Μια γνωριμία πέρα από τίτλους «πριγκίπων» θα επιχειρήσουμε να κάνουμε μέσα από αυτό το αφιέρωμα.Θα γνωρίσουμε όσο γίνεται πιο ΑΠΛΑ τον Παύλο Σιδηρόπουλο, τον ΑΝΘΡΩΠΟ που άφησε ανεξίτηλα χαραγμένα τα σημάδια του στον χώρο της Ελληνικής Ποπ και Ροκ μουσικής σκηνής.
Τον Παύλο, τον γνωρίζουν οι περισσότεροι σαν έναν απλό ερμηνευτή που ερμήνευσε το τραγούδι «να μ’ αγαπάς», και κάποια ακόμα,
Ο Σιδηρόπουλος όμως ήταν ο τραγουδοποιός, που μετά τον θάνατο του πολλοί μουσικοί και συγκροτήματα «βάδισαν» πάνω στα «μουσικά μονοπάτια» που εκείνος χάραξε, και αντέγραψαν κατά κάποιο τρόπο το ύφος του.
Αθήνα, Μάρτης του 1948.
Γεννιέται ο Παύλος Σιδηρόπουλος, και μαζί μ’ αυτόν μια νέα «μουσική σελίδα».
Οι «ρίζες» του ανατρέχουν σε έναν μύθο, στον Αλέξη Ζορμπά, και έχει συγγένεια με την ποιήτρια Έλλη Αλεξίου!
Αυτόν τον συνδυασμό, αυτή τη «συγγένεια» σχολιάζοντας τον πολλά χρόνια μετά σε συνέντευξη του, λέει χαρακτηριστικά ότι «μέσα του συνυπάρχει ο αλήτης –επαναστάτης με τον διανοούμενο».
Στη μουσική ο Παύλος Σιδηρόπουλος μπαίνει στα τέλη του 60¨, όταν σαν φοιτητής βρίσκεται στην Θεσσαλονίκη.
Φυσικά μιλώ για την είσοδο του στην ΠΟΠ και ΡΟΚ μουσική.
Αρχικά ξεκινά σαν στιχουργός με το ψευδώνυμο «Παύλος Αστέρης», αλλά σε μια συναυλία γνωρίζεται με τον εξαίρετο κιθαρίστα Παντελή Δεληγιαννίδη ο οποίος έπαιζε στους Ολύμπιανς.
Η γνωριμία αυτή κάνει τον Σιδηρόπουλο να αποφασίσει να ενταχθεί «ενεργά» στην μουσική σκηνή.
Έτσι προκύπτει το «ντουέτο» ΔΑΜΩΝ και ΦΙΝΤΙΑΣ , το οποίο στις αρχές πλέον του 70¨παει στην Αθήνα, και το 1972 συγχωνεύονται με ένα Ιστορικό μουσικό σχήμα τα «Μπουρμπούλια» που συνόδευαν πριν τον Διονύση Σαββόπουλο!
Έτσι σαν «κουαρτέτο» ηχογραφούν ένα σαρανταπεντάρι, τον «Ντάμη ο σκληρός».
Στις αρχές του 1974, η μπάντα διαλύεται!
Ο λόγος ; Οι αντίξοες συνθήκες που επικρατούσαν στην Ελληνική Ροκ σκηνή.
Οι συνθήκες αυτές οδήγησαν τον Σιδηρόπουλο στα χρόνια της μεταπολίτευσης να συνεργαστεί με τον Γιάννη Μαρκόπουλο, κάτι που όμως εξελίχθητε σε μια «άγονη μεταβατική κατάσταση» για τον ίδιο (έτσι χαρακτήρισε αργότερα σε συνέντευξη του αυτή τη συνεργασία).
Το 1978, είναι μια σημαντική χρονιά για τον Σιδηρόπουλο ο οποίος δέχεται πρόταση από τους «Σπυριδούλα» να προσχωρήσει στο γκρουπ σαν συνθέτης και τραγουδιστής.
Η συνεργασία Σιδηρόπουλου και Σπυριδούλα «επιστεγάζεται» με την κυκλοφορία ενός LP το οποίο φέρει τον τίτλο «ΦΛΟΥ» και χαρακτηρίζεται από τους κριτικούς σαν ΚΟΡΥΦΑΙΑ δουλειά όλων των εποχών για το Ελληνικό Ροκ!
Λίγο πριν το τέλος της δεκαετίας του 70 ο Σιδηρόπουλος αποχωρεί από το γκρουπ, και πρωταγωνιστεί σε ένα κοινωνικό φιλμ του Ανδρέα Θωμόπουλου, τον «Ασυμβίβαστο», το οποίο παίχτηκε στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.
Το ίδιο διάστημα, ιδρύει μαζί με τον κιθαρίστα Θόδωρο Παπαντίνα ένα νέο γκρουπ, την «Εταιρία Καλλιτεχνών» αλλά το γκρουπ λόγο διαφωνιών σύντομα διαλύεται.
Στις αρχές του 1981 δημιουργεί ένα νέο γκρουπ, το οποίο το βαφτίζει «Απροσάρμοστοι», και το οποίο γκρουπ θα τον συνοδεύει μέχρι το τέλος της ζωής του.
Το LP «ΕΝ ΛΕΥΚΩ» που ηχογράφησε με τους Απροσάρμοστους θεωρήθηκε ως η Αυθεντικότερη Προσωπική Μαρτυρία του γύρω από τη μάστιγα των ναρκωτικών!
Το 1985 αλλάζει «ρότα» με το LP «ZORBA THE FREAK», ένα LP όπου κυριαρχεί ο ΡΟΚ ήχος, αλλά και η σάτιρα!
Το «λάιβ» άλμπουμ με τίτλο «ΧΩΡΙΣ ΜΑΚΙΓΙΑΖ» δεν τα πήγε καθόλου καλά αν και όλοι πίστευαν το αντίθετο!
Με την είσοδο των 90, και ενώ ετοίμαζε ένα νέο κύκλο συνθέσεων, μια «υπερβολική δόση» στις 6 Δεκεμβρίου θα τον οδηγήσει στον θάνατο.
Αυτό ξένισε πολλούς οι οποίοι θυμόταν τον Σιδηρόπουλο λίγους μήνες πριν τον θάνατο του να έχει αποκηρύξει δημόσια σε γνωστό περιοδικό την ηρωίνη λέγοντας ότι «η ηρωίνη είναι ένας μύθος, μια μπούρδα».
Τα αίτια της επιστροφής του Σιδηροπουλου στην ηρωίνη παραμένουν άγνωστα.
Μετά την απώλεια του Σιδηρόπουλου, οι «Απροσάρμοστοι» καλούν ορισμένους καλούς φίλους μουσικούς όπως οι αδελφοί Κατσιμίχα, ο Γιάννης Αγγέλακας, και ο Γιάννης Γιοκαρίνης, και ολοκληρώνουν το LP «ΑΝΤΕ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΤΥΧΗ ΜΑΓΚΕΣ» που εκδόθηκε ένα χρόνο μετά τον θάνατο του.
Από το 1993 και μετά, και ενώ έχει ξεκινήσει μια ασυνήθιστη κίνηση γύρω από το έργο του, κυκλοφορούν κατά σειρά τα LP «ΤΑ ΜΠΛΟΥΖ ΤΟΥ ΠΡΙΓΚΙΠΑ, ΕΝ ΑΡΧΗ ΗΝ Ο ΛΟΓΟΣ, Η ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ», τα οποία με το υλικό που περιείχαν φανέρωσαν έναν άλλο Σιδηρόπουλο, πολλές άγνωστες πτυχές του, όπως και την αγάπη του για το ρεμπέτικο!
(Το βίντεο είναι από το www.greektube.org)
