ΟΛΟΙ στην ΑΠΕΡΓΙΑ Πέμπτη 2 Απρίλη

ΚΡΙΣΗ…….ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ…...ΘΥΣΙΕΣ ΚΡΙΣΗ…….ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ…..ΘΥΣΙΕΣ ΚΡΙΣΗ…….ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ…..ΘΥΣΙΕΣ ΚΡΙΣΗ….ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ….ΘΥΣΙΕΣ ΟΙ ΑΝΑΓΚΕΣ ΜΑΣ ΔΕ ΧΩΡΑΝΕ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥΣ, ΔΕ ΧΩΡΑΝΕ ΣΤΟ ΓΥΑΛΙΝΟ ΚΟΣΜΟ ΤΩΝ ΚΑΝΑΛΙΩΝ Αν παρακολουθήσει κανείς τα δελτία των ειδήσεων θα αρχίσει να πιστεύει πως ζει σε άλλη χώρα. Η καθημερινότητα όλων εμάς των από κάτω καμία σχέση δεν έχει με αυτό που προβάλλεται από την προπαγάνδα του κεφαλαίου, την οποία κάποιοι κατ’ ευφημισμόν την ονομάζουν ενημέρωση. Τρομοκρατία των απολύσεων, μισθοί των 700 ευρώ (ή των 400 για τους ανέργους και τους ωρομίσθιους), προσβολές και αυταρχισμός, εντατικοποίηση… Όλα αυτά που καθημερινά μας κλέβουν τη ζωή τα κάνει «αόρατα» η «κρισιολογία» των Μέσων Μαζικής Εξαπάτησης. Την «ανάπτυξή» τους την πληρώσαμε ακριβά, με την ένταση της εκμετάλλευσης, με τις απλήρωτες υπερωρίες και τα «απελευθερωμένα» ωράρια, με τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις και τη μαύρη εργασία. Τα κέρδη τους αυξάνονταν την ίδια στιγμή που εκατοντάδες εργάτες/-τριες κάθε χρόνο σακατεύονταν ή σκοτώνονταν σε αυτά που κομψά ονομάζουν «εργατικά ατυχήματα». Η δημοκρατία τους είναι αυτή που επέβαλλε το κλείσιμο των εργατριών σε ψυγεία για να μην τους βρει η Επιθεώρηση Εργασίας, είναι αυτή που έβαλε στα χέρια των δολοφόνων το οξύ που έριξαν στο πρόσωπο της ΚΩΣΤΑΝΤΙΝΑΣ ΚΟΥΝΕΒΑ επειδή αγωνίζονταν ενάντια στο δουλεμπόριο. Οι απολογητές του κεφαλαίου προσπαθούν να μας παρουσιάσουν την κρίση σαν ένα φυσικό φαινόμενο, ή σα μια φυσική καταστροφή. Θέλουν να συσκοτίσουν, ότι η πραγματική αιτία της κρίσης είναι αποτέλεσμα του εκμεταλλευτικού και καταστροφικού χαρακτήρα της «ελεύθερης αγοράς» και του καπιταλισμού. Το κοινό μέτωπο κεφαλαίου, Μ.Μ.Ε., επίσημου πολιτικού κόσμου έχει σα στόχο την διατήρηση των κερδών τους, μέσα από τη λεηλασία των αναγκών και των δικαιωμάτων μας. Κυβέρνηση και αντιπολίτευση βρίσκονται σε κοινή γραμμή. Στην κατεύθυνση αυτή πρωτοστατεί και η Ε.Ε. με το «Σύμφωνο Σταθερότητας» που επιβάλλει τη λιτότητα, την περικοπή των κοινωνικών δαπανών και τις ιδιωτικοποιήσεις. Για ένα πράγμα πάντως μπορούμε να είμαστε βέβαιοι, το κεφάλαιο και όσοι το υπηρετούν είναι αδίστακτοι μπροστά στο κέρδος και όσα και να φάνε δε χορταίνουν ποτέ. ………………………………………………………………………………………. Το ‘πε, το ‘πε ο Πρετεντέρης, το ‘πε κι ο Καρατζαφέρης Τρέμει το ταγιεράκι της Τρέμη, ενώ τα μάτια της βουρκώνουν. Ο Πρετεντέρης αστράφτει και βροντά στο τηλε-παράθυρό του. «Χρειάζονται θυσίες και συναίνεση για το καλό του τόπου», ωρύεται. Από υπερβάλλων ζήλο φεύγουν τα σάλια του πάνω στην κάμερα και ο ανυποψίαστος τηλεθεατής έντρομος προσπαθεί να καλυφθεί από τα πρετεντέρια σάλια. Από το διπλανό τηλε-παράθυρο παρεμβαίνει ο Μίχαλος. Ο γνωστός «ανεξάρτητος» πρόεδρος του Εμπορικού Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου Αθηνών -που τυγχάνει μέλος της Κ.Ε. της Ν.Δ. και πιθανά υποψήφιος βουλευτής. Ο Μίχαλος είναι επίσης γνωστός για τον «αντικρατισμό» του, όμως αυτό δεν τον εμπόδισε να διοριστεί στα Δ.Σ. του ΟΤΕ και της ΔΕΗ από την κυβέρνηση και να πληρώνεται για να προτείνει αυξήσεις στα τιμολόγια. Ο «ανεξάρτητος» «αντικρατιστής» αναλαμβάνει να αναπτύξει την πρετεντέρια σκέψη. «Μείωση των ωρών και των ημερών εργασίας με ταυτόχρονη μείωση μισθών, υπεράσπιση της κερδοφορίας των επιχειρήσεων με κάθε μέσο». Στο τέλος είναι η ώρα, η βαριά πολιτική να σφραγίσει τις εξελίξεις. Η εμφάνιση του Καρατζαφέρη (χωρίς περιστέρι στο κεφάλι) γίνεται δεκτή από όλους με ενθουσιασμό. «Άκρο ο κος Καρατζαφέρης, καλέ τι λέτε;», αναρωτιέται η Τρέμη. Ο αρχηγός διακηρύσσει πως, «οι στιγμές είναι κρίσιμες για την πατρίδα και το έθνος, απαιτούνται θυσίες και συναίνεση. Ο Καραμανλής έχει και τους δικούς μας 10 βουλευτές». Κλαπ, κλαπ, κλαπ (χειροκροτήματα), η παράσταση των 8 έλαβε τέλος, ακολουθούν διαφημίσεις. ………………………………………………………………………………………. ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΜΑΣ Ήδη τα αφεντικά σε αρκετά εργοστάσια, αλλά και σε άλλες επιχειρήσεις προσπαθούν να επιβάλλουν τη μείωση των ωρών εργασίας με ταυτόχρονη μείωση των μισθών. Στο χώρο του βιβλίου οι εξελίξεις στον ΚΑΟΥΦΜΑΝ, οι απολύσεις στον ΕΥΣΤΑΘΙΑΔΗ, τον ΚΕΔΡΟ και τον ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ δείχνουν, ότι η κρίση είναι εδώ. Οι εργαζόμενοι/-ες στο χώρο του βιβλίου έχουμε μπροστά μας τη μάχη για την Κλαδική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας. Τώρα είναι η στιγμή να φέρουμε αποφασιστικά στο προσκήνιο τις ανάγκες και τα δικαιώματά μας. Τα αφεντικά μας ζητάνε να υποταχθούμε στο ρεαλισμό του κέρδους και της αγοράς. Εμείς τους απαντάμε, πόσο ρεαλιστικό είναι να προσπαθεί σήμερα ένας άνθρωπος να ζήσει με 700 ευρώ; Πόσο ρεαλιστικό είναι να μας λένε ότι δεν υπάρχουν χρήματα για κοινωνικές δαπάνες, τη στιγμή που χαρίζουν 28 δις. στις τράπεζες; Τι ρεαλισμός είναι αυτός σύμφωνα με τον οποίο ο/η εργαζόμενος/-η πρέπει να ζει με το φόβο της απόλυσης; Η ανατροπή αυτής της κατάστασης προϋποθέτει την ενίσχυση της συναδελφικότητας και της αλληλεγγύης στους χώρους δουλειάς. Να σταθούμε ο ένας δίπλα στον άλλο, να συζητήσουμε για τους μισθούς, τις απολύσεις και ό,τι άλλο μας απασχολεί. Η κουβέντα αυτή πρέπει να ανοίξει σε όλους τους χώρους του βιβλίου και να εκφρασθεί και στη Συνέλευση του Συλλόγου στις 29/3. Εκεί όλοι μαζί να αποφασίσουμε για το πώς θα οργανώσουμε τον αγώνα μας και πως θα παλέψουμε για την Σύμβαση. Αυτή η συλλογική δράση να εκφραστεί και στον δρόμο, με τη συμμετοχή μας στις 2 Απρίλη στην 24ωρη ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ που έχουν κηρύξει ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ. Η συμμετοχή μας στην απεργία είναι μια ευκαιρία για να εκφράσουμε την οργή μας για ό,τι ζούμε, για να διεκδικήσουμε τα δικά μας αιτήματα. - 1400 ευρώ κατώτερος μισθός, ώστε να μπορούμε να ζούμε με αξιοπρέπεια. - Απαγόρευση των απολύσεων. Επίδομα ανεργίας χωρίς προϋποθέσεις ίσο με το βασικό μισθό. - Κατάργηση του δουλεμπορίου, της μαύρης εργασίας και κάθε μορφής ελαστικής απασχόλησης. Σταθερή και πλήρης απασχόληση για όλους. - Να τιμωρηθούν οι ηθικοί και φυσικοί αυτουργοί της δολοφονικής απόπειρας ενάντια στην Κ. Κούνεβα. - Να επιστραφούν πίσω τα κλεμμένα από τα ασφαλιστικά ταμεία. Κανένας χωρίς σύνταξη στο 55ο έτος της ηλικίας του. Δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. - Όχι στο νέο ιδιώνυμο, κατάργηση των τρομονόμων. Ξέρουμε καλά ότι οι εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ δεν έχουν καμία σχέση με του εργατικούς αγώνες. Η μόνη σοβαρή διεκδίκηση που έκαναν το τελευταίο διάστημα είναι αυτή που έκαναν μαζί με τον ΣΕΒ για να πάρουν τα 220 εκατ. του ΛΑΕΚ και να τα διαχειρίζονται αυτοί. Η μετατροπή τους σε «ΓΣΕΕ Α.Ε.» είναι ζήτημα χρόνου, αφού η συμπεριφορά τους θυμίζει μάνατζερ και όχι εργαζόμενους. Δεν ξεχνάμε τη στάση τους στο ζήτημα της Κ. Κούνεβα. Η μόνη ενέργεια που έκαναν ήταν να καταγγείλουν τα πρωτοβάθμια σωματεία που αγωνίζονταν στο πλευρό του σωματείου των καθαριστριών (ΠΕΚΟΠ) και της Κωσταντίνας. Το κτίριο της ΓΣΕΕ το καθαρίζουν εργολαβικές δουλεμπορικές εταιρείες. Επίσης δεκάδες νέοι δουλεύουν με stage στα γραφεία τους. Είναι ποτέ δυνατόν αυτοί οι συνδικα–ληστές να παλέψουν ενάντια στη μαύρη εργασία; . Δε θέλουμε αγώνες για την τιμή των όπλων, που θα φέρουν ψήφους στο κόμμα και την παράταξη. Θέλουμε πραγματικούς αγώνες για να νικήσουμε. Ο Δεκέμβρης είναι που κάνει τα αφεντικά, τα ΜΜΕ και τον επίσημο πολιτικό κόσμο ανήσυχο. Γνωρίζουν καλά ότι το πνεύμα της εξέγερσης είναι εδώ. Γι΄αυτό οπλίζονται με νέους νόμους, με δακρυγόνα, αύρες κλπ. Αυτό προσπαθούν να ξορκίσουν οι Πρετεντέρηδες, οι Μίχαλοι και οι Μυλωνάδες με τις κραυγές τους. Δε θα σας περάσει! ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΔΕ ΜΟΙΡΑΖΟΜΑΣΤΑΝ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΣΑΣ… ΤΩΡΑ ΔΕ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΣΑΣ Πίσω κοράκια