ΜΗΝΥΤΗΡΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ ΠΑΣΟΚ ΣΕ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΑΤΕ-ΖΗΜΙΑ ΕΚΑΤ. ΕΥΡΩ ΑΠΟ ΑΓΟΡΑ ΔΟΜΗΜΕΝΩΝ ΟΜΟΛΟΓΩΝ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΥΠΟΥ Την Εισαγγελεία Πλημμελειοδικών Αθηνών, επισκέφθηκαν σήμερα Πέμπτη 2-7-09 ο Βουλευτής και Γραμματέας του Τομέα Τεκμηρίωσης του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Γρηγόρης Νιώτης και oι Βουλευτές Μάρκος Μπόλαρης, Γιώργος Πεταλωτής, Δημήτρης Τσιρώνης, Χρήστος Αηδόνης και Μιχάλης Καρχιμάκης συνοδευόμενοι από το Συντονιστή του Γραφείου Νομικής Κάλυψης του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Κώστα Νταϊλιάνα, και κατέθεσαν μηνυτήρια αναφορά, με νέα στοιχεία για το σκάνδαλο των δομημένων ομολόγων της Αγροτικής Τράπεζας (Α.Τ.Ε), για το οποίο το ΠΑ.ΣΟ.Κ είχε ήδη καταθέσει αναφορά κατά του Διοικητή της Α.Τ.Ε., κ. Δημήτρη Μηλιάκου. Όπως είναι γνωστό, η Διοίκηση της Α.Τ.Ε., την περίοδο 2004-2005, αγόρασε με διαμεσολαβήσεις 31 δομημένα ομόλογα υψηλού κινδύνου, καταβάλλοντας 767 εκατομμύρια Ευρώ (το 75% του μετοχικού της κεφαλαίου), τα οποία παραμένουν δεσμευμένα μέχρι το 2015! Από τα προϊόντα αυτά ήδη τα 5 έχουν καταστεί μηδενικής απόδοσης, προκαλώντας ζημίες 75 εκατομμυρίων Ευρώ πριν την οικονομική κρίση, στη δε λήξη τους θα ανέλθουν σε 188 εκατομμύρια Ευρώ, βάσει αποτίμησης του Ιουνίου 2008.

Φυσικά σήμερα οι ζημίες αυτές, μετά την κατάρρευση της Lehman Brothers, ξεπερνούν τα 336 εκατομμύρια Ευρώ.

Όπως προκύπτει από τον Ισολογισμό 2008 της Τράπεζας, η Α.Τ.Ε. υπέστη μείωση της καθαρής της θέσης κατά 594 εκατ. Ευρώ (40%), με κύρια αιτία τις επενδύσεις σε δομημένα ομόλογα το 2005.

Την ίδια καθίζηση υπέστησαν και τα κέρδη της προ φόρων, αφού το 2007 ήταν 316 εκατ. Ευρώ, ενώ το 2008 μόνο 15!!!

Κι όλα αυτά πριν από την οικονομική κρίση. Για την αγορά αυτών των ζημιογόνων ομολόγων, η Α.Τ.Ε. πλήρωσε μίζες (προμήθειες) αγνώστου ύψους, τις οποίες καλείται να προσδιορίσει η ανάκριση.

Όπως δήλωσαν οι Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, η Α.Τ.Ε. και ο Διοικητής της κ. Δημήτρης Μηλιάκος, εκλεκτός του Πρωθυπουργού, μέσω των εκλεκτών του (τους οποίους ο ίδιος προσέλαβε εκτός ιεραρχίας της Τράπεζας με ειδικές εξουσίες), κατέβαλε προμήθειες ακόμα και για τα ομόλογα της Lehman Brothers (50 εκατομμυρίων Ευρώ), τα οποία σήμερα είναι μηδενικά!!! Για να καλύψει τις ζημίες αυτές, ο κ. Δημ. Μηλιάκος συγκάλεσε Έκτακτη Γενική Συνέλευση, στην οποία ο κύριος μέτοχος, το Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών, συναίνεσε στη χορήγηση 700 εκατομμυρίων Ευρώ!

Ήδη από το 2005 η Α.Τ.Ε. έχει απωλέσει άνω του 1 δις Ευρώ, ενώ η μετοχή της έχει μειωθεί σε τεράστιο βαθμό (1,4 Ευρώ από 6 Ευρώ το 2004). Οι χειρισμοί του εκλεκτού του κ. Πρωθυπουργού, όχι μόνο υπήρξαν ζημιογόνοι και αδιαφανείς για την Τράπεζα, αλλά και για τους αγρότες, αφού αντί να κατευθυνθούν τα χρήματα της Τράπεζας στην ανάπτυξη της γεωργίας, κατευθύνθηκαν σε ξένες πολυεθνικές επενδυτικές εταιρείες.

Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ζητάει την πλήρη διερεύνηση του σκανδάλου από την Δικαιοσύνη και τον καταλογισμό ευθυνών, για την τεράστια ζημία που υπέστη η Α.Τ.Ε. από τις ενέργειες του Διοικητή της κ. Δ. Μηλιάκου, των μελών της Διοίκησης και όσων συνέπραξαν στο τεράστιο αυτό σκάνδαλο. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ

ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΠΑΣΟΚ Κ Ν.ΛΑΣΙΘΙΟΥ

ΜΕΛΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΠΑΣΟΚ

Σόλωνος 45, 10672 Αθήνα Τηλ: 210 361 3193 - Fax: 210 361 5552

Web: http://www.karximakis.gr Email: karximakis@parliament.gr

ΜΟΥΣΙΚΗ, ΚΑΙ «ΜΟΥΣΙΚΟΙ».

Πάει μια εικοσαετία τώρα, που παρακολουθώντας και συγκρίνοντας τη μουσική «παρουσία» της χώρας μας, πραγματικά απογοητεύομαι. Έγραψα πολλές φορές για τα «εμπορικά» τραγούδια, και διαπιστώνω ότι το τραγούδι μας γενικότερα, κατάντησε «εμπόρευμα» στα διάφορα δισκογραφικά μπακάλικα. Παρακολουθώ τις προσπάθειες διαφόρων δημιουργών που επιχειρούν και γράφουν πραγματικά καλό τραγούδι, που ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ με όλη τη σημασία της λέξης, και αντί τα τραγούδια τους να είναι γνωστά σε όλο τον κόσμο, μετά από λίγο καιρό, χάνονται. Είναι εκείνα τα τραγούδια που δεν χαρακτηρίζονται «εμπορικά». Είναι εκείνα τα τραγούδια που πραγματικά λένε κάτι. Είναι εκείνα τα τραγούδια που έχουν ποιότητα, που έχουν «ευαισθησία», που αγγίζουν τον κόσμο, και που δυστυχώς είναι από την γέννηση τους καταδικασμένα. Ποιος τα καταδικάζει; Πάντως όχι ο κόσμος. Στον κόσμο οι «έμποροι» δεν δίνουν καν την ευκαιρία να τα γνωρίσει, γιατί έτσι και γίνει αυτό, όλα τα άλλα, τα λεγόμενα «εμπορικά», θα πάνε στα σκουπίδια. Γιατί εκεί είναι ουσιαστικά η θέση τους. Λέμε σήμερα για Ελληνική Μουσική, αλλά έχουμε αναρωτηθεί κατά πόσο η μουσική που ακούμε είναι Ελληνική, και όχι κάποια ξένη την οποία έχουν διασκευάσει οι «σύγχρονοι» μουσικοί – τραγουδοποιοί; Και βλέπω ότι όσο πάει, χάνεται ο φυσικός ήχος των μουσικών οργάνων. Πάει να αντικαταστεί από τον «ηλεκτρονικό», όπως και ο τρόπος σύνθεσης και ενορχήστρωσης. Αυτό βέβαια θα με πείραζε λιγότερο αν το αποτέλεσμα ήταν κάτι καλό και όχι ευκαιριακό όπως συμβαίνει στο 85% των μουσικών μας σήμερα. Το υπόλοιπο 15%, δεν έχει την προβολή που θα έπρεπε, ούτε τα δελτία τύπου από τις δισκογραφικές που θα έπρεπε. Και ενώ έχουμε μεγάλους πραγματικά μουσικούς δημιουργούς, ελάχιστοι είναι εκείνοι που είναι πλεον γνωστοί στο ευρύ κοινό. Ένα παράδειγμα, είναι και ο Γρηγόρης Τζιστούδης, που γνωρίσαμε σε παλαιότερο άρθρο. Ενώ λοιπόν η μουσική του έχει πραγματικά κατακτήσει την Ευρώπη, εδώ στην Ελλάδα ελάχιστοι τον ξέρουν! Και είναι πάρα πολλά ακόμα τα παραδείγματα σαν αυτό του Γρηγόρη. Και ακούω στα διάφορα ραδιόφωνα τους μουσικούς παραγωγούς να μιλούν για «καταξιωμένους» συνθέτες, στιχουργούς, ερμηνευτές, για «μεγάλες επιτυχίες», και αναρωτιέμαι αν όλοι αυτοί οι τίτλοι αναφέρονται στις μουσικές και τα τραγούδια κάποιας άλλης χώρας γιατί να αναφέρονται στα δικά μας αποκλείεται. Αν την κατάντια την χαρακτηρίζεις επιτυχία, τότε κάθε σχόλιο είναι περιττό. Την περασμένη εβδομάδα ήμουν σε μια συνάντηση δημοσιογράφων Ελλήνων και ξένων που το αντικείμενο τους είναι η μουσική, τα καλλιτεχνικά. Ντράπηκα πραγματικά όταν ένας Αυστριακός είπε ότι «προτιμούν να παραμείνουν στην έρευνα των δεκαετιών 50-80 της Ελληνικής Μουσικής, παρά να ασχοληθούν με τους σημερινούς «ατάλαντους» δημιουργούς». Αυτό (συνέχισε) είναι πλεον το τραγούδι της Ελλάδας; Κρίμα στην μεγάλη μουσική μας παράδοση, και στα ιερά τέρατα που έβγαλε η χώρα μας. Σίγουρα δεν θα περίμεναν αυτή την κατάληξη. Η Ευρώπη (συνέχισε πάλι) χρόνια τώρα μελετά όλα όσα αφορούν την μουσική και το τραγούδι μας, και βλέποντας το σύγχρονο Ελληνικό τραγούδι, το συγκρίνει με όλα τα παλιά καλά, και το απορρίπτει. Βέβαια μέσα σε αυτόν τον σωρό, ξεχωρίζει κάποιες πολύ καλές δουλειές οι οποίες όμως είναι σαν σταγόνα στον ωκεανό» Το ότι οι ξένοι γενικότερα ασχολούνται με την μουσική μας το έχω γράψει αμέτρητες φορές και το έχω πει στις εκπομπές μου στο ραδιόφωνο όπου και έτυχε να φιλοξενήσω φίλους από το εξωτερικό, οι οποίοι ξάφνιασαν όλους μας με τις γνώσεις τους γύρω από την μουσική μας ιστορία, γνώσεις που καλά καλά δεν έχουν ακόμα κι οι πιο εξειδικευμένοι σε μουσικά θέματα. Στον αντίποδα τώρα όλων αυτών, έχουμε την νεολαία μας, να γνωρίζει σε πολλές περιπτώσεις ελάχιστα ιστορικά στοιχεία, σε αντίθεση με όλα τα σουξέ, που ξέρει γι αυτά και την παραμικρή λεπτομέρεια. Ο Αυστριακός είπε και κάτι ακόμα πολύ σημαντικό στο οποίο συμφώνησαν σχεδόν όλοι. Θα έπρεπε να διδάσκεται στα διάφορα εκπαιδευτικά ιδρύματα η ιστορία και εξέλιξη της μουσικής μας, έτσι που να έχουν τη δυνατότητα όλοι να μάθουν, και να τους δοθεί η ευκαιρία να «ψάξουν» και να συγκρίνουν, υποχρεώνοντας έτσι όλους εκείνους που ουσιαστικά «κοροϊδεύουν» και εκμεταλλεύονται τη μουσική, η να γράψουν κάτι καλό, η να αποσυρθούν. Καλό θα ήταν να γινόταν κάτι τέτοιο, και ίσως μετά από πάρα πολλά χρόνια γίνει. Μέχρι τότε όμως, θα βομβαρδιζόμαστε καθημερινά από «εμπορικά» τραγούδια, και από διασκευασμένες μουσικές, ενώ στην έρημο αυτή, θα υπάρχουν κάποιες «οάσεις» καλού τραγουδιού, οι οποίες θα ξεδιψούν όσους θέλουν να ακούν κάτι καλό.