθρόνιση, ο δε Ευθύμιος, από το 1975 μέχρι το 1999, είχε τουλάχιστον χειροτονία από αρχιερέα με κανονική εκκλησιαστική κοινωνία. Αντίθετα ο νυν "ηγούμενος" Μεθόδιος δεν έχει ούτε αυτό, πράγμα που οδηγεί την κατάσταση σε αδιέξοδο, καθώς ήταν ρητή και ξεκάθαρη η δήλωσή του ότι ποτέ δεν Θα δεχόταν αναγνώριση από τον Οικουμενικό Πατριάρχη, δηλ. επιβεβαίωσε την παντελή έλλειψη βούλησης για αναζήτηση τρόπου επιστροφής.
γ. Με τις νεώτερες διεθνείς και ευρωπαϊκές εξελίξεις αποδεικνύεται απαραίτητη η αυξημένη ευαισθησία για την προστασία του ειδικού καθεστώτος του Αγίου Όρους και η αντιμετώπιση των χονδροειδών παρεκκλίσεων που πλήττουν αυτό, όπως η εν λόγω περίπτωση, πριν είναι αργά για το Άγιον Όρος.δ. Σημειώνουμε ακόμη ότι οι εν τη Μονή είναι οι πρώτοι πού, μέσω της νομικής συμβούλου των, χαρακτήρισαν μη νόμιμη τη σύνθεση και άκυρες τις αποφάσεις της Ιεράς Κοινότητος, συνεδριαζούσης απόντος του Αντιπροσώπου της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου, πράγμα που καλεί σε δρομολόγηση των διαδικασιών επιλύσεως της εκκρεμότητος.
- Ποιος ο ρόλος της ιεροκοινοτικής επιτροπής;
Η εξουσιοδότηση κάθε ιεροκοινοτικής επιτροπής είναι να εργάζεται, να συλλέγει στοιχεία και να εισηγείται στην Ιερά Κοινότητα, η οποία είναι η μόνη που αποφασίζει με την ψήφο των Αντιπροσώπων. Η Υπόθεση της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου υπήρξε αντικείμενο εκτενέστατων συζητήσεων επανειλημμένων συνεδριάσεων της Ιεράς Κοινότητος αλλά και της Εκτάκτου Διπλής Ιεράς Συνάξεως, η δε επιτροπή κατά την τάξιν κινείται εντός των ορίων των λαμβανομένων αποφάσεων. Είναι τελείως άδικη, αλλά και ανέντιμη και δολία, η διαπιστωθείσα προσπάθεια να χρεωθεί η επιτροπή με σκληρότητα (ενώ είναι αυτή που υπεβλήθη σε παντοίους κόπους για την εξεύρεση μη βιαίας λύσεως), ή με προσωπικές σκοπιμότητες, ή ακόμη να αναφέρονται ως δικές της οι αποφάσεις αντί της Ιεράς Κοινότητος, προκειμένου να αδυνατισθεί το κύρος τους. Εξίσου εκτός κάθε εννοίας δεοντολογίας περί του τρόπου λειτουργίας των θεσμικών οργάνων είναι οι παραπλανητικές και αλαζονικές δηλώσεις των κατόχων της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου περί Μονών (και μάλιστα απρεπώς ονομαστικά αναφερομένων) που δήθεν συμπαρατάσσονται με αυτούς.
- Οι κατέχοντες την Ιερά Μονή Εσφιγμένου διώκονται γιατί δεν δέχονται ευρωπαϊκά κονδύλια;
Άλλος ένας επιπόλαιος συνθηματολόγος ισχυρισμός, που έγινε πρωτοσέλιδο με μεγαλόστομες δηλώσεις του "ηγουμένου" Μεθοδίου. Στο Άγιον Όρος εκτελούνται από ετών έργα αναστηλώσεως των Ιερών Μονών με χρηματοδοτήσεις της Ελληνικής Πολιτείας, η οποία χρησιμοποιεί τόσο εθνικούς όσο και κοινοτικούς πόρους. Η Ιερά Κοινότης προνοούσα υπέρ της Μονής, την περιέλαβε στις κατανομές του Προγράμματος "Άθως". Από καμία Μονή δεν ζητήθηκε να δεχθεί χρηματοδότηση έργων, μάλλον αντίθετα οι Μονές λόγω των πολύ μεγάλων αναγκών ζητούν και με μεγάλη δυσκολία γίνεται δεκτός μικρός αριθμός αιτημάτων. Επίσης οι εν τη Ιερά Μονή Εσφιγμένου και να ήθελαν να το κάνουν δεν Θα μπορούσαν, γιατί δεν δικαιούνται να διαχειρίζονται ο,τιδήποτε στο όνομα της Μονής που παράνομα κατέχουν. Επομένως καταντά απίστευτα άτοπος και ψευδολόγος ο δήθεν "ηρωισμός να μη δέχονται ευρωπαϊκά κονδύλια", με απώτερο σκοπό την κίνηση στους αγνοούντος αισθημάτων συμπαθείας και θαυμασμού για τον αντιφατικό ασκητισμό τους, ο οποίος αποδεικνύεται ακόμη περισσότερο αυτοαναιρούμενος, αν αναλογισθεί κανείς τις λίαν σεβαστές ποσότητες δραχμών, ευρώ και δολαρίων που ρέουν στο μοναστήρι για τις ανάγκες της προπαγάνδας της παρατάξεως, την δημόσια προβολή, τους δικαστικούς αγώνες κλπ, ενώ τα άτομα αυτά εισέπραξαν αναδρομικά και εν συνεχεία διεκδικούν με αξίωση παράνομα την κρατική ετήσια οικονομική χορηγία στο όνομα της Μονής. Το πράγμα καθίσταται επίσης αντιφατικό και εμπαικτικό, όταν αναλογισθεί κανείς ότι οι δήθεν "αντιευρωπαϊστές" μέσω των υποστηρικτών τους απευθύνθηκαν ήδη στην Γενεύη (Επιτροπή Δικαιωμάτων του Ανθρώπου), στις Βρυξέλλες - Λουξεμβούργο (Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο - Πολιτική Επιτροπή), στο Μιλάνο (Διεθνή Ένωση Νομικών) κλπ, ενώ απειλούν και με προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Στρασβούργου, κινώντας τους (κατ’ αυτούς) "Φραγκολατίνους" κατά του Αγίου Όρους και της πατρίδος μας.
- Το όλο ζήτημα έχει σχέση και με την κίνηση στην Ευρώπη για κατάργηση του αβάτου;
Με χαρακτηριστική υπεκφυγή επιχείρησαν να ψέξουν την Ιερά Κοινότητα ότι θέλει να περιθωριοποιήσει τους εν τη Ιερά Μονή Εσφιγμένου για να καταργήσει και το άβατο. Και όμως οι συγκεκριμένοι άνθρωποι δυστυχώς δεν έχουν συμμετάσχει ούτε μία φορά στους αγώνες του Αγίου Όρους για την διασφάλιση του ειδικού καθεστώτος του. Αντίθετα η τυχόν παραδοχή των θέσεών τους Θα απέβαινε με μαθηματική ακρίβεια εις βάρος αυτού του καθεστώτος. Έτσι ανοίγουν τον δρόμο προς τα εκεί όταν ομιλούν και γράφουν και υπογράφουν προς ανώτατα όργανα για αδυναμία του Αγίου Όρους να λαμβάνει διοικητικές αποφάσεις παρά μόνο κατόπιν προσφυγών και αποφάσεων των κοσμικών δικαστηρίων (ο καθένας μπορεί να διανοηθεί τι σημαίνει αυτό σε περίπτωση παραβιάσεως λ.χ. του αβάτου), πράγμα που συνιστά ευθεία άρνηση του αυτοδιοικήτου του Αγίου Όρους, ή για δήθεν παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων (θρησκευτικής ελευθερίας) στο Άγιον Όρος, καθώς, αν γίνει αποδεκτό ότι η απαγόρευση εγκαταβιώσεως ετεροδόξων και σχισματικών στο Άγιον Όρος προσβάλλει την θρησκευτική ελευθερία, σύντομα Θα έχουμε και ίδρυση παπικών μονών και προτεσταντικών ιδρυμάτων στον Ιερό Τόπο (!).
- Γιατί το θέμα έχει και εθνικές διαστάσεις;
Εξηγήσαμε ήδη ότι με τις ενέργειές τους προσβάλλουν την εδαφική κυριαρχία της χώρας και υποσκάπτουν την απαγόρευση αποσχιστικών εθνικιστικών διεκδικήσεων. Πέραν αυτού κρίνεται ως όντως αντεθνική δραστηριότητα η εκστρατεία συκοφαντίας και δημοσίας εκθέσεως της χώρας στο διεθνές κοινό για δήθεν καταπίεσή τους, με αποκορύφωμα την δημιουργία αγγλόφωνης ιστοσελίδος τους στο διαδίκτυο για τον διασυρμό της Ελληνικής Πολιτείας σε Αμερική και Ευρώπη, όπου αναπαράγουν τα ατελείωτα ψεύδη περί διωγμού των και δημοσιεύουν και φωτογραφία Καρυώτου μοναχού άλλης Μονής ως Εσφιγμενίτου αντιμετωπίζοντος δήθεν το φάσμα της απελάσεως άνευ άλλης στέγης. Μέσα στα πολλά άλλα που έγιναν γνωστά και άλλα που δεν έγιναν γνωστά, μνημονεύουμε και την όλως πρόσφατη αποστολή γράμματος και προς τον Πατριάρχη Μόσχας για παρέμβασή του εις βάρος της χώρας μας και του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
- Ελήφθησαν δυσμενή μέτρα εις βάρος τους;
Εδώ οφείλουμε να καταγγείλουμε την απόπειρα θεατρικής κατασκευής ηρώων εκ του ασφαλούς. Από το θέρος του 2000 η Ιερά Κοινότης έδωσε εντολή στην Ιερά Επιστασία να προσέχει ιδιαίτερα την προσπάθειά τους να διεκδικήσουν έμμεση νομιμοποίηση εκμεταλλευόμενοι τις κατ’ οικονομίαν εξυπηρετήσεις τους. Έτσι κατ’ ανάγκην δεν τους αναγνωρίσθηκε ο,τιδήποτε δεν εδικαιούντο νόμιμα, όπως λ.χ. το δικαίωμα εκπροσωπήσεως της κυριάρχου Ιεράς Μονής Εσφιγμένου που παρανόμως κατέχουν. Ήταν παράνομο να ζητούν στο όνομα της Μονής ειδικά διαμονητήρια (το ονόμασαν απαγόρευση εισόδου των προσκυνητών τους), ατέλεια εισαγομένων ειδών (το ονόμασαν στέρηση καυσίμων για τον χειμώνα, ενώ στην Μονή καίγουν ξύλα), είσοδο οχημάτων (το ονόμασαν αποκλεισμό φορτηγού με τρόφιμα και καταδίκη εις τον εκ πείνης Θάνατον) κλπ, ενώ όλα αυτά μπορούσαν να γίνουν με άλλους τρόπους και όχι στο όνομα της Μονής Εσφιγμένου, αλλά Αυτοί διεκδικούσαν νομιμοποίηση. Με την συνήθεια πλέον του ψεύδους δεν δίστασαν να μιλήσουν για "δήμευση των περιουσιακών στοιχείων της Μονής", για "οικονομικό στραγγαλισμό", για "δέσμευση τραπεζικών λογαριασμών" (με αφορμή υποβληθέν απλό ερώτημα), πράγματα εξ ολοκλήρου ανυπόστατα και αδιανόητα. Με την ίδια ρύμη μίλησαν, και μάλιστα προς το εξωτερικό, και για "κόψιμο νερού και ρεύματος", από τα οποία το πρώτο αδιανόητο και το δεύτερο αστείο, καθώς στο Άγιον Όρος δεν Υπάρχει ΔΕΗ. Ακόμη η τήρηση των νόμων επί του λίαν ευαισθήτου θέματος της προσεγγίσεως σκαφών εις το Άγιον Όρος, για το οποίο οι αγιορείτες έχουν πραγματοποιήσει πολυχρόνιους αγώνες, ονομάσθηκε "από θαλάσσης αποκλεισμός". Το ψεύδος πέρασε στην σφαίρα της αρρωστημένης φαντασίας σχετικά με τα γεγονότα της 16/29.1.2003 και μετέπειτα, όπως προαναφέραμε. Ο αστυνόμος έγινε διμοιρίες ματ, τα λιγοστά τζιπ που πάντότε είχε η αστυνομία (ανεπαρκώς, είναι αλήθεια, για την φύλαξη της χερσονήσου και με συνεχείς διαμαρτυρίες του Αγίου Όρους) και που στοιχειωδώς προσπαθούσαν να καλύψουν τις ανάγκες δημοσίας τάξεως και ασφαλείς, έγιναν φάλαγγες και τεθωρακισμένα, η άοπλη κρούση της θύρας έγινε επιδρομή, οι τακτικές περιπολίες σκάφους του λιμενικού έγιναν συγκέντρωση στόλου, η διακριτική παρακολούθηση εξ αποστάσεως για λόγους δημοσίας τάξεως και ασφαλείας έγινε πολιορκία, ο αυτοεγκλεισμός και το κλείσιμο των θυρών από τους ιδίους έγινε απαγόρευση εξόδου κ.ο.κ. (ενώ αντίθετα γνωρίζουμε με συγκεκριμένα περιστατικά ότι τυχόν διαφωνία με την ακολουθούμενη τακτική ή σκέψη περί εξόδου και φυγής από μέρους των μελών της "αδελφότητος" αντιμετωπίζει τον προπηλακισμό και την μομφή του προδότη της πίστεως). Διελαλήθη στα πέρατα της οικουμένης ότι στερούνται τροφής και αντιμετωπίζουν τον εκ πείνης Θάνατο (ενώ αλλού ταυτοχρόνως δηλώνουν ότι έχουν τρόφιμα για δύο χρόνια), ότι ζητούν γιατρό και φάρμακα και τους τα αρνείται η ελληνική κυβέρνηση (ενώ αυτό δεν έγινε και δεδηλωμένα δεν Θα γίνει ποτέ, αλλά αντίθετα Αυτοί εγκλείοντες γέροντες και ασθενείς θέτουν σε κίνδυνο την υγεία και την ζωή τους), πράγματα που ξεπερνούν πλέον και τα όρια της φαντασίας και εισέρχονται στην σφαίρα του δόλου και της απάτης. Και όλα αυτά υπό την άνεση της γνωστής δεδηλωμένης κοινής βουλήσεως Αγίου Όρους, Οικουμενικού Πατριαρχείου και Ελληνικής Πολιτείας να μη ασκηθεί βία. Αυτό βέβαια δεν μπορεί να σημαίνει και νομιμοποίηση της παρανομίας, αλλά ειρηνική τήρηση της νομιμότητας, πράγμα που αποτελεί και τον γνώμονα της περαιτέρω αντιμετωπίσεως της καταστάσεως.
- Υπάρχουν θέματα δημοσίας τάξεως και ασφαλείας;
Είναι αυτονόητο ότι το κράτος Θα λάβει στοιχειώδη μέτρα σε χώρους με έκρυθμη κατάσταση όπως στην περιοχή της Μονής, και μάλιστα μετά από προφορικές και γραπτές απειλές ότι "Θα χυθεί αίμα", ότι "Θα βάλουν φωτιά", ότι "έχουν τεράστιες ποσότητες εκρηκτικών και όπλων", ότι "Θα γίνει Κούγκι" κλπ. Επίσης Υπάρχει σοβαρότατο θέμα ασφαλείας των κειμηλίων, καθώς κανείς δεν είναι δυνατόν να ξέρει τίποτα, εξακριβωμένα και πέραν γενικών δηλώσεων των παρανόμων κατόχων τους, για την τύχη και την κατάστασή τους, λόγω της αδυναμίας της Ιεράς Κοινότητος να ασκήσει την κατά νόμον εποπτεία της και της παρεμποδίσεως των κρατικών υπηρεσιών να προβούν σε σχετικό έλεγχο, κατά ευθεία παραβίαση πλειάδος σχετικών διατάξεων προστασίας της κοινής αγιορειτικής πολιτιστικής κληρονομίας. Πέραν αυτού, σύμφωνα με τις επίσημες υπηρεσιακές αναφορές, καθεστώς τρομοκρατίας επικρατεί περιοδικά τόσο στην είσοδο του Αγίου Όρους από υποστηρικτές τους, με κατάληψη σκαφών, παρεμπόδιση και ματαίωση συγκοινωνιακών δρομολογίων κλπ, όσο και στις Καρυές από τους ιδίους, με τον προπηλακισμό υψηλών στελεχών των Ιερών Μονών και της Ιεράς Κοινότητος και την εκτόξευση απειλών, πράγματα για τα οποία δεν έγιναν συλλήψεις, γνωρίζοντας ότι αυτές Θα επαρουσιάζοντο θεατρικώς ως δήθεν ομολογίαι υπέρ της πίστεως. Σημειώνεται και η παραλαβή ικανού αριθμού λίαν απειλητικών επιστολών τόσο κατά της ζωής και σωματικής ακεραιότητος όσο και για "κτυπήματα αλλά Μπιν Λάντεν", για "βομβιστικές ενέργειες κατά Ιερών Μονών" κλπ.
- Υπάρχει κοσμικό φρόνημα;
Δυστυχώς αποδεικνύεται ότι η ομάδα που κατέχει την Μονή διακατέχεται από σαφές κοσμικό και αντιαγιορειτικό φρόνημα, που δεν συναντάται σε καμία άλλη αγιορείτικη Μονή και που προφανώς έλκει την καταγωγή του από την αποκοπή από τον αγιορειτικό κορμό και την αποκλειστική ενασχόληση με την προπαγάνδα προς τον κόσμο υπέρ της παρατάξεως των. Κύριο "προσόν" αναδεικνύεται η παραγωγή συνθημάτων που αλλοιώνουν την πραγματικότητα με επικοινωνιακά τεχνάσματα ("τρικ"). Μαζί με όλα τα άλλα ψεύδη αναφέρουμε ότι ο "ηγούμενος" ονείδισε δημόσια την Ιερά Κοινότητα για την κλήση τεθνεώτων αδελφών, ενώ ο ίδιος τους είχε δηλώσει ως ζωντανούς, προφανώς για να φαίνονται πολλοί και να διεκδικούν μεγαλύτερη ατέλεια. Άλλωστε σε κάθε του δήλωση δίνει και διαφορετικό αριθμό μελών της "αδελφότητος". Εξίσου σημαντικό "προσόν" αναδεικνύεται η κλίση στο θέαμα και στο θέατρο. Όταν επραγματοποιήθη η επίδοση των κλήσεων προς άσκησιν επωφελούς γι’ αυτούς δικαιώματος, ελαμβάνοντο συνεχώς φωτογραφίες, για να απαθανατίσουν το "μαρτύριο". Ο "ηγούμενος" κάλεσε δημόσια από τηλεοράσεως (ΕΤ3) τους δημοσιογράφους να εισέλθουν στο Άγιον Όρος χωρίς διαμονητήρια της Ιεράς Επιστασίας με δικά του παράνομα μέσα και έστησε στο μοναστήρι δημοσιογράφους και κάμερες για να καλύψουν την θεατρική "ομολογία πίστεως", κατά πλήρη περιφρόνηση των διατάξεων του Ιερού Τόπου περί εισόδου προσκυνητών και περί απαγορεύσεως τηλε-κινηματογραφήσεως, τα οποία Αυτοί θεωρούν ότι οφείλουν να τηρούν μόνον οι "κανονικές" Μονές, παραδεχόμενοι έτσι ότι δεν ανήκουν στο Άγιον Όρος και ότι είναι πολέμιοί του εκ δόλου και όχι εξ αγνοίας. Στις Καρυές σημειώθηκαν ρίψη δελτίων ("φέιγ - βολάν") και αφισοκολλήσεις, ανάρτηση σημαιών στο κονάκι της Μονής και μεγάφωνα, δίκην καταλήψεως φοιτητικής ή εκλογικού κέντρου κλπ, γεγονότα πρωτοφανή απ αιώνων και συγκρινόμενα μόνον με περιόδους πολιτικών ταραχών. Από πολλά έτη εκτοξεύουν απειλές περί καύσεως ή ανατινάξεως της Μονής, αποδεικνύοντας ότι δεν την πονούν, αντίθετα με τους γνήσιους αγιορείτες που έκαναν και Θα κάνουν τα πάντα για να την διασώσουν. Άλλο σημαντικό ιδίωμα είναι η εκμετάλλευση φυσιολογικών γεγονότων ή προκατασκευασμένων καταστάσεων, προκειμένου να εξαχθούν διαστρεβλωμένα συμπεράσματα και σκόπιμος κοσμικός δημοσιογραφικός θόρυβος, ενισχύων την θεωρία περί διωγμών, χάριν χρησιμοποιήσεως αυτής για συντήρηση της ταραχής του κόσμου αλλά και για νομικούς λόγους. Έτσι Μεταξύ πολλών άλλων, μόλις πρόσφατα δεν σεβάσθηκαν ούτε το γεγονός, που πολύ έθλιψε την Ιερά Κοινότητα, του τραγικού θανάτου μέλους της αδελφότητος εις ατύχημα εξ ιδίας του ευθύνης και επιχείρησαν την εκμετάλλευση τούτου αλλά και του ιερού γεγονότος της κηδείας για προπαγανδιστικές σκοπιμότητες. Φυσιολογικά τέτοιου είδους εγχειρήματα Θα πρέπει δυστυχώς να αναμένουμε συνεχώς και στο μέλλον, για να συντηρείται το θέμα στην κοσμική επικαιρότητα.
Υπομένοντας όλα αυτά με την ελπίδα στην Κυρία Θεοτόκο ότι δεν θα εγκαταλείψει το Περιβόλιόν της, τρέφουμε την προσδοκία ότι η κατακραυγή και καταδίκη της παρανομίας και η συναίσθησή της από τους κατόχους της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου είναι δυνατόν να οδηγήσει σε λύσεις του ζητήματος.
Εν κατακλείδι το Άγιον Όρος απευθύνει έκκληση προς την εκκλησιαστική και εθνική συνείδηση πάντων, του σκανδαλιζομένου ευσεβούς πληρώματος της Εκκλησίας, των κατ’ άνθρωπον ενδιαφερομένων, του πολιτικού κόσμου, του Τύπου, των Μέσων Μαζικής Ενημερώσεως, να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων και να μη παρασύρονται από την μεθοδευόμενη παραπληροφόρηση και εξαπάτηση, αλλά να συμπαρασταθούν στον παρόντα ιστορικό αγώνα του Αγίου Όρους για την σωτηρία της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου, αλλά και κυρίως την περιφρούρηση των θεσμίων της πίστεως και της Ορθοδόξου μοναστικής, πνευματικής και πολιτιστικής αγιορειτικής παραδόσεως.
Άπαντες οι εν τη κοινή Συνάξει Αντιπρόσωποι και Προϊστάμενοι
των είκοσι Ιερών Μονών του Αγίου Όρους Άθω
Έντονα απασχολεί τα ΜΜΕ και την κοινή Γνώμη η Ιερά Μονή Βατοπεδίου.
