Η Διεθνής Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης ανοίγει τις πύλες της σε ένα
μήνα από σήμερα και σε όλο αυτό το διάστημα οι εργαζόμενοι του ΕΚΕΒΙ
συνεχίζουν πυρετωδώς να εργάζονται και να προετοιμάζουν την έκθεση
χωρίς καμία δέσμευση σε ότι αφορά το εργασιακό τους πλαίσιο και το
μέλλον του οργανισμού.
Με έκπληξη διαβάσαμε τις σημερινές δηλώσεις του αναπληρωτή Υπουργού
Παιδείας και Πολιτισμού κυρίου Τζαβάρα στην εφημερίδα «Το Βήμα» και
διαπιστώσαμε ότι δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη, εκ μέρους του, για την
αμοιβή μας, καθώς τα χρήματα που έχουν εγγραφεί στον τακτικό
προϋπολογισμό του Υπουργείου Παιδείας, Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και
Αθλητισμού (ΥΠΑΙΘΠΑ) για το ΕΚΕΒΙ το έτος 2013 δεν προβλέπεται να
εκταμιευθούν.
Διαπιστώνουμε, επίσης, ότι από την πλευρά του κυρίου Υπουργού
φαίνεται να εγκαταλείπονται, μέσα σε λίγους μόλις μήνες, οι δεσμεύσεις
του ίδιου, για την απορρόφησή μας στις υπηρεσίες του Υπουργείου.
Απορρίπτοντας κάθε προσπάθεια αμφισβήτησης του όγκου και της
ποιότητας του έργου που παράγουμε, χωρίς εξασφαλισμένη αμοιβή, για τη
διοργάνωση της φετινής Διεθνούς Έκθεσης Βιβλίου Θεσσαλονίκης, αλλά και
του συνόλου των δράσεων του ΕΚΕΒΙ, δηλώνουμε ότι από την ερχόμενη Δευτέρα,
22 Απριλίου 2013, παύουμε να προσφέρουμε τις υπηρεσίες μας για την
προετοιμασία της Διεθνούς Έκθεσης Βιβλίου Θεσσαλονίκης, για την
ενημέρωση της ΒΙΒΛΙΟΝΕΤ και για τις υπόλοιπες δράσεις του ΕΚΕΒΙ,
μέχρις ότου το Υπουργείο παρουσιάσει ένα πειστικό σχήμα αφενός για τη
συνέχιση της λειτουργίας του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου, για την
ολοκλήρωση των έργων ΕΣΠΑ της ΔΕΒΘ και της Φιλαναγνωσίας, καθώς και για
την εξασφάλιση των εργασιακών μας δικαιωμάτων.
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα εργαζόμενοι. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα εργαζόμενοι. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Πέμπτη 18 Απριλίου 2013
Τετάρτη 16 Ιανουαρίου 2013
Ανακοίνωση των εργαζομένων στο Εθνικό Κέντρο Βιβλίου
Αθήνα, 15.1.2013
Ανακοίνωση των εργαζομένων στο Εθνικό Κέντρο Βιβλίου
Στο πλαίσιο της σημερινής κρίσης και της ενορχηστρωμένα βάρβαρης επίθεσης που δέχτηκε η πολιτική για το βιβλίο και το ίδιο το ΕΚΕΒΙ, μετά και από την απόφαση «κατάργησής του», που ανακοίνωσε ο αναπληρωτής υπουργός κ. Τζαβάρας, εμείς, οι 35 εργαζόμενοι του ΕΚΕΒΙ, απλήρωτοι για μήνες, θα θέλαμε να διευκρινίσουμε τα εξής:
Οι επιτυχημένες δράσεις και τα προγράμματα του ΕΚΕΒΙ (Εκθέσεις Βιβλίου στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, Φεστιβάλ Νέων Λογοτεχνών, Φιλαναγνωσία, Μικρός Αναγνώστης, Βιβλιονέτ, Έρευνες, Παρατηρητήριο Ψηφιακού Βιβλίου, Πρόγραμμα Φράσις για την ενίσχυση των μεταφράσεων, διμερείς και διεθνείς σχέσεις, Εργαστήρι του Βιβλίου, Λέσχες Ανάγνωσης, Βραβείο Αναγνωστών, διατήρηση και ανανέωση ποικίλων αρχείων και συλλογών συγγραφέων, εκδοτών, βιβλιοπωλών, βιβλιοθηκών κ.ά.) ήταν και είναι οι άνθρωποί του – δεν θα υπήρχαν χωρίς αυτούς. Η πραγματοποίησή τους έχει συγκεντρώσει επαινετικά σχόλια, στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Εργαζόμαστε στο ΕΚΕΒΙ, οι περισσότεροι από εμάς για πολλά χρόνια, χωρίς ούτε τα στοιχειώδη εργασιακά δικαιώματα (δηλαδή με μπλοκάκι, χωρίς ΙΚΑ, αποζημίωση απολύσεως ή ταμείο ανεργίας, και τους τελευταίους έντεκα μήνες, μάλιστα, χωρίς καν σύμβαση), με συνέπεια, επαγγελματισμό και αγάπη για το βιβλίο.
Δεν ανεχόμαστε να στρέφεται εν τέλει εις βάρος μας η καταπάτηση των εργασιακών μας δικαιωμάτων και η πολύχρονη «ομηρία» μας υπό το ρόλο του «συμβασιούχου». Υπενθυμίζουμε, δε, ότι το ΕΚΕΒΙ δημιουργήθηκε το 1994 για να ξεπεραστεί η δυσκαμψία του «στενού» δημόσιου τομέα να παράξει το παραπάνω έργο.
Το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου είναι ένας φορέας που κοστίζει ελάχιστα στο δημόσιο και φέρνει πίσω πολλαπλάσια. Η κομβική του θέση στο χώρο του Πολιτισμού του επέτρεψε να διαχειρίζεται με επιτυχία δύο Προγράμματα ΕΣΠΑ και να διεκδικεί κι άλλα. Η Έκθεση Παιδικού κι Εφηβικού Βιβλίου και το Φεστιβάλ Νέων Λογοτεχνών είναι μονάχα δύο από αυτά που δρομολογούσε η προηγούμενη Διοίκηση…
Σε τι εξυπηρετεί λοιπόν αυτή τη στιγμή η κατάργηση ενός Φορέα με Διαχειριστική Επάρκεια και σωρευμένη τεχνογνωσία στην υλοποίηση συγχρηματοδοτούμενων προγραμμάτων, όταν τα ΕΣΠΑ είναι κατά γενική ομολογία ο βασικός μοχλός για την ανάπτυξη της χώρας;
Ποια λογική «εξοικονόμησης» υπαγορεύει να ακυρώνει κανείς ένα «εργαλείο» πολιτιστικής ανάπτυξης που θα μπορούσε, με λίγη προσπάθεια και φαντασία, να το καταστήσει πολύ πιο παραγωγικό κι αποτελεσματικό;
Τέλος, πέρα από τα ευχολόγια, ποιος αλήθεια παίρνει την ευθύνη για τον κίνδυνο ματαίωσης στην πράξη των δύο Προγραμμάτων που θα έπρεπε αυτή της στιγμή να «τρέχουν» με δυναμισμό, και συγκεκριμένα της 10ης Διεθνούς Έκθεσης Βιβλίου Θεσσαλονίκης (είχε συμφωνηθεί για φέτος να είναι τιμώμενη χώρα η Μεγάλη Βρετανία) και του Προγράμματος «Καινοτόμες δράσεις για την ενίσχυση της Φιλαναγνωσίας των μαθητών»;
Ζητούμε, έστω και τώρα, ο Υπουργός, λαμβάνοντας υπόψη και την εκφρασμένη βούληση της συντριπτικής πλειονότητας του κόσμου του βιβλίου, να μην επιμείνει στην απόφασή του και να διατηρήσει ζωντανό το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου.
Οι εργαζόμενοι του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου
Ανακοίνωση των εργαζομένων στο Εθνικό Κέντρο Βιβλίου
Στο πλαίσιο της σημερινής κρίσης και της ενορχηστρωμένα βάρβαρης επίθεσης που δέχτηκε η πολιτική για το βιβλίο και το ίδιο το ΕΚΕΒΙ, μετά και από την απόφαση «κατάργησής του», που ανακοίνωσε ο αναπληρωτής υπουργός κ. Τζαβάρας, εμείς, οι 35 εργαζόμενοι του ΕΚΕΒΙ, απλήρωτοι για μήνες, θα θέλαμε να διευκρινίσουμε τα εξής:
Οι επιτυχημένες δράσεις και τα προγράμματα του ΕΚΕΒΙ (Εκθέσεις Βιβλίου στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, Φεστιβάλ Νέων Λογοτεχνών, Φιλαναγνωσία, Μικρός Αναγνώστης, Βιβλιονέτ, Έρευνες, Παρατηρητήριο Ψηφιακού Βιβλίου, Πρόγραμμα Φράσις για την ενίσχυση των μεταφράσεων, διμερείς και διεθνείς σχέσεις, Εργαστήρι του Βιβλίου, Λέσχες Ανάγνωσης, Βραβείο Αναγνωστών, διατήρηση και ανανέωση ποικίλων αρχείων και συλλογών συγγραφέων, εκδοτών, βιβλιοπωλών, βιβλιοθηκών κ.ά.) ήταν και είναι οι άνθρωποί του – δεν θα υπήρχαν χωρίς αυτούς. Η πραγματοποίησή τους έχει συγκεντρώσει επαινετικά σχόλια, στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Εργαζόμαστε στο ΕΚΕΒΙ, οι περισσότεροι από εμάς για πολλά χρόνια, χωρίς ούτε τα στοιχειώδη εργασιακά δικαιώματα (δηλαδή με μπλοκάκι, χωρίς ΙΚΑ, αποζημίωση απολύσεως ή ταμείο ανεργίας, και τους τελευταίους έντεκα μήνες, μάλιστα, χωρίς καν σύμβαση), με συνέπεια, επαγγελματισμό και αγάπη για το βιβλίο.
Δεν ανεχόμαστε να στρέφεται εν τέλει εις βάρος μας η καταπάτηση των εργασιακών μας δικαιωμάτων και η πολύχρονη «ομηρία» μας υπό το ρόλο του «συμβασιούχου». Υπενθυμίζουμε, δε, ότι το ΕΚΕΒΙ δημιουργήθηκε το 1994 για να ξεπεραστεί η δυσκαμψία του «στενού» δημόσιου τομέα να παράξει το παραπάνω έργο.
Το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου είναι ένας φορέας που κοστίζει ελάχιστα στο δημόσιο και φέρνει πίσω πολλαπλάσια. Η κομβική του θέση στο χώρο του Πολιτισμού του επέτρεψε να διαχειρίζεται με επιτυχία δύο Προγράμματα ΕΣΠΑ και να διεκδικεί κι άλλα. Η Έκθεση Παιδικού κι Εφηβικού Βιβλίου και το Φεστιβάλ Νέων Λογοτεχνών είναι μονάχα δύο από αυτά που δρομολογούσε η προηγούμενη Διοίκηση…
Σε τι εξυπηρετεί λοιπόν αυτή τη στιγμή η κατάργηση ενός Φορέα με Διαχειριστική Επάρκεια και σωρευμένη τεχνογνωσία στην υλοποίηση συγχρηματοδοτούμενων προγραμμάτων, όταν τα ΕΣΠΑ είναι κατά γενική ομολογία ο βασικός μοχλός για την ανάπτυξη της χώρας;
Ποια λογική «εξοικονόμησης» υπαγορεύει να ακυρώνει κανείς ένα «εργαλείο» πολιτιστικής ανάπτυξης που θα μπορούσε, με λίγη προσπάθεια και φαντασία, να το καταστήσει πολύ πιο παραγωγικό κι αποτελεσματικό;
Τέλος, πέρα από τα ευχολόγια, ποιος αλήθεια παίρνει την ευθύνη για τον κίνδυνο ματαίωσης στην πράξη των δύο Προγραμμάτων που θα έπρεπε αυτή της στιγμή να «τρέχουν» με δυναμισμό, και συγκεκριμένα της 10ης Διεθνούς Έκθεσης Βιβλίου Θεσσαλονίκης (είχε συμφωνηθεί για φέτος να είναι τιμώμενη χώρα η Μεγάλη Βρετανία) και του Προγράμματος «Καινοτόμες δράσεις για την ενίσχυση της Φιλαναγνωσίας των μαθητών»;
Ζητούμε, έστω και τώρα, ο Υπουργός, λαμβάνοντας υπόψη και την εκφρασμένη βούληση της συντριπτικής πλειονότητας του κόσμου του βιβλίου, να μην επιμείνει στην απόφασή του και να διατηρήσει ζωντανό το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου.
Οι εργαζόμενοι του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου
Labels:
ανακοινώσεις,
άρθρα,
εθνικό κέντρο βιβλίου,
ενημέρωση,
εργαζόμενοι,
σχόλια
Τετάρτη 11 Ιουνίου 2008
ΠΑΝΕ «ΠΕΡΙΠΑΤΟ» ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ
Κάποτε οι εργαζόμενοι αισθάνθηκαν υπερήφανοι με όλα όσα πέτυχαν μέσα από σκληρούς αγώνες.
Ένα από τα πολλά που πέτυχαν ΚΑΠΟΤΕ, ήταν και το λεγόμενο «οκτάωρο».
Και έγινε το οκτάωρο, και ας πούμε, ότι κάποια πράγματα έγιναν ποιο «ανθρώπινα», και ότι ανακουφίστηκε κάπως η εργατιά.
Και πέρασαν τα χρόνια, και «προοδευσαμε», και γίναμε ΕΥΡΩΠΗ (τρομάρα μας) και εκλέξαμε και τις ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ κυβερνήσεις (ξανά μανά τρομάρα μας) με τις «φιλολαϊκές» πολιτικές τους και βρεθήκαμε σήμερα, έτος 2008, να ζούμε σαν «πασάδες»!
Η «ευημερία» μας δε είναι τόση, που βλέποντας το οι «φίλοι» μας, αποφάσισαν να μας δυσκολέψουν λίγο, γιατί η πολλή ευημερία, φέρνει και την τεμπελιά.
Τι έχουμε λοιπόν;
«Παράθυρο για τη δημιουργία εργαζομένων πολλών ταχυτήτων, για την κατάργηση του 8ωρου και την αλλαγή της αμοιβής της υπερωριακής απασχόλησης άνοιξαν οι υπουργοί Απασχόλησης της ΕΕ, με την απόφαση τους να επεκτείνουν τον εβδομαδιαίο χρόνο εργασίας πέραν των 48 ωρών μετά από συμφωνία εργαζομένων-εργοδοτών.
Τα «πυρά» της αντιπολίτευσης δέχτηκε η υπουργός Απασχόλησης Φάνη Πάλλη-Πετραλιά, επειδή απείχε και δεν καταψήφισε την πρόταση.
Συμβολική κατάληψη στο κτίριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης πραγματοποίησε το πρωί της Τετάρτης το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο, ζητώντας να μην εφαρμοστεί η απόφαση, ενώ η γ.γ. του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα μιλώντας στον ρ/σ Alpha 98,9 δήλωσε ότι «δεν πρέπει να δεχτούμε να δουλεύουμε 10 ώρες την ημέρα, ακόμα κι αν αμειβόμαστε υπερωριακά, πολύ περισσότερο που δεν θα υπάρχει ούτε αμοιβή.
Θα ζούμε με ψυχοφάρμακα.
Και ξέρετε, το ξόδεμα της ανθρώπινης δύναμης έχει κι αυτό κόστος».
Η εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ για θέματα Απασχόλησης Εύη Χριστοφιλοπούλου σχολίασε ότι «η αποχή της Ελλάδας από την διαδικασία υιοθέτησης της Κοινοτικής Οδηγίας στο Συμβούλιο των υπουργών Απασχόλησης δεν έχει απολύτως κανένα αντίκρισμα και είναι απλώς "στάχτη στα μάτια" των Ελλήνων πολιτών.
Οι λεονταρισμοί και οι αφορισμοί με μορφή δηλώσεων της υπουργού Απασχόλησης, γίνονται μόνο για εσωτερική κατανάλωση και για δημιουργία εντυπώσεων».
Η υπουργός Απασχόλησης από την πλευρά της υποστήριξε, ότι «η Ελλάδα αντιτάχθηκε στις θέσεις που ακούστηκαν στο Συμβούλιο των Υπουργών, γιατί δεν υπήρξε ψηφοφορία και μαζί με άλλες τέσσερις χώρες δημιουργήσαμε μια ομάδα, η οποία εξέφρασε και εγγράφως με κοινή δήλωση την πλήρη διαφωνία της».
Σε μια εποχή που η καταστρατήγηση του 8ωρου είναι καθημερινό φαινόμενο για χιλιάδες εργαζόμενους η εφαρμογή μιας τέτοιας απόφασης θα φέρει κύμα απολύσεων και αύξηση της ανεργίας κάνουν λόγο οι εργαζόμενοι.
Έντονες είναι οι αντιδράσεις και από τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, καθώς επιμήκυνση του ωραρίου σημαίνει γιγάντωση των πολυκαταστημάτων σε βάρος τους, όπως λένε.
Ο πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ. Γιώργος Κρατζαφέρης τονίζει σε ανακοίνωση του, ότι για την εφαρμογή της απόφασης θα πρέπει να προϋπάρξει δημοψήφισμα.
Την ίδια ώρα, «χέρι» και στις εφημερίες των γιατρών βάζει το Συμβούλιο υπουργών Απασχόλησης, με την απόφαση του να θεωρούνται ανενεργές στην περίπτωση που ο εργαζόμενος δεν προσέλθει στο χώρο εργασίας του.
Αυτό σημαίνει, ότι οι εφημερίες αυτές δεν θα πληρώνονται με το 40% που ισχύει σήμερα, αλλά θα θεωρούνται ως ρεπό».
Πηγή: ALPHA TV
Εδώ είμαστε.
Φτου κι απ’ την αρχή, και άντε καλό κουράγιο.
Αν δεν το καταλάβαμε ακόμα, ξαναγυρίζουμε στην «αρχή», τότε που ΟΧΙ δεκάωρο, αλλά διπλοβαρδιες και βαλε είχαμε.
Ξαναγυρίζουμε εκεί που σου έλεγε ο εργοδότης έμμεσα πλην σαφέστατα, «η δουλεύεις σαν μαύρος με τους όρους μου, η να η πόρτα».
Αυτή είναι η ουσία.
Θα ΔΟΥΛΕΥΟΥΜΕ ώρες ατέλειωτες, για ένα κομμάτι ψωμί.
Υπάρχουν άλλωστε και οι κατάλληλες προϋποθέσεις γι αυτό (μισθοί, ασφαλιστικό, κοκ).
Άντε βρε!
Να χαιρόμαστε το νέο μας ωράριο.
Και που είστε!
Έχει ΠΕΡΑΣΕΙ ΗΔΗ (ανεπίσημα).
Το επίσημο θα γίνει όταν θα ασχολούνται όλοι με κάποιο ΜΕΓΑΛΟ ΘΕΜΑ της επικαιρότητας.
Με τις υγείες μας.
Ένα από τα πολλά που πέτυχαν ΚΑΠΟΤΕ, ήταν και το λεγόμενο «οκτάωρο».
Και έγινε το οκτάωρο, και ας πούμε, ότι κάποια πράγματα έγιναν ποιο «ανθρώπινα», και ότι ανακουφίστηκε κάπως η εργατιά.
Και πέρασαν τα χρόνια, και «προοδευσαμε», και γίναμε ΕΥΡΩΠΗ (τρομάρα μας) και εκλέξαμε και τις ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ κυβερνήσεις (ξανά μανά τρομάρα μας) με τις «φιλολαϊκές» πολιτικές τους και βρεθήκαμε σήμερα, έτος 2008, να ζούμε σαν «πασάδες»!
Η «ευημερία» μας δε είναι τόση, που βλέποντας το οι «φίλοι» μας, αποφάσισαν να μας δυσκολέψουν λίγο, γιατί η πολλή ευημερία, φέρνει και την τεμπελιά.
Τι έχουμε λοιπόν;
«Παράθυρο για τη δημιουργία εργαζομένων πολλών ταχυτήτων, για την κατάργηση του 8ωρου και την αλλαγή της αμοιβής της υπερωριακής απασχόλησης άνοιξαν οι υπουργοί Απασχόλησης της ΕΕ, με την απόφαση τους να επεκτείνουν τον εβδομαδιαίο χρόνο εργασίας πέραν των 48 ωρών μετά από συμφωνία εργαζομένων-εργοδοτών.
Τα «πυρά» της αντιπολίτευσης δέχτηκε η υπουργός Απασχόλησης Φάνη Πάλλη-Πετραλιά, επειδή απείχε και δεν καταψήφισε την πρόταση.
Συμβολική κατάληψη στο κτίριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης πραγματοποίησε το πρωί της Τετάρτης το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο, ζητώντας να μην εφαρμοστεί η απόφαση, ενώ η γ.γ. του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα μιλώντας στον ρ/σ Alpha 98,9 δήλωσε ότι «δεν πρέπει να δεχτούμε να δουλεύουμε 10 ώρες την ημέρα, ακόμα κι αν αμειβόμαστε υπερωριακά, πολύ περισσότερο που δεν θα υπάρχει ούτε αμοιβή.
Θα ζούμε με ψυχοφάρμακα.
Και ξέρετε, το ξόδεμα της ανθρώπινης δύναμης έχει κι αυτό κόστος».
Η εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ για θέματα Απασχόλησης Εύη Χριστοφιλοπούλου σχολίασε ότι «η αποχή της Ελλάδας από την διαδικασία υιοθέτησης της Κοινοτικής Οδηγίας στο Συμβούλιο των υπουργών Απασχόλησης δεν έχει απολύτως κανένα αντίκρισμα και είναι απλώς "στάχτη στα μάτια" των Ελλήνων πολιτών.
Οι λεονταρισμοί και οι αφορισμοί με μορφή δηλώσεων της υπουργού Απασχόλησης, γίνονται μόνο για εσωτερική κατανάλωση και για δημιουργία εντυπώσεων».
Η υπουργός Απασχόλησης από την πλευρά της υποστήριξε, ότι «η Ελλάδα αντιτάχθηκε στις θέσεις που ακούστηκαν στο Συμβούλιο των Υπουργών, γιατί δεν υπήρξε ψηφοφορία και μαζί με άλλες τέσσερις χώρες δημιουργήσαμε μια ομάδα, η οποία εξέφρασε και εγγράφως με κοινή δήλωση την πλήρη διαφωνία της».
Σε μια εποχή που η καταστρατήγηση του 8ωρου είναι καθημερινό φαινόμενο για χιλιάδες εργαζόμενους η εφαρμογή μιας τέτοιας απόφασης θα φέρει κύμα απολύσεων και αύξηση της ανεργίας κάνουν λόγο οι εργαζόμενοι.
Έντονες είναι οι αντιδράσεις και από τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, καθώς επιμήκυνση του ωραρίου σημαίνει γιγάντωση των πολυκαταστημάτων σε βάρος τους, όπως λένε.
Ο πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ. Γιώργος Κρατζαφέρης τονίζει σε ανακοίνωση του, ότι για την εφαρμογή της απόφασης θα πρέπει να προϋπάρξει δημοψήφισμα.
Την ίδια ώρα, «χέρι» και στις εφημερίες των γιατρών βάζει το Συμβούλιο υπουργών Απασχόλησης, με την απόφαση του να θεωρούνται ανενεργές στην περίπτωση που ο εργαζόμενος δεν προσέλθει στο χώρο εργασίας του.
Αυτό σημαίνει, ότι οι εφημερίες αυτές δεν θα πληρώνονται με το 40% που ισχύει σήμερα, αλλά θα θεωρούνται ως ρεπό».
Πηγή: ALPHA TV
Εδώ είμαστε.
Φτου κι απ’ την αρχή, και άντε καλό κουράγιο.
Αν δεν το καταλάβαμε ακόμα, ξαναγυρίζουμε στην «αρχή», τότε που ΟΧΙ δεκάωρο, αλλά διπλοβαρδιες και βαλε είχαμε.
Ξαναγυρίζουμε εκεί που σου έλεγε ο εργοδότης έμμεσα πλην σαφέστατα, «η δουλεύεις σαν μαύρος με τους όρους μου, η να η πόρτα».
Αυτή είναι η ουσία.
Θα ΔΟΥΛΕΥΟΥΜΕ ώρες ατέλειωτες, για ένα κομμάτι ψωμί.
Υπάρχουν άλλωστε και οι κατάλληλες προϋποθέσεις γι αυτό (μισθοί, ασφαλιστικό, κοκ).
Άντε βρε!
Να χαιρόμαστε το νέο μας ωράριο.
Και που είστε!
Έχει ΠΕΡΑΣΕΙ ΗΔΗ (ανεπίσημα).
Το επίσημο θα γίνει όταν θα ασχολούνται όλοι με κάποιο ΜΕΓΑΛΟ ΘΕΜΑ της επικαιρότητας.
Με τις υγείες μας.
Labels:
εργαζόμενοι,
εργασία,
ευρώπη,
κοινωνικά,
πολιτική,
ωράριο εργασίας
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)